I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 158-159 [= LPGP 87]); Cohen (2003: 229); Lorenzo Gradín (2008: 147); Littera (2016: I, 49-50).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 134); Braga (1878: 65); Machado & Machado (1953: IV, 41).
III. Antoloxías: Nunes (1959: 331-332); Jensen (1992: 10); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996a: 13).
1 ũas] (hunhas) hunhas B : hunhas V 3 Santa] sancta V 4 ũas] uħas B : uhās V 6 leiras] lerras V 7 ũas] uħas B : uhās V 9 Santa] sancta B 11 soo] solo V
En todos os editores precedentes refrán é dividido en dous versos (a Santa Maria das Leiras irei velida, / se i ven meu amigo).
4 m’] mi Nunes 7 m’] mi Nunes, Lorenzo Gradín 11 soo] sõo Nunes, Cohen, Littera
(I) Dixéronme unhas novas que me dan moita alegría, que chegou o meu amigo, e se el alí vén, a Santa María das Leiras irei fermosa, se alí vén o meu amigo.
(II) Dixéronme unhas novas polas que sinto moito gozo, que chegou o meu amigo, e, se el for alí, a Santa María das Leiras irei fermosa, se alí vén o meu amigo.
(III) Dixéronme unhas novas polas que sinto un gran pracer, que chegou o meu amigo; mais eu, por velo, a Santa María das Leiras irei fermosa, se alí vén o meu amigo.
(IV) Nunca con novas tales foi unha muller tan leda como eu o son con estas, e, se el alí viñer, a Santa María das Leiras irei fermosa, se alí vén o meu amigo.
Esquema métrico: 13a 13a 20’B
Encontros vocálicos: 1 -mi‿ũ·as
A ausencia de rima entre velida e amigo condiciona a consideración dun refrán de un único verso (cunha estrutura métrica aaB para a cantiga). Os manuscritos non presentan unha copia regular das diversas estrofas, en xeral cunha segmentación irregular e anómala dos versos: co refrán dividido en dous versos en BV, o Cancioneiro da Biblioteca Nacional presenta o v. 1 da primeira estrofa en dúas liñas, e as restantes estrofas en catro liñas; o Cancioneiro da Vaticana, polo contrario, só segmenta os versos das estrofas II-III.
Santa Maria das Leiras xa aparece noutra cantiga de Afonso Lopez de Baian como lugar de encontro entre os amigos (véxase cantiga 755).
A reintegración do pronome el vén indicada pola necesidade métrica e apoiada pola súa presenza nos versos correlativos: se el ali ven (v. 2) – se el ali for (v. 5) – se [el] i veer (v. 11).
Utilizamos cookies de terceiros con fins analíticos para poder coñecer os hábitos de navegación (por exemplo, páxinas visitadas). Lembre que, se aceptar cookies de terceiros, terá de as excluír das opcións do seu navegador ou do sistema ofrecido por terceiros.
Clique no botón correspondente para aceptar ou rexeitar as cookies:
Anterior
