s

Glosario

Voces do S
[últ. rev.: 21/10/2023]ImprimirAlternar visualización dos exemplos
seer v.
1. v. cop. 'ser, estar (dunha determinada maneira: ledo, triste etc.)'
1.8 as[s]i que nen ũu ben enton / non cuidava que era meu||1.17 log’eu, des i, en prez entrei, / que mi ante d’aver era greu||1.38 que sei que sera vos[s]o ben||5.1 Ledas sejamos oj[e]-mais / e dancemos||7.38 – Mia senhor, a meu saber, / máis aposto seeria / quererdes por min fazer / como eu por vós faria||8.36 mais eu con este pavor / seria bon sofredor||10.7 e vejo que mal baratei, / que mi a [a]tal senhor tornei, / que non sabe que é amar||10.12 ca nunca pudi aver sabor / de min nen d’al, des que foi sou, / senon dela! E que farei?||11.29 se mi-o logo a tolher oer / mia vezinha e mi-o sussacar, / mao vezinho per-sera||14.30 pero sõo máis folgado, / que lhi non ei de falar||20.9 E seede fix que ensandecerei||22.7 ca, se eu seu mandado / non vir, trist’e coitado /  serei||23.2 Pois eu d’atal ventura, mia senhor, / contra vós sõ[o] que non ei poder / de falar convosc||23.35 non [me sera] greu / de morrer, e prazer-mi-á máis én / ca de viver||25.4 e j’a poder / non vos menti, ca de pran é, / a poder e per bõa fe||29.20 aquela ren nunca sera / que a min grave seja ja, / por nulha ren, de cometer / s[e] eu esto posso fazer||29.21 aquela ren nunca sera / que a min grave seja ja, / por nulha ren, de cometer||31.9 pois desto sõ[o] sabedor / segurament’, u non jaz al||31.16 mais, pois de coita sofredor / soo, non vo-lo ei a diz[er]||32.26 Tan grave m’é de cometer / que mi-o non cab’o coraçon||37.4 ca non é cousa guisada||37.7 ca non ous’eu dizer nada / a ome que seja nado / de com’oj’é mia fazenda||41.10 e vej’ora ca por meu mal me vio, / mao pecado, ca non foi por al||42.7 que nunca punha erg’en destroir / o que é seu||46.26 este joguete cerr[ar]ei / convosc’e vosso se[e]rei / mentr’eu viver||47.4 e venho-me-vos espedir / porque mi fostes traedor||47.9 Pero de vós é a min peor / porque vos vej’assi falir||53.7 fez-vos máis mansa e de mui melhor / doair’e melhor talhada seer||55.8 e pero sõ[o] sabedor, / mia senhor, que fiz [i] mal sén / porque vos ora falei én||56.24 e que perdedes d’eu vosso seer / ou de vós do meu ja-que m’[e]mentar?||57.7 E seed’ora mui ben sabedor / que vós mi avedes metud’en atal / coita por vós||57.13 E, mia senhor, direi-vos én com’é / o meu, e, por Deus, que vos non pes én!||58.22 e, se m’oj’eu visse morrer, / non me seria én peor||59.9 E, mao meu pec[a]do, non / foi nunca soo én pensar / que s’ela quisesse pagar / de saber eu qual ben Amor / a[o] seu preso faz prender / quando se dele sol doer||59.18 e alguen foi ja de melhor / sé[n] que eu i soubi seer||59.25 e quen a oje vir falar / e parecer, se omen for / que sén aja, aver’a entender / ca non devia eu a fazer / o que ali cuido, per ren||60.32 que vos per ren possa mostrar / quan grave m’é de padecer||63. mais [non] sõo quite de perder / per nulha guisa, sen morrer, / gran coita do meu coraçon||63.16 ben per-sei eu ca ja assi é||64.15 ca non éste cuita d’amor / ũa que ome fillar ven||65.25 ca esta cuita, sennor, tan grand’é / com’eu vos dix’, e ja o é maior,||65.26 e ja o é maior, / e ben creede que non é mẽor||65.27 e ben creede que non é mẽor||66.32 ca me sera o maior ben que faz / en este mund’a ome outra moller||67.8 ca non ést’outre se eu non / que mi-a tive de-la sazon / que eu primeiramente vi||68.8 E, se ést’om’a que Deus quer / per algũa ventura dar / dela algun ben, log’a cuidar / dev’esto ||69.1 Como vós sodes, mia sennor, / mui quite de me ben fazer, / assi m’ar quit’eu de querer / al ben||69.14 ca me vos non quit’eu por én / de vosso vassalo seer||69.20 e, pois mi assi de vós aven, / ome seria eu de mal sén / se non punnass’en vos veer||70.17 de nunca eu saber / sen veer-vos, sennor, que x’é prazer||71.8 E seede ora sabedor / do que vos eu quero dizer||73.15 E ja m’end’eu ben sõo sabedor, / macar mi-o vós non queirades dizer: / ... ||75.7 E creede que a min é / este mal, que me vós levar / fazedes, de mia morte par||78.6 e, se non ést’assi, / nunca me Deus dé ben dela nen d’al!||78.8 E esta x’é gran coita, direi qual||79.15 Porque da dona son eu sabedor, / ..., / que a donzela en seu parecer / semelha muit’, ...||79.19 e por end’ei sabor / de a servir, pero que é meu mal||79.21 servi-la-ei, e non servirei al, / por a donzela que foi mia senhor||80.12 esto, que sei / que vos agora é pesar, / ca vos pesa de vos amar||81.12 porque me faz partir d’aquen, / ond’eu sõo mui natural||83.27 e de pesar / ouvera por end’a morrer, / tan grave me foi de sofrer / de m’aver de vós a quitar!||85.3 e, se verdad’é, ben estan||85.25 porque non sõo sabedor / daquesto que ouço dizer||86.2 Non tenn’eu que coitados son / d’amor (atal ést’o meu sén) / aqueles que non an seu ben||86.22 ca non sõo eu sabedor / de per mia morte nen per al / perder cuita||87.17 ca toda via crec’o mal / a quen amor en poder ten / se non é sa sennor atal / que lle queira valer por én||89.27 e, se ll’esto disser alguen, / que éste mal, diga-lle quen / quis Deus fazer que non cuidasse||90.15 Tan vil vos serei de pagar / se o vós quiserdes fazer||91.4 ca a tod’ome aven assi, / desto seede sabedor||94.13 enquanto non souberen quen / ést’a dona que quero ben, / algũa vez a veerei||97.21 e quen-quer poderá entender / que gran coita per-ést’atal||97.23 E mia senhor non sabe qual / x’é esta coita que eu levei / por ela des que a amei||97.25 E mia senhor non sabe qual / x’é esta coita que eu levei / por ela des que a amei, / ca non ést’antre nós igual / est’amor||97.27 non lhi faz saber / com’el é grave de sofrer, / e por aquesto me non val||103.1 Toda-las gentes mi a mí estraias son||104.29 e máis por que lho negarei / ou que é o que temerei?||105.2 vós sodes mia morte e meu mal e meu ben, / e máis, por que vo-lo ei eu ja máis a dizer:||105.4 mia morte sodes, que me fazedes morrer||105.5 Vós sodes mia mort[e] e meu mal, mia senhor||105.9 Mia mort’e mia coita sodes, non á i al||106.24 fez-m’entender qual ést’o ben melhor / do mundo, a que Deus nunca fez par||107.26 ca este ést’oje o maior / ben de quantos Deus quis fazer||108.22 por aquest’era tod’, e non por al||110.6 e, pois assi é, praz-mi con mia morte||113.10 Dizede: se as cousistes, / qual delas é [a] melhor?||113.11 Non fostes conhecedor, / quando as non departistes||113.13 – Ambas eran-nas melhores / que omen pode cousir||113.15 brancas eran come flores||113.18 tanto son bõas sen[h]ores!||114.19 diz que é [un] judeu pastor, / natural de Rocamador||114.30 Per i andou Nostro Sen[h]or, / d’ali diz el que foi romeu||114.33 e foi-lhi greu / d’andar Coira e Galisteu / con torquis do emperador||115.5 pero sera-nos grave de fazer||115.12 algun vera o vilã[o] se[e]r / trist’e [no]joso e torp’e sen-sab[e]r||115.15 – Paai Soares, o om’é de seu / triste e nojoso e torp’e sen mester||115.22 – Martin Soarez, a mí sera greu / de lh’o saion dar||116.2 Cuidava-m’eu, quando non entendia / que mal sén era de vos ben querer||116.22 Por én, senhor, cousimento seria / e mesura grand’, ... / de mi fazerdes vós ben algun dia||119.19 E, de pran, ést’est’o maior / ben que oj’eu posso saber||121.13 e non foi ledo nen dormiu / depois, mia sennor, e morreu||123.1 Eu sõo tan muit’amador / do meu linnagen que non sei / al no mundo querer mellor / d’ũa mia parenta que ei||126.6 e Amor, todos estes son / os que me non leixan quitar||128.5 e essa ést’a mia sennor, / e essa me faz o maior / ben deste mundo desejar||130.16 E saberia d’algun ben mandado / de que oj’eu non sõo sabedor||130.17 mais sei que est’é desej’e cuidado||130.24 ca entendi que foi tan sen seu grado / que lle fogi da terra con pavor / que ouve dela||131.27 mais matar-m’-ia se fosse meu mal / ou eu cuidass’en mia mort’a perder||132.18 Que farei eu con tanto mal, / pois vosso ben tod’é meu mal?||132.19 Pois ést’assi, / morrer assi / com’om’a que sennor non val / a cuita tal||133.3 por meu mal é que tan ben parecedes||133.7 pois meu mal é quanto ben vós avedes||134.10 e cuid’en como sodes sabedor / de quanto ben dona dev’a saber||135.15 Nen sera tan preguntador / null’ome que sábia de min / ren per que seja sabedor / [d]o ben que vos quix||135.17 Nen sera tan preguntador / null’ome que sábia de min / ren per que seja sabedor / [d]o ben que vos quix||135.24 que m’ar pregunten des aqui / se sodes vós a mia sennor / que amei sempre e servi||138.22 e porque me seria mui mellor / morte ca máis esta coita sofrer||140.11 e seu torto x’é se me fal||140.18 Quen m’i consello der terrei / que muit’é bon consellador||140.21 e qual consell’é ‘qui mellor?||140.23 Esforçar-m’e sofrer pavor / o mellor consell’é que sei||141.10 e, Deus, se vos for én prazer, / sacade-me de seu poder / e pois fazede-mi al que-quer||145.12 e quen vos vir desamparar / min, que fui vosso pois vos vi, / terrá que faredes assi / depois a quen s’a vós tornar||146.12 e non tenn’eu que é torto nen mal / d’amar ome sa sennor natural||146.24 ca somos ambos vossos e devedes / a creer quen vos mellor consellar||146.26 e, mia sennor, cuido que eu serei||147.16 Ca de tal coita sabedor / soo por quanto mal sofri / amand’, ...||147.18 e nunca m’én parti / e cada vez mi foi peor||147.21 e por esto, per que passei, / de me doer gran dereit’ei / de quen assi for amador||148.23 e veeredes, pois meu filho for / neto de Gueda, con condes mizcrado!||150.10 Mellor me seria a min de morrer / ca sempr’, assi como vivo, viver / coitado||161.8 E ben mi-o per-devedes a creer / que me sera mia mort’, e m’é mester||163.7 E que prol vos á de fazer / tan muito mal a quen voss’é?||163.13 E est’é mui grande, de pran!||166.27 Pero fui ome de mal sén / porque, d’u ela é, saí!||167.10 ca destas coitas qual xe quer / m’é min mui grave d’endurar||167.13 É a que Deus fez por meu mal||167.17 e nunca end’atenderei / con que folgu’o meu coraçon, / que foi trist’, á i gran sazon, / polo seu ben, ca non por al||170.15 E, Deu-lo sabe, quan grav’a min é / de lles dizer o que sempre neguei!||171.4 e vivo con el ũa vida tal / que ja mia morte seria melhor||171.14 E a min faz oj’el maior pesar / de quantos outros seus vassalos son||174.15 Mais aquest’é cousa mui desguisada||176.8 Mais, mia sennor, fui desaventurado / u me vos Deus fez primeiro veer||179.8 E que preto que mi a min d’ir seria / u ela é, pero long’é d’aqui||179.27 Joana ést’, ou Sancha, ou Maria / a por que eu moiro e por que perdi / o sén||179.30 Joan Cõello sabe que é ‘ssi||181.26 E quero-vos ora desenganar / qual ést’o ben que eu queria aver||181.27 é mia sennor, do mui bon parecer||182.2 Se Deus me valla, mia sennor, / de grado querria seer / sandeu||182.5 por quant’ouço dizer / que o sandeu non sabe ren / d’amor nen que x’é mal nen ben||182.20 e, se for sandeu, perderei / a gran coita que d’amor ei||182.26 nen saberei que x’éste mal, / nen mia morte non temerei||183.3 porque digo que sodes a mellor / dona do mund’;...||183.20 mais, por quanto sodes vós a millor / dona do mund’, esto vos faz loar||184.3 ouve tan gran coita d’amor / que non fui ledo nen dormi||184.15 E pois que assi ést[e] ja, / que vos Deus feze máis valer / de quantas outras no mund’á, / verdade vos quero dizer||185.16 ca de melhor conhoce-la fezestes, / máis mansa e máis mesurada seer / de quantas outras no mundo fezestes||186.5 ést’a máis fremosa que no mund’á||186.7 é máis comprida de tod’outro ben||186.12 quando a vejo quan fremosa é / e a vejo falar||187.3 Meus amigos, oimais quero dizer / a quantos me veeren preguntar / qual ést’a dona que me faz morrer||189.26 que El me faç’ensandecer, / ..., / ou morrer se sandeu non for||189.27 ca esto me sera mellor, / pois que m’ela nen Deus non val||193.12 ca ben sõo sabedor / d’aver gran coita mentre vivo for||194.29 E tod’aquesto por mal de mí é, / ca morrerei cedo, per bõa fe, / por vós||195.29 E, meus amigos, se non ést’assi, / non me dé Deus dela ben nen de sí||197.9 Tant’ouve medo que lle pesaria / que non dixe qual era mia sennor / de todas tres||197.18 tolle-mi o corpo que ja nunca dia / éste, nen noite, que aja sabor / de min nen d’al||197.21 Nen vej’ela, que moiro por veer, / que ést’o máis que me toller podia||199.2 Que muitos que m’i andan preguntando / qual ést’a dona que quero gran ben||199.3 qual ést’a dona que quero gran ben, / se é Joana, se Sancha, se quen, / se Maria||199.13 e preguntando-m’a pesar de mí / qual ést’a dona que me faz assi / por sí andar en gran coita’n que ando||200.18 ca me fez ela mui gran coit’aver / de que ja máis non sera sabedor / nunca per min||201.8 E, mia sennor, al vos quero dizer / de que sejades ende sabedor||202.5 se verdad’é, sei eu a dona ja||202.11 mais, se verdad’é, / log’eu a dona sei, per bõa fe||202.15 Se verdad’é que eles por atal / dona qual dizen perderon-no sén||202.17 e son por én / sandeus e non an d’outra ren sabor||202.19 non son sandeus senon por mia sennor||203.18 ca esta coita peor ca mort’é||204.16 E des que a vi o primeiro dia / non me guardei nen fui én sabedor||204.18 ést[e] meu coraçon traedor / que mi-a depois conselhou a veer||207.11 nen que por nós na cruz morte prendeu / nen que filh’ést[e] de Santa Maria||210.15 ja sempr’eu serei seu||212.9 por én serei sempr’a Deus rogador / de min e dela, que m’esto buscou||216.9 serei rogador / a Deus assi: que confonda, sennor, / el muit’e vós e min||217.10 que sode-la mellor / dona de quantas eno mundo vi||218.4 mia sennor ést’, e sennor das que vi / de mui bon preço e de mui bon sén||218. E ben creede de pran que é ‘ssi / e sera ja enquant’ela viver||218.9 E ben creede de pran que é ‘ssi / e sera ja enquant’ela viver||218. e quen a vir e a ben connocer / sei eu de pran que dira que é ‘ssi||222.8 e meu sén ést’atal / de vos rogar por est’e non por al||223.5 e, se assi non éste, mia sennor, / no’me dé vosso ben nen voss’amor!||225.7 E ja eu sempre serei rogador / des oje-mais pola mia mort’a Deus||226.20 e, pois assi é, / dizer-vos quer’eu ũa ren||227.11 mais en tan grave dia foi por mí, / ca máis coitad’ando ca ant’andava||230.6 que, pero El pod’, en quanto Deus é, / seu ben que perça non pod’El poder||230.8 E p[er]o é sobre todos maior / senhor en poder de quantos eu sei||230.11 pero é Deus sobre todos maior||230.15 E pero Deus é o que pod’e val||231.9 dizen-m’eles, quand’esto dig’eu, / que ben mi fez porque sõo tan seu||232.14 que da morte, que m’ora ven, / pesar-lh’-á porque é meu ben||232.15 Desto sõo ja sabedor / e ar prazer-mi-á de o saber||234.12 – Amigo, máis é o ben e máis val||236.7 e non llo dizer eu / nen outre por min, mais ela de seu / o entender como seeria||238.10 e vejan que faran, ca j’assi é||239.16 e diria, / eu [o] sei, ben por ela, que é tal / como vos eu dig’, ...||240.19 tenno que non / é mia prol d’ir i||242.5 porque son donas, querrei-lles fazer / serviço sempr’...||242.15 ca, de pran, est’é oje máis de ben / que ei||242.16 pero que sõo sabedor / que assi morrerei por mia sennor||246. Amo-vos tant’e con tan gran razon, / ..., / que coid’eu est’, e vós que non é ‘ssi||248.6 Guiomar Afonso Gata /  ést’a dona que me mata||249.3 Eu sõo Guiomar Afonso||254.1 Que sen mesura Deus é contra mí!||256.4 Se vos eu ousasse, sennor, / no mal, que por vós ei, falar / des que vos vi, a meu coidar, / pois fossedes én sabedor, / doer-vos-iades de mí||256.11 Com’é quite meu coraçon / senon en vós d’en al cuidar||258.7 Quisera-m’eu que foss’assi / que podesse meu coraçon / encobrir||263.1 Non soube que x’era pesar, / ..., / quen Deus non fez, a seu pesar, / longe viver de sa sennor||263.14 e quen tal coita no[n] ouver / o al non ll’é coita, de pran||263.21 mais por verdade o dizer / como quen end’é sabedor||266.16 E na mia coita, pero vos pesar / seja, sennor, ja-que vos falarei||271.9 e o pesar que me fazen sofrer / e a gran coita non é de dizer||272.16 pero me de fazer / mui grave foi, levei-os eu ali||273.17 e tod’aquesto, sennor, coitas son||274.8 se por aquest’ama dev’a seer, / é-o ela, podede-lo creer||274.9 se por aquest’ama dev’a seer, / é-o ela, podede-lo creer||274.18 porque a vej’a todos querer ben, / ou porque do mund’é a máis amada||274.19 [E] é-o de como vos eu disser||278.12 e fezo-lle tan muito ben saber / que en todo ben é mui sabedor||278.17 non querria seer / rei nen seu fillo nen emperador / se per i seu ben ouvess’a perder||279.14 ca todo quanto vi me foi pesar / e non me soube consello fillar||280.4 pois que vos vós non doedes de min, / que por vós sofro, morte m’é de pran||280.5 e morte m’é de m’end’assi queixar, / tan grave dia, sennor, que vos vi!||280.8 Pois estas coitas eu ei a sofrer, / que vos ja dixe, máis ca morte m’é||280.10 e morte m’é, sennor, per bõa fe, / de que vos ar ei aquest’a dizer||280.16 mui grave me sera / de o dizer, pero a dize-l’ei||281.6 tan sen ventura foi que non morri, / que, se mil vezes podesse morrer, / mẽor coita me fora de sofrer||282.2 Deus, que mi oj’aguisou de vos veer / e que é da mia coita sabedor||283.9 ca doo de mí / averia e saberia ben / qual é gran coita ou quen perde sén||284.10 o que pod’e val / me non valla se querria viver / eno mundo nen niun ben aver / dela, nen d’outri, se fosse seu mal||284. e por aquest’é ‘ssi meu coraçon||286.6 E porque son mui ben quitos os meus / ollos de nunca veeren prazer / u vos, sennor, non poderen veer||286.14 e, porque sodes meu mal e meu ben, / avede vós oje doo de min!||290.19 e esta morte mellor me sera / ca de viver na coita que non á / par||290.22 E mellor éste, mais sera meu ben / de morrer cedo||290.24 e non saberen quen / é por quen moir’e que sempre neguei||291.16 Ja o dormir, ... / [ei] perdudo, pois ést’assi / que u a non vi non dormi||292.18 e por esto sõo certã’, amiga, que por vós chorava||293.8 [E] est’é o de que vos vós gardades||294.2 O que vos diz, senhor, que outra ren desejo / no mundo máis ca vós éste o mui sobejo / mentira[l] quen no diz||294.14 cousa mui desguisada / é seer outra ren no mundo desejada / de mí como vós sodes||299.13 E des quand’ela fosse sabedor / do mui gran ben que ll’eu quis, poi-la vi, / pero me mal ar quisesse, des i / terria-m’eu que estava mellor||301.15 E vej’a muitos aqui razõar / que a máis grave coita de sofrer / vee-la om’é e ren non lle dizer||302.21 meu mal éste quanto ben ei||302.22 meu mal éste quanto ben ei, / e fora po-lo dizer eu||304.7 E, se non é, ca me leixe prender / por ela morte||305.2 e entendo ca son / mui boas donas||306.4 é tan bõa que Deus non me perdon / se eu querria no mundo viver / por lle non querer ben nen a veer||309.22 Com’antr’as pedras bon rubi / sodes, antre quantas eu vi||312.5 Por amor de Deus, quen o vir diga-lle que sa prol sera / de me veer||314.5 ca, se eu fosse fis de a veer, / non querria do mundo máis aver||316.23 o mellor é pera mí de morrer||317.8 Que mal fui eu desaventurado / que en [a]tal tempo fui ben querer / atal dona||318.9 e, pero ést’assi, / ei tan gran coita d’ir u ela é||319.17 mas non cuidei que foss’assi, / e dereit’é d’assi morrer||319.23 e ora muit’á gran sabor / de mia morte cedo saber / porque fui seu entendedor||320.16 e cuidará que non / sera meu ben e dara-mi-o por mal||323.10 direi-lh’eu quan gran coita é||323.12 pero quen s’én quiser sair / sera ja quite d’ũa ren / du a non vir, de veer ben||324.5 mai-la minha non é coita!||324.8 mai-la mia coita x’é forte||324.10 mai-la minha non é morte!||324.15 mai-lo meu mal non é mal!||326.10 mais vedes, de guisa mi aven, / meus amigos, que ést’assi: / que non ei eu end’al fazer / [enquant’ela poder viver]||326.16 mais mia fazenda ja assi é: / que non ei [eu end’al fazer / enquant’ela poder viver]||328.17 e vós dizedes que non ést’assi||328.18 poi-lo dizedes, assi é, de pran||329.2 Aquestas coitas que de sofrer ei, / meu amigo, muitas e graves son||329.9 e sabe Deus de nós que ést’assi||329.15 e estas coitas, senhor, minhas son||331.18 «Non a serviádes nen sejades seu»||333.13 – De vos pesar, senhor, ben ést’e prez||333.19 cuid’eu que é mal / de máis, amigo, demandardes-mi al||334.16 todos mi dizen que é mal / de mi fazerdes tanto mal||335.9 Vós me rogastes mui de coraçon / que lhe fezesse ben algũa vez, / ca me seria mesura [e] bon prez||335.16 mais, e pois que assi é, / farei-lh’eu [ben, ...||336.11 e por aquesto o jur’e o digo / que ja máis nunca seja verdadeiro||337.4 e, pero x’as mias coitas muitas son, / non querria deste mundo outro ben / senon poder negar quen quero ben||338.15 e, pois ést’assi, / muito mi praz polo que vos direi||339.20 e, pois que m’end’eu for / daqueste mundo, que ést’o peor / (cousa que sei), querrei-me del riir||345.8 ca me jurou que nunca se ja de mí partisse / e máis foron de cento mentiras que m’el disse||351.7 Des que vos [eu] vi, sei que é maior / coita do mund’esta que por vós ei||352.1 De mort’é o mal que me ven / muit’...||353.8 Sofrer quero de nunca lle dizer / qual ben lle quero no meu coraçon, / pero m’é grave||356.6 maldito seja quen mi-o devinnar!||357.16 e, ja que moiro por vós, assi é||357.19 E vosso fui, senhor, des que vos vi, / e fora máis se non morress’assi!||357.20 E vosso fui, senhor, des que vos vi, / e fora máis se non morress’assi!||359.3 que lhes diga por quen trob’ou qual é||359.5 e por én ei a todos a dizer / ca non saberan quen é mia senhor||359.7 En lho dizer non seria mia prol||359.14 E que an consigo de mi aficar / que lhes diga qual é a senhor que ei?||359.16 E en al deverian a falar, / que seria máis sa prol||360.4 todo-los que me veen preguntar / qual ést’a dona que eu quero ben||360.17 aqueles que me van a demandar / quen é mia senhor||363.1 Sennor, que grav’oj’a mí é / de me aver de vós a partir||369.7 come vós, sennor; e, pois assi é, / mui gran dereito faç’en vos querer / mui gran ben||372.11 porque ei medo que alguen dira / que sen mesura sodes contra mí||372.22 E, pois assi é, venho-vos rogar / que vos non pes, senhor, en vos servir||372.27 que á dona que m’en seu poder ten, / que sodes vós, mia senhor e meu ben||373.15 ca tan muit’é o vosso ben, sen[h]or||374. poss’eu fazer quen quiser sabedor / que non é ‘ssi, ca, se me venha ben,||374.6 que non é ‘ssi, ca, se me venha ben, / non é doado||375.9 ar sõo sabedor / que nunca mal avedes de fazer||375.13 Pois de vos servir é meu coraçon||378.3 perdi ela, que foi a ren milhor / das que Deus fez||379.8 des i sabedor / sõo d’atanto, par Nostro Sen[h]or: / que, ... / coita nen mal outro non poss’aver / eno inferno se con ela for||380.6 des i, / por este mal que mi a min por vós ven, / come se fosse ben||380.9 e digo que sode-la milhor / do mund’e trobo polo voss’amor||380.16 Mais eu, senhor, en mal dia naci / del, que non ten nen é conhecedor / do vosso ben||380.21 deste gran ben que el por ben non ten / mui pouco del seria grand’a min||381.9 Se foss’eu o que vos leva, / levar-m’-ia en bon dia||381.15 por én son eu o que leva / por vós coitas noit’e dia||384.33 vós sabede ben / que viva é e comprida de sén / a por que eu trob||386.8 Pero quen-quer x’entenderá / aquestes ollos quaes son||392.3 [E] foi Dordia Gil e foi Guiomar, / que prenderon ordin||392.3 [E] foi Dordia Gil e foi Guiomar, / que prenderon ordin||392.4 mais, se foss’eu rei, / eu as mandaria por en[de] queimar / porque foron mund’e prez desemparar||393.8 E preguntar-m’-an, eu o sei, / da dona que diga qual é||394.16 mais, pois que assi é, / ante lhe quero [a mia senhor dizer / o por que posso guarir, ou morrer]||396.20 e, pero sei que me matar’Amor, / enquant’eu fosse d’aqui morador / nunca eu ja del morte temeria||397.9 e estas coitas, sennor, minnas son||398.14 ca esta morte non é jograria||398.21 «Est’é filla de Maria»||400.9 e non diredes que non ést’assi||400.15 e non diredes que assi non é||403.16 mais este mui gran pesar me sera / de me partir de vós per nulla ren||405.15 e, de pran, ést’assi: / ... ||406.4 querri’agora seer sabedor / per quen o poderon eles saber||408.4 e que non é j’assi||408.11 e, pois é mal, / non i faledes, ca prol non vos ten||408.18 – Non vos á prol, amigo, ca ja sei / o por que era todo voss’amor||409.15 Mais esta mesura, como seria / de mia sennor?||410.9 e é gran coita de mort’a do mar||410.10 e é gran coita de mort’a do mar, / mas non é tal||410.16 e estes outros que amor non an / dizen que non, mas eu direi qual é||411.15 ca en desejos é todo meu ben||411.24 ca sen desejos nunca eu vi quen / podess’aver tan verdadeir’amor / com’oj’eu ei nen fosse sofredor / do que eu sofr’...||412.1 Pois mia ventura tal é, pecador, / que eu ei por moller mort’a prender||412.28 Moiro mui ben se end’é sabedor / ela||412.31 ca non quis nen querra / nen quer que eu seja seu servidor||413.4 e porque sõo vosso servidor||413.8 Por mercee que vos venno pedir / e porque sõo vosso||413.16 porque soub’eu, qual sodes, connocer||414.10 mais non / perdi por én coita do coraçon, / pero ben foi máis do que me matou||415.23 e nunca sera / bravo nen sannudo se llo fazer / outro non fezer||418.15 ca mui ben sõo sabedor / que morrerei, u non jaz al||419.3 e, ja que ést’assi, / meus amigos, ... / gradesc’a Deus que me faz a maior / coita do mund’aver por mia sennor||419.16  ..., e, pois que assi é / gradesc’a Deus que me faz a maior / ...coita do mund’aver por mia sennor||422.11 enquant’eu vosso for||422.14 e vos de min non quiserdes doer / e da gran coita, de que sofredor / foi, e do mal||422.23 ca ben coido, de com’é traedor, / que me mate ced’, ...||423.9 ca ben me pode partir da maior / coita de quantas eu oi falar, / de que eu foi, muit’i á, sofredor||423.20 mais esso pouco que eu vivo for, / pois assi é, no’me quero queixar / deles||423.21 mais el seja seu traedor / se me non mata||424.11 ca mui melhor mi sera d’outra ren / de me leixar log’i morte prender||424.13 ca melhor m’é ca tal vida viver / e ca meu tempo tod’assi passar||425.4 ca des enton assi quis Deus / e mia ventura, que é tal / que nunca vos ousei dizer / o que vos queria dizer||425.13 Seede mui ben sabedor||427.5 e anda ben, pero que fer’é d’unha||427.12 [e] é caçurr’e vejo que rabeja / e ten espunlha de carne sobeja||429.5 a que parece melhor / de quantas Nostro Senhor / Deus fez: é Dona Joana,||429.16 esta é Dona Joana||429.27 esta é Dona Joana||430.23 E quen soubesse como me vai non / terria que eu sõo de bon sén / en me leixar viver||435.8 E vós, sennor, podedes entender / que ést’assi||438.2 [D]izedes vós, sennor, que vosso mal / seria se me fezessedes ben||438.10 mais sabed’ora ja / que seria de me guarir mellor||438.16 ca mal sera se por vós morto for||439.3 Tan muito mal me ven d’amar / a mia sennor, per bõa fe, / meus amigos, que assi [é] / que ei a dizer con pesar||440.15 e, pero assi é, / todos dizen que fill’outra sennor||441.15 des aqui / serei voss’om’, e vós de mí / seredes sennor||441.16 e vós de mí / seredes sennor||442.11 e Deus e vós fazedes-me peor, / e peor m’é que quando comecei||443.6 [a]i Senterigo, ai Sentirigo, / al é Alfanx’e al Seserigo!||444.6 que m’oj’entenda o por que digo / al é Alfanx’e al Seserigo||445.3 [A]migos, des que me parti / de mia sennor e a non vi, / nunca fui ledo nen dormi||450.6 ca ja [son] eu treedor / se se ela quer ir migo||453.4 ca nunca vi dona peior talhada, / e quige jurar que era mostea||453.6 e vi-a cavalgar per ũa aldeia / e quige jurar que era mostea||453.9 Gran foi o palheiro / onde carregaran tan gran mostea»||457.2 pois fordes n[a] alcaria / e virde-la azeitona, ledo seeredes esse dia||457.6 Ben sei que seeredes ledo, pois fordes no Exarafe / e virdes as azeitonas que foran de Don Xacafe||460.5 E queremos riir / eu e Gonçalo Mar[t]ĩiz, que é / ome muit’aposto, per bõa fe||461.21 non façades dela capa, ca non é cousa guisada||461.22 E, pois que sodes aposto e fremoso cavaleiro, / gardade-vos de seerdes escatimoso ponteiro||461.23 gardade-vos de seerdes escatimoso ponteiro||464.5 porque vós sodes a melhor / dona de que nunca oisse / omen falar||464.13 mui ben seede fis / que nunca eu sen cuidado / én viverei||464.24 Ca o mal, que vos foi ferir, / aquele x’ést[e] o nosso||468.4 [...] / porque lhi rogavan que perdoasse / Pero d’Ambroa, que o non matasse / nen fosse contra el desmesurada||468.25 E por esto é grande a mia nomeada||468.26 E por esto é grande a mia nomeada, / ca non foi tal que, ... / que én eu mui ben non [o] castigasse||472.5 Amigo de Souto Maior, / daquesto sõo sabedor||475.11 e dad’a vós dev’i a seer / aqueste don||475.31 e [j]uro-vos, par San Vincent[e], / que non é bõo doneador / quen esto fez[er] a ciente||476.19 ca non podedes outros taes achar / que vos non conhoscan quen sodes nen qual||478.7 ca ei espanto / por quanto / mui perigo[o]sas son||478.35 ca máis me pago do mar / que de seer cavaleiro||478.36 ca eu foi ja marinheiro||478.39 e quero-m’oimais guardar / do alacra e tornar / ao que me foi primeiro||478.46 doado / m’é de as eu razõar, / pois-las non ei a provar||479.6 Esta é a madeira certeira||479.9 atan longa deve toda [a] seer / per antr’as pernas da [e]scaleira||479.16 Esta é a midida d’Espanha, / ca non de Lombardia nen d’Alamanha||479.18 e, porque é grossa, non vos seja mal||480.12 e d’Azeved’ar é mui natural||481.15 É romeu que Deus assi quer servir / por levar tal furt’a Jelusalen||482.5 ca non é esta de Nostro Sen[h]or / paixon||482.6 ca non é esta de Nostro Sen[h]or / paixon, mais é-xe de min, pecador, / por muito mal que me lh’eu mereci||482.16 Quisera-m’eu fogir logo d’ali, / e non vos fora mui[to] sen razon, / con medo de morrer e con al non||482.27 Fel e azedo bivisti, Senhor, / por min, mais muit’ést’aquest’o peior / que por Ti bevo nen que acebi||483.19 E por end’é gran traedor provado, / de que se ja nunca pode salvar||484.15 O adail e[ra] mui sabedor, / que o guiou per aquela carreira||484.22 Muito foi ledo, ... / quando se viu daqueles passos fóra / que vos ja dix’, ...||484.31 ca non é jogo de que omen chora!||485.15 por ende non é trobar natural, / pois que o del e do dem’aprendestes||486.6 logo tenho i que non dissera ren / e era ja quite de todo ben||486.12 logo lhi mostran ben do que quit’é||486.13 e pero digo-lh’eu que [o] mal é / de quen o el quitou muitas de vegadas||487.28 querra que seja quanto avedes seu||491.32 se acha molher que aja [o] mal / deste fogo que de San Marçal é, / assi [a] vai per foder encantar||491.35 fodendo, lhi faz ben semelhar / que é geada ou nev’e non al||492.6 Pois el agora tan muito erra, / maldito seja!||492.17 Se é ricome ou á mesnada, / maldito seja!||492.23 Pois chus mol[e] é que manteiga, / maldito seja!||493.6 mais empero era-x’el tan braceiro / que ouv’end’ela de ficar colpada||493.13 per sas armas e per com’er’arteiro, / ja sempre end’ela seera sinalada||494.8 O que da guerra se foi con nemiga, / pero non veo quand’é preitesia, / non ven al maio||495.13 e fostes vós mui sabedor / d’eu por vós atal mort’aver||495.20 ca meu serviç’e meu amor / sera-vos d’escusar peior / que a min d’escusar viver||496.4 e quer’ir algũa terra buscar / u nunca possa seer sabedor / ela de mí||496.6 pois que lh’é, d’eu viver aqui, pesar||496.8 Mais, Deus, que grave cousa d’endurar / que a min sera ir-me d’u ela for!||496.14 Mais se fez Deus a tan gran coita par / come a de que serei sofredor / quando m’agora ouver d’alongar / daquesta terra||497.4 que vos servi sempr’e vos fui leal / e serei ja sempr’enquant’eu viver||497.5 que vos servi sempr’e vos fui leal / e serei ja sempr’enquant’eu viver||497.9 des i é cousa mui descomunal, / de matardes min||497.11 des i é cousa mui descomunal, / de matardes min, que merecedor / nunca vos foi de mort’;...||501.12 e con tod’esto non quis que morresse / porque era meu ben de non durar / en tan gran coita nen tan gran pesar||503.6 ca, pero a sempre servi, / grand’é o mal que mia senhor / mi quer||503.10 e, se aquest’é querer mal, / est’é o que a min aven||503.11 e, se aquest’é querer mal, / est’é o que a min aven||503.17 se est’é mal, a meu cuidar, / este mal non poss’eu partir||504.2 En gran coita, senhor, / que peior que mort’é, / vivo, per bõa fe||506.1 Pois mia ventura tal é ja / que sodes tan poderosa / de min, mia senhor fremosa||508.6 que nunca mi valha Nostro Senhor / se ant’eu ja non queria morrer / e se mi non fosse maior prazer||508.13 Tan muit’é o mal que mi por vós ven||508.19 ca máis meu ben é de morte sofrer / ante ca sempr’en tal coita viver||509.1 Grave vos é de que vos ei amor||509.5 se vos grav’é de vos eu ben querer, / grav’ést’a mí, mais non poss’al fazer||509.6 se vos grav’é de vos eu ben querer, / grav’ést’a mí, mais non poss’al fazer||509.7 Grave vos é, ben vej’eu que é assi, / de que vos amo máis ca min nen al||509.7 Grave vos é, ben vej’eu que é assi, / de que vos amo máis ca min nen al||509.9 e que [e]st’é mia mort’e meu gran mal||509.9 Grave vos é, ben vej’eu que é assi, / ... / e que [e]st’é mia mort’e meu gran mal||509.13 Grave vos ést’, ... / que non podia máis, per bõa fe, / de que vos am’, ...||509.15 e sei que assi é||509.19 pero máis grave dev’a min seer / quant’é morte máis grave ca viver||509.20 pero máis grave dev’a min seer / quant’é morte máis grave ca viver||510.6  erades boa pera rei||511.5 e, pois é ‘ssi, / que pouco posso durar / e moiro-m’assi, de chão||511.17 con cuidad’e con pavor / meu coraçon non é são||512.3 vedes quen é, e seed’én nembrada||512.7 vedes que[n] é, [e] venha-vos en mente||512.11 vedes que[n] é, [e] non xe vos obride||515.16 E mal seria se non foss’assi||516.10 e aquesto direi-vos por que [é]||517.11 Ela s’estava queixando / come molher con gran coita / e que a pesar, des quando / nacera, non fora doita||517.13 «Tu non es senon mia coita, / ai amor!»||517.16 Coitas lhi davan amores, / que non lh’eran senon morte||517.20 «Mal ti venha per u fores, / ca non es senon mia morte, / ai amor!»||518.15 ca soo certo d’ũa ren: / ... ||520.19 ca tal é que ante se matara / ca mi falar se o sol cuidara||523.7 porque tamanh’é o meu mal / que non vejo prazer de min nen d’al||523.11 E, pois meu feito, senhor, assi é, / querria ja mia morte||524.19 e, porque soo desto sabedor||525.13 ca, senhor, mui gran prazer mi per / quand’en vós cuid’e non ei de cuidar||525.16 mais gran maravilha tenh’eu que é / de mi viir de vós mal||526.2 Senhor fremosa, non poss’eu osmar / que ést’aquel’en que vos mereci / tan muito mal quan muito vós a mí / fazedes||527.13 E, pois tamanho foi o erro meu / que lhi fiz torto tan descomunal||528.4 mais non vos direi eu qual / é a molher||528.10 mais nunca ome per mí sabera / quen é||528.15 mais non direi quen é||530.4 pero soo certão / que mi queredes peior d’outra ren||530.10 e pero soo certo / que mi queredes peior d’outra ren||531.10 pero m’é greu, / entenderán que vos sei eu, / senhor, melhor ca min querer||536.7 tenho que mi fariades gran ben / de mi dizerdes quanto mal mi ven / por vós, se vos éste loor ou prez||536.8 ca, se vos fosse ou prez ou loor, / de me matardes seria razon||536.11 mais d’atanto seede sabedor||536.12 que nen un prez nen loor non vos é, / ant’errades muito, per bõa fe, / de me matardes, fremosa senhor||537.11 e con tod’est[o] é mui comunal / ali u dev’, ...||537.14 non lhi fez pouco de ben / quando non quis que lh’outra foss’igual||537.18 des i, é leal / muit’, ...||538.1 Mesura seria, senhor, / de vos amercear de mí||538.4 e én mui grav’é voss’amor||538.7 tan grave que non ei poder / d’aquesta coita máis sof[r]er, / de que, muit’á, fui sofredor||538.15 Mais Deus, que de tod’é senhor, / me queira põer conselh’i||538.18 ca, se meu feito vai assi / e m’El non for ajudador / contra vós, ... / ..., / moir’eu, mais non merecedor||539.1 Que estranho que m’é, senhor, / e que gran coita d’endurar||539.4 Que estranho que m’é, senhor, / e que gran coita d’endurar, / quando cuid’en mí, de nembrar / de quanto mal fui sofredor / des aquel dia que vos vi!||539.18 que ei coita sen par, / de qual vós sodes sabedor / que passou e passa per min||540.8 Tanto me coita e trax mal Amor / que me mata, seed’én sabedor||540.13 ca de me matar Amor non m’é greu, / e tanto mal sofro ja en poder seu||541.9 sõo sabedor / que os que troban quand’a frol sazon / á, e non ante, ... / non an tal coita qual eu ei sen par||542.4 Preguntar-vos quero, por Deus, / ... / ..., / que pecados foron os meus, / que nunca tevestes por ben / de nunca mi fazerdes ben||543.6 de mal en mal e peior de peior, / non sei qual é maior coita, senhor||543.9 Tantas coitas levei e padeci, / des que vos vi, que non poss’oj’osmar / end’a maior, tantas foron sen par||543.15 que non poss’osmar a maior qual é||544.7 Pero filhar-lh’-ia por galardon / de a veer se soubesse que non / lh’era tan grave||546.1 Que grave coita, senhor, é / a quen sempr’á [a] desejar / o vosso ben||546.9 e faz-me levar tanto mal / que esto m’é coita mortal / de sofrer||546.15 e tanto mal e tant’afan / que par de morte m’é de pran||547.3 e sofrer m’é, per boa fe, / o mal||547.5 e sofrer m’é, per boa fe, / o mal, ca o ben sabedor / sõo que o non ei d’aver||547.7 mais que gran coita de sofrer / que mi é, coitado pecador||548.16 E faço mui guisado, / pois soo servidor / da que mi non dá grado||548.21 por én conor- / t’eu non ei ja senon da mor- / t’, ende sõo desejador||551.28 ca morte m’é esta vida||552.16 tẽede por ben, pois que ést’assi, / senhor fremosa, [de vos non pesar / de vos veer se mi-o Deus aguisar]||555.8 E, pois do mal que én levei / muit’á vós sodes sabedor||555.16 tẽede ja por ben, / ... pois tant’é o meu mal, / de vos querer de min doer||556.13 e podedes saber / qual coita é de padecer / aquesta de que me matades||556.15 E, senhor, certa sejades / que des enton non temerei / coita que mi dar possades||557.5 e, pois me tod’este mal per vós ven, / mia senhor aja ben, pois ést’assi, / e vós ajades mal e nunca ben||557.8 En grave dia que vos vi, Amor, / pois a de que sempre foi servidor / me fez e faz cada dia peior||558.10 e por én peç’a Deus assi, / que sabe quant’é o meu mal, / que vos mud’esse coraçon||561.18 que El m’ajude a tan forte / coita, que par m’é de morte||562.17 E, mia senhor, u sempr’ei de cuidar / no maior ben dos que no mundo son / qual ést’o vosso, ei mui gran razon||563.1 De mi valerdes seria, senhor, / mesura por quant’á que vos servi||563.3 mais, pois vos praz de non seer assi / e do mal ei de vós sempr’o peior||563.10 e, pois vos é pesar / e sofr’eu mal, de que moir’, ...||566.2 Senhor, aquel que sempre sofre mal / mentre mal á non sabe que é ben||566.6 por én querede, pois que eu, senhor, / por vós fui sempre de mal sofredor, / que algun tempo sábia que é ben||566.7 por én querede, ... / ..., / que algun tempo sábia que é ben||568.6 teede por ben, ... / ..., / de mi teer puridade, senhor, / e eu a vós, ca est’é o melhor||568.9 mais a mia mingua foi grand’, ...||569.19 ca, senhor, todo m’é prazer / quant’i vós quiserdes fazer||570.5 mais certo seed’, amigo, / que non fui o vosso pesar / que s’ao meu podess’iguar||570.9 Mui ben soub’eu por verdade / que erades tan coitado / que non avia recado||570.19 e por én seede certo / que non foi o vosso pesar / [que s’ao meu podess’iguar]||572.1 Que trist’oj’é meu amigo, / amiga, no seu coraçon||580.16 e por esto soo certa / que ant’el queria mo[rrer / ca mi sol un pesar fazer]||585.14 e eu ben vos digo que é san’e vivo||585.17 e eu ben vos digo que é viv’e sano||585.19 – E eu ben vos digo que é san’e vivo||585.22 – E eu ben vos digo que é viv’e sano||591.7 e, par Deus, é cousa mui desguisada||591.24 non vos dig’eu que non pode seer / voss’amigo, pois om’é, de morrer||592.14 ca é descomunal / o mal que sofr’e a coita mortal||593.3 – Si, mia senhor, ca non poss’al / fazer, ca seria meu mal / e vosso||593.7 mais que gran coita d’endurar / mi sera, pois me sen vós vir!||593.12 mais morte m’é de m’alongar / de vós e ir-m’alhur morar||593.18 mais, pois u vós fordes non for, / o que morrerá eu serei||597.2 O meu amigo á de mal assaz / tant’, amiga, que muito mal per||598.22 mais Deus escolha, come quen Ele é, / por vós, amigo, e des i por mí||600.8 Vós trouxestes o preit’assi / come quen non é sabedor / de ben nen de prez nen d’amor||601.7 e foi pecado seu / de sol põer no coraçon, / madre, passar mia defenson||602.17 Senhor do meu coraçon, cativo / sodes en eu viver con que vivo||604.4 e, pois ést’assi, / guisade de nos irmos, por Deus, d’aqui||604.10 e, pois ést’assi, / guisade [de nos irmos, por Deus, d’aqui,||604.16 e, pois ést’assi, / guisade de nos irmos, por Deus, d’aqui||610.5 e por én sejo / sempr’en coita tan forte / que non m’é senon morte||613.13 Non é senon espanto, / u vos non vejo, quanto / ei, desej’e quebranto||614.3 pero me foi greu / o que m’el ja muitas vezes rogou||615.7 por én ja morrerá, / e por aquesto m’é greu||615.11 Aquel que coita forte / ouve des aquel dia / que vos el vio, que morte / lh’é, ... / nunca viu prazer nen ben||616.20 De vos veer a min praz / tanto que muito é assaz||617.5 ben vos digo: /  éste o meu solaz||617.12 Pois de me levar vejo / que éste o seu desejo, / ... / praz-mi muito sobejo||618.17 ca diz que lhi fiz eu ben / e ca vós soubestes todo com’é||619.11 que, de quan ben parecia, / que tod’era seu quebranto||624.8 non ja en al, desto son sabedor||624.11 mais, pois-la matou, serei sofredor / sempre de coita enquant’eu viver||626.3 Tal sazon foi en que eu ja perdi / quanto ben ouv’e non cuidei aver / que par podesse a outro ben seer||626.13 mais agora Deus tal senhor mi deu / que de bon prez e sén e parecer / é mui melhor de quantas quis fazer||628.3 senhor, e ben é vos[s]a torpidade / de quantas outras eno mundo sei||628.14 e d’ũa ren i seede sabedor||628.22 amade vós o q[ue] vos máis deseja, / e ben creede que eles todos son||629bis.4 ainda eu fi’-de cornudo / seja por feito que faça||630.2 Estes que agora, madre, aqui son / dizen que é sandeu meu amigo||630.9 non me dirian mal / se soubessen com’é||630.13 E aqueles que ja dizen que é / por mí sandeu||633.3 e verdad’é per com’end’a mí aven / d’ũa dona u tod’est’ei osmado||634.2 Ora, senhor, tenho muit’aguisado / de sofrer: coit'é grand’e gran desejo||634.5 e, mia senhor, est’é gran mal sobejo / meu e meu gran quebranto||634.29 de razon é d’aver eu desejada / a morte||635.10 mais, pois, amigos, eu fui sabedor / que lhe [prazia de me mal fazer, / log’eu des i desejei a viver]||635.16 mais, pois, amigos, ben certo fui eu / que lhe prazia [de me mal fazer, / log’eu des i desejei a viver]||635.20 mais pera non perder / ela per min ren do que lh’é prazer||636.9 mais ora ja, senhor, non ést’assi / por aquesto que vos quero dizer||636.20 e, par Deus, mia senhor, / muito me foi de o perder peor!||638.12 e, pero, [mia] senhor, grand’é meu mal, / vedes o que mi é máis grave que al||638.13 e, pero, [mia] senhor, grand’é meu mal, / vedes o que mi é máis grave que al||638.14 o pesar é que vós tomades én, / ond’a min, senhor, quanto mal m’én ven||638. per mia morte, que non quer consentir / porque sabe que máis morto me ten / per viver eu, pois a vós pesar é.||638.19 porque sabe que máis morto me ten / per viver eu, pois a vós pesar é||639.10 mais est’é tan gran ben / que lhi non pod’outro ben par seer||639.11 mais est’é tan gran ben / que lhi non pod’outro ben par seer||640.3 Viv’e cuida por én se[e]r sandeu||644.10 ca ja máis non ar fui ledo meu coraçon, meu amigo, / ... / tães ora que me vistes||648.14 Que non lh’estevess’eu trist[e], e tarda e non mi ven, / e pero non é por cousa que m’el non quera gran ben||650.9 E nunca mi ben querades, que mi sera de morte par||653.8 O que jurava que me non visse, / por non seer todo quant’el disse, / par Deus, donas, aqui [é ja!]||657.8 [O] por que vós baralhades migo / quero-lh’eu ben, pois é voss’amigo, / delgada||661.4 E morrerá por mí, tant’é coitado||663.2 qual ést’o voss’amigo que mi vos pedia?||663.4 – Qual é [o] voss’amigo que mi vos pedia?||670.5 nunca no mund’, ... / foi outra tan leda molher / com’eu serei des que o vir||670.6 mais pero triste serei [...]||674.3 é amigo que nunca desejar / soub’outra ren senon mí, eu o sei||674.6 e, se o eu por mí leixar morrer, /  sera gran tort’, ...||680.19 Non sei que diga, tanto m’é gran mal, / do meu amigo de como m’errou||684.6 e tal queixum’end’ei / que direi, amigo, per bõa fe, / como parec’e seu nom’e quen é||684.20 E, poi-lo eu disse[r], per bõa fe, / pesar-vos-á, pois souberen quen é||685.19 Pois entendedes, amigo, com’é / a mia fazenda, por Nostro Senhor, / vivede migo||691.17 e é cousa máis guisada / de dizerdes com’eu digo||692.2 Muitos vej’eu que se fazen de mí / sabedores, que o non son, de pran, / nen o foron nunca nen o seran||692.3 Muitos vej’eu que se fazen de mí / sabedores, que o non son, de pran, / nen o foron nunca nen o seran||692.6 non saben tanto que possan saber / qual ést’a dona que me faz morrer||693.2 Per boa fe, mui fremosa, sanhuda / sej’eu e trist’e coitada por én||693.9 mais seria-lh’oje melhor a morte / porque se foi [sen meu grado d’aqui]||694.9 Quen lh’ora dissesse quan trist’oj’eu sejo / e quant[o] oj’eu, mui fremosa, desejo / falar-lh’e vee-l’!||696.13 Se por mí morrer, perda mi é, / e pesar-mi-á se o non vir||699.9 nunca eu ar pudi saber / que x’era pesar nen prazer||699.10 nen que x’era mal nen que ben||701.15 ca eu nunca con nulh’ome falei, / ..., / des que naci, nen ar foi sabedor / de tal fala nen a fiz nen a sei||702.9 – Mal mi venha, se assi é||706.2 Fremosas, a Deus louvado, con tan muito ben como oj’ei, / e do que soo máis leda||707.1 Agora me foi mia madre melhor / ca me nunca foi des quando naci||707.2 Agora me foi mia madre melhor / ca me nunca foi des quando naci||707.4 e ora é mia madre e mia sen[h]or, / ca me mandou que falasse migo||710.16 que terra foi a que achou / u el sen min tanto morou||711.10 e disse quand’e qual dia, / ergo se fosse maltreito / de morte||713.4 e mal sén foi, pois m’el tan gran ben quer, / que o tive sempr’en desden||714.3 e fui eu i muit’errada / por quanto lhi foi sanhuda quando se de mí partia||714.4 par Deus, se ora chegasse, co[n] el mui leda seria!||714.10 mais por esto m’é sanhudo / por [quanto lhi fui sanhuda quando se de mí partia:||715.13 ca meu dano seria / de viver máis un dia||721.1 Que leda que oj’eu sejo / porque m’enviou dizer / ca non ven con gran desejo||722.23 mais el me mata porque quer morrer / por mí de pran e, do que m’é peior, / non pod’én ja o coraçon quitar||725.21 farei-lh’eu que veja qual é meu poder||729.9 quando el veer, com’eu serei / sanhuda, parecendo ben||737.15 Preguntade vó-lo voss’amigo, / ..., / se era mort’ou viv’o[u] que fara||742.3 dizen que é[ste] mal / mias amigas e que faço mal sén||742.7 pois meu amigo morre por morrer / por mí, meu ben é de lhi ben fazer||742.17 e direi eu: «Qual ést’a que o diz?»||743.13 Ele quit’é por mí d’outra senhor||744.4 mais, pois assi é, / oimais fazede des aqui / capa d’outra, ca non de min||744.15 log’i ben vi eu / que seu erades, ca non meu||745.7 E sodes desmesurada, / que vos non queredes doer / do meu amigo||745.16 poi-lo seu mal cedo meu é||746.19 ca o sandeu quanto máis for / d’amor sandeu tant’é milhor||746.20 ca o sandeu quanto máis for / d’amor sandeu tant’é milhor||754.4 e, se non é assi, / non vejades de mí prazer / que desejades a veer||754.10 e, se assi non é, / non vejades de mí prazer / [que desejades a veer]||754.16 ca, se assi non é, senhor, / non vejades [de mí prazer / que desejades a veer]||755.7 [E] nunca serei leda se o non vir||756.10 Nunca con taes novas tan leda foi molher / com’eu soo con estas||758.4 E este mundo que é ja?||758.12 siquer meus olhos verdes son||759.5 aqueste mundo x’ést’a melhor ren / das que Deus fez a quen El i faz ben||759.7 O paraiso bõo x’é, de pran, / ca o fez Deus, e non dig’eu de non||760.7 [E] de pran non son tan louca / que ja esse preito faça||760.14 Ai Don Joan de Guilhade, / sempre vos eu fui amiga, / e queredes que vos diga?||762.3 foi mui queixos’e, pero se queixou, / dei-lh’eu enton a cinta que tragia||763.15 é coita / que cing’e que maravilha||765.3 e muit’amigas son de todo ben||769.14 que vosso bon prez verdad’é, / meu amigo||771.4 mais eu ben cuido que non ést’assi, / ca nunca lh’eu vejo morte prender||771.8 El chora muito e filha-s’a jurar / que é sandeu||771.14 Ora vejamos o que nos dira, / pois veer viv’e pois sandeu non for||773.4 que [é] aquelo que lh’[el]es demandan?||773.10 mais pedir cinta non é nulho mal, / e por aquesto non se perdeu migo||773.20 maldita seja quen lh’amiga for / e quen se del[e] tever por servida!||773.20 maldita seja quen lh’amiga for / e quen se del[e] tever por servida!||776.16 E ten el que pouc’é / entender de min [que lhi consent’eu / de me servir e se chamar por meu?]||778.14 non me compr’ora de melhor seer||782.11 – Sodes, amiga, sandia||782.20 – Vó-lo andades dizendo, / amiga, est’é verdade||783.6 e sol non falan en amor / e al fazen, de que m’ar é peor||783.13 Maldita sej’a que nunca disser / a quen non troba que é trobador!||783.14 Maldita sej’a que nunca disser / a quen non troba que é trobador!||783.23 E os que ja desemparados son / de vos servir (sabud’é quaes son) / leixe-os Deus maa morte prender!||784.9 Cabeça de can perdudo / é, pois non á lealdad’e / con outra fala én Guilhade||784.11 é traedor conhuçudo||785.3 Disseron-mi que avia de mí / o meu amigo queixum’e pesar, / e é tal que me non sei conselhar||785.16 e, par Deus, amiga, ben lh’estara, / ca, se lh’eu fui de mal merecedor, / rog’eu a Deus [que o ben que m’el quer / que o queira ced’a outra molher]||791.16 ja non podedes per ren ben a[ve]r / se non fordes de sanha sofredor||793.7 Vós catade per qual guisa sera, / ca non ei eu ja máis vosc’a viver||801.5 E, se el falar / non poder ante comigo, / nunca ja ledo sera||801.7 Que trist’oje que eu sejo, / e, par Deus, que pod’e val, / morrerá, u non jaz al!||801.21 mais quite sera de ben, / pois el for de mí partido||804.16 ca tanto ben ouví de vós dizer / e tanto vos sodes vós a melhor / dona do mundo||806.10 e, pero ést’assi, / mar nen terra, nen prazer nen pesar, / [nen ben nen mal non ma poden quitar] / do coraçon||807.3 A dona que ome «sennor» devia / con dereito chamar, per boa fe, / meus amigos, direi-vos eu qual é||807.8 ca sennor é de muito ben||807.21 mais, u eu vi o seu bon parecer, / vi, amigos, que mia morte seria||808.8 ca ess’é o meu ben||808.9 ca ess’é o meu ben, / e que seja verdade, que é assi||808.9 ca ess’é o meu ben, / e que seja verdade, que é assi||809.8 ca sõo certo, des que vos non vir, / que outro prazer nunca veerei||811.14 ca prez / non é fazerde-lhes mal||812.2 Oi eu sempre, mia sennor, dizer / que peor é de sofrer o gran ben / ca o gran mal||812.13 e pod’assi veer qual é peor, / do gran ben ou do gran mal, de sofrer||812.18 demais, non / creo que sabe que x’é desejar / tal ben qual eu desejei des que vi / o vosso bon parecer||812.23 e de qual eu, sennor, ouço contar / que o ben ést’, ...||814.10 e maravilh’é-m’én / como non moir’, e morrer devia||815.4 mais, se verdad’é, vingar-m’-ei assi||815.9 e, se verdad’é, par Nostro Senhor, / direi-vos como me cuid’a vingar||819.4 – Ai amiga, que mal conselh’ess’é||820.6 ca ben é de vos sofrer eu / de dizerdes ca sodes meu||821.17 mais por esto sei eu que non ést’al, / pero que mi-o [a mí] nen un non disse||823.4 e por én / queria saber de vós ou d’alguen / que ést’aquest’ou por que o fazedes||823.14 porque non sõo sabedor / se vo-lo faz fazer coita d’amor, / ou que [ést]’est’ou por que o fazedes||823.20 – Mui trist[e] andades e non sei eu / o por que é||823.21 dizede-mi-o, e non vos seja greu||826.31 demo x’é quen non diz leli, / edoi lelia doura!||827.4 mais preit’é ja que non porra migo||830.3 Mia madre, pois se foi d’aqui / o meu amig’e o non vi, / nunca fui leda nen dormi||835.2 Disseron-m’oj’, ai amiga, que non / é meu amig’almirante do mar||835.10 mais, se foi el-rei / o que do mar meu amigo sacou, / [saque-o Deus de coitas, ca jogou].||836.7 E, pois assi [é], que razon diria / por que non sofra mal?||843.7 Meu talan era de vos non parcir / porque vos fostes sen meu grad’enton||843.13 ca, se vos ora fui perdoador, / mesura foi que mi-o fezo fazer||843.14 ca, se vos ora fui perdoador, / mesura foi que mi-o fezo fazer||843.17 e, quant’é, ora serei sofredor||848.2 Sedia-m’eu na ermida de San Simion / e cercaron-mi as ondas que grandes son||848.7 E cercaron-mi as ondas que grandes son, / nen ei [i] barqueiro nen remador||852.4 e, pois vos vi, log’i tanto cuidei / que non era cuidado pera mí||852.13 E, se eu fosse emperador ou rei, / era muito de mi avĩir assi / de vós, sen[h]or, com’eu depois cuidei||852.14 E, se eu fosse emperador ou rei, / era muito de mi avĩir assi / de vós, sen[h]or||854.12 e pero que sei que lh’ést[e] mui greu, / ..., / se morto non, nunca m’én partirei||854.21 quer lhi pes, quer lhi praza, or’assi / seera ja sen meu grado, de pran||855.12 mais mia ventura tal / é contra vós que nen ũu galardon / non ei de vós||856.5 e, sen[h]or, é desvairada razon / ..., / non aver ben de vós per nulha ren||856.12 e razon é desvairada, sen[h]or||857.9 e desejar o vosso ben, senhor, / de que eu sempre foi desejador||857.17 e, mia senhor, pero que m’é mui greu, / nulh’ome nu[n]ca mi-o [e]straiará||859.2 Estranho mal e estranho pesar / é oje o meu de quantos outros son / no mundo ja||859.7 muito m’é grave de viver e non / posso viver se est’ei a passar||860.13 Como se fosse o feito meu, / vos guardarei quant’eu poder||862.14 Per min, amiga, entend’eu ben que / sonho non pode verdade seer||862.20 E, pois se foi meu amig’e non ven, / meu sonh’, amiga, non é mal nen ben||867a.2 Amor faz a min amar tal senhor / que é máis fremosa de quantas sei||867a.26 e é cousida sen dultança||870.3 e quen for velida como nós, velidas, / se amigo amar, / so aquestas avelaneiras frolidas / verra bailar||870.9 e quen for louçana como nós, louçanas, / se amigo amar, / so aqueste ramo destas avelanas / verra bailar||874.10 e faço gran d[ere]ito, ca meus sobrinhos son||875.5 foi sanhuda e nunc’a tanto vi, / e foi-se e sol non quis catar por mí||875.12 e, pois lh’eu dixe a coita e o pesar / que por ela sofro, e o mui gran mal, / foi sanhuda e catou-me en desden||877.11 senon dos tempos grandes traspassados / que acordades, e sodes pastor||877.13 de que tempo podiades se[e]r / quand’estragou ali o Almançor?||878.6 e na gent’é tan grande a cobiiça / que non á i conselho nen mesura||878.10 ca non leixan [e]spital nen egleja, / romeu nen dona nen omen fidalgo / nen omen d’orden, por bõo que seja, / que non desonren por levar del algo||879.18 ca, se dar non quer, por sen-saber é||882.13 pois assi é, semelha-mi razon / de a servir e seu ben aguardar||884.10 ja enquant’eu viver poder / ledo serei de seer seu||884.10 ja enquant’eu viver poder / ledo serei de seer seu||885.5 se m’esta coita máis durar, / ja mia vida pouco sera||886.12 non a veer, ca ja quit’é, / u a non vir, d’en al cuidar / nen de pagar-se d’outra ren||886.31 E destas coitas que sofri / a maior escolher non sei, / pero sei ca mui graves son||887.12 Am’e sirvo quanto posso / e praz-me de seer vosso||887.24 mia coita viço seria, / ca servind’atenderia / gran ben||887.26 mais est’é meu mal||888.5 o cor m’ést’antejo, / que me faz cuidar||889.2 Ben poss’Amor e seu mal endurar, / tant’é o ben que de mia senhor ei / sol en||889.6 ca sa mesur’e seu mui bon falar / e seu bon sén e seu bon parecer / tod’é meu ben||889.13 ca est’é o meu ben / e aquest’é meu viço e meu sabor||889.14 ca est’é o meu ben / e aquest’é meu viço e meu sabor||889.29 E por end’am’e sérvi’e sõo seu, / desta senhor||890.1 Que grave coita que m’é [de] dizer / as graves coitas que sofr’en cantar!||890.8 E, pois mia coita per tal guisa é / que a non posso per ren encobrir||893.23 ben me creede, sennor, que é ‘ssi||896.22 pero quero-m’esforçar, / con sén e con lealdade, / d’amar e seer leal||897.18 A gent’é trist’e sol non quer cantar||901.8 E ja dormia todo meu / sono e ja non era fol / e podia fazer mia prol||901.10 mais-lo poder ja non é meu||901.27 e bẽeiga Deus-la sennor, / de que non sera sabedor / null’om’enquant’eu vivo for||903.5 Maldito sea ‘l mare / que mi faz tanto male!||910.21 ja o pesar sera maior / pois quando vos non veerán||911.8 Vós quant’eu poder negarei / que non sode-la que eu vi||911.10 que non visse, ca des ali / fui sandeu!||912.4 A dona que eu quero ben / tal sabor ei de a veer / que non saberia dizer / camanh’é||913.3 vedes que faz / porque lh’é grav’ou lhi non praz / do que con ela comecei||914.1 Pero tant’é o meu mal d’amor||914.19 Muito é o mal que mi sofrer / fazedes||915.1 Aquest’é mui gran mal d’amor / que eu por vós, mia senhor, ei||916.3 Os meus olhos, que viron mia senhor / e o seu mui fremoso parecer, / maos seran agora d’afazer / longi dela nas terras u eu for||917.13 e vi alhur quen mentiral seer / non quer nen pode, nen bon prez leixar||918.12 ca non foi tal que a Roda entrass’e / que cavaleiro da vila matasse / senon vós, que iades desarmado||919.13 se por foder el é pecador, / non an eles i a fazer justiça||924.12 e, pero est’é as[s]i, / aven-m’ende o que eu non mereci||924.24 aqui / julgad’ora se eu, amand’assi, / dev’a seer desamado por én||925.14 peca mortal, pois é tan alto Rei||925.18 mais Deus non é tal, / ca os leixa con grand’amor morrer||931.9 mais log’el seja o senhor / e eu sua, que non seerei||931.10 mais log’el seja o senhor / e eu sua, que non seerei||941.13 Esta [i]d’, amigo, tan grave m’é / que vo-lo non saberia dizer||943.5 e nunca máis coitada foi molher / do que eu i fui, ... / cuidand’, amiga, qual era melhor||943.13 Meu é o poder, que sõo senhor / de fazer del o que m’a mí prouguer||943.13 Meu é o poder, que sõo senhor / de fazer del o que m’a mí prouguer||944.5 mais Deus, que sabe ben que ést’assi, / pois eu morrer, demande-lho por min||945.6 tan mal é que o non direi||946.1 Tan grave m’é, senhor, que morrerei||946.3 a mui gran coita que, per boa fe, / levo por vós, e a vós mui grav’é||946.5 se vos grave é de vos eu ben querer, / tan grav’é a mí, mais non poss’al fazer||946.6 se vos grave é de vos eu ben querer, / tan grav’é a mí, mais non poss’al fazer||946.7 Tan grave m’é esta coita en que me ten / o voss’amor que non lh’ei de guarir||946.9 e a vós g[ra]v’é sol de o oir||946.13 Tan grave m’é que non atendo ja / de vós senon mort’ou mui gran pesar||946.15 e [mui] grav’é a vós de vos coitar||947.3 e, por vos non mentir, / gran verdad’é, quand’eu alhur guarir / ei sen vós, que non posso ben aver||947.9 e verdad’é, seed’én sabedor, / u eu alhur sen vós ei de viver||947.9 e dizen que non vejo ben, senhor, / e verdad’é, seed’én sabedor||948.3 e dizen que meus cantares non / valen ren porque [a]tan muitos son||952.13 Mal sén é per-desasperar / ome de mui gran ben aver / de sa senhor||954.9 e rogades Deus, non sei por que é||956.3 mais non desej’aver ben dela tal, / por seer meu ben, que seja seu mal||956.3 mais non desej’aver ben dela tal, / por seer meu ben, que seja seu mal||956.7 ca non é meu ben o que seu mal for||956.7 ca non é meu ben o que seu mal for||956.8 Ante cuid’eu que, o que seu mal é, / que meu mal ést’, e cuido gran razon||956.9 Ante cuid’eu que, o que seu mal é, / que meu mal ést’, e cuido gran razon||956.22 E mal mi venha se atal fui eu, / ca, des que eu no mund’andei por seu, / amei sa prol muito máis ca de min||957.1 Que grave m’ést’ora de vos fazer, / senhor fremosa, un mui gran prazer||957.8 ca dizedes que non é vosso ben / de morar preto de vós||959.11 ca nunca led’andei / e non foi vida, mais foi gran pesar||959.11 ca nunca led’andei / e non foi vida, mais foi gran pesar||959.18 e esta vida foi tan sen sabor||960.7 ca non é vida viver sen prazer||960.14 ca non foi vida, mais foi perdiçon||960.14 ca non foi vida, mais foi perdiçon||960.15 ca non é vida viver om’assi / com’oj’eu vivo u mia senhor non é||960.17 ca par de morte m’é, per bõa fe||960.23 ca [a] El dias nunca minguará[n] / e eu serei ben-andant||962.13 as sueiras son d’ensai, / e os arções, de faia||964.16 Nostro Senhor, que á mui gran poder, / é sempre ledo no seu coraçon||964.17 e son mui ledos quantos con El son||964.19 por én faz mal, quant’é meu conhocer, / o que trist’é, que sempre cuida mal||965.2 Toda-las cousas eu vejo partir / do mund’en como soian seer||967.4 mais, a meu cuidar, / non fui eu i de sén nen sabedor / por quanto lh’eu fui amor demandar||967.10 mais, se cent’anos for seu servidor, / nunca lh’eu ja amor demandarei||970.1 As mias jornadas vedes quaes son, / meus amigos, meted’i femença||971.11 e de m’eu i escudeiro chamar, / e por que non, pois escudeiro for?||971.22 – Afonso Anes, est’é meu mester, / e per esto dev’eu a guarecer||971.33 – Afonso Anes, filharei eu don, / é verdad’, e vós, ai cor de leon?||973.6 [...] / e que queria eu melhor / de seer seu vassalo e ela mia senhor?||973.14 E quantas outras donas sei, / a sa beldad’ést’a maior / daquela que desejarei||974.7 non me vos pod’al apoer / que seja con verdade||974.35 que con ela sol ben estar, / e meu mal lhi diria, / ca esta é sa privada||975.2 Tan grave dia vos eu vi, / senhor, tan grave foi por mí / e por vós, que tan gran pesar / avedes de que vos am’eu!||975.5 E, pois a vós aquest’é greu, / greu vos seri’, a meu cuidar, / d’amardes-mi muito||975.6 E, pois a vós aquest’é greu, / greu vos seri’, a meu cuidar, / d’amardes-mi muito, senhor||975.13 nen voss’amor nunca foi meu||976.22 e fui logo led’e cantei / e, se a vir, logo guarrei||977.5 Rodrig’Eanes d’Alvares é tal||983.10 Non viva eu se m’El i non dá consello, / nen viverei nen é cousa guisada||984.5 ca meu ben é d’eu por ela morrer / ante ca sempr’en tal coita viver||987.5 éste bon rei de prez, valent’e fis, / rei Don Fernando||989.19 este rei foi o melhor rei, / que soub’eixalçar nossa lei / e a dos mouros abaixar||990. E pero, pois assi é ja, / façamos atal oraçon: / que Deus, que prês mort’e paixon,||990.22 E pero, pois assi é ja, / façamos atal oraçon: / ...||992.9 ca vós sodes e seredes / coita do meu coraçon||992.9 ca vós sodes e seredes / coita do meu coraçon||993.5 e de Valença é senhor||993.20 el-rei que Valença conquis, / que de valença ést[e] ben fis / e per valença quer obrar||993.24 rei de prez, rei de todo ben / éste: rei d’Aragon, de pran!||995.16 e, pois eu ja toda-las coitas sei, / d’ũa cousa sõo ben sabedor||996.3 meu ben seria dizer-llo assi||1004.18 des i, nunca m’errou / des que meu fui, per quant’eu aprendi||1007.7 Aqueste mundo, par Deus, non é tal / qual eu vi outro||1008.5 ca ja todas saben que sodes meu / e nen ũa non vos querra por seu||1010.6 e ũa vez, se a vós aprouguer, / fale migo, pois end’atal prazer /  é,saberemo-lo que quer dizer||1011.3 ricas e nobres dizen que seran / e meu amigo ben sei que fara / un cantar en que dira de mí ben||1013.13 E, como quer que [a] vós el seja / sanhudo, ... / avera gran sabor de vos cousir||1014.10 e o preito direi-vos eu com’é||1015.8 E o que diz que é mui sabedor / d’agoir’e d’aves||1017.4 e del e de vós non sei por que é||1017.10 e tenho que é mal||1017.13 Sanha d’amigos é: non sera ben / e sei que faredes end’o melhor||1020.9 – Non mi neguedes ren, pois assi é||1021.1 Par Deus, amigo, non sei eu que é, / mais muit’á ja que vos vejo partir / de trobar por mí e de me servir||1021.4 mais ũa destas é, per boa fe||1021.6 ou é per mí, que vos non faço ben, / ou é sinal de morte que vos ven||1021.7 Mui gran temp’á, e tenho que é mal, / que vos non oi ja cantar fazer||1021.10 mais ũa destas é, u non ja[z] al||1021.16 mais ũa destas é que vos direi||1022.7 ca fostes vós mui leda do meu mal / quando s’el foi||1023.3 E eu nunca fui leda nen dormi, / amiga, depois que s’el foi d’aquen||1023.7 Ela foi [mui] leda, poi-lo viu ir, / e eu mui triste, poi-lo vi partir / de mí||1023.14 P[er]o quando s’el foi d’aqui al rei / foi mia madre mui led[a], e o sei||1023.15 eu fui [mui] trist[e] e sempre chorei||1024.13 Queixa-s’el e diz que sempre foi meu / e diz gran dereito, per bõa fe||1024.15 e non lhi fiz ben e ten que mal é||1025.6 que vos faça eu ben en guisa tal / que seja vosso ben e non meu mal||1025.7 Queixades-vos que sempre fostes meu, / amig’, e vos leixo por mí morrer||1029.6 cuid’eu melhor aver per i, / e semelha-mi que non ést’assi||1031.7 Vós dizedes que o que meu mal for / non queredes, e ben pode seer||1031.19 E, se vós fordes amigo leal, / guardaredes vossa senhor de mal||1032.7 se souberen que mi queredes ben, / quite sodes de nunca mi falar||1032.15 Do que me guarda tal é seu cuidar||1034.1 Mia madre, pois [a]tal é vosso sén / que eu quera mal a quen mi quer ben||1034.13 Muito mi sera grave de sofrer / d’aver quen mi quer ben mal a querer||1034.20 Se assi for, por mí poden dizer / que eu fui a que semeou o sal||1036.7 Vós non seredes tan sen-conhocer, / ..., / que lhi non ajades ben a fazer||1036.16 e dized’ora qual é vosso sén||1038.4 mas, como quer que seja meu feito, / farei-lh’eu ben, par Santa Maria||1039.5 e vedes ora com’é sabedor||1040.19 Dizedor é de nemiga / e dira-o log’, amiga||1042.5  é-mi mui grave de vos ben fazer, / e mui grav’é de vos leixar morrer||1042.6 é-mi mui grave de vos ben fazer, / e mui grav’é de vos leixar morrer||1048.6 ca, se souber com’eu por el morri, /  sera mui pouca sa vida des i||1050.7 e min, se end’eu fui merecedor||1050.16 Sei que vos disseron, per bõa fe, / que falei con outr’om’e non foi al, / senon que vo-lo disseron por mal||1050.21 e que cofonda min, se verdad’é||1050.24 E cofonda quen á tan gran sabor / d’antre min e vós meter desamor, / ca [o] maior amor do mund[o] é||1051.5 mal i sera quando lho eu filhar / mui sen seu grad’e non a preguntar||1054.1 – Rui Martĩiz, pois que est’[é] assi, / ... / ..., / dized’agora vós un preit’a min||1056.4 e d’ũa ren soo [eu] sabedor||1056.13 [E] ést’a coita que mi a morte ten / tan chegada que non lh’ei de guarir||1057.3 e, pois assi é, que agora d’ir / an u vos non vejan||1062.17 e por est’é meu mal-viver, / ai mia senhor, per bõa fe||1062.19 Per bõa fe, non é meu ben / nen é mia prol viver assi||1062.20 Per bõa fe, non é meu ben / nen é mia prol viver assi||1062.24 per bõa fe, non é meu ben||1063.5 nen filhei tal senhor / a que ousasse nulha ren dizer / do que seria meu viç’e meu ben||1063.10 ben saberia com’é forçador / e sen mesura e de gran poder||1063.18 meu ben seria quant’oj’é meu mal||1063.18 meu ben seria quant’oj’é meu mal||1065.17 ca mi seria mui melhor / mia morte ca mia vid’...||1068.2 A dona que eu am’e tenho por senhor / amostrade-mi-a, Deus, se vos én prazer for, / se non, dade-mi a morte||1071.4 Ir-m’-ei, pero m’é grave de fazer||1072.6 ca des i / nunc’ar fui led’...||1074.6 e, pero x’ést’a mia coita maior, / dereito faç’en me de vós doer||1074.12 que, quant’é mia senhor, / Don Bernaldo, que a vossa melhor, / tanto me faz maior coita sofrer||1074.32 e, por seer as[s]i com’eu dis[s]er, / se vós vistes algũa dona tal, / tan fremosa e que tan muito val, / mia senhor é||1074.35 se vós vistes algũa dona tal, / tan fremosa e que tan muito val, / mia senhor é, ca non outra molher||1075.4 Un dia vi mia senhor, / que mi deu atal amor / que non direi, ... / quen ést’, ...||1080.2 De-lo dia’n que m’eu quitei / d’u mia senhor é morador, / nunca de min ouve sabor||1083.6 e por me fazer entender / qual é a mui gran coita de sofrer?||1085.3 e das coitas do mund’é a maior:||1086.4 des enton / nunca dormi com’ante dormia / nen ar fui led’, ...||1086.15 e mia morte melhor mi seria / ca viver máis||1086.19 ca vós sodes mia coita e meu ben, / e per vós ei quanta coita mi ven||1087.15 E, porque é Deus o máis sabedor / do mundo, fez-me-vos tal ben querer / qual vos eu quer’, ...||1088.3 Muitos me veen preguntar, / senhor, que lhis diga eu quen / ést’a dona que quero ben||1091.13 porque me nembra quanto a servi, / e quan viçoso [fui] mentr’i guari||1091.18 non vos direi quen / ést’a dona que m’assi faz morrer||1092.19 e grave dia foi por mí enton / quando a vi, grave dia, ca non- / ca eu dona tan fremosa veerei||1092.26 grave dia foi por mí de-la sazon / que eu a vi, grave dia: pois non / morri por ela, nunca morrerei||1092.33 E non mi ponhan culpa des aqui / de seer sandeu||1094.3 – Ca me dizen que é entendedor / voss’...||1094.4 Ai mia madre, por Deus, non seja||1094.10  ... É meu ben e meu lume||1095.2 – Novas son, filha, con que me non praz||1097.6 mais pero sei eno meu coraçon / que non averia coita d’amor / se esta dona fosse mia senhor||1097.8 mais esta dona nunca quis que seu / fosse||1097.13 mais non o ést’, ||1097.16 se, meus amigos, podess’én põer / que fosse seu, sei ja mui ben per min / que non averia coita d’amor / [se esta dona fosse mia senhor]||1098.5 ca vos non quer’eu máis desto rogar, / meu Senhor Deus, se vos én prazer for: / ...||1098.8 Esta dona, que mi faz muito mal / porque non quis nen quer que seja seu, / non m’é senhor||1098.9 Esta dona, que mi faz muito mal / porque non quis nen quer que seja seu, / non m’é senhor||1098.19 ca sei que non é tan forços’Amor / que me mate se m’achar con senhor||1100.16 senon agora, nen vos filharia / doas, que sei que non son pera min||1100.30 e por aquesto vos venho rogar / que eu seja voss’ome esta vegada||1100.34 e, pois for a romaria acabada, / aqui, d’u sõo natural, do Sar||1101.4 mais fui de malaventura / porque con el non parti||1101.16 Mais foi omen mal apreso / porque con el [non parti||1105.15 mais, pois que assi é, / aventurar-me quero des aqui / a dizer-lh[o]||1110.5 e elas saben pois que non é assi||1110.26 mais, por aqueles que o jurad’an, / cuidan-s’elas que todos taes son||1112.3 e desta coita soo sabedor / por aquesto que vos ora direi||1113.5  é mia senhor e parece mui ben||1113.6 mais non é senhor de mi fazer ben||1113.8 Teen-m’en tal coita que nunca vi / om’en tal coita, pero o preit’est’é: / ...||1113.9 que lhis diga por quen trob’e quen é||1113.14 que lhis diga quen ést’a que loei / en meu trobar||1115.5 ca non sera tan pequena sazon / que sen vós more, se Deus mi perdon||1115.7 ca non sera tan pequena sazon / que sen vós more, se Deus mi perdon, / que mi non seja mui grand’, e o sei||1115.17 Ca, se veer logo, tardi sera / e por esto nunc’a ced’acharei||1117.22 forte preito tenho começado, / pois m’oito dias foi tan gran sazon!||1118.1 A sa vida seja muita, / deste rei de Portugal||1118.7 e el é rei acabado / e eu sõo mao rapaz||1118.8 e el é rei acabado / e eu sõo mao rapaz||1118.18 E al do conde falemos, / que é irmão d’el-rei||1118.21 se fosse seu o tesouro / que el-rei de França ten||1119.7 de que non pode dizer nen un mal / omen, pero seja posfaçador||1119.26 ca el foi rei as[s]az mui prestador / e saboroso e d’amor trobador||1120. Sanhudo m’é meu amig’, e non / Deu-lo sabe, por que xi m’assanhou||1120.7 Tan sanhudo non m’é, se m’eu quiser, / que muit’alhur sen mí possa viver||1121.21 Ai, fals’é porque mentia / quando mi ben non queria!||1124.5 mais oi / un verv’antig’, onde mi ben / verdadeir’é||1127.5 Pois mias coitas prazer vos son, / en grave dia vos eu vi, / que vos non doedes de mí||1127.12 Pois vos mias coitas son prazer, / en grave dia vos eu vi, / [que vos non doedes de mí]||1128.18 pero sempr’eu punhei de a servir, / come se fosse tod’este mal ben||1141.13 Que leda que eu seria se veess’el falar migo||1150.5 e, se o meu amigo vir, / leda serei, por non mentir||1154.4 mais eu ben creo que non ést’assi, / ante cuid’eu que moira el por mí / e eu por el||1154.19 Par San Servando, sei que sera assi||1162.3 – Quen ést’, ai filha, se Deus vos perdon? / Que mi-o digades gracir-vo-lo-ei||1171.3 e quen for velida como nós, velidas, / se amigo amar, / so aquestas avelaneiras frolidas / verra bailar||1171.9 e quen for loada come nós, loadas, / se amigo amar, / so aquestas avelaneiras granadas / verra bailar||1177.6 se non, ben certa seede, senhor, / que morrerei, tant’ei de vós amor||1184.5 mais vedes, madre, pois m’el vio consigo, /  foi el tan ledo que des que naci / nunca tan led’ome con molher vi||1186.7 – Cuid’eu, mia filha, no meu coraçon, / das barcas novas que aquelas son / en que se foi voss’amigo d’aqui||1187.1 Que olhos son que vergonha non an, / dized’, amigo d’outra, ca meu non||1187.9 Ca [a] vós ben vos devi’a nembrar / én qual coita vos eu ja por mí vi, / fals’, e nembra[r]-vos qual vos fui eu i||1188.6 Sabedes ca sen amigo nunca foi molher viçosa||1190.4 mais, como x’é mui trobador, / fez ũas lirias no son / que mi sacan o coraçon||1191.2 nen soub’i que x’era pesar / a que seu amigo non viu, / com’oj’eu vi o meu, falar / con outra||1192.5 rog’eu a Deus, que mi vos oje deu, / que vos faça tan ledo seer migo / quan leda fui oj’eu quando vos vi||1192.6 ca nunca foi tan leda pois naci||1192.16 faça-vos Deus en algũa sazon / seer migo tan led’e tan pagado / quan leda fui oj’eu [quando vos vi,||1193.6 e, de como son sobejas, quisera eu outra vegada / no tempo que meu amigo / soia falar comigo||1194.3 e o meu ben é todo vosso mal||1195.14 E de qual guisa migo partir quer, / a partiçon, ai meu amig’, é tal||1197.11 e en todo trobar mái[s] trobadores / que tu non es||1198.4 pero direi-vos quant’é meu cuidar||1198.9 Anda tan triste que nunca máis vi / andar nulh’ome, e en saber punhei / o por que era, pero non o sei||1199.15 E, se assi é, / como m’el busca mal, busque-lhe eu ben||1209.4 mais do que cuida non sera assi||1211.3 e direi-vo-lo mandado qual é, / que nulha ren non vos én negarei||1214.8 Ir-m’-ei con el, que sempre falarán / desta morte, que, se ventura for, / ca se quer ir meu lum’e meu senhor||1215.6 e, se mi Deus esto guisar, ben sei / de mí que log’eu mui leda serei||1218.17 Pois eu e mia voontade de o non veer son ben fis, / que porrei, par caridade, ant’el?||1220.1 Sej’eu fremosa con mui gran pesar / e mui coitada no meu coraçon||1224.14 Se vós por verdad’achardes, / meu amigo, que é assi, / confonda Deus log’i mí / muit’, ...||1225.1 Amiga, muit’amigos son / muitos no mundo por filhar / amigas po-las muit’amar||1225.14 Vi-m’eu con estes olhos meus / amigo d’amiga, que lh’é / muit’amigo||1228.9 non sei se x’é meu pecado, se seu||1228.10 mais mia ventura tal foi e tal é||1228.10 non sei se x’é meu pecado, se seu, / mais mia ventura tal foi e tal é||1228.19 E tal ventura era pera quen / non quer amig’e non dá por el ren||1231.27 – Amiga, non, ca o poder non é / seu nen delas, mais meu, per bõa fe||1232.13 – O meu amigo non é trobador||1232.14 pero tan grand’é o ben que m’el quer / que filhará outra entendedor / e trobará||1232.21 – Eu, amiga, o farei sabedor / que, tanto que el un cantar fezer / por outra dona e pois por seu for, / que falará vosco quando quiser||1233.26 Mais aquel que tan de coraçon / quer ben, par Deus, mal seria se non / o guarisse||1234.18 e sodes vós, filha, de tal linhage / que devia vosso servo seer||1234.19 – Coidades vós, madre, que é tan sage / que podess’el con mig’esso põer?||1235a.1 [N]on ést’a de Nogueira a freira que m’[en] poder ten||1235a.2 mais é-x’outra fremosa a que me quer’eu maior ben||1235a. [N]on ést’a de Nogue[i]ra a freira ond’eu ei ||1235a.5 [N]on ést’a de Nogue[i]ra a freira ond’eu ei amor||1235a.6 mais é-x’outra fremosa a que me quer’eu mui mellor||1235b.1 Non ést’a de Nogueira a freira que eu quero ben||1235b.2 mais outra máis fremosa é a que min en poder ten||1237.8 qual destes ambos é de peior sén?||1237.16 o rafec’om[e] é de peior sén||1237.17 – Pedr’Amigo, des aqui é tençon, / ca me non quer’eu convosc’outorgar||1237.32 e est’é sandeo e est’outro non||1237.40 quant’é melhor, tant’erra máis i||1237.48 quant’ela é melhor, tant’erra máis i||1239.15 – Vedes, amiga, meu sén ést’atal / que, pois vos Deus amigo dar quiser / ..., / ben lhi devedes fazer e non mal||1242.5 dizen que lh’entenden o grand’amor / que á comig’, e, se verdade for, / por maravilha pod’a ben sair||1247.9 ca noutro dia chegastes aqui / atal sazon que ouv’én tal pavor / que, por seer deste mundo senhor, / non quisera que veessedes i||1248.17 e, pois veedes com’este preit’é, / vós catad’i [o que devo fazer]||1249.10 e por aquest’as guardas tantas son / que non ei [eu] poder [de fazer ren / por el||1250.11 e assi faz quen non é sabedor / de saber ben, pois lho Deus dá, sofrer||1256.7 – Tant’era vossa queixosa / que jurei en San Salvador / que nunca vos fezess’amor||1259.5 ca, se oje i van tres / fremosas, eu serei / a ũa, ben o sei||1261.13 San Salvador sabe que assi é!||1263.19 e assi é / que perderei, per bõa fe, / o corpo, ca non outr’aver||1265.10 e veed’ora qual é o meu sén||1265.14 O meu amigo, pois con el-rei é, / a mia coita é qual pode seer||1265.14 O meu amigo, pois con el-rei é, / a mia coita é qual pode seer||1266.4 mais eu soo aleivosa / se s’ele foi polo seu ben||1266.10 non fui filha de meu padre / se s’el[e] foi polo seu ben||1272.20 Veja-se vosc’e perderá pavor / que á de vós, e est’é o melhor||1274.15 – Ben sodes desmesurada molher / se voss’amor non pod’aver de pran||1276.10 Ca sei ben que sera assi||1276.13 – Amigo, vossa prol sera, / pois vos ides, de non tardar||1277.4 «Nostro Senhor, / oj’eu foss’aventurada / que oiss’o meu amigo / com’eu este cantar digo!»||1279.1 Assaz é meu amigo trobador||1279.10 que nunca o trobadores vencer / poderon, tan trobador é||1281.3 ca tant’era louco / contra mí que ainda máis querria||1281.13 ca est’é l’ome que máis demandava / e non ar quis que comigo falasse||1282.6 mais meu coraçon mui ledo seera||1284.11 Pois el foi d’atal ventura / que sofreu tan muito mal / por mí||1292.12 el sera sen-verdad’e eu morrerei / na ermida [do Soveral<||1305.5 Leda venho da ermida e desta vez leda serei||1310.22 desto [son] julgador||1311.7 e diz que morte lhe foi voss’amor / des que vós el vira||1313.6 des que el vira ũa sa senhor / ir d’u el era, fora sofredor / de grandes coitas no seu coraçon||1313.9 Tan trist’estava que ben entender / pode quen quer que o vir que trist’é||1315.2 ou qual é essa fremosa de que vos vós namorastes?||1315.7 ou qual é essa fremosa que vos tan ben parecia?||1315.12 ou qual é essa fremosa de que sodes namorado?||1316.15 Grav’é de creer / que eles, con mengua d’aver, / manden taes panos vender||1319.5 des que veo nunca s’a el chegou / nen quer chegar se del certa non é||1320.8 Mais, se decae, quen sera / que ja dereito nen razon / for demandar nen defenson / en tal meestre||1320.16 Ca o meestre entende ja, / se decaer, que lh’é cajon / antr’os que leterados son||1320.17 Ca o meestre entende ja, / se decaer, que lh’é cajon / antr’os que leterados son||1322.15 Mais a reinha, pois que certa for / de qual juiz ena sa casa ten, / terrá por razon (...) / de põer i outro juiz melhor||1323.3 de tal molher é marido||1326.11 por end’a ti conven, / enquanto es [a]tan pastor d’idade, / ..., / que punhes sempre, antr’as outras cousas, / seeres partido de torpidade||1326.22 E, pois en al es mans’e mesurado, / non entences||1328.14 non se partirá que i non casedes / senon per seerdes vós i negrigente||1328.20 por én vos compre, se casar cuidades, / de negrigente que sodes, sejades / mui aguçosa, sen outro desvairo||1328.20 por én vos compre, se casar cuidades, / de negrigente que sodes, sejades / mui aguçosa, sen outro desvairo||1330.2 Pois Don Foão máis val / seendo povr’e o gran ben-fazer / que lh’eu fiz sempre o faz ensandecer||1332.29 – Don Josep, ja eu [son] certo [e] fiz / que do vosso non é cousa negado||1332.31 mais era tan certo e apreçado / come o vinho forte en Alhariz||1332.39 e de com’é mia fazend’apostada / vós, Don Estevan, sodes én ben fiz||1333.19 é aquest’o feito tal, / Martin Gil, tan desigual||1334.10 sab’el do mouro que ome comprido / é pera parar-s’a todo ruido||1334.11 e que sabe que tal é seu talante||1334.13 d’Alvar Rodrig[u]iz sab’ora como é / e se fode ja este mour’infante||1335.2 Do que eu quigi, per sabedoria, / d’Alvar Rodrig[u]iz seer sabedor / e dest’infant[e] mouro mui pastor, / ja end’eu sei quanto saber queria / per maestr’Ali||1335.13 certo é / que fod’o mouro como fode outr’ome||1337.14 “Se non perfias, eu te maldirei, / que sejas sempre maldito e confuso”||1338.7 ca pera vós, per bõa fe, / é ela, que tan bõa é||1338.7 ca pera vós, per bõa fe, / é ela, que tan bõa é||1338.8 filha d’algo é ben assaz||1338.16 filha d’algo é pera vós||1338.23 ca pera vós, pois que vos dan / gran preço d’ome de bon sén, / é ela, u á todo ben||1338.24 filha d’algo é ben de pran||1339.13 Do que é máis sabedor / de caparon empenado / mi dad’agora recado||1339.17 de caparon empenado / mi dad’agora recado, / ..., / de como vós sodes certo||1340.20 como ficar por devaneador / coroado e (o que é peor) / perder a prol do mester que avia||1341.15 E (o que lh’é máis grave de temer), / per aquelo que lh’el foi ensinar||1342.1 Ora é ja Mar[tin] Vaasquez certo / das planetas que tragia erradas||1342.22 E, pois el é prior de tal prevenda, / conven que leix’a cura||1343.7 Pero que é cousa certa / que el-rei pôs tal defesa / ond’a bon juiz non pesa||1344.19 mais o que me del máis mata / é que no meu des[barato] / [ele] faz i gran barata||1345.6 ca mia prol é de viver eu u vir / vel ũa vez a que vi por meu mal||1345.8 ca ést’est’oje quanto ben eu ei||1346.14 E foi-s’el morar a Coira, / que é terra muit’esquiva, / u coidamos que non viva||1348.4 non lh’an medo de pico nen de marra / Tarraçona, pero vezinhos son||1349.6 ca mi disse que queria / seer ante mal talhada / que aver corpo delgado||1351.2 Vistes o cavaleiro que dizia / que Joan Moniz era?||1351.5 e foi de gran ventura aquel dia / que escapou, que o non enforcaron||1353.7 Gran medida é, de pran, / pero que dele muit’an||1353.9 sac’é [e] non cho daran, / ca desmesura pedes||1357.8 O infançon cão d’alvan / de muitos é omezian||1358.7 e pesa-m’én e é-m’i mal, / que lh’escarniron seu brial, / que era nov’e de cendal||1360. Desto son os zevrões / de ventura minguada||1360. Desto son os zevrões / de ventura falida||1367.15 [Vedes] qual é meu sabor||1373.11 ca, pois onrado / non é nen graado, / doado / faz leito dourado / depos sí trager||1373.26 muito lh’é greu / quando lho ped’alguen||1375.7 ca vos vej’eu máis das gentes gaar / de vosso bando, por vosso trobar, / ca non eles, que son trobadores||1375.15 Ben quisto sodes dos alfaiates, / dos peliteiros e dos reedores||1376.3 Sõ[o] mui gran putanheir’aficado / e pago-me muito d’os dados jogar||1376.7 Podera-m’eu ben, se foss’avegoso, / caer en bon prez e onrado seer||1376.8 Podera-m’eu ben, se foss’avegoso, / caer en bon prez e onrado seer||1376.12 e, pois eu ja máis non posso valer, / quero-m’andar per u seja viçoso||1378.2 Ouv’Albardar caval’e seendeiro / e cuidava cavaleiro seer||1379.7 Po-lo guarir muito fostes de mal / sén!||1381.19 ca est’é, ai meu senhor, / o jograr braadador / que nunca bon son disse||1382.17 diz que é mui corredor aficado||1383.1 Lopo jograr, es garganton / e sees trist’ao comer||1383.2 Lopo jograr, es garganton / e sees trist’ao comer||1383.7 des i ar filhas-t’a cantar, / e estes nojos quatro son||1384.5 e fui-lh’escass’, a meu cuidar, / segundo com’el canta||1384.7 Escasso foi o infançon / en seus couces partir en don||1387.10 Est’é o falso treedor / que m’ogano desonrou e feriu||1388.6 muit’i é corta, si Deus me perdon, / porque lhi cabo do giron talharon||1388.18 ante fazedes i vosso prazer, / ca na corta sodes vós mal talhado, / e a longa estar-vos-ia ben||1388.21 e a mui corta, senher, non conven / a vós, que sodes cortês e casado||1389.7 Aquestas son as que el enviara, / sen as outras que con el[e] ficaron||1389.12 ca tal ést’el que nunca lhi menguaron / nen minguarán||1390.5 e foi doent’e non se confessou, / deu-lh’o peer e peeu||1391.10 E, se esto fezerdes, averedes, / ..., / bon parecer e bon talh’, e seredes / fremosa muit’e de bõa coor||1392.7 que vós non devedes a descreer, / pois dona sodes e jogar queredes||1393.18 cambou-lh’o olho que d’aqui levou / e disse-lhi que era de çafi||1394.7 e non cuido que possa guarecer / dest’olho mao, tant’é mal doente||1394.13 se guarirdes, maravilha sera, / dest’olho mao velho que teedes||1395.3 e vi-lhe sempre, mentre foi pastor, / mui boa voz e vi-o cantar ben||1400.13 Este sinal, se Deus [a] mí perdon, / é negro ben come ũ[u] carvon||1400.17 «Que vos direi a Don Fernan de Meira / desse sinal, ou é de pena veira / de como é feito a Joan d’Ambia?»||1400.20 «Dizede-lhis ca chus negra é ca pez / e ten sedas de que faran peneira»||1400.23 Dona Maria, / como vós sodes molher [mui] arteira||1401.13 ca tanto mal mi faz a mí Amor / que, se eu fosse do mundo senhor, / da-lo-ia por amor non aver!||1401.23 – Pero Garcia, sempr’oi dizer / que os conselhos boos boos son||1403.2 Maria Negra desventuirada / é porque quer tantas pissas comprar||1405.4 oi dizer por vós que a feito / sodes cego||1405.9 [oi] dizer por vós que a eito / sodes cego||1406.11 ca xo deostan [e] el o melhor / faz, pois que ja tal é seu pecado, / ca o deostan||1406.16 ante tenh’eu que é ben sabedor / de posfaçar d’amig’e de senhor||1407.12 non vos ar veer, / ca x’é el ome que x’á poder tal / ben come vós||1408.4 faz, u dev’a fazer prazer, pesar, / e sa mesura toda é entença||1408.6 e o seu ben-fazer é fazer mal||1408.7 e todo seu saber é sen sabença||1408.13 pero é mans’u dev’a fazer al||1408.21 e, u lh’aven algũa cousa tal / que lh’é mester, scient’é sen ciença||1411.13 eu por infanções non os terria, / mais son-x’, a graça de Santa Maria / e San Juião, con que albergamos||1411.20 mais tant’é grand’a nossa folia / que nulhas graças lhis ende non damos||1412.12 ca el, se fosse ça[n]con, / non fora ao vergalhon / roxo do meu seendeiro||1412.19 nen vistes máis estirado / ome ca fui d’un mastin||1413.8 Das casas ouve sabor / e foi tal preitejador / que foss’ende jazedor, / con minguas que avia||1413.9 Das casas ouve sabor / e foi tal preitejador / que foss’ende jazedor, / con minguas que avia||1420.6 ben tanto sabes tu que é trobar / ben quanto sab’o asno de leer||1420.15 – Lourenço, serias mui sabedor / se me vencesses de trobar nen d’al||1420.21 quita-te sempre do que teu non for!||1423.12 Joan Fernandez, creed’est’a mi[n], / que soo ome [mui] ben leterado||1424.11 e mostrar-lh’-ei [eu] que non disse ren / nen é recado que nulha ren valha||1424.12 pero mostrado devi’a seer, / ca non pode per nulha ren veer / mal ome que non vee nemigalha||1425.18 d’averdes [bon] nome muito vos jaz / e non seer ome desensinado||1426.1 Maria do Grave, grav’é de saber / por que vos chaman Maria do Grave||1426.3 ca vós non sodes grave de foder||1426.4 e pero sodes de foder mui grave||1426.6 sen leterad’ou trobador seer, / non pod’omen departir este «grave»||1426.10 vós non sodes grav’en pedir aver / por vosso con[o]||1426.11 e vós sodes grave, / a quen vos fode, muito, de foder||1426.21 e nunca pois molher achei / que a mí fosse de foder tan grave||1429.1 Bon casament’é, pero sen gramilho, / ena Porta do Ferr’ũa tendeira||1429.8 se ricome foss’e grand’alg’ouvesse / [...]||1430.3 dizede-mi quen é comendador / eno Espital||1430.9 os que mal fazen e dizen son mil||1430.17 ca todos tres eran senhores i / das comendas (comendadores estes!)||1430.30 – Pero Martiiz, respondestes tan ben / en tod’esto que fostes i con sén / e trobador||1431.21 nunca Nostro Senhor tan cortês fez / como vós sodes||1432.6 e tu dizes que entenções faes, / que pois non riman e son desiguaes||1433.3 ou non sabia que x’era trobar / ou sabia como vos trobei eu||1433.9 E, se vos el por esto fez juiz, / Don Vuitoron, devede-l’a seer||1433.21 ca todas estas son forças de rei||1434.19 e o coteife que for trobador / trobe, mais cham’a coteifa «senhor»||1438.1 Es[s]’é sela muito dura / e dana sa pregadura, / mais non a for de Castela||1440.5 quand’ela jaz é sobinha||1440.41 Don Domingo, vossa vida / é con pea, / pois Marinha jaz transida / e sen cea||1442.13 que es omen mui comprido de sén / e bon meestr’e que sabes leer||1442.19 dos sarilhos sodes vós trobador||1442.32 – Lourenço, tenho que es chufador||1443.8 E aquestas sobervias duas son / que Pedr’Amigo en trobar vai fazer||1444.3 – Quero que julguedes, Pero Garcia, / d’antre min e todo-los trobadores / que de meu trobar son desdezidores||1446.3 porque lhe dizen que é malfeitor / na sa terra||1446.4 est’é cousa certa, / ca diz que se quer ir e, per u for, / levará cabeça descuberta||1447.3 Os privados que d’el-rei an, / ..., / seu saber é juntar aver||1447.15 Se[u] sén e seu saber é tal / qual vos ja i agora contei||1447.18 e fazen al, que vos direi, / que é mui peior que o al||1448.4 Ũu cavaleiro avia / ũa tenda mui fremosa, / que cada que nela siia / as[s]az lh’era saborosa||1449.2 Natura das animalhas / que son d’ũa semelhança / é de fazeren criança / máis des que son fodimalhas||1449.3 Natura das animalhas / que son d’ũa semelhança / é de fazeren criança||1449.4 Natura das animalhas / que son d’ũa semelhança / é de fazeren criança / máis des que son fodimalhas||1449.9 As que son d’ũa natura / junta[n]-s’a certas sazões / e fazen sas criações||1449.17 As que son per natureza / corpos d’ũa parecença / junta[n]-s’e fazen nacença||1449.20 junta[n]-s’e fazen nacença / (esto é sa dereiteza)||1450.12 e disse-me un seu mininho / que ben certo foss’eu disto||1450.15 Eu non foi omen de siso, / u m’as promessas fazian, / duvidando ca verria[n]||1451.13 ca lhe seria loucura / del aver a curar dela||1456.12 non poderá estremar ben / se x’ést[e] carne, se pescaz||1468.5 mais, pois assi é / e que non ous’i a viver, conven / que moir’, amigos||1468.18 e meu gran ben-querer / e meu serviço tod’é seu pesar||1470a.14 pois assi é vosso prazer||1470b.21 e ben sei, / sen[h]or, que assi morrerei / se assi é vosso prazer||1475.2 Pero d’Ambroa prometeu, de pran, / que fosse romeu de Santa Maria||1476.1 Pero d’Ambroa, sodes maiordomo||1477.15 E ambas elas eran companheiras||1477.17 «Pero nós ambas somos muit’arteiras, / milhor conhosc’eu vós ca vós [a] min»||1477.21 «Vós, que conhocedes / a min tan ben, por que non entendedes / como son covas essas caaveiras?»||1478.6 ca esse non é tal / que vos vós so el muito non molhedes||1478.9 E quen vos pois vir-la saia molhada / ben lheu terrá que é con escasseza||1478.12 e, pois aqui veé-la invernada, / maravilha sera se vos guardar / ũu dia poderdes de vos molhar / so ũa mui boa capa dobrada||1483.4 Om’é, om’aventurado||1485.19 mais, Justiça, pois que as[s]i é ja, / metan-na so el||1485.23 «Beeito seja aquel que o julgou!»||1488.12 per quanto el a mí avia jurado / que, mentr’atan pastor fosse com’é, / que non casaria, per bõa fe||1488.12 per quanto el a mí avia jurado / que, mentr’atan pastor fosse com’é, / que non casaria, per bõa fe||1489.5 escud’a colo en que sev’un capon / que foi ja poleir’en outra sazon||1489.10 nen porta loriga nen porta lorigon / nen geolheiras, quaes de ferro son||1489.17 duas esporas destras, ca seestras non son||1492.12 máis era eu seu ca era el meu||1492.12 máis era eu seu ca era el meu||1493.17 nen vistes máis viços’ome seer / do que eu sevi, en nen un logar||1493.18 nen vistes máis viços’ome seer / do que eu sevi, en nen un logar||1494.2 Don Estevã[o], tan de mal talan / sodes que non podedes de peior||1494.15 E, Don Estevã[o], pois sodes tan / sanhudo que non catades por quen / vos faz serviço, pois vos sanha ven||1495.5 ca escarnh’é pera mui bon segrel / a que x’assi van foder a molher / com’a vós foden esta que tragedes||1495.19 non é maravilha de vos foder / a molher||1496.6 e, con qual corv’el soubess’escolher, / o leixasse malandante seer / Deus||1497.3 Non ten Sueiro Bezerra que tort’é en vender Monsanto||1497.6 por én diz ca non é torto de vender om’o castelo||1497.10 por én diz que non é torto quen faz traiçon e mente||1497.30 melhor é de seer traedor ca morrer escomungado||1497.30 melhor é de seer traedor ca morrer escomungado||1497.38 non foi Soeiro Bezerra alcaide de Celorico||1497.42 salvo é quen trae castelo, a preito que o isopen!||1498.11 ca ben quit’é de veer nulha ren / Don Estevan ond’aja gran prazer||1498.13 dest’é ja el ben quite de veer / mentr’o cond’assi ouver Santaren||1499.4 mais non pod’o casamento chegar / d’ome o sei eu que sabe com’é||1500.3 adeantado sodes, e o sei, / de San Fagundo e d’Esturas d’Ovedo||1500.8 ca fostes sempre desaventurado||1500.15 E, pois sodes ora tan ben-andante||1502.1 Correola, sodes adeantado / en cas d’el-rei do ma[l] que s’i fezer||1506.11 e vedes qual sera a loaçon||1509.20 e, como x’era de mal sabedor, / fodeu-a tost’e foi logo sa via||1513.8 – Joan Garcia, soo sabedor / de meus mesteres sempr’adeantar||1513.11 pero non sodes tan desloador||1513.14 mais vós non sodes i conhocedor||1513.21 «Ess’é que foi con os lobos arar!»||1513.26 ca no vosso trobar sei-m’eu com’é||1514.14 ca vos seria grave de fazer||1514.15 – Lourenço, a min grave non sera / de te pagar tanto que mi quiser||1516.15 E seria conhocedor / de seu trobar por non fazer / os outros errados seer||1517.18 vai-se deitar con mia senhor / e diz do leito que é seu||1518.3 vós sodes mui fraquelinha molher / e ja máis cavalgar non podedes||1518.11 ca pela besta sodes soldadeira||1518.12 e, par Deus, grave vos foi [i] d’aver||1518.14 e punhade sempr’en [a] guarecer, / ca [vós] en talho sodes de peideira||1519.12 dizer quer’eu do mao mal / e ben da que mui bõa for / qual no[n] á no mundo melhor||1519.22 E pois ambos ataes son / como eu tenho no coraçon / os julgu’aquel que pod’e val||1520.5 Joan Soarez foi, e di-lh’assi: / ... ||1520.7 mais nunca per mí, / mentr’eu viver, seran amas loadas||1521.7 Ess’é o verv’antigo||1523.10 e por én rogador / foi log’a Deus, ca teve por melhor / de guardar a El ca o que aguardou||1526.21 e se vós ali punhades pojar, / nunca depois malandante seredes||1530.8 ante, oj’é das molheres preçadas / que nós sabemos en nosso logar||1530.14 esto non dig’eu por ben que lhi queira, / mais porque ést’assi, a meu cuidar||1531.8 – Don Vaasco, eu fui ja clerizon / e Degreda soia estudar||1531.14 mais, se o m’eu melhoro, faço ben / e non sõo por aquesto ladron||1532.6 ca mi fazedes vós en guisa tal / ben, mia senhor, que depois é meu mal||1533.10 polo vilão, que vilão é, / pon ora assi en seu degred’el-rei / que se non chame fidalgo per ren||1533.16 este pesar é pesar con razon||1534.10 e sen outra, que a todos conven: / seer [con] sén||1536.5 verdad’é de pran / que ja el esto nunca er pod’aver||1536.7 Mais como ou quen é o que poderá / cobra-las minguas que lh’achan que á?||1536.11 verdad’é que ja / non pod’aver el (assi se parou)||1536.13 As sas minguas maas son de pagar, / mais quen lhas poderia ja cobrar?||1536.17 verdad’é que dar / non lhi poden esta, nen si nen si||1537.5 ca diz que dizen as veedeiras / que sera perdimento da terra||1538.15 Filh’a que leixass’o que ei / quisera-m’eu, senhor, fazer / que fosse voss’, ...||1545.9 É tan louco que tal med’ei||1545.19 porque falei en Portugal, / onde mi sõ[o] natural||1546.7 a que filh’o demo maior / quantas cousas que suas son||1546.26 Om’é: tod’aqueste mal faz / [...] / e Sodoma e Gomorra||1547.2 A la fe, Deus, senon por vossa madre, / [que é] a mui bõa Santa Maria||1547.11 Se eu voss’era, por que me perdestes?||1549.3 pero senhor é que tod’aquel ben / do mundo [á, ...||1551.2 Ben sabedes, senhor rei, / des que fui vosso vas[s]alo, / que sempre vos aguardei, / ..., / sen voss’aver e sen dõa||1552.1 Ou é Melion Garcia queixoso / ou non faz come ome de parage / escontra duas meninhas que trage||1552.14 seu mal é trage-las mal lazeradas||1553.1 Tant’é Melion pecador||1553.2 e tant’é fazedor de mal||1553.3 e tant’é un ome infernal||1553.4 que eu soo ben sabedor / ..., / que nunca poderá veer / a face de Nostro Senhor||1553.5 que eu soo ben sabedor, / quanto o máis posso seer||1553.8 Tantos son os pecados seus||1553.9 e tan muito é de mal talan||1553.10 que eu sõo certo, de pran, / ..., / que, ... / que ja máis nunca veerá / en nen un temp’a face de Deus||1553.17 [e] eu sõo certo por én / del, ... / que nunca ja, ... / pode veer, per bõa fe, / a face do que nos comprou||1553.19 que nunca ja, pois assi é, / pode veer, per bõa fe, / a face do que nos comprou||1554.14 ca moran ben cento naquela rua, / per que el poderá provar mui ben / que aquela mua, que ora ten, / que a teve sempre mentre foi mua||1555.2 De Joan Bol’and’eu maravilhado / u foi sen siso||1555.13 Mais non foi esto senon seu pecado, / que el mereceu a Nostro Senhor||1555.19 Melhor fora dar o rocin dõado / ca por tal muacha remusgador||1555.21 Melhor fora dar o rocin dõado / ca por tal muacha remusgador, / que lh’ome non guardará se non for / el, que xa vai ja-quanto conhocendo||1555.24 mais, se el fica, per quant’eu entendo, / sen cajon dela, ést’aventurado||1556.5 ũ[u] rapaz que era seu criado / levou-lh’o rocin e leixou-lh’a mua||1558.15 e a min creceu gran nojo por én, / e non soub’el se x’era mal, se ben||1563.4 e diz que é cresp[o] e mal tal[h]ado||1563.6 ca atal era o voss’anazado, / que vos eu achei [nunca] babtizado||1567.3  Sõo velh’, ai capelan!||1569.13 por que non entendedes / que o seu preço e o seu valor / todo noss’é, pois emperador for?||1569.13 por que non entendedes / que o seu preço e o seu valor / todo noss’é, pois emperador for?||1569.25 ca rei do mund’é se se vai sa via!||1569.32 – Joan Vaasquiz, sei que non é assi / desta tençon||1570.18 ca Deu-lo sabe que é sen razon / por end||1570.22 – Joan Vaasquez, todas taes son / que, pois viren que non amades al / senon elas, logo vos faran tal / qual fez a min ũa||1570.25 e todas son / aleivosas||1572.11 ca atal era outr’amor de meu tio / que se botou á pouca de sazone||1573.4 Eles nunca, pois naceran, foron pegureiros||1574.6 Se lhi frorec’o bastage, / meu senhor, seede sage / que prendades dele gage||1574.26 Non se vaia de Sevilha, / ca sera gran maravilha / quant’achar se o non filha||1575.5 é velho sesgo nas aguilhaduras||1575.13 e as sas rẽes sempre magra[s] son, / mais nas queixadas á fortes grossuras||1577.2 daquesto soo certão||1577.7 vedes que fez ena guerra (daquesto son verdadeiro)||1579.6 Non vos foi el de mal sén||1579.11 Non vos foi del mui mezquinho||1580.3 e nós teemos que vos é mal sén / per quant’ést’o que vos quero dizer||1580.12 ca as gentes son / de tal natura, ... / que non querran i su vós guarecer||1584.7 assi é sabedor [e] é arteira||1584.7 assi é sabedor [e] é arteira||1584.20 o beesteiro, com’era mininho, / non catou quando s’achou nos colhões!||1585.2 De Pero Bõo and’ora espantado / de como era valent’e ligeiro||1585.3 e vivedoir’é as[s]az, e arrizado||1585.8 E com’é traedor aqueste mundo / e mao a quen se del muito fia||1585.15 E este era o máis arrizado / ome de toda esta nossa terra||1587.14 ca ben vi eu ena ta catadura / que es doent’e queria[s] guarir||1587.24 ca, des que eu en ti mão meter, / seras guarido quando fores são||1588.11 e en máis de ce[n] logares a veran / deitar, mais pouco é i sa ficada||1588.17 non ést’as[s]i, ca muitos vos diran / que ben mil vezes lhe meten ciada||1589.2 Abadessa, oi dizer / que erades mui sabedor / de todo ben||1591.3 Veero[n]-m’agora dizer / d’ũa molher que quero ben / que era prenhe||1591.5 «Se ést’assi, / oimais non creades per min / se a non emprenhou alguen»||1591.8 E digo-vos que m’é gran mal / daquesto que lhi conteceu||1591.10 ca sõo eu cord’e leal, / pero me dan prez de sandeu||1591.20 a toda molher que prenh’é / logo lhi dizen: «Con baron!»||1592.4 Fernan Gil teve-se por desonrado, / ca o rapaz é mui seu natural||1592.5 é filho d’ũu vilão de seu padre / e demais foi criado de sa madre||1592.6 é filho d’ũu vilão de seu padre / e demais foi criado de sa madre||1593.6 Mari’Mateu, Mari’Mateu, / tan desejosa m’es de cono com’eu!||1593.10 e ar feze-os muito desejar / a min e ti, pero que m’es molher||1594.2 Meestre Nicolas, ... / é mui bon fisico por non saber / el assi as gentes ben guarecer||1594.28 que mui ben pod’en eles fazer son / todo ome que én seja sa[bedor]||1595.5 e travaro[n] en que era igual||1597.7 E non ést’ũa velha nen son duas||1597.7 E non ést’ũa velha nen son duas, / mais son vel cent’as que m’andan buscando / mal quanto poden e m’andan miscrando||1597.8 mais son vel cent’as que m’andan buscando / mal quanto poden||1599.4 «Sõo velha e cuid’a guarecer»||1601.7 mais a velha non é doita da guerra||1602.4 soltade-m’, ai senhor, / e jurarei, mandado, que seja traedor||1603.8 ca, se per seu grado fos[s]’, al seeria||1605.6 e esta dona puta é ja-quanto, / por que [e]u moir’, amigos, mal pecado||1606.1 Ora vej’eu que ést’aventurado / ja Pedr’Amigo e que lhi fez Deus ben||1609.17 E, poi-la velha puta probe for, / non a querra pois nulh’ome catar||1610.6 e do lũes ao martes /  foi comendador d’Ocres||1611.5 «Que bispo sedes, ... / que passastes ora per min e non / me falastes e fostes vossa via?»||1611.18 E o que o assi non quer fazer / non é bispo nen val ũa mealha||1611.19 E vós tal bispo sedes, cuido-m’eu, / que non sabedes quen me sõo eu / nen [me dades o] valor d’ũa palha||1611.20 E vós tal bispo sedes, ... / que non sabedes quen me sõo eu / nen [me dades o] valor d’ũa palha||1612.3 se assi é como vós dizedes, / no mundo vosso par non avia||1612.15 Donzela, vós sodes ben-talhada / se no talho erro non prendedes||1612.18 e, pero sodes ben colorada||1613.16 E, Don Pedro, os beiços lh’er põede / a esse cuu, que é tan ben barvado||1613.21 ca, se vejo Don Fernand’Escalho vi[i]r, / sodes solteiro e seredes casado||1614.4 cuid’eu que gai é, de piss’arre[i]tado||1615.4 estas doas vos envio / porque sei que sodes essa / dona que as merecedes||1615.8 Pois sodes amiga minha, / non quer’a custa catar, / quer’e[u] vos ja esto dar||1618.3 e non sera ja murzela nen veira / nen branca nen vermelha nen castanha||1618.5 pois amarela nen parda non for, / a pran sera a Besta Ladrador||1618.6 pois amarela nen parda non for, / a pran sera a Besta Ladrador||1618.11 nen te[n] rostro nen olhos nen orelhas, / nen é gorda nen magra nen delgada||1619.3 Lourenço Bouçon, o vosso vilão, / ..., / é gran ladron||1619.9 Porque tragedes un vilão mao, / ladron, convosc’, o meirinho vos é / sanhud’e brav’, ...||1619.14 se lhi con el non fogides, terran / todos que sodes om’avizimao||1621.11 e agora ei coitad’a viver / e non son poucas, par Deus, mias rancuras||1621.24 pero sõo mui [pobr’e] sen soldado||1623.3 todos dizian que era mui bõa / e non tenh’eu que dizian mentira||1623.12 como foi sempre ũu gran jogador, / disse que vira outra vez melhor, / ..., en cas da Ifante||1623.14 disse que vira outra vez melhor, / quand’era moça, en cas da Ifante||1625.1 Don Pedro ést[e] cunhado d’el-rei||1625.13 Mui ledo seend’, u cantara seus lais, / a sa lidiça pouco lhi durou||1626.2 o[u de] pran essa cabeça non é / a que vós antano, per bõa fe, / levastes quando fomos a Geen||1626.6 e, cuido-m’eu, adormecestes [...] / agor[a] é roubador ou ladro[n] / [...]||1628.6 mais, d’el seer peior, de pran, / do que é, ja non á én poder||1628.7 mais, d’el seer peior, de pran, / do que é, ja non á én poder||1628.12 por én, por Deus, / como sera peior que é / quen peior é, per bõa fe, / de quantos fez nen fara Deus?||1628.12 como sera peior que é / quen peior é, per bõa fe, / de quantos fez nen fara Deus?||1628.13 por én, por Deus, / como sera peior que é / quen peior é, per bõa fe, / de quantos fez nen fara Deus?||1630.5 aquel é P[er]o Tinhoso que traz o toutuço nũu||1632.6 muit’é sandeu / d’ir mal nen ben de seu jantar dizer||1632.16 Por el comer en sa casa, tenh’eu, / quer ben quer mal, que gran torpidad’é / quen mal nen ben del diz, per bõa fe||1633.5 e as calças seran de melhor pano, / feitas seran de nevoa d’antano||1633.23 ca gat’a lebor mi deu a loriga, / e toda era de chufas viada||1633.27 e tan lev’era que ben de corõa / a trageria aqui ũa formiga||1634.2 p[er]o x’el é mancebo, quer-x’ela máis meninho||1634.14 Non casará con ele por ouro nen por prata, / nen por panos de seda, quant’é por escarlata||1635.4 van-s’acordando que era folia||1636.22 e por esto non sõo pecador / de comer ben, pois mi-o dan en doaçon||1637.21 ant’esto faça, se non, matar-s’-á, / ca est’é o começo do lavor||1640.12 E no Abril, quando gran vento faz, / o abrigo éste vosso solaz||1642.1 Eu ben cuidava que er’avoleza / d’o cavaleiro mancebo seer / escasso muit’e de guardar aver||1642.2 Eu ben cuidava que er’avoleza / d’o cavaleiro mancebo seer / escasso muit’e de guardar aver||1643.2 Marinha Lopez, oimais, a seu grado, / se quiser Deus, sera bõa molher||1645.8 Ricome foi que nos Deus enviou, / que nos non quis assi desamparar||1645.17 demais, en ano que era tan car / com’este foi que ogano passou||1645.18 demais, en ano que era tan car / com’este foi que ogano passou||1647.3 que vosso don é mui caro / e vosso don é rafece||1647.4 que vosso don é mui caro / e vosso don é rafece||1647.5 O vosso don é mui caro pera quen o á d’aver||1647.6 o vosso don é rafec[e] a quen o á de vender||1647.10 e, poi-los tragen dous anos, / rafeces son, por tal cousa||1647.15 que ũa cousa senlheira / podesse seer [tan] cara / e rafez en tal maneira||1648.14 ca, des que vo-lh’el cae na razon, / maas tres cobras, ou quatr’, e o son, / de as fazer muit’é el sabedor||1649.13 a jornada que d’aqui / vós oi queredes filhar / sera grande||1650.7 eu por aquesto ben vos jurarei / que tan mal torpe no mundo non sei / com’é o torpe mui desembargado||1650.11 e pelo mundo non poder achar / nen un ome que seja seu pagado||1650.17 Ca o torpe que sempr’anda calado / non o deven por torpe a razõar, / pois que é torp’e leixa de falar||1651.14 Dade-m’alvissara, Pedr’Agudo, / esto seja mui festinho||1651.16 vossa molher á bon drudo, / e ja non sodes maninho||1652.2 D’un tal ricome ouç’eu dizer, / que ést[e] mui ric’om’assaz, / de quant’en gran requeza jaz||1652.6 quen d’amigos mui pobr[e] é / non pode mui rico seer||1652.7 quen d’amigos mui pobr[e] é / non pode mui rico seer||1652.15 ca, pois om’é de tal conven, / porque todos lhi queren mal, / o demo lev’o que lhi val / sa requeza||1652.20 de mal conhocer per-ést’i / quen tal ome por rico ten||1654.7 E o perdon é cousa mui preçada / e que se devia muit’a guardar||1656.3 amor sen prol é palavra doada||1658.5 «Seja-o Pedro Bodinho, / que éste nosso vezinho / tamben come Pedr’Agudo»||1658.6 «Seja-o Pedro Bodinho, / que éste nosso vezinho / tamben come Pedr’Agudo»||1658.8 E, pois que [é] o concelho / dos cornos apoderado, / quen lhi sair de mandado / fara-lh’el mao trebelho||1658.12 ca el, mentre i for cornudo, / querra i seer temudo / e da vil’apoderado||1658.17 E vedes en que gran brio / el, que o Deus á chegado, / por seer cornud’alçado / en tamanho poderio||1658.19 om’é, de seu padr’é filho||1658.19 om’é, de seu padr’é filho||1659.8 Mais, se vós sodes de mal sén, / de que lh’apoedes mal prez?||1661.3 que é ome que muito por Deus faz / e se quer ora meter ermitão||1661.7 demais, nunca lh’ome soube molher / des que naceu, tant’é de bon cristão||1662.5 pero d’al non sodes tan trobador||1663.20 que lhi mostrará tal mester / por que seja rica molher, / ergo se lhi minguar lavor||1663.22 E sera én máis sabedor, / por estas artes aprender||1665.2 Eu en Toledo sempr’ouço dizer / que mui maa [vila] de pescad’é||1667.1 Mort’é Don Martin Marcos, ai Deus, se é verdade?||1667.17 non ést[e] rei nen conde, / mais é-x’outra podestade||1667.18 mais é-x’outra podestade, / que non direi||1669.3 Don Tisso Perez, queria oj’eu / seer guardado do tre[be]lho seu / e per-doar-lh’o baton que fui meu||1670.16 Da capa velh’, Elvira, mi pesou / porque non é ja pera cas d’el-rei / a capa velh’, Elvira||1671.5 mais ben sei / de mí que bispo non achei / de Conca, des que eu naci, / que d’ala fosse natural||1671.25 mais saber / podedes que é chufador||1672.16 E non veedes, ome pecador, / qual ést’o mundo e estes que i son||1672.19 É gran sandice d’ome, ... / ..., / d’ir despender quant’á por seu amor||1674.10 ca x’anda tan coitado / que, se vós oje migo non jouverdes, / sera sandeu||1674.16 E, ja que lhi vós amor demostrades, / semelh’ora que lhi sodes amigo||1676.19 «Ora veeremos quis qual é||1678.13 e diz-mi-o ela con sabor / que ouves[s]’eu algo de meu, / ca diz que tant’é come seu, / pois que mi á por entendedor||1679.8 porque é caro, colher non conven / contra quen sabe ond’ést’e onde non / é seu ba[r]nage e todo seu poder||1680.27 e por esto lhi conselh’eu / que leix’esto, que non é seu, / en que lhi van todos travar||1681.13 e torp’ést’om’atal, / P[ero] Ordonhez, que m’á preguntado||1682.7 diss’assi Pedro Gar[c]ia, ... / que al ést’a candea e al ést’o candeo||1682.7 diss’assi Pedro Gar[c]ia, ... / que al ést’a candea e al ést’o candeo||1682.18 El candeas pedia, / e logo mantenente, / assi com’el queria, / foi-lh’o lume presente / e per-logo ficado ben ali no esteo
Nalgúns casos seer, con este valor, presenta un matiz máis específico que indica pertenza, propiedade ou relación
1.24 e meu coraçon / non sera senon da que sei / mui fremosa e de gran prez||5.5 ca este escudo é do melhor / omen que fez Nostro Senhor||148.22 ante farei meu linhagen melhor / (o que end’é de Gueda máis baixado)||292.11 mais, per quanto eu del conhosco, / sempre serei de seu bando||457.7 Ben sei que seeredes ledo, pois fordes no Exarafe / e virdes as azeitonas que foran de Don Xacafe||480.11 e d’outra veo: foi dos d’Estepar||482.9 U a voz começastes, entendi / ben que non era de Deus aquel son||520.16 mais desto non fora ren / senon porque mia senhor cuidou ben / que d’outra eran os desejos meus||564.21 ca voss’amor me forçou / assi que por vosso vou, / cujo sempr’eu ja serei||672.1 Tanto sei eu de mí parte quant’é de meu coraçon: / ca me ten mia madre presa||918.25 que vos quer dar Ardon en encomenda / porque dizen que sodes do seu bando||981.8 Mais quen de vós fosse, sennor, / bon dia fora nado||987.20 en todas tres-las leis, / quantas conquistas foron d’outros rei[s], / apos Sevilha todo non foi ren!||1316.4 «Da molher son de Don Foan»||1325.2 Pois teu preit’anda juntando / aquel que é do teu bando||1375.17 do vosso bando son os trompeiros / e os jograres dos atambores||1417.17 ca ja-que era de Pedr’Agudo / essa razon en que vós i trobastes||1421.12 e que x’é vosso Toled’e Orgaz / e todo quanto se no mundo faz||1421.14 ca ben o podedes dizer assi, / e que x’é vosso Toled’e Orgaz / e todo quanto se no mundo faz, / ca per vós x’ést[e], e dized’assi||1434.13 eu vos farei que nen un trobador / non trobe en talho senon de qual for||1447.10 Os que trabalhan de servir / el-rei por tirar galardon / (se do seu band’, ou se non, son), / logo punhan de lho parti[r]||1530.1 Esta ama, cuj’é Joan Coelho, / per bõas manhas que soub’apre[n]der, / cada u for, achará bon conselho||1621.6 e eu non ei erdade de meu padre, / e ũa pouca, que foi de mia madre, / filhou-mi-a e fez-mi ũa pobra no seo||1633.32 «gualdrapa Fariz» avia num’a espada, / de mouros foi, non sei u xa perderon
2. v. intr. 'estar, residir en, vivir'
1.32 e, mentr’eu ja for / vivo, cuido-vo-lo servir||3.19 pois vivi tanto sen tornar ali / u ela é||10.25 ca sõ[o] tan en seu poder||11.7 Senhor, e que vos mereci, / ca non foi eu depois peor / des quando guaanhei voss’amor||16.4 Par Deus, fremosa mia senhor, / macar me fazedes pesar, / ei-vos ja sempr’a desejar / enos dias que vivo for||24.9 e pesa-vos de vos amar / eu, e non m’ei end’a quitar / entanto com’eu vi[vo] for||26.7 Mentr’eu ja vivo for, amar-vos-ei, / e pero sei que sempre m’én verra / mal||28.14 e vejo que figi meu mal / de vos veer, ca ja eu sei / a coita’n que por vós serei||30.15 Pero tod’aquesto que val, / que nunca me lh’eu queixarei / mentre for viv’e sofrere[i] / quanto me fezer ben e mal?||31.3 entanto com’eu vivo for / nunca vos mia coita direi||36.18 Se m’ela consentir quiser / aquesto que lh’eu rogarei, / que a serva, gracir-lho-ei / e[n]tanto com’eu vivo for||38.3 ca ja, entanto com’eu vivo for, / averei sempre que lhi gradecer||53.13 senhor, nunca eu ja culpa averei / de non amar, enquant’eu vivo for, / senon vós||63.24 agora quando m’eu quitar / aqui de vós e sen vós for / u vos non vir nen vos falar||65.12 con tod’est’ora non ei eu poder, / per bõa fe, de null’enveja aver / a null’ome de quantos vivos son||65.19 que ja, entanto com’eu vivo for, / nulla cousa non me pode guardar / d’aquesta cuita, que levo, levar||66.23 mais por vos buscar / muito serviç’enquant’eu vivo for||69.4 assi m’ar quit’eu de querer / al ben, enquant’eu vivo for, / senon vós||69.12 mais vós en preito sodes én, / ca me vos non quit’eu por én / de vosso vassalo seer||73.22 E ja, entanto com’eu vivo for, / per bõa fe ben me dev’a tẽer / por ome mui desaventurado||82.9 e non me sei consell’achar, / nen acharei, erg’en cuidar, / consell’enquant’eu vivo for||84.5 mais, perque m’aqueste mal ven, / en tamanna cuita sera / por én migo que morrerá||88.20 cuid’eu, fariades mello / que fazedes de m’alongar / d’u vós sodes e me matar||93.10 E por én e por voss’amor / ja sempr’eu gran coit’averei / aqui enquant’eu vivo for||95.20 ca non ei d’outra ren sabor / erg’en viver u ela for||96.20 Non o dev’a leixar morrer, / ca non ést’ome en seu poder, / pois que gran coita d’amor á||102.18 amar-vos-ei mui máis ca min / entanto com’eu vivo for||104.16 pero que sén cuid’a fazer / por en tan gran vergonha entrar, / de lh’aver [r]en a dizer én / quand’eu ant’os seus olhos for?||104.17 E[n] mui gran coita per-serei / u lh’eu ma fazenda disser / e m’ela dos olhos catar||107.43 e, mentr’eu vivo for, / nunca mia mort’ei de temer||108.2 Agora me quer’eu ja espedir / da terra e das gentes que i son, / u mi Deus tanto de pesar mostrou||110.16 leixar quer’a terra u vós sodes, senhor||117.21 eu que non cuido mentre vivo for, / sennor fremosa, de vós ben aver||122.17 e dire[i]-lles a quantos son / que mi-o non poderán provar||123.10 entanto com’eu vivo for / esta parenta servirei||134.17 enton cuid’eu, enquant’eu vivo for, / que nunca venn’ao vosso poder||136.16 non m’ar terrá que m’eu possa per ren / dela partir enquant’eu vivo for||137.2 En tal poder, fremosa mia sennor, / sõo de vós qual vos ora direi||137.3 que ben ou mal, enquant’eu vivo for, / qual vos prouguer, de vós atende-l’-ei||138.4 ca nunc’ar pudi gran coita perder / nen perderei ja mentr’eu vivo for||138.29 Pero, entanto com’eu vivo for, / queixar-m’-ei sempre de vós e d’Amor||140.25 Esforçar-m’e sofrer pavor / o mellor consell’é que sei, / e én lle dizer qual tort’ei / e non llo negar, pois i for||148.18 Se eu netas de conde sen seu grado / tomar, e[n]tanto com’eu vivo for, / nunca por én serei desafiado / nen pararei mia natura peior||153.2 Desej’eu muit’a veer mia sennor, / e pero sei que, pois ant’ela for, / non ll’ei a dizer ren / de com’oj’eu averia sabor||161.1 Par Deus, sennor, en gran coita serei / agora quando m’eu de vós quitar||161.15 ca, des quando vos vi, / en mui gran coita fui, sennor, des i||171.9 Log’el sabera mandado de min / ali u for||179.9 E que preto que mi a min d’ir seria / u ela é||179.9 pero long’é d’aqui||183.8 e, mia sennor, enquant’eu vivo for, / se non perder aqueste sén que ei, / mal pecado, de que non ei pavor / de o perder, e o non perderei,||193.13 ca ben sõo sabedor / d’aver gran coita mentre vivo for||195.31 e, se non, leve Deus u son os seus / estes meus ollos que vejan os seus||196.2 Que muit’á ja que a terra non vi / u ést’a mui fremosa mia sennor||200.16 E por atal coido sempr’a viver / en grave coita mentr’eu vivo for||201.9 non provarei eu mentre vivo for / de lle fogir, ca non ei én poder||203.21 ca, pero vej’u é mia sennor, non / ous’ir vee-la, si Deus me perdon||203.26 E, quand’a terra vej’e o logar / e vej’as casas u mia sennor é, / vedes que faç’enton, per bõa fe||207.8 Máis, enquant’eu ja vivo for, por én / non creerei que o Judas vendeu||213.2 Tod’ome que Deus faz morar / u ést’a molher que gran ben / quer||213.8 ca, pois u ela é i estar / pode, non sabe nulha ren / de gran coita||216.2 Sennor fremosa, conven-mi a rogar / por vosso mal, enquant’eu vivo for, / a Deus||236.25 e con tod’est’ainda seria / en gran pavor de m’estraiar por én||240.14 e meu sén / e meus consellos todos aqui son||242.9 e dizer delas ben / por mia sennor, que quero mui gran ben, / que servirei ja mentr’eu vivo for||244.16 aque-m’aqui eno vosso poder, / en que foi sempr’e ei ja de seer||244.16 e, por én, coita do meu coraçon, / aque-m’aqui eno vosso poder, / en que foi sempr’e ei ja de seer||251.2 Pois minha senhor me manda / que non vaa u ela éste, er / quero-lho eu por én fazer||252.15 ca por el, mentr’eu vivo for, / ei ja sempr’a fazer assi / a mia sennor mui gran pesar, / [ca lle pesa de a amar]||259.15 non me vos én queixedes, / ca non é en min, mao meu pecado||262.14 Ai eu, cativo, que ei por vós ja / viver en cuita mentr’eu vivo for!||262.16 E os meus ollos non poden veer / prazer, enmentr’eu vivo for, per ren, / pois vos non viren, meu lum’e meu ben||277.24 se Deus mi-a mostre como a ja vi / seendo con sa madre en un estrado!||279.8 mia sennor, nunca despois vi / prazer nen ben nen o ar veerei, / se non vir vós, enquant’eu vivo for, / ou mia morte, fremosa mia sennor||288.9 mais nunca om’en tal coita sera / com’eu serei, mentre sen vós morar||288.10 mais nunca om’en tal coita sera / com’eu serei, mentre sen vós morar||293.3 Senhor, por Deus vos rogo que querades / saber un dia [como] mia ventura / é contra vós||294.3 ca, u quer que eu sejo, / sen vós non me sei eu enno mundo guarida||294.9 que, u quer que seja, / no coraçon me dá voss’amor tal fer[i]da||298.3 ei d’ir, u ela é, sabor / máis d’outra ren||298.10 e, pois que vou u ela é, / non ll’ouso dizer nulla ren||306.8 pero dela non atend’outro ben, / ergo vee-la, mentr’eu vivo for||313.2 Quand’oj’eu vi per u podia ir / a essa terra u é mia sennor||313.8 Preto fui en que podera chegar, / se eu ousasse, ced’u ela é||315.19 e empero non me poss’én quitar / nen quitarei, enquant’eu vivo for, / de vos servir, sennor, e vos amar||318.7 o que non cuido mentr’eu vivo for, / nen o cuidei nunca, des que a vi: / d’aver seu ben||318.10 ei tan gran coita d’ir u ela é||318.15 porque cuido a ir / u ela é, que moiro por servir||340.3 Oimais non á ren que mi gradecer / a mí a mui fremosa mia senhor / de a servir ja mentr’eu vivo for||352.13 ca enquant’eu for / vivo desejarei o seu / ben||356.9 E non pode per mí saber meu mal / sen devinna-lo, nen ei én pavor / nen ja per outr’enqua[n]t’eu vivo for||358.13 u ést’a mui fremosa mia sennor||359.6 e por én ei a todos a dizer / ca non saberan quen é mia senhor / per mí entanto com’eu vivo for||367.1 Se eu podess’ir u mia senhor é, / ben vos juro que querria ir [i]||367.8 Esto me fez viver de-la sazon / que m’eu quitei d’u era mia senhor||367.16 mais cuid’eu a ir / u ela ést’, e non poss’eu||368.4 e quer’ir ora, si Deus mi perdon, / u é mia senhor||368.11 mais agora ja non / averei medo, pois ant’ela for||371.26 des i direi, pois so os couces for: / ... ||379.11 coita nen mal outro non poss’aver / eno inferno se con ela for||384.28 eu trobo pola que m’en poder ten / e vence todas de parecer ben, / pois viva é, ca non como dizedes||397.2 Estes meus ollos nunca perderán, / sennor, gran coita mentr’eu vivo for||406.9 e dizen ora quantos aqui son / que o saben||407.24 E por aquesto ben vej’eu que non / posso fazer a cantiga tan ben / porque ja soo fóra de meu sén / chorando cativ’, ...||411.21 e atal vos desejei des ali / e desejarei mentr’eu vivo for||412.4 muito per-devo a Deus a gradecer / e a servir, enquant’eu vivo for||418.14 E mal dia naci, sennor, / pois que m’eu d’u vós sodes vou||418.17 pois que m’eu d’u vós sodes vou||423.19 mais esso pouco que eu vivo for, / pois assi é, no’me quero queixar / deles||429.12 ca, u and’eu [ou] sejo, / sempre [e]no meu coraçon muito veer desejo / a senhor do melhor prez||432.2 Q[ue Deus Sennor] me guisou de viver / na mui gran coita, mentr’eu vivo for||433.4 pois de vós non ei ben / nen atendo d’al mentr’eu vivo for||436.16 que sempr’amarei, / mentr’eu for vivo, máis ca min nen al||439.20 Pero quero ben mia sennor / e querrei mentr’eu vivo for||441.4 e, pois vejo que se nembrou / de min, enquant’eu vivo for / [n]on quer’outra sennor fillar / senon vós se vos non pesar||445.19 des que me vin de Santaren, / [u] ela é||457.1 Tanto sei de vós, ricomen: pois fordes n[a] alcaria / e virde-la azeitona, ledo seeredes esse dia||457.6 Ben sei que seeredes ledo, pois fordes no Exarafe / e virdes as azeitonas que foran de Don Xacafe||457.11 Pois fordes n[a] alcaria e virdes os poombares / e virdes as azeitonas jazer per esses lagares, / trilha-las-edes [ena] pia con esses ca[l]canh[a]res||478.11 que mi alongue muit’aginha / deste demo da campinha / u os alacrães son||482.30 E por ende, ai Jesu Cristo, Sen[h]or, / en juizo, quando ante Ti for, / nembre-ch’esto que por Ti padeci!||496.8 Mais, Deus, que grave cousa d’endurar / que a min sera ir-me d’u ela for!||496.16 quando m’agora ouver d’alongar / daquesta terra u ést’a melhor / de quantas son||498.2 Que razon cuidades vós, mia senhor, / dar a Deus, quand’ant’El fordes, por mí||498.17 ca El sabe mui ben / ca sempre foi meu saber e meu sén / en vos servir||498.21 e por én mal / vos sera quand’ant’El formos ala||513.5 pero m’eu [de]la long’estou, / se non é o coraçon meu / máis preto dela que o seu||513.8 E pero long’estou d’ali / d’u agora é mia senhor, / non aja ben da mia senhor||522.2 Pois que vos Deus, amigo, quer guisar / d’irdes à terra d’u é mia senhor||523.4 nen veerei ja, enquant’eu vivo for, / u non vir vós, que eu por meu mal vi||547.2 De mi vós fazerdes, senhor, / ben ou mal, tod’est’en vós é||563.29 E, pois, senhor, en vós é o poder, / por Deus, quered’o melhor escolher||564.26 ca meu coraçon non é / nen sera, per bõa fe, / senon no [que] quero ben||564.27 ca meu coraçon non é / nen sera, per bõa fe, / senon no [que] quero ben||564.32 «O meu», diss’ela, «sera / u foi sempr’e u está, / e de vós non curo ren»||564.33 «O meu», diss’ela, «sera / u foi sempr’e u está, / e de vós non curo ren»||569.9 Vós sodes tan poderosa / de mí que meu mal e meu ben / en vós é todo||573.1 Dos que ora son na oste, / amiga, querria saber / se se verran tard’ou toste||573.5 porque é lá meu amigo||573.7 Querria saber mandado / dos que lá son||574.4 pero, amiga, pôs migo / ben aqui, u m’ora sejo, / que logo m’enviaria / mandad’ou s’ar tornaria||574.14 el sev’e muito chorando / er seve por mí jurando||574.16 er seve por mí jurando, / u m’agora sej’, amiga||580.20 ca de morrer ou de viver / sab’el ca x’é no meu poder||585.3 Ai Deus, e u é?||588.13 E, quand’el ven u vós sodes, razon / quer el catar que s’encobra||591.18 – Ai amiga, eu ando tan coitada / que sol non poss’en mí tomar prazer / cuidand’en como se pode fazer, / que non é ja comigo de tornada||593.17 – Non querra Deus esso, senhor, / mais, pois u vós fordes non for, / o que morrerá eu serei||596.8 «Log’aqui serei convosco, senhor»||607.11 er anda muit’alongado / d’aver prazer nen sabor / senon ali u eu for, / u é todo seu cuidado||607.12 er anda muit’alongado / d’aver prazer nen sabor / senon ali u eu for, / u é todo seu cuidado||610.3 e por én sejo / sempr’en coita tan forte / que non m’é senon morte||613.1 Meu amig’, u eu sejo / nunca perço desejo / senon quando vos vejo||613.7 U quer que sen vós seja, / sempr’o meu cor deseja / vós atá que vos veja||624.6 e o dia en que ma fez veer / El quis assi que foss’en seu poder, / u me podia nunca máis ben dar||626.14 e quis log’i que foss’en poder seu||628.9 E s[e] eu vosco na casa sevesse / e visse vós e a vos[s]a color||630.1 Estes que agora, madre, aqui son / dizen que é sandeu meu amigo||652.9 E non dorm’eu nen en preito non é / u vos eu non vejo||653.3 O meu amigo que mi dizia / que nunca máis migo viveria, / par Deus, donas, aqui é ja!||656.14 vós lhi tolhestes os ramos en que siian||656.19 Vós lhi tolhestes os ramos en que siian||658.2 Ai madr’, o meu amigo, que non vi / á gran sazon, dizen-mi que é ‘qui:||671.1 Chegades, amiga, d’u é meu amigo / e con el falastes||671.5 D’u é meu amigo ben sei que chegades / e con el falastes||672.3 e, ment[r]’eu en sa prison /  for, non veerei meu amigo||672.5 ca, mentr’eu, u ela é, / for, non veerei meu amigo||675.11 – Que lhi farei se veer u eu for / e mi quiser dizer, come a senhor, / algũa ren?||684.14 En toda ren que vos possa buscar / mal, buscar-vo-lo-ei mentr’eu viva for||685.21 vivede migo, ca, pois sen vós for, / non poderei viver, per bõa fe||700.8 Pero mia madre non foss’i, / mandou-mi que o viss’, ...||711.1 Ai Deus, u é meu amigo / que non m’envia mandado?||712.4 e o meu coraçon, / donas, per bõa fe, / ala ést’u el é||712.4 e o meu coraçon, / donas, per bõa fe, / ala ést’u el é||714.1 Ja eu sempre, mentre viva for, viverei mui coitada / porque se foi meu amigo||718.2 Ir quer’oj’eu, madre, se vos prouguer, / u é meu amig’...||719.4 nen mi ar veestes vós dizer / novas que querria saber / dos que ora son con el-rei||719.16 Daria mui de coraçon / que-quer que aver podesse / a que[n] mi novas dissesse / d’el-rei e dos que co[n] el son||720.9 quando non sodes comigo||722.15 mais esso pouco que el vivo for / farei-vo-lh’eu o que m’el faz sentir||741.4 mais en vossa prison / ést’[or]a quite por vós d’outra ren||741.11 e, pois assi é no vosso poder, / ben seria de lhi fa[zerdes ben]||741.15 e ora Deus por lhi fazer maior / coita sofrer, ja mentre vivo for, / mostrou-lhi vós||747.3 que morre quando non é comigo, / cuidando sempre no meu parecer||748.1 S[e] meu amigo, que é con el-rei / [...] ben sei||764.6 se m’el quisesse como soia, / j’agora, amigas, migo seria||767.4 e el mi diz logo por én / ca verra morrer u eu for||776.13 – A Deus, amiga, que nos ceos , / pero sei ben que me ten en poder, / non servirei senon por ben-fazer||778.4 asseentando-m’, u tras min catei / vi-o seer en ũu logar peior||778.6 «Seed’en vosso logar, / ben sej’aca, non quero seer melhor»||778.7 «Seed’en vosso logar, / ben sej’aca, non quero seer melhor»||778.7 «Seed’en vosso logar, / ben sej’aca, non quero seer melhor»||783.2 Ai amigas, perdud’an conhocer / quantos trobadores no reino son / de Portugal||789.5 que ést’aqui e quer migo falar, / mas ante pod’aqui muito morar||791.14 E, pois eu ei en vós tan gran poder / e averei enquant’eu viva for||796.12 – O que por vós era coitado / aqui foi oj’, o perjurado, / e pero non xe vos vẽo veer||798.4 viver tanto como vivi / aqui u meu amigo é||798.11 meu amigo, que ést’aqui, / a que quix [sempre] ben des que o vi||800.17 Esto podedes ben creer: / que ja enquant’eu viva for / non ajades de min amor||809.21 Ca vejo vós e por vós mor’aqui, / pois, que farei ou que sera de min / quand’en terra u vós fordes non for?||809.21 Ca vejo vós e por vós mor’aqui, / pois, que farei ou que sera de min / quand’en terra u vós fordes non for?||811.7 e catarán / vós, que a desejar an / sempr’enquanto vivo for||820.14 Mais, des que vos eu entender / que non venhades u eu for, / non me tenhades por senhor||838.11 el cada u é / aprende novas con que morr’assi||846.13 Sera migo seu mandado||848.1 Sedia-m’eu na ermida de San Simion / e cercaron-mi as ondas que grandes son||848.3 eu atendendo meu amig’, e u era?||858.9 des i, soub’alongar / meu ben, que era en mi a morte dar||869.21 Assi me ten en poder voss’amor / que sempre cuid’en como poderei / vosso ben aver, que non averei, / mal pecado, enquant’eu vivo for||871.13 mais vosso cuidado pode chegar / u ést’a dona que ren non quer dar / por min||876.8 E des que eu nacera nunca entrara en lide, / [e], pero que ja fora cabo Valedolid’...||878.2 Per como achamos na Santa ‘Scritura, / o Antecristo ora seera na terra||880.19 nen er atenden que vejan peior / como oj’atenden os que vivos son||882.12 ca sempr’Amor per ben se quer levar / o pequeno e o grande e o maior, / quaes el quer, e no seu poder son||888.4 se and’ou sejo, / o cor m’ést’antejo, / que me faz cuidar||890.14 e a tal gente cuido eu de cantar / e dizer son, u con ela falar, / que ben entenda o meu mal onde é||897.2 [Q]uen viu o mundo qual o eu ja vi / e viu as gentes que eran enton / e viu aquestas que agora son||897.15 U foi mesur’, ou grãadez u jaz?||897.16 Verdad’, u é? Quen á amigo leal?||901.28 A dem’acomend’eu Amor, / e bẽeiga Deus-la sennor, / de que non sera sabedor / null’om’enquant’eu vivo for||911.6 o mui gran ben / que vos eu quero, mia senhor, / e querrei mentr’eu vivo for||916.4 Os meus olhos, ... / ..., / maos seran agora d’afazer / longi dela nas terras u eu for||917.15 Mentr’ali foi, tal sonh’ouvi a son[h]ar / muitas vezes||920.7 Pois non ven de Castela, / non é viv’, ai mesela, / ou mi-o deten el-rei||929.9 ca, se podess’eu seer, / amigo, convosc’amiga, / a vós eu nunca fa[ria / pesar nen vo-lo diria]||931.22 ca en seu poder seja eu / se el ven [e m’eu non vingar / quand’el quiser migo falar]||936.5 nen quis Deus nen mia ventura / que foss’el aqui o dia / que pôs migo quando s’ia||940.3 que é viv’e namorado / d’outra dona, ben vos digo||955.8 e estas gentes que aqui son / teen que vos pesa de coraçon||955.14 e aquestas gentes que son aqui / teen que vos faço gran pesar i||960.16 ca non é vida viver om’assi / com’oj’eu vivo u mia senhor non é||963.7 mais non / poss’eu migo nen con meu coraçon, / que somos ambos en poder d’Amor||964.17 e son mui ledos quantos con El son||973.16 a sa beldad’ést’a maior / daquela que desejarei / [e]nos dias que vivo for||974.26 Torto fara se mi-a guardar, / ca non vou eu u ela é||975.9 mais nunca assi / sera ja mentr’eu vivo for||986.14 E Deus, [que] sabe que vos am’eu muito / e amarei enquant’eu vivo for||988.20 e levou d’aqui / a bõa Rainha, que end’é fóra, / Dona Beatrix!||1026.3 e mui ben creo que ja co[n] el é||1032.18 ca, se a verdade poder osmar, / nunca veredes ja máis u eu for||1035.20 E assanha-xi-m’el, mais ben sei eu / que a sanha, todo, é sobre-lo meu||1037.4 se o poder fazer, / non dórmia ja mentre comigo for||1037.8 E quen ben qu[is]er seu tempo passar, / u é con sa senhor, non dorme ren||1037.14 E, se lh’aprouguer de dormir ala / u el é, prazer-mi-á, per bõa fe||1044.7 O que eu amo máis ca min / dizen que cedo sera aqui||1047.16 mais a quantos eu ja souber / que veeren d’u el-rei for, / a todos eu preguntarei / [como vos vai en cas d’el-rei]||1050.18 mais rog’a Deus, que no ceo , / que cofonda quen vos atal razon / diss’, ...||1066.15 fazer; máis dereit’é que mi mostredes / o mui gran ben que podedes fazer, / Amor, pois eu son en vosso poder||1069.4 que nunca per vós perderei / a mui gran coita que eu por vós ei / entanto com’eu vivo for||1075.3 Un dia vi mia senhor, / que mi deu atal amor / que non direi, per u for, / quen ést’, ...||1100.1 Quand’eu un dia fui en Compostela / en romaria||1105.3 Meus amigos, non poss’eu máis negar / o mui gran ben que quer’a mia senhor / que lho non diga, pois ant’ela for||1106.15 e fui ant’ela e siv’e cuidei / e catei-a, mais non lh’ousei falar||1107.14 e por én sei que non / perderei coita mentr’eu vivo for||1110.17 E os ben desamparados d’Amor / juran que morren con amor que an, / seend’ant’elas, e menten de pran||1114.2 Eu, mui coitado, non acho razon / per que possa ir u é mia senhor||1117.3 dessa terra u [a] mia senhor é||1117.9 Mais de pran non lhe-lo poss’eu creer / aos que dizen que tan pouc’á i / que m’eu, d’u ést’a mia senhor, parti||1123.10 Enviar quer’eu, velida, / a meu amigo que seja / en Santa Marta na ermida / migo led’...||1128.19 pero sempr’eu punhei de a servir, / ..., / e servirei enquant’eu vivo for||1137.1 Fremosas, a Deus grad’, é tan bon dia comigo||1137.3 Ca ven o meu amig’, é tan bon dia comigo!||1137.4 Tan bon dia comigo é, fremosas, a Deus grado||1137.11 e and’[end]’eu mui leda, pois mig’é tal mandado||1137.12 pois mig’é tal mandado, que ven o meu amado!||1142.2 Ai Deus, u é meu amigo d’aqui, / de Bonaval?||1142.5 Cuid’eu, coitad’é no seu coraçon / porque non foi migo na sagraçon / de Bonaval||1173.9 pois meu coraçon é en poder seu, / que nunca o pode perder per ren||1175.4 Rogo-te, ai Amor, que queiras migo seer / tod’este tempo enquanto vai viver / a Granada meu amigo||1182.6 mais, se masesse con meu amigo, / a luz agora seria migo||1183.6 e, ante que lh’enviasse dizer ren, / veo a luz e foi logo comigo||1187.21 e non venhades nunca u eu for||1188.2 e, pois eu, con vosso medo, non o ei nen é comigo, / non ajades a mia graça||1192.4 rog’eu a Deus, ... / que vos faça tan ledo seer migo / quan leda fui oj’eu quando vos vi||1192.10 faça-vos Deus ledo, que pod’e val, / seer migo, meu ben e meu desejo||1207.1 Fostes, filha, eno bailar / e rompestes i o brial||1207.6 Fostes, filha, eno loir / e rompestes i o vestir||1211.5 o meu amigo sera oj’aqui, / e nunca eu tan bon mandad’oi||1229.12 e, pois el souber esta razon, / sei eu que log’aqui migo sera||1247.16 e cata temp’e sazon pera ir / u ela ést’, e a vós non aven||1250.15 E ben sabedes camanho temp’á / que m’eu daquest’, amigo, receei / en que somos||1254.1 Eu, louçana, enquant’eu viva for / nunca ja máis creerei per amor, / pois [que] me mentiu o que namorei||1256.13 – Amig’, en poder sodes meu / se m’eu de vós quiser vingar||1259.10 e, por vos non mentir, / se oj’i duas son / fremosas, eu serei / a ũa||1259.13 I é meu amig’, ai / madr’, e i-lo-ei veer / por lhi fazer prazer!||1260.8 E ando maravilhada / porque tanto tarda, se é / viv’e sab’én||1265.13 O meu amigo, pois con el-rei é, / a mia coita é qual pode seer||1284.3 En San Momed’, u sabedes / que viste-lo meu amigo, / oj’ouver’a seer migo||1286.7 Serei vosc’en San Momede do mar, / na ermida||1289.4 e, louçana, irei, / ca ja i ést’o que namorei||1297.2 Mia irmana fremosa, treides comigo / a la igreja de Vigo, u é o mar salido||1297.5 Mia irmana fremosa, treides de grado / a la igreja de Vigo, u é o mar levado||1297.7 A la igreja de Vigo, u é o mar levado||1297.10 A la igreja de Vig’, u é o mar salido||1309.13 E foi mig’outra vegada||1313.6 des que el vira ũa sa senhor / ir d’u el era, fora sofredor / de grandes coitas no seu coraçon||1313.13 des que el vira ũa que quer ben / ir d’u el era, por dereito ten, / ..., de non tomar prazer||1313.20 des que el vira quen lhi coitas deu / ir d’u el era, no coraçon seu, / ..., ledo non pod’andar||1328.2 Donzela, quen quer que poser femença / en qual vós sodes e de que logar / e no parecer que vos Deus quis dar||1329.15 Pois sodes entendud’e [é à] vista, / sabede agora catar tal razon / per que venha este feit’or’a perdon||1337.23 mais tanto avemos de noite a seer / que é meiada ou mui preto én!||1348.2 Ora faz ost’o senhor de Navarra, / pois en Proenç’ést’el-rei d’Aragon||1354.4 «Non é aqui essa, / alhur buscade vós essa, / mais é aqui a abadessa»||1354.6 «Non é aqui essa, / alhur buscade vós essa, / mais é aqui a abadessa»||1354.8 «Por caridade, / u é d’aqui salvidade / que sempr’amou castidade?»||1357.9 se for d’ant’el-rei, lhi diran / ca fremosa dona matou||1357.20 Ben t’ajudaran d’Orzelhon / quantos trobadores i son / a escarnir o infançon||1358.8 Quantos oj’en Galiza son / atá en terra de Leon, / todos con o brial «colhon» / dizen||1376.23 porque ei pois en gran coita [a] seer, / e fugir, [e] guarir na putaria||1385.1 Joan Fernandiz, un mour’ést’aqui / fugid’, e dizen que vó-lo avedes||1399.8 En coita fora qual vos eu direi: / se non achass’o juiz, que faria?||1400.9 «Esse sinal é suso na moleira?»||1404.15 Tres cães eran grandes no logar, / mais non saio o gran fareleiro||1405.2 Don Estevã[o], en grand’entençon / foi ja or’aqui por vosso preito||1407.3 ca diz assi / que, pero foi mui mal doent’aqui, / que vos nunca quisestes trabalhar / de o veer nen o vistes||1409.5 se é viv’o meu amigo, / que troux’a mia touca sigo||1414.17 e por én cuidan quantos aqui son / que vossa madre con algun caçon / vos fez||1421.7 porque sab’el que, quant’en trobar jaz, / que mi-o sei todo e que x’é tod’en mí||1424.21 por én vos digo que non vee mal / quen vee derredo quant’é deante||1430.10 eno forniz é[ste] Don Roi Gil, / e Roi Martiiz é na falsidade||1430.11 e Roi Martiiz é na falsidade||1430.12 e ena escasseza é o seu priol||1448.3 Ũu cavaleiro avia / ũa tenda mui fremosa, / que cada que nela siia / as[s]az lh’era saborosa||1448.17 A corda foi en pedaços / e o máis do al perdudo||1450. pois ja sei que verran quando / for Judas no Paraiso||1453.10 mais par Deus, que no ceo , / que me queirades mal por én, / [ja vos eu sempre querrei ben]||1463.2 Un ricome que oj’eu sei, / que na guerra non foi aqui, / ven mui sanhudo||1466.10 porque non viron quantos aqui son / que nunca vós passastes alen mar||1468.1 Se eu, amigos, u é mia sen[h]or / viver ousasse||1468.9 e pois non ousass’ir / u ést’aquela que sa vida ten / en seu poder||1470a.18 mais, por Deus, guardade-vos i, / ca tod’é en vosso poder||1470b.25 mais, por Deus, guardade-vos i, / ca todo é en vosso poder||1472.15 Pero, com’á mui gran gente a seer, / muitas vezes vos an a derrobar||1473. Senher, vós non mi afrontedes assi, / e sera’gora un judeu aqui / con que barat’, ...||1489.1 Sedia-xi Don Belpelho en ũa sa maison, / que chaman Longos, ond’eles todos son||1489.2 Sedia-xi Don Belpelho en ũa sa maison, / que chaman Longos, ond’eles todos son||1489.4 escud’a colo en que sev’un capon / que foi ja poleir’en outra sazon||1489.21 u é Joan Aranha, o vosso companhon / e voss’alferez, que vos ten o pendon?||1489.23 Se é aqui, saia desta maison, / ca ja os outros todos en Basto son||1489.24 Se é aqui, saia desta maison, / ca ja os outros todos en Basto son||1489.35 Senhor, non valredes un pan / se os que son en Basto se xi vos assi van||1498.3 ca nunca viu prazer, pois foi aqui / o conde, nen veerá mentr’el i for||1498.4 ca nunca viu prazer, pois foi aqui / o conde, nen veerá mentr’el i for||1499.1 Fernan Diaz é aqui, como vistes, / e anda en preito de se casar||1500.19 e non andar com’andavades ante, / ca somos oj’e non seremos cras||1500.19 e non andar com’andavades ante, / ca somos oj’e non seremos cras||1501.14 mais, se avedes de trobar sabor, / Martin Alvel’é aqui con que trobedes||1502.10 sabed’u é de quen vo-lo disser / e log’ide vosso passo calado||1509.7 e o peon levantou-s’e fodeu, / e nunca ar soube de contra u siia||1514.9 – Joan Garcia, se vos én pesar / de que me queix’, [é] en vosso poder / o melhor que podedes i fazer||1517.3 e quantos ena terra son / todo-lo teen pora sí||1520.8 E, se eu fosse u foron escançadas / aquestas novas de que ti falei, / Lourenço, gran verdade ti direi: / ... ||1527.9 E, senhor, nunca Don Ansur cuidou, / seendo vós na terra e no logar, / que lh’os couces non mandassen dobrar / os alcaides||1535.11 destes sinaes / que ora trage nen trouxe taes / nosco na guerra quand’el-rei foi i||1543.4 ei-os d’aver enquant’eu vivo for, / ou à mia mort’, ou quando mi-os daran?||1544.1 Non é Amor en cas de rei||1546.9 como lh’outra vez ja filhou / a cadeira u siia / o Filh’!||1551.7 non foi vosco en ora bõa||1558.1 U noutro dia seve Don Foan, / a mí começou gran noj’a crecer / de muitas cousas que lh’oi dizer||1558.8 E, muit’enfadado de seu parlar, / sevi gran peça, ... / e tosquiavan estes olhos meus||1558.13 El seve muit’e diss’e perfiou, / e a min creceu gran nojo por én||1585.6 e disse-mi agora un cavaleiro / que o leixara eire, ao serão, / seer ant’a sa porta guarid’e são||1596.16 De como non entraron a Blandiz, / per que poderan na lide seer, / ja os quis Deus de morte guarecer||1598.16 ca me non vistides ne[n] me calçades / nen ar sej’eu eno vosso casal||1607.6 mais comec’ant’en reino de Leon, / u prês desonras de quantos i son||1608.16 ca, se acha per u m’escatimar, / non vos é el contra mí Pedr’Amigo||1620.13 «Eu de tal logar venho / que, poi-lo capelan, per bõa fe, / sobre min filh’e seu feit’en min é, / ajuda-l’-ei, poi-lo sobre min tenho»||1623.9 Ficou ja a dona mui ben-andante, / ca a loaron quantos ali siian||1636.20 – Pae Gomez, ... / mui gran temp’á que non foi en Carrion / nen mi deron meu jantar en Monçon||1637.28 ca todo sofrerá / a madeira, e seer’ali én melhor||1650.20 quen diz mal dos que son en cas d’el-rei / por se meter por máis desembargado||1660.3 se xe foss’en corredura e podesse prender mouro, / tenho que xo venderia / quen seu parente vendia||1663.18 E quen d’aver ouver sabor / non ponha sa filh’a tecer / nen a cordas nen a coser / mentr’esta mostra aqui for||1666.1 Aos mouros que aqui son / Don Alvaro ren non lhis dá||1668.2 Pois [que] vos vós cavidar non sabedes / deste marido con que vós seedes, / mostrar vos quer’eu como vos vinguedes / del||1671.13 «U ést’essa conca bispal / de que vós falades assi?»||1672.7 que quant’ouvestes, todo, no logar / u ela é, fostes i despender||1672.16 E non veedes, ome pecador, / qual ést’o mundo e estes que i son||1677.3 Marinha Mejouchi, Pero d’A[m]broa / diz el que tu o fusti pregoar, / que nunca foi na terra d’Ultramar||1677.6 Pero d’Ambroa sei eu ca foi i, / mais queres-te-lhi tu mal assacar||1679.9 colher non conven / contra quen sabe ond’ést’e onde non / é seu ba[r]nage e todo seu poder||1679.10 colher non conven / contra quen sabe ond’ést’e onde non / é seu ba[r]nage e todo seu poder||1679.11 e faz creent’a quantos aqui son / que val mui máis que non dev’a valer
3. v. intr. 'proceder, vir'
Nesta acepción rexe a preposición de ou en
44.4 pois me fez quitar / d’u ela é||57.10 macar vos gran mal / seja de mí, fremosa mia senhor||119.1 Quantos aqui d’Espanna son / todos perderon o dormir / con gran sabor que an de s’ir||166.28 Pero fui ome de mal sén / porque, d’u ela é, saí!||201.16 non quer’eu ja provar de me partir / d’u fordes vós, ca faria mal sén||220.6 nen o ar faz longe morar / d’u ela é, sen seu prazer, / com’agor’a min faz viver||366.6 e que sera de mí / quando m’eu ora, mia senhor / fremosa, d’u vós sodes, for?||481.20 ca todo quanto el despendeu e deu / d’ali foi tod[o] ...,||634.3 Ora, senhor, tenho muit’aguisado / de sofrer: coit'é grand’e gran desejo, / pois, d’u vós fordes, eu for alongado / e vos non vir como vos ora vejo||818.10 mais vedes ora de que m’é gran mal||879.15 – Sodes de corte e non sabedes ren||965.9 e parte-s’ome da terra ond’é||976.18 mais agora eu me matei / perque d’u ela é seí / outra vez||1080.7 ca me quitei a meu pesar / d’u ela é||1199.7 E vedes, amiga, do que m’é mal||1234.17 e sodes vós, filha, de tal linhage / que devia vosso servo seer||1489.44 escud’a colo, que foi d’ũa masseira||1535.3 son d’outra terra||1550.7 Eu vos direi del de que logar é||1550.12 e a todos pesou, / os que sabemos de que logar é||1550.13 De melhor logar non pode seer / ome do mundo, se non for [el]-rei||1580.5 porque a dona é de terra tal, / Don Fernando, que, ... / non poderedes i un om’aver||1580. ca é de [tal] logar / que non podedes, per nen un poder, / aver nulh’ome||1671.2 Un bispo diz aqui, por sí, / que é de Conca||1671.21 ca diss[e] o vesitador / que bispo per nen un logar / non pode por de Conca andar / bispo que de Conca non for||1671.24 Vedes que bisp’e que senhor, / que vos cuida a fazer creer / que é de Conca
388.5 e, par Deus, / quanto ben avia perdi, / ca meu ben tod’era’n veer
4. v. intr. 'existir, haber'
1.19 as[s]i que du os bõos son / máis loo meu prez ca o seu||19.5 quantos oje no mundo son / nen foran nen ja máis seran||19.6 quantos oje no mundo son / nen foran nen ja máis seran / nunca quiseron nen querran / nen queren gran ben a molher / com’eu vos quer’, ...||19.6 quantos oje no mundo son / nen foran nen ja máis seran / nunca quiseron nen querran / nen queren gran ben a molher||23.5 non creedes ca vos quer’eu melhor / de quantas cousas [e]no mundo son||54.11 Mais prazer é i que nunca verei,||65.31 doede-vos de mí se vos prouguer, / e, se o fezerdes, ja foi moller / que xe pensou de sa alma peor||66.11 ca de pran vos sei maior ben querer / de quantas cousas eno mundo son||93.15 Por quantas outras cousas son / que Deus no mundo fez de ben||102.16 E, pero m’eu vejo meu mal / e mia mort’, ond’é gran pavor||114.26 de Santaren tres legoas é, / e quatro ou cinco de Loule, / e Belfurado jaz log’i||129.21 e, se quiserdes, perderei / cuita per vós ou morrerei, / ca tod’é en vosso prazer||156.4 e, pois vo-lo Deus faz aver / e quantas outras cousas son, / en que teedes por razon / de me leixar morrer d’amor||161.20 E, pois vos Deus fez parecer mellor / de quantas outras eno mundo son||175.2 Qual dona Deus fez mellor parecer / e que fezo de quantas outras son / falar mellor e en mellor razon||178.8 Mais, amigos, mal dia fui por mí, / pois me por ela tan gran cuita ven / que ben mil vezes no dia me ten, / meus amigos, desjuigad’assi||186.17 e por mal de quantos no mundo son / que viren o seu mui bon parecer||188.16 ca Deu-la fez por mal de min / máis fremosa de quantas son / no mundo||190.8 E, pois vos eu amei des que vos vi / e amo máis de quantas cousas son||203.5 mais alguen foi que lle disse por mí / ca lle queria gran ben||230.16 E pero Deus é o que pod’e val / e pode sempre nas cousa[s] que son / e pode poder en toda sazon||240.8 quantas cousas son / eno mundo non mi an de guarecer / de morte||278.8 ca de pran a fez parecer mellor / de quantas outras eno mundo son||339.16 E, pois que eu i mia senhor non vir / e vir as outras que no mundo son, / non me podia dar o coraçon / de ficar i||343.1 Senhor fremosa máis de quantas son / donas no mundo||358.28 ca nunca foi quen tal coita levasse / com’eu levo nen foi quen s’end’osmasse||358.29 ca nunca foi quen tal coita levasse / com’eu levo nen foi quen s’end’osmasse||367.6 tal coita ei que non poderia viver / se non foss’o sabor que ei de a veer||368.15 A mui máis fremosa de quantas son / oje no mund’, ... / quer’ir veer||377.14 Por quanto ben Deus en vós foi põer / vos am’eu máis de quantas cousas son / oje no mund’...||382.23 Do que diran pois, ... / por vós, sen[h]or, quantos no mundo son, / leade todo e fazed’end’un feixe||409.13 ca de guisa me ten vençud’Amor / que, se Deus ou gran mesura non for / de mia sennor, pos[s]’en coita viver||410.7 e tẽer / pola maior coita de quantas son / coita d’amor a quen a Deus quer dar||410.14 e tẽer / pola maior coita, per bõa fe / de quantas foron nen son nen seran||410.14 e tẽer / pola maior coita, per bõa fe / de quantas foron nen son nen seran||410.14 coita d’amor me faz escaecer / [a mui gran coita do mar, e tẽer] / pola maior coita, per bõa fe, / de quantas foron nen son nen seran||412.26 porque vi a mellor / moller que nunca naceu nen sera / e moiro por ela!||415.1 De quantas cousas eno mundo son, / non vejo eu ben qual pod’én semellar / al rei de Castela e de Leon / se[non] ũa qual vos direi: o mar||435.1 Sennor fremosa, ja nunca sera / ome no mundo que tenna por ben / se eu por vós moiro||440.1 [M]ia sennor, quantos eno mundo son / que saben como vos quero gran ben||444.7 Sennor, fremosa máis de quantas son / en Santaren e que máis desejo||464.20 nunca sofreron tal afan / nen [o] an / quantos son nen seeran||464.20 nunca sofreron tal afan / nen [o] an / quantos son nen seeran||476.10 ca non son máis de dous, e averedes- / -los a perder po-los muit[o] afrontar||477.4 «Poi-las guerras son, / ai, que coteife pera a carreta!»||477.9 «Pois-las guerras [ja son i], / ai, que coteife pera a carreta!»||496.17 quando m’agora ouver d’alongar / daquesta terra u ést’a melhor / de quantas son||514.17 Desej’eu con mui gran razon / vosso ben, ... / mui máis de quantas cousas son||525.6  ... us non / pôs mal, de quantos eno mundo son||533.14 de quantas outras [e]no mundo son / non lhi fez par, a la minha fe, non||549.18 ca tal a fez / Deus, que lhi deu sén e bon prez / sobre quantas no mundo son||557.13 Pois da máis fremosa de quantas son / [ja máis] non pud’aver se coita non||562.16 E, mia senhor, u sempr’ei de cuidar / no maior ben dos que no mundo son / qual ést’o vosso, ei mui gran razon||563.25 e por Deus, que vos fez / valer máis de quantas no mundo son||570.6 mais certo seed’, amigo, / que non fui o vosso pesar / que s’ao meu podess’iguar||597.10 e, per quanto de sa fazenda sei, / tod’este mal é por esta razon||628.15 que nunca foi filha d’emperador / que de beldade peor estevesse||634.26 E queira El, senhor, que a mia vida, / pois per vós é, cedo sej’acabada||638.2 Estrãia vida viv’oj’eu, senhor, / das que viven quantos no mundo son||639.19 que, per servir, quantos no mundo son / non deven sol põer en coraçon / que pedir possa en tal ben caber||670.4 nunca no mund’, a meu cuidar, / foi outra tan leda molher / com’eu serei des que o vir||674.19 [sera gran tort’, e non ei de fazer] / o maior torto que pode seer||748.16 Nen gran pesar quantos no mundo son / non lho faran se lh’eu fezer prazer||757.8 Ja x’ora el das chagas morreria / se non foss’o grand’amor verdadeiro||759.9 mai-los amigos que no mundo son / amigos muit[o] ambos lezer an||804.8 ca poucos son que sábian entender / quantos bẽes en vós á||804.20 e por vós quantos son / non saberan, com’eu moiro, morrer||810.15 Mui fremosa e muit’aposta senhor, / sempre mui mansa e de bõa razon, / melhor falar de quantas outras son||856.4 nen con este cativo coraçon / que vos non aja milhor a querer / de quantas cousas eno mundo son||859.2 Estranho mal e estranho pesar / é oje o meu de quantos outros son / no mundo ja||861.6 Non foi no mundo tan leda molher / en sonho nen no podia seer||880.9 e quantas cousas [e]no mundo son / a aves[s]as andan||880.12 por én non dev’ant’a mort’a fogir / quen sabe o ben que soia seer||897.3 [Q]uen viu o mundo qual o eu ja vi / e viu as gentes que eran enton / e viu aquestas que agora son, / Deus, quand’i cuida, que pode cuidar?||950.5 mais pero a guardan assi / quantos dias no mundo son, / ala vai o meu coraçon||951.3 e non foi i dona nen donzela / que eu non viss’, ...||959.12 por én saben quantos no mundo son||974.29 des que m’ela fez[o] tornar, / nunca foi aquel dia / que a eu visse||975.10 E non foi ome atẽes aqui, / cousa que eu ben entendi, / que me quisessedes amar||987.13 non foi no mund’emperador nen rei / que tal conquista podesse fazer||988.3 que a melhor dona que era i / nen ouve nunca, vossa madre fóra, / levastes ende?||989.17 ca dos reis que foron nen son / no mundo, ... / este rei foi o melhor rei||989.17 ca dos reis que foron nen son / no mundo, ... / este rei foi o melhor rei||990.21 o melhor Don Lopo, a la fe, / que foi nen ja máis non sera?||990.21 Ou, des oimais, quen o dara, / pois Don Lopo Diaz mort’é, / o melhor Don Lopo, a la fe, / que foi nen ja máis non sera?||1039.22 E esto sera mentr’o mundo for||1074.28 que, pois-la souberen, conhocer-lh’-an / melhoria quantas no mundo son||1097.1 Coitado vivo máis de quantos son / no mund’, amigos||1099.27 E pesa-mi porque perderá prez / quanto Deus en aqueste mundo fez, / que non era erg’u ela m’andava||1100.23 se non foss’esto de que me tem’i, / non vos dig’ora que o non faria||1117.19 E, se máis d’oito dias non son / que de mia senhor foi alongado, / forte preito tenho começado||1127.10 Doo deviades aver / de min, senhor, per bõa fe, / pois quanto mal ei per vós é||1129.9 e sei / que per Amor é quanto mal eu ei / por vós, senhor||1140.2 Pois mi dizedes, amigo, ca mi queredes vós melhor / de quantas eno mundo son||1231.8 ca ‘ssi tenh’eu meu amigo en poder / que quantas donas eno mundo son / punhen ora de lhi fazer prazer||1232.25 – Amiga, per ceos é quant’eu ei / de mal, máis nunca o ja cearei||1238.14 Dizen que é por mí coitad’assi / que quantas cousas eno mundo son / non lhi poden dar vida se eu non||1395.23 E ora ainda mui grand’infançon / si quer foder, que nunca foi sazon / que máis quisesse foder, poi-lo eu vi||1442.29 – Rodrig’Ianes, u meu cantar for, / non ach[ar]á rei nen emperador / que o non colha mui ben, eu o sei||1463.9 El vẽo, ... / des que viu que era [a] paz, / [e] ben lhe venha se ben faz||1499.18 e, se este casament’el non á / d’om’, atal coita nunca foi no mundo||1526.3 nunca foi ome do vosso logar / que máis pojasse ca vós pojaredes||1618.9 E tal besta como m’el á mandada / non foi ome que lhe vis[s]e as semelhas||1618.13 nen é ferrada nen é por ferrar, / nen foi omen que a vis[s]e enfrear||1646.7 e tal cozinha lh’achará / que tan fria casa non á / na oste de quantas i son||1678.6 ca diz que, mentr’eu alg’ouver, / que nunca ja sera molher / que mi queira por én peior||1680.19 pero s[e] eu con el cantar / e Pero Bodin[h]’outrossi / e quantos cantadores son, / por todos diz el[e] ca non / lhis quer end’avantada dar||1683.3 Maior Garcia vi tan pobr’ogano / que nunca tan pobr’outra molher vi, / que, se non foss[e] o arcediano, / non avia que deitar sobre sí
5. v. imp. 'acontecer, ocorrer, producirse, resultar'
20.19 Por meu mal foi, pois que vos ja sempr’eu / averei ja [e]no meu coraçon / a desejar||56.19 non sei al deste mundo desejar / senon vós, que muit’é sen meu grado||63.26 agora quando m’eu quitar / aqui de vós e sen vós for / u vos non vir nen vos falar, / ben per-sei eu como sera||65.4 e, segund’ora o meu connocer, / enquant’est’é, faço mui gran razon||72.27 se podess’en guisa seer / que mal non vos podesse estar||85.9 E os que esto creud’an, / Deus!, é que queren máis viver||93.4 e do que end’estou peor / é d’ũa ren que vos direi||135.22 E, se per ventura assi for, / que m’ar pregunten des aqui / se sodes vós a mia sennor||139.20 e, se a vós prouguer que sej’assi, / sempre por én bõa ventura ajades||145.10 E, se quiserdes, mia sennor, / min en poder d’Amor leixar, / matar-m’-á el, pois esto for||217.3 Sennor fremosa, quant’eu cofondi / o vosso sén e vós e voss’amor, / con sanna foi que ouve, mia sennor||232.24 e, se pavor / eu non ouvesse de viver / (o que Deus non leixe seer!),||251.17 ben me praz que as[s]i seja||258. pero non me poss’eu partir, / mais é ‘ssi que poder non ei / que vos non aja de fazer / [do ben que vos quero, saber]||274.4 nunca tan desguisada cousa vi / se por ũa destas duas non é||276.14 e, se por est’é, mal dia naci||282.16 E non á no mundo filla de rei / a que d’atanto devess’a pesar / nen estraidade d’om’a fillar, / por quant’ist’é, que vos ora direi||295.11 mais, pois assi é / que eu non moiro ja, per bõa fe, / ... / toda-las cousas se poden fazer] / que son sen guisa||320.13 Pois assi é que m’El sempre deu al||326.4 é ja assi, amigos meus: / que non ei eu end’al fazer / enquant’ela poder viver||326.23 E sei de min com’á seer||334.10 ca vós ouç’ende cousecer / de mi fazerdes tanto mal / a muitos, a que é gran mal / en perder vosso conhocer / en min||365.14 A meu pesar quanto morei / sen vós foi, e daquestes meus / olhos||367.13 E, se esto non fosse, non sei ren / que m[e] podesse de morte guarir / u a non vejo||411.27 e assi / quero viver, e o que for de mí / seja, ca esto tenn’eu por mellor||411.28 e assi / quero viver, e o que for de mí / seja, ca esto tenn’eu por mellor||413.3 e porque non á / en min senon mort’, e cedo sera||417.6 mais sei ũa ren / se assi for: que morrerei por én||430.16 Pois ja entendo que guisada ten / Amor mia mort’, e non pode seer / que me non mate, sei eu ũa ren||434.4 e, per bõa fe, se est’assi for, / quantos saben que vos eu quero ben / diran que vós me matastes, sennor||456. «Daquesto foi, que non d’al, / de que comestes mui mal||461.29 que foi das duas [e]spadas que andavan en ũu mango?||483.24 come é que oj’anda arrufado?||492.3 O que foi passar a serra / e non quis servir a terra / é ora, entrant’a guerra, / que faroneja?||492.8 O que levou os dinheiros / e non troux’os cavaleiros / é por non ir nos primeiros / que faroneja?||492.9 O que levou os dinheiros / e non troux’os cavaleiros / é por non ir nos primeiros / que faroneja?||492.15 O que filhou gran soldada / e nunca fez cavalgada / é por non ir a Graada / que faroneja?||492.21 O que meteu na taleiga / pouc’aver e muito meiga / é por non entrar na Veiga / que faroneja?||515.16 E mal seria se non foss’assi||520.3 e tod’esto foi porque se cuidou / que andava d’outra namorado||520.9 e tod’esto foi porque mia senhor / cuidou que eu por outra morria||526.10 se é, sen[h]or, porque vos sei amar / mui máis que os meus olhos nen ca min; / e assi foi sempre des que vos vi||529.6 ca ben creede que outro prazer / nunca [d’al] veran estes olhos meus / senon se mi vós fezessedes ben, / o que nunca sera per nulha ren||531.13 Vós veed’en como sera||540.9 e tod’aquesto é des que, senhor, / vos vi||540.15 e tod’aquest’é, senhor, des quand’eu / vos vi||549.3 O gran viç’e o gran sabor / e o gran conforto que ei / é porque ben entender sei / que o gran ben da mia senhor / non querra Deus que err’en mí||580.9 Non cuidou que mi pesasse / do que fez, ca sei eu mui ben / que do que foi non fora ren||581.16 e tod’est’, amiga, non é senon / porque [nunca con el pôde poer / que o podesse por amig’aver]||606.8 Que talhou preito comigo, / é por esto que vos digo||606.11 Que mig’á preito talhado, / é por esto que vos falo||628.19 por Deus, vos rogo que esto non seja / nen façades cousa tan sen razon||640.1 Nostro Senhor, e ora que sera / daquel que sempre coitado viveo?||640.6 E que sera do que quis mui gran ben / e quer a quen lho non quer gradecer||640.11 E que sera do que sempre servir / foi quen lhi quis e quer por en[de] mal||642.10 Se aquesta ida vossa / for, non sei eu como possa / viver||648.4 e soo maravilhada / porque foi esta tardada||654.5 mais, Deus, é que cuid’a mí a gaar / de lhi saberen que mi quer gran ben?||662.4 Quando m’el viu, non foi polo seu ben, / ca morre agora por mí||680.13 Non sei que x’ést’ou que pode seer / porque non ven, pois que lho eu roguei||680.13 Non sei que x’ést’ou que pode seer / porque non ven||687.21 non diredes, per bõa fe, / con dereito que per min é, / ca faç’eu quanto dizedes||758.1 Por Deus, amigas, que sera, / pois [j]a o mundo non é ren / nen quer amig’a senhor ben?||774.13 Este perdon foi de guisa, de pran, / que ja máis nunca mig’ouvess’amor||791.5 se virdes que me vos quer’as[s]anhar, / mia sanha non tenhades en desden, / ca, se non for, mui ben sei que sera||791.5 se virdes que me vos quer’as[s]anhar, / mia sanha non tenhades en desden, / ca, se non for, mui ben sei que sera||797.5 e queria de vós saber, / se vos eu morrer, que sera / do meu amig’ou que fara||807.22 É por esto que ben consellaria / quantos oiren no seu ben falar / non a vejan||809.15 E do meu corpo que sera, senhor, / quand’el d’ala o vosso desejar?||833.13 Pois me vos ides, vedes que sera, / meu amigo, des que vos eu non vir||833.20 Aquesta ida tan sen meu prazer, / por Deus, amigo, sera quando for||833.20 Aquesta ida tan sen meu prazer, / por Deus, amigo, sera quando for||836.6 se mi quer ben, que lho quer’eu maior, / e, se lhi ven mal, que é por senhor||837.15 des quand’eu quiser, non sera||838.4 Se per vossa culpa foi, non foi ben||838.7 – Non sei, amiga, que foi ou que é / ou que sera, ca sabemos que non / vos errou nunca voss’amigo||838.7 – Non sei, amiga, que foi ou que é / ou que sera||838.8 – Non sei, amiga, que foi ou que é / ou que sera, ca sabemos que non / vos errou nunca voss’amigo||850.10 e sei de mí como á seer||857.19 E, pois m’eu for, mia senhor, que sera, / pois mi assi faz o voss’amor ir ja / como vai cervo lançad’a fugir?||871.3 Par Deus, coraçon, [mui] mal me matades / e prol vossa nen minha non fazedes, / e pouco, se assi for, viveredes||881.16 pero sabede, se ren ei de prez / ou d’outro ben, por vós é, non por al||897.17 Que fui d’amor, ou trobar por que fal?||905.15 Senhor, e non foi pelo meu / grad’u vos fui amar nen ei / i culpa porque vos amei||911.15 mais sera o que Deus quiser, / ca o ben a dizer e[i] ja||941.15 mais, pois end’al ja non pode seer, / se viver, viverei, per bõa fe, / como vive quen á coita d’amor||975.17 nen sei que x’ést’, assi m’aven, / mais sei que é: desejei mal||975.18 mais sei que é: desejei mal||979.23 E ben sei ca non dormirán / mentr’assi for||980.13 Semella que foi por seu mal / quanto prazer viron enton||999.13 Como vós quiserdes sera, / de me fazerdes mal e ben||1021.5 ou é per mí, que vos non faço ben, / ou é sinal de morte que vos ven||1021.19 Se é per mí, que vos non faço ben, / dizede-mi-o e ja-que farei én||1024.6 que se venha mui ced’e, se veer / cedo, que sera como Deus quiser||1034.19 Se assi for, por mí poden dizer / que eu fui a que semeou o sal||1038.19 E, como quer que fosse, el querria / aver ja ben de min toda via||1039.22 E esto sera mentr’o mundo for||1042.14 Se vos non fezer ben, por mí Amor / vos matará, ben sei que sera assi||1109.8 E, se oj’ome á cuidados, ben sei, / se per coita d’amor an de seer, / que eu devia cuidados aver||1117.6 dizen que máis d’oito dias non á, / e a mí é que máis d’un an’i á!||1126.11 Pero non sei como possa seer||1132.3 Assanhei-me-vos, amigo, noutro dia, / mais ben o sab’ora Santa Maria / que non foi per vosso mal||1132.4 per boa fe, meu amigo, foi por al||1173.19 E, se prouguesse a Deus que foss’as[s]i, / non me fezesse outro ben des ali||1221.5 e tod’aquest’era por encobrir / outra que queria gran ben enton||1229.6 – Par Deus, amiga, sab’, [e] o pesar / que oj’el á non é por outra ren||1246.7 – Tod’ess’, amiga, ben pode seer, / mais punharei eu ja de me vingar / do que m’el fez||1252.28 e quant’ala tarda / é por seu mal dia||1261.4 mais oj’ao entrar, / se por mesura non fosse de mí, / se vos eu vira, non mi venha ben / nunca de Deus nen d’onde m’oje ven||1261.10 se por mesura non fosse que ei, / se vos eu [vira, non mi venha ben / nunca de Deus nen d’onde m’oje ven]||1261.16 se por mesura non foss’, a la fe, / se vos eu [vira, non mi venha ben / nunca de Deus nen d’onde m’oje ven]||1273.6 porque non sei que é / del, amigas||1273.10 nen mi sab’oje nulh’ome dizer / o que del ést’;...||1274.1 – Por Deus, amiga, que pode seer / de voss’amigo||1276.22 se assi for, gracir-vo-lo-ei!||1316.11 mais, pois que os tragedes vós / a vender, é per seu talan?||1403.18 e est’é pola casa molhada / en que as met’, e na estrabaria||1409.8 Se me mal non estevesse / ou non fosse por enfinta, / daria esta mia cinta / a quen m’as novas dissesse||1411.3 En gran coita andaramos con el-rei, / per esta terra u con el andamos, / se non fosse que quis Deus que achamos / infanções||1415.21 [e] o comendador chegou / e, se el ben non albergou, / non foi por vosso coraçon||1416.17 mais, pois esto for, se quis[er] filhar / seu conselho, pode ben guarecer / se se ben guardar||1475. Ca, pois aqui cheguei, ja non diran / que non foi [... / [...]||1476.6 se vos mentir do que vosco poser, / seja de vós e de nós como quer / e brita[de]-lh’os narizes no momo||1478.20 e non pode seer / que vos non molhedes en essa terra||1486.13 Que sera?||1542.1 Mentr’esta guerra foi, assi / m’avẽo que sempre guari / per pé de cavalo||1580.4 e nós teemos que vos é mal sén / per quant’ést’o que vos quero dizer: / ... ||1596.5 loado a Deus, / que non morreron, por Nostro Senhor, / en ũa lide que foi en Josafas||1596.6 a lide foi com’oj’e, come cras, / prenderan eles terra no Alcor||1596.10 E ben nos quis Deus de morte guardar / Paai Rengel e outros dous enton / d’ũa lide que foi en Ultramar, / que non chegaran aquela sazon||1596.20 e guareceron de morte por én, / que, quand[o] a lide foi en Belen, / aportaron eles en Tamariz||1603.8 ca jur’a Deus que nunca mi deu ren / senon ũu peid’, o qual foi sen seu grado, / ca, se per seu grado fos[s]’, al seeria||1609.19 E, poi-la velha puta probe for, / non a querra pois nulh’ome catar, / e sera dela como vos direi||1636.5 [E] esto que pode seer, / ca vej’ende os erdeiros queixar?
En moitas ocasións seer, con este valor, aparece para evitar a repetición do verbo que indica a acción xa expresada ou por expresar e, neste sentido, funciona como verbo vicario
36.23 ca, coido-m’eu, demandad’é / que non podia máis seer, / o por que ome a seu poder / serv’e se non trabalha d’al||41.6 e o seu bon parecer, que lh’eu vi, / por meu mal foi, macar lho gradeci||41.15 Tod’aquel ben que m’ela fez enton, / ..., / por meu mal foi, ca polo meu ben non||59.19 e alguen foi ja de melhor / sé[n] que eu i soubi seer||129.18 que poder / non ei de gran cuita perder / per al ja se per vós non for||269.21 todas as outras donas non son ren / contra ela nen an ja de seer||274.10 se por aquest’ama dev’a seer, / é-o ela, podede-lo creer, / ou se o é po-la eu muit’amar||276.15 mas empero, sennor, que sej’assi, / saber-mi-o quer’eu de vós, se poder: / ...||294.15 cousa mui desguisada / é seer outra ren no mundo desejada / de mí como vós sodes||495.11 porque sei que vos farei tal / mingua qual fez omen leal / (o máis que podia seer) / a quen ama||526.5 e venho-vos preguntar / o por que é, ca non poss’entender||526.8 se é, sen[h]or, porque vos sei amar / mui máis que os meus olhos nen ca min||541.2 Proençaes soen mui ben trobar / e dizen eles que é con amor||603.6 ca, pois que s’el ledo partiu d’aquen, / non pode seer senon por meu ben||636.3 non a rece’, e vedes por que é, / ...||692.3 Muitos vej’eu que se fazen de mí / sabedores, que o non son, de pran, / nen o foron nunca nen o seran||695.21 E pero, se vós quiserdes / que vos fal’e que vos veja, / sol non cuidedes que seja / se vós ante non souberdes / de quan muito mal, [amigo, / sofro se falardes migo]||698.6 «Se vos i, meu amigo, pesar fiz, / non foi por al senon porque me quix»||756.11 Nunca con taes novas tan leda foi molher / com’eu soo con estas||761.13 Se s’el enfing’é ca x’ousa||787.15 Mui ben vej’eu quan muito lhi pesou / a meu amig’en se d’aqui partir, / e todo foi por quanto se quitou / de mí||854.5 «Amigos, ben pode seer, / mais, quer lhi pes, quer lhi praza, ja non / me pos[s]’end’eu per nulha ren partir»||857.3 Non foi senon por me matar, / pois todo meu mal teedes por ben||861.7 Non foi no mundo tan leda molher / en sonho nen no podia seer||874.14 E veed’ora, amigos, se prend’eu engano / e fazed[e] de guisa que seja sen meu dano||882.22 Mais tanto sei, se podesse seer||898.21 mais, que non am’, esto nunca sera!||950.2 Non vi molher des que naci / tan muito guardada com’é / a mia senhor||975.9 mais nunca assi / sera ja mentr’eu vivo for||1018.15 Nen avera meu amigo poder / de nulha sanha filhar contra mí, / mais que eu non quiser que seja assi||1025.14 Sõo guardada como outra molher / non foi, amigo, nen á de seer||1025.14 Sõo guardada como outra molher / non foi, amigo, nen á de seer||1031.8 Vós dizedes que o que meu mal for / non queredes, e ben pode seer||1100.28 que non ést’oj’outra no mundo nada, / se vós non sodes, que eu sábia amar||1114.7 E non ach’eu razon e por est’é||1116.16 Atal foi eu, ca ja filharia / que sol quisesse comigo falar, / [e quitar-m’-ia de lh’al demandar]||1153.10 E pero m’aguardan que o [eu] non veja, / esto non pode seer per ren que seja||1220.16 e moiro, madr’, e vedes por que é||1328.7 non pod’aver i nen ũu partimento / senon se for per vos[s]a negrigença||1332.35 e el queria de vós, desarreigado, / de vos aver assi [mal] espeitado / com’oj’el é pelo maior juiz||1408.14 e, u deve sofrer, é sen sofrença||1415.21 e, se el ben non albergou, / non foi por vosso coraçon||1422.7 [E] pero que foss’este mouro meu, / ja me terria eu por desleal, / Joan Fernandez, se vos negass’eu / atal cousa qual dizen que vos faz||1427.22 cuidades dos colhões, que trag’inchados, / ca o son con foder e con maloutia||1445.3 – Joa[n] Vaasquez, moiro por saber / de vós por que me leixastes o trobar / ou se foi el vós primeiro leixar||1531.4 [se]quer ora punhade de mi dar / tal recado que seja con razon||1550.14 De melhor logar non pode seer / ome do mundo, se non for [el]-rei, / de todo-los logares que lh’eu sei||1582.3 ca vós non sedes d’amor tan forçado / como dized[e]s nen vos ar conven / de o seerdes||1598.26 e vós, por Deus, mandade preguntar / polos naturaes deste logar / se foderan nunca en paz nen en guerra, / ergo se foi por alg’ou por amor||1603.7 ca jur’a Deus que nunca mi deu ren / senon ũu peid’, o qual foi sen seu grado
6. v. imp. 'transcorrer, pasar, seer (o tempo, a sazon)'
11.1 Sazon é ja de me partir / de mia senhor||211.21 e provei-o e pois, quand’én / me quis partir, non foi sazon / de m’én partir||275.17 Destas coitas eu podia falar / come quen as padece cada dia, / mas non é tempo ja nen me valria||297.13 E, mia sennor, tempo seria ja / de vos nembrardes de me non leixar / en tan gran coita, com’eu viv’, andar||408.2 – [D]izen, sennor, ca dis[ses]tes por mí / que foi ja temp’e que foi ja sazon / que vos prazia d’oirdes enton / en mí falar||584.3 Alva é, vai ledo||626.1 Tal sazon foi en que eu ja perdi / quanto ben ouv’...||689.2 Amig’ouv’eu a que queria ben, / tal sazon foi||984.19 Tal sazon foi que me tev’en desden / quando me máis forçava seu amor||1038.3 que lhi faça ben, e ja temp’era||1059.16 temp’era ja, lume dos olhos meus, / de mi fazerdes [aver algun ben / de vós, senhor, por quanto mal mi ven]||1117.16 máis me valria log’en me matar / se m’oito dias tan gran sazon for||1383.10 mais non é sazon / de chos querer omen sofrer
7. v. aux. 'ser'
O verbo seer aparece con moita frecuencia seguido de participio, cunha estrutura en que seer pode ser interpretado como copulativo (se o participio funciona como adxectivo) ou como pasivo; mais a estrutura seer + participio e a ambiguidade dalgúns casos en que un mesmo participio funciona de ambos os modos non aconsella realizar tal distinción
12.8 Quen omen sabe ben querer / ja máis servid’én sera||14.19 De muitos sõo preguntado / de que ei este pensar||14.36 Tal amar / podedes mui ben jurar / que nunca foi d’omen nado||22.10 ca en tal ora nado /  foi que, mao pecado, / amo-a endoado||24.19 guisad’é que non perderei, / sen morrer, coita nen afan / por vós, senhor||33.9 Pero sempre vos eu servi de grado / o melhor que [o] eu soubi fazer / e de tod’o al do mundo foi leixado||34.18 e seria dela mui máis pagado||36.22 ca, coido-m’eu, demandad’é / que non podia máis seer||37.6 ca non ous’eu dizer nada / a ome que seja nado / de com’oj’é mia fazenda||37.11 po[i]-la que non fosse nada / por mí é tan alongada / de min que non sei mandado / dela nen de mia fazenda||37.12 por mí é tan alongada / de min que non sei mandado / dela nen de mia fazenda||37.16 Nen m’ar conven que én prenda / con outra, nen é guisado||56.5 eu sõ[o] maravilhado / porque pod’ome seer guardado||56.6 senhor, eu sõ[o] maravilhado / porque pod’ome seer guardado, / pois vos ja vee, de vos ta[n] muit’amar.||56.27 ca saben que fui mal dia nado / porque vos vi e vos oi falar||67.3 Quen oje maior cuita ten / d’amor eno seu coraçon / de quantos del cuitados son, / Nostro Sennor lle ponna i / consello||73.11 e mui máis loado / o vosso prez pelo mundo seer||73.21 ca, pois eu morrer, logo dira’lguen / sennor fremosa, por que e por quen / eu fui assi aa mort’achegado||73.27 mais porque vejo que é vosso sén / per meu preito mal embaratado||74.15 ca nunca eu vi, des que fui nado, / Amor, nen prendi del prazer||74.18 ca non é ja guisado||81.26 mais pod’entender, se quiser, / que log’eu guardado serei / dela||86.1 Non tenn’eu que coitados son / d’amor (...) / aqueles que non an seu ben||109.5 Mais est’, ao meu grado, / mui ben sera jurado, / senhor: que nunca vos amei!||121.4 Como morreu quen nunca ben / ouve da ren que máis amou / e que viu quanto receou / dela e foi morto por én, / ai mia sennor, assi moir’eu!||121.9 Como morreu quen foi amar / quen lle nunca quis ben fazer / e de que lle fez Deus veer / de que foi morto con pesar, / ai mia sennor, assi moir’eu!||130.8 E grave dia con Amor foi nado, / que me de cuita sempre sofredor / fez e m’ar faz viver tan alongado / d’u eu os ollos vi da mia sennor||130.14 se m’est’a mí podess’escaescer, / log’eu seria guarid’e cobrado||130.22 E dereit’é, ca fui mal consellado, / que lle falei, pero m’ouv’én sabor||130.28 ca non mi avi’a dizer nulla ren / ond’eu nen outre fosse despagado||137.26 E direi-vos, fremosa mia sennor, / pois vos non vir, quan perdud’eu serei||137.33 Ca perdud’é, sennor, a meu cuidar, / quen perde sén e prazer e pesar||138.1 Mal consellado que fui, mia sennor, / quando vos fui primeiro connoscer||142.4 todos maravillados son / de non poder meu coraçon / per algũa guisa quitar, / por tod’esto, de vos amar||147.1 Tal om’é coitado d’amor / que se non dol ergo de sí||147.7 por gran coita que d’amor ei / ja sempre doo averei / de quen dele coitado for||148.1 Pois boas donas son desemparadas / e nulho ome non nas quer defender||148.6 pois non an ja per quen sejan vengadas||148.8 netas de conde quer’eu cometer, / que me seran máis pouc’acoomiadas!||148.19 nunca por én serei desafiado / nen pararei mia natura peior||150.2 Nunca tan coitad’ome por moller / foi com’eu por ũa que me non quer / fazer ben||150.4 pero, se mi-o non fezer, / é cousa guisada / de non viver nada||152.2 Quisera-m’ir, tal consello prendi / e fui coitad’e tornei-me por én||152.17 Ca ja ir-me cuidei / e fui coitado como vos direi||152.18 que nunca ja tan coitado sera / ome no mund’, ...||164.2 Quer’eu a Deus rogar de coraçon, / com’ome que é cuitado d’amor, / que El me leixe veer mia sennor / mui ced’, ...||172.1 De quantos mui coitados son, / a que Deus coita faz aver, / min faz máis coitado viver||176.1 Sennor, per vós sõo maravillado / porque vos pesa de vos ben querer||176.11 ca per aquesto fora eu guardado / ou por perder, sennor, enton o sén||176.16 E, mia sennor, por Deus, que máis loado / fez vosso prez pelo mundo seer||176.21 dizede-me por que vos pesa én / quand’eu, sennor, que mal dia fui nado, / non atendo de vós, ... / ..., por én / senon desej’e afan e coidado||181.19 ca sei de pran que, pois eu morto for, / log’esta coita perderei enton||199.25 ca, per pouc’én, seria castigado||199.34 e que ar seja d’outre preguntado||207.13 ca foi coitado non quero creer, / ca do coitad’a doer-s’averia||209.3 e, pois eu por vós morto for, / non mi-o poderedes fazer||218.13 é muit’amada, pero que non sei / quen na tan muito ame come min||234.6 ca, se o ben dad’é por [o] servir, / o servidor deve máis a gracir||248.8 Pois que m’ouve preguntado / de que era tan coitado, / dixe-ll’eu este recado: / ... ||249.1 Pois que eu ora morto for, / sei ben ca dira mia sennor: / ... ||253.1 Que partid’eu serei, sennor, / de nunca ja veer prazer / des quand’ora partido for / de vos falar e vos veer||253.3 Que partid’eu serei, sennor, / de nunca ja veer prazer / des quand’ora partido for / de vos falar e vos veer||253.5 e partido serei log’i / d’aver sabor d’al nen de mí||259.22 E, mia sennor, se Deus fosse pagado / d’eu de gran coita guardado seer, / non me mostrara vosso parecer / nen vós, sen[n]or||259.23 E, mia sennor, se Deus fosse pagado / d’eu de gran coita guardado seer||266.26 pois eu morto for, / tan ben vos diran por mí «traedor» / come a min por vós se vos matar||270.10 mas quen Deus guardar / non quer non pode guardado seer||274.6 ou se llo dizen porque ést’amada / ou por fremosa ou por ben-tallada||277.11 e coid’en como fui mal dia nado||277.15 E en seu ben per mí seer loado / non á mester de ende máis dizer||277.19 e ben maravillado / sera quen vir a sennor que eu vi / pelo seu ben||294.14 cousa mui desguisada / é seer outra ren no mundo desejada / de mí como vós sodes||294.19 De min podedes vós, senhor, seer servida / se vos pesar mia morte e vos prouguer mia vida||294.22 se vos pesar mia morte e vos prouguer mia vida, / como en outro tempo foi d’Arec Enida||301.2 Tan muit’á ja que non vi mia sennor / e tan coitado fui, poi-la non vi, / que ũa ren sei eu mui ben de mí||315.4 Juro-vos eu, fremosa mia sennor, / ... / [...] / se, pois fui nado, nunca dona vi / tan fremosa come vós nen de mí / tan amada com’eu vos sei amar!||317.1 Nostro Sennor, que non fui guardado / d’eu en tal tempo com’este viver||317.5 que este mund’é ja tornad’en al / que todo prez teen ora por mal||317.18 e por én sõo máis pouco preçado||317.28 que enfadado vou / deste mundo, que é mal parado||324.7 Muitos vej’eu namorados / e que son d’amor coitados||330.10 Quero-vos én mostrar / como serei guardada, se non, venha-me mal||330.16 Assi me ve[n]ha ben, / come serei guardada dizer-vo-lo quer’eu||346.15 ne[n] ést’ome nado / que o soubess’e que non fosse ende / maravillado de como vivo||346.16 ne[n] ést’ome nado / que o soubess’e que non fosse ende / maravillado de como vivo / [en tan gran coita com’oj’eu vivo]||353.16 d’eu estar muito que a non veja, / ca non posso que morto non seja||354.3 mais sõo por vós tan coitado d’amor / que me faz ora mia morte desejar||354.7 ca soo por vós tan coitado des i / que me faz ora mia morte desejar||355.10 os que viveren, pois eu morto for, / praz-me muito porque non s[aben] r[en / de que moiro nen como nen por quen]||374.14 ca me fez quen / servo servir e non seer amado / por én||374.15 mais eu, que mal dia fui nado, / ouvi a levar aquesto da melhor / das que Deus fezo, ca non outro grado||381.6 mais o que vos dá por guarda / en tan bon dia foi nado / se dos seus olhos ben guarda / o vosso cos ben-talhado||383.6 des que ora foi casada, / chaman-lhe Dona Maria||390.10 E ja m’eu consello non sei, / ca ja o meu adubad’é||391.16 E tenno que fazen mal sén / quantos d’amor coitados son / de querer sa morte||415.12 des i ar é temudo que non sei / quen o non tema||422.25 e pois non querer / gracir-vo-lo, pois que eu morto for||423.27 nunca per outre emparado serei||427.9 E, Don Fernan Furado, daquel muu / creede ben que era eu pagado||430.20 ca non averei, pois eu morto for, / tal coita qual ei no meu coraçon||437.16 que diredes, fremosa mia sennor, / u vos aquesto preguntado for||438.16 ca mal sera se por vós morto for||450.14 pero quer’ante molher, / que queria volonter / que fosse eu enforcado||461.16 Sen esto fostes cousido sempre muit’e mesurado||464.12 E, pois que o Deus assi quis, / que eu sõo tan alongado / de vós||464.16 ca ja Paris / d’amor non foi tan coitado / nen Tristan||466.2 Par Deus, senhor, / enquant’eu for / de vós tan alongado||466.7 nunca en maior / coita d’amor / nen atan coitado / foi eno mundo por sa senhor / omen que fosse nado||466.8 nen atan coitado / foi eno mundo por sa senhor / omen que fosse nado, / penado, penado||466.17 ced[o] é mui gu[i]sado||466.21 ca log’ali, / u vos eu vi, / fui d’amor aficado / tan muit’en min / que non dormi / nen ouve gasalhado||466.26 e, se m’este mal durar assi, / eu nunca fosse nado, / penado, penado||468.17 E, se m’eu quisesse seer viltada, / ben acharia quen xe me viltasse||468.28 ca non foi tal que, se migo falhasse, / que én eu mui ben non [o] castigasse, / ca sempre fui temuda e dultada||478.29 Nen de lançar a tavolado / pagado / non sõo||478.44 pecado / i á, ja me i pod’enganar / que me faça ja falar / en armas, ca non m’é dado||482.13 «Sen[h]or, / beeito sejas Tu, que sofredor / me fazes deste marteiro par Ti!»||482.23 Nunca, de-lo dia en que eu naci, / fui tan coitado, se Deus me perdon||483.7 E por én foi Coton mal dia nado, / pois Pero da Ponte erda seu trobar||483.13 E con dereito seer enforcado / deve Don Pedro||483.26 E, pois non á quen no por én retar / queira, seera oimais por min retado||490.12 ergo nas terras se son ben lavradas!||490.18 nen se as cuidan per i d’enganar / que sejan deles por én namoradas||490.24 ou quiça o fazen por delivrar / sas bestas, se fossen acevadadas||493.2 Dominga Eanes ouve sa baralha / con ũu genet’e foi mal ferida||493.3 empero foi ela i tan ardida / que ouve depois a vencer sen falha||493.9 O colbe colheu-[a] per ũa malha / da loriga, que era desmentida||493.14 ja sempre end’ela seera sinalada||493.28 e por én muit’á que é fistolada||494.43 O que da guerra foi per-retraudo, / ..., / non ven al maio||495.12 porque sei que vos farei tal / mingua qual fez omen leal / ... / a quen ama, pois morto for||498.7 ou que salva lhi cuidades fazer / da mia morte, pois per vós morto for?||512.3 vedes quen é, e seed’én nembrada||534.6 a coita que o coitado / sofre que é namorado||534.13 ca outr’omen non é nado / que esto creer podesse||540.1 Senhor, cuitad’é o meu coraçon / por vós, e moiro||544.7 Pero filhar-lh’-ia por galardon / de a veer se soubesse que non / lh’era tan grave, Deus foss’én loado||545.4 Deus seja por én loado||545.12 E, pois que vos non doedes / de min e sol non avedes / én coidado, / en grave dia fui nado||545.28 agravado / end’eu seja, mais pagado||548.10 ca viv’en tal cuidado / come quen sofredor / é de mal aficado / que non pode maior||556.11 pero m’ora desamades, / log’enton amado serei / de vós||568.20 ca non tiro eu nen vós prez nen loor / daqueste preito se sabudo for||570.18 Ben soub’, amigo, por certo / que, o pesar daquel dia / vosso, que par non avia, / mais pero foi encoberto||574.20 Mais, pois non ven nen envia / mandad’, é mort’ou mentia||575.4 diz-mi que é tan coitado / que, ... / ja o guarir non podedes||583.2 Non chegou, madr’, o meu amigo, / e oj’ést’o prazo saido||583.5 Non chegou, madr’, o meu amado, / e oj’ést’o prazo passado||583.7 E oj’ést’o prazo saido!||583.10 E oj’ést’o prazo passado!||583.14 Porque mentiu o desmentido, / pesa-mi, pois per sí é falido||585.20 – E eu ben vos digo que é san’e vivo, / e seera vosc’ant’o prazo saido||585.23 – E eu ben vos digo que é viv’e sano, / e se[e]ra vosc’ant’o prazo passado||588.9 se xi non for mui minguado de sén||591.11 nunca no mundo foi molher amada / come vós de voss’amig’, ...||591.13 e assi, / se el tarda, sol non é culpad’i||591.20 e, par Deus, porque o non vej’aqui, / que é morto gran sospeita tom’i||591.21 e, se mort’é, mal dia eu fui nada!||591.21 e, se mort’é, mal dia eu fui nada!||591.25 mais, por Deus, non sejades sospeitada / d’outro mal del||592.8 El andava trist’e mui sen sabor, / come quen é tan coitado d’amor||607.17 e log’el sera, ben sei, / do mal guarid’e cobrado||610.10 e maravilhada / sõo de como vivo / sofrendo tan esquivo / mal||610.12 ca máis mi valria de non seer nada||611.8 Non ei ren que vos asconda, / nen vos sera encoberto||615.2 Amiga, quen vos [ama / e por] vós é coitado||615.4 Amiga, quen vos [ama / e por] vós é coitado / e se por vosso chama, / des que foi namorado, / non vio prazer||633.7 ca de quanto ben na sa face vi / ven end’, amigos, tanto mal a mí, / per que o verv’en meu dan’é provado||633.21 e assi / en meu dan’é o verv’afaçaiado||633.24 [E] des enton, amigos, entendi / que este vervo, ... / é con verdad’en [meu] dan’acabado||634.3 pois, d’u vós fordes, eu for alongado / e vos non vir como vos ora vejo||634.7 seer eu de vós, por vos servir quanto / posso, mui desamado||634.26 E queira El, senhor, que a mia vida, / pois per vós é, cedo sej’acabada||634.27 ca pela morte me sera partida / gran soidad’e vida mui coitada||648.3 e soo maravilhada / porque foi esta tardada||664.10 Non é de mí partido||669.2 Id’, ai mia madre, vee-lo meu amigo, / que é coitado porque non fala migo||672.5 E por aquest’, alongada querria, per bõa fe, / seer d’u está mia madre||674.10 e nulh’amor nunca de min sentiu / e foi coitado por mí des enton||674.16 e sera morto se lh’eu non val[v]er||677.5 trage-me mal e soo guardada / por vós, amigo]||677.8 Trage-me mal mia madre velida, / [e mui] pouc’á que fui mal ferida / por vós, amigo||677.10 Trage-me mal e soo guardada, / e [mui] pouc’á que foi mal julgada / por vós, amigo||677.11 Trage-me mal e soo guardada, / e [mui] pouc’á que foi mal julgada / por vós, amigo||679.2 Irmãa, o meu amigo, que mi quer ben de coraçon / e que é coitado por mí||690.8 Pes a quen-quer e mate-se por én, / ca post’é ja o que á de seer||690.8 Pes a quen-quer e mate-se por én, / ca post’é ja o que á de seer||695.8 nen de com’ameaçada / fui un dia pola ida, / que a vós fui, e ferida||704.11 [E], ante que m’eu d’ali partisse, / fui pagada do que m’el[e] disse / e de mí, [louçana]||709.8 e tenho que seja morto / porque non pode falar comigo / e non por al||711.4 Ca preit’avia comigo, / ergo se fosse coitado / de morte, que se veesse / o máis cedo que podesse||714.2 e fui eu i muit’errada / por quanto lhi foi sanhuda quando se de mí partia||714.9 El de pran que esto cuida, que ést[e] migo perdudo||717.5 mais nunca per mí creades / ... / ca sodes mal conselhado / de mi sair de mandado||717.10 máis mui ben vingada / serei de vós||720.6 se sodes enton coitado / dizede-mi-o||722.5 eu, pois fui nada, nunca ouv’amor / nen quig’amig’en tal razon aver||726.9 e diz que á pavor / de m’estar mal se por min morto for||727.4 dizen-mi, ben vo-lo digo, / que é ja de min partido||727.13 dizen-m’ora que é morto / ‘ssi se lh’outra non acorre||728.8 El verra, ben o sabades, / dizer-vos que é coitado||732.8 pois aqui sedes coitado, / quando fordes alongado, / por Deus, que faredes enton?||732.9 quando fordes alongado, / por Deus, que faredes enton?||757.14 Lealmente ama Joan de Guilhade, / e de nós todas lhi seja loado||760.6 ora vos par’e vos digo / ca nunca ja esse [preito] / mig’, amigo, sera feito||763.2 Amigas, tamanha coita / nunca sofri, pois foi nada||763.4 e direi-vo-la gran coita / con que eu sejo coitada||763.10 e direi-vos a mia coita / con que eu coitada sejo||764.7 E ja cobrad[o] é seu coraçon||765.15 En pouca sazon / de parecer todas vençudas son||770.13 Aquel dia que foi de mí partido / el mi jurou chorando / que verria||772.21 Ja çafad’é pan de voda, / ja çafou!||773.8 O meu seria perdudo co[n] migo / por sempr’, amigas, se mi pediss’al||775.14 Eno cantar mui ben entendi eu / como foi feit’e ben como por quen||775.15 e o cantar é guardado mui ben||782.3 – Amiga, perdud’é migo||782.4 e pero mig’oj’é perdudo, / o traedor conhoçudo / aca verra||782.10 – Amiga, desemparado / era de vós e morria||783.22 E os que ja desemparados son / de vos servir (...) / leixe-os Deus maa morte prender!||783.23 E os que ja desemparados son / de vos servir (sabud’é quaes son)||784.12 é traedor conhuçudo, / e por est’, amiga[s], é t[e]udo||787.5 e or’, amiga, moiro por saber / se é mort’ou se guariu do pesar / grande que ouv’en se de mí quitar||794.2  ..., anda-mi sanhuda / mia madr’e agora con ela por én sõo perduda||794.5 Pola coita que mi destes foi ferida e maltreita||794.6 e ben o sábia mia madre que aquesta sera feita||795.3 Per boa fe, mal conselhad’é i, / ca en mí ten quant’oj’el á de ben||796.11 – O que por vós era coitado / aqui foi oj’, o perjurado||796.14 – Madre, por vós non foi ousado, / que me soedes por el [mal trager]||801.13 E pero non soo guardada, / se soubess’, ia morrer||801.20 E, se m’el visse, guarido / seria logo por én||801.22 mais quite sera de ben, / pois el for de mí partido||803.8 Quand’el veer e me sanhuda vir, / sei que sera mui coitado por én||804.10 quen muito non for / entendudo non o pode saber||806.8 [E] morto son se cedo non morrer||818.1 Coitada sejo no meu coraçon / por meu amigo, [que] diz ca se quer / ir d’aqui||819.6 ca sei eu aquesto, per boa fe, / mui ben: que log’el morto seria||821.2 Amiga, ben cuid’eu do meu amigo / que é morto||821.8 E sei eu del mui ben que é coitado / se oj[e] el viv’en poder d’amor||825.8 ca, se a viss’eu penada, / non seria tan coitada / ond’eu amor ei!||828.12 que toda ren lhi façades que vosso pagado seja||829.2 Vistes, madr’, o que dizia / que por mí era coitado?||830.6 e el por mí outrossi, / tan coitad’é seu coraçon!||832.10 mais punhade de vos viirdes cedo, / ca nossa fala muit’é ben parada||838.9 ca sabemos que non / vos errou nunca voss’amigo, e son / maravilhados todos end’aqui||845.21 [E] non sejades dest’enartada||846.5 mais sobr’aquesta perfia /  sera oj’aqui con migo / mandado do meu amigo||853.2 Ora entend’eu quanto me dizia / a mia senhor ca era guisado||865.22 En Santiago, seend’albergado / en mia pousada, chegaron romeus||867a.12 e os que del desa[s]perados son / nunca poderan nen ũu ben aver, / mais aver mal||867b.5 e os que del desasperados son / non poden nunca nen ũu ben aver / nen fazer ben||872.17 de viver el pouco sodes moi pagada, / pois [que me mandades que baile ant’el ben]||876.16 leixaron-me qual fui nado no meio da rua||886.27 atan coitado foi log’i / que cuidar’a morrer enton||887.22 Que-quer que mi a min gracido / fosse de quant’ei servido, / que mi a min nada non val, / mia coita viço seria||888.21 estas son nadas / e criadas / e aventuradas / e queren reinar||888.27 As nossas fadas / iradas / foron [a]chegadas / por esto fadar||891.2 Eu sei la dona velida / que a torto foi ferida, / [c]a non ama||891.5 Eu sei la dona loada / que a torto foi mallada, / ca non ama||891.13 [Q]ue a torto foi ferida, / nunca én seja guarida, / ca non ama||891.14 [Q]ue a torto foi ferida, / nunca én seja guarida, / ca non ama||891.16 [Q]ue a torto foi mallada, / nunca én seja vingada, / ca non ama||891.17 [Q]ue a torto foi mallada, / nunca én seja vingada, / ca non ama||896.25 ca sempr’eu serei pagado / de quanto s’ela pagar||904.9 E mentr’eu dela fui namorado / nunca me viron desacordado||918.8 E, se el-rei fos[s]e ben conselhado, / maestr’Acenço, daquestes dinheiros / que lh’o demo leva nos cavaleiros, / parti-los-ia vosco, per meu grado||918.21 ca, se el-rei sabe vossa demanda / e ouver paz deste execo en que anda, / arcediagõo sedes logo feito||919.2 De Martin Moxa posfaçan as gentes / e dizen-lhe por mal que é casado||923.18 O que me aquesta coita deu / por vós foi||937.9 E rogou-m’el que vos visse / e vos dissesse mandado, / que non era perjurado||939.2 Amiga, ben sei do meu amigo / que é mort’ou quer outra dona ben||940.6 mais jur’a Deus que quisera / oir ante que mort’era||940.7 Eu era maravilhada / porque tan muito tardava||940.10 Eu era maravilhada / porque tan muito tardava, / pero sempr’esto cuidava, / se eu del seja vingada||943.3 e nunca máis coitada foi molher / do que eu i fui||943.4 e nunca máis coitada foi molher / do que eu i fui, segundo meu sén, / cuidand’, amiga, qual era melhor||943.7 El é por mí tan coitado d’amor / que morrerá se meu ben non ouver||943.15 mais foi i tan coitado que mester / non m’én fora||952.7 E os que mui coitados son / d’amor desejan a morrer||960.23 ca [a] El dias nunca minguará[n] / e eu serei ben-andant’, e seran / cobrado-los meus dias que perdi||961.11 ela non avia que mi rogar, / ca eu rogad’era de o fazer||970.9 E a dona que m’assi faz andar / casad’é, ou viuv’ou solteira||974.8 non me vos pod’al apoer / que seja con verdade, / nen ar é d’al despagada||974.23 mais diga a seu marido / que a non guarde de min ja, / ca sera i falido / se mi-a tever guardada||974.38 e, se me quisess’ajudar / Elvira, ben faria, / e de Deus foss’ajudada!||981.3 Tan muito vos am’eu, sennor, / que nunca tant’amou sennor / ome que fosse nado||981.4 pero, des que fui nado, / non pud’aver de vós, sennor, / por que dissess||981.7 «Ai mia sennor, / en bon pont’eu fui nado!»||981.9 Mais quen de vós fosse, sennor, / bon dia fora nado||981.21 podera enton / seer d’afan guardado||981.22 mais nunc’ar fui guardado / de mui gran coita des enton||981.25 e entendi-m’eu des enton / que aquel é guardado / que Deus guarda||981.27 ca, des enton, / é tod’ome guardado||985.2 Sennor do corpo delgado, / en forte pont’eu fui nado||985.5 en forte pont’eu fui nado, / sennor, por vós e por mí!||990.19 pois Don Lopo Diaz mort’é||1005.4 mais quer’eu saber / que perç’eu i se por vós morto for||1006.5 mais eu morta serei, / pois el morrer por mí, por el logo i||1014.20 E o preito guisad’en se chegar / era, mais non á quen i o começar||1025.13 Sõo guardada como outra molher / non foi, amigo, nen á de seer||1035.13 Diz que tan muito é coitado d’amor / que ren de morte non o tornará||1037.15 pero dormir tempo perdud[o] é||1038.13 El é por mí atan namorado / e meu amor o trag’assi louco / que se non pod’atender un pouco||1041.6 e nós, sol que o queiramos provar, / log’é sabud’e non sei eu per quen||1048.3 e, amigas, con grand’amor que lh’ei, / quand’el veer, ja eu morta serei||1093.2 O meu amigo, que por min o sén / perdeu, ai madre, tornad’é sandeu||1094.8 – Por que, madre? – Ca non é guisado!||1096.7 e des i mui coitado / me tev’Amor, pois que desenganado / fui dos que aman e dos que amaron||1096.13 ca sabe ja ca non sera vingado / nunca daqueles que se del quitaron||1100.3 Quand’eu un dia fui en Compostela / en romaria, vi ũa pastor / que, pois fui nado, nunca vi tan bela / nen vi outra que falasse milhor||1100.25 Pastor, sodes ben razoada||1100.27 que non ést’oj’outra no mundo nada, / se vós non sodes, que eu sábia amar||1100.33 e, pois for a romaria acabada, / ..., / ..., / ir-m’-ei vosc’e fico vossa pagada||1101.7 Podera seer cobrado / por ũu mui gran tempo fero / se dissesse: «Partir quero»||1117.20 E, se máis d’oito dias non son / que de mia senhor foi alongado, / forte preito tenho começado||1123.21 e perdudo / é comigo||1142.4 Cuid’eu, coitad’é no seu coraçon / porque non foi migo na sagraçon / de Bonaval||1148.5 Se o vir, madre, serei cobrada||1148.9 Se m’el non vir, sera por mí morto||1149.4 Se eu foss’en tal companha de donas, fora guarida||1149.10 Nunca me mia madre veja se dela non for vingada||1159.10 mais, pois eu logo por el morta for, / mara[vilhar-s’-an todos d’atal fin<||1176.14 Nunca prenderei de ti queixume, / ca nun[ca] fuste de min partido||1176.15 Nunca prenderei de ti queixume, / ca nun[ca] fuste de min partido, / pois meu amigo foi d’aquend’ido||1212.9 Quando s’el ouve de mí a partir, / chorou muito dos seus olhos enton / e foi coitado no seu coraçon||1214.4 E, se s’el for, log’eu morta serei||1214.5 E, se s’el for, log’eu morta serei, / e el morto sera se me non vir||1214.10 e, se se for, serei morta de pran||1214.16 e, se s’el for, serei morta enton||1217.5 San Clemenço, Senhor, / se vingada non for, / non dormirei||1217.7 Se vingada non for / do fals’e traedor, / non dormirei||1223.7 – Pois vós sodes por mí tan coitado, / quando quiserdes, falade migo||1226.6 – Non [o vi nen quen o visse / nunca] vi des que fui nada||1227.22 e, amiga, / non poss’eu nen é guisado||1230.9 Un cantar d’amig’á feito, / e, se mi-o disser alguen / dereito como el é feito||1230.13 O cantar éste mui dito, / pero que o eu non sei||1237.30 o rafec’ome que vai seu amor / empregar u desasperado for, / este faz mal, assi Deus me perdon||1238.7 E tan coitad’é, com’aprendi eu, / que o non pode guarir nulha ren / de morte||1238.13 Dizen que é por mí coitad’assi / que quantas cousas eno mundo son / non lhi poden dar vida se eu non||1240.5 – Amiga, quand’eu vir que é guisado, / valer-lh’-ei||1242.11 ca posto x’é ja / de morrer eu por el e el por mí||1242.13 ca, poi-lo souberen, el partid’é / de nunca ja máis viir a logar / u me veja||1245.11 Por sempre sodes de mí partido / e non vos á prol de seer viido / à mia mesura||1245.14 ca jurei, tanto que fostes ido, / que nunca ja máis vos fezesse ben||1251.16 ca o cantar vosso de maestria / entenden elas que por mí foi feito||1253.8 de Deus lhi seja buscado||1255.7 mais nunca tan desejado / d’amiga fostes, amigo||1257.6 se el vir vós nen mí per meu grado, / San Salvador mi seja irado / de Valongo||1257.8 pero sospeitada / sõ[o] de vós, ca lhi quero gran ben||1257.19 E sei ben que non é tan ousado / que vos el veja sen vosso grado||1258.4 e, pois vos tanto desejo, / en grave dia foi nada / se vos cedo, meu amigo, / non faço prazer e digo||1262.5 Pero sõ[o] guardada, toda via quer’ir / convosc’, ai meu amigo||1262.9 Pero sõo guardada, toda via irei / convosc’, ai meu amigo, se a guarda non ei||1266.14 Pois que m’eu del muito queixo / e fui por el mal ferida / de vós, mia madre velida, / non logr’este meu soqueixo||1270.7 Non lho mereci eu nunca, pois foi nada, / madr’, e fui un dia por el mal julgada||1270.8 e fui un dia por el mal julgada||1273.7 e agora serei / morta porque o non posso saber||1273.19 e se el coitad’é / por mí, e eu por ele, per bõa fe||1281.7 Tan muito mi dizen que é coitado / por mí||1284.16 Eu serei por el coitada, / pois el é por mí coitado||1284.17 Eu serei por el coitada, / pois el é por mí coitado||1289.7 ca meu amig’é por mí coitado||1289.16 ca meu amig’é por mí coitado||1293.5 e dizen-mi que é coitado / por mí o perjurado||1308.7 ca mi diss’o mandadeiro que é por mí mui coitado||1315.12 ou qual é essa fremosa de que sodes namorado?||1317.13 Se con de cabo non for rechantada, / nen un proveito non pod’end’aver||1322.8 Por tal juiz nunca ja máis sera / desembargad’este preito que ei||1323.14 Como Pero da Arruda / foi da molher ajudado||1323.15 non é mui desaguisado, / ..., / de trager, [por seu Pedrolo / o filho d’outro no colo]||1326.7 e de palavras torpes e d’oufana / e de posfaço seer espartido||1326.14 que punhes sempre, antr’as outras cousas, / seeres partido de torpidade||1326.19 por én non queras seer enganado / en tal razon||1326.21 mais sei sempr’acordado / de seeres partido de loucura||1326.23 sequer seras loado / no que tu es partido de bravura||1326.24 sequer seras loado / no que tu es partido de bravura||1327.7 rogo eu a Deus que sejades privado / do bispado e de quant’al avedes||1327.14 fio per Deus que privado seredes / per este Papa||1327.21 vós seeredes privado toda via / deste vosso beneficio [ja] / con oficio||1329.15 Pois sodes entendud’e [é à] vista, / sabede agora catar tal razon / per que venha este feit’or’a perdon||1332.3 pois pelos vossos judeus talhadores / vos é talhado, a grandes e meores, / quanto cada un judeu á de dar||1332.6 per qual razon Don Foã[o], judeu, / a que ja talha foi posta no seu, / s’escusa sempre de vosco peitar?||1332.17 u do seu den quanto lhi foi talhad’, e / que per senhores aja defenson / de non peitar com’outro peitador||1332.23 – [E]stevan da Guarda, per tal auçon / qual vós dizedes, foi ja demandado / e foi per el seu feito desputado||1332.24 – [E]stevan da Guarda, per tal auçon / qual vós dizedes, foi ja demandado / e foi per el seu feito desputado, / assi que dura na desputaçon||1332.30 – Don Josep, ja eu [son] certo [e] fiz / que do vosso non é cousa negado||1332.38 e de com’é mia fazend’apostada / vós, Don Estevan, sodes én ben fiz||1332.40 e de com’é mia fazend’apostada / vós, Don Estevan, sodes én ben fiz, / que nunca foi de mia talha negado||1333.16 Tan cruamente e tan mal / diz que foi ferido enton / que teedes i cajon / s[e] el desto non guarece||1337.24 mais tanto avemos de noite a seer / que é meiada ou mui preto én!||1338.17 Pois sodes tan ben casado, / non devedes i al dizer||1339.16 Do que é máis sabedor / de caparon empenado / mi dad’agora recado, / e no[n] seja encuberto||1340.7 e per que lh’é defes’a jograria||1340.9 E per esto, per que, ant’, el vivia, / lh’é defeso des que foi ordinhado, / oimais se ten el por desasperado / da prol do mester e da clerizia||1340.9 E per esto, per que, ant’, el vivia, / lh’é defeso des que foi ordinhado||1340.17 por lhe non seer seu mester defeso / nen er ficar en tanta peioria||1342.5 ca per Mars foi mal chagad’en peleja||1342.12 per ũa delas foi mui mal chagado / e pela outra cobrou priorado / u ten lazeira en logar de cura||1346.1 Pero Colos é deitado / da ter[r]a pelos meirinhos / porque britou os caminhos||1349.2 D’ũa donzela ensanhada / soo eu maravilhado, / de como foi razoada / [es]contra mí noutro dia||1349.3 D’ũa donzela ensanhada / soo eu maravilhado, / de como foi razoada / [es]contra mí noutro dia||1350.4 Agora oi d’ũa dona falar / que quero ben, pero a nunca vi, / por tan muito que fez por se guardar / por molher, que nunca fora guardada||1350.10 que nunca end’ouve seu padre sabor / nen lho mandou nunca, pois que foi nado||1352.3 máis guisado fora sac’e jograr non||1359.21 Logo fui maravilhado / polo ascari||1359.23 e assi fui espantado / polo soceri||1367.9 Ela fez end’o melhor, / a Deus seja gracido||1368.5 e é perjurada, / ca non fez én nada / e baratou mal||1368.9 e baratou mal, / ca desta vegada / sera penhorada, / que dobr’o sinal||1372.12 Fora de cachas encarregado||1375.3 e, pois assi per vós son vençudos, / busquen per al servir sas senhores||1375.11 tan ben se chaman por vossos quites / como se fossen vossos comprados / por estes cantares que fazedes d’amor||1375.23 Os trobadores e as molheres / de vossos cantares son nojados||1375.25 pois mi dos outros fossen loados||1380.9 Ouvera el gran coraçon / de seer [i] vingado, / e do seu punho, d’un peon / que o á desonrado||1381.9 U a citola temperou, / logo lh’o don foi dado / que a leixasse||1382.1 Con alguen é ‘qui Lopo desfiado||1382.7 e, poi-lo ora assi viron andar, / non mi creades se o non sacar / contra alguen, que foi mal dia nado||1390.1 D’ũa cousa soo maravilhado / que nunca vi a outre contecer||1390.3 de Pedro Boo, que era arrizado / e ben manceb’assaz pera viver||1398.18 mais sabe ben, per sa sabedoria, / que viverá des quando morto for||1400.18 ou é de pena veira / de como é feito a Joan d’Ambia?||1401.16 – Senhor, direi-vos que oi dizer / a quen del foi coitado gran sazon||1402.2 Dona Maria Negra, ben-talhada, / dizen que sodes de min namorada||1403.8 E ja ela é probe tornada / comprando pissas||1403.15 Muit’é per aventuira mengada / de tantas pis[s]as no ano perder||1403.21 pois lhe morren, a velha sandia / per pis[s]as sera en terra deitada||1406.4 se soub’ora el com’é posfaçado||1406.15 Non vos é el daquest’enartado||1406.21 ca dest’é el de todos ben guardado||1406.24 «Qual cha fezer o compad[r]’, outro tal / lhi faz: por ende seras vingado»||1415.8 Ca morto fora, mia senhor, / de gran lazeira, sei de pran||1418.1 Sei eu, donas, que deitad’é d’aqui / do reino ja meu amig’, ...||1423.1 Joan Fernandez, o mund’é torvado / e, de pran, cuidamos que quer fiir||1423.7 E sempre esto foi profetizado / par D[e]us, cinque o[s] sinaes da fin||1423.9 seer o mundo assi como é mizcrado / e ar torná-s’o mouro pelegrin||1423.9 seer o mundo assi como é mizcrado / e ar torná-s’o mouro pelegrin||1423.13 E, se non foss’o Antecristo nado, / non averria esto que aven||1425.15 E, pois el-rei de vós é tan pagado / que vos seu ben e sa mercee faz||1428.2 Jograr, mal desemparado / fui eu pelo teu pescar, / como que ouvi a enviar / aa rua por pescado||1431.1 – Vedes, Picandon, soo maravilhado / eu d’En Sordel||1431.4 – Vedes, Picandon, soo maravilhado / eu d’En Sordel, que ouço en tenções / muitas e boas e mui boos sões, / como fui en teu preito tan errado||1431.8 – Joan Soarez, logo vos é dado, / e mostrar-vo-lo-ei en poucas razões||1431.11 gran d[er]eit’ei de gaar [muitos] dões / e de seer en corte tan preçado||1431.14 e que seja de falimen guardado||1432.13 ben podia fazer tenções quaes / fossen ben feitas||1432.25 e de vós ambos ben feita seria, / e non vo-lo posso eu máis jurar||1439.5 Eu con os apartados fui enton i / apartado da vida, e non comi||1439.7 Direi-vos como foron i apartados: / ... ||1439.9 deron-lhis das fanegas e dos pescados / atanto, per que foran mui lazerados, / que, des quando foi nado, nunca chus vi||1439.10 deron-lhis das fanegas e dos pescados / atanto, ... / que, des quando foi nado, nunca chus vi||1441.9 Muito foi eu pagado||1441.12 querrei os panos ante vós cobrir, / que sejades deles des[s]egurado||1442.26 de tod’omen que entendudo for / non avera en teu cantar sabor||1448.8 e ũu dia pela sesta, / u estava ben armada, / de cada part’espeçada / foi toda pela Meestra||1448.24 e foi-s’a tenda perdendo / assi como é perduda||1448.32 ca leixou, con mal recado, / a Meestra tirar tanto / da tenda que, ja enquanto / viva, seera posfaçado||1449.24 mais non coidei en mia vida / que camela se juntasse / con bodalh’[e] emprenhass’e / demais seer del parida||1454.7 Pois dela sõo maltreito, / ainda mi venha a preito / de noit’ou lũar!||1467.4 est’é provado||1467.8 El foi comprado tres vezes / ogano de tres senhores||1471.4 – O jantar ést’aguisado, e, por Deus, amigo, trei-nos||1474.4 Maior Garcia sempr’oi[o] dizer / por quen-quer que, [se] podesse guisar / da sa mort’e se ben maenfestar, / que non podia perdudo seer||1487.1 Don Pero Nunez era en Cornado / e ia-s’a Santiag’albergar||1487.7 ouv’ũu corvo viaraz e faceiro, / de que Don Pero non foi ren pagado||1487.21 “De noute seras trasfumado”||1488.1 Oi d’Alvelo que era casado, / mais non o creo||1488.7 e por én creo que non é casado||1488.8 Sabia-m’eu ca x’era esposado / máis á d’un ano, non dig’eu de non||1488.18 Do que dizedes non soo pagado||1488.24 ca non podedes ja, per nulha ren, / que per mí seja o preito juntado||1497.26 salvos son os traedores, pois ben isopados fican!||1497.39 Salvos son os traedores quantos os castelos deron||1502.4 e caeredes en este mester / se me creverdes, que ést’aguisado||1502.18 aqui punhad’en seer esforçado||1502.28 e punhad’en poder, / ca per i é vosso preit’acabado||1503.1 Don Martin Galo ést’acustumado / de lhi daren algo todos de grado||1503.3 e dizen que é ben empregado, / sol que podessen acalanta-lo||1505.3 Joan Nicolas soube guarecer / de mort’un om’assi per sa razon, / que foi julgad’a foro de Leon||1516.17 E seria conhocedor / de seu trobar por non fazer / os outros errados seer||1520.4 mias tenções quiseran desfazer / e que ar fossen per ti amparadas||1520.11 toda-las novas foran acaladas||1520.21 e seran donas de mí sempr’amadas||1524.8 E deste mal sempr[e] é mui coitado||1525.5 ca x’é mui mal engan[ad]o / se lh’alguen non dá conselho||1525.17 E somos mal enganados / todos desta merchandia / e nunca imos vingados||1526.14 e, se desto non quiserdes minguar, / pois vos alçaren, alçado seredes||1529.10 e, pois eu vi que era mal coitado, / mandei-o ben caentar e cobrir||1529.14 estornudou tres peidos e guariu / ja-quanto máis, e é máis arrizado||1532.7 e de tal ben non soo eu pagado||1532.14 e con tal ben qual eu enton, senhor, / ouvi de vós mal dia eu fui nado||1532.21 que mi valvera muito máis a min / jazer mort[o] ou seer enforcado||1532.24 devia-m’a matar / ant’ou seer ao dem’encomendado||1538.17 ca, pois eu por vós morto for, / que ben mi podedes fazer?||1543.12 Os vossos meus dinheiros, senhor, non / pud’eu aver, pero servidos son||1543.16 Ca passou temp’e trastempados son||1544.15 Perdud’é o amor con el-rei / porque nunca en oste ven||1545.21 se me por esto ferir á, / oje foss’eu ferido||1545.23 oje foss’eu ferido, / por que perdesse medo ja, / que [eu] fosse del partido / toda esta andada||1545.25 Morto sera quen m’ajudar||1545.37 se o mat’ou se me matar, / de qualquer se[e]ria / de ventura minguada||1547.18 e nunca vos eu do vosso filhei nada, / des que fui nado, nen vós non mi-o destes||1551.15 Fostes mui ben aguardado / de min sempre u vós andastes||1551.17 e nunca foi escusado / nen vós nunca me escusastes / de servir per mia pes[s]õa||1551.20 mai[s] en tanto foi errado: / non fui vosco en ora bõa||1554.7 pero diz el que, se lhi for mester, / que provará ante qual juiz quer / que a trouxe sempre des que foi nada||1554.18 pois el pode per enquisas põer / como lha viron criar e trager / en cas sa madr[e], u foi el criado||1555.7 E deste cambio foi el enganado / d’ir dar rocin [ben] feit’e corredor / por ũa muacha revelador||1555.12 se x’el non for, non sera tan ousado||1560.14 O que seu, mal pecado, / foi é desbaratado||1560.14 O que seu, mal pecado, / foi é desbaratado||1567.7 Sempr’eu pequei [i], des que fui fududa, / pero direi-vos o per que perduda||1571.2 Un infançon mi á convidado / que seja seu jantar loado / per mí||1571.7 Diss’el, poi-lo jantar foi dado: / ... ||1571.11 mais jurei antan’en Jaen, / na oste, quando fui cruzado, / que nunca diga [de mal ben]||1572.23 Aquel fora en bõ[o] ponto nado / que depois ouvesse del bõa vençone||1582.1 ca vós non sedes d’amor tan forçado / como dized[e]s nen vos ar conven / de o seerdes nen ar é guisado / daqueste preito sair-vos a ben||1582.3 nen vos ar conven / de o seerdes nen ar é guisado / daqueste preito sair-vos a ben||1587.24 ca, des que eu en ti mão meter, / seras guarido quando fores são||1588.1 Maior Garcia ést’omiziada||1588.8 E con todo esto as[s]i é custuiada / que non pode ome saber seu talan||1588.21 ou quando ‘sté ou quando é leva[n]tada||1597.23 des que fui nado, quig’eu sempre mal / a velha fududancu[a] peideira||1598.8 Mais desta seerei eu escarmentado / de nunca foder ja outra tal molher||1604.8 E, meus amigos, mal dia foi nado||1604.18 e gran pesar ei / por quanto dizen que é mal mercado||1604.21 log’eu seeria guarid’e cobrado / de quant’afan por ela ei levado||1605.3 Meus amigos, tan desaventurado / me fez[o] Deus que non sei oj’eu quen / fos[s]e no mund’en peor ponto nado||1606.18 ca da ermida tant’é el pagado / que á jurado que non saia d’i / morto nen viv’, ...||1613.21 ca, se vejo Don Fernand’Escalho vi[i]r, / sodes solteiro e seredes casado||1614.14 e atal frade cuid’eu que mui ben / encaralhado per esto seria||1614.15 Escaralhado non pode seer / o que tantas filhas fez en Marinha||1614.21 e atal frade ben cuid’eu que pode / encaralhado per esto seer||1617.26 Oimais a morrer me conven, / ca tan coitado sejo / pola mia senhor do bon sén||1618.12 nen é ferrada nen é por ferrar||1621.21 e chorará quen mal dia foi [nado]||1627.1 A min dan preç’, e non é desguisado, / dos mal talhados, e non erran i||1627.5 e, pero mal talhados semos [n]ós||1629.2 Tenho eu por desaguisado / e sõo mui maravilhado / de ti, por non rebentares, / Marinha||1633.6 e as calças seran de melhor pano, / feitas seran de nevoa d’antano||1633.7 e nós de chufas guarnidos seremos||1633.18 Criado foi en Castro Mentireiro||1633.26 e cravelada [era] de mençon[h]a||1635.3 leixados son por donas a lidar||1637.15 E, pois o fundamento aberto for / alt’e ben batudo, pode lavrar / en salvo sobr’el||1643.8 E ben creede que ést’apartado / pera ela, que folia non quer||1650.1 D’ũa cousa soo maravilhado||1650.4 porque se quer ome desembargar / por posfaçar muit[o] e deostar, / e nulh’ome non seer seu pagado||1650.18 e d’atal torpe sõo eu pagado||1651.2 Dade-m’alvissara, Pedr’Agudo, / e oimais sodes guarido||1654.13 Tal maeta como sera guardada, / pois rapazes albergan no logar||1654.15 Tal maeta como sera guardada, / pois rapazes albergan no logar, / que non aj’a seer mui trastornada?||1654.21 tal perdon ben se devera a perder, / ca muito foi cousa mal gaa[nha]da||1657.14 se algun cantar faz alguen, / de lhi mui cantado seer||1658.1 Os de Burgos son coitados, / que perderon Pedr’Agudo||1658.13 ca el, mentre i for cornudo, / querra i seer temudo / e da vil’apoderado||1661.15 E [a]tan bõ[o] dia foi nado / que tan ben soub’o pecad’enganar / que nunca por molher ren quis[o] dar||1661.22 que, s[e] oj’el foss’empardẽado, / nen se saberia melhor guardar / de nunca ja con molher albergar / por non se riir del[e] o pecado||1661.28 se o vir alguen, / terrá que morre por seer casado||1661. Beati Oculi sera chamado||1662.21 «A min / foi feit’aquel cantar de mal dizer»||1667.1 Mort’é Don Martin Marcos, ai Deus, se é verdade?||1667.2 Sei ca, se el é morto, morta é torpidade||1667.2 Sei ca, se el é morto, morta é torpidade||1667.3 morta é bavequia / e morta neiciidade||1667.5 morta é covardia / e morta é maldade||1667.6 morta é covardia / e morta é maldade||1667.7 Se Don Martinh’é morto, sen prez e sen bondade, / oimais, maos costumes, outro senhor catade||1668.19 Por Deus, tia, que vos fez seer nada, / non se ria pois de vós na pousada / este marido que vos ten coitada||1669.2 Don Tisso Perez, queria oj’eu / seer guardado do tre[be]lho seu||1672.3 Don [E]stevan, oi por vós dizer / d’ũa molher, ... / que é guardada que per nulha ren / non a podedes, amigo, veer||1672.26 porque fostes querer ben tal senhor / per que sodes tornad’en pan pedir||1682.5 e, pois que foi o lume ficado no esteo, / diss’assi Pedro Gar[c]ia, ... / que al ést’a candea e al ést’o candeo
74.11 perque en esto sõo chegado, / einda vos máis direi én||317.7 a que mal tempo eu sõo chegado!||358.11 e, pois eu ido fosse, ele chegasse / u de chegar eu ei mui gran sabor||582.23 Por aquel namorado, / que fosse ja chegado, / louçana||711.13 E ja o praz’é passado, / que m’el disse que verria||727.1 Meu amig’é d’aquend’ido, / amiga, mui meu amigo||770.16 ja o praz’é saido||931.1 Id’é meu amigo d’aqui / e non me quis ante veer||1245.12 Por sempre sodes de mí partido / e non vos á prol de seer viido / à mia mesura||1473.15 E o mouro foi log’ali chegado||1563.1 Joan Fernandiz, aqui é chegado / un freir’e anda un mouro buscando||1606.21 e sepultura i / ten en que jasca quando for passado||1658.21 por tanto me maravilho / d’a esto seer chegado

non seer en preito 'non ser posíbel'
346.9 E esta coita, ... / ..., / pois me levo, sol non é en preito / que cuid’en al
non seer nada 'valer moi pouco, ficar en nada'. Cf. non seer ren
468.20 mais, se m’eu taes non escarmentasse / cedo meu preito non seeria nada||551.5 Oimais non é nada / de fiar per namorado / nunca molher namorada||610.8 que oimais non é nada / a vida que fazemos
non seer pensado / nen seer pensado / nunca seer pensado 'nin sequera é de pensar ou admitir, ser impensábel'
33.15 e ora, mia senhor, non é pensado, / pois que nunca o quisestes saber||450.9 Fiiz non se quer guardar / [e] nen sol non é pensado||728.9 mais sol non seja pensado, / pero o morrer vejades, / que me vós por el roguedes||1473.18 Sol non é pensado / que vós paguedes ren do meu aver||1606.7 e, pois que i entrou, / de sair dela sol non é pensado||1661.21 mais el d’aver molher non é pensado
534.20 nen outro mal aficado / non fez tal, nen é pensado / d’omen que lhi par posesse
74.8 E pero nunca foi én pensado / que podesse eu per ren veer / o que me faz tal cuita aver
non seer ren / nunca seer ren 'valer moi pouco, ficar en nada'. Cf. non seer nada
107.32 todo o mundo non é ren / senon, senhor, o vosso ben / a quen o Deus quisesse dar||269.20 todas as outras donas non son ren / contra ela nen an ja de seer||305.9 ben vera que cab’ela non son ren||314.21 e quanto mal me fez / non sera ren se m’oir esta vez / meu Sennor Deus||520.14 mais desto non fora ren / senon porque mia senhor cuidou ben / que d’outra eran os desejos meus||535.13 E, porque o al non é ren / ..., / querede-vos doer do meu / mal||580.9 ca sei eu mui ben / que do que foi non fora ren||758.2 pois [j]a o mundo non é ren / nen quer amig’a senhor ben?||987.21 en todas tres-las leis, / quantas conquistas foron d’outros rei[s], / apos Sevilha todo non foi ren!||1244.1 Vossa menag’, amigo, non é ren||1528.34 e o que Deus en Roma deu / diz Balteira que todo non é ren||1649.14 pois des i / cras non é ren o jantar
899.7 tanto me nembr’agora ja / come se nunca fosse ren
seer acordado 'tomar unha resolución axuizada, resolver ou obrar con cordura'
33.13 Ja foi sazon que eu foi acordado, / se vos visse, por vos ja-que dizer||174.10-11 mais, se tan acordado / foss’algun deles, ben mi ajudaria / se llo dissesse||199.22-23 Por én tod’ome devia acordado, / que sén ouvesse, daquest’a seer||358.9 algun amigo meu, se s’acordasse / e acordado foss’en me partir / ante da terra e leixasse-m’ir||1326.20 por én non queras seer enganado / en tal razon, mais sei sempr’acordado / de seeres partido de loucura||1412.22 Non fui eu ben acordado, / poi-lo da porta catei / dentro||1497.29 e foi i ben acordado||1502.15 E toda via seed’acordado||1606.11 con a ermid[a] é muit’acordado / e diz que sempre querra i morar / e que quer i as carnes marteirar
seer ben 'ser bo, ser apropiado, resultar satisfactorio'. Cf. seer ben
39.10 faz-me viver o voss’amor assi / que mi seria con mia morte ben||44.6 ca des enton / nulh’omen non lh’ar disse ren / senon con que lhi fosse ben||71.6 ca, se sabor avedes i, / gran ben per-éste pora mí||127.17 E, mia sennor, se eu morte prendesse / aquel primeiro dia en que vos vi, / fora meu ben||138.20 nen moiro porque seria meu ben, / nen moiro porque quer[r]ia morrer||168.13 E de morrer m’é mui gran ben||208.5 Con mia morte me seria gran ben / porque sei ca vos prazeria én||233.13 pois ben nen mal non m’é senon o seu / e que mi o ben falec’e o mal ei||289.9 por én me fora ben, / per boa fe, des que o entendi, / que me matasse||412.10 muit’é ben saberen, pois eu morrer, / que moiro con dereit’;...||563.19  ... er / veede se é ben, se vos prouguer / ... / de vos prazer de mi querer] va[ler]||576.8 ben sei / que lhi seria end’atan gran ben / que lh’averian d’entender por én / qual ben mi quer||671.9 Gran ben m’é convosc’e muit’ei que vos diga||675.5 – Par Deus, filha, mando-v[o-l’ir veer / e sera ben]||683.4 e el enton, con ben que lhi sera, / non sabera como mi á gradecer||686.9 e ben vos é se vos a ben sair||756.1 Dis[s]eron-mi ũas novas de que m’é mui gran ben||792.2 e seja-vos ben / e non façades vós end’outra ren||835.7 Mui ben é a min, ca ja non andarei / triste por vento que veja fazer||835.13 Mui ben é a min, ca ja, ... / ..., / non ei medo que mi diga pesar||838.4 Se per vossa culpa foi, non foi ben||844.1 – Filha, do voss’amigo m’é gran ben, / que vos non viu quando se foi d’aquen||850.13 e quan ben mi sera / se vos posso desensanhar / escontra mí||858.6 Matando-m’, El fezera-me ben i / tal que tevera que m’era gran ben||862.8 ca non á verdade nemigalha / en sonho, nen sol non é ben nen mal||880.23 E por én tenh’eu que é mui melhor / de morrer ome i mentre lhi ben for||978.13 E por aquest’, Amor, gran ben seria / se eu per vós podesse ben aver / de mia sennor||996.8 Como ll’eu quero ben de coraçon, / se llo dissesse, ben seria ja||996.15 Se ll’eu dissess’en qual coita d’amor / por ela viv’e quant’afan eu ei, / meu ben seria||1017.13 Sanha d’amigos é: non sera ben / e sei que faredes end’o melhor||1031.3 e non vos fig’én ren / porque cuidava que non era ben||1156.10 e tenh’eu que d[e] o veer / lh’é mui gran ben, e el non ten assi||1156.16 e tenh’eu de que o vi ja / que lh’é [mui] gran ben||1215.14 E, se mi a mí guisar Nostro Senhor / aqueste preito, sera meu gran ben||1223.14 – Porque sei que mi queredes [gran] ben, / falade migo, ca ben é e prez||1242.21 quando nos for mester, / nos guarde de mal se vir ca ben é||1304.4 D’ir a Santa Maria do Lag’é-mi gran ben||1352.9 ar avede nume Sac’, e sera ben||1429.13 E ben seria meu mal e meu dano||1430.32 – Vós, Don Vaasco, tod’esso m’é ben||1497.2 ben é que a nostra deviámos, pois que no-l’o Papa manda||1497.22 «Ben m’ést[e], porque oferi Monsanto»||1502.27 e, se tal molher poderdes trager, / sera mui ben, e punhad’en poder||1538.3 e por én / mi non é con mia morte ben / porque vos non ficou de mí / filho
É frecuente a construción coa preposición de (ou con én)
52.21 dizede, se Deus vos perdon, / sera ben d’eu assi morrer?||539.15-16 E por én seria, senhor, / gran ben de vos amercear / de min||563.12 e por én / veed’agora se seria ben, / ... / de vos prazer de mi querer valer||741.6 e, pois al non deseja se vós non, /  ben seria de lhi fazerdes ben||789.9 Do que [vós] vistes que me preguntou, / ..., / se mi seria ben, se mal, de s’ir||820.5 ca ben é de vos sofrer eu / de dizerdes ca sodes meu||963.17 pois mi non é én ben||1020.2 – Preguntade, senhor, ca m’[é] én ben||1071.7 Toda via ben sera de provar / de m’ir||1104.4 aquel dia fora ben de morrer / eu||1500.16 ben era d’ome do vosso logar / dess’olho mao de vos ar quebrar
Algunha vez seer ben tamén se constrúe coa preposición con
40.3 sab’ora Deus que me fora gran ben / con a mort’e ouvera i sabor||338.25 E ben vos juro, senhor, que m’é ben / con [a] mia morte, pois a vós praz én||792.7 Ben m’é con este mandado que ei / de meu amig’, e non o negarei
seer cobrad’en perdon 'alcanzar o perdón'
843.9 e ora sodes cobrad’en perdon, / que me veestes mercee pedir
seer de ben 'ser bo, ser apropiado, resultar satisfactorio'. Cf. seer ben
934.3 Ora non dev’eu preçar parecer / nen palavra que eu aja nen sén / nen cousa que en mí seja de ben
seer de gran coraçon 'ser xeneroso'
1410.12 e, com’é ome de gran coraçon, / se lhi peagen pedir o Gaston, / peage de cuu pagará i
seer de pobre coraçon 'ser pusilánime'
1.6 com’ant’eu / era de pobre coraçon
seer dereito 'ser xusto'
3.4 e, se xe m’ela queixasse por én, / gran dereit’é, ca eu o mereci||52.28 ca, se vos ren fiz sen razon, / dereit’é de m’eu padecer||130.22 E dereit’é, ca fui mal consellado, / que lle falei, pero m’ouv’én sabor||146.14 e non tenn’eu que é torto nen mal / d’amar ome sa sennor natural, / ant’é dereito||319.6 e sempre ll’eu gran ben querrei, / e dereit’é d’assi morrer||389.14 e dereit’é de sempr’andar assi||426.1 Par Deus, senhor, gran dereito per-é / de mi quererdes mal de coraçon||572.8 e d[er]eit’é, / e por esto faz sen falha / mui gran razon, per bõa fe, / meu amigo de trist’andar||601.20 e, pois fez mal sén, / d[er]eit’é que perça meu ben||608.1 De morrerdes por mí gran dereit’é, / amigo||618.13 De vos én pesar dereito per-é||753.5 gran dereit’é de lazerar por én, / pois el non veo||807.10 e, se morrer por én, gran dereit’é, / ca ben soub’eu quanto m’end’averria||1066.13 máis dereit’é que mi mostredes / o mui gran ben que podedes fazer, / Amor||1073.3 Por quanta coita mi faz mia senhor / aver, nunca m’eu dela queixarei, / nen é dereito, ca eu mi-o busquei||1389.16 [e] gran dereit’é, ca el nunca erra||1411.16 Sempre De[u]s por sa vida rogarei, / e dereit’é que todo-lo façamos
seer de tal coraçon 'ser valente, ser xeneroso'
219.17 ca Deus de tal coraçon é / que, tanto que sabe que ten / eno seu mui gran coita alguen, / que logo ll’i consello pon||1545.26 ca el de tal coraçon é, / que de cavalo que de pé, / ca se querra migo matar
seer do seu lado 'ser partidario de alguén'
1441.13 E por én seerei ja sempre do seu lado, / per como m’ele os panos mandou / u me partia del desconfortado
seer fóra da razon 'errar, falar irracionalmente'
1237.25-26 – Joan Baveca, fóra da razon / sodes, que m’ante fostes preguntar
seer fóra dereito 'ser inxusto'
1681.21 P[er]’Ordonhiz, se foss’algũa vez, / por torp’e fóra dereito seria
seer maa barva 'enfrontarse a alguén, ser mao con alguén'
1648.11 Eno mundo non sei eu trobador / de que s’ome máis devess’a temer / de x’el mui maas tres cobras fazer, / ou quatro, a quen lhi maa barva for
seer mal + CI 'ficar mal, resultar mal ou considerar insatisfactorio'
71.14 ca de prender ja sempre assi / de vós ben se vos foss’én mal||108.23 mai[s] ora ja nunca me sera mal / por me partir delas e m’ir mia via||168.4 mais direi-vos do que m’é mal||233.13 pois ben nen mal non m’é senon o seu||233.13 pois ben nen mal non m’é senon o seu||479.18 e, porque é grossa, non vos seja mal, / ca delgada pera gata ren non val||498.20-21 e por én mal / vos sera quand’ant’El formos ala||667.14 mandei-vo-lo veer por én, / por mal que vos del seria||713.15-16 e ja sera / mal pera mí, ca mal o per-fiz eu||744.9 ca noutro dia vos achei / falar no voss’e non en al / con outra, e foi-m’ende mal||789.9 Do que [vós] vistes que me preguntou, / ..., / se mi seria ben, se mal, de s’ir, / ai amiga, mandado mi chegou / que ést’aqui e quer migo falar||1245.13 e gran mal m’é én||1358.5 e pesa-m’én e é-m’i mal, / que lh’escarniron seu brial, / que era nov’e de cendal||1422.12 como vós jazedes, jaz / con [a] vossa molher, e m’end’é mal||1430.19 e partistes-mi-o tan ben que m’é mal||1538.10 mais por que non fiz (é-m’én mal) / un filho vosso natural, / que achasse conselh’en vós?
seer melhor ~ seer milhor 'ser moi bo e/ou apropiado, resultar moi satisfactorio'
É frecuente a construción coa preposición de
71.10 ca me seria mui mellor / de sempre de vós mal prender, / se sabor ouvessedes i||290.22 E mellor éste, mais sera meu ben / de morrer cedo||305.6 atant’eu máis desejo mia sennor / e atant’entendo máis que é mellor||504.8 e melhor mi sera / de morrer por vós ja||563.5 veed’ora se seria melhor, / ... / de vos prazer de mi querer valer||880.15 Os que morreran mentr’era melhor / an muit’a Deus [por én] que gradecer||880.22 E por én tenh’eu que é mui melhor / de morrer ome i mentre lhi ben for||940.19 e a el mui melhor era, / e a min máis mi proug[u]era.||1236.20 Se a non viss’aquel dia, / muito me fora mellor||1470a.4 e quer-se-me matar, / e a min seria mellor||1470b.4 e quer-me matar, / e a mí seeria melhor
857.12 e, por est’, é milhor de m’ir, par Deus
seer mester 'ser preciso, necesario'
Esta expresión pode rexer as preposicións de e en
95.27 é-me mui mester / oimais mia morte ca viver||131.19 non me quer el contra ela valer / nen dar-m’esforço, que m’era mester||141.7 ca vós devedes a valer / a tod’ome que coita ouver, / ca me seria máis mester||145.18 matar-mi-á voss’amor por én, / e a min sera mui mester||151.3 mia morte mui mester me seria / se sempr’ei d’aver atal andança||159.16 que me dé mia morte por én, / ca muito me sera mester||161.8 E ben mi-o per-devedes a creer / que me sera mia mort’, e m’é mester||164.16 que me dé seu ben, que m’é mui mester||214.12 mais a Deus rogar / quer’eu assi (ca assi m’é mester): / que El me dé mia morte||215.24 valla-m’El contra vós, sennor, / ca muito me per-é mester||225.3 se mi-a dar quiser, / que mi-a dé cedo, ca m’é mui mester, / sennor fremosa||331.3 que vos non sérvia, ca non m’é mester, / ca nunca ren por mí quisestes dar||500.10 pois calar-me non m’é mester / e dizer-vo-lo non m’er val?||758.18 non s’esforc’enos olhos seus, / ca des oimais non lh’é mester||773.16 Mai-la donzela que muit’á servida / o seu amigo, esto lh’é mester: / ... ||797.13 E a min era mui mester / ũa morte que ei d’aver / ante que tal coita sofrer||886.19 tal é come quen ten / ante sí quanto lh’é mester / e non lh’ousa falar en ren||898.20 por én non trobo, ca non m’é mester||905.10 Assaz entendo eu que d’ir / começar con atal molher / come vós non m’era mester||925.13 e o senhor, que acorrer non quer / a seus vassalos quando lh’é mester, / peca mortal||943.15-16 mais foi i tan coitado que mester / non m’én fora, pois que o vi, per ren||1215.7 E atal preito m’era mui mester, / se mi Deus aguisar de o aver||1232.27 – Mester vos é, ca vo-lo entenderán / se o ceardes, [e] guardar-vos-an||1242.20 quando nos for mester, / nos guarde de mal se vir ca ben é||1244.12 Que non ouvess’antre nós qual preito á / per qual [a] vós [vos] foi sempre mester, / deviades por mí a fazer que-quer||1337.6 Vencede-vos aquanto vos disser, / ca perfiardes non vos é mester / con vossa madr’...||1407.17 non vos veer quando vos for mester||1408.21 e, u lh’aven algũa cousa tal / que lh’é mester, scient’é sen ciença||1415.4 porque vos nembrastes de mí / a sazon que m’era mester / u cheguei a vosso logar||1415.18 porque vos nembrastes de min / u m’era mui mester assaz||1463.23 Sanhudo ven contra el-rei ja, / ca, u foi mester, non chegou||1490.19 e descobri-la-ia / e revolve-la se fosse mester||1524.10 e non guarra ja del se non ouver / ome que lhi dé quanto lh’é mester||1554.5 pero diz el que, se lhi for mester, / que provará ante qual juiz quer / que a trouxe sempre des que foi nada||1587.11 Amigo, esto t’é mester: / ven a dar-mi algo d’oj’a tercer dia||1621.23 E ora faça el-rei quanto poder, / e eu servi-l’-ei cando for mester||1622.10 outro caminho cate toda via, / ca o da Triidade non lh’é mester||1632.11 Quen mal nen ben con el non comeu ‘ssi, / e del ben diz nen mal, non lh’é mester||1637.25 e, quando mester for / descobri-la e cobri-la poderá / e revolve-la
24.30-31 é, pois atal / ventura ei eu, mui mester / de morrer, pois a vós proug[u]er||35.6 e pois ora non quer / que vos veja quando m’é máis mester / mia senhor fremosa, de vos veer||66.30 ca me sera, mia sennor, máis mester / de veer-vos, se end’a vós prouguer||96.14 e, se lh’ome aquesto non faz, / de máis viver non lh’é mester||304.8 ca non m’é mester / d’eu viver máis se seu ben non ouver||338.19 ca de viver máis non m’era mester!||421.16 ca m’é mui mester / de mi-a dar El||421.19 E, se El sabe que m’é mui mester / de mi-a dar, El mi-a dé se ll’aprouguer||563.15 De mi valerdes era mui mester / porque perço quanto vos [eu] direi||734.15 e dixi-lh’eu que non lh’era mester / de falar i||1064.18 E, se mi Deus quiser fazer / este ben, que m’é mui mester, / de a veer||1074.39 ca vos non é mester / de dizerdes de bõa dona mal||1213.10 ca ja m’end’eu o máis do preito sei / e non vos é mester de mi-o negar||1246.15 nen vos era mester / de a fazer||1459.7 De fazer filhos m’é mester
seer na cima 'chegar ao final do razoamento, comprender, entender'
775.8 Tanto que lh’eu este cantar oi, / logo lh’eu foi na cima da razon / por quen foi feit’, e ben sei por que[n] non
seer no pavio 'estar nas últimas'
1344.1 O que ja no pavio, / que me fez perder Pavia, / ..., / al m’er fez con sa perfia
seer pecador 'cometer o pecado de causar sofremento a alguén'
Esta expresión rexe as preposicións de ou contra
168.5-6 de que seredes, mia sennor / fremosa, de min pecador||545.13-14 mais, par Deus, senhor, seeredes / de min pecador||1310.16 por quen / me quis matar e me teve en desden / e de mia morte sera pecador||1311.6 vós filhou por senhor, / e, amiga, sodes del pecador
51.7 Muit’é contra mí pecador / el-rei, fort[e] e sen amor
seer poderoso + de + pron. pers. 'dominar, ter poder sobre'
50.2-3 ja vós sempre seredes, / senhor fremosa, de mí poderosa||50.5-6 mentr’eu viver, seredes toda via, / senhor fremosa, [de mí poderosa]||50.9 Per como quer que vós de mí façades, / mentr’eu viver, vós quer’eu que sejades, / senhor fremosa, [de mí poderosa]||506.2 Pois mia ventura tal é ja / que sodes tan poderosa / de min, mia senhor fremosa||569.7 Vós sodes tan poderosa / de mí que meu mal e meu ben / en vós é todo
575.15-16 pero vós poderosa / fostes del quanto quisestes
seer por + inf. 'estar aínda sen + inf.'
1618.12 nen é ferrada nen é por ferrar
seer razon 'ser xusto e bo'
66.1-2 Sennor fremosa, par Deus, gran razon / seria ja agora, ... / ..., de quererdes prender / doo de min||380. pois, mia senhor, razon é, quand’alguen / serv’e non pede ja-que, [que] lhi den||382.19 e moira eu por vós com’é razon||413.9 e porque non / cato por al, nen seria razon, / e porque sempre vos ei a servir||536.9 ca, se vos fosse ou prez ou loor, / de me matardes seria razon||563.26 ve[e]d’agora se non é razon, / ... / de vos prazer de mi querer] valer||612.16 E de colherdes razon seria / da falsidade que semeastes||618.7 De vos én pesar é mui gran razon||856.15 E razon era, senhor, d’algun ben / aver de vós, d’u me tanto mal ven||979.23 E ben sei ca non dormirán / mentr’assi for nen é razon||1059.4 por muito mal que eu lev’e levei / por vós, tenh’eu que seria razon / de mi fazerdes aver algun ben / de vós, senhor||1059.10 e, pois de vós nunca pud’aver al, / razon seria ja, ... / de mi fazerdes aver algun ben / ...de vós, senhor||1197.5 d’averdes donas por entendedores / mui fremosas, quaes sei que á i, / fora razon||1447.20 u s’el-rei mov’a fazer ben, / com’é razon, pesa-lhes én / e razoan-no ben por mal||1636.14 – Senhor, por esto non dig’eu de non, / de ben jantardes, ca é gran razon
seer sazon que 'haber tempo que'
33.13 Ja foi sazon que eu foi acordado, / se vos visse, por vos ja-que dizer;||94.1 Ja foi sazon que eu cuidei / que me non poderi’Amor / per nulla ren fazer peor / ca me fazi’enton||408.2-3 ca dis[ses]tes por mí / que foi ja temp’e que foi ja sazon / que vos prazia d’oirdes enton / en mí falar||741.1-2 O voss’amig’, amiga, foi sazon / que desejava no seu coraçon / outra molher
seer sén 'ser razoábel'
912.4 que non saberia dizer / camanh’é, pero non é sén||915.19 Nen tenho i al, que seja sén, / que faça, pois vos eu falar / non ous’ir, senhor
seer sen guisa 'ser desaxeitado, indebido ou inxusto'
60.10 E de tal coita, mia senhor, / non é sen guisa d’eu morrer||295.8 pois s’esto faz e non posso morrer, / toda-las cousas se poden fazer, / que son sen guisa||295.8 ca sen guisa é / en viver eu u non veja os seus / olhos||295.15 pois s’esto f[az e non posso morrer, / toda-las cousas se poden fazer], / que son sen guisa||295.22 pois s’[esto faz e non posso morrer, / toda-las cousas se poden fazer], / que son sen guisa||608.5 ca, per boa fe, / non é sen guisa de por mí morrer / quen mui ben vir este meu parecer||1323.10 non é sen guisa / de trager, [por seu Pedrolo, / o filho d’outro no colo]
seer sen ventura 'ser desventurado'
104.25 Mui sen ventura per-serei / se lho agora ja negar, / pois vejo que moiro d’amor||281.4 tan sen ventura foi que non morri

seer + xer. (perífr. aspectual imperfectiva ou durativa)
443.3 A máis fremosa de quantas vejo / en Santaren, e que máis desejo / e en que sempre cuidando sejo, / non cha direi||574.15 er seve por mí jurando, / u m’agora sej’, amiga, / que logo m’enviaria / manda[d’ou s’ar tornaria]||618.15 ca diz de min gran mal, per bõa fe, / e de vós, amiga, cada u / falando||691.3 e ũa pastor siia / cantando con outras tres / pastores||705.10 Que fremosa que sejo / morrendo con desejo||735.1 Sedia la fremosa seu sirgo torcendo||735.4 Sedia la fremosa seu sirgo lavrando||763.13 Sej’eu morrendo con coita, / tamanha coita me filha||1260.1 Amigas, sejo cuidando / no meu amigo porque non / ven||1511.4 And’eu morrend’e morrendo sejo, / e el ten sempr’o cono sobejo
seer + de + inf. (perífrase modal obrigativa ou de futuro)
282.4 El sab’oje que con mui gran pavor / vos dig’eu est’, e ja é de dizer||571.14 Amiga, o coraçon seu / era de tornar ced’aqui / u visse os meus olhos e min||591.23-24 – Amiga fremosa e mesurada, / non vos dig’eu que non pode seer / voss’amigo, pois om’é, de morrer||620.4 e, par Deus, amiga, ei end’eu pesar, / porque s’ora vai, eno meu coraçon, / tamanho que esto non é de falar||730.10 mais esto non é de creer||912.19 Esto soo non é d’oir||1336.13 certa resposta deve a levar / de vós, senhor, pois non é de negar||1435.24 al é de fazer, / ca essa tinta / mal pinta

a pagar é a farinha 'agora xa non ten remedio'
1460.23 A pagar é a farinha, / poi-las non catastes ben
per ren que seja 'de ningunha maneira'
1134.5 e non me leixan, per ren que seja, / a Santa Maria ir||1153.10 esto non pode seer per ren que seja||1307.5 non vos entendan, per ren que seja, / que vos eu mand’ir u vos el veja||1308.16 Que el log’a mí non venha non tenh’eu per ren que seja
quant’é 'conforme está a situación'
Esta expresión pode levar incorporado un demostrativo
843.17 e, quant’é, ora serei sofredor, / mais outra vez non engueedes én
843.5 E, quant’é esto, pass’agor’assi, / mais outra vez non engueedes én
1553.11 que eu sõo certo, de pran, / quant’aquest’é, amigos meus, / que, ... / que ja máis nunca veerá / en nen un temp’a face de Deus
quant’é a meu cuidar ~ quant'ést'a meu coidar 'segundo o meu xuízo ou opinión'. Cf. a + pos. + cuidar, quant’é meu cuidar
Esta expresión pode presentar interpolación de un adverbio
454.5 e, quant’é a meu cuidar, / estes penhos pesar-lh’-an
172.22 E, quant’oj’ést’a meu coidar, / ben per-sei eu ca non á i / coita maior da que a mí / faz mia mort’ora desejar
quant’é meu conhocer ~ aquant’é meu conhocer 'segundo a miña opinión ou xuízo'
964.18 por én faz mal, quant’é meu conhocer, / o que trist’é, que sempre cuida mal
174.22 E ben coid’, aquant’é meu connocer, / que, pois fosse u a podesse veer, / que ren do meu nen do seu non dissesse
quant’é meu cuidar ~ aquant’é meu coidar 'na miña opinión'
187.9 O corpo perç’e, quant’é meu cuidar, / non á i máis nen posso máis saber / nen moor perda non poss’eu osmar||549.14 e Deus, que lhi fez tanto ben, / non querra que o seu bon sén / err’en min, quant’é meu cuidar||1186.1 – Vej’eu, mia filha, quant’é meu cuidar, / as barcas novas viir pelo mar / en que se foi voss’amigo d’aqui
228.8 E perdud’ei o dormir, e o sén / perderei ced’, aquant’é meu coidar||275.8 Pero sei ben, aquant’é meu coidar, / a quen esto desse ca lle daria / máis longa vida
quant’é meu sén 'segundo o meu xuízo ou opinión'
237.20 e, quant’é meu sén, / tenno que non á por que vos pesar||883.4 mais d’ũa cousa me devo queixar, / quant’é meu sén
quant’é mia creença 'segundo creo, conforme o meu parecer'
1328.4 entender pode, quant’é mia creença, / que, ... / non pod’aver i nen ũu partimento / senon se for per vos[s]a negrigença
quant’é semelhar 'segundo me parece, na miña opinión'
1004.4 ca tan gran ben mi quer / que ben vos dig’eu, quant’é semelhar, / [per] quant’eu sei, que non ei de cuidar
quanto é meu ciente ~ aquanto é meu ciente 'segundo me parece, segundo o meu parecer'
1328.11 ben pod’entender / en tod’aquesto, quant’é meu ciente, / que ben ali u vós casar queredes / non se partirá que i non casedes
1336.11 aquant’é meu ciente, / certa resposta deve a levar / de vós, senhor
que + seer + de + pron. pers. (ou persoa) 'que será de alguén, que lle acontecerá'
En xeral, son frases interrogativas e/ou exclamativas, aínda que ás veces aparecen como interrogativas indirectas
167.1 Ai eu, de min e que sera||241.1-2 Nostro Sennor, e ora que sera / de min||241.4 E deque sera, / Nostro Sennor||241.7-8 nen sei que faça nen que xe sera / de min||262.12 ai eu, cativo, de min que sera?||262.19 ai eu, cativ’, e que sera de min?||366.4 e que sera de mí / quando m’eu ora, mia senhor / fremosa, d’u vós sodes, for?||366.10 deque sera / quando m’eu ora, mia senhor / [fremosa, d’u vós sodes, for?]||431.13 Non sei que é de min nen que sera, / meus amigos||431.13 Non sei que é de min nen que sera||527.20 ai eu, cativ’, e que sera de min?||551.22 «Ai Santa Maria, / que sera de min agora?»||593.8 – Amig’, e de min que sera?||598.2 e que sera / de nós? ||806.7 e que sera de min?||809.20 que farei ou que sera de min / quand’en terra u vós fordes non for?||833.1 Por Deus, amig’, e que sera de mí, / pois me vós ides con el-rei morar?||840.6 e de mí, senhor, por Deus, que sera, / poi-lo coraçon migo non levar?||875.21 e deque sera?
610.16 e con aquestas coitas eu (...) / non sei de min que seja||620.9 e des oimais non sei que seja de min||715.5 E cuid’en esto sempr’e non sei que deseja||913.20 E, poi-lo quer fazer assi, / non sei eu que seja de min||940.14-15 mais ora non sei que seja / de min||1542.4 mais oi- / -mais non sei que seja de mí / senon guarir per pé de boi||1640.8-9 ca non sabedes que x’á de seer / de vós
Existe algúns casos de variación estilística, en que o pronome persoal é substituído por un nome
897.17 Que fui d’amor, ou trobar por que fal?||1274.1-2 – Por Deus, amiga, que pode seer / de voss’amigo
seer mao de + inf. 'ser dificultoso ou custoso para + inf.'
1375.29 E tod’aquesto é mao de fazer / a quen os sol fazer desiguados||1394.20 por esto, sodes mao de guarir / dest’olho mao velho que avedes
segundo quant’é meu cuidar 'na miña opinión'
1401.10 – Pero Garcia, non poss’eu saber / como vos vós possades emparar / d’Amor, segundo quant’é meu cuidar
seja cujo quer 'sexa quen for'
1502.17 se algun ome pelejar quiser / aqui con outren, seja cujo quer, / aqui punhad’en seer esforçado

◆ IPr.: P1 son ~ sõo ~ soo ~ sejo, P2 es ~ sees, P3 é ~ éste ~ , P4 somos ~ semos, P5 sodes ~ sedes ~ seedes, P6 son||ICp.: P1 era ~ sedia, P3 era ~ siia ~ sedia, P5 erades, P6 eran ~ siian||IPt.: P1 fui ~ foi ~ sive ~ sevi, P2 fuste, P3 foi ~ fui ~ seve, P5 fostes, P6 foron||IAp.: P1 fora, P3 fora, P5 forades, P6 foran||IFt.: P1 serei ~ seerei, P2 seras, P3 sera ~ seera, P4 seremos, P5 seredes ~ seeredes, P6 seran ~ seeran||IPp.: P1 seria ~ seeria, P2 serias, P3 seria ~ seeria||SPr.: P1 seja, P2 sejas, P3 seja ~ sea, P4 sejamos, P5 sejades, P6 sejan||SPt.: P1 fosse, P3 fosse, P5 fossedes, P6 fossen||SFt.: P1 for, P2 fores, P3 for, P4 formos, P5 fordes||Imp.: P2 sei, P5 seede||Inf.: P2 seeres, P5 seerdes||Xer.: seendo