s

Glossari

Paraules de S
[últ. rev.: 22/07/2025]ImprimirAlternar la visualització dels exemples
seer v.
1. v. cop. 'ser, estar (dunha determinada maneira: ledo, triste etc.)'
1.8 as[s]i que nen ũu ben enton / non cuidava que era meu||1.17 log’eu, des i, en prez entrei, / que mi ante d’aver era greu||1.38 que sei que sera vos[s]o ben||5.1 Ledas sejamos oj[e]-mais / e dancemos||7.38 – Mia senhor, a meu saber, / máis aposto seeria / quererdes por min fazer / como eu por vós faria||8.36 mais eu con este pavor / seria bon sofredor||10.7 e vejo que mal baratei, / que mi a [a]tal senhor tornei, / que non sabe que é amar||10.12 ca nunca pudi aver sabor / de min nen d’al, des que foi sou, / senon dela! E que farei?||11.29 se mi-o logo a tolher oer / mia vezinha e mi-o sussacar, / mao vezinho per-sera||14.30 pero sõo máis folgado, / que lhi non ei de falar||20.9 E seede fix que ensandecerei||22.7 ca, se eu seu mandado / non vir, trist’e coitado /  serei||23.2 Pois eu d’atal ventura, mia senhor, / contra vós sõ[o] que non ei poder / de falar convosc||23.35 non [me sera] greu / de morrer, e prazer-mi-á máis én / ca de viver||25.4 e j’a poder / non vos menti, ca de pran é, / a poder e per bõa fe||29.20 aquela ren nunca sera / que a min grave seja ja, / por nulha ren, de cometer / s[e] eu esto posso fazer||29.21 aquela ren nunca sera / que a min grave seja ja, / por nulha ren, de cometer||31.9 pois desto sõ[o] sabedor / segurament’, u non jaz al||31.16 mais, pois de coita sofredor / soo, non vo-lo ei a diz[er]||32.26 Tan grave m’é de cometer / que mi-o non cab’o coraçon||37.4 ca non é cousa guisada||37.7 ca non ous’eu dizer nada / a ome que seja nado / de com’oj’é mia fazenda||41.10 e vej’ora ca por meu mal me vio, / mao pecado, ca non foi por al||42.7 que nunca punha erg’en destroir / o que é seu||46.26 este joguete cerr[ar]ei / convosc’e vosso se[e]rei / mentr’eu viver||47.4 e venho-me-vos espedir / porque mi fostes traedor||47.9 Pero de vós é a min peor / porque vos vej’assi falir||53.7 fez-vos máis mansa e de mui melhor / doair’e melhor talhada seer||55.8 e pero sõ[o] sabedor, / mia senhor, que fiz [i] mal sén / porque vos ora falei én||56.24 e que perdedes d’eu vosso seer / ou de vós do meu ja-que m’[e]mentar?||57.7 E seed’ora mui ben sabedor / que vós mi avedes metud’en atal / coita por vós||57.13 E, mia senhor, direi-vos én com’é / o meu, e, por Deus, que vos non pes én!||58.22 e, se m’oj’eu visse morrer, / non me seria én peor||59.9 E, mao meu pec[a]do, non / foi nunca soo én pensar / que s’ela quisesse pagar / de saber eu qual ben Amor / a[o] seu preso faz prender / quando se dele sol doer||59.18 e alguen foi ja de melhor / sé[n] que eu i soubi seer||59.25 e quen a oje vir falar / e parecer, se omen for / que sén aja, aver’a entender / ca non devia eu a fazer / o que ali cuido, per ren||60.32 que vos per ren possa mostrar / quan grave m’é de padecer||63.12 mais [non] sõo quite de perder / per nulha guisa, sen morrer, / gran coita do meu coraçon||63.16 ben per-sei eu ca ja assi é||64.15 ca non éste cuita d’amor / ũa que ome fillar ven||65.25 ca esta cuita, sennor, tan grand’é / com’eu vos dix’, e ja o é maior,||65.26 e ja o é maior, / e ben creede que non é mẽor||65.27 e ben creede que non é mẽor||66.32 ca me sera o maior ben que faz / en este mund’a ome outra moller||67.8 ca non ést’outre se eu non / que mi-a tive de-la sazon / que eu primeiramente vi||68.8 E, se ést’om’a que Deus quer / per algũa ventura dar / dela algun ben, log’a cuidar / dev’esto ||69.1 Como vós sodes, mia sennor, / mui quite de me ben fazer, / assi m’ar quit’eu de querer / al ben||69.14 ca me vos non quit’eu por én / de vosso vassalo seer||69.20 e, pois mi assi de vós aven, / ome seria eu de mal sén / se non punnass’en vos veer||70.17 de nunca eu saber / sen veer-vos, sennor, que x’é prazer||71.8 E seede ora sabedor / do que vos eu quero dizer||73.15 E ja m’end’eu ben sõo sabedor, / macar mi-o vós non queirades dizer: / ... ||75.7 E creede que a min é / este mal, que me vós levar / fazedes, de mia morte par||78.6 e, se non ést’assi, / nunca me Deus dé ben dela nen d’al!||78.8 E esta x’é gran coita, direi qual||79.15 Porque da dona son eu sabedor, / ..., / que a donzela en seu parecer / semelha muit’, ...||79.19 e por end’ei sabor / de a servir, pero que é meu mal||79.21 servi-la-ei, e non servirei al, / por a donzela que foi mia senhor||80.12 esto, que sei / que vos agora é pesar, / ca vos pesa de vos amar||81.12 porque me faz partir d’aquen, / ond’eu sõo mui natural||83.27 e de pesar / ouvera por end’a morrer, / tan grave me foi de sofrer / de m’aver de vós a quitar!||85.3 e, se verdad’é, ben estan||85.25 porque non sõo sabedor / daquesto que ouço dizer||86.2 Non tenn’eu que coitados son / d’amor (atal ést’o meu sén) / aqueles que non an seu ben||86.22 ca non sõo eu sabedor / de per mia morte nen per al / perder cuita||87.17 ca toda via crec’o mal / a quen amor en poder ten / se non é sa sennor atal / que lle queira valer por én||89.27 e, se ll’esto disser alguen, / que éste mal, diga-lle quen / quis Deus fazer que non cuidasse||90.15 Tan vil vos serei de pagar / se o vós quiserdes fazer||91.4 ca a tod’ome aven assi, / desto seede sabedor||94.13 enquanto non souberen quen / ést’a dona que quero ben, / algũa vez a veerei||97.21 e quen-quer poderá entender / que gran coita per-ést’atal||97.23 E mia senhor non sabe qual / x’é esta coita que eu levei / por ela des que a amei||97.25 E mia senhor non sabe qual / x’é esta coita que eu levei / por ela des que a amei, / ca non ést’antre nós igual / est’amor||97.27 non lhi faz saber / com’el é grave de sofrer, / e por aquesto me non val||103.1 Toda-las gentes mi a mí estraias son||104.29 e máis por que lho negarei / ou que é o que temerei?||105.2 vós sodes mia morte e meu mal e meu ben, / e máis, por que vo-lo ei eu ja máis a dizer:||105.4 mia morte sodes, que me fazedes morrer||105.5 Vós sodes mia mort[e] e meu mal, mia senhor||105.9 Mia mort’e mia coita sodes, non á i al||106.24 fez-m’entender qual ést’o ben melhor / do mundo, a que Deus nunca fez par||107.26 ca este ést’oje o maior / ben de quantos Deus quis fazer||108.22 por aquest’era tod’, e non por al||110.6 e, pois assi é, praz-mi con mia morte||113.10 Dizede: se as cousistes, / qual delas é [a] melhor?||113.11 Non fostes conhecedor, / quando as non departistes||113.13 – Ambas eran-nas melhores / que omen pode cousir||113.15 brancas eran come flores||113.18 tanto son bõas sen[h]ores!||114.19 diz que é [un] judeu pastor, / natural de Rocamador||114.30 Per i andou Nostro Sen[h]or, / d’ali diz el que foi romeu||114.33 e foi-lhi greu / d’andar Coira e Galisteu / con torquis do emperador||115.5 pero sera-nos grave de fazer||115.12 algun vera o vilã[o] se[e]r / trist’e [no]joso e torp’e sen-sab[e]r||115.15 – Paai Soares, o om’é de seu / triste e nojoso e torp’e sen mester||115.22 – Martin Soarez, a mí sera greu / de lh’o saion dar||116.2 Cuidava-m’eu, quando non entendia / que mal sén era de vos ben querer||116.22 Por én, senhor, cousimento seria / e mesura grand’, ... / de mi fazerdes vós ben algun dia||119.19 E, de pran, ést’est’o maior / ben que oj’eu posso saber||121.13 e non foi ledo nen dormiu / depois, mia sennor, e morreu||123.1 Eu sõo tan muit’amador / do meu linnagen que non sei / al no mundo querer mellor / d’ũa mia parenta que ei||126.6 e Amor, todos estes son / os que me non leixan quitar||128.5 e essa ést’a mia sennor, / e essa me faz o maior / ben deste mundo desejar||130.16 E saberia d’algun ben mandado / de que oj’eu non sõo sabedor||130.17 mais sei que est’é desej’e cuidado||130.24 ca entendi que foi tan sen seu grado / que lle fogi da terra con pavor / que ouve dela||131.27 mais matar-m’-ia se fosse meu mal / ou eu cuidass’en mia mort’a perder||132.18 Que farei eu con tanto mal, / pois vosso ben tod’é meu mal?||132.19 Pois ést’assi, / morrer assi / com’om’a que sennor non val / a cuita tal||133.3 por meu mal é que tan ben parecedes||133.7 pois meu mal é quanto ben vós avedes||134.10 e cuid’en como sodes sabedor / de quanto ben dona dev’a saber||135.15 Nen sera tan preguntador / null’ome que sábia de min / ren per que seja sabedor / [d]o ben que vos quix||135.17 Nen sera tan preguntador / null’ome que sábia de min / ren per que seja sabedor / [d]o ben que vos quix||135.24 que m’ar pregunten des aqui / se sodes vós a mia sennor / que amei sempre e servi||138.22 e porque me seria mui mellor / morte ca máis esta coita sofrer||140.11 e seu torto x’é se me fal||140.18 Quen m’i consello der terrei / que muit’é bon consellador||140.21 e qual consell’é ‘qui mellor?||140.23 Esforçar-m’e sofrer pavor / o mellor consell’é que sei||141.10 e, Deus, se vos for én prazer, / sacade-me de seu poder / e pois fazede-mi al que-quer||145.12 e quen vos vir desamparar / min, que fui vosso pois vos vi, / terrá que faredes assi / depois a quen s’a vós tornar||146.12 e non tenn’eu que é torto nen mal / d’amar ome sa sennor natural||146.24 ca somos ambos vossos e devedes / a creer quen vos mellor consellar||146.26 e, mia sennor, cuido que eu serei||147.16 Ca de tal coita sabedor / soo por quanto mal sofri / amand’, ...||147.18 e nunca m’én parti / e cada vez mi foi peor||147.21 e por esto, per que passei, / de me doer gran dereit’ei / de quen assi for amador||148.23 e veeredes, pois meu filho for / neto de Gueda, con condes mizcrado!||150.10 Mellor me seria a min de morrer / ca sempr’, assi como vivo, viver / coitado||161.8 E ben mi-o per-devedes a creer / que me sera mia mort’, e m’é mester||163.7 E que prol vos á de fazer / tan muito mal a quen voss’é?||163.13 E est’é mui grande, de pran!||166.27 Pero fui ome de mal sén / porque, d’u ela é, saí!||167.10 ca destas coitas qual xe quer / m’é min mui grave d’endurar||167.13 É a que Deus fez por meu mal||167.17 e nunca end’atenderei / con que folgu’o meu coraçon, / que foi trist’, á i gran sazon, / polo seu ben, ca non por al||170.15 E, Deu-lo sabe, quan grav’a min é / de lles dizer o que sempre neguei!||171.4 e vivo con el ũa vida tal / que ja mia morte seria melhor||171.14 E a min faz oj’el maior pesar / de quantos outros seus vassalos son||174.15 Mais aquest’é cousa mui desguisada||176.8 Mais, mia sennor, fui desaventurado / u me vos Deus fez primeiro veer||179.8 E que preto que mi a min d’ir seria / u ela é, pero long’é d’aqui||179.27 Joana ést’, ou Sancha, ou Maria / a por que eu moiro e por que perdi / o sén||179.30 Joan Cõello sabe que é ‘ssi||181.26 E quero-vos ora desenganar / qual ést’o ben que eu queria aver||181.27 é mia sennor, do mui bon parecer||182.2 Se Deus me valla, mia sennor, / de grado querria seer / sandeu||182.5 por quant’ouço dizer / que o sandeu non sabe ren / d’amor nen que x’é mal nen ben||182.20 e, se for sandeu, perderei / a gran coita que d’amor ei||182.26 nen saberei que x’éste mal, / nen mia morte non temerei||183.3 porque digo que sodes a mellor / dona do mund’;...||183.20 mais, por quanto sodes vós a millor / dona do mund’, esto vos faz loar||184.3 ouve tan gran coita d’amor / que non fui ledo nen dormi||184.15 E pois que assi ést[e] ja, / que vos Deus feze máis valer / de quantas outras no mund’á, / verdade vos quero dizer||185.16 ca de melhor conhoce-la fezestes, / máis mansa e máis mesurada seer / de quantas outras no mundo fezestes||186.5 ést’a máis fremosa que no mund’á||186.7 é máis comprida de tod’outro ben||186.12 quando a vejo quan fremosa é / e a vejo falar||187.3 Meus amigos, oimais quero dizer / a quantos me veeren preguntar / qual ést’a dona que me faz morrer||189.26 que El me faç’ensandecer, / ..., / ou morrer se sandeu non for||189.27 ca esto me sera mellor, / pois que m’ela nen Deus non val||193.12 ca ben sõo sabedor / d’aver gran coita mentre vivo for||194.29 E tod’aquesto por mal de mí é, / ca morrerei cedo, per bõa fe, / por vós||195.29 E, meus amigos, se non ést’assi, / non me dé Deus dela ben nen de sí||197.9 Tant’ouve medo que lle pesaria / que non dixe qual era mia sennor / de todas tres||197.18 tolle-mi o corpo que ja nunca dia / éste, nen noite, que aja sabor / de min nen d’al||197.21 Nen vej’ela, que moiro por veer, / que ést’o máis que me toller podia||199.2 Que muitos que m’i andan preguntando / qual ést’a dona que quero gran ben||199.3 qual ést’a dona que quero gran ben, / se é Joana, se Sancha, se quen, / se Maria||199.13 e preguntando-m’a pesar de mí / qual ést’a dona que me faz assi / por sí andar en gran coita’n que ando||200.18 ca me fez ela mui gran coit’aver / de que ja máis non sera sabedor / nunca per min||201.8 E, mia sennor, al vos quero dizer / de que sejades ende sabedor||202.5 se verdad’é, sei eu a dona ja||202.11 mais, se verdad’é, / log’eu a dona sei, per bõa fe||202.15 Se verdad’é que eles por atal / dona qual dizen perderon-no sén||202.17 e son por én / sandeus e non an d’outra ren sabor||202.19 non son sandeus senon por mia sennor||203.18 ca esta coita peor ca mort’é||204.16 E des que a vi o primeiro dia / non me guardei nen fui én sabedor||204.18 ést[e] meu coraçon traedor / que mi-a depois conselhou a veer||207.11 nen que por nós na cruz morte prendeu / nen que filh’ést[e] de Santa Maria||210.15 ja sempr’eu serei seu||212.9 por én serei sempr’a Deus rogador / de min e dela, que m’esto buscou||216.9 serei rogador / a Deus assi: que confonda, sennor, / el muit’e vós e min||217.10 que sode-la mellor / dona de quantas eno mundo vi||218.4 mia sennor ést’, e sennor das que vi / de mui bon preço e de mui bon sén||218. E ben creede de pran que é ‘ssi / e sera ja enquant’ela viver||218.9 E ben creede de pran que é ‘ssi / e sera ja enquant’ela viver||218. e quen a vir e a ben connocer / sei eu de pran que dira que é ‘ssi||222.8 e meu sén ést’atal / de vos rogar por est’e non por al||223.5 e, se assi non éste, mia sennor, / no’me dé vosso ben nen voss’amor!||225.7 E ja eu sempre serei rogador / des oje-mais pola mia mort’a Deus||226.20 e, pois assi é, / dizer-vos quer’eu ũa ren||227.11 mais en tan grave dia foi por mí, / ca máis coitad’ando ca ant’andava||230.6 que, pero El pod’, en quanto Deus é, / seu ben que perça non pod’El poder||230.8 E p[er]o é sobre todos maior / senhor en poder de quantos eu sei||230.11 pero é Deus sobre todos maior||230.15 E pero Deus é o que pod’e val||231.9 dizen-m’eles, quand’esto dig’eu, / que ben mi fez porque sõo tan seu||232.14 que da morte, que m’ora ven, / pesar-lh’-á porque é meu ben||232.15 Desto sõo ja sabedor / e ar prazer-mi-á de o saber||234.12 – Amigo, máis é o ben e máis val||236.7 e non llo dizer eu / nen outre por min, mais ela de seu / o entender como seeria||238.10 e vejan que faran, ca j’assi é||239.16 e diria, / eu [o] sei, ben por ela, que é tal / como vos eu dig’, ...||240.19 tenno que non / é mia prol d’ir i||242.5 porque son donas, querrei-lles fazer / serviço sempr’...||242.15 ca, de pran, est’é oje máis de ben / que ei||242.16 pero que sõo sabedor / que assi morrerei por mia sennor||246. Amo-vos tant’e con tan gran razon, / ..., / que coid’eu est’, e vós que non é ‘ssi||248.6 Guiomar Afonso Gata /  ést’a dona que me mata||249.3 Eu sõo Guiomar Afonso||254.1 Que sen mesura Deus é contra mí!||256.4 Se vos eu ousasse, sennor, / no mal, que por vós ei, falar / des que vos vi, a meu coidar, / pois fossedes én sabedor, / doer-vos-iades de mí||256.11 Com’é quite meu coraçon / senon en vós d’en al cuidar||258.7 Quisera-m’eu que foss’assi / que podesse meu coraçon / encobrir||263.1 Non soube que x’era pesar, / ..., / quen Deus non fez, a seu pesar, / longe viver de sa sennor||263.14 e quen tal coita no[n] ouver / o al non ll’é coita, de pran||263.21 mais por verdade o dizer / como quen end’é sabedor||266.16 E na mia coita, pero vos pesar / seja, sennor, ja-que vos falarei||271.9 e o pesar que me fazen sofrer / e a gran coita non é de dizer||272.16 pero me de fazer / mui grave foi, levei-os eu ali||273.17 e tod’aquesto, sennor, coitas son||274.8 se por aquest’ama dev’a seer, / é-o ela, podede-lo creer||274.9 se por aquest’ama dev’a seer, / é-o ela, podede-lo creer||274.18 porque a vej’a todos querer ben, / ou porque do mund’é a máis amada||274.19 [E] é-o de como vos eu disser||278.12 e fezo-lle tan muito ben saber / que en todo ben é mui sabedor||278.17 non querria seer / rei nen seu fillo nen emperador / se per i seu ben ouvess’a perder||279.14 ca todo quanto vi me foi pesar / e non me soube consello fillar||280.4 pois que vos vós non doedes de min, / que por vós sofro, morte m’é de pran||280.5 e morte m’é de m’end’assi queixar, / tan grave dia, sennor, que vos vi!||280.8 Pois estas coitas eu ei a sofrer, / que vos ja dixe, máis ca morte m’é||280.10 e morte m’é, sennor, per bõa fe, / de que vos ar ei aquest’a dizer||280.16 mui grave me sera / de o dizer, pero a dize-l’ei||281.6 tan sen ventura foi que non morri, / que, se mil vezes podesse morrer, / mẽor coita me fora de sofrer||282.2 Deus, que mi oj’aguisou de vos veer / e que é da mia coita sabedor||283.9 ca doo de mí / averia e saberia ben / qual é gran coita ou quen perde sén||284.10 o que pod’e val / me non valla se querria viver / eno mundo nen niun ben aver / dela, nen d’outri, se fosse seu mal||284. e por aquest’é ‘ssi meu coraçon||286.6 E porque son mui ben quitos os meus / ollos de nunca veeren prazer / u vos, sennor, non poderen veer||286.14 e, porque sodes meu mal e meu ben, / avede vós oje doo de min!||290.19 e esta morte mellor me sera / ca de viver na coita que non á / par||290.22 E mellor éste, mais sera meu ben / de morrer cedo||290.24 e non saberen quen / é por quen moir’e que sempre neguei||291.16 Ja o dormir, ... / [ei] perdudo, pois ést’assi / que u a non vi non dormi||292.18 e por esto sõo certã’, amiga, que por vós chorava||293.8 [E] est’é o de que vos vós gardades||294.2 O que vos diz, senhor, que outra ren desejo / no mundo máis ca vós éste o mui sobejo / mentira[l] quen no diz||294.14 cousa mui desguisada / é seer outra ren no mundo desejada / de mí como vós sodes||299.13 E des quand’ela fosse sabedor / do mui gran ben que ll’eu quis, poi-la vi, / pero me mal ar quisesse, des i / terria-m’eu que estava mellor||301.15 E vej’a muitos aqui razõar / que a máis grave coita de sofrer / vee-la om’é e ren non lle dizer||302.21 meu mal éste quanto ben ei||302.22 meu mal éste quanto ben ei, / e fora po-lo dizer eu||304.7 E, se non é, ca me leixe prender / por ela morte||305.2 e entendo ca son / mui boas donas||306.4 é tan bõa que Deus non me perdon / se eu querria no mundo viver / por lle non querer ben nen a veer||309.22 Com’antr’as pedras bon rubi / sodes, antre quantas eu vi||312.5 Por amor de Deus, quen o vir diga-lle que sa prol sera / de me veer||314.5 ca, se eu fosse fis de a veer, / non querria do mundo máis aver||316.23 o mellor é pera mí de morrer||317.8 Que mal fui eu desaventurado / que en [a]tal tempo fui ben querer / atal dona||318.9 e, pero ést’assi, / ei tan gran coita d’ir u ela é||319.17 mas non cuidei que foss’assi, / e dereit’é d’assi morrer||319.23 e ora muit’á gran sabor / de mia morte cedo saber / porque fui seu entendedor||320.16 e cuidará que non / sera meu ben e dara-mi-o por mal||323.10 direi-lh’eu quan gran coita é||323.12 pero quen s’én quiser sair / sera ja quite d’ũa ren / du a non vir, de veer ben||324.5 mai-la minha non é coita!||324.8 mai-la mia coita x’é forte||324.10 mai-la minha non é morte!||324.15 mai-lo meu mal non é mal!||326.10 mais vedes, de guisa mi aven, / meus amigos, que ést’assi: / que non ei eu end’al fazer / [enquant’ela poder viver]||326.16 mais mia fazenda ja assi é: / que non ei [eu end’al fazer / enquant’ela poder viver]||328.17 e vós dizedes que non ést’assi||328.18 poi-lo dizedes, assi é, de pran||329.2 Aquestas coitas que de sofrer ei, / meu amigo, muitas e graves son||329.9 e sabe Deus de nós que ést’assi||329.15 e estas coitas, senhor, minhas son||331.18 «Non a serviádes nen sejades seu»||333.13 – De vos pesar, senhor, ben ést’e prez||333.19 cuid’eu que é mal / de máis, amigo, demandardes-mi al||334.16 todos mi dizen que é mal / de mi fazerdes tanto mal||335.9 Vós me rogastes mui de coraçon / que lhe fezesse ben algũa vez, / ca me seria mesura [e] bon prez||335.16 mais, e pois que assi é, / farei-lh’eu [ben, ...||336.11 e por aquesto o jur’e o digo / que ja máis nunca seja verdadeiro||337.4 e, pero x’as mias coitas muitas son, / non querria deste mundo outro ben / senon poder negar quen quero ben||338.15 e, pois ést’assi, / muito mi praz polo que vos direi||339.20 e, pois que m’end’eu for / daqueste mundo, que ést’o peor / (cousa que sei), querrei-me del riir||345.8 ca me jurou que nunca se ja de mí partisse / e máis foron de cento mentiras que m’el disse||351.7 Des que vos [eu] vi, sei que é maior / coita do mund’esta que por vós ei||352.1 De mort’é o mal que me ven / muit’...||353.8 Sofrer quero de nunca lle dizer / qual ben lle quero no meu coraçon, / pero m’é grave||356.6 maldito seja quen mi-o devinnar!||357.16 e, ja que moiro por vós, assi é||357.19 E vosso fui, senhor, des que vos vi, / e fora máis se non morress’assi!||357.20 E vosso fui, senhor, des que vos vi, / e fora máis se non morress’assi!||359.3 que lhes diga por quen trob’ou qual é||359.5 e por én ei a todos a dizer / ca non saberan quen é mia senhor||359.7 En lho dizer non seria mia prol||359.14 E que an consigo de mi aficar / que lhes diga qual é a senhor que ei?||359.16 E en al deverian a falar, / que seria máis sa prol||360.4 todo-los que me veen preguntar / qual ést’a dona que eu quero ben||360.17 aqueles que me van a demandar / quen é mia senhor||363.1 Sennor, que grav’oj’a mí é / de me aver de vós a partir||369.7 come vós, sennor; e, pois assi é, / mui gran dereito faç’en vos querer / mui gran ben||372.11 porque ei medo que alguen dira / que sen mesura sodes contra mí||372.22 E, pois assi é, venho-vos rogar / que vos non pes, senhor, en vos servir||372.27 que á dona que m’en seu poder ten, / que sodes vós, mia senhor e meu ben||373.15 ca tan muit’é o vosso ben, sen[h]or||374. poss’eu fazer quen quiser sabedor / que non é ‘ssi, ca, se me venha ben,||374.6 que non é ‘ssi, ca, se me venha ben, / non é doado||375.9 ar sõo sabedor / que nunca mal avedes de fazer||375.13 Pois de vos servir é meu coraçon||378.3 perdi ela, que foi a ren milhor / das que Deus fez||379.8 des i sabedor / sõo d’atanto, par Nostro Sen[h]or: / que, ... / coita nen mal outro non poss’aver / eno inferno se con ela for||380.6 des i, / por este mal que mi a min por vós ven, / come se fosse ben||380.9 e digo que sode-la milhor / do mund’e trobo polo voss’amor||380.16 Mais eu, senhor, en mal dia naci / del, que non ten nen é conhecedor / do vosso ben||380.21 deste gran ben que el por ben non ten / mui pouco del seria grand’a min||381.9 Se foss’eu o que vos leva, / levar-m’-ia en bon dia||381.15 por én son eu o que leva / por vós coitas noit’e dia||384.33 vós sabede ben / que viva é e comprida de sén / a por que eu trob||386.8 Pero quen-quer x’entenderá / aquestes ollos quaes son||392.3 [E] foi Dordia Gil e foi Guiomar, / que prenderon ordin||392.3 [E] foi Dordia Gil e foi Guiomar, / que prenderon ordin||392.4 mais, se foss’eu rei, / eu as mandaria por en[de] queimar / porque foron mund’e prez desemparar||393.8 E preguntar-m’-an, eu o sei, / da dona que diga qual é||394.16 mais, pois que assi é, / ante lhe quero [a mia senhor dizer / o por que posso guarir, ou morrer]||396.20 e, pero sei que me matar’Amor, / enquant’eu fosse d’aqui morador / nunca eu ja del morte temeria||397.9 e estas coitas, sennor, minnas son||398.14 ca esta morte non é jograria||398.21 «Est’é filla de Maria»||400.9 e non diredes que non ést’assi||400.15 e non diredes que assi non é||403.16 mais este mui gran pesar me sera / de me partir de vós per nulla ren||405.15 e, de pran, ést’assi: / ... ||406.4 querri’agora seer sabedor / per quen o poderon eles saber||408.4 e que non é j’assi||408.11 e, pois é mal, / non i faledes, ca prol non vos ten||408.18 – Non vos á prol, amigo, ca ja sei / o por que era todo voss’amor||409.15 Mais esta mesura, como seria / de mia sennor?||410.9 e é gran coita de mort’a do mar||410.10 e é gran coita de mort’a do mar, / mas non é tal||410.16 e estes outros que amor non an / dizen que non, mas eu direi qual é||411.15 ca en desejos é todo meu ben||411.24 ca sen desejos nunca eu vi quen / podess’aver tan verdadeir’amor / com’oj’eu ei nen fosse sofredor / do que eu sofr’...||412.1 Pois mia ventura tal é, pecador, / que eu ei por moller mort’a prender||412.28 Moiro mui ben se end’é sabedor / ela||412.31 ca non quis nen querra / nen quer que eu seja seu servidor||413.4 e porque sõo vosso servidor||413.8 Por mercee que vos venno pedir / e porque sõo vosso||413.16 porque soub’eu, qual sodes, connocer||414.10 mais non / perdi por én coita do coraçon, / pero ben foi máis do que me matou||415.23 e nunca sera / bravo nen sannudo se llo fazer / outro non fezer||418.15 ca mui ben sõo sabedor / que morrerei, u non jaz al||419.3 e, ja que ést’assi, / meus amigos, ... / gradesc’a Deus que me faz a maior / coita do mund’aver por mia sennor||419.16  ..., e, pois que assi é / gradesc’a Deus que me faz a maior / ...coita do mund’aver por mia sennor||422.11 enquant’eu vosso for||422.14 e vos de min non quiserdes doer / e da gran coita, de que sofredor / foi, e do mal||422.23 ca ben coido, de com’é traedor, / que me mate ced’, ...||423.9 ca ben me pode partir da maior / coita de quantas eu oi falar, / de que eu foi, muit’i á, sofredor||423.20 mais esso pouco que eu vivo for, / pois assi é, no’me quero queixar / deles||423.21 mais el seja seu traedor / se me non mata||424.11 ca mui melhor mi sera d’outra ren / de me leixar log’i morte prender||424.13 ca melhor m’é ca tal vida viver / e ca meu tempo tod’assi passar||425.4 ca des enton assi quis Deus / e mia ventura, que é tal / que nunca vos ousei dizer / o que vos queria dizer||425.13 Seede mui ben sabedor||427.5 e anda ben, pero que fer’é d’unha||427.12 [e] é caçurr’e vejo que rabeja / e ten espunlha de carne sobeja||429.5 a que parece melhor / de quantas Nostro Senhor / Deus fez: é Dona Joana,||429.16 esta é Dona Joana||429.27 esta é Dona Joana||430.23 E quen soubesse como me vai non / terria que eu sõo de bon sén / en me leixar viver||435.8 E vós, sennor, podedes entender / que ést’assi||438.2 [D]izedes vós, sennor, que vosso mal / seria se me fezessedes ben||438.10 mais sabed’ora ja / que seria de me guarir mellor||438.16 ca mal sera se por vós morto for||439.3 Tan muito mal me ven d’amar / a mia sennor, per bõa fe, / meus amigos, que assi [é] / que ei a dizer con pesar||440.15 e, pero assi é, / todos dizen que fill’outra sennor||441.15 des aqui / serei voss’om’, e vós de mí / seredes sennor||441.16 e vós de mí / seredes sennor||442.11 e Deus e vós fazedes-me peor, / e peor m’é que quando comecei||443.6 [a]i Senterigo, ai Sentirigo, / al é Alfanx’e al Seserigo!||444.6 que m’oj’entenda o por que digo / al é Alfanx’e al Seserigo||445.3 [A]migos, des que me parti / de mia sennor e a non vi, / nunca fui ledo nen dormi||450.6 ca ja [son] eu treedor / se se ela quer ir migo||453.4 ca nunca vi dona peior talhada, / e quige jurar que era mostea||453.6 e vi-a cavalgar per ũa aldeia / e quige jurar que era mostea||453.9 Gran foi o palheiro / onde carregaran tan gran mostea»||457.2 pois fordes n[a] alcaria / e virde-la azeitona, ledo seeredes esse dia||457.6 Ben sei que seeredes ledo, pois fordes no Exarafe / e virdes as azeitonas que foran de Don Xacafe||460.5 E queremos riir / eu e Gonçalo Mar[t]ĩiz, que é / ome muit’aposto, per bõa fe||461.21 non façades dela capa, ca non é cousa guisada||461.22 E, pois que sodes aposto e fremoso cavaleiro, / gardade-vos de seerdes escatimoso ponteiro||461.23 gardade-vos de seerdes escatimoso ponteiro||464.5 porque vós sodes a melhor / dona de que nunca oisse / omen falar||464.13 mui ben seede fis / que nunca eu sen cuidado / én viverei||464.24 Ca o mal, que vos foi ferir, / aquele x’ést[e] o nosso||468.4 [...] / porque lhi rogavan que perdoasse / Pero d’Ambroa, que o non matasse / nen fosse contra el desmesurada||468.25 E por esto é grande a mia nomeada||468.26 E por esto é grande a mia nomeada, / ca non foi tal que, ... / que én eu mui ben non [o] castigasse||472.5 Amigo de Souto Maior, / daquesto sõo sabedor||475.11 e dad’a vós dev’i a seer / aqueste don||475.31 e [j]uro-vos, par San Vincent[e], / que non é bõo doneador / quen esto fez[er] a ciente||476.19 ca non podedes outros taes achar / que vos non conhoscan quen sodes nen qual||478.7 ca ei espanto / por quanto / mui perigo[o]sas son||478.35 ca máis me pago do mar / que de seer cavaleiro||478.36 ca eu foi ja marinheiro||478.39 e quero-m’oimais guardar / do alacra e tornar / ao que me foi primeiro||478.46 doado / m’é de as eu razõar, / pois-las non ei a provar||479.6 Esta é a madeira certeira||479.9 atan longa deve toda [a] seer / per antr’as pernas da [e]scaleira||479.16 Esta é a midida d’Espanha, / ca non de Lombardia nen d’Alamanha||479.18 e, porque é grossa, non vos seja mal||480.12 e d’Azeved’ar é mui natural||481.15 É romeu que Deus assi quer servir / por levar tal furt’a Jelusalen||482.5 ca non é esta de Nostro Sen[h]or / paixon||482.6 ca non é esta de Nostro Sen[h]or / paixon, mais é-xe de min, pecador, / por muito mal que me lh’eu mereci||482.16 Quisera-m’eu fogir logo d’ali, / e non vos fora mui[to] sen razon, / con medo de morrer e con al non||482.27 Fel e azedo bivisti, Senhor, / por min, mais muit’ést’aquest’o peior / que por Ti bevo nen que acebi||483.19 E por end’é gran traedor provado, / de que se ja nunca pode salvar||484.15 O adail e[ra] mui sabedor, / que o guiou per aquela carreira||484.22 Muito foi ledo, ... / quando se viu daqueles passos fóra / que vos ja dix’, ...||484.31 ca non é jogo de que omen chora!||485.15 por ende non é trobar natural, / pois que o del e do dem’aprendestes||486.6 logo tenho i que non dissera ren / e era ja quite de todo ben||486.12 logo lhi mostran ben do que quit’é||486.13 e pero digo-lh’eu que [o] mal é / de quen o el quitou muitas de vegadas||487.28 querra que seja quanto avedes seu||491.32 se acha molher que aja [o] mal / deste fogo que de San Marçal é, / assi [a] vai per foder encantar||491.35 fodendo, lhi faz ben semelhar / que é geada ou nev’e non al||492.6 Pois el agora tan muito erra, / maldito seja!||492.17 Se é ricome ou á mesnada, / maldito seja!||492.23 Pois chus mol[e] é que manteiga, / maldito seja!||493.6 mais empero era-x’el tan braceiro / que ouv’end’ela de ficar colpada||493.13 per sas armas e per com’er’arteiro, / ja sempre end’ela seera sinalada||494.8 O que da guerra se foi con nemiga, / pero non veo quand’é preitesia, / non ven al maio||495.13 e fostes vós mui sabedor / d’eu por vós atal mort’aver||495.20 ca meu serviç’e meu amor / sera-vos d’escusar peior / que a min d’escusar viver||496.4 e quer’ir algũa terra buscar / u nunca possa seer sabedor / ela de mí||496.6 pois que lh’é, d’eu viver aqui, pesar||496.8 Mais, Deus, que grave cousa d’endurar / que a min sera ir-me d’u ela for!||496.14 Mais se fez Deus a tan gran coita par / come a de que serei sofredor / quando m’agora ouver d’alongar / daquesta terra||497.4 que vos servi sempr’e vos fui leal / e serei ja sempr’enquant’eu viver||497.5 que vos servi sempr’e vos fui leal / e serei ja sempr’enquant’eu viver||497.9 des i é cousa mui descomunal, / de matardes min||497.11 des i é cousa mui descomunal, / de matardes min, que merecedor / nunca vos foi de mort’;...||501.12 e con tod’esto non quis que morresse / porque era meu ben de non durar / en tan gran coita nen tan gran pesar||503.6 ca, pero a sempre servi, / grand’é o mal que mia senhor / mi quer||503.10 e, se aquest’é querer mal, / est’é o que a min aven||503.11 e, se aquest’é querer mal, / est’é o que a min aven||503.17 se est’é mal, a meu cuidar, / este mal non poss’eu partir||504.2 En gran coita, senhor, / que peior que mort’é, / vivo, per bõa fe||506.1 Pois mia ventura tal é ja / que sodes tan poderosa / de min, mia senhor fremosa||508.6 que nunca mi valha Nostro Senhor / se ant’eu ja non queria morrer / e se mi non fosse maior prazer||508.13 Tan muit’é o mal que mi por vós ven||508.19 ca máis meu ben é de morte sofrer / ante ca sempr’en tal coita viver||509.1 Grave vos é de que vos ei amor||509.5 se vos grav’é de vos eu ben querer, / grav’ést’a mí, mais non poss’al fazer||509.6 se vos grav’é de vos eu ben querer, / grav’ést’a mí, mais non poss’al fazer||509.7 Grave vos é, ben vej’eu que é assi, / de que vos amo máis ca min nen al||509.7 Grave vos é, ben vej’eu que é assi, / de que vos amo máis ca min nen al||509.9 e que [e]st’é mia mort’e meu gran mal||509.9 Grave vos é, ben vej’eu que é assi, / ... / e que [e]st’é mia mort’e meu gran mal||509.13 Grave vos ést’, ... / que non podia máis, per bõa fe, / de que vos am’, ...||509.15 e sei que assi é||509.19 pero máis grave dev’a min seer / quant’é morte máis grave ca viver||509.20 pero máis grave dev’a min seer / quant’é morte máis grave ca viver||510.6  erades boa pera rei||511.5 e, pois é ‘ssi, / que pouco posso durar / e moiro-m’assi, de chão||511.17 con cuidad’e con pavor / meu coraçon non é são||512.3 vedes quen é, e seed’én nembrada||512.7 vedes que[n] é, [e] venha-vos en mente||512.11 vedes que[n] é, [e] non xe vos obride||515.16 E mal seria se non foss’assi||516.10 e aquesto direi-vos por que [é]||517.11 Ela s’estava queixando / come molher con gran coita / e que a pesar, des quando / nacera, non fora doita||517.13 «Tu non es senon mia coita, / ai amor!»||517.16 Coitas lhi davan amores, / que non lh’eran senon morte||517.20 «Mal ti venha per u fores, / ca non es senon mia morte, / ai amor!»||518.15 ca soo certo d’ũa ren: / ... ||520.19 ca tal é que ante se matara / ca mi falar se o sol cuidara||523.7 porque tamanh’é o meu mal / que non vejo prazer de min nen d’al||523.11 E, pois meu feito, senhor, assi é, / querria ja mia morte||524.19 e, porque soo desto sabedor||525.13 ca, senhor, mui gran prazer mi per / quand’en vós cuid’e non ei de cuidar||525.16 mais gran maravilha tenh’eu que é / de mi viir de vós mal||526.2 Senhor fremosa, non poss’eu osmar / que ést’aquel’en que vos mereci / tan muito mal quan muito vós a mí / fazedes||527.13 E, pois tamanho foi o erro meu / que lhi fiz torto tan descomunal||528.4 mais non vos direi eu qual / é a molher||528.10 mais nunca ome per mí sabera / quen é||528.15 mais non direi quen é||530.4 pero soo certão / que mi queredes peior d’outra ren||530.10 e pero soo certo / que mi queredes peior d’outra ren||531.10 pero m’é greu, / entenderán que vos sei eu, / senhor, melhor ca min querer||536.7 tenho que mi fariades gran ben / de mi dizerdes quanto mal mi ven / por vós, se vos éste loor ou prez||536.8 ca, se vos fosse ou prez ou loor, / de me matardes seria razon||536.11 mais d’atanto seede sabedor||536.12 que nen un prez nen loor non vos é, / ant’errades muito, per bõa fe, / de me matardes, fremosa senhor||537.11 e con tod’est[o] é mui comunal / ali u dev’, ...||537.14 non lhi fez pouco de ben / quando non quis que lh’outra foss’igual||537.18 des i, é leal / muit’, ...||538.1 Mesura seria, senhor, / de vos amercear de mí||538.4 e én mui grav’é voss’amor||538.7 tan grave que non ei poder / d’aquesta coita máis sof[r]er, / de que, muit’á, fui sofredor||538.15 Mais Deus, que de tod’é senhor, / me queira põer conselh’i||538.18 ca, se meu feito vai assi / e m’El non for ajudador / contra vós, ... / ..., / moir’eu, mais non merecedor||539.1 Que estranho que m’é, senhor, / e que gran coita d’endurar||539.4 Que estranho que m’é, senhor, / e que gran coita d’endurar, / quando cuid’en mí, de nembrar / de quanto mal fui sofredor / des aquel dia que vos vi!||539.18 que ei coita sen par, / de qual vós sodes sabedor / que passou e passa per min||540.8 Tanto me coita e trax mal Amor / que me mata, seed’én sabedor||540.13 ca de me matar Amor non m’é greu, / e tanto mal sofro ja en poder seu||541.9 sõo sabedor / que os que troban quand’a frol sazon / á, e non ante, ... / non an tal coita qual eu ei sen par||542.4 Preguntar-vos quero, por Deus, / ... / ..., / que pecados foron os meus, / que nunca tevestes por ben / de nunca mi fazerdes ben||543.6 de mal en mal e peior de peior, / non sei qual é maior coita, senhor||543.9 Tantas coitas levei e padeci, / des que vos vi, que non poss’oj’osmar / end’a maior, tantas foron sen par||543.15 que non poss’osmar a maior qual é||544.7 Pero filhar-lh’-ia por galardon / de a veer se soubesse que non / lh’era tan grave||546.1 Que grave coita, senhor, é / a quen sempr’á [a] desejar / o vosso ben||546.9 e faz-me levar tanto mal / que esto m’é coita mortal / de sofrer||546.15 e tanto mal e tant’afan / que par de morte m’é de pran||547.3 e sofrer m’é, per boa fe, / o mal||547.5 e sofrer m’é, per boa fe, / o mal, ca o ben sabedor / sõo que o non ei d’aver||547.7 mais que gran coita de sofrer / que mi é, coitado pecador||548.16 E faço mui guisado, / pois soo servidor / da que mi non dá grado||548.21 por én conor- / t’eu non ei ja senon da mor- / t’, ende sõo desejador||551.28 ca morte m’é esta vida||552.16 tẽede por ben, pois que ést’assi, / senhor fremosa, [de vos non pesar / de vos veer se mi-o Deus aguisar]||555.8 E, pois do mal que én levei / muit’á vós sodes sabedor||555.16 tẽede ja por ben, / ... pois tant’é o meu mal, / de vos querer de min doer||556.13 e podedes saber / qual coita é de padecer / aquesta de que me matades||556.15 E, senhor, certa sejades / que des enton non temerei / coita que mi dar possades||557.5 e, pois me tod’este mal per vós ven, / mia senhor aja ben, pois ést’assi, / e vós ajades mal e nunca ben||557.8 En grave dia que vos vi, Amor, / pois a de que sempre foi servidor / me fez e faz cada dia peior||558.10 e por én peç’a Deus assi, / que sabe quant’é o meu mal, / que vos mud’esse coraçon||561.18 que El m’ajude a tan forte / coita, que par m’é de morte||562.17 E, mia senhor, u sempr’ei de cuidar / no maior ben dos que no mundo son / qual ést’o vosso, ei mui gran razon||563.1 De mi valerdes seria, senhor, / mesura por quant’á que vos servi||563.3 mais, pois vos praz de non seer assi / e do mal ei de vós sempr’o peior||563.10 e, pois vos é pesar / e sofr’eu mal, de que moir’, ...||566.2 Senhor, aquel que sempre sofre mal / mentre mal á non sabe que é ben||566.6 por én querede, pois que eu, senhor, / por vós fui sempre de mal sofredor, / que algun tempo sábia que é ben||566.7 por én querede, ... / ..., / que algun tempo sábia que é ben||568.6 teede por ben, ... / ..., / de mi teer puridade, senhor, / e eu a vós, ca est’é o melhor||568.9 mais a mia mingua foi grand’, ...||569.19 ca, senhor, todo m’é prazer / quant’i vós quiserdes fazer||570.5 mais certo seed’, amigo, / que non fui o vosso pesar / que s’ao meu podess’iguar||570.9 Mui ben soub’eu por verdade / que erades tan coitado / que non avia recado||570.19 e por én seede certo / que non foi o vosso pesar / [que s’ao meu podess’iguar]||572.1 Que trist’oj’é meu amigo, / amiga, no seu coraçon||580.16 e por esto soo certa / que ant’el queria mo[rrer / ca mi sol un pesar fazer]||585.14 e eu ben vos digo que é san’e vivo||585.17 e eu ben vos digo que é viv’e sano||585.19 E eu ben vos digo que é san’e vivo||585.22 E eu ben vos digo que é viv’e sano||591.7 e, par Deus, é cousa mui desguisada||591.24 non vos dig’eu que non pode seer / voss’amigo, pois om’é, de morrer||592.14 ca é descomunal / o mal que sofr’e a coita mortal||593.3 – Si, mia senhor, ca non poss’al / fazer, ca seria meu mal / e vosso||593.7 mais que gran coita d’endurar / mi sera, pois me sen vós vir!||593.12 mais morte m’é de m’alongar / de vós e ir-m’alhur morar||593.18 mais, pois u vós fordes non for, / o que morrerá eu serei||597.2 O meu amigo á de mal assaz / tant’, amiga, que muito mal per||598.22 mais Deus escolha, come quen Ele é, / por vós, amigo, e des i por mí||600.8 Vós trouxestes o preit’assi / come quen non é sabedor / de ben nen de prez nen d’amor||601.7 e foi pecado seu / de sol põer no coraçon, / madre, passar mia defenson||602.17 Senhor do meu coraçon, cativo / sodes en eu viver con que vivo||604.4 e, pois ést’assi, / guisade de nos irmos, por Deus, d’aqui||604.10 e, pois ést’assi, / guisade [de nos irmos, por Deus, d’aqui,||604.16 e, pois ést’assi, / guisade de nos irmos, por Deus, d’aqui||610.5 e por én sejo / sempr’en coita tan forte / que non m’é senon morte||613.13 Non é senon espanto, / u vos non vejo, quanto / ei, desej’e quebranto||614.3 pero me foi greu / o que m’el ja muitas vezes rogou||615.7 por én ja morrerá, / e por aquesto m’é greu||615.11 Aquel que coita forte / ouve des aquel dia / que vos el vio, que morte / lh’é, ... / nunca viu prazer nen ben||616.20 De vos veer a min praz / tanto que muito é assaz||617.5 ben vos digo: /  éste o meu solaz||617.12 Pois de me levar vejo / que éste o seu desejo, / ... / praz-mi muito sobejo||618.17 ca diz que lhi fiz eu ben / e ca vós soubestes todo com’é||619.11 que, de quan ben parecia, / que tod’era seu quebranto||624.8 non ja en al, desto son sabedor||624.11 mais, pois-la matou, serei sofredor / sempre de coita enquant’eu viver||626.3 Tal sazon foi en que eu ja perdi / quanto ben ouv’e non cuidei aver / que par podesse a outro ben seer||626.13 mais agora Deus tal senhor mi deu / que de bon prez e sén e parecer / é mui melhor de quantas quis fazer||628.3 senhor, e ben é vos[s]a torpidade / de quantas outras eno mundo sei||628.14 e d’ũa ren i seede sabedor||628.22 amade vós o q[ue] vos máis deseja, / e ben creede que eles todos son||629bis.4 ainda eu fi’-de cornudo / seja por feito que faça||630.2 Estes que agora, madre, aqui son / dizen que é sandeu meu amigo||630.9 non me dirian mal / se soubessen com’é||630.13 E aqueles que ja dizen que é / por mí sandeu||633.3 e verdad’é per com’end’a mí aven / d’ũa dona u tod’est’ei osmado||634.2 Ora, senhor, tenho muit’aguisado / de sofrer: coit'é grand’e gran desejo||634.5 e, mia senhor, est’é gran mal sobejo / meu e meu gran quebranto||634.29 de razon é d’aver eu desejada / a morte||635.10 mais, pois, amigos, eu fui sabedor / que lhe [prazia de me mal fazer, / log’eu des i desejei a viver]||635.16 mais, pois, amigos, ben certo fui eu / que lhe prazia [de me mal fazer, / log’eu des i desejei a viver]||635.20 mais pera non perder / ela per min ren do que lh’é prazer||636.9 mais ora ja, senhor, non ést’assi / por aquesto que vos quero dizer||636.20 e, par Deus, mia senhor, / muito me foi de o perder peor!||638.12 e, pero, [mia] senhor, grand’é meu mal, / vedes o que mi é máis grave que al||638.13 e, pero, [mia] senhor, grand’é meu mal, / vedes o que mi é máis grave que al||638.14 o pesar é que vós tomades én, / ond’a min, senhor, quanto mal m’én ven||638. per mia morte, que non quer consentir / porque sabe que máis morto me ten / per viver eu, pois a vós pesar é.||638.19 porque sabe que máis morto me ten / per viver eu, pois a vós pesar é||639.10 mais est’é tan gran ben / que lhi non pod’outro ben par seer||639.11 mais est’é tan gran ben / que lhi non pod’outro ben par seer||640.3 Viv’e cuida por én se[e]r sandeu||644.10 ca ja máis non ar fui ledo meu coraçon, meu amigo, / ... / tães ora que me vistes||648.14 Que non lh’estevess’eu trist[e], e tarda e non mi ven, / e pero non é por cousa que m’el non quera gran ben||650.9 E nunca mi ben querades, que mi sera de morte par||653.8 O que jurava que me non visse, / por non seer todo quant’el disse, / par Deus, donas, aqui [é ja!]||657.8 [O] por que vós baralhades migo / quero-lh’eu ben, pois é voss’amigo, / delgada||661.4 E morrerá por mí, tant’é coitado||663.2 qual ést’o voss’amigo que mi vos pedia?||663.4 – Qual é [o] voss’amigo que mi vos pedia?||670.5 nunca no mund’, ... / foi outra tan leda molher / com’eu serei des que o vir||670.6 mais pero triste serei [...]||674.3 é amigo que nunca desejar / soub’outra ren senon mí, eu o sei||674.6 e, se o eu por mí leixar morrer, /  sera gran tort’, ...||680.19 Non sei que diga, tanto m’é gran mal, / do meu amigo de como m’errou||684.6 e tal queixum’end’ei / que direi, amigo, per bõa fe, / como parec’e seu nom’e quen é||684.20 E, poi-lo eu disse[r], per bõa fe, / pesar-vos-á, pois souberen quen é||685.19 Pois entendedes, amigo, com’é / a mia fazenda, por Nostro Senhor, / vivede migo||691.17 e é cousa máis guisada / de dizerdes com’eu digo||692.2 Muitos vej’eu que se fazen de mí / sabedores, que o non son, de pran, / nen o foron nunca nen o seran||692.3 Muitos vej’eu que se fazen de mí / sabedores, que o non son, de pran, / nen o foron nunca nen o seran||692.6 non saben tanto que possan saber / qual ést’a dona que me faz morrer||693.2 Per boa fe, mui fremosa, sanhuda / sej’eu e trist’e coitada por én||693.9 mais seria-lh’oje melhor a morte / porque se foi [sen meu grado d’aqui]||694.9 Quen lh’ora dissesse quan trist’oj’eu sejo / e quant[o] oj’eu, mui fremosa, desejo / falar-lh’e vee-l’!||696.13 Se por mí morrer, perda mi é, / e pesar-mi-á se o non vir||699.9 nunca eu ar pudi saber / que x’era pesar nen prazer||699.10 nen que x’era mal nen que ben||701.15 ca eu nunca con nulh’ome falei, / ..., / des que naci, nen ar foi sabedor / de tal fala nen a fiz nen a sei||702.9 – Mal mi venha, se assi é||706.2 Fremosas, a Deus louvado, con tan muito ben como oj’ei, / e do que soo máis leda||707.1 Agora me foi mia madre melhor / ca me nunca foi des quando naci||707.2 Agora me foi mia madre melhor / ca me nunca foi des quando naci||707.4 e ora é mia madre e mia sen[h]or, / ca me mandou que falasse migo||710.16 que terra foi a que achou / u el sen min tanto morou||711.10 e disse quand’e qual dia, / ergo se fosse maltreito / de morte||713.4 e mal sén foi, pois m’el tan gran ben quer, / que o tive sempr’en desden||714.3 e fui eu i muit’errada / por quanto lhi foi sanhuda quando se de mí partia||714.4 par Deus, se ora chegasse, co[n] el mui leda seria!||714.10 mais por esto m’é sanhudo / por [quanto lhi fui sanhuda quando se de mí partia:||715.13 ca meu dano seria / de viver máis un dia||721.1 Que leda que oj’eu sejo / porque m’enviou dizer / ca non ven con gran desejo||722.23 mais el me mata porque quer morrer / por mí de pran e, do que m’é peior, / non pod’én ja o coraçon quitar||725.21 farei-lh’eu que veja qual é meu poder||729.9 quando el veer, com’eu serei / sanhuda, parecendo ben||737.15 Preguntade vó-lo voss’amigo, / ..., / se era mort’ou viv’o[u] que fara||742.3 dizen que é[ste] mal / mias amigas e que faço mal sén||742.7 pois meu amigo morre por morrer / por mí, meu ben é de lhi ben fazer||742.17 e direi eu: «Qual ést’a que o diz?»||743.13 Ele quit’é por mí d’outra senhor||744.4 mais, pois assi é, / oimais fazede des aqui / capa d’outra, ca non de min||744.15 log’i ben vi eu / que seu erades, ca non meu||745.7 E sodes desmesurada, / que vos non queredes doer / do meu amigo||745.16 poi-lo seu mal cedo meu é||746.19 ca o sandeu quanto máis for / d’amor sandeu tant’é milhor||746.20 ca o sandeu quanto máis for / d’amor sandeu tant’é milhor||754.4 e, se non é assi, / non vejades de mí prazer / que desejades a veer||754.10 e, se assi non é, / non vejades de mí prazer / [que desejades a veer]||754.16 ca, se assi non é, senhor, / non vejades [de mí prazer / que desejades a veer]||755.7 [E] nunca serei leda se o non vir||756.10 Nunca con taes novas tan leda foi molher / com’eu soo con estas||758.4 E este mundo que é ja?||758.12 siquer meus olhos verdes son||759.5 aqueste mundo x’ést’a melhor ren / das que Deus fez a quen El i faz ben||759.7 O paraiso bõo x’é, de pran, / ca o fez Deus, e non dig’eu de non||760.7 [E] de pran non son tan louca / que ja esse preito faça||760.14 Ai Don Joan de Guilhade, / sempre vos eu fui amiga, / e queredes que vos diga?||762.3 foi mui queixos’e, pero se queixou, / dei-lh’eu enton a cinta que tragia||763.15 é coita / que cing’e que maravilha||765.3 e muit’amigas son de todo ben||769.14 que vosso bon prez verdad’é, / meu amigo||771.4 mais eu ben cuido que non ést’assi, / ca nunca lh’eu vejo morte prender||771.8 El chora muito e filha-s’a jurar / que é sandeu||771.14 Ora vejamos o que nos dira, / pois veer viv’e pois sandeu non for||773.4 que [é] aquelo que lh’[el]es demandan?||773.10 mais pedir cinta non é nulho mal, / e por aquesto non se perdeu migo||773.20 maldita seja quen lh’amiga for / e quen se del[e] tever por servida!||773.20 maldita seja quen lh’amiga for / e quen se del[e] tever por servida!||776.16 E ten el que pouc’é / entender de min [que lhi consent’eu / de me servir e se chamar por meu?]||778.14 non me compr’ora de melhor seer||782.11 – Sodes, amiga, sandia||782.20 – Vó-lo andades dizendo, / amiga, est’é verdade||783.6 e sol non falan en amor / e al fazen, de que m’ar é peor||783.13 Maldita sej’a que nunca disser / a quen non troba que é trobador!||783.14 Maldita sej’a que nunca disser / a quen non troba que é trobador!||783.23 E os que ja desemparados son / de vos servir (sabud’é quaes son) / leixe-os Deus maa morte prender!||784.9 Cabeça de can perdudo / é, pois non á lealdad’e / con outra fala én Guilhade||784.11 é traedor conhuçudo||785.3 Disseron-mi que avia de mí / o meu amigo queixum’e pesar, / e é tal que me non sei conselhar||785.16 e, par Deus, amiga, ben lh’estara, / ca, se lh’eu fui de mal merecedor, / rog’eu a Deus [que o ben que m’el quer / que o queira ced’a outra molher]||791.16 ja non podedes per ren ben a[ve]r / se non fordes de sanha sofredor||793.7 Vós catade per qual guisa sera, / ca non ei eu ja máis vosc’a viver||801.5 E, se el falar / non poder ante comigo, / nunca ja ledo sera||801.7 Que trist’oje que eu sejo, / e, par Deus, que pod’e val, / morrerá, u non jaz al!||801.21 mais quite sera de ben, / pois el for de mí partido||804.16 ca tanto ben ouví de vós dizer / e tanto vos sodes vós a melhor / dona do mundo||806.10 e, pero ést’assi, / mar nen terra, nen prazer nen pesar, / [nen ben nen mal non ma poden quitar] / do coraçon||807.3 A dona que ome «sennor» devia / con dereito chamar, per boa fe, / meus amigos, direi-vos eu qual é||807.8 ca sennor é de muito ben||807.21 mais, u eu vi o seu bon parecer, / vi, amigos, que mia morte seria||808.8 ca ess’é o meu ben||808.9 ca ess’é o meu ben, / e que seja verdade, que é assi||808.9 ca ess’é o meu ben, / e que seja verdade, que é assi||809.8 ca sõo certo, des que vos non vir, / que outro prazer nunca veerei||811.14 ca prez / non é fazerde-lhes mal||812.2 Oi eu sempre, mia sennor, dizer / que peor é de sofrer o gran ben / ca o gran mal||812.13 e pod’assi veer qual é peor, / do gran ben ou do gran mal, de sofrer||812.18 demais, non / creo que sabe que x’é desejar / tal ben qual eu desejei des que vi / o vosso bon parecer||812.23 e de qual eu, sennor, ouço contar / que o ben ést’, ...||814.10 e maravilh’é-m’én / como non moir’, e morrer devia||815.4 mais, se verdad’é, vingar-m’-ei assi||815.9 e, se verdad’é, par Nostro Senhor, / direi-vos como me cuid’a vingar||819.4 – Ai amiga, que mal conselh’ess’é||820.6 ca ben é de vos sofrer eu / de dizerdes ca sodes meu||821.17 mais por esto sei eu que non ést’al, / pero que mi-o [a mí] nen un non disse||823.4 e por én / queria saber de vós ou d’alguen / que ést’aquest’ou por que o fazedes||823.14 porque non sõo sabedor / se vo-lo faz fazer coita d’amor, / ou que [ést]’est’ou por que o fazedes||823.20 – Mui trist[e] andades e non sei eu / o por que é||823.21 dizede-mi-o, e non vos seja greu||826.31 demo x’é quen non diz leli, / edoi lelia doura!||827.4 mais preit’é ja que non porra migo||830.3 Mia madre, pois se foi d’aqui / o meu amig’e o non vi, / nunca fui leda nen dormi||835.2 Disseron-m’oj’, ai amiga, que non / é meu amig’almirante do mar||835.10 mais, se foi el-rei / o que do mar meu amigo sacou, / [saque-o Deus de coitas, ca jogou].||836.7 E, pois assi [é], que razon diria / por que non sofra mal?||843.7 Meu talan era de vos non parcir / porque vos fostes sen meu grad’enton||843.13 ca, se vos ora fui perdoador, / mesura foi que mi-o fezo fazer||843.14 ca, se vos ora fui perdoador, / mesura foi que mi-o fezo fazer||843.17 e, quant’é, ora serei sofredor||848.2 Sedia-m’eu na ermida de San Simion / e cercaron-mi as ondas que grandes son||848.7 E cercaron-mi as ondas que grandes son, / nen ei [i] barqueiro nen remador||852.4 e, pois vos vi, log’i tanto cuidei / que non era cuidado pera mí||852.13 E, se eu fosse emperador ou rei, / era muito de mi avĩir assi / de vós, sen[h]or, com’eu depois cuidei||852.14 E, se eu fosse emperador ou rei, / era muito de mi avĩir assi / de vós, sen[h]or||854.12 e pero que sei que lh’ést[e] mui greu, / ..., / se morto non, nunca m’én partirei||854.21 quer lhi pes, quer lhi praza, or’assi / seera ja sen meu grado, de pran||855.12 mais mia ventura tal / é contra vós que nen ũu galardon / non ei de vós||856.5 e, sen[h]or, é desvairada razon / ..., / non aver ben de vós per nulha ren||856.12 e razon é desvairada, sen[h]or||857.9 e desejar o vosso ben, senhor, / de que eu sempre foi desejador||857.17 e, mia senhor, pero que m’é mui greu, / nulh’ome nu[n]ca mi-o [e]straiará||859.2 Estranho mal e estranho pesar / é oje o meu de quantos outros son / no mundo ja||859.7 muito m’é grave de viver e non / posso viver se est’ei a passar||860.13 Como se fosse o feito meu, / vos guardarei quant’eu poder||862.14 Per min, amiga, entend’eu ben que / sonho non pode verdade seer||862.20 E, pois se foi meu amig’e non ven, / meu sonh’, amiga, non é mal nen ben||867a.2 Amor faz a min amar tal senhor / que é máis fremosa de quantas sei||867a.26 e é cousida sen dultança||870.3 e quen for velida como nós, velidas, / se amigo amar, / so aquestas avelaneiras frolidas / verra bailar||870.9 e quen for louçana como nós, louçanas, / se amigo amar, / so aqueste ramo destas avelanas / verra bailar||874.10 e faço gran d[ere]ito, ca meus sobrinhos son||875.5 foi sanhuda e nunc’a tanto vi, / e foi-se e sol non quis catar por mí||875.12 e, pois lh’eu dixe a coita e o pesar / que por ela sofro, e o mui gran mal, / foi sanhuda e catou-me en desden||877.11 senon dos tempos grandes traspassados / que acordades, e sodes pastor||877.13 de que tempo podiades se[e]r / quand’estragou ali o Almançor?||878.6 e na gent’é tan grande a cobiiça / que non á i conselho nen mesura||878.10 ca non leixan [e]spital nen egleja, / romeu nen dona nen omen fidalgo / nen omen d’orden, por bõo que seja, / que non desonren por levar del algo||879.18 ca, se dar non quer, por sen-saber é||882.13 pois assi é, semelha-mi razon / de a servir e seu ben aguardar||884.10 ja enquant’eu viver poder / ledo serei de seer seu||884.10 ja enquant’eu viver poder / ledo serei de seer seu||885.5 se m’esta coita máis durar, / ja mia vida pouco sera||886.12 non a veer, ca ja quit’é, / u a non vir, d’en al cuidar / nen de pagar-se d’outra ren||886.31 E destas coitas que sofri / a maior escolher non sei, / pero sei ca mui graves son||887.12 Am’e sirvo quanto posso / e praz-me de seer vosso||887.24 mia coita viço seria, / ca servind’atenderia / gran ben||887.26 mais est’é meu mal||888.5 o cor m’ést’antejo, / que me faz cuidar||889.2 Ben poss’Amor e seu mal endurar, / tant’é o ben que de mia senhor ei / sol en||889.6 ca sa mesur’e seu mui bon falar / e seu bon sén e seu bon parecer / tod’é meu ben||889.13 ca est’é o meu ben / e aquest’é meu viço e meu sabor||889.14 ca est’é o meu ben / e aquest’é meu viço e meu sabor||889.29 E por end’am’e sérvi’e sõo seu, / desta senhor||890.1 Que grave coita que m’é [de] dizer / as graves coitas que sofr’en cantar!||890.8 E, pois mia coita per tal guisa é / que a non posso per ren encobrir||893.23 ben me creede, sennor, que é ‘ssi||896.22 pero quero-m’esforçar, / con sén e con lealdade, / d’amar e seer leal||897.18 A gent’é trist’e sol non quer cantar||901.8 E ja dormia todo meu / sono e ja non era fol / e podia fazer mia prol||901.10 mais-lo poder ja non é meu||901.27 e bẽeiga Deus-la sennor, / de que non sera sabedor / null’om’enquant’eu vivo for||903.5 Maldito sea ‘l mare / que mi faz tanto male!||910.21 ja o pesar sera maior / pois quando vos non veerán||911.8 Vós quant’eu poder negarei / que non sode-la que eu vi||911.10 que non visse, ca des ali / fui sandeu!||912.4 A dona que eu quero ben / tal sabor ei de a veer / que non saberia dizer / camanh’é||913.3 vedes que faz / porque lh’é grav’ou lhi non praz / do que con ela comecei||914.1 Pero tant’é o meu mal d’amor||914.19 Muito é o mal que mi sofrer / fazedes||915.1 Aquest’é mui gran mal d’amor / que eu por vós, mia senhor, ei||916.3 Os meus olhos, que viron mia senhor / e o seu mui fremoso parecer, / maos seran agora d’afazer / longi dela nas terras u eu for||917.13 e vi alhur quen mentiral seer / non quer nen pode, nen bon prez leixar||918.12 ca non foi tal que a Roda entrass’e / que cavaleiro da vila matasse / senon vós, que iades desarmado||919.13 se por foder el é pecador, / non an eles i a fazer justiça||924.12 e, pero est’é as[s]i, / aven-m’ende o que eu non mereci||924.24 aqui / julgad’ora se eu, amand’assi, / dev’a seer desamado por én||925.14 peca mortal, pois é tan alto Rei||925.18 mais Deus non é tal, / ca os leixa con grand’amor morrer||931.9 mais log’el seja o senhor / e eu sua, que non seerei||931.10 mais log’el seja o senhor / e eu sua, que non seerei||941.13 Esta [i]d’, amigo, tan grave m’é / que vo-lo non saberia dizer||943.5 e nunca máis coitada foi molher / do que eu i fui, ... / cuidand’, amiga, qual era melhor||943.13 Meu é o poder, que sõo senhor / de fazer del o que m’a mí prouguer||943.13 Meu é o poder, que sõo senhor / de fazer del o que m’a mí prouguer||944.5 mais Deus, que sabe ben que ést’assi, / pois eu morrer, demande-lho por min||945.6 tan mal é que o non direi||946.1 Tan grave m’é, senhor, que morrerei||946.3 a mui gran coita que, per boa fe, / levo por vós, e a vós mui grav’é||946.5 se vos grave é de vos eu ben querer, / tan grav’é a mí, mais non poss’al fazer||946.6 se vos grave é de vos eu ben querer, / tan grav’é a mí, mais non poss’al fazer||946.7 Tan grave m’é esta coita en que me ten / o voss’amor que non lh’ei de guarir||946.9 e a vós g[ra]v’é sol de o oir||946.13 Tan grave m’é que non atendo ja / de vós senon mort’ou mui gran pesar||946.15 e [mui] grav’é a vós de vos coitar||947.3 e, por vos non mentir, / gran verdad’é, quand’eu alhur guarir / ei sen vós, que non posso ben aver||947.9 e verdad’é, seed’én sabedor, / u eu alhur sen vós ei de viver||947.9 e dizen que non vejo ben, senhor, / e verdad’é, seed’én sabedor||948.3 e dizen que meus cantares non / valen ren porque [a]tan muitos son||952.13 Mal sén é per-desasperar / ome de mui gran ben aver / de sa senhor||954.9 e rogades Deus, non sei por que é||956.3 mais non desej’aver ben dela tal, / por seer meu ben, que seja seu mal||956.3 mais non desej’aver ben dela tal, / por seer meu ben, que seja seu mal||956.7 ca non é meu ben o que seu mal for||956.7 ca non é meu ben o que seu mal for||956.8 Ante cuid’eu que, o que seu mal é, / que meu mal ést’, e cuido gran razon||956.9 Ante cuid’eu que, o que seu mal é, / que meu mal ést’, e cuido gran razon||956.22 E mal mi venha se atal fui eu, / ca, des que eu no mund’andei por seu, / amei sa prol muito máis ca de min||957.1 Que grave m’ést’ora de vos fazer, / senhor fremosa, un mui gran prazer||957.8 ca dizedes que non é vosso ben / de morar preto de vós||959.11 ca nunca led’andei / e non foi vida, mais foi gran pesar||959.11 ca nunca led’andei / e non foi vida, mais foi gran pesar||959.18 e esta vida foi tan sen sabor||960.7 ca non é vida viver sen prazer||960.14 ca non foi vida, mais foi perdiçon||960.14 ca non foi vida, mais foi perdiçon||960.15 ca non é vida viver om’assi / com’oj’eu vivo u mia senhor non é||960.17 ca par de morte m’é, per bõa fe||960.23 ca [a] El dias nunca minguará[n] / e eu serei ben-andant||962.13 as sueiras son d’ensai, / e os arções, de faia||964.16 Nostro Senhor, que á mui gran poder, / é sempre ledo no seu coraçon||964.17 e son mui ledos quantos con El son||964.19 por én faz mal, quant’é meu conhocer, / o que trist’é, que sempre cuida mal||965.2 Toda-las cousas eu vejo partir / do mund’en como soian seer||967.4 mais, a meu cuidar, / non fui eu i de sén nen sabedor / por quanto lh’eu fui amor demandar||967.10 mais, se cent’anos for seu servidor, / nunca lh’eu ja amor demandarei||970.1 As mias jornadas vedes quaes son, / meus amigos, meted’i femença||971.11 e de m’eu i escudeiro chamar, / e por que non, pois escudeiro for?||971.22 – Afonso Anes, est’é meu mester, / e per esto dev’eu a guarecer||971.33 – Afonso Anes, filharei eu don, / é verdad’, e vós, ai cor de leon?||973.6 [...] / e que queria eu melhor / de seer seu vassalo e ela mia senhor?||973.14 E quantas outras donas sei, / a sa beldad’ést’a maior / daquela que desejarei||974.7 non me vos pod’al apoer / que seja con verdade||974.35 que con ela sol ben estar, / e meu mal lhi diria, / ca esta é sa privada||975.2 Tan grave dia vos eu vi, / senhor, tan grave foi por mí / e por vós, que tan gran pesar / avedes de que vos am’eu!||975.5 E, pois a vós aquest’é greu, / greu vos seri’, a meu cuidar, / d’amardes-mi muito||975.6 E, pois a vós aquest’é greu, / greu vos seri’, a meu cuidar, / d’amardes-mi muito, senhor||975.13 nen voss’amor nunca foi meu||976.22 e fui logo led’e cantei / e, se a vir, logo guarrei||977.5 Rodrig’Eanes d’Alvares é tal||983.10 Non viva eu se m’El i non dá consello, / nen viverei nen é cousa guisada||984.5 ca meu ben é d’eu por ela morrer / ante ca sempr’en tal coita viver||987.5 éste bon rei de prez, valent’e fis, / rei Don Fernando||989.19 este rei foi o melhor rei, / que soub’eixalçar nossa lei / e a dos mouros abaixar||990. E pero, pois assi é ja, / façamos atal oraçon: / que Deus, que prês mort’e paixon,||990.22 E pero, pois assi é ja, / façamos atal oraçon: / ...||992.9 ca vós sodes e seredes / coita do meu coraçon||992.9 ca vós sodes e seredes / coita do meu coraçon||993.5 e de Valença é senhor||993.20 el-rei que Valença conquis, / que de valença ést[e] ben fis / e per valença quer obrar||993.24 rei de prez, rei de todo ben / éste: rei d’Aragon, de pran!||995.16 e, pois eu ja toda-las coitas sei, / d’ũa cousa sõo ben sabedor||996.3 meu ben seria dizer-llo assi||1004.18 des i, nunca m’errou / des que meu fui, per quant’eu aprendi||1007.7 Aqueste mundo, par Deus, non é tal / qual eu vi outro||1008.5 ca ja todas saben que sodes meu / e nen ũa non vos querra por seu||1010.6 e ũa vez, se a vós aprouguer, / fale migo, pois end’atal prazer /  é,saberemo-lo que quer dizer||1011.3 ricas e nobres dizen que seran / e meu amigo ben sei que fara / un cantar en que dira de mí ben||1013.13 E, como quer que [a] vós el seja / sanhudo, ... / avera gran sabor de vos cousir||1014.10 e o preito direi-vos eu com’é||1015.8 E o que diz que é mui sabedor / d’agoir’e d’aves||1017.4 e del e de vós non sei por que é||1017.10 e tenho que é mal||1017.13 Sanha d’amigos é: non sera ben / e sei que faredes end’o melhor||1020.9 – Non mi neguedes ren, pois assi é||1021.1 Par Deus, amigo, non sei eu que é, / mais muit’á ja que vos vejo partir / de trobar por mí e de me servir||1021.4 mais ũa destas é, per boa fe||1021.6 ou é per mí, que vos non faço ben, / ou é sinal de morte que vos ven||1021.7 Mui gran temp’á, e tenho que é mal, / que vos non oi ja cantar fazer||1021.10 mais ũa destas é, u non ja[z] al||1021.16 mais ũa destas é que vos direi||1022.7 ca fostes vós mui leda do meu mal / quando s’el foi||1023.3 E eu nunca fui leda nen dormi, / amiga, depois que s’el foi d’aquen||1023.7 Ela foi [mui] leda, poi-lo viu ir, / e eu mui triste, poi-lo vi partir / de mí||1023.14 P[er]o quando s’el foi d’aqui al rei / foi mia madre mui led[a], e o sei||1023.15 eu fui [mui] trist[e] e sempre chorei||1024.13 Queixa-s’el e diz que sempre foi meu / e diz gran dereito, per bõa fe||1024.15 e non lhi fiz ben e ten que mal é||1025.6 que vos faça eu ben en guisa tal / que seja vosso ben e non meu mal||1025.7 Queixades-vos que sempre fostes meu, / amig’, e vos leixo por mí morrer||1029.6 cuid’eu melhor aver per i, / e semelha-mi que non ést’assi||1031.7 Vós dizedes que o que meu mal for / non queredes, e ben pode seer||1031.19 E, se vós fordes amigo leal, / guardaredes vossa senhor de mal||1032.7 se souberen que mi queredes ben, / quite sodes de nunca mi falar||1032.15 Do que me guarda tal é seu cuidar||1034.1 Mia madre, pois [a]tal é vosso sén / que eu quera mal a quen mi quer ben||1034.13 Muito mi sera grave de sofrer / d’aver quen mi quer ben mal a querer||1034.20 Se assi for, por mí poden dizer / que eu fui a que semeou o sal||1036.7 Vós non seredes tan sen-conhocer, / ..., / que lhi non ajades ben a fazer||1036.16 e dized’ora qual é vosso sén||1038.4 mas, como quer que seja meu feito, / farei-lh’eu ben, par Santa Maria||1039.5 e vedes ora com’é sabedor||1040.19 Dizedor é de nemiga / e dira-o log’, amiga||1042.5  é-mi mui grave de vos ben fazer, / e mui grav’é de vos leixar morrer||1042.6 é-mi mui grave de vos ben fazer, / e mui grav’é de vos leixar morrer||1048.6 ca, se souber com’eu por el morri, /  sera mui pouca sa vida des i||1050.7 e min, se end’eu fui merecedor||1050.16 Sei que vos disseron, per bõa fe, / que falei con outr’om’e non foi al, / senon que vo-lo disseron por mal||1050.21 e que cofonda min, se verdad’é||1050.24 E cofonda quen á tan gran sabor / d’antre min e vós meter desamor, / ca [o] maior amor do mund[o] é||1051.5 mal i sera quando lho eu filhar / mui sen seu grad’e non a preguntar||1054.1 – Rui Martĩiz, pois que est’[é] assi, / ... / ..., / dized’agora vós un preit’a min||1056.4 e d’ũa ren soo [eu] sabedor||1056.13 [E] ést’a coita que mi a morte ten / tan chegada que non lh’ei de guarir||1057.3 e, pois assi é, que agora d’ir / an u vos non vejan||1062.17 e por est’é meu mal-viver, / ai mia senhor, per bõa fe||1062.19 Per bõa fe, non é meu ben / nen é mia prol viver assi||1062.20 Per bõa fe, non é meu ben / nen é mia prol viver assi||1062.24 per bõa fe, non é meu ben||1063.5 nen filhei tal senhor / a que ousasse nulha ren dizer / do que seria meu viç’e meu ben||1063.10 ben saberia com’é forçador / e sen mesura e de gran poder||1063.18 meu ben seria quant’oj’é meu mal||1063.18 meu ben seria quant’oj’é meu mal||1065.17 ca mi seria mui melhor / mia morte ca mia vid’...||1068.2 A dona que eu am’e tenho por senhor / amostrade-mi-a, Deus, se vos én prazer for, / se non, dade-mi a morte||1071.4 Ir-m’-ei, pero m’é grave de fazer||1072.6 ca des i / nunc’ar fui led’...||1074.6 e, pero x’ést’a mia coita maior, / dereito faç’en me de vós doer||1074.12 que, quant’é mia senhor, / Don Bernaldo, que a vossa melhor, / tanto me faz maior coita sofrer||1074.32 e, por seer as[s]i com’eu dis[s]er, / se vós vistes algũa dona tal, / tan fremosa e que tan muito val, / mia senhor é||1074.35 se vós vistes algũa dona tal, / tan fremosa e que tan muito val, / mia senhor é, ca non outra molher||1075.4 Un dia vi mia senhor, / que mi deu atal amor / que non direi, ... / quen ést’, ...||1080.2 De-lo dia’n que m’eu quitei / d’u mia senhor é morador, / nunca de min ouve sabor||1083.6 e por me fazer entender / qual é a mui gran coita de sofrer?||1085.3 e das coitas do mund’é a maior:||1086.4 des enton / nunca dormi com’ante dormia / nen ar fui led’, ...||1086.15 e mia morte melhor mi seria / ca viver máis||1086.19 ca vós sodes mia coita e meu ben, / e per vós ei quanta coita mi ven||1087.15 E, porque é Deus o máis sabedor / do mundo, fez-me-vos tal ben querer / qual vos eu quer’, ...||1088.3 Muitos me veen preguntar, / senhor, que lhis diga eu quen / ést’a dona que quero ben||1091.13 porque me nembra quanto a servi, / e quan viçoso [fui] mentr’i guari||1091.18 non vos direi quen / ést’a dona que m’assi faz morrer||1092.19 e grave dia foi por mí enton / quando a vi, grave dia, ca non- / ca eu dona tan fremosa veerei||1092.26 grave dia foi por mí de-la sazon / que eu a vi, grave dia: pois non / morri por ela, nunca morrerei||1092.33 E non mi ponhan culpa des aqui / de seer sandeu||1094.3 – Ca me dizen que é entendedor / voss’...||1094.4 Ai mia madre, por Deus, non seja||1094.10  ... É meu ben e meu lume||1095.2 – Novas son, filha, con que me non praz||1097.6 mais pero sei eno meu coraçon / que non averia coita d’amor / se esta dona fosse mia senhor||1097.8 mais esta dona nunca quis que seu / fosse||1097.13 mais non o ést’, ||1097.16 se, meus amigos, podess’én põer / que fosse seu, sei ja mui ben per min / que non averia coita d’amor / [se esta dona fosse mia senhor]||1098.5 ca vos non quer’eu máis desto rogar, / meu Senhor Deus, se vos én prazer for: / ...||1098.8 Esta dona, que mi faz muito mal / porque non quis nen quer que seja seu, / non m’é senhor||1098.9 Esta dona, que mi faz muito mal / porque non quis nen quer que seja seu, / non m’é senhor||1098.19 ca sei que non é tan forços’Amor / que me mate se m’achar con senhor||1100.16 senon agora, nen vos filharia / doas, que sei que non son pera min||1100.30 e por aquesto vos venho rogar / que eu seja voss’ome esta vegada||1100.34 e, pois for a romaria acabada, / aqui, d’u sõo natural, do Sar||1101.4 mais fui de malaventura / porque con el non parti||1101.16 Mais foi omen mal apreso / porque con el [non parti||1105.15 mais, pois que assi é, / aventurar-me quero des aqui / a dizer-lh[o]||1110.5 e elas saben pois que non é assi||1110.26 mais, por aqueles que o jurad’an, / cuidan-s’elas que todos taes son||1112.3 e desta coita soo sabedor / por aquesto que vos ora direi||1113.5  é mia senhor e parece mui ben||1113.6 mais non é senhor de mi fazer ben||1113.8 Teen-m’en tal coita que nunca vi / om’en tal coita, pero o preit’est’é: / ...||1113.9 que lhis diga por quen trob’e quen é||1113.14 que lhis diga quen ést’a que loei / en meu trobar||1115.5 ca non sera tan pequena sazon / que sen vós more, se Deus mi perdon||1115.7 ca non sera tan pequena sazon / que sen vós more, se Deus mi perdon, / que mi non seja mui grand’, e o sei||1115.17 Ca, se veer logo, tardi sera / e por esto nunc’a ced’acharei||1117.22 forte preito tenho começado, / pois m’oito dias foi tan gran sazon!||1118.1 A sa vida seja muita, / deste rei de Portugal||1118.7 e el é rei acabado / e eu sõo mao rapaz||1118.8 e el é rei acabado / e eu sõo mao rapaz||1118.18 E al do conde falemos, / que é irmão d’el-rei||1118.21 se fosse seu o tesouro / que el-rei de França ten||1119.7 de que non pode dizer nen un mal / omen, pero seja posfaçador||1119.26 ca el foi rei asaz mui prestador / e saboroso e d’amor trobador||1120. Sanhudo m’é meu amig’, e non / Deu-lo sabe, por que xi m’assanhou||1120.7 Tan sanhudo non m’é, se m’eu quiser, / que muit’alhur sen mí possa viver||1121.21 Ai, fals’é porque mentia / quando mi ben non queria!||1124.5 mais oi / un verv’antig’, onde mi ben / verdadeir’é||1127.5 Pois mias coitas prazer vos son, / en grave dia vos eu vi, / que vos non doedes de mí||1127.12 Pois vos mias coitas son prazer, / en grave dia vos eu vi, / [que vos non doedes de mí]||1128.18 pero sempr’eu punhei de a servir, / come se fosse tod’este mal ben||1141.13 Que leda que eu seria se veess’el falar migo||1150.5 e, se o meu amigo vir, / leda serei, por non mentir||1154.4 mais eu ben creo que non ést’assi, / ante cuid’eu que moira el por mí / e eu por el||1154.19 Par San Servando, sei que sera assi||1162.3 – Quen ést’, ai filha, se Deus vos perdon? / Que mi-o digades gracir-vo-lo-ei||1171.3 e quen for velida como nós, velidas, / se amigo amar, / so aquestas avelaneiras frolidas / verra bailar||1171.9 e quen for loada come nós, loadas, / se amigo amar, / so aquestas avelaneiras granadas / verra bailar||1177.6 se non, ben certa seede, senhor, / que morrerei, tant’ei de vós amor||1184.5 mais vedes, madre, pois m’el vio consigo, /  foi el tan ledo que des que naci / nunca tan led’ome con molher vi||1186.7 – Cuid’eu, mia filha, no meu coraçon, / das barcas novas que aquelas son / en que se foi voss’amigo d’aqui||1187.1 Que olhos son que vergonha non an, / dized’, amigo d’outra, ca meu non||1187.9 Ca [a] vós ben vos devi’a nembrar / én qual coita vos eu ja por mí vi, / fals’, e nembra[r]-vos qual vos fui eu i||1188.6 Sabedes ca sen amigo nunca foi molher viçosa||1190.4 mais, como x’é mui trobador, / fez ũas lirias no son / que mi sacan o coraçon||1191.2 nen soub’i que x’era pesar / a que seu amigo non viu, / com’oj’eu vi o meu, falar / con outra||1192.5 rog’eu a Deus, que mi vos oje deu, / que vos faça tan ledo seer migo / quan leda fui oj’eu quando vos vi||1192.6 ca nunca foi tan leda pois naci||1192.16 faça-vos Deus en algũa sazon / seer migo tan led’e tan pagado / quan leda fui oj’eu [quando vos vi,||1193.6 e, de como son sobejas, quisera eu outra vegada / no tempo que meu amigo / soia falar comigo||1194.3 e o meu ben é todo vosso mal||1195.14 E de qual guisa migo partir quer, / a partiçon, ai meu amig’, é tal||1197.11 e en todo trobar mái[s] trobadores / que tu non es||1198.4 pero direi-vos quant’é meu cuidar||1198.9 Anda tan triste que nunca máis vi / andar nulh’ome, e en saber punhei / o por que era, pero non o sei||1199.15 E, se assi é, / como m’el busca mal, busque-lhe eu ben||1209.4 mais do que cuida non sera assi||1211.3 e direi-vo-lo mandado qual é, / que nulha ren non vos én negarei||1214.8 Ir-m’-ei con el, que sempre falarán / desta morte, que, se ventura for, / ca se quer ir meu lum’e meu senhor||1215.6 e, se mi Deus esto guisar, ben sei / de mí que log’eu mui leda serei||1218.17 Pois eu e mia voontade de o non veer son ben fis, / que porrei, par caridade, ant’el?||1220.1 Sej’eu fremosa con mui gran pesar / e mui coitada no meu coraçon||1224.14 Se vós por verdad’achardes, / meu amigo, que é assi, / confonda Deus log’i mí / muit’, ...||1225.1 Amiga, muit’amigos son / muitos no mundo por filhar / amigas po-las muit’amar||1225.14 Vi-m’eu con estes olhos meus / amigo d’amiga, que lh’é / muit’amigo||1228.9 non sei se x’é meu pecado, se seu||1228.10 mais mia ventura tal foi e tal é||1228.10 non sei se x’é meu pecado, se seu, / mais mia ventura tal foi e tal é||1228.19 E tal ventura era pera quen / non quer amig’e non dá por el ren||1231.27 – Amiga, non, ca o poder non é / seu nen delas, mais meu, per bõa fe||1232.13 – O meu amigo non é trobador||1232.14 pero tan grand’é o ben que m’el quer / que filhará outra entendedor / e trobará||1232.21 – Eu, amiga, o farei sabedor / que, tanto que el un cantar fezer / por outra dona e pois por seu for, / que falará vosco quando quiser||1233.26 Mais aquel que tan de coraçon / quer ben, par Deus, mal seria se non / o guarisse||1234.18 e sodes vós, filha, de tal linhage / que devia vosso servo seer||1234.19 – Coidades vós, madre, que é tan sage / que podess’el con mig’esso põer?||1235a.1 [N]on ést’a de Nogueira a freira que m’[en] poder ten||1235a.2 mais é-x’outra fremosa a que me quer’eu maior ben||1235a. [N]on ést’a de Nogue[i]ra a freira ond’eu ei ||1235a.5 [N]on ést’a de Nogue[i]ra a freira ond’eu ei amor||1235a.6 mais é-x’outra fremosa a que me quer’eu mui mellor||1235b.1 Non ést’a de Nogueira a freira que eu quero ben||1235b.2 mais outra máis fremosa é a que min en poder ten||1237.8 qual destes ambos é de peior sén?||1237.16 o rafec’om[e] é de peior sén||1237.17 – Pedr’Amigo, des aqui é tençon, / ca me non quer’eu convosc’outorgar||1237.32 e est’é sandeo e est’outro non||1237.40 quant’é melhor, tant’erra máis i||1237.48 quant’ela é melhor, tant’erra máis i||1239.15 – Vedes, amiga, meu sén ést’atal / que, pois vos Deus amigo dar quiser / ..., / ben lhi devedes fazer e non mal||1242.5 dizen que lh’entenden o grand’amor / que á comig’, e, se verdade for, / por maravilha pod’a ben sair||1247.9 ca noutro dia chegastes aqui / atal sazon que ouv’én tal pavor / que, por seer deste mundo senhor, / non quisera que veessedes i||1248.17 e, pois veedes com’este preit’é, / vós catad’i [o que devo fazer]||1249.10 e por aquest’as guardas tantas son / que non ei [eu] poder [de fazer ren / por el||1250.11 e assi faz quen non é sabedor / de saber ben, pois lho Deus dá, sofrer||1256.7 – Tant’era vossa queixosa / que jurei en San Salvador / que nunca vos fezess’amor||1259.5 ca, se oje i van tres / fremosas, eu serei / a ũa, ben o sei||1261.13 San Salvador sabe que assi é!||1263.19 e assi é / que perderei, per bõa fe, / o corpo, ca non outr’aver||1265.10 e veed’ora qual é o meu sén||1265.14 O meu amigo, pois con el-rei é, / a mia coita é qual pode seer||1265.14 O meu amigo, pois con el-rei é, / a mia coita é qual pode seer||1266.4 mais eu soo aleivosa / se s’ele foi polo seu ben||1266.10 non fui filha de meu padre / se s’el[e] foi polo seu ben||1272.20 Veja-se vosc’e perderá pavor / que á de vós, e est’é o melhor||1274.15 – Ben sodes desmesurada molher / se voss’amor non pod’aver de pran||1276.10 Ca sei ben que sera assi||1276.13 – Amigo, vossa prol sera, / pois vos ides, de non tardar||1277.4 «Nostro Senhor, / oj’eu foss’aventurada / que oiss’o meu amigo / com’eu este cantar digo!»||1279.1 Assaz é meu amigo trobador||1279.10 que nunca o trobadores vencer / poderon, tan trobador é||1281.3 ca tant’era louco / contra mí que ainda máis querria||1281.13 ca est’é l’ome que máis demandava / e non ar quis que comigo falasse||1282.6 mais meu coraçon mui ledo seera||1284.11 Pois el foi d’atal ventura / que sofreu tan muito mal / por mí||1292.12 el sera sen-verdad’e eu morrerei / na ermida [do Soveral<||1305.5 Leda venho da ermida e desta vez leda serei||1310.22 desto [son] julgador||1311.7 e diz que morte lhe foi voss’amor / des que vós el vira||1313.6 des que el vira ũa sa senhor / ir d’u el era, fora sofredor / de grandes coitas no seu coraçon||1313.9 Tan trist’estava que ben entender / pode quen quer que o vir que trist’é||1315.2 ou qual é essa fremosa de que vos vós namorastes?||1315.7 ou qual é essa fremosa que vos tan ben parecia?||1315.12 ou qual é essa fremosa de que sodes namorado?||1316.15 Grav’é de creer / que eles, con mengua d’aver, / manden taes panos vender||1319.5 des que veo nunca s’a el chegou / nen quer chegar se del certa non é||1320.8 Mais, se decae, quen sera / que ja dereito nen razon / for demandar nen defenson / en tal meestre||1320.16 Ca o meestre entende ja, / se decaer, que lh’é cajon / antr’os que leterados son||1320.17 Ca o meestre entende ja, / se decaer, que lh’é cajon / antr’os que leterados son||1322.15 Mais a reinha, pois que certa for / de qual juiz ena sa casa ten, / terrá por razon (...) / de põer i outro juiz melhor||1323.3 de tal molher é marido||1326.11 por end’a ti conven, / enquanto es [a]tan pastor d’idade, / ..., / que punhes sempre, antr’as outras cousas, / seeres partido de torpidade||1326.22 E, pois en al es mans’e mesurado, / non entences||1328.14 non se partirá que i non casedes / senon per seerdes vós i negrigente||1328.20 por én vos compre, se casar cuidades, / de negrigente que sodes, sejades / mui aguçosa, sen outro desvairo||1328.20 por én vos compre, se casar cuidades, / de negrigente que sodes, sejades / mui aguçosa, sen outro desvairo||1330.2 Pois Don Foan máis val / seendo povr’e o gran ben-fazer / que lh’eu fiz sempre o faz ensandecer||1332.29 – Don Josep, ja eu [son] certo [e] fiz / que do vosso non é cousa negada||1332.31 mais é tan certa e apre[go]ada / come o vinho forte en Alhariz||1332.39 e de com’é mia fazend’apostada / vós, Don Estevan, sodes én ben fiz||1333.19 é aquest’o feito tal, / Martin Gil, tan desigual||1334.10 sab’el do mouro que ome comprido / é pera parar-s’a todo ruido||1334.11 e que sabe que tal é seu talante||1334.13 d’Alvar Rodrig[u]iz sab’ora como é / e se fode ja este mour’infante||1335.2 Do que eu quigi, per sabedoria, / d’Alvar Rodrig[u]iz seer sabedor / e dest’infant[e] mouro mui pastor, / ja end’eu sei quanto saber queria / per maestr’Ali||1335.13 certo é / que fod’o mouro como fode outr’ome||1337.14 “Se non perfias, eu te maldirei, / que sejas sempre maldito e confuso”||1338.7 ca pera vós, per bõa fe, / é ela, que tan bõa é||1338.7 ca pera vós, per bõa fe, / é ela, que tan bõa é||1338.16 filha d’algo é pera vós||1338.23 ca pera vós, pois que vos dan / gran preço d’ome de bon sén, / é ela, u á todo ben||1339.13 Do que é máis sabedor / de caparon empenado / mi dad’agora recado||1339.17 de caparon empenado / mi dad’agora recado, / ..., / de como vós sodes certo||1340.20 como ficar por devaneador / coroado e (o que é peor) / perder a prol do mester que avia||1341.15 o que lh’é máis grave de temer, / per aquelo que lh’el foi ensinar||1342.1 Ora é ja Mar[tin] Vaasquez certo / das planetas que tragia erradas||1342.22 E, pois el é prior de tal prevenda, / conven que leix’a cura||1343.7 Pero que é cousa certa / que el-rei pôs tal defesa / ond’a bon juiz non pesa||1344.19 mais o que me del máis mata / é que no meu des[barato] / [...] faz i gran barata||1345.6 ca mia prol é de viver eu u vir / vel ũa vez a que vi por meu mal||1345.8 ca ést’est’oje quanto ben eu ei||1346.14 E foi-s’el morar a Coira, / que é terra muit’esquiva, / u coidamos que non viva||1348.4 non lh’an medo de pico nen de marra / Tarraçona, pero vezinhos son||1349.6 ca mi disse que queria / seer ante mal talhada / que aver corpo delgado||1351.2 Vistes o cavaleiro que dizia / que Joan Moniz era?||1351.5 e foi de gran ventura aquel dia / que escapou, que o non enforcaron||1353.7 Gran medida é de pran, / pero que dele muit’an||1357.8 O infançon cão d’Alvan / de muitos é omezian||1358.7 e pesa-m’én e é-m’i mal, / que lh’escarniron seu brial, / que era nov’e de cendal||1360.1 Desto son os Zevrões / de ventura minguada||1360.11 Desto son os Zevrões / de ventura falida||1367.15 [Vedes] qual é meu sabor||1373.11 ca, pois onrado / non é nen graado, / doado / faz leito dourado / depos sí trager||1373.26 muito lh’é greu / quando lho ped’alguen||1375.5 ca vos vej’eu máis das gentes gaar / de vosso bando, por vosso trobar, / ca non [a] eles, que son trobadores||1375.11 Ben quisto sodes dos alfaiates, dos peliteiros e dos raedores||1376.3 Sõ[o] mui gran putanheir’aficado / e pago-me muito d’os dados jogar||1376.7 Podera-m’eu ben, se foss’avegoso, / caer en bon prez e onrado seer||1376.8 Podera-m’eu ben, se foss’avegoso, / caer en bon prez e onrado seer||1376.12 e, pois eu ja máis non posso valer, / quero-m’andar per u seja viçoso||1378.2 Ouv’Albardar caval’e seendeiro / e cuidava cavaleiro seer||1379.7 Po-lo guarir muito fostes de mal / sén!||1381.19 ca est’é, ai meu senhor, / o jograr braadador / que nunca bon son disse||1382.17 diz que é mui corredor aficado||1383.1 Lopo jograr, es garganton / e sees trist’ao comer||1383.2 Lopo jograr, es garganton / e sees trist’ao comer||1383.7 des i ar filhas-t’a cantar, / e estes nojos quatro son||1384.5 e fui-lh’escass’, a meu cuidar, / segundo com’el canta||1384.7 Escasso foi o infançon / en seus couces partir en don||1387.10 Est’é o falso treedor / que m’ogano desonrou e feriu||1388.6 muit’i é corta, si Deus me perdon, / porque lhi cabo do giron talharon||1388.18 ante fazedes i vosso prazer, / ca na corta sodes vós mal talhado, / e a longa estar-vos-ia ben||1388.21 e a mui corta, senher, non conven / a vós, que sodes cortês e casado||1389.2 [aqu]este verv’antig’é verdadeiro||1389.7 Aquestas son as que el enviara, / sen as outras que con el[e] ficaron||1389.12 ca tal ést’el que nunca lhi menguaron / nen minguarán||1390.5 e foi doent’e non se confessou, / deu-lh’o peer e peeu||1391.10 E, se esto fezerdes, averedes, / ..., / bon parecer e bon talh’, e seredes / fremosa muit’e de bõa coor||1392.7 que vós non devedes a descreer, / pois dona sodes e jogar queredes||1393.18 cambou-lh’o olho que d’aqui levou / e disse-lhi que era de çafi||1394.7 e non cuido que possa guarecer / dest’olho mao, tant’é mal doente||1394.13 se guarirdes, maravilha sera, / dest’olho mao velho que teedes||1395.3 e vi-lhe sempre, mentre foi pastor, / mui boa voz e vi-o cantar ben||1400.13 Este sinal, se Deus [a] mí perdon, / é negro ben come ũ[u] carvon||1400.17 «Que vos direi a Don Fernan de Meira / desse sinal, ou é de pena veira / de como é feito a Joan d’Ambia?»||1400.20 «Dizede-lhis ca chus negra é ca pez / e ten sedas de que faran peneira»||1400.23 Dona Maria, / como vós sodes molher [mui] arteira||1401.13 ca tanto mal mi faz a mí Amor / que, se eu fosse do mundo senhor, / da-lo-ia por amor non aver!||1401.23 – Pero Garcia, sempr’oi dizer / que os conselhos boos boos son||1403.2 Maria Negra desventuirada / é porque quer tantas pissas comprar||1405.4 oi dizer por vós que a feito / sodes cego||1405.9 E muito vos oi eu oje mal sén / dizer por vós: que a feito [non] / sodes cego||1406.11 ca xo deostan [e] el o melhor / faz, pois que ja tal é seu pecado, / ca o deostan||1406.16 ante tenh’eu que é ben sabedor / de posfaçar d’amig’e de senhor||1407.12 non vos ar veer, / ca x’é el ome que x’á poder tal / ben come vós se vos ar veer mal||1408.4 faz, u dev’a fazer prazer, pesar, / e sa mesura toda é entença||1408.6 e o seu ben-fazer é fazer mal||1408.7 e todo seu saber é sen sabença||1408.13 pero é mans’u dev’a fazer al||1408.21 e, u lh’aven algũa cousa tal / que lh’é mester scient’, é sen ciença||1411.13 eu por infanções non os terria, / mais son-x’, a graça de Santa Maria / e San Juião, con que albergamos||1411.20 mais tant’é grand’a nossa folia / que nulhas graças lhis ende non damos||1412.12 ca el, se fosse ça[n]con, / non fora ao vergalhon / roxo do meu seendeiro||1412.19 nen vistes máis estirado / ome ca fui d’un mastin||1413.8 Das casas ouve sabor / e foi tal preitejador / que foss’ende jazedor, / con minguas que avia||1413.9 Das casas ouve sabor / e foi tal preitejador / que foss’ende jazedor, / con minguas que avia||1420.6 ben tanto sabes tu que é trobar / ben quanto sab’o asno de leer||1420.15 – Lourenço, serias mui sabedor / se me vencesses de trobar nen d’al||1420.21 quita-te sempre do que teu non for!||1423.12 Joan Fernandez, creed’est’a mi[n], / que soo ome [mui] ben leterado||1424.11 e mostrar-lh’-ei [eu] que non disse ren / nen é recado que nulha ren valha||1424.12 pero mostrado devi’a seer, / ca non pode per nulha ren veer / mal ome que non vee nemigalha||1425.18 d’averdes [bon] nome muito vos jaz / e non seer ome desensinado||1426.1 Maria do Grave, grav’é de saber / por que vos chaman Maria do Grave||1426.3 ca vós non sodes grave de foder||1426.4 e pero sodes de foder mui grave||1426.6 sen leterad’ou trobador seer, / non pod’omen departir este «grave»||1426.10 vós non sodes grav’en pedir aver / por vosso con[o]||1426.11 e vós sodes grave, / a quen vos fode, muito, de foder||1426.21 e nunca pois molher achei / que a mí fosse de foder tan grave||1429.1 Bon casament’é, pero sen gramilho, / ena Porta do Ferr’ũa tendeira||1429.8 se ricome foss’e grand’alg’ouvesse / [...]||1430.3 dizede-mi quen é comendador / eno Espital||1430.9 os que mal fazen e dizen son mil||1430.17 ca todos tres eran senhores i / das comendas (comendadores estes!)||1430.30 – Pero Martiiz, respondestes tan ben / en tod’esto que fostes i con sén / e trobador||1431.21 nunca Nostro Senhor tan cortês fez / como vós sodes||1432.6 e tu dizes que entenções faes, / que, pois non riman e son desiguaes, / sei-m’eu que xas faz Joan de Guilhade||1433.3 ou non sabia que x’era trobar / ou sabia como vos trobei eu||1433.9 E, se vos el por esto fez juiz, / Don Vuitoron, devede-l’a seer||1433.21 ca todas estas son forças de rei||1434.19 e o coteife que for trobador / trobe, mais cham’a coteifa «senhor»||1440.5 quand’ela jaz é sobinha||1440.41 Don Domingo, vossa vida / é con pea, / pois Marinha jaz transida / e sen cea||1442.13 que es omen mui comprido de sén / e bon meestr’e que sabes leer||1442.19 dos sarilhos sodes vós trobador||1442.32 – Lourenço, tenho que es chufador||1443.8 E aquestas sobervias duas son / que Pedr’Amigo en trobar vai fazer||1444.3 – Quero que julguedes, Pero Garcia, / d’antre min e todo-los trobadores / que de meu trobar son desdezidores||1446.3 porque lhe dizen que é malfeitor / na sa terra||1446.4 est’é cousa certa, / ca diz que se quer ir e, per u for, / levará cabeça descuberta||1447.3 Os privados que d’el-rei an, / ..., / seu saber é juntar aver||1447.15 Se[u] sén e seu saber é tal / qual vos ja i agora contei||1447.18 e fazen al, que vos direi, / que é mui peior que o al||1448.4 Ũu cavaleiro avia / ũa tenda mui fremosa, / que cada que nela siia / asaz lh’era saborosa||1449.2 Natura das animalhas / que son d’ũa semelhança / é de fazeren criança / máis des que son fadimalhas||1449.3 Natura das animalhas / que son d’ũa semelhança / é de fazeren criança||1449.4 Natura das animalhas / que son d’ũa semelhança / é de fazeren criança / máis des que son fadimalhas||1449.9 As que son d’ũa natura / junta[n]-s’a certas sazões / e fazen sas criações||1449.17 As que son per natureza / corpos d’ũa parecença / junta[n]-s’e fazen nacença||1449.20 junta[n]-s’e fazen nacença / (esto é sa dereiteza)||1450.12 e disse-me un seu mininho / que ben certo foss’eu disto||1450.15 Eu non foi omen de siso, / u m’as promessas fazian, / duvidando ca verria[n]||1451.13 ca lhe seria loucura / del aver a curar dela||1456.12 non poderá estremar ben / se x’ést[e] carne, se pescaz||1468.5 mais, pois assi é / e que non ous’i a viver, conven / que moir’, amigos||1468.18 e meu gran ben-querer / e meu serviço tod’é seu pesar||1470a.14 pois assi é vosso prazer||1470b.21 e ben sei, / sen[h]or, que assi morrerei / se assi é vosso prazer||1475.2 Pero d’Ambroa prometeu, de pran, / que fosse romeu de Santa Maria||1476.1 Pero d’Ambroa, sodes maiordomo||1477.15 E ambas elas eran companheiras||1477.17 «Pero nós ambas somos muit’arteiras, / milhor conhosc’eu vós ca vós [a] min»||1477.21 «Vós, que conhocedes / a min tan ben, por que non entendedes / como son covas essas caaveiras?»||1478.6 ca esse non é tal / que vos vós so el muito non molhedes||1478.9 E quen vos pois vir-la saia molhada / ben lheu terrá que é con escasseza||1478.12 e, pois aqui vee-la invernada, / maravilha sera se vos guardar / ũu dia poderdes de vos molhar / so ũa mui boa capa dobrada||1483.4 Om’é, om’aventurado||1485.19 mais, Justiça, pois que as[s]i é ja, / metan-na so el||1485.23 «Beeito seja aquel que o julgou!»||1488.12 per quanto el a mí avia jurado / que, mentr’atan pastor fosse com’é, / que non casaria, per bõa fe||1488.12 per quanto el a mí avia jurado / que, mentr’atan pastor fosse com’é, / que non casaria, per bõa fe||1489.5 escud’a colo, en que sev’un capon, / que foi ja poleir’en outra sazon||1489.10 nen porta loriga nen porta lorigon / nen geolheiras, quaes de ferro son||1489.17 duas esporas destras, ca seestras non son||1492.12 máis era eu seu ca era el meu||1492.12 máis era eu seu ca era el meu||1493.17 nen vistes máis viços’ome seer / do que eu sevi, en nen un logar||1493.18 nen vistes máis viços’ome seer / do que eu sevi, en nen un logar||1494.2 Don Estevã[o], tan de mal talan / sodes que non podedes de peior||1494.15 E, Don Estevã[o], pois sodes tan / sanhudo que non catades por quen / vos faz serviço, pois vos sanha ven||1495.5 ca escarnh’é pera mui bon segrel / a que x’assi van foder a molher / com’a vós foden esta que tragedes||1495.19 non é maravilha de vos foder / a molher||1496.6 e, con qual corv’el soubess’escolher, / o leixasse malandante seer / Deus||1497.3 Non ten Sueiro Bezerra que tort’é en vender Monsanto||1497.6 por én diz ca non é torto de vender om’o castelo||1497.10 por én diz que non é torto quen faz traiçon e mente||1497.30 melhor é seer traedor ca morrer escomungado||1497.38 non foi Soeiro Bezerra alcaide de Celorico||1497.42 salvo é quen trae castelo, a preito que o isopen!||1498.11 ca ben quit’é de veer nulha ren / Don Estevan ond’aja gran prazer||1498.13 dest’é ja el ben quite de veer / mentr’o cond’assi ouver Santaren||1499.4 mais non pod’o casamento chegar / d’ome o sei eu que sabe com’é||1500.3 adeantado sodes, e o sei, / de San Fagundo e d’Esturas d’Ovedo||1500.8 ca fostes sempre desaventurado||1500.15 E, pois sodes ora tan ben-andante||1502.1 Correola, sodes adeantado / en cas d’el-rei do ma[l] que s’i fezer||1506.11 e vedes qual sera a loaçon||1509.20 e, como x’era de mal sabedor, / fodeu-a tost’e foi logo sa via||1513.8 – Joan Garcia, soo sabedor / de meus mesteres sempr’adeantar||1513.11 pero non sodes tan desloador||1513.14 mais vós non sodes i conhocedor||1513.21 «Ess’é que foi con os lobos arar!»||1513.26 ca no vosso trobar sei-m’eu com’é||1514.14 ca vos seria grave de fazer||1514.15 – Lourenço, a min grave non sera / de te pagar tanto que mi quiser||1516.15 E seria conhocedor / de seu trobar por non fazer / os outros errados seer||1517.18 vai-se deitar con mia senhor / e diz do leito que é seu||1518.3 vós sodes mui fraquelinha molher / e ja máis cavalgar non podedes||1518.11 ca pela besta sodes soldadeira||1518.12 e, par Deus, grave vos foi [i] d’aver||1518.14 e punhade sempr’en [a] guarecer, / ca [vós] en talho sodes de peideira||1519.12 dizer quer’eu do mao mal / e ben da que mui bõa for / qual no[n] á no mundo melhor||1519.22 E pois ambos ataes son / como eu tenho no coraçon / os julgu’aquel que pod’e val||1520.5 Joan Soarez foi, e di-lh’assi: / ... ||1520.7 mais nunca per mí, / mentr’eu viver, seran amas loadas||1521.7 Ess’é o verv’antigo||1523.10 e por én rogador / foi log’a Deus, ca teve por melhor / de guardar a El ca o que aguardou||1526.21 e se vós ali punhades pojar, / nunca depois malandante seredes||1530.8 ante, oj’é das molheres preçadas / que nós sabemos en nosso logar||1530.14 esto non dig’eu por ben que lhi queira, / mais porque ést’assi, a meu cuidar||1531.8 – Don Vaasco, eu fui ja clerizon / e Degreda soia estudar||1531.14 mais, se o m’eu melhoro, faço ben / e non sõo por aquesto ladron||1532.6 ca mi fazedes vós en guisa tal / ben, mia senhor, que depois é meu mal||1533.10 polo vilão, que vilão é, / pon ora assi en seu degred’el-rei / que se non chame fidalgo per ren||1533.16 este pesar é pesar con razon||1534.10 e sen outra, que a todos conven: / seer [con] sén||1536.5 verdad’é de pran / que ja el esto nunca er pod’aver||1536.7 Mais como ou quen é o que poderá / cobra-las minguas que lh’achan que á?||1536.11 verdad’é que ja / non pod’aver el (assi se parou)||1536.13 As sas minguas maas son de pagar, / mais quen lhas poderia ja cobrar?||1536.17 verdad’é que dar / non lhi poden esto, nen si nen si||1537.5 ca diz que dizen as veedeiras / que sera perdimento da terra||1538.15 Filh’a que leixass’o que ei / quisera-m’eu, senhor, fazer / que fosse voss’, ...||1545.9 É tan louco que tal med’ei||1545.19 porque falei en Portugal, / onde mi sõ[o] natural||1546.7 a que filh’o demo maior / quantas cousas que suas son||1546.26 Om’é: tod’aqueste mal faz / [...] / e Sodoma e Gomorra||1547.2 A la fe, Deus, senon por vossa madre, / [que é] a mui bõa Santa Maria||1547.11 Se eu voss’era, por que me perdestes?||1549.3 pero senhor é que tod’aquel ben / do mundo [á, ...||1551.2 Ben sabedes, senhor rei, / des que fui vosso vas[s]alo, / que sempre vos aguardei, / ..., / sen voss’aver e sen dõa||1552.1 Ou é Melion Garcia queixoso / ou non faz come ome de parage / escontra duas meninhas que trage||1552.14 seu mal é trage-las mal lazeradas||1553.1 Tant’é Melion pecador||1553.2 e tant’é fazedor de mal||1553.3 e tant’é un ome infernal||1553.4 que eu soo ben sabedor / ..., / que nunca poderá veer / a face de Nostro Senhor||1553.5 que eu soo ben sabedor, / quanto o máis posso seer||1553.8 Tantos son os pecados seus||1553.9 e tan muito é de mal talan||1553.10 que eu sõo certo, de pran, / ..., / que, ... / que ja máis nunca veerá / en nen un temp’a face de Deus||1553.17 [e] eu sõo certo por én / del, ... / que nunca ja, ... / pode veer, per bõa fe, / a face do que nos comprou||1553.19 que nunca ja, pois assi é, / pode veer, per bõa fe, / a face do que nos comprou||1554.14 ca moran ben cento naquela rua, / per que el poderá provar mui ben / que aquela mua, que ora ten, / que a teve sempre mentre foi mua||1555.2 De Joan Bol’and’eu maravilhado / u foi sen siso||1555.13 Mais non foi esto senon seu pecado, / que el mereceu a Nostro Senhor||1555.19 Melhor fora dar o rocin dõado / ca por tal muacha remusgador||1555.21 Melhor fora dar o rocin dõado / ca por tal muacha remusgador, / que lh’ome non guardará se non for / el, que xa vai ja-quanto conhocendo||1555.24 mais, se el fica, per quant’eu entendo, / sen cajon dela, ést’aventurado||1556.5 ũ[u] rapaz que era seu criado / levou-lh’o rocin e leixou-lh’a mua||1558.15 e a min creceu gran nojo por én, / e non soub’el se x’era mal, se ben||1563.4 e diz que é cresp[o] e mal tal[h]ado||1563.6 ca atal era o voss’anazado, / que vos eu achei [nunca] babtizado||1567.3  Sõo velh’, ai capelan!||1569.13 por que non entendedes / que o seu preço e o seu valor / todo noss’é, pois emperador for?||1569.13 por que non entendedes / que o seu preço e o seu valor / todo noss’é, pois emperador for?||1569.25 ca rei do mund’é se se vai sa via!||1569.32 – Joan Vaasquiz, sei que non é assi / desta tençon||1570.18 ca Deu-lo sabe que é sen razon / por end||1570.22 – Joan Vaasquez, todas taes son / que, pois viren que non amades al / senon elas, logo vos faran tal / qual fez a min ũa||1570.25 e todas son / aleivosas||1572.11 ca atal era outr’amor de meu tio / que se botou a pouca de sazone||1573.4 Eles nunca, pois naceran, foron pegureiros||1574.6 Se lhi frorec’o bastage, / meu senhor, seede sage / que prendades dele gage||1574.26 Non se vaia de Sevilha, / ca sera gran maravilha / quant’achar se o non filha||1575.5 é velho sesgo nas aguilhaduras||1575.13 e as sas rẽes sempre magra[s] son, / mais nas queixadas á fortes grossuras||1577.2 vedes que fez na guerra (daquesto soo certão)||1577.7 vedes que fez na guerra (daquesto son verdadeiro)||1579.6 Non vos foi el de mal sén||1579.11 Non vos foi del mui mezquinho||1580.3 e nós teemos que vos é mal sén / per quant’ést’o que vos quero dizer||1580.12 ca as gentes son / de tal natura, ... / que non querran i su vós guarecer||1584.7 assi é sabedor [e] é arteira||1584.7 assi é sabedor [e] é arteira||1584.20 o beesteiro, com’era mininho, / non catou quando s’achou nos colhões!||1585.2 De Pero Bõo and’ora espantado / de como era valent’e ligeiro||1585.3 e vivedoir’é asaz, e arrizado||1585.8 E com’é traedor aqueste mundo / e mao a quen se del muito fia||1585.15 E este era o máis arrizado / ome de toda esta nossa terra||1587.14 ca ben vi eu ena ta catadura / que es doent’e queria[s] guarir||1587.24 ca, des que eu en ti mão meter, / seras guarido quando fores são||1588.11 e en máis de ce[n] logares a veran / deitar, mais pouco é i sa ficada||1588.17 non ést’as[s]i, ca muitos vos diran / que ben mil vezes lhe meten ciada||1589.2 Abadessa, oi dizer / que erades mui sabedor / de todo ben||1591.3 Veero[n]-m’agora dizer / d’ũa molher que quero ben / que era prenhe||1591.5 «Se ést’assi, / oimais non creades per min / se a non emprenhou alguen»||1591.8 E digo-vos que m’é gran mal / daquesto que lhi conteceu||1591.10 ca sõo eu cord’e leal, / pero me dan prez de sandeu||1591.20 a toda molher que prenh’é / logo lhi dizen: «Con baron!»||1592.4 Fernan Gil teve-se por desonrado, / ca o rapaz é mui seu natural||1592.5 é filho d’ũu vilão de seu padre / e demais foi criado de sa madre||1592.6 é filho d’ũu vilão de seu padre / e demais foi criado de sa madre||1593.6 Mari’Mateu, Mari’Mateu, / tan desejosa m’es de cono com’eu!||1593.10 e ar feze-os muito desejar / a min e ti, pero que m’es molher||1594.2 Meestre Nicolas, ... / é mui bon fisico por non saber / el assi as gentes ben guarecer||1594.28 que mui ben pod’en eles fazer son / todo ome que én seja sa[bedor]||1595.5 e travaro[n] en que era igual||1597.7 E non ést’ũa velha nen son duas||1597.7 E non ést’ũa velha nen son duas, / mais son vel cent’as que m’andan buscando / mal quanto poden e m’andan miscrando||1597.8 mais son vel cent’as que m’andan buscando / mal quanto poden||1599.4 «Sõo velha e cuid’a guarecer»||1601.7 mais a velha non é doita da guerra||1602.4 soltade-m’, ai senhor, / e jurarei, mandado, que seja traedor||1603.8 ca, se per seu grado fos[s]’, al seeria||1605.6 e esta dona puta é ja-quanto, / por que [e]u moir’, amigos, mal pecado||1606.1 Ora vej’eu que ést’aventurado / ja Pedr’Amigo e que lhi fez Deus ben||1609.17 E, poi-la velha puta probe for, / non a querra pois nulh’ome catar||1610.6 e do lũes ao martes /  foi comendador d’Ocres||1611.5 «Que bispo sedes, ... / que passastes ora per min e non / me falastes e fostes vossa via?»||1611.18 E o que o assi non quer fazer / non é bispo nen val ũa mealha||1611.19 E vós tal bispo sedes, cuido-m’eu, / que non sabedes quen me sõo eu / nen [me dades o] valor d’ũa palha||1611.20 E vós tal bispo sedes, ... / que non sabedes quen me sõo eu / nen [me dades o] valor d’ũa palha||1612.3 se assi é como vós dizedes, / no mundo vosso par non avia||1612.15 Donzela, vós sodes ben-talhada / se no talho erro non prendedes||1612.18 e, pero sodes ben colorada||1613.16 E, Don Pedro, os beiços lh’er põede / a esse cuu, que é tan ben barvado||1613.21 ca, se vo-lo Don Fernand’Escalho vir, / sodes solteiro e seredes casado||1614.4 cuid’eu que gai é, de piss’arre[i]tado||1615.4 estas doas vos envio / porque sei que sodes essa / dona que as merecedes||1615.8 Pois sodes amiga minha, / non quer’a custa catar, / quero-vos ja esto dar||1618.3 e non sera ja murzela nen veira / nen branca nen vermelha nen castanha||1618.5 pois amarela nen parda non for, / a pran sera a Besta Ladrador||1618.6 pois amarela nen parda non for, / a pran sera a Besta Ladrador||1618.11 nen te[n] rostro nen olhos nen orelhas, / nen é gorda nen magra nen delgada||1619.3 Lourenço Bouçon, o vosso vilão, / ..., / é gran ladron||1619.9 Porque tragedes un vilão mao, / ladron, convosc’, o meirinho vos é / sanhud’e brav’, ...||1619.14 se lhi con el non fogides, terran / todos que sodes om’avizimao||1621.11 e agora ei coitad’a viver / e non son poucas, par Deus, mias rancuras||1621.24 pero sõo mui [pobr’e] sen soldado||1623.3 todos dizian que era mui bõa / e non tenh’eu que dizian mentira||1623.12 como foi sempre ũu gran jogador, / disse que vira outra vez melhor, / ..., en cas da Ifante||1623.14 disse que vira outra vez melhor, / quand’era moça, en cas da Ifante||1625.1 Don Pedro ést[e] cunhado d’el-rei||1625.13 Mui ledo seend’, u cantara seus lais, / a sa lidiça pouco lhi durou||1626.2 o[u de] pran essa cabeça non é / a que vós antano, per bõa fe, / levastes quando fomos a Geen||1628.6 mais, d’el seer peior, de pran, / do que é, ja non á én poder||1628.7 mais, d’el seer peior, de pran, / do que é, ja non á én poder||1628.12 por én, por Deus, / como sera peior que é / quen peior é, per bõa fe, / de quantos fez nen fara Deus?||1628.12 como sera peior que é / quen peior é, per bõa fe, / de quantos fez nen fara Deus?||1628.13 por én, por Deus, / como sera peior que é / quen peior é, per bõa fe, / de quantos fez nen fara Deus?||1630.5 aquel é P[er]o Tinhoso que traz o toutuço nũu||1632.6 muit’é sandeu / d’ir mal nen ben de seu jantar dizer||1632.16 Por el comer en sa casa, tenh’eu, / quer ben quer mal, que gran torpidad’é / quen mal nen ben del diz, per bõa fe||1633.5 e as calças seran de melhor pano, / feitas seran de nevoa d’antano||1633.23 ca gat’a lebor mi deu a loriga, / e toda era de chufas viada||1633.27 e tan lev’era que ben de corõa / a trageria aqui ũa formiga||1634.2 pero x’el é mancebo, quer-x’ela máis meninho||1634.14 Non casará con ele por ouro nen por prata, / nen por panos de seda, quant’é por escarlata||1635.4 van-s’acordando que era folia||1636.22 e por esto non sõo pecador / de comer ben, pois mi-o dan en doaçon||1637.21 ant’esto faça, se non, matar-s’-á, / ca est’é o começo do lavor||1640.12 E no Abril, quando gran vento faz, / o abrigo éste vosso solaz||1642.1 Eu ben cuidava que er’avoleza / d’o cavaleiro mancebo seer / escasso muit’e de guardar aver||1642.2 Eu ben cuidava que er’avoleza / d’o cavaleiro mancebo seer / escasso muit’e de guardar aver||1643.2 Marinha Lopez, oimais, a seu grado, / se quiser Deus, sera bõa molher||1645.8 Ricome foi que nos Deus enviou, / que nos non quis assi desamparar||1645.17 demais, en ano que era tan car / com’este foi que ogano passou||1645.18 demais, en ano que era tan car / com’este foi que ogano passou||1647.3 que vosso don é mui caro / e vosso don é rafece||1647.4 que vosso don é mui caro / e vosso don é rafece||1647.5 O vosso don é mui caro pera quen o á d’aver||1647.6 o vosso don é rafec[e] a quen o á de vender||1647.10 e, poi-los tragen dous anos, / rafeces son, por tal cousa||1647.15 que ũa cousa senlheira / podesse seer [tan] cara / e rafez en tal maneira||1648.14 ca, des que vo-lh’el cae na razon, / maas tres cobras, ou quatr’, e o son, / de as fazer muit’é el sabedor||1649.13 a jornada que d’aqui / vós oi queredes filhar / sera grande||1650.7 eu por aquesto ben vos jurarei / que tan mal torpe no mundo non sei / com’é o torpe mui desembargado||1650.11 e pelo mundo non poder achar / nen un ome que seja seu pagado||1650.17 Ca o torpe que sempr’anda calado / non o deven por torpe a razõar, / pois que é torp’e leixa de falar||1651.14 Dade-m’alvissara, Pedr’Agudo, / esto seja mui festinho||1651.16 vossa molher á bon drudo, / e ja non sodes maninho||1652.2 D’un tal ricome ouç’eu dizer, / que ést[e] mui ric’om’assaz, / de quant’en gran requeza jaz||1652.6 quen d’amigos mui pobr[e] é / non pode mui rico seer||1652.7 quen d’amigos mui pobr[e] é / non pode mui rico seer||1652.15 ca, pois om’é de tal conven, / porque todos lhi queren mal, / o demo lev’o que lhi val / sa requeza||1652.20 de mal conhocer per-ést’i / quen tal ome por rico ten||1654.7 E o perdon é cousa mui preçada / e que se devia muit’a guardar||1656.3 amor sen prol é palavra doada||1658.5 «Seja-o Pedro Bodinho, / que éste nosso vezinho / tamben come Pedr’Agudo»||1658.6 «Seja-o Pedro Bodinho, / que éste nosso vezinho / tamben come Pedr’Agudo»||1658.8 E, pois que [é] o concelho / dos cornos apoderado, / quen lhi sair de mandado / fara-lh’el mao trebelho||1658.12 ca el, mentre i for cornudo, / querra i seer temudo / e da vil’apoderado||1658.17 E vedes en que gran brio / el, que o Deus á chegado, / por seer cornud’alçado / en tamanho poderio||1658.19 om’é, de seu padr’é filho||1658.19 om’é, de seu padr’é filho||1659.8 Mais, se vós sodes de mal sén, / de que lh’apoedes mal prez?||1661.3 que é ome que muito por Deus faz / e se quer ora meter ermitão||1661.7 demais, nunca lh’ome soube molher / des que naceu, tant’é de bon cristão||1662.5 pero d’al non sodes tan trobador||1663.20 que lhi mostrará tal mester / por que seja rica molher, / ergo se lhi minguar lavor||1663.22 E sera én máis sabedor, / por estas artes aprender||1665.2 Eu en Toledo sempr’ouço dizer / que mui maa [vila] de pescad’é||1667.1 Mort’é Don Martin Marcos, ai Deus, se é verdade?||1667.17 non ést[e] rei nen conde, / mais é-x’outra podestade||1667.18 mais é-x’outra podestade, / que non direi||1669.3 Don Tisso Perez, queria oj’eu / seer guardado do tre[be]lho seu / e per-doar-lh’o baton que fui meu||1670.16 Da capa velh’, Elvira, mi pesou / porque non é ja pera cas d’el-rei / a capa velh’, Elvira||1671.5 mais ben sei / de mí que bispo non achei / de Conca, des que eu naci, / que d’ala fosse natural||1671.25 mais saber / podedes que é chufador||1672.16 E non veedes, ome pecador, / qual ést’o mundo e estes que i son||1672.19 É gran sandice d’ome, ... / ..., / d’ir despender quant’á por seu amor||1674.10 ca x’anda tan coitado / que, se vós oje migo non jouverdes, / sera sandeu||1674.16 E, ja que lhi vós amor demostrades, / semelh’ora que lhi sodes amigo||1676.19 «Ora veeremos quis qual é||1678.13 e diz-mi-o ela con sabor / que ouves[s]’eu algo de meu, / ca diz que tant’é come seu, / pois que mi á por entendedor||1679.8 porque é caro, colher non conven / contra quen sabe ond’ést’e onde non / é seu ba[r]nage e todo seu poder||1680.27 e por esto lhi conselh’eu / que leix’esto, que non é seu, / en que lhi van todos travar||1681.13 e torp’ést’om’atal, / P[ero] Ordonhez, que m’á preguntado||1682.7 diss’assi Pedro Gar[c]ia, ... / que al ést’a candea e al ést’o candeo||1682.7 diss’assi Pedro Gar[c]ia, ... / que al ést’a candea e al ést’o candeo||1682.18 El candeas pedia, / e logo mantenente, / assi com’el queria, / foi-lh’o lume presente / e per-logo ficado ben ali no esteo
Nalgúns casos seer, con este valor, presenta un matiz máis específico que indica pertenza, propiedade ou relación
1.24 e meu coraçon / non sera senon da que sei / mui fremosa e de gran prez||5.5 ca este escudo é do melhor / omen que fez Nostro Senhor||148.22 ante farei meu linhagen melhor / (o que end’é de Gueda máis baixado)||292.11 mais, per quanto eu del conhosco, / sempre serei de seu bando||457.7 Ben sei que seeredes ledo, pois fordes no Exarafe / e virdes as azeitonas que foran de Don Xacafe||480.11 e d’outra veo: foi dos d’Estepar||482.9 U a voz começastes, entendi / ben que non era de Deus aquel son||520.16 mais desto non fora ren / senon porque mia senhor cuidou ben / que d’outra eran os desejos meus||564.21 ca voss’amor me forçou / assi que por vosso vou, / cujo sempr’eu ja serei||672.1 Tanto sei eu de mí parte quant’é de meu coraçon: / ca me ten mia madre presa||918.25 que vos quer dar Ardon en encomenda / porque dizen que sodes do seu bando||981.8 Mais quen de vós fosse, sennor, / bon dia fora nado||987.20 en todas tres-las leis, / quantas conquistas foron d’outros rei[s], / apos Sevilha todo non foi ren!||1316.4 «Da molher son de Don Foan»||1325.2 Pois teu preit’anda juntando / aquel que é do teu bando||1375.12 do vosso bando son os trompeiros e os jograres dos atambores||1417.17 ca ja-que era de Pedr’Agudo / essa razon en que vós i trobastes||1421.12 e que x’é vosso Toled’e Orgaz / e todo quanto se no mundo faz||1421.14 ca ben o podedes dizer assi, / e que x’é vosso Toled’e Orgaz / e todo quanto se no mundo faz, / ca per vós x’ést[e], e dized’assi||1434.13 eu vos farei que nen un trobador / non trobe en talho senon de qual for||1447.10 Os que trabalhan de servir / el-rei por tirar galardon / (se do seu band’, ou se non, son), / logo punhan de lho parti[r]||1530.1 Esta ama, cuj’é Joan Coelho, / per bõas manhas que soub’apre[n]der, / cada u for, achará bon conselho||1621.6 e eu non ei erdade de meu padre, / e ũa pouca, que foi de mia madre, / filhou-mi-a e fez-mi ũa pobra no seo||1633.32 «gualdrapa Fariz» avia num’a espada, / de mouros foi, non sei u xa perderon
2. v. intr. 'estar, residir en, vivir'
1.32 e, mentr’eu ja for / vivo, cuido-vo-lo servir||3.19 pois vivi tanto sen tornar ali / u ela é||10.25 ca sõ[o] tan en seu poder||11.7 Senhor, e que vos mereci, / ca non foi eu depois peor / des quando guaanhei voss’amor||16.4 Par Deus, fremosa mia senhor, / macar me fazedes pesar, / ei-vos ja sempr’a desejar / enos dias que vivo for||24.9 e pesa-vos de vos amar / eu, e non m’ei end’a quitar / entanto com’eu vi[vo] for||26.7 Mentr’eu ja vivo for, amar-vos-ei, / e pero sei que sempre m’én verra / mal||28.14 e vejo que figi meu mal / de vos veer, ca ja eu sei / a coita’n que por vós serei||30.15 Pero tod’aquesto que val, / que nunca me lh’eu queixarei / mentre for viv’e sofrere[i] / quanto me fezer ben e mal?||31.3 entanto com’eu vivo for / nunca vos mia coita direi||36.18 Se m’ela consentir quiser / aquesto que lh’eu rogarei, / que a serva, gracir-lho-ei / e[n]tanto com’eu vivo for||38.3 ca ja, entanto com’eu vivo for, / averei sempre que lhi gradecer||53.13 senhor, nunca eu ja culpa averei / de non amar, enquant’eu vivo for, / senon vós||63.24 agora quando m’eu quitar / aqui de vós e sen vós for / u vos non vir nen vos falar||65.12 con tod’est’ora non ei eu poder, / per bõa fe, de null’enveja aver / a null’ome de quantos vivos son||65.19 que ja, entanto com’eu vivo for, / nulla cousa non me pode guardar / d’aquesta cuita, que levo, levar||66.23 mais por vos buscar / muito serviç’enquant’eu vivo for||69.4 assi m’ar quit’eu de querer / al ben, enquant’eu vivo for, / senon vós||69.12 mais vós en preito sodes én, / ca me vos non quit’eu por én / de vosso vassalo seer||73.22 E ja, entanto com’eu vivo for, / per bõa fe ben me dev’a tẽer / por ome mui desaventurado||82.9 e non me sei consell’achar, / nen acharei, erg’en cuidar, / consell’enquant’eu vivo for||84.5 mais, perque m’aqueste mal ven, / en tamanna cuita sera / por én migo que morrerá||88.20 cuid’eu, fariades mello / que fazedes de m’alongar / d’u vós sodes e me matar||93.10 E por én e por voss’amor / ja sempr’eu gran coit’averei / aqui enquant’eu vivo for||95.20 ca non ei d’outra ren sabor / erg’en viver u ela for||96.20 Non o dev’a leixar morrer, / ca non ést’ome en seu poder, / pois que gran coita d’amor á||102.18 amar-vos-ei mui máis ca min / entanto com’eu vivo for||104.16 pero que sén cuid’a fazer / por en tan gran vergonha entrar, / de lh’aver [r]en a dizer én / quand’eu ant’os seus olhos for?||104.17 E[n] mui gran coita per-serei / u lh’eu ma fazenda disser / e m’ela dos olhos catar||107.43 e, mentr’eu vivo for, / nunca mia mort’ei de temer||108.2 Agora me quer’eu ja espedir / da terra e das gentes que i son, / u mi Deus tanto de pesar mostrou||110.16 leixar quer’a terra u vós sodes, senhor||117.21 eu que non cuido mentre vivo for, / sennor fremosa, de vós ben aver||122.17 e dire[i]-lles a quantos son / que mi-o non poderán provar||123.10 entanto com’eu vivo for / esta parenta servirei||134.17 enton cuid’eu, enquant’eu vivo for, / que nunca venn’ao vosso poder||136.16 non m’ar terrá que m’eu possa per ren / dela partir enquant’eu vivo for||137.2 En tal poder, fremosa mia sennor, / sõo de vós qual vos ora direi||137.3 que ben ou mal, enquant’eu vivo for, / qual vos prouguer, de vós atende-l’-ei||138.4 ca nunc’ar pudi gran coita perder / nen perderei ja mentr’eu vivo for||138.29 Pero, entanto com’eu vivo for, / queixar-m’-ei sempre de vós e d’Amor||140.25 Esforçar-m’e sofrer pavor / o mellor consell’é que sei, / e én lle dizer qual tort’ei / e non llo negar, pois i for||148.18 Se eu netas de conde sen seu grado / tomar, e[n]tanto com’eu vivo for, / nunca por én serei desafiado / nen pararei mia natura peior||153.2 Desej’eu muit’a veer mia sennor, / e pero sei que, pois ant’ela for, / non ll’ei a dizer ren / de com’oj’eu averia sabor||161.1 Par Deus, sennor, en gran coita serei / agora quando m’eu de vós quitar||161.15 ca, des quando vos vi, / en mui gran coita fui, sennor, des i||171.9 Log’el sabera mandado de min / ali u for||179.9 E que preto que mi a min d’ir seria / u ela é||179.9 pero long’é d’aqui||183.8 e, mia sennor, enquant’eu vivo for, / se non perder aqueste sén que ei, / mal pecado, de que non ei pavor / de o perder, e o non perderei,||193.13 ca ben sõo sabedor / d’aver gran coita mentre vivo for||195.31 e, se non, leve Deus u son os seus / estes meus ollos que vejan os seus||196.2 Que muit’á ja que a terra non vi / u ést’a mui fremosa mia sennor||200.16 E por atal coido sempr’a viver / en grave coita mentr’eu vivo for||201.9 non provarei eu mentre vivo for / de lle fogir, ca non ei én poder||203.21 ca, pero vej’u é mia sennor, non / ous’ir vee-la, si Deus me perdon||203.26 E, quand’a terra vej’e o logar / e vej’as casas u mia sennor é, / vedes que faç’enton, per bõa fe||207.8 Máis, enquant’eu ja vivo for, por én / non creerei que o Judas vendeu||213.2 Tod’ome que Deus faz morar / u ést’a molher que gran ben / quer||213.8 ca, pois u ela é i estar / pode, non sabe nulha ren / de gran coita||216.2 Sennor fremosa, conven-mi a rogar / por vosso mal, enquant’eu vivo for, / a Deus||236.25 e con tod’est’ainda seria / en gran pavor de m’estraiar por én||240.14 e meu sén / e meus consellos todos aqui son||242.9 e dizer delas ben / por mia sennor, que quero mui gran ben, / que servirei ja mentr’eu vivo for||244.16 aque-m’aqui eno vosso poder, / en que foi sempr’e ei ja de seer||244.16 e, por én, coita do meu coraçon, / aque-m’aqui eno vosso poder, / en que foi sempr’e ei ja de seer||251. ||252.15 ca por el, mentr’eu vivo for, / ei ja sempr’a fazer assi / a mia sennor mui gran pesar, / [ca lle pesa de a amar]||259.15 non me vos én queixedes, / ca non é en min, mao meu pecado||262.14 Ai eu, cativo, que ei por vós ja / viver en cuita mentr’eu vivo for!||262.16 E os meus ollos non poden veer / prazer, enmentr’eu vivo for, per ren, / pois vos non viren, meu lum’e meu ben||277.24 se Deus mi-a mostre como a ja vi / seendo con sa madre en un estrado!||279.8 mia sennor, nunca despois vi / prazer nen ben nen o ar veerei, / se non vir vós, enquant’eu vivo for, / ou mia morte, fremosa mia sennor||288.9 mais nunca om’en tal coita sera / com’eu serei, mentre sen vós morar||288.10 mais nunca om’en tal coita sera / com’eu serei, mentre sen vós morar||293.3 Senhor, por Deus vos rogo que querades / saber un dia [como] mia ventura / é contra vós||294.3 ca, u quer que eu sejo, / sen vós non me sei eu enno mundo guarida||294.9 que, u quer que seja, / no coraçon me dá voss’amor tal fer[i]da||298.3 ei d’ir, u ela é, sabor / máis d’outra ren||298.10 e, pois que vou u ela é, / non ll’ouso dizer nulla ren||306.8 pero dela non atend’outro ben, / ergo vee-la, mentr’eu vivo for||313.2 Quand’oj’eu vi per u podia ir / a essa terra u é mia sennor||313.8 Preto fui en que podera chegar, / se eu ousasse, ced’u ela é||315.19 e empero non me poss’én quitar / nen quitarei, enquant’eu vivo for, / de vos servir, sennor, e vos amar||318.7 o que non cuido mentr’eu vivo for, / nen o cuidei nunca, des que a vi: / d’aver seu ben||318.10 ei tan gran coita d’ir u ela é||318.15 porque cuido a ir / u ela é, que moiro por servir||340.3 Oimais non á ren que mi gradecer / a mí a mui fremosa mia senhor / de a servir ja mentr’eu vivo for||352.13 ca enquant’eu for / vivo desejarei o seu / ben||356.9 E non pode per mí saber meu mal / sen devinna-lo, nen ei én pavor / nen ja per outr’enqua[n]t’eu vivo for||358.13 u ést’a mui fremosa mia sennor||359.6 e por én ei a todos a dizer / ca non saberan quen é mia senhor / per mí entanto com’eu vivo for||367.1 Se eu podess’ir u mia senhor é, / ben vos juro que querria ir [i]||367.8 Esto me fez viver de-la sazon / que m’eu quitei d’u era mia senhor||367.16 mais cuid’eu a ir / u ela ést’, e non poss’eu||368.4 e quer’ir ora, si Deus mi perdon, / u é mia senhor||368.11 mais agora ja non / averei medo, pois ant’ela for||371.26 des i direi, pois so os couces for: / ... ||379.11 coita nen mal outro non poss’aver / eno inferno se con ela for||384.28 eu trobo pola que m’en poder ten / e vence todas de parecer ben, / pois viva é, ca non como dizedes||397.2 Estes meus ollos nunca perderán, / sennor, gran coita mentr’eu vivo for||406.9 e dizen ora quantos aqui son / que o saben||407.24 E por aquesto ben vej’eu que non / posso fazer a cantiga tan ben / porque ja soo fóra de meu sén / chorando cativ’, ...||411.21 e atal vos desejei des ali / e desejarei mentr’eu vivo for||412.4 muito per-devo a Deus a gradecer / e a servir, enquant’eu vivo for||418.14 E mal dia naci, sennor, / pois que m’eu d’u vós sodes vou||418.17 pois que m’eu d’u vós sodes vou||423.19 mais esso pouco que eu vivo for, / pois assi é, no’me quero queixar / deles||429.12 ca, u and’eu [ou] sejo, / sempre [e]no meu coraçon muito veer desejo / a senhor do melhor prez||432.2 Q[ue Deus Sennor] me guisou de viver / na mui gran coita, mentr’eu vivo for||433.4 pois de vós non ei ben / nen atendo d’al mentr’eu vivo for||436.16 que sempr’amarei, / mentr’eu for vivo, máis ca min nen al||439.20 Pero quero ben mia sennor / e querrei mentr’eu vivo for||441.4 e, pois vejo que se nembrou / de min, enquant’eu vivo for / [n]on quer’outra sennor fillar / senon vós se vos non pesar||445.19 des que me vin de Santaren, / [u] ela é||457.1 Tanto sei de vós, ricomen: pois fordes n[a] alcaria / e virde-la azeitona, ledo seeredes esse dia||457.6 Ben sei que seeredes ledo, pois fordes no Exarafe / e virdes as azeitonas que foran de Don Xacafe||457.11 Pois fordes n[a] alcaria e virdes os poombares / e virdes as azeitonas jazer per esses lagares, / trilha-las-edes [ena] pia con esses ca[l]canh[a]res||478.11 que mi alongue muit’aginha / deste demo da campinha / u os alacrães son||482.30 E por ende, ai Jesu Cristo, Sen[h]or, / en juizo, quando ante Ti for, / nembre-ch’esto que por Ti padeci!||496.8 Mais, Deus, que grave cousa d’endurar / que a min sera ir-me d’u ela for!||496.16 quando m’agora ouver d’alongar / daquesta terra u ést’a melhor / de quantas son||498.2 Que razon cuidades vós, mia senhor, / dar a Deus, quand’ant’El fordes, por mí||498.17 ca El sabe mui ben / ca sempre foi meu saber e meu sén / en vos servir||498.21 e por én mal / vos sera quand’ant’El formos ala||513.5 pero m’eu [de]la long’estou, / se non é o coraçon meu / máis preto dela que o seu||513.8 E pero long’estou d’ali / d’u agora é mia senhor, / non aja ben da mia senhor||522.2 Pois que vos Deus, amigo, quer guisar / d’irdes à terra d’u é mia senhor||523.4 nen veerei ja, enquant’eu vivo for, / u non vir vós, que eu por meu mal vi||547.2 De mi vós fazerdes, senhor, / ben ou mal, tod’est’en vós é||563.29 E, pois, senhor, en vós é o poder, / por Deus, quered’o melhor escolher||564.26 ca meu coraçon non é / nen sera, per bõa fe, / senon no [que] quero ben||564.27 ca meu coraçon non é / nen sera, per bõa fe, / senon no [que] quero ben||564.32 «O meu», diss’ela, «sera / u foi sempr’e u está, / e de vós non curo ren»||564.33 «O meu», diss’ela, «sera / u foi sempr’e u está, / e de vós non curo ren»||569.9 Vós sodes tan poderosa / de mí que meu mal e meu ben / en vós é todo||573.1 Dos que ora son na oste, / amiga, querria saber / se se verran tard’ou toste||573.5 porque é lá meu amigo||573.7 Querria saber mandado / dos que lá son||574.4 pero, amiga, pôs migo / ben aqui, u m’ora sejo, / que logo m’enviaria / mandad’ou s’ar tornaria||574.14 el sev’e muito chorando / er seve por mí jurando||574.16 er seve por mí jurando, / u m’agora sej’, amiga||580.20 ca de morrer ou de viver / sab’el ca x’é no meu poder||585.3 ai Deus, e u é||588.13 E, quand’el ven u vós sodes, razon / quer el catar que s’encobra||591.18 – Ai amiga, eu ando tan coitada / que sol non poss’en mí tomar prazer / cuidand’en como se pode fazer / que non é ja comigo de tornada||593.17 – Non querra Deus esso, senhor, / mais, pois u vós fordes non for, / o que morrerá eu serei||596.8 «Log’aqui serei convosco, senhor»||607.11 er anda muit’alongado / d’aver prazer nen sabor / senon ali u eu for, / u é todo seu cuidado||607.12 er anda muit’alongado / d’aver prazer nen sabor / senon ali u eu for, / u é todo seu cuidado||610.3 e por én sejo / sempr’en coita tan forte / que non m’é senon morte||613.1 Meu amig’, u eu sejo / nunca perço desejo / senon quando vos vejo||613.7 U quer que sen vós seja, / sempr’o meu cor deseja / vós atá que vos veja||624.6 e o dia en que ma fez veer / El quis assi que foss’en seu poder, / u me podia nunca máis ben dar||626.14 e quis log’i que foss’en poder seu||628.9 E s[e] eu vosco na casa sevesse / e visse vós e a vos[s]a color||630.1 Estes que agora, madre, aqui son / dizen que é sandeu meu amigo||652.9 E non dorm’eu nen en preito non é / u vos eu non vejo||653.3 O meu amigo que mi dizia / que nunca máis migo viveria, / par Deus, donas, aqui é ja!||656.14 vós lhi tolhestes os ramos en que siian||656.19 Vós lhi tolhestes os ramos en que siian||658.2 Ai madr’, o meu amigo, que non vi / á gran sazon, dizen-mi que é ‘qui:||671.1 Chegades, amiga, d’u é meu amigo / e con el falastes||671.5 D’u é meu amigo ben sei que chegades / e con el falastes||672.3 e, ment[r]’eu en sa prison /  for, non veerei meu amigo||672.5 ca, mentr’eu, u ela é, / for, non veerei meu amigo||675.11 – Que lhi farei se veer u eu for / e mi quiser dizer, come a senhor, / algũa ren?||684.14 En toda ren que vos possa buscar / mal, buscar-vo-lo-ei mentr’eu viva for||685.21 vivede migo, ca, pois sen vós for, / non poderei viver, per bõa fe||700.8 Pero mia madre non foss’i, / mandou-mi que o viss’, ...||711.1 Ai Deus, u é meu amigo / que non m’envia mandado?||712.4 e o meu coraçon, / donas, per bõa fe, / ala ést’u el é||712.4 e o meu coraçon, / donas, per bõa fe, / ala ést’u el é||714.1 Ja eu sempre, mentre viva for, viverei mui coitada / porque se foi meu amigo||718.2 Ir quer’oj’eu, madre, se vos prouguer, / u é meu amig’...||719.4 nen mi ar veestes vós dizer / novas que querria saber / dos que ora son con el-rei||719.16 Daria mui de coraçon / que-quer que aver podesse / a que[n] mi novas dissesse / d’el-rei e dos que co[n] el son||720.9 quando non sodes comigo||722.15 mais esso pouco que el vivo for / farei-vo-lh’eu o que m’el faz sentir||741.4 mais en vossa prison / ést’[or]a quite por vós d’outra ren||741.11 e, pois assi é no vosso poder, / ben seria de lhi fa[zerdes ben]||741.15 e ora Deus por lhi fazer maior / coita sofrer, ja mentre vivo for, / mostrou-lhi vós||747.3 que morre quando non é comigo, / cuidando sempre no meu parecer||748.1 S[e] meu amigo, que é con el-rei / [...] ben sei||764.6 se m’el quisesse como soia, / j’agora, amigas, migo seria||767.4 e el mi diz logo por én / ca verra morrer u eu for||776.13 – A Deus, amiga, que nos ceos , / pero sei ben que me ten en poder, / non servirei senon por ben-fazer||778.4 asseentando-m’, u tras min catei / vi-o seer en ũu logar peior||778.6 «Seed’en vosso logar, / ben sej’aca, non quero seer melhor»||778.7 «Seed’en vosso logar, / ben sej’aca, non quero seer melhor»||778.7 «Seed’en vosso logar, / ben sej’aca, non quero seer melhor»||783.2 Ai amigas, perdud’an conhocer / quantos trobadores no reino son / de Portugal||789.5 que ést’aqui e quer migo falar, / mas ante pod’aqui muito morar||791.14 E, pois eu ei en vós tan gran poder / e averei enquant’eu viva for||796.12 – O que por vós era coitado / aqui foi oj’, o perjurado, / e pero non xe vos vẽo veer||798.4 viver tanto como vivi / aqui u meu amigo é||798.11 meu amigo, que ést’aqui, / a que quix [sempre] ben des que o vi||800.17 Esto podedes ben creer: / que ja enquant’eu viva for / non ajades de min amor||809.21 Ca vejo vós e por vós mor’aqui, / pois, que farei ou que sera de min / quand’en terra u vós fordes non for?||809.21 Ca vejo vós e por vós mor’aqui, / pois, que farei ou que sera de min / quand’en terra u vós fordes non for?||811.7 e catarán / vós, que a desejar an / sempr’enquanto vivo for||820.14 Mais, des que vos eu entender / que non venhades u eu for, / non me tenhades por senhor||838.11 el cada u é / aprende novas con que morr’assi||846.13 Sera migo seu mandado||848.1 Sedia-m’eu na ermida de San Simion / e cercaron-mi as ondas que grandes son||848.3 eu atendendo meu amig’, e u era?||858.9 des i, soub’alongar / meu ben, que era en mi a morte dar||869.21 Assi me ten en poder voss’amor / que sempre cuid’en como poderei / vosso ben aver, que non averei, / mal pecado, enquant’eu vivo for||871.13 mais vosso cuidado pode chegar / u ést’a dona que ren non quer dar / por min||876.8 E des que eu nacera nunca entrara en lide, / [e], pero que ja fora cabo Valedolid’...||878.2 Per como achamos na Santa ‘Scritura, / o Antecristo ora seera na terra||880.19 nen er atenden que vejan peior / como oj’atenden os que vivos son||882.12 ca sempr’Amor per ben se quer levar / o pequeno e o grande e o maior, / quaes el quer, e no seu poder son||888.4 se and’ou sejo, / o cor m’ést’antejo, / que me faz cuidar||890.14 e a tal gente cuido eu de cantar / e dizer son, u con ela falar, / que ben entenda o meu mal onde é||897.2 [Q]uen viu o mundo qual o eu ja vi / e viu as gentes que eran enton / e viu aquestas que agora son||897.15 U foi mesur’, ou grãadez u jaz?||897.16 Verdad’, u é? Quen á amigo leal?||901.28 A dem’acomend’eu Amor, / e bẽeiga Deus-la sennor, / de que non sera sabedor / null’om’enquant’eu vivo for||911.6 o mui gran ben / que vos eu quero, mia senhor, / e querrei mentr’eu vivo for||916.4 Os meus olhos, ... / ..., / maos seran agora d’afazer / longi dela nas terras u eu for||917.15 Mentr’ali foi, tal sonh’ouvi a son[h]ar / muitas vezes||920.7 Pois non ven de Castela, / non é viv’, ai mesela, / ou mi-o deten el-rei||929.9 ca, se podess’eu seer, / amigo, convosc’amiga, / a vós eu nunca fa[ria / pesar nen vo-lo diria]||931.22 ca en seu poder seja eu / se el ven [e m’eu non vingar / quand’el quiser migo falar]||936.5 nen quis Deus nen mia ventura / que foss’el aqui o dia / que pôs migo quando s’ia||940.3 que é viv’e namorado / d’outra dona, ben vos digo||955.8 e estas gentes que aqui son / teen que vos pesa de coraçon||955.14 e aquestas gentes que son aqui / teen que vos faço gran pesar i||960.16 ca non é vida viver om’assi / com’oj’eu vivo u mia senhor non é||963.7 mais non / poss’eu migo nen con meu coraçon, / que somos ambos en poder d’Amor||964.17 e son mui ledos quantos con El son||973.16 a sa beldad’ést’a maior / daquela que desejarei / [e]nos dias que vivo for||974.26 Torto fara se mi-a guardar, / ca non vou eu u ela é||975.9 mais nunca assi / sera ja mentr’eu vivo for||986.14 E Deus, [que] sabe que vos am’eu muito / e amarei enquant’eu vivo for||988.20 e levou d’aqui / a bõa Rainha, que end’é fóra, / Dona Beatrix!||1026.3 e mui ben creo que ja co[n] el é||1032.18 ca, se a verdade poder osmar, / nunca veredes ja máis u eu for||1035.20 E assanha-xi-m’el, mais ben sei eu / que a sanha, todo, é sobre-lo meu||1037.4 se o poder fazer, / non dórmia ja mentre comigo for||1037.8 E quen ben qu[is]er seu tempo passar, / u é con sa senhor, non dorme ren||1037.14 E, se lh’aprouguer de dormir ala / u el é, prazer-mi-á, per bõa fe||1044.7 O que eu amo máis ca min / dizen que cedo sera aqui||1047.16 mais a quantos eu ja souber / que veeren d’u el-rei for, / a todos eu preguntarei / [como vos vai en cas d’el-rei]||1050.18 mais rog’a Deus, que no ceo , / que cofonda quen vos atal razon / diss’, ...||1066.15 fazer; máis dereit’é que mi mostredes / o mui gran ben que podedes fazer, / Amor, pois eu son en vosso poder||1069.4 que nunca per vós perderei / a mui gran coita que eu por vós ei / entanto com’eu vivo for||1075.3 Un dia vi mia senhor, / que mi deu atal amor / que non direi, per u for, / quen ést’, ...||1100.1 Quand’eu un dia fui en Compostela / en romaria||1105.3 Meus amigos, non poss’eu máis negar / o mui gran ben que quer’a mia senhor / que lho non diga, pois ant’ela for||1106.15 e fui ant’ela e siv’e cuidei / e catei-a, mais non lh’ousei falar||1107.14 e por én sei que non / perderei coita mentr’eu vivo for||1110.17 E os ben desamparados d’Amor / juran que morren con amor que an, / seend’ant’elas, e menten de pran||1114.2 Eu, mui coitado, non acho razon / per que possa ir u é mia senhor||1117.3 dessa terra u [a] mia senhor é||1117.9 Mais de pran non lhe-lo poss’eu creer / aos que dizen que tan pouc’á i / que m’eu, d’u ést’a mia senhor, parti||1123.10 Enviar quer’eu, velida, / a meu amigo que seja / en Santa Marta na ermida / migo led’...||1128.19 pero sempr’eu punhei de a servir, / ..., / e servirei enquant’eu vivo for||1137.1 Fremosas, a Deus grad’, é tan bon dia comigo||1137.3 Ca ven o meu amig’, é tan bon dia comigo!||1137.4 Tan bon dia comigo é, fremosas, a Deus grado||1137.11 e and’[end]’eu mui leda, pois mig’é tal mandado||1137.12 pois mig’é tal mandado, que ven o meu amado!||1142.2 Ai Deus, u é meu amigo d’aqui, / de Bonaval?||1142.5 Cuid’eu, coitad’é no seu coraçon / porque non foi migo na sagraçon / de Bonaval||1173.9 pois meu coraçon é en poder seu, / que nunca o pode perder per ren||1175.4 Rogo-te, ai Amor, que queiras migo seer / tod’este tempo enquanto vai viver / a Granada meu amigo||1182.6 mais, se masesse con meu amigo, / a luz agora seria migo||1183.6 e, ante que lh’enviasse dizer ren, / veo a luz e foi logo comigo||1187.21 e non venhades nunca u eu for||1188.2 e, pois eu, con vosso medo, non o ei nen é comigo, / non ajades a mia graça||1192.4 rog’eu a Deus, ... / que vos faça tan ledo seer migo / quan leda fui oj’eu quando vos vi||1192.10 faça-vos Deus ledo, que pod’e val, / seer migo, meu ben e meu desejo||1207.1 Fostes, filha, eno bailar / e rompestes i o brial||1207.6 Fostes, filha, eno loir / e rompestes i o vestir||1211.5 o meu amigo sera oj’aqui, / e nunca eu tan bon mandad’oi||1229.12 e, pois el souber esta razon, / sei eu que log’aqui migo sera||1247.16 e cata temp’e sazon pera ir / u ela ést’, e a vós non aven||1250.15 E ben sabedes camanho temp’á / que m’eu daquest’, amigo, receei / en que somos||1254.1 Eu, louçana, enquant’eu viva for / nunca ja máis creerei per amor, / pois [que] me mentiu o que namorei||1256.13 – Amig’, en poder sodes meu / se m’eu de vós quiser vingar||1259.10 e, por vos non mentir, / se oj’i duas son / fremosas, eu serei / a ũa||1259.13 I é meu amig’, ai / madr’, e i-lo-ei veer / por lhi fazer prazer!||1260.8 E ando maravilhada / porque tanto tarda, se é / viv’e sab’én||1265.13 O meu amigo, pois con el-rei é, / a mia coita é qual pode seer||1284.3 En San Momed’, u sabedes / que viste-lo meu amigo, / oj’ouver’a seer migo||1286.7 Serei vosc’en San Momede do mar, / na ermida||1289.4 e, louçana, irei, / ca ja i ést’o que namorei||1297.2 Mia irmana fremosa, treides comigo / a la igreja de Vigo, u é o mar salido||1297.5 Mia irmana fremosa, treides de grado / a la igreja de Vigo, u é o mar levado||1297.7 A la igreja de Vigo, u é o mar levado||1297.10 A la igreja de Vig’, u é o mar salido||1309.13 E foi mig’outra vegada||1313.6 des que el vira ũa sa senhor / ir d’u el era, fora sofredor / de grandes coitas no seu coraçon||1313.13 des que el vira ũa que quer ben / ir d’u el era, por dereito ten, / ..., de non tomar prazer||1313.20 des que el vira quen lhi coitas deu / ir d’u el era, no coraçon seu, / ..., ledo non pod’andar||1328.2 Donzela, quen quer que poser femença / en qual vós sodes e de que logar / e no parecer que vos Deus quis dar||1329.15 Pois sodes entendud’e [é à] vista, / sabede agora catar tal razon / per que venha este feit’or’a perdon||1337.23 mais tanto avemos de noite a seer / que é meiada ou mui preto én!||1348.2 Ora faz ost’o senhor de Navarra, / pois en Proenç’ést’el-rei d’Aragon||1354.4 «Non é aqui essa, / alhur buscade vós essa, / mais é aqui a abadessa»||1354.6 «Non é aqui essa, / alhur buscade vós essa, / mais é aqui a abadessa»||1354.8 «Por caridade, / u é d’aqui salvidade / que sempr’amou castidade?»||1357.9 se for d’ant’el-rei, lhi diran / ca fremosa dona matou||1357.20 Ben t’ajudaran d’Orzelhon / quantos trobadores i son / a escarnir o infançon||1358.8 Quantos oj’en Galiza son / atá en terra de Leon, / todos con o brial «colhon» / dizen||1376.23 porque ei pois en gran coita [a] seer, / e fugir, [e] guarir na putaria||1385.1 Joan Fernandiz, un mour’ést’aqui / fugid’, e dizen que vó-lo avedes||1399.8 En coita fora qual vos eu direi: / se non achass’o juiz, que faria?||1400.9 «Esse sinal é suso na moleira?»||1404.15 Tres cães eran grandes no logar, / mais non saío o gran fareleiro||1405.2 Don Estevã[o], en grand’entençon / foi ja or’aqui por vosso preito||1407.3 ca diz assi / que, pero foi mui mal doent’aqui, / que vos nunca quisestes trabalhar / de o veer nen o vistes||1409.5 se é viv’o meu amigo, / que troux’a mia touca sigo||1414.17 e por én cuidan quantos aqui son / que vossa madre con algun caçon / vos fez||1421.7 porque sab’el que, quant’en trobar jaz, / que mi-o sei todo e que x’é tod’en mí||1424.21 por én vos digo que non vee mal / quen vee derredo quant’é deante||1430.10 eno forniz é[ste] Don Roi Gil, / e Roi Martiiz é na falsidade||1430.11 e Roi Martiiz é na falsidade||1430.12 e ena escasseza é o seu priol||1448.3 Ũu cavaleiro avia / ũa tenda mui fremosa, / que cada que nela siia / asaz lh’era saborosa||1448.17 A corda foi en pedaços / e o máis do al perdudo||1450. pois ja sei que verran quando / for Judas no Paraiso||1453.10 mais par Deus, que no ceo , / que me queirades mal por én, / [ja vos eu sempre querrei ben]||1463.2 Un ricome que oj’eu sei, / que na guerra non foi aqui, / ven mui sanhudo||1466.10 porque non viron quantos aqui son / que nunca vós passastes alen mar||1468.1 Se eu, amigos, u é mia sen[h]or / viver ousasse||1468.9 e pois non ousass’ir / u ést’aquela que sa vida ten / en seu poder||1470a.18 mais, por Deus, guardade-vos i, / ca tod’é en vosso poder||1470b.25 mais, por Deus, guardade-vos i, / ca todo é en vosso poder||1472.15 Pero, com’á mui gran gente a seer, / muitas vezes vos an a derrobar||1473.6 Senher, vós non mi afrontedes assi, / e sera ‘gora un judeu aqui, / con que barat’, ...||1489.1 Sedia-xi Don Belpelho en ũa sa maison, / que chaman Longos, ond’eles todos son||1489.2 Sedia-xi Don Belpelho en ũa sa maison, / que chaman Longos, ond’eles todos son||1489.4 escud’a colo, en que sev’un capon, / que foi ja poleir’en outra sazon||1489.21 u é Joan Aranha, o vosso companhon / e voss’alferez, que vos ten o pendon?||1489.23 Se é aqui, saia desta maison, / ca ja os outros todos en Basto son||1489.24 Se é aqui, saia desta maison, / ca ja os outros todos en Basto son||1489.35 Senhor, non valredes un pan / se os que son en Basto se xi vos assi van||1498.3 ca nunca viu prazer, pois foi aqui / o Conde, nen veerá mentr’el i for||1498.4 ca nunca viu prazer, pois foi aqui / o Conde, nen veerá mentr’el i for||1499.1 Fernan Diaz é aqui, como vistes, / e anda en preito de se casar||1500.19 e non andar com’andavades ante, / ca somos oj’e non seremos cras||1500.19 e non andar com’andavades ante, / ca somos oj’e non seremos cras||1501.14 mais, se avedes de trobar sabor, / Martin Alvel’é aqui con que trobedes||1502.10 sabed’u é de quen vo-lo disser / e log’ide vosso passo calado||1509.7 e o peon levantou-s’e fodeu, / e nunca ar soube de contra u siia||1514.9 – Joan Garcia, se vos én pesar / de que me queix’, [é] en vosso poder / o melhor que podedes i fazer||1517.3 e quantos ena terra son / todo-lo teen pora sí||1520.8 E, se eu fosse u foron escançadas / aquestas novas de que ti falei, / Lourenço, gran verdade ti direi: / ... ||1527.9 E, senhor, nunca Don Ansur cuidou, / seendo vós na terra e no logar, / que lh’os couces non mandassen dobrar / os alcaides||1535.11 destes sinaes / que ora trage nen trouxe taes / nosco na guerra quand’el-rei foi i||1543.4 ei-os d’aver enquant’eu vivo for, / ou à mia mort’, ou quando mi-os daran?||1544.1 Non é Amor en cas de rei||1546.9 como lh’outra vez ja filhou / a cadeira u siia / o Filh’!||1551.7 non foi vosco en ora bõa||1558.1 U noutro dia seve Don Foan, / a mí começou gran noj’a crecer / de muitas cousas que lh’oi dizer||1558.8 E, muit’enfadado de seu parlar, / sev’i gran peça, se mi val[h]a Deus, / e tosquiavan estes olhos meus||1558.13 El seve muit’e diss’e perfiou, / e a min creceu gran nojo por én||1585.6 e disse-mi agora un cavaleiro / que o leixara eire, ao serão, / seer ant’a sa porta guarid’e são||1596.16 De como non entraron a Blandiz, / per que poderan na lide seer, / ja os quis Deus de morte guarecer||1598.16 ca me non vistides ne[n] me calçades / nen ar sej’eu eno vosso casal||1607.6 mais comec’ant’en reino de Leon, / u prês desonras de quantos i son||1608.16 ca, se acha per u m’escatimar, / non vos é el contra mí Pedr’Amigo||1620.13 «Eu de tal logar venho / que, poi-lo capelan, per bõa fe, / sobre min filh’e seu feit’en min é, / ajuda-l’-ei, poi-lo sobre min tenho»||1623.9 Ficou ja a dona mui ben-andante, / ca a loaron quantos ali siian||1636.20 – Pae Gomez, ... / mui gran temp’á que non foi en Carrion / nen mi deron meu jantar en Monçon||1637.28 ca todo sofrerá / a madeira, e seer’ali én melhor||1650.20 quen diz mal dos que son en cas d’el-rei / por se meter por máis desembargado||1660.3 se xe foss’en corredura e podesse prender mouro, / tenho que xo venderia / quen seu parente vendia||1663.18 E quen d’aver ouver sabor / non ponha sa filh’a tecer / nen a cordas nen a coser / mentr’esta mostra aqui for||1666.1 Aos mouros que aqui son / Don Alvaro ren non lhis dá||1668.2 Pois [que] vos vós cavidar non sabedes / deste marido con que vós seedes, / mostrar vos quer’eu como vos vinguedes / del||1671.13 «U ést’essa conca bispal / de que vós falades assi?»||1672.7 que quant’ouvestes, todo, no logar / u ela é, fostes i despender||1672.16 E non veedes, ome pecador, / qual ést’o mundo e estes que i son||1677.3 Marinha Mejouchi, Pero d’A[m]broa / diz el que tu o fusti pregoar, / que nunca foi na terra d’Ultramar||1677.6 Pero d’Ambroa sei eu ca foi i, / mais queres-te-lhi tu mal assacar||1679.9 colher non conven / contra quen sabe ond’ést’e onde non / é seu ba[r]nage e todo seu poder||1679.10 colher non conven / contra quen sabe ond’ést’e onde non / é seu ba[r]nage e todo seu poder||1679.11 e faz creent’a quantos aqui son / que val mui máis que non dev’a valer
3. v. intr. 'proceder, vir'
Nesta acepción rexe a preposición de ou en
44.4 pois me fez quitar / d’u ela é||57.10 macar vos gran mal / seja de mí, fremosa mia senhor||119.1 Quantos aqui d’Espanna son / todos perderon o dormir / con gran sabor que an de s’ir||166.28 Pero fui ome de mal sén / porque, d’u ela é, saí!||201.16 non quer’eu ja provar de me partir / d’u fordes vós, ca faria mal sén||220.6 nen o ar faz longe morar / d’u ela é, sen seu prazer, / com’agor’a min faz viver||366.6 e que sera de mí / quando m’eu ora, mia senhor / fremosa, d’u vós sodes, for?||481.20 ca todo quanto el despendeu e deu / d’ali foi tod[o] ...,||634.3 Ora, senhor, tenho muit’aguisado / de sofrer: coit'é grand’e gran desejo, / pois, d’u vós fordes, eu for alongado / e vos non vir como vos ora vejo||818.10 mais vedes ora de que m’é gran mal||879.15 – Sodes de corte e non sabedes ren||965.9 e parte-s’ome da terra ond’é||976.18 mais agora eu me matei / perque d’u ela é seí / outra vez||1080.7 ca me quitei a meu pesar / d’u ela é||1199.7 E vedes, amiga, do que m’é mal||1234.17 e sodes vós, filha, de tal linhage / que devia vosso servo seer||1489.44 escud’a colo, que foi d’ũa masseira||1535.3 son d’outra terra||1550.7 Eu vos direi del de que logar é||1550.12 e a todos pesou, / os que sabemos de que logar é||1550.13 De melhor logar non pode seer / ome do mundo, se non for [el]-rei||1580.5 porque a dona é de terra tal, / Don Fernando, que, ... / non poderedes i un om’aver||1580. ca é de [tal] logar / que non podedes, per nen un poder, / aver nulh’ome||1671.2 Un bispo diz aqui, por sí, / que é de Conca||1671.21 ca diss[e] o vesitador / que bispo per nen un logar / non pode por de Conca andar / bispo que de Conca non for||1671.24 Vedes que bisp’e que senhor, / que vos cuida a fazer creer / que é de Conca
388.5 e, par Deus, / quanto ben avia perdi, / ca meu ben tod’era’n veer
4. v. intr. 'existir, haber'
1.19 as[s]i que du os bõos son / máis loo meu prez ca o seu||19.5 quantos oje no mundo son / nen foran nen ja máis seran||19.6 quantos oje no mundo son / nen foran nen ja máis seran / nunca quiseron nen querran / nen queren gran ben a molher / com’eu vos quer’, ...||19.6 quantos oje no mundo son / nen foran nen ja máis seran / nunca quiseron nen querran / nen queren gran ben a molher||23.5 non creedes ca vos quer’eu melhor / de quantas cousas [e]no mundo son||54.11 Mais prazer é i que nunca verei,||65.31 doede-vos de mí se vos prouguer, / e, se o fezerdes, ja foi moller / que xe pensou de sa alma peor||66.11 ca de pran vos sei maior ben querer / de quantas cousas eno mundo son||93.15 Por quantas outras cousas son / que Deus no mundo fez de ben||102.16 E, pero m’eu vejo meu mal / e mia mort’, ond’é gran pavor||114.26 de Santaren tres legoas é, / e quatro ou cinco de Loule, / e Belfurado jaz log’i||129.21 e, se quiserdes, perderei / cuita per vós ou morrerei, / ca tod’é en vosso prazer||156.4 e, pois vo-lo Deus faz aver / e quantas outras cousas son, / en que teedes por razon / de me leixar morrer d’amor||161.20 E, pois vos Deus fez parecer mellor / de quantas outras eno mundo son||175.2 Qual dona Deus fez mellor parecer / e que fezo de quantas outras son / falar mellor e en mellor razon||178.8 Mais, amigos, mal dia fui por mí, / pois me por ela tan gran cuita ven / que ben mil vezes no dia me ten, / meus amigos, desjuigad’assi||186.17 e por mal de quantos no mundo son / que viren o seu mui bon parecer||188.16 ca Deu-la fez por mal de min / máis fremosa de quantas son / no mundo||190.8 E, pois vos eu amei des que vos vi / e amo máis de quantas cousas son||203.5 mais alguen foi que lle disse por mí / ca lle queria gran ben||230.16 E pero Deus é o que pod’e val / e pode sempre nas cousa[s] que son / e pode poder en toda sazon||240.8 quantas cousas son / eno mundo non mi an de guarecer / de morte||278.8 ca de pran a fez parecer mellor / de quantas outras eno mundo son||339.16 E, pois que eu i mia senhor non vir / e vir as outras que no mundo son, / non me podia dar o coraçon / de ficar i||343.1 Senhor fremosa máis de quantas son / donas no mundo||358.28 ca nunca foi quen tal coita levasse / com’eu levo nen foi quen s’end’osmasse||358.29 ca nunca foi quen tal coita levasse / com’eu levo nen foi quen s’end’osmasse||367.6 tal coita ei que non poderia viver / se non foss’o sabor que ei de a veer||368.15 A mui máis fremosa de quantas son / oje no mund’, ... / quer’ir veer||377.14 Por quanto ben Deus en vós foi põer / vos am’eu máis de quantas cousas son / oje no mund’...||382.23 Do que diran pois, ... / por vós, sen[h]or, quantos no mundo son, / leade todo e fazed’end’un feixe||409.13 ca de guisa me ten vençud’Amor / que, se Deus ou gran mesura non for / de mia sennor, pos[s]’en coita viver||410.7 e tẽer / pola maior coita de quantas son / coita d’amor a quen a Deus quer dar||410.14 e tẽer / pola maior coita, per bõa fe / de quantas foron nen son nen seran||410.14 e tẽer / pola maior coita, per bõa fe / de quantas foron nen son nen seran||410.14 coita d’amor me faz escaecer / [a mui gran coita do mar, e tẽer] / pola maior coita, per bõa fe, / de quantas foron nen son nen seran||412.26 porque vi a mellor / moller que nunca naceu nen sera / e moiro por ela!||415.1 De quantas cousas eno mundo son, / non vejo eu ben qual pod’én semellar / al rei de Castela e de Leon / se[non] ũa qual vos direi: o mar||435.1 Sennor fremosa, ja nunca sera / ome no mundo que tenna por ben / se eu por vós moiro||440.1 [M]ia sennor, quantos eno mundo son / que saben como vos quero gran ben||444.7 Sennor, fremosa máis de quantas son / en Santaren e que máis desejo||464.20 nunca sofreron tal afan / nen [o] an / quantos son nen seeran||464.20 nunca sofreron tal afan / nen [o] an / quantos son nen seeran||476.10 ca non son máis de dous, e averedes- / -los a perder po-los muit[o] afrontar||477.4 «Poi-las guerras son, / ai, que coteife pera a carreta!»||477.9 «Pois-las guerras [ja son i], / ai, que coteife pera a carreta!»||496.17 quando m’agora ouver d’alongar / daquesta terra u ést’a melhor / de quantas son||514.17 Desej’eu con mui gran razon / vosso ben, ... / mui máis de quantas cousas son||525.6  ... us non / pôs mal, de quantos eno mundo son||533.14 de quantas outras [e]no mundo son / non lhi fez par, a la minha fe, non||549.18 ca tal a fez / Deus, que lhi deu sén e bon prez / sobre quantas no mundo son||557.13 Pois da máis fremosa de quantas son / [ja máis] non pud’aver se coita non||562.16 E, mia senhor, u sempr’ei de cuidar / no maior ben dos que no mundo son / qual ést’o vosso, ei mui gran razon||563.25 e por Deus, que vos fez / valer máis de quantas no mundo son||570.6 mais certo seed’, amigo, / que non fui o vosso pesar / que s’ao meu podess’iguar||597.10 e, per quanto de sa fazenda sei, / tod’este mal é por esta razon||628.15 que nunca foi filha d’emperador / que de beldade peor estevesse||634.26 E queira El, senhor, que a mia vida, / pois per vós é, cedo sej’acabada||638.2 Estrãia vida viv’oj’eu, senhor, / das que viven quantos no mundo son||639.19 que, per servir, quantos no mundo son / non deven sol põer en coraçon / que pedir possa en tal ben caber||670.4 nunca no mund’, a meu cuidar, / foi outra tan leda molher / com’eu serei des que o vir||674.19 [sera gran tort’, e non ei de fazer] / o maior torto que pode seer||748.16 Nen gran pesar quantos no mundo son / non lho faran se lh’eu fezer prazer||757.8 Ja x’ora el das chagas morreria / se non foss’o grand’amor verdadeiro||759.9 mai-los amigos que no mundo son / amigos muit[o] ambos lezer an||804.8 ca poucos son que sábian entender / quantos bẽes en vós á||804.20 e por vós quantos son / non saberan, com’eu moiro, morrer||810.15 Mui fremosa e muit’aposta senhor, / sempre mui mansa e de bõa razon, / melhor falar de quantas outras son||856.4 nen con este cativo coraçon / que vos non aja milhor a querer / de quantas cousas eno mundo son||859.2 Estranho mal e estranho pesar / é oje o meu de quantos outros son / no mundo ja||861.6 Non foi no mundo tan leda molher / en sonho nen no podia seer||880.9 e quantas cousas [e]no mundo son / a aves[s]as andan||880.12 por én non dev’ant’a mort’a fogir / quen sabe o ben que soia seer||897.3 [Q]uen viu o mundo qual o eu ja vi / e viu as gentes que eran enton / e viu aquestas que agora son, / Deus, quand’i cuida, que pode cuidar?||950.5 mais pero a guardan assi / quantos dias no mundo son, / ala vai o meu coraçon||951.3 e non foi i dona nen donzela / que eu non viss’, ...||959.12 por én saben quantos no mundo son||974.29 des que m’ela fez[o] tornar, / nunca foi aquel dia / que a eu visse||975.10 E non foi ome atẽes aqui, / cousa que eu ben entendi, / que me quisessedes amar||987.13 non foi no mund’emperador nen rei / que tal conquista podesse fazer||988.3 que a melhor dona que era i / nen ouve nunca, vossa madre fóra, / levastes ende?||989.17 ca dos reis que foron nen son / no mundo, ... / este rei foi o melhor rei||989.17 ca dos reis que foron nen son / no mundo, ... / este rei foi o melhor rei||990.21 o melhor Don Lopo, a la fe, / que foi nen ja máis non sera?||990.21 Ou, des oimais, quen o dara, / pois Don Lopo Diaz mort’é, / o melhor Don Lopo, a la fe, / que foi nen ja máis non sera?||1039.22 E esto sera mentr’o mundo for||1074.28 que, pois-la souberen, conhocer-lh’-an / melhoria quantas no mundo son||1097.1 Coitado vivo máis de quantos son / no mund’, amigos||1099.27 E pesa-mi porque perderá prez / quanto Deus en aqueste mundo fez, / que non era erg’u ela m’andava||1100.23 se non foss’esto de que me tem’i, / non vos dig’ora que o non faria||1117.19 E, se máis d’oito dias non son / que de mia senhor foi alongado, / forte preito tenho começado||1127.10 Doo deviades aver / de min, senhor, per bõa fe, / pois quanto mal ei per vós é||1129.9 e sei / que per Amor é quanto mal eu ei / por vós, senhor||1140.2 Pois mi dizedes, amigo, ca mi queredes vós melhor / de quantas eno mundo son||1231.8 ca ‘ssi tenh’eu meu amigo en poder / que quantas donas eno mundo son / punhen ora de lhi fazer prazer||1232.25 – Amiga, per ceos é quant’eu ei / de mal, máis nunca o ja cearei||1238.14 Dizen que é por mí coitad’assi / que quantas cousas eno mundo son / non lhi poden dar vida se eu non||1395.23 E ora ainda mui grand’infançon / si quer foder, que nunca foi sazon / que máis quisesse foder, poi-lo eu vi||1424.7 caeu en Runa atá eno Arnado, / en todos tres os portos que i son||1442.29 – Rodrig’Ianes, u meu cantar for, / non ach[ar]á rei nen emperador / que o non colha mui ben, eu o sei||1463.9 El vẽo, ... / des que viu que era [a] paz, / [e] ben lhe venha se ben faz||1499.18 e, se este casament’el non á / d’om’, atal coita nunca foi no mundo||1526.3 nunca foi ome do vosso logar / que máis pojasse ca vós pojaredes||1618.9 E tal besta como m’el á mandada / non foi ome que lhe vis[s]e as semelhas||1618.13 nen é ferrada nen é por ferrar, / nen foi omen que a vis[s]e enfrear||1646.7 e tal cozinha lh’achará / que tan fria casa non á / na oste de quantas i son||1678.6 ca diz que, mentr’eu alg’ouver, / que nunca ja sera molher / que mi queira por én peior||1680.19 pero s[e] eu con el cantar / e Pero Bodin[h]’outrossi / e quantos cantadores son, / por todos diz el[e] ca non / lhis quer end’avantada dar||1683.3 Maior Garcia vi tan pobr’ogano / que nunca tan pobr’outra molher vi, / que, se non foss[e] o arcediano, / non avia que deitar sobre sí
5. v. imp. 'acontecer, ocorrer, producirse, resultar'
20.19 Por meu mal foi, pois que vos ja sempr’eu / averei ja [e]no meu coraçon / a desejar||56.19 non sei al deste mundo desejar / senon vós, que muit’é sen meu grado||63.26 agora quando m’eu quitar / aqui de vós e sen vós for / u vos non vir nen vos falar, / ben per-sei eu como sera||65.4 e, segund’ora o meu connocer, / enquant’est’é, faço mui gran razon||72.27 se podess’en guisa seer / que mal non vos podesse estar||85.9 E os que esto creud’an, / Deus!, é que queren máis viver||93.4 e do que end’estou peor / é d’ũa ren que vos direi||135.22 E, se per ventura assi for, / que m’ar pregunten des aqui / se sodes vós a mia sennor||139.20 e, se a vós prouguer que sej’assi, / sempre por én bõa ventura ajades||145.10 E, se quiserdes, mia sennor, / min en poder d’Amor leixar, / matar-m’-á el, pois esto for||217.3 Sennor fremosa, quant’eu cofondi / o vosso sén e vós e voss’amor, / con sanna foi que ouve, mia sennor||232.24 e, se pavor / eu non ouvesse de viver / (o que Deus non leixe seer!),||251. ||258. pero non me poss’eu partir, / mais é ‘ssi que poder non ei / que vos non aja de fazer / [do ben que vos quero, saber]||274.4 nunca tan desguisada cousa vi / se por ũa destas duas non é||276.14 e, se por est’é, mal dia naci||282.16 E non á no mundo filla de rei / a que d’atanto devess’a pesar / nen estraidade d’om’a fillar, / por quant’ist’é, que vos ora direi||295.11 mais, pois assi é / que eu non moiro ja, per bõa fe, / ... / toda-las cousas se poden fazer] / que son sen guisa||320.13 Pois assi é que m’El sempre deu al||326.4 é ja assi, amigos meus: / que non ei eu end’al fazer / enquant’ela poder viver||326.23 E sei de min com’á seer||334.10 ca vós ouç’ende cousecer / de mi fazerdes tanto mal / a muitos, a que é gran mal / en perder vosso conhocer / en min||365.14 A meu pesar quanto morei / sen vós foi, e daquestes meus / olhos||367.13 E, se esto non fosse, non sei ren / que m[e] podesse de morte guarir / u a non vejo||411.27 e assi / quero viver, e o que for de mí / seja, ca esto tenn’eu por mellor||411.28 e assi / quero viver, e o que for de mí / seja, ca esto tenn’eu por mellor||413.3 e porque non á / en min senon mort’, e cedo sera||417.6 mais sei ũa ren / se assi for: que morrerei por én||430.16 Pois ja entendo que guisada ten / Amor mia mort’, e non pode seer / que me non mate, sei eu ũa ren||434.4 e, per bõa fe, se est’assi for, / quantos saben que vos eu quero ben / diran que vós me matastes, sennor||456. «Daquesto foi, que non d’al, / de que comestes mui mal||461.29 que foi das duas [e]spadas que andavan en ũu mango?||483.24 come é que oj’anda arrufado?||492.3 O que foi passar a serra / e non quis servir a terra / é ora, entrant’a guerra, / que faroneja?||492.8 O que levou os dinheiros / e non troux’os cavaleiros / é por non ir nos primeiros / que faroneja?||492.9 O que levou os dinheiros / e non troux’os cavaleiros / é por non ir nos primeiros / que faroneja?||492.15 O que filhou gran soldada / e nunca fez cavalgada / é por non ir a Graada / que faroneja?||492.21 O que meteu na taleiga / pouc’aver e muito meiga / é por non entrar na Veiga / que faroneja?||515.16 E mal seria se non foss’assi||520.3 e tod’esto foi porque se cuidou / que andava d’outra namorado||520.9 e tod’esto foi porque mia senhor / cuidou que eu por outra morria||526.10 se é, sen[h]or, porque vos sei amar / mui máis que os meus olhos nen ca min; / e assi foi sempre des que vos vi||529.6 ca ben creede que outro prazer / nunca [d’al] veran estes olhos meus / senon se mi vós fezessedes ben, / o que nunca sera per nulha ren||531.13 Vós veed’en como sera||540.9 e tod’aquesto é des que, senhor, / vos vi||540.15 e tod’aquest’é, senhor, des quand’eu / vos vi||549.3 O gran viç’e o gran sabor / e o gran conforto que ei / é porque ben entender sei / que o gran ben da mia senhor / non querra Deus que err’en mí||580.9 Non cuidou que mi pesasse / do que fez, ca sei eu mui ben / que do que foi non fora ren||581.16 e tod’est’, amiga, non é senon / porque [nunca con el pôde poer / que o podesse por amig’aver]||606.8 Que talhou preito comigo, / é por esto que vos digo||606.11 Que mig’á preito talhado, / é por esto que vos falo||628.19 por Deus, vos rogo que esto non seja / nen façades cousa tan sen razon||640.1 Nostro Senhor, e ora que sera / daquel que sempre coitado viveo?||640.6 E que sera do que quis mui gran ben / e quer a quen lho non quer gradecer||640.11 E que sera do que sempre servir / foi quen lhi quis e quer por en[de] mal||642.10 Se aquesta ida vossa / for, non sei eu como possa / viver||648.4 e soo maravilhada / porque foi esta tardada||654.5 mais, Deus, é que cuid’a mí a gaar / de lhi saberen que mi quer gran ben?||662.4 Quando m’el viu, non foi polo seu ben, / ca morre agora por mí||680.13 Non sei que x’ést’ou que pode seer / porque non ven, pois que lho eu roguei||680.13 Non sei que x’ést’ou que pode seer / porque non ven||687.21 non diredes, per bõa fe, / con dereito que per min é, / ca faç’eu quanto dizedes||758.1 Por Deus, amigas, que sera, / pois [j]a o mundo non é ren / nen quer amig’a senhor ben?||774.13 Este perdon foi de guisa, de pran, / que ja máis nunca mig’ouvess’amor||791.5 se virdes que me vos quer’as[s]anhar, / mia sanha non tenhades en desden, / ca, se non for, mui ben sei que sera||791.5 se virdes que me vos quer’as[s]anhar, / mia sanha non tenhades en desden, / ca, se non for, mui ben sei que sera||797.5 e queria de vós saber, / se vos eu morrer, que sera / do meu amig’ou que fara||807.22 É por esto que ben consellaria / quantos oiren no seu ben falar / non a vejan||809.15 E do meu corpo que sera, senhor, / quand’el d’ala o vosso desejar?||833.13 Pois me vos ides, vedes que sera, / meu amigo, des que vos eu non vir||833.20 Aquesta ida tan sen meu prazer, / por Deus, amigo, sera quando for||833.20 Aquesta ida tan sen meu prazer, / por Deus, amigo, sera quando for||836.6 se mi quer ben, que lho quer’eu maior, / e, se lhi ven mal, que é por senhor||837.15 des quand’eu quiser, non sera||838.4 Se per vossa culpa foi, non foi ben||838.7 – Non sei, amiga, que foi ou que é / ou que sera, ca sabemos que non / vos errou nunca voss’amigo||838.7 – Non sei, amiga, que foi ou que é / ou que sera||838.8 – Non sei, amiga, que foi ou que é / ou que sera, ca sabemos que non / vos errou nunca voss’amigo||850.10 e sei de mí como á seer||857.19 E, pois m’eu for, mia senhor, que sera, / pois mi assi faz o voss’amor ir ja / como vai cervo lançad’a fugir?||871.3 Par Deus, coraçon, [mui] mal me matades / e prol vossa nen minha non fazedes, / e pouco, se assi for, viveredes||881.16 pero sabede, se ren ei de prez / ou d’outro ben, por vós é, non por al||897.17 Que fui d’amor, ou trobar por que fal?||905.15 Senhor, e non foi pelo meu / grad’u vos fui amar nen ei / i culpa porque vos amei||911.15 mais sera o que Deus quiser, / ca o ben a dizer e[i] ja||941.15 mais, pois end’al ja non pode seer, / se viver, viverei, per bõa fe, / como vive quen á coita d’amor||975.17 nen sei que x’ést’, assi m’aven, / mais sei que é: desejei mal||975.18 mais sei que é: desejei mal||979.23 E ben sei ca non dormirán / mentr’assi for||980.13 Semella que foi por seu mal / quanto prazer viron enton||999.13 Como vós quiserdes sera, / de me fazerdes mal e ben||1021.5 ou é per mí, que vos non faço ben, / ou é sinal de morte que vos ven||1021.19 Se é per mí, que vos non faço ben, / dizede-mi-o, e ja-que farei én||1024.6 que se venha mui ced’e, se veer / cedo, que sera como Deus quiser||1034.19 Se assi for, por mí poden dizer / que eu fui a que semeou o sal||1038.19 E, como quer que fosse, el querria / aver ja ben de min toda via||1039.22 E esto sera mentr’o mundo for||1042.14 Se vos non fezer ben, por mí Amor / vos matará, ben sei que sera assi||1109.8 E, se oj’ome á cuidados, ben sei, / se per coita d’amor an de seer, / que eu devia cuidados aver||1117.6 dizen que máis d’oito dias non á, / e a mí é que máis d’un an’i á!||1126.11 Pero non sei como possa seer||1132.3 Assanhei-me-vos, amigo, noutro dia, / mais ben o sab’ora Santa Maria / que non foi per vosso mal||1132.4 per boa fe, meu amigo, foi por al||1173.19 E, se prouguesse a Deus que foss’as[s]i, / non me fezesse outro ben des ali||1221.5 e tod’aquest’era por encobrir / outra que queria gran ben enton||1229.6 – Par Deus, amiga, sab’, [e] o pesar / que oj’el á non é por outra ren||1246.7 – Tod’ess’, amiga, ben pode seer, / mais punharei eu ja de me vingar / do que m’el fez||1252.28 e quant’ala tarda / é por seu mal dia||1261.4 mais oj’ao entrar, / se por mesura non fosse de mí, / se vos eu vira, non mi venha ben / nunca de Deus nen d’onde m’oje ven||1261.10 se por mesura non fosse que ei, / se vos eu [vira, non mi venha ben / nunca de Deus nen d’onde m’oje ven]||1261.16 se por mesura non foss’, a la fe, / se vos eu [vira, non mi venha ben / nunca de Deus nen d’onde m’oje ven]||1273.6 porque non sei que é / del, amigas||1273.10 nen mi sab’oje nulh’ome dizer / o que del ést’;...||1274.1 – Por Deus, amiga, que pode seer / de voss’amigo||1276.22 se assi for, gracir-vo-lo-ei!||1316.11 mais, pois que os tragedes vós / a vender, é per seu talan?||1403.18 e est’é pola casa molhada / en que as met’, e na estrabaria||1409.8 Se me mal non estevesse / ou non fosse por enfinta, / daria esta mia cinta / a quen m’as novas dissesse||1411.3 En gran coita andaramos con el-rei, / per esta terra u con el andamos, / se non fosse que quis Deus que achamos / infanções||1415.21 [e] o comendador chegou / e, se el ben non albergou, / non foi por vosso coraçon||1416.17 mais, pois esto for, se quis[er] filhar / seu conselho, pode ben guarecer / se se ben guardar||1475. Ca, pois aqui cheguei, ja non diran / que non foi [... / [...]||1476.6 se vos mentir do que vosco poser, / seja de vós e de nós como quer / e brita[de]-lh’os narizes no momo||1478.20 e non pode seer / que vos non molhedes en essa terra||1486.13 Que sera?||1542.1 Mentr’esta guerra foi, assi / m’avẽo que sempre guari / per pé de cavalo||1580.4 e nós teemos que vos é mal sén / per quant’ést’o que vos quero dizer: / ... ||1596.5 loado a Deus, / que non morreron, por Nostro Senhor, / en ũa lide que foi en Josafas||1596.6 a lide foi com’oj’e, come cras, / prenderan eles terra no Alcor||1596.10 E ben nos quis Deus de morte guardar / Paai Rengel e outros dous enton / d’ũa lide que foi en Ultramar, / que non chegaran aquela sazon||1596.20 e guareceron de morte por én, / que, quand[o] a lide foi en Belen, / aportaron eles en Tamariz||1603.8 ca jur’a Deus que nunca mi deu ren / senon ũu peido qual foi sen seu grado, / ca, se per seu grado fos[s]’, al seeria||1609.19 E, poi-la velha puta probe for, / non a querra pois nulh’ome catar, / e sera dela como vos direi||1636.5 [E] esto que pode seer, / ca vej’ende os erdeiros queixar?
En moitas ocasións seer, con este valor, aparece para evitar a repetición do verbo que indica a acción xa expresada ou por expresar e, neste sentido, funciona como verbo vicario
36.23 ca, coido-m’eu, demandad’é / que non podia máis seer, / o por que ome a seu poder / serv’e se non trabalha d’al||41.6 e o seu bon parecer, que lh’eu vi, / por meu mal foi, macar lho gradeci||41.15 Tod’aquel ben que m’ela fez enton, / ..., / por meu mal foi, ca polo meu ben non||59.19 e alguen foi ja de melhor / sé[n] que eu i soubi seer||129.18 que poder / non ei de gran cuita perder / per al ja se per vós non for||269.21 todas as outras donas non son ren / contra ela nen an ja de seer||274.10 se por aquest’ama dev’a seer, / é-o ela, podede-lo creer, / ou se o é po-la eu muit’amar||276.15 mas empero, sennor, que sej’assi, / saber-mi-o quer’eu de vós, se poder: / ...||294.15 cousa mui desguisada / é seer outra ren no mundo desejada / de mí como vós sodes||495.11 porque sei que vos farei tal / mingua qual fez omen leal / (o máis que podia seer) / a quen ama||526.5 e venho-vos preguntar / o por que é, ca non poss’entender||526.8 se é, sen[h]or, porque vos sei amar / mui máis que os meus olhos nen ca min||541.2 Proençaes soen mui ben trobar / e dizen eles que é con amor||603.6 ca, pois que s’el ledo partiu d’aquen, / non pode seer senon por meu ben||636.3 non a rece’, e vedes por que é, / ...||692.3 Muitos vej’eu que se fazen de mí / sabedores, que o non son, de pran, / nen o foron nunca nen o seran||695.21 E pero, se vós quiserdes / que vos fal’e que vos veja, / sol non cuidedes que seja / se vós ante non souberdes / de quan muito mal, [amigo, / sofro se falardes migo]||698.6 «Se vos i, meu amigo, pesar fiz, / non foi por al senon porque me quix»||756.11 Nunca con taes novas tan leda foi molher / com’eu soo con estas||761.13 Se s’el enfing’é ca x’ousa||787.15 Mui ben vej’eu quan muito lhi pesou / a meu amig’en se d’aqui partir, / e todo foi por quanto se quitou / de mí||854.5 «Amigos, ben pode seer, / mais, quer lhi pes, quer lhi praza, ja non / me pos[s]’end’eu per nulha ren partir»||857.3 Non foi senon por me matar, / pois todo meu mal teedes por ben||861.7 Non foi no mundo tan leda molher / en sonho nen no podia seer||874.14 E veed’ora, amigos, se prend’eu engano / e fazed[e] de guisa que seja sen meu dano||882.22 Mais tanto sei, se podesse seer||898.21 mais, que non am’, esto nunca sera!||950.2 Non vi molher des que naci / tan muito guardada com’é / a mia senhor||975.9 mais nunca assi / sera ja mentr’eu vivo for||1018.15 Nen avera meu amigo poder / de nulha sanha filhar contra mí, / mais que eu non quiser que seja assi||1025.14 Sõo guardada como outra molher / non foi, amigo, nen á de seer||1025.14 Sõo guardada como outra molher / non foi, amigo, nen á de seer||1031.8 Vós dizedes que o que meu mal for / non queredes, e ben pode seer||1100.28 que non ést’oj’outra no mundo nada, / se vós non sodes, que eu sábia amar||1114.7 E non ach’eu razon e por est’é||1116.16 Atal foi eu, ca ja filharia / que sol quisesse comigo falar, / [e quitar-m’-ia de lh’al demandar]||1153.10 E pero m’aguardan que o [eu] non veja, / esto non pode seer per ren que seja||1220.16 e moiro, madr’, e vedes por que é||1328.7 non pod’aver i nen ũu partimento / senon se for per vos[s]a negrigença||1332.35 e el quer ja de vós, desarreigado, / de vos aver assi [mal] espeitado / com’oj’el é pelo maior juiz||1408.14 e, u deve sofrer, é sen sofrença||1415.21 e, se el ben non albergou, / non foi por vosso coraçon||1422.7 [E] pero que foss’este mouro meu, / ja me terria eu por desleal, / Joan Fernandez, se vos negass’eu / atal cousa qual dizen que vos faz||1427.22 cuidades dos colhões, que trag’inchados, / ca o son con foder e é con maloutia||1427.22 cuidades dos colhões, que trag’inchados, / ca o son con foder e é con maloutia||1445.3 – Joa[n] Vaasquez, moiro por saber / de vós por que leixastes o trobar / ou se foi el vós primeiro leixar||1531.4 [se]quer ora punhade de mi dar / tal recado que seja con razon||1550.14 De melhor logar non pode seer / ome do mundo, se non for [el]-rei, / de todo-los logares que lh’eu sei||1582.3 ca vós non sedes d’amor tan forçado / como dized[e]s nen vos ar conven / de o seerdes||1598.26 e vós, por Deus, mandade preguntar / polos naturaes deste logar / se foderan nunca en paz nen en guerra, / ergo se foi por alg’ou por amor||1603.7 ca jur’a Deus que nunca mi deu ren / senon ũu peido qual foi sen seu grado
6. v. imp. 'transcorrer, pasar, seer (o tempo, a sazon)'
11.1 Sazon é ja de me partir / de mia senhor||211.21 e provei-o e pois, quand’én / me quis partir, non foi sazon / de m’én partir||275.17 Destas coitas eu podia falar / come quen as padece cada dia, / mas non é tempo ja nen me valria||297.13 E, mia sennor, tempo seria ja / de vos nembrardes de me non leixar / en tan gran coita, com’eu viv’, andar||408.2 – [D]izen, sennor, ca dis[ses]tes por mí / que foi ja temp’e que foi ja sazon / que vos prazia d’oirdes enton / en mí falar||584.3 Alva é, vai ledo||626.1 Tal sazon foi en que eu ja perdi / quanto ben ouv’...||689.2 Amig’ouv’eu a que queria ben, / tal sazon foi||984.19 Tal sazon foi que me tev’en desden / quando me máis forçava seu amor||1038.3 que lhi faça ben, e ja temp’era||1059.16 temp’era ja, lume dos olhos meus, / de mi fazerdes [aver algun ben / de vós, senhor, por quanto mal mi ven]||1117.16 máis me valria log’en me matar / se m’oito dias tan gran sazon for||1383.10 mais non é sazon / de chos querer omen sofrer
7. v. aux. 'ser'
O verbo seer aparece con moita frecuencia seguido de participio, cunha estrutura en que seer pode ser interpretado como copulativo (se o participio funciona como adxectivo) ou como pasivo; mais a estrutura seer + participio e a ambiguidade dalgúns casos en que un mesmo participio funciona de ambos os modos non aconsella realizar tal distinción
12.8 Quen omen sabe ben querer / ja máis servid’én sera||14.19 De muitos sõo preguntado / de que ei este pensar||14.36 Tal amar / podedes mui ben jurar / que nunca foi d’omen nado||22.10 ca en tal ora nado /  foi que, mao pecado, / amo-a endoado||24.19 guisad’é que non perderei, / sen morrer, coita nen afan / por vós, senhor||33.9 Pero sempre vos eu servi de grado / o melhor que [o] eu soubi fazer / e de tod’o al do mundo foi leixado||34.18 e seria dela mui máis pagado||36.22 ca, coido-m’eu, demandad’é / que non podia máis seer||37.6 ca non ous’eu dizer nada / a ome que seja nado / de com’oj’é mia fazenda||37.11 po[i]-la que non fosse nada / por mí é tan alongada / de min que non sei mandado / dela nen de mia fazenda||37.12 por mí é tan alongada / de min que non sei mandado / dela nen de mia fazenda||37.16 Nen m’ar conven que én prenda / con outra, nen é guisado||56.5 eu sõ[o] maravilhado / porque pod’ome seer guardado||56.6 senhor, eu sõ[o] maravilhado / porque pod’ome seer guardado, / pois vos ja vee, de vos ta[n] muit’amar.||56.27 ca saben que fui mal dia nado / porque vos vi e vos oi falar||67.3 Quen oje maior cuita ten / d’amor eno seu coraçon / de quantos del cuitados son, / Nostro Sennor lle ponna i / consello||73.11 e mui máis loado / o vosso prez pelo mundo seer||73.21 ca, pois eu morrer, logo dira’lguen / sennor fremosa, por que e por quen / eu fui assi aa mort’achegado||73.27 mais porque vejo que é vosso sén / per meu preito mal embaratado||74.15 ca nunca eu vi, des que fui nado, / Amor, nen prendi del prazer||74.18 ca non é ja guisado||81.26 mais pod’entender, se quiser, / que log’eu guardado serei / dela||86.1 Non tenn’eu que coitados son / d’amor (...) / aqueles que non an seu ben||109.5 Mais est’, ao meu grado, / mui ben sera jurado, / senhor: que nunca vos amei!||121.4 Como morreu quen nunca ben / ouve da ren que máis amou / e que viu quanto receou / dela e foi morto por én, / ai mia sennor, assi moir’eu!||121.9 Como morreu quen foi amar / quen lle nunca quis ben fazer / e de que lle fez Deus veer / de que foi morto con pesar, / ai mia sennor, assi moir’eu!||130.8 E grave dia con Amor foi nado, / que me de cuita sempre sofredor / fez e m’ar faz viver tan alongado / d’u eu os ollos vi da mia sennor||130.14 se m’est’a mí podess’escaescer, / log’eu seria guarid’e cobrado||130.22 E dereit’é, ca fui mal consellado, / que lle falei, pero m’ouv’én sabor||130.28 ca non mi avi’a dizer nulla ren / ond’eu nen outre fosse despagado||137.26 E direi-vos, fremosa mia sennor, / pois vos non vir, quan perdud’eu serei||137.33 Ca perdud’é, sennor, a meu cuidar, / quen perde sén e prazer e pesar||138.1 Mal consellado que fui, mia sennor, / quando vos fui primeiro connoscer||142.4 todos maravillados son / de non poder meu coraçon / per algũa guisa quitar, / por tod’esto, de vos amar||147.1 Tal om’é coitado d’amor / que se non dol ergo de sí||147.7 por gran coita que d’amor ei / ja sempre doo averei / de quen dele coitado for||148.1 Pois boas donas son desemparadas / e nulho ome non nas quer defender||148.6 pois non an ja per quen sejan vengadas||148.8 netas de conde quer’eu cometer, / que me seran máis pouc’acoomiadas!||148.19 nunca por én serei desafiado / nen pararei mia natura peior||150.2 Nunca tan coitad’ome por moller / foi com’eu por ũa que me non quer / fazer ben||150.4 pero, se mi-o non fezer, / é cousa guisada / de non viver nada||152.2 Quisera-m’ir, tal consello prendi / e fui coitad’e tornei-me por én||152.17 Ca ja ir-me cuidei / e fui coitado como vos direi||152.18 que nunca ja tan coitado sera / ome no mund’, ...||164.2 Quer’eu a Deus rogar de coraçon, / com’ome que é cuitado d’amor, / que El me leixe veer mia sennor / mui ced’, ...||172.1 De quantos mui coitados son, / a que Deus coita faz aver, / min faz máis coitado viver||176.1 Sennor, per vós sõo maravillado / porque vos pesa de vos ben querer||176.11 ca per aquesto fora eu guardado / ou por perder, sennor, enton o sén||176.16 E, mia sennor, por Deus, que máis loado / fez vosso prez pelo mundo seer||176.21 dizede-me por que vos pesa én / quand’eu, sennor, que mal dia fui nado, / non atendo de vós, ... / ..., por én / senon desej’e afan e coidado||181.19 ca sei de pran que, pois eu morto for, / log’esta coita perderei enton||199.25 ca, per pouc’én, seria castigado||199.34 e que ar seja d’outre preguntado||207.13 ca foi coitado non quero creer, / ca do coitad’a doer-s’averia||209.3 e, pois eu por vós morto for, / non mi-o poderedes fazer||218.13 é muit’amada, pero que non sei / quen na tan muito ame come min||234.6 ca, se o ben dad’é por [o] servir, / o servidor deve máis a gracir||248.8 Pois que m’ouve preguntado / de que era tan coitado, / dixe-ll’eu este recado: / ... ||249.1 Pois que eu ora morto for, / sei ben ca dira mia sennor: / ... ||253.1 Que partid’eu serei, sennor, / de nunca ja veer prazer / des quand’ora partido for / de vos falar e vos veer||253.3 Que partid’eu serei, sennor, / de nunca ja veer prazer / des quand’ora partido for / de vos falar e vos veer||253.5 e partido serei log’i / d’aver sabor d’al nen de mí||259.22 E, mia sennor, se Deus fosse pagado / d’eu de gran coita guardado seer, / non me mostrara vosso parecer / nen vós, sen[n]or||259.23 E, mia sennor, se Deus fosse pagado / d’eu de gran coita guardado seer||266.26 pois eu morto for, / tan ben vos diran por mí «traedor» / come a min por vós se vos matar||270.10 mas quen Deus guardar / non quer non pode guardado seer||274.6 ou se llo dizen porque ést’amada / ou por fremosa ou por ben-tallada||277.11 e coid’en como fui mal dia nado||277.15 E en seu ben per mí seer loado / non á mester de ende máis dizer||277.19 e ben maravillado / sera quen vir a sennor que eu vi / pelo seu ben||294.14 cousa mui desguisada / é seer outra ren no mundo desejada / de mí como vós sodes||294.19 De min podedes vós, senhor, seer servida / se vos pesar mia morte e vos prouguer mia vida||294.22 se vos pesar mia morte e vos prouguer mia vida, / como en outro tempo foi d’Arec Enida||301.2 Tan muit’á ja que non vi mia sennor / e tan coitado fui, poi-la non vi, / que ũa ren sei eu mui ben de mí||315.4 Juro-vos eu, fremosa mia sennor, / ... / [...] / se, pois fui nado, nunca dona vi / tan fremosa come vós nen de mí / tan amada com’eu vos sei amar!||317.1 Nostro Sennor, que non fui guardado / d’eu en tal tempo com’este viver||317.5 que este mund’é ja tornad’en al / que todo prez teen ora por mal||317.18 e por én sõo máis pouco preçado||317.28 que enfadado vou / deste mundo, que é mal parado||324.7 Muitos vej’eu namorados / e que son d’amor coitados||330.10 Quero-vos én mostrar / como serei guardada, se non, venha-me mal||330.16 Assi me ve[n]ha ben, / come serei guardada dizer-vo-lo quer’eu||346.15 ne[n] ést’ome nado / que o soubess’e que non fosse ende / maravillado de como vivo||346.16 ne[n] ést’ome nado / que o soubess’e que non fosse ende / maravillado de como vivo / [en tan gran coita com’oj’eu vivo]||353.16 d’eu estar muito que a non veja, / ca non posso que morto non seja||354.3 mais sõo por vós tan coitado d’amor / que me faz ora mia morte desejar||354.7 ca soo por vós tan coitado des i / que me faz ora mia morte desejar||355.10 os que viveren, pois eu morto for, / praz-me muito porque non s[aben] r[en / de que moiro nen como nen por quen]||374.14 ca me fez quen / servo servir e non seer amado / por én||374.15 mais eu, que mal dia fui nado, / ouvi a levar aquesto da melhor / das que Deus fezo, ca non outro grado||381.6 mais o que vos dá por guarda / en tan bon dia foi nado / se dos seus olhos ben guarda / o vosso cos ben-talhado||383.6 des que ora foi casada, / chaman-lhe Dona Maria||390.10 E ja m’eu consello non sei, / ca ja o meu adubad’é||391.16 E tenno que fazen mal sén / quantos d’amor coitados son / de querer sa morte||415.12 des i ar é temudo que non sei / quen o non tema||422.25 e pois non querer / gracir-vo-lo, pois que eu morto for||423.27 nunca per outre emparado serei||427.9 E, Don Fernan Furado, daquel muu / creede ben que era eu pagado||430.20 ca non averei, pois eu morto for, / tal coita qual ei no meu coraçon||437.16 que diredes, fremosa mia sennor, / u vos aquesto preguntado for||438.16 ca mal sera se por vós morto for||450.14 pero quer’ante molher, / que queria volonter / que fosse eu enforcado||461.16 Sen esto fostes cousido sempre muit’e mesurado||464.12 E, pois que o Deus assi quis, / que eu sõo tan alongado / de vós||464.16 ca ja Paris / d’amor non foi tan coitado / nen Tristan||466.2 Par Deus, senhor, / enquant’eu for / de vós tan alongado||466.7 nunca en maior / coita d’amor / nen atan coitado / foi eno mundo por sa senhor / omen que fosse nado||466.8 nen atan coitado / foi eno mundo por sa senhor / omen que fosse nado, / penado, penado||466.17 ced[o] é mui gu[i]sado||466.21 ca log’ali, / u vos eu vi, / fui d’amor aficado / tan muit’en min / que non dormi / nen ouve gasalhado||466.26 e, se m’este mal durar assi, / eu nunca fosse nado, / penado, penado||468.17 E, se m’eu quisesse seer viltada, / ben acharia quen xe me viltasse||468.28 ca non foi tal que, se migo falhasse, / que én eu mui ben non [o] castigasse, / ca sempre fui temuda e dultada||478.29 Nen de lançar a tavolado / pagado / non sõo||478.44 pecado / i á, ja me i pod’enganar / que me faça ja falar / en armas, ca non m’é dado||482.13 «Sen[h]or, / beeito sejas Tu, que sofredor / me fazes deste marteiro par Ti!»||482.23 Nunca, de-lo dia en que eu naci, / fui tan coitado, se Deus me perdon||483.7 E por én foi Coton mal dia nado, / pois Pero da Ponte erda seu trobar||483.13 E con dereito seer enforcado / deve Don Pedro||483.26 E, pois non á quen no por én retar / queira, seera oimais por min retado||490.12 ergo nas terras se son ben lavradas!||490.18 nen se as cuidan per i d’enganar / que sejan deles por én namoradas||490.24 ou quiça o fazen por delivrar / sas bestas, se fossen acevadadas||493.2 Dominga Eanes ouve sa baralha / con ũu genet’e foi mal ferida||493.3 empero foi ela i tan ardida / que ouve depois a vencer sen falha||493.9 O colbe colheu-[a] per ũa malha / da loriga, que era desmentida||493.14 ja sempre end’ela seera sinalada||493.28 e por én muit’á que é fistolada||494.43 O que da guerra foi per-retraudo, / ..., / non ven al maio||495.12 porque sei que vos farei tal / mingua qual fez omen leal / ... / a quen ama, pois morto for||498.7 ou que salva lhi cuidades fazer / da mia morte, pois per vós morto for?||512.3 vedes quen é, e seed’én nembrada||534.6 a coita que o coitado / sofre que é namorado||534.13 ca outr’omen non é nado / que esto creer podesse||540.1 Senhor, cuitad’é o meu coraçon / por vós, e moiro||544.7 Pero filhar-lh’-ia por galardon / de a veer se soubesse que non / lh’era tan grave, Deus foss’én loado||545.4 Deus seja por én loado||545.12 E, pois que vos non doedes / de min e sol non avedes / én coidado, / en grave dia fui nado||545.28 agravado / end’eu seja, mais pagado||548.10 ca viv’en tal cuidado / come quen sofredor / é de mal aficado / que non pode maior||556.11 pero m’ora desamades, / log’enton amado serei / de vós||568.20 ca non tiro eu nen vós prez nen loor / daqueste preito se sabudo for||570.18 Ben soub’, amigo, por certo / que, o pesar daquel dia / vosso, que par non avia, / mais pero foi encoberto||574.20 Mais, pois non ven nen envia / mandad’, é mort’ou mentia||575.4 diz-mi que é tan coitado / que, ... / ja o guarir non podedes||583.2 Non chegou, madr’, o meu amigo, / e oj’ést’o prazo saido||583.5 Non chegou, madr’, o meu amado, / e oj’ést’o prazo passado||583.7 E oj’ést’o prazo saido!||583.10 E oj’ést’o prazo passado!||583.14 Porque mentiu o desmentido, / pesa-mi, pois per sí é falido||585.20 E eu ben vos digo que é san’e vivo, / e seera vosc’ant’o prazo saido||585.23 E eu ben vos digo que é viv’e sano, / e se[e]ra vosc’ant’o prazo passado||588.9 se xi non for mui minguado de sén||591.11 nunca no mundo foi molher amada / come vós de voss’amig’, ...||591.13 e assi, / se el tarda, sol non é culpad’i||591.20 e, par Deus, porque o non vej’aqui, / que é morto gran sospeita tom’i||591.21 e, se mort’é, mal dia eu fui nada!||591.21 e, se mort’é, mal dia eu fui nada!||591.25 mais, por Deus, non sejades sospeitada / d’outro mal del||592.8 El andava trist’e mui sen sabor, / come quen é tan coitado d’amor||607.17 e log’el sera, ben sei, / do mal guarid’e cobrado||610.10 e maravilhada / sõo de como vivo / sofrendo tan esquivo / mal||610.12 ca máis mi valria de non seer nada||611.8 Non ei ren que vos asconda, / nen vos sera encoberto||615.2 Amiga, quen vos [ama / e por] vós é coitado||615.4 Amiga, quen vos [ama / e por] vós é coitado / e se por vosso chama, / des que foi namorado, / non vio prazer||633.7 ca de quanto ben na sa face vi / ven end’, amigos, tanto mal a mí, / per que o verv’en meu dan’é provado||633.21 e assi / en meu dan’é o verv’afaçaiado||633.24 [E] des enton, amigos, entendi / que este vervo, ... / é con verdad’en [meu] dan’acabado||634.3 pois, d’u vós fordes, eu for alongado / e vos non vir como vos ora vejo||634.7 seer eu de vós, por vos servir quanto / posso, mui desamado||634.26 E queira El, senhor, que a mia vida, / pois per vós é, cedo sej’acabada||634.27 ca pela morte me sera partida / gran soidad’e vida mui coitada||648.3 e soo maravilhada / porque foi esta tardada||664.10 Non é de mí partido||669.2 Id’, ai mia madre, vee-lo meu amigo, / que é coitado porque non fala migo||672.5 E por aquest’, alongada querria, per bõa fe, / seer d’u está mia madre||674.10 e nulh’amor nunca de min sentiu / e foi coitado por mí des enton||674.16 e sera morto se lh’eu non val[v]er||677.5 trage-me mal e soo guardada / por vós, amigo]||677.8 Trage-me mal mia madre velida, / [e mui] pouc’á que fui mal ferida / por vós, amigo||677.10 Trage-me mal e soo guardada, / e [mui] pouc’á que foi mal julgada / por vós, amigo||677.11 Trage-me mal e soo guardada, / e [mui] pouc’á que foi mal julgada / por vós, amigo||679.2 Irmãa, o meu amigo, que mi quer ben de coraçon / e que é coitado por mí||690.8 Pes a quen-quer e mate-se por én, / ca post’é ja o que á de seer||690.8 Pes a quen-quer e mate-se por én, / ca post’é ja o que á de seer||695.8 nen de com’ameaçada / fui un dia pola ida, / que a vós fui, e ferida||704.11 [E], ante que m’eu d’ali partisse, / fui pagada do que m’el[e] disse / e de mí, [louçana]||709.8 e tenho que seja morto / porque non pode falar comigo / e non por al||711.4 Ca preit’avia comigo, / ergo se fosse coitado / de morte, que se veesse / o máis cedo que podesse||714.2 e fui eu i muit’errada / por quanto lhi foi sanhuda quando se de mí partia||714.9 El de pran que esto cuida, que ést[e] migo perdudo||717.5 mais nunca per mí creades / ... / ca sodes mal conselhado / de mi sair de mandado||717.10 máis mui ben vingada / serei de vós||720.6 se sodes enton coitado / dizede-mi-o||722.5 eu, pois fui nada, nunca ouv’amor / nen quig’amig’en tal razon aver||726.9 e diz que á pavor / de m’estar mal se por min morto for||727.4 dizen-mi, ben vo-lo digo, / que é ja de min partido||727.13 dizen-m’ora que é morto / ‘ssi se lh’outra non acorre||728.8 El verra, ben o sabades, / dizer-vos que é coitado||732.8 pois aqui sedes coitado, / quando fordes alongado, / por Deus, que faredes enton?||732.9 quando fordes alongado, / por Deus, que faredes enton?||757.14 Lealmente ama Joan de Guilhade, / e de nós todas lhi seja loado||760.6 ora vos par’e vos digo / ca nunca ja esse [preito] / mig’, amigo, sera feito||763.2 Amigas, tamanha coita / nunca sofri, pois foi nada||763.4 e direi-vo-la gran coita / con que eu sejo coitada||763.10 e direi-vos a mia coita / con que eu coitada sejo||764.7 E ja cobrad[o] é seu coraçon||765.15 En pouca sazon / de parecer todas vençudas son||770.13 Aquel dia que foi de mí partido / el mi jurou chorando / que verria||772.21 Ja çafad’é pan de voda, / ja çafou!||773.8 O meu seria perdudo co[n] migo / por sempr’, amigas, se mi pediss’al||775.14 Eno cantar mui ben entendi eu / como foi feit’e ben como por quen||775.15 e o cantar é guardado mui ben||782.3 – Amiga, perdud’é migo||782.4 e pero mig’oj’é perdudo, / o traedor conhoçudo / aca verra||782.10 – Amiga, desemparado / era de vós e morria||783.22 E os que ja desemparados son / de vos servir (...) / leixe-os Deus maa morte prender!||783.23 E os que ja desemparados son / de vos servir (sabud’é quaes son)||784.12 é traedor conhuçudo, / e por est’, amiga[s], é t[e]udo||787.5 e or’, amiga, moiro por saber / se é mort’ou se guariu do pesar / grande que ouv’en se de mí quitar||794.2 anda-mi sanhuda / mia madr’e agora con ela por én sõo perduda||794.5 Pola coita que mi destes foi ferida e maltreita||794.6 e ben o sábia mia madre que aquesta sera feita||795.3 Per boa fe, mal conselhad’é i, / ca en mí ten quant’oj’el á de ben||796.11 – O que por vós era coitado / aqui foi oj’, o perjurado||796.14 – Madre, por vós non foi ousado, / que me soedes por el [mal trager]||801.13 E pero non soo guardada, / se soubess’, ia morrer||801.20 E, se m’el visse, guarido / seria logo por én||801.22 mais quite sera de ben, / pois el for de mí partido||803.8 Quand’el veer e me sanhuda vir, / sei que sera mui coitado por én||804.10 quen muito non for / entendudo non o pode saber||806.8 [E] morto son se cedo non morrer||818.1 Coitada sejo no meu coraçon / por meu amigo, [que] diz ca se quer / ir d’aqui||819.6 ca sei eu aquesto, per boa fe, / mui ben: que log’el morto seria||821.2 Amiga, ben cuid’eu do meu amigo / que é morto||821.8 E sei eu del mui ben que é coitado / se oj[e] el viv’en poder d’amor||825.8 ca, se a viss’eu penada, / non seria tan coitada / ond’eu amor ei!||828.12 que toda ren lhi façades que vosso pagado seja||829.2 Vistes, madr’, o que dizia / que por mí era coitado?||830.6 e el por mí outrossi, / tan coitad’é seu coraçon!||832.10 mais punhade de vos viirdes cedo, / ca nossa fala muit’é ben parada||838.9 ca sabemos que non / vos errou nunca voss’amigo, e son / maravilhados todos end’aqui||845.21 [E] non sejades dest’enartada||846.5 mais sobr’aquesta perfia /  sera oj’aqui con migo / mandado do meu amigo||853.2 Ora entend’eu quanto me dizia / a mia senhor ca era guisado||865.22 En Santiago, seend’albergado / en mia pousada, chegaron romeus||867a.12 e os que del desa[s]perados son / nunca poderan nen ũu ben aver, / mais aver mal||867b.5 e os que del desasperados son / non poden nunca nen ũu ben aver / nen fazer ben||872.17 de viver el pouco sodes moi pagada, / pois [que me mandades que baile ant’el ben]||876.16 leixaron-me qual fui nado no meio da rua||886.27 atan coitado foi log’i / que cuidar’a morrer enton||887.22 Que-quer que mi a min gracido / fosse de quant’ei servido, / que mi a min nada non val, / mia coita viço seria||888.21 estas son nadas / e criadas / e aventuradas / e queren reinar||888.27 As nossas fadas / iradas / foron [a]chegadas / por esto fadar||891.2 Eu sei la dona velida / que a torto foi ferida, / [c]a non ama||891.5 Eu sei la dona loada / que a torto foi mallada, / ca non ama||891.7 [Q]ue a torto foi ferida, / nunca én seja guarida, / ca non ama||891.8 [Q]ue a torto foi ferida, / nunca én seja guarida, / ca non ama||891.10 [Q]ue a torto foi mallada, / nunca én seja vingada, / ca non ama||891.11 [Q]ue a torto foi mallada, / nunca én seja vingada, / ca non ama||896.25 ca sempr’eu serei pagado / de quanto s’ela pagar||904.9 E mentr’eu dela fui namorado / nunca me viron desacordado||918.8 E, se el-rei fos[s]e ben conselhado, / maestr’Acenço, daquestes dinheiros / que lh’o demo leva nos cavaleiros, / parti-los-ia vosco, per meu grado||918.21 ca, se el-rei sabe vossa demanda / e ouver paz deste execo en que anda, / arcediagõo sedes logo feito||919.2 De Martin Moxa posfaçan as gentes / e dizen-lhe por mal que é casado||923.18 O que me aquesta coita deu / por vós foi||937.9 E rogou-m’el que vos visse / e vos dissesse mandado, / que non era perjurado||939.2 Amiga, ben sei do meu amigo / que é mort’ou quer outra dona ben||940.6 mais jur’a Deus que quisera / oir ante que mort’era||940.7 Eu era maravilhada / porque tan muito tardava||940.10 Eu era maravilhada / porque tan muito tardava, / pero sempr’esto cuidava, / se eu del seja vingada||943.3 e nunca máis coitada foi molher / do que eu i fui||943.4 e nunca máis coitada foi molher / do que eu i fui, segundo meu sén, / cuidand’, amiga, qual era melhor||943.7 El é por mí tan coitado d’amor / que morrerá se meu ben non ouver||943.15 mais foi i tan coitado que mester / non m’én fora||952.7 E os que mui coitados son / d’amor desejan a morrer||960.23 ca [a] El dias nunca minguará[n] / e eu serei ben-andant’, e seran / cobrado-los meus dias que perdi||961.11 ela non avia que mi rogar, / ca eu rogad’era de o fazer||970.9 E a dona que m’assi faz andar / casad’é, ou viuv’ou solteira||974.8 non me vos pod’al apoer / que seja con verdade, / nen ar é d’al despagada||974.23 mais diga a seu marido / que a non guarde de min ja, / ca sera i falido / se mi-a tever guardada||974.38 e, se me quisess’ajudar / Elvira, ben faria, / e de Deus foss’ajudada!||981.3 Tan muito vos am’eu, sennor, / que nunca tant’amou sennor / ome que fosse nado||981.4 pero, des que fui nado, / non pud’aver de vós, sennor, / por que dissess||981.7 «Ai mia sennor, / en bon pont’eu fui nado!»||981.9 Mais quen de vós fosse, sennor, / bon dia fora nado||981.21 podera enton / seer d’afan guardado||981.22 mais nunc’ar fui guardado / de mui gran coita des enton||981.25 e entendi-m’eu des enton / que aquel é guardado / que Deus guarda||981.27 ca, des enton, / é tod’ome guardado||985.2 Sennor do corpo delgado, / en forte pont’eu fui nado||985.5 en forte pont’eu fui nado, / sennor, por vós e por mí!||990.19 pois Don Lopo Diaz mort’é||1005.4 mais quer’eu saber / que perç’eu i se por vós morto for||1006.5 mais eu morta serei, / pois el morrer por mí, por el logo i||1014.20 E o preito guisad’en se chegar / era, mais non á quen i o começar||1025.13 Sõo guardada como outra molher / non foi, amigo, nen á de seer||1035.13 Diz que tan muito é coitado d’amor / que ren de morte non o tornará||1037.15 pero dormir tempo perdud[o] é||1038.13 El é por mí atan namorado / e meu amor o trag’assi louco / que se non pod’atender un pouco||1041.6 e nós, sol que o queiramos provar, / log’é sabud’e non sei eu per quen||1048.3 e, amigas, con grand’amor que lh’ei, / quand’el veer, ja eu morta serei||1093.2 O meu amigo, que por min o sén / perdeu, ai madre, tornad’é sandeu||1094.8 – Por que, madre? – Ca non é guisado!||1096.7 e des i mui coitado / me tev’Amor, pois que desenganado / fui dos que aman e dos que amaron||1096.13 ca sabe ja ca non sera vingado / nunca daqueles que se del quitaron||1100.3 Quand’eu un dia fui en Compostela / en romaria, vi ũa pastor / que, pois fui nado, nunca vi tan bela / nen vi outra que falasse milhor||1100.25 Pastor, sodes ben razoada||1100.27 que non ést’oj’outra no mundo nada, / se vós non sodes, que eu sábia amar||1100.33 e, pois for a romaria acabada, / ..., / ..., / ir-m’-ei vosc’e fico vossa pagada||1101.7 Podera seer cobrado / por ũu mui gran tempo fero / se dissesse: «Partir quero»||1117.20 E, se máis d’oito dias non son / que de mia senhor foi alongado, / forte preito tenho começado||1123.21 e perdudo / é comigo||1142.4 Cuid’eu, coitad’é no seu coraçon / porque non foi migo na sagraçon / de Bonaval||1148.5 Se o vir, madre, serei cobrada||1148.9 Se m’el non vir, sera por mí morto||1149.4 Se eu foss’en tal companha de donas, fora guarida||1149.10 Nunca me mia madre veja se dela non for vingada||1159.10 mais, pois eu logo por el morta for, / mara[vilhar-s’-an todos d’atal fin<||1176.14 Nunca prenderei de ti queixume, / ca nun[ca] fuste de min partido||1176.15 Nunca prenderei de ti queixume, / ca nun[ca] fuste de min partido, / pois meu amigo foi d’aquend’ido||1212.9 Quando s’el ouve de mí a partir, / chorou muito dos seus olhos enton / e foi coitado no seu coraçon||1214.4 E, se s’el for, log’eu morta serei||1214.5 E, se s’el for, log’eu morta serei, / e el morto sera se me non vir||1214.10 e, se se for, serei morta de pran||1214.16 e, se s’el for, serei morta enton||1217.5 San Clemenço, Senhor, / se vingada non for, / non dormirei||1217.7 Se vingada non for / do fals’e traedor, / non dormirei||1223.7 – Pois vós sodes por mí tan coitado, / quando quiserdes, falade migo||1226.6 – Non [o vi nen quen o visse / nunca] vi des que fui nada||1227.22 e, amiga, / non poss’eu nen é guisado||1230.9 Un cantar d’amig’á feito, / e, se mi-o disser alguen / dereito como el é feito||1230.13 O cantar éste mui dito, / pero que o eu non sei||1237.30 o rafec’ome que vai seu amor / empregar u desasperado for, / este faz mal, assi Deus me perdon||1238.7 E tan coitad’é, com’aprendi eu, / que o non pode guarir nulha ren / de morte||1238.13 Dizen que é por mí coitad’assi / que quantas cousas eno mundo son / non lhi poden dar vida se eu non||1240.5 – Amiga, quand’eu vir que é guisado, / valer-lh’-ei||1242.11 ca posto x’é ja / de morrer eu por el e el por mí||1242.13 ca, poi-lo souberen, el partid’é / de nunca ja máis viir a logar / u me veja||1245.11 Por sempre sodes de mí partido / e non vos á prol de seer viido / à mia mesura||1245.14 ca jurei, tanto que fostes ido, / que nunca ja máis vos fezesse ben||1251.16 ca o cantar vosso de maestria / entenden elas que por mí foi feito||1253.8 de Deus lhi seja buscado||1255.7 mais nunca tan desejado / d’amiga fostes, amigo||1257.6 se el vir vós nen mí per meu grado, / San Salvador mi seja irado / de Valongo||1257.8 pero sospeitada / sõ[o] de vós, ca lhi quero gran ben||1257.19 E sei ben que non é tan ousado / que vos el veja sen vosso grado||1258.4 e, pois vos tanto desejo, / en grave dia foi nada / se vos cedo, meu amigo, / non faço prazer e digo||1262.5 Pero sõ[o] guardada, toda via quer’ir / convosc’, ai meu amigo||1262.9 Pero sõo guardada, toda via irei / convosc’, ai meu amigo, se a guarda non ei||1266.14 Pois que m’eu del muito queixo / e fui por el mal ferida / de vós, mia madre velida, / non logr’este meu soqueixo||1270.7 Non lho mereci eu nunca, pois foi nada, / madr’, e fui un dia por el mal julgada||1270.8 e fui un dia por el mal julgada||1273.7 e agora serei / morta porque o non posso saber||1273.19 e ‘ssi el coitad’é / por mí, e eu por ele, per bõa fe||1281.7 Tan muito mi dizen que é coitado / por mí||1284.16 Eu serei por el coitada, / pois el é por mí coitado||1284.17 Eu serei por el coitada, / pois el é por mí coitado||1289.7 ca meu amig’é por mí coitado||1289.16 ca meu amig’é por mí coitado||1293.5 e dizen-mi que é coitado / por mí o perjurado||1308.7 ca mi diss’o mandadeiro que é por mí mui coitado||1315.12 ou qual é essa fremosa de que sodes namorado?||1317.13 Se con de cabo non for rechantada, / nen un proveito non pod’end’aver||1322.8 Por tal juiz nunca ja máis sera / desembargad’este preito que ei||1323.14 Como Pero da Arruda / foi da molher ajudado||1323.15 non é mui desaguisado, / ..., / de trager, [por seu Pedrolo / o filho d’outro no colo]||1326.7 e de palavras torpes e d’oufana / e de posfaço seer espartido||1326.14 que punhes sempre, antr’as outras cousas, / seeres partido de torpidade||1326.19 por én non queras seer enganado / en tal razon||1326.21 mais sei sempr’acordado / de seeres partido de loucura||1326.23 sequer seras loado / no que tu es partido de bravura||1326.24 sequer seras loado / no que tu es partido de bravura||1327.7 rogo eu a Deus que sejades privado / do bispado e de quant’al avedes||1327.14 fio per Deus que privado seredes / per este Papa||1327.21 vós seeredes privado toda via / deste vosso beneficio [ja] / con oficio||1329.15 Pois sodes entendud’e [é à] vista, / sabede agora catar tal razon / per que venha este feit’or’a perdon||1332.3 pois pelos vossos judeus talhadores / vos é talhad’, a grandes e meores, / quanto cada un judeu á de dar||1332.6 per qual razon Don Foã[o], judeu, / a que ja talha foi posta no seu, / s’escusa sempre de vosco peitar?||1332.16 pois ja foi vosc’en talha igualdado||1332.17 u do seu deu quanto lhi foi talhado / que per senhores aja defenson / de non peitar com’outro peitador||1332.23 – [E]stevan da Guarda, per tal auçon / qual vós dizedes, foi ja demandado / e foi per el seu feito desputado||1332.24 – [E]stevan da Guarda, per tal auçon / qual vós dizedes, foi ja demandado / e foi per el seu feito desputado, / assi que dura na desputaçon||1332.30 – Don Josep, ja eu [son] certo [e] fiz / que do vosso non é cousa negada||1332.38 e de com’é mia fazend’apostada / vós, Don Estevan, sodes én ben fiz||1332.40 e de com’é mia fazend’apostada / vós, Don Estevan, sodes én ben fiz, / que nunca foi de mia talha negado||1333.16 Tan cruamente e tan mal / diz que foi ferido enton / que teedes i cajon / s[e] el desto non guarece||1337.24 mais tanto avemos de noite a seer / que é meiada ou mui preto én!||1338.17 Pois sodes tan ben casado, / non devedes i al dizer||1339.16 Do que é máis sabedor / de caparon empenado / mi dad’agora recado, / e no[n] seja encuberto||1340.7 e per que lh’é defes’a jograria||1340.9 E per esto per que, ant’, el vivia / lh’é defeso des que foi ordinhado, / oimais se ten el por desasperado / da prol do mester e da clerizia||1340.9 E per esto per que, ant’, el vivia / lh’é defeso des que foi ordinhado||1340.17 por lhe non seer seu mester defeso / nen er ficar en tanta peioria||1342.5 ca per Mars foi mal chagad’en peleja||1342.12 per ũa delas foi mui mal chagado / e pela outra cobrou priorado / u ten lazeira en logar de cura||1346.1 Pero Colos é deitado / da ter[r]a pelos meirinhos / porque britou os caminhos||1349.2 D’ũa donzela ensanhada / soo eu maravilhado, / de como foi razoada / contra mí [e]n outro dia||1349.3 D’ũa donzela ensanhada / soo eu maravilhado, / de como foi razoada / contra mí [e]n outro dia||1350.4 Agora oi d’ũa dona falar / que quero ben, pero a nunca vi, / por tan muito que fez por se guardar / por molher que nunca fora guardada||1350.10 que nunca end’ouve seu padre sabor / nen lho mandou nunca, pois que foi nado||1352.3 máis guisado fora sac’e jograr non||1359.21 Logo fui maravilhado / polo ascari||1359.23 e assi fui espantado / polo soceri||1367.9 Ela fez end’o melhor, / a Deus seja gracido||1368.5 e é perjurada, / ca non fez én nada / e baratou mal||1368.9 e baratou mal, / ca desta vegada / sera penhorada, / que dobr’o sinal||1372.12 Fora de cachas encarregado||1375.2 e, pois assi per vós son vençudos, busquen per al servir sas senhores||1375.7 tan ben se chaman por vossos quites como se fossen vossos comprados / por estes cantares que fazedes d’amor||1375.16 Os trobadores e as molheres de vossos cantares son nojados||1375.17  ... pois mi dos outros fossen loados||1380.9 Ouvera el gran coraçon / de seer [i] vingado, / e do seu punho, d’un peon / que o á desonrado||1381.9 U a citola temperou, / logo lh’o don foi dado / que a leixasse||1382.1 Con alguen é ‘qui Lopo desfiado||1382.7 e, poi-lo ora assi viron andar, / non mi creades se o non sacar / contra alguen, que foi mal dia nado||1390.1 D’ũa cousa soo maravilhado / que nunca vi a outre contecer||1390.3 de Pedro Boo, que era arrizado / e ben manceb’assaz pera viver||1398.18 mais sabe ben, per sa sabedoria, / que viverá des quando morto for||1400.18 ou é de pena veira / de como é feito a Joan d’Ambia?||1401.16 – Senhor, direi-vos que oi dizer / a quen del foi coitado gran sazon||1402.2 Dona Maria Negra, ben-talhada, / dizen que sodes de min namorada||1403.8 E ja ela é probe tornada / comprando pissas||1403.15 Muit’é per aventuira mengada / de tantas pis[s]as no ano perder||1403.21 pois lhe morren, a velha sandia / per pis[s]as sera en terra deitada||1406.4 se soub’ora el com’é posfaçado||1406.15 Non vos é el daquest’enartado||1406.21 ca dest’é el de todos ben guardado||1406.24 «Qual cha fezer o compad[r]’, outro tal / lhi faz: por ende seras vingado»||1415.8 ca morto fora, mia senhor, / de gran lazeira, sei de pran||1418.1 Sei eu, donas, que deitad’é d’aqui / do reino ja meu amig’, ...||1423.1 Joan Fernandez, o mund’é torvado / e, de pran, cuidamos que quer fiir||1423.7 E sempre esto foi profetizado, / par D[e]us, cinque o[s] sinaes da fin||1423.9 seer o mundo assi como é mizcrado / e ar torná-s’o mouro pelegrin||1423.9 seer o mundo assi como é mizcrado / e ar torná-s’o mouro pelegrin||1423.13 E, se non foss’o Antecristo nado, / non averria esto que aven||1425.15 E, pois el-rei de vós é tan pagado / que vos seu ben e sa mercee faz||1428.2 Jograr, mal desemparado / fui eu pelo teu pescar, / como que ouvi a enviar / aa rua por pescado||1431.1 – Vedes, Picandon, soo maravilhado / eu d’En Sordel||1431.4 – Vedes, Picandon, soo maravilhado / eu d’En Sordel, que ouço en tenções / muitas e boas [e] en mui boos sões, / como fui en teu preito tan errado||1431.8 – Joan Soarez, logo vos é dado, / e mostrar-vo-lo-ei en poucas razões||1431.11 gran d[er]eit’ei de gaar [muitos] dões / e de seer en corte tan preçado||1431.14 e que seja de falimen guardado||1432.13 ben podia fazer tenções quaes / fossen ben feitas||1432.25 e de nós ambos ben feita seria, / e non vo-lo poss’eu máis jurar||1439.5 Eu con os apartados fui enton i / apartado da vida, e non comi||1439.7 Direi-vos como foron i apartados: / ... ||1439.9 deron-lhis das fanegas e dos pescados / atanto, per que foran mui lazerados, / que, des quando foi nado, nunca chus vi||1439.10 deron-lhis das fanegas e dos pescados / atanto, ... / que, des quando foi nado, nunca chus vi||1441.9 muito foi eu pagado||1441.12 querrei os panos ante vós cobrir, / que sejades deles des[s]egurado||1442.26 mais ũa cousa sei / de tod’omen que entendudo for: / ...||1448.8 e ũu dia pela sesta, / u estava ben armada, / de cada part’espeçada / foi toda pela Meestra||1448.24 e foi-s’a tenda perdendo / assi como é perduda||1448.32 ca leixou, con mal recado, / a Meestra tirar tanto / da tenda que, ja enquanto / viva, seera posfaçado||1449.24 mais non coidei en mia vida / que camela se juntasse / con bodalh’[e] emprenhass’e / demais seer del parida||1454.7 Pois dela sõo maltreito, / ainda mi venha a preito / de noit’ou lũar!||1467.4 est’é provado||1467.8 El foi comprado tres vezes / ogano de tres senhores||1471.4 – O jantar ést’aguisado, e, por Deus, amigo, trei-nos||1474.4 Maior Garcia sempr’oi[o] dizer / por quen-quer que, [se] podesse guisar / da sa mort’e se ben maenfestar, / que non podia perdudo seer||1487.1 Don Pero Nunez era en Cornado / e ia-s’a Santiag’albergar||1487.7 ouv’ũu corvo viaraz e faceiro, / de que Don Pero non foi ren pagado||1487.21 “De noute seras trasfumado”||1488.1 Oi d’Alvelo que era casado, / mais non o creo||1488.7 e por én creo que non é casado||1488.8 Sabia-m’eu ca x’era esposado / máis á d’un ano, non dig’eu de non||1488.18 Do que dizedes non soo pagado||1488.24 ca non podedes ja, per nulha ren, / que per mí seja o preito juntado||1497.26 salvos son os traedores, pois ben isopados fican!||1497.39 Salvos son os traedores quantos os castelos deron||1502.4 e caeredes en este mester / se me creverdes, que ést’aguisado||1502.18 aqui punhad’en seer esforçado||1502.28 e punhad’en poder, / ca per i é vosso preit’acabado||1503.1 Don Martin Galo ést’acustumado / de lhi dar algo todos de grado||1503.3 e dizen que é ben empregado, / sol que podessen acalanta-lo||1505.3 Joan Nicolas soube guarecer / de mort’un om’assi per sa razon, / que foi julgad’a foro de Leon||1516.17 E seria conhocedor / de seu trobar por non fazer / os outros errados seer||1520.4 mias tenções quiseran desfazer / e que ar fossen per ti amparadas||1520.11 toda-las novas foran acaladas||1520.21 e seran donas de mí sempr’amadas||1524.8 E deste mal sempr[e] é mui coitado||1525.5 ca x’é mui mal engan[ad]o / se lh’alguen non dá conselho||1525.17 E somos mal enganados / todos desta merchandia / e nunca imos vingados||1526.14 e, se desto non quiserdes minguar, / pois vos alçaren, alçado seredes||1529.10 e, pois eu vi que era mal coitado, / mandei-o ben caentar e cobrir||1529.14 estornudou tres peidos e guariu / ja-quanto máis, e é máis arrizado||1532.7 e de tal ben non soo eu pagado||1532.14 e con tal ben qual eu enton, senhor, / ouvi de vós mal dia eu fui nado||1532.21 que mi valvera muito máis a min / jazer mort[o] ou seer enforcado||1532.24 devia-m’a matar / ant’ou seer ao dem’encomendado||1538.17 ca, pois eu por vós morto for, / que ben mi podedes fazer?||1543.12 Os vossos meus dinheiros, senhor, non / pud’eu aver, pero servidos son||1543.16 Ca passou temp’e trastempados son||1544.15 Perdud’é o amor con el-rei / porque nunca en oste ven||1545.21 se me por esto ferir á, / oje foss’eu ferido||1545.23 oje foss’eu ferido, / por que perdesse medo ja, / que [eu] fosse del partido / toda esta andada||1545.25 Morto sera quen m’ajudar||1545.37 se o mat’ou se me matar, / de qualquer se[e]ria / de ventura minguada||1547.18 e nunca vos eu do vosso filhei nada, / des que fui nado, nen vós non mi-o destes||1551.15 Fostes mui ben aguardado / de min sempre u vós andastes||1551.17 e nunca foi escusado / nen vós nunca me escusastes / de servir per mia pes[s]õa||1551.20 mai[s] en tanto foi errado: / non fui vosco en ora bõa||1554.7 pero diz el que, se lhi for mester, / que provará ante qual juiz quer / que a trouxe sempre des que foi nada||1554.18 pois el pode per enquisas põer / como lha viron criar e trager / en cas sa madr[e], u foi el criado||1555.7 E deste cambio foi el enganado / d’ir dar rocin [ben] feit’e corredor / por ũa muacha revelador||1555.12 se x’el non for, non sera tan ousado||1560.14 O que seu, mal pecado, / foi é desbaratado||1560.14 O que seu, mal pecado, / foi é desbaratado||1567.7 Sempr’eu pequei [i], des que fui fududa, / pero direi-vos o per que perduda||1571.2 Un infançon mi á convidado / que seja seu jantar loado / per mí||1571.7 Diss’el, poi-lo jantar foi dado: / ... ||1571.11 mais jurei antan’en Jaen, / na oste, quando fui cruzado, / que nunca diga [de mal ben]||1572.23 Aquel fora en bõ[o] ponto nado / que depois ouvesse del bõa vençone||1582.1 ca vós non sedes d’amor tan forçado / como dized[e]s nen vos ar conven / de o seerdes nen ar é guisado / daqueste preito sair-vos a ben||1582.3 nen vos ar conven / de o seerdes nen ar é guisado / daqueste preito sair-vos a ben||1587.24 ca, des que eu en ti mão meter, / seras guarido quando fores são||1588.1 Maior Garcia ést’omiziada||1588.8 E con todo esto as[s]i é custuiada / que non pode ome saber seu talan||1588.21 ou quando ‘sté ou quando é leva[n]tada||1597.23 des que fui nado, quig’eu sempre mal / a velha fududancua peideira||1598.8 Mais desta seerei eu escarmentado / de nunca foder ja outra tal molher||1604.8 E, meus amigos, mal dia foi nado||1604.18 e gran pesar ei / por quanto dizen que é mal mercado||1604.21 log’eu seeria guarid’e cobrado / de quant’afan por ela ei levado||1605.3 Meus amigos, tan desaventurado / me fez[o] Deus que non sei oj’eu quen / fos[s]e no mund’en peor ponto nado||1606.18 ca da ermida tant’é el pagado / que á jurado que non saia d’i / morto nen viv’, ...||1613.21 ca, se vo-lo Don Fernand’Escalho vir, / sodes solteiro e seredes casado||1614.14 e atal frade cuid’eu que mui ben / encaralhado per esto seria||1614.15 Escaralhado non pode seer / o que tantas filhas fez en Marinha||1614.21 e atal frade ben cuid’eu que pode / encaralhado per esto seer||1617.26 Oimais a morrer me conven, / ca tan coitado sejo / pola mia senhor do bon sén||1618.12 nen é ferrada nen é por ferrar||1621.21 e chorará quen mal dia foi [nado]||1627.1 A min dan preç’, e non é desguisado, / dos mal talhados, e non erran i||1627.5 e, pero mal talhados semos [n]ós||1629.2 Tenho eu por desaguisado / e sõo mui maravilhado / de ti, por non rebentares, / Marinha||1633.6 e as calças seran de melhor pano, / feitas seran de nevoa d’antano||1633.7 e nós de chufas guarnidos seremos||1633.18 Criado foi en Castro Mentireiro||1633.26 e cravelada [era] de mençon[h]a||1635.3 leixados son por donas a lidar||1637.15 E, pois o fundamento aberto for / alt’e ben batudo, pode lavrar / en salvo sobr’el||1643.8 E ben creede que ést’apartado / pera ela, que folia non quer||1650.1 D’ũa cousa soo maravilhado||1650.4 porque se quer ome desembargar / por posfaçar muit[o] e deostar, / e nulh’ome non seer seu pagado||1650.18 e d’atal torpe sõo eu pagado||1651.2 Dade-m’alvissara, Pedr’Agudo, / e oimais sodes guarido||1654.13 Tal maeta como sera guardada, / pois rapazes albergan no logar||1654.15 Tal maeta como sera guardada, / pois rapazes albergan no logar, / que non aj’a seer mui trastornada?||1654.21 tal perdon ben se devera a perder, / ca muito foi cousa mal gaa[nha]da||1657.14 se algun cantar faz alguen, / de lhi mui cantado seer||1658.1 Os de Burgos son coitados, / que perderon Pedr’Agudo||1658.13 ca el, mentre i for cornudo, / querra i seer temudo / e da vil’apoderado||1661.15 E [a]tan bõ[o] dia foi nado / que tan ben soub’o pecad’enganar / que nunca por molher ren quis[o] dar||1661.22 que, s[e] oj’el foss’empardẽado, / nen se saberia melhor guardar / de nunca ja con molher albergar / por non se riir del[e] o pecado||1661.28 se o vir alguen, / terrá que morre por seer casado||1661. Beati Oculi sera chamado||1662.21 «A min / foi feit’aquel cantar de mal dizer»||1667.1 Mort’é Don Martin Marcos, ai Deus, se é verdade?||1667.2 Sei ca, se el é morto, morta é torpidade||1667.2 Sei ca, se el é morto, morta é torpidade||1667.3 morta é bavequia / e morta neiciidade||1667.5 morta é covardia / e morta é maldade||1667.6 morta é covardia / e morta é maldade||1667.7 Se Don Martinh’é morto, sen prez e sen bondade, / oimais, maos costumes, outro senhor catade||1668.19 Por Deus, tia, que vos fez seer nada, / non se ria pois de vós na pousada / este marido que vos ten coitada||1669.2 Don Tisso Perez, queria oj’eu / seer guardado do tre[be]lho seu||1672.3 Don [E]stevan, oi por vós dizer / d’ũa molher, ... / que é guardada que per nulha ren / non a podedes, amigo, veer||1672.26 porque fostes querer ben tal senhor / per que sodes tornad’en pan pedir||1682.5 e, pois que foi o lume ficado no esteo, / diss’assi Pedro Gar[c]ia, ... / que al ést’a candea e al ést’o candeo
74.11 perque en esto sõo chegado, / einda vos máis direi én||317.7 a que mal tempo eu sõo chegado!||358.11 e, pois eu ido fosse, ele chegasse / u de chegar eu ei mui gran sabor||582.23 Por aquel namorado, / que fosse ja chegado, / louçana||711.13 E ja o praz’é passado, / que m’el disse que verria||727.1 Meu amig’é d’aquend’ido, / amiga, mui meu amigo||770.16 ja o praz’é saido||931.1 Id’é meu amigo d’aqui / e non me quis ante veer||1245.12 Por sempre sodes de mí partido / e non vos á prol de seer viido / à mia mesura||1473.15 E o mouro foi log’ali chegado||1563.1 Joan Fernandiz, aqui é chegado / un freir’e anda un mouro buscando||1606.21 e sepultura i / ten en que jasca quando for passado||1658.21 por tanto me maravilho / d’a esto seer chegado

non seer en preito 'non ser posíbel'
346.9 E esta coita, ... / ..., / pois me levo, sol non é en preito / que cuid’en al
non seer nada 'valer moi pouco, ficar en nada'. Cf. non seer ren
468.20 mais, se m’eu taes non escarmentasse / cedo meu preito non seeria nada||551.5 Oimais non é nada / de fiar per namorado / nunca molher namorada||610.8 que oimais non é nada / a vida que fazemos
non seer pensado / nen seer pensado / nunca seer pensado 'nin sequera é de pensar ou admitir, ser impensábel'
33.15 e ora, mia senhor, non é pensado, / pois que nunca o quisestes saber||450.9 Fiiz non se quer guardar / [e] nen sol non é pensado||728.9 mais sol non seja pensado, / pero o morrer vejades, / que me vós por el roguedes||1473.18 Sol non é pensado / que vós paguedes ren do meu aver||1606.7 e, pois que i entrou, / de sair dela sol non é pensado||1661.21 mais el d’aver molher non é pensado
534.20 nen outro mal aficado / non fez tal, nen é pensado / d’omen que lhi par posesse
74.8 E pero nunca foi én pensado / que podesse eu per ren veer / o que me faz tal cuita aver
non seer ren / nunca seer ren 'valer moi pouco, ficar en nada'. Cf. non seer nada
107.32 todo o mundo non é ren / senon, senhor, o vosso ben / a quen o Deus quisesse dar||269.20 todas as outras donas non son ren / contra ela nen an ja de seer||305.9 ben vera que cab’ela non son ren||314.21 e quanto mal me fez / non sera ren se m’oir esta vez / meu Sennor Deus||520.14 mais desto non fora ren / senon porque mia senhor cuidou ben / que d’outra eran os desejos meus||535.13 E, porque o al non é ren / ..., / querede-vos doer do meu / mal||580.9 ca sei eu mui ben / que do que foi non fora ren||758.2 pois [j]a o mundo non é ren / nen quer amig’a senhor ben?||987.21 en todas tres-las leis, / quantas conquistas foron d’outros rei[s], / apos Sevilha todo non foi ren!||1244.1 Vossa menag’, amigo, non é ren||1528.34 e o que Deus en Roma deu / diz Balteira que todo non é ren||1649.14 pois des i / cras non é ren o jantar
899.7 tanto me nembr’agora ja / come se nunca fosse ren
seer acordado 'tomar unha resolución axuizada, resolver ou obrar con cordura'
33.13 Ja foi sazon que eu foi acordado, / se vos visse, por vos ja-que dizer||174.10-11 mais, se tan acordado / foss’algun deles, ben mi ajudaria / se llo dissesse||199.22-23 Por én tod’ome devia acordado, / que sén ouvesse, daquest’a seer||358.9 algun amigo meu, se s’acordasse / e acordado foss’en me partir / ante da terra e leixasse-m’ir||1326.20 por én non queras seer enganado / en tal razon, mais sei sempr’acordado / de seeres partido de loucura||1412.22 Non fui eu ben acordado, / poi-lo da porta catei / dentro, porque o chamei||1497.29 e foi i ben acordado||1502.15 E toda via seed’acordado||1606.11 con a ermid[a] é muit’acordado / e diz que sempre querra i morar / e que quer i as carnes marteirar
seer ben 'ser bo, ser apropiado, resultar satisfactorio'. Cf. seer ben
39.10 faz-me viver o voss’amor assi / que mi seria con mia morte ben||44.6 ca des enton / nulh’omen non lh’ar disse ren / senon con que lhi fosse ben||71.6 ca, se sabor avedes i, / gran ben per-éste pora mí||127.17 E, mia sennor, se eu morte prendesse / aquel primeiro dia en que vos vi, / fora meu ben||138.20 nen moiro porque seria meu ben, / nen moiro porque quer[r]ia morrer||168.13 E de morrer m’é mui gran ben||208.5 Con mia morte me seria gran ben / porque sei ca vos prazeria én||233.13 pois ben nen mal non m’é senon o seu / e que mi o ben falec’e o mal ei||289.9 por én me fora ben, / per boa fe, des que o entendi, / que me matasse||412.10 muit’é ben saberen, pois eu morrer, / que moiro con dereit’;...||563.19  ... er / veede se é ben, se vos prouguer / ... / de vos prazer de mi querer] va[ler]||576.8 ben sei / que lhi seria end’atan gran ben / que lh’averian d’entender por én / qual ben mi quer||671.9 Gran ben m’é convosc’e muit’ei que vos diga||675.5 – Par Deus, filha, mando-v[o-l’ir veer / e sera ben]||683.4 e el enton, con ben que lhi sera, / non sabera como mi á gradecer||686.9 e ben vos é se vos a ben sair||756.1 Dis[s]eron-mi ũas novas de que m’é mui gran ben||792.2 e seja-vos ben / e non façades vós end’outra ren||835.7 Mui ben é a min, ca ja non andarei / triste por vento que veja fazer||835.13 Mui ben é a min, ca ja, ... / ..., / non ei medo que mi diga pesar||838.4 Se per vossa culpa foi, non foi ben||844.1 – Filha, do voss’amigo m’é gran ben, / que vos non viu quando se foi d’aquen||850.13 e quan ben mi sera / se vos posso desensanhar / escontra mí||858.6 Matando-m’, El fezera-me ben i / tal que tevera que m’era gran ben||862.8 ca non á verdade nemigalha / en sonho, nen sol non é ben nen mal||880.23 E por én tenh’eu que é mui melhor / de morrer ome i mentre lhi ben for||978.13 E por aquest’, Amor, gran ben seria / se eu per vós podesse ben aver / de mia sennor||996.8 Como ll’eu quero ben de coraçon, / se llo dissesse, ben seria ja||996.15 Se ll’eu dissess’en qual coita d’amor / por ela viv’e quant’afan eu ei, / meu ben seria||1017.13 Sanha d’amigos é: non sera ben / e sei que faredes end’o melhor||1031.3 e non vos fig’én ren / porque cuidava que non era ben||1156.10 e tenh’eu que d[e] o veer / lh’é mui gran ben, e el non ten assi||1156.16 e tenh’eu de que o vi ja / que lh’é [mui] gran ben||1215.14 E, se mi a mí guisar Nostro Senhor / aqueste preito, sera meu gran ben||1223.14 – Porque sei que mi queredes [gran] ben, / falade migo, ca ben é e prez||1242.21 quando nos for mester, / nos guarde de mal se vir ca ben é||1304.4 D’ir a Santa Maria do Lag’é-mi gran ben||1352.9 ar avede nume Sac’, e sera ben||1429.13 E ben seria meu mal e meu dano||1430.32 – Vós, Don Vaasco, tod’esso m’é ben||1497.2 ben é que a nostra deviámos, pois que no-l’o Papa manda||1497.22 «Ben m’ést[e], porque oferi Monsanto»||1502.27 e, se tal molher poderdes trager, / sera mui ben, e punhad’en poder||1538.3 e por én / mi non é con mia morte ben / porque vos non ficou de mí / filho
É frecuente a construción coa preposición de (ou con én)
52.21 dizede, se Deus vos perdon, / sera ben d’eu assi morrer?||539.15-16 E por én seria, senhor, / gran ben de vos amercear / de min||563.12 e por én / veed’agora se seria ben, / ... / de vos prazer de mi querer valer||741.6 e, pois al non deseja se vós non, /  ben seria de lhi fazerdes ben||789.9 Do que [vós] vistes que me preguntou, / ..., / se mi seria ben, se mal, de s’ir||820.5 ca ben é de vos sofrer eu / de dizerdes ca sodes meu||963.17 pois mi non é én ben||1020.2 – Preguntade, senhor, ca m’[é] én ben||1071.7 Toda via ben sera de provar / de m’ir||1104.4 aquel dia fora ben de morrer / eu||1500.16 ben era d’ome do vosso logar / dess’olho mao de vos ar quebrar
Algunha vez seer ben tamén se constrúe coa preposición con
40.3 sab’ora Deus que me fora gran ben / con a mort’e ouvera i sabor||338.25 E ben vos juro, senhor, que m’é ben / con [a] mia morte, pois a vós praz én||792.7 Ben m’é con este mandado que ei / de meu amig’, e non o negarei
seer cobrad’en perdon 'alcanzar o perdón'
843.9 e ora sodes cobrad’en perdon, / que me veestes mercee pedir
seer de ben 'ser bo, ser apropiado, resultar satisfactorio'. Cf. seer ben
934.3 Ora non dev’eu preçar parecer / nen palavra que eu aja nen sén / nen cousa que en mí seja de ben
seer de gran coraçon 'ser xeneroso'
1410.12 e, com’é ome de gran coraçon, / se lhi peagen pedir o Gaston, / peage de cuu pagará i
seer de pobre coraçon 'ser pusilánime'
1.6 com’ant’eu / era de pobre coraçon
seer dereito 'ser xusto'
3.4 e, se xe m’ela queixasse por én, / gran dereit’é, ca eu o mereci||52.28 ca, se vos ren fiz sen razon, / dereit’é de m’eu padecer||130.22 E dereit’é, ca fui mal consellado, / que lle falei, pero m’ouv’én sabor||146.14 e non tenn’eu que é torto nen mal / d’amar ome sa sennor natural, / ant’é dereito||319.6 e sempre ll’eu gran ben querrei, / e dereit’é d’assi morrer||389.14 e dereit’é de sempr’andar assi||426.1 Par Deus, senhor, gran dereito per-é / de mi quererdes mal de coraçon||572.8 e d[er]eit’é, / e por esto faz sen falha / mui gran razon, per bõa fe, / meu amigo de trist’andar||601.20 e, pois fez mal sén, / d[er]eit’é que perça meu ben||608.1 De morrerdes por mí gran dereit’é, / amigo||618.13 De vos én pesar dereito per-é||753.5 gran dereit’é de lazerar por én, / pois el non veo||807.10 e, se morrer por én, gran dereit’é, / ca ben soub’eu quanto m’end’averria||1066.13 máis dereit’é que mi mostredes / o mui gran ben que podedes fazer, / Amor||1073.3 Por quanta coita mi faz mia senhor / aver, nunca m’eu dela queixarei, / nen é dereito, ca eu mi-o busquei||1389.16 [e] gran dereit’é, ca el nunca erra||1411.16 Sempre De[u]s por sa vida rogarei, / e dereit’é que todo-lo façamos
seer de tal coraçon 'ser valente, ser xeneroso'
219.17 ca Deus de tal coraçon é / que, tanto que sabe que ten / eno seu mui gran coita alguen, / que logo ll’i consello pon||1545.26 ca el de tal coraçon é, / que de cavalo que de pé, / ca se querra migo matar
seer do seu lado 'ser partidario de alguén'
1441.13 E por én seerei ja sempre do seu lado, / per como m’ele os panos mandou
seer fóra da razon 'errar, falar irracionalmente'
1237.25-26 – Joan Baveca, fóra da razon / sodes, que m’ante fostes preguntar
seer fóra dereito 'ser inxusto'
1681.21 P[er]’Ordonhiz, se foss’algũa vez, / por torp’e fóra dereito seria
seer maa barva 'enfrontarse a alguén, ser mao con alguén'
1648.11 Eno mundo non sei eu trobador / de que s’ome máis devess’a temer / de x’el mui maas tres cobras fazer, / ou quatro, a quen lhi maa barva for
seer mal + CI 'ficar mal, resultar mal ou considerar insatisfactorio'
71.14 ca de prender ja sempre assi / de vós ben se vos foss’én mal||108.23 mai[s] ora ja nunca me sera mal / por me partir delas e m’ir mia via||168.4 mais direi-vos do que m’é mal||233.13 pois ben nen mal non m’é senon o seu||233.13 pois ben nen mal non m’é senon o seu||479.18 e, porque é grossa, non vos seja mal, / ca delgada pera gata ren non val||498.20-21 e por én mal / vos sera quand’ant’El formos ala||667.14 mandei-vo-lo veer por én, / por mal que vos del seria||713.15-16 e ja sera / mal pera mí, ca mal o per-fiz eu||744.9 ca noutro dia vos achei / falar no voss’e non en al / con outra, e foi-m’ende mal||789.9 Do que [vós] vistes que me preguntou, / ..., / se mi seria ben, se mal, de s’ir, / ai amiga, mandado mi chegou / que ést’aqui e quer migo falar||1245.13 e gran mal m’é én||1358.5 e pesa-m’én e é-m’i mal, / que lh’escarniron seu brial, / que era nov’e de cendal||1422.12 como vós jazedes, jaz / con [a] vossa molher, e m’end’é mal||1430.19 e partistes-mi-o tan ben que m’é mal||1538.10 mais por que non fiz (é-m’én mal) / un filho vosso natural, / que achasse conselh’en vós?
seer melhor ~ seer milhor 'ser moi bo e/ou apropiado, resultar moi satisfactorio'
É frecuente a construción coa preposición de
71.10 ca me seria mui mellor / de sempre de vós mal prender, / se sabor ouvessedes i||290.22 E mellor éste, mais sera meu ben / de morrer cedo||305.6 atant’eu máis desejo mia sennor / e atant’entendo máis que é mellor||504.8 e melhor mi sera / de morrer por vós ja||563.5 veed’ora se seria melhor, / ... / de vos prazer de mi querer valer||880.15 Os que morreran mentr’era melhor / an muit’a Deus [por én] que gradecer||880.22 E por én tenh’eu que é mui melhor / de morrer ome i mentre lhi ben for||940.19 e a el mui melhor era, / e a min máis mi proug[u]era.||1236.20 Se a non viss’aquel dia, / muito me fora mellor||1470a.4 e quer-se-me matar, / e a min seria mellor||1470b.4 e quer-me matar, / e a mí seeria melhor
857.12 e, por est’, é milhor de m’ir, par Deus||1497.30 melhor é seer traedor ca morrer escomungado
seer mester 'ser preciso, necesario'
Esta expresión pode rexer as preposicións de e en
95.27 é-me mui mester / oimais mia morte ca viver||131.19 non me quer el contra ela valer / nen dar-m’esforço, que m’era mester||141.7 ca vós devedes a valer / a tod’ome que coita ouver, / ca me seria máis mester||145.18 matar-mi-á voss’amor por én, / e a min sera mui mester||151.3 mia morte mui mester me seria / se sempr’ei d’aver atal andança||159.16 que me dé mia morte por én, / ca muito me sera mester||161.8 E ben mi-o per-devedes a creer / que me sera mia mort’, e m’é mester||164.16 que me dé seu ben, que m’é mui mester||214.12 mais a Deus rogar / quer’eu assi (ca assi m’é mester): / que El me dé mia morte||215.24 valla-m’El contra vós, sennor, / ca muito me per-é mester||225.3 se mi-a dar quiser, / que mi-a dé cedo, ca m’é mui mester, / sennor fremosa||331.3 que vos non sérvia, ca non m’é mester, / ca nunca ren por mí quisestes dar||500.10 pois calar-me non m’é mester / e dizer-vo-lo non m’er val?||758.18 non s’esforc’enos olhos seus, / ca des oimais non lh’é mester||773.16 Mai-la donzela que muit’á servida / o seu amigo, esto lh’é mester: / ... ||797.13 E a min era mui mester / ũa morte que ei d’aver / ante que tal coita sofrer||886.19 tal é come quen ten / ante sí quanto lh’é mester / e non lh’ousa falar en ren||898.20 por én non trobo, ca non m’é mester||905.10 Assaz entendo eu que d’ir / começar con atal molher / come vós non m’era mester||925.13 e o senhor, que acorrer non quer / a seus vassalos quando lh’é mester, / peca mortal||943.15-16 mais foi i tan coitado que mester / non m’én fora, pois que o vi, per ren||1215.7 E atal preito m’era mui mester, / se mi Deus aguisar de o aver||1232.27 – Mester vos é, ca vo-lo entenderán / se o ceardes, [e] guardar-vos-an||1242.20 quando nos for mester, / nos guarde de mal se vir ca ben é||1244.12 Que non ouvess’antre nós qual preito á / per qual [a] vós [vos] foi sempre mester, / deviades por mí a fazer que-quer||1337.6 Vencede-vos aquanto vos disser, / ca perfiardes non vos é mester / con vossa madr’...||1407.17 non vos veer quando vos for mester||1408.21 e, u lh’aven algũa cousa tal / que lh’é mester scient’, é sen ciença||1415.4 porque vos nembrastes de mí / a sazon que m’era mester / u cheguei a vosso logar||1415.18 porque vos nembrastes de min / u m’era mui mester assaz||1463.23 Sanhudo ven contra el-rei ja, / ca, u foi mester, non chegou||1490.19 e descobri-la-ia / e revolve-la se fosse mester||1524.10 e non guarra ja del se non ouver / ome que lhi dé quanto lh’é mester||1554.5 pero diz el que, se lhi for mester, / que provará ante qual juiz quer / que a trouxe sempre des que foi nada||1587.11 Amigo, esto t’é mester: / ven a dar-mi algo d’oj’a tercer dia||1621.23 E ora faça el-rei quanto poder, / e eu servi-l’-ei cando for mester||1622.10 outro caminho cate toda via, / ca o da Triidade non lh’é mester||1632.11 Quen mal nen ben con el non comeu ‘ssi, / e del ben diz nen mal, non lh’é mester||1637.25 e, quando mester for / descobri-la e cobri-la poderá / e revolve-la
24.30-31 é, pois atal / ventura ei eu, mui mester / de morrer, pois a vós proug[u]er||35.6 e pois ora non quer / que vos veja quando m’é máis mester / mia senhor fremosa, de vos veer||66.30 ca me sera, mia sennor, máis mester / de veer-vos, se end’a vós prouguer||96.14 e, se lh’ome aquesto non faz, / de máis viver non lh’é mester||304.8 ca non m’é mester / d’eu viver máis se seu ben non ouver||338.19 ca de viver máis non m’era mester!||421.16 ca m’é mui mester / de mi-a dar El||421.19 E, se El sabe que m’é mui mester / de mi-a dar, El mi-a dé se ll’aprouguer||563.15 De mi valerdes era mui mester / porque perço quanto vos [eu] direi||734.15 e dixi-lh’eu que non lh’era mester / de falar i||1064.18 E, se mi Deus quiser fazer / este ben, que m’é mui mester, / de a veer||1074.39 ca vos non é mester / de dizerdes de bõa dona mal||1213.10 ca ja m’end’eu o máis do preito sei / e non vos é mester de mi-o negar||1246.15 nen vos era mester / de a fazer||1459.7 De fazer filhos m’é mester
seer na cima 'chegar ao final do razoamento, comprender, entender'
775.8 Tanto que lh’eu este cantar oi, / logo lh’eu foi na cima da razon / por quen foi feit’, e ben sei por que[n] non
seer no pavio 'estar nas últimas'
1344.1 O que ja no pavio, / que me fez perder Pavia, / ..., / al m’er fez con sa perfia
seer pecador 'cometer o pecado de causar sofremento a alguén'
Esta expresión rexe as preposicións de ou contra
168.5-6 de que seredes, mia sennor / fremosa, de min pecador||545.13-14 mais, par Deus, senhor, seeredes / de min pecador||1310.16 por quen / me quis matar e me teve en desden / e de mia morte sera pecador||1311.6 vós filhou por senhor, / e, amiga, sodes del pecador
51.7 Muit’é contra mí pecador / el-rei, fort[e] e sen amor
seer poderoso + de + pron. pers. 'dominar, ter poder sobre'
50.2-3 ja vós sempre seredes, / senhor fremosa, de mí poderosa||50.5-6 mentr’eu viver, seredes toda via, / senhor fremosa, [de mí poderosa]||50.9 Per como quer que vós de mí façades, / mentr’eu viver, vós quer’eu que sejades, / senhor fremosa, [de mí poderosa]||506.2 Pois mia ventura tal é ja / que sodes tan poderosa / de min, mia senhor fremosa||569.7 Vós sodes tan poderosa / de mí que meu mal e meu ben / en vós é todo
575.15-16 pero vós poderosa / fostes del quanto quisestes
seer por + inf. 'estar aínda sen + inf.'
1618.12 nen é ferrada nen é por ferrar
seer razon 'ser xusto e bo'
66.1-2 Sennor fremosa, par Deus, gran razon / seria ja agora, ... / ..., de quererdes prender / doo de min||380. pois, mia senhor, razon é, quand’alguen / serv’e non pede ja-que, [que] lhi den||382.19 e moira eu por vós com’é razon||413.9 e porque non / cato por al, nen seria razon, / e porque sempre vos ei a servir||536.9 ca, se vos fosse ou prez ou loor, / de me matardes seria razon||563.26 ve[e]d’agora se non é razon, / ... / de vos prazer de mi querer] valer||612.16 E de colherdes razon seria / da falsidade que semeastes||618.7 De vos én pesar é mui gran razon||856.15 E razon era, senhor, d’algun ben / aver de vós, d’u me tanto mal ven||979.23 E ben sei ca non dormirán / mentr’assi for nen é razon||1059.4 por muito mal que eu lev’e levei / por vós, tenh’eu que seria razon / de mi fazerdes aver algun ben / de vós, senhor||1059.10 e, pois de vós nunca pud’aver al, / razon seria ja, ... / de mi fazerdes aver algun ben / ...de vós, senhor||1197.5 d’averdes donas por entendedores / mui fremosas, quaes sei que á i, / fora razon||1447.20 u s’el-rei mov’a fazer ben, / com’é razon, pesa-lhes én / e razoan-no ben por mal||1636.14 – Senhor, por esto non dig’eu de non, / de ben jantardes, ca é gran razon
seer sazon que 'haber tempo que'
33.13 Ja foi sazon que eu foi acordado, / se vos visse, por vos ja-que dizer;||94.1 Ja foi sazon que eu cuidei / que me non poderi’Amor / per nulla ren fazer peor / ca me fazi’enton||408.2-3 ca dis[ses]tes por mí / que foi ja temp’e que foi ja sazon / que vos prazia d’oirdes enton / en mí falar||741.1-2 O voss’amig’, amiga, foi sazon / que desejava no seu coraçon / outra molher
seer sén 'ser razoábel'
912.4 que non saberia dizer / camanh’é, pero non é sén||915.19 Nen tenho i al, que seja sén, / que faça, pois vos eu falar / non ous’ir, senhor
seer sen guisa 'ser desaxeitado, indebido ou inxusto'
60.10 E de tal coita, mia senhor, / non é sen guisa d’eu morrer||295.8 pois s’esto faz e non posso morrer, / toda-las cousas se poden fazer, / que son sen guisa||295.8 ca sen guisa é / en viver eu u non veja os seus / olhos||295.15 pois s’esto f[az e non posso morrer, / toda-las cousas se poden fazer], / que son sen guisa||295.22 pois s’[esto faz e non posso morrer, / toda-las cousas se poden fazer], / que son sen guisa||608.5 ca, per boa fe, / non é sen guisa de por mí morrer / quen mui ben vir este meu parecer||1323.10 non é sen guisa / de trager, [por seu Pedrolo, / o filho d’outro no colo]
seer sen ventura 'ser desventurado'
104.25 Mui sen ventura per-serei / se lho agora ja negar, / pois vejo que moiro d’amor||281.4 tan sen ventura foi que non morri

seer + xer. (perífr. aspectual imperfectiva ou durativa)
443.3 A máis fremosa de quantas vejo / en Santaren, e que máis desejo / e en que sempre cuidando sejo, / non cha direi||574.15 er seve por mí jurando, / u m’agora sej’, amiga, / que logo m’enviaria / manda[d’ou s’ar tornaria]||618.15 ca diz de min gran mal, per bõa fe, / e de vós, amiga, cada u / falando||691.3 e ũa pastor siia / cantando con outras tres / pastores||705.10 Que fremosa que sejo / morrendo con desejo||735.1 Sedia la fremosa seu sirgo torcendo||735.4 Sedia la fremosa seu sirgo lavrando||763.13 Sej’eu morrendo con coita, / tamanha coita me filha||1260.1 Amigas, sejo cuidando / no meu amigo porque non / ven||1511.4 And’eu morrend’e morrendo sejo, / e el ten sempr’o cono sobejo
seer + de + inf. (perífrase modal obrigativa ou de futuro)
282.4 El sab’oje que con mui gran pavor / vos dig’eu est’, e ja é de dizer||571.14 Amiga, o coraçon seu / era de tornar ced’aqui / u visse os meus olhos e min||591.23-24 – Amiga fremosa e mesurada, / non vos dig’eu que non pode seer / voss’amigo, pois om’é, de morrer||620.4 e, par Deus, amiga, ei end’eu pesar, / porque s’ora vai, eno meu coraçon, / tamanho que esto non é de falar||730.10 mais esto non é de creer||912.19 Esto soo non é d’oir||1336.13 certa resposta deve a levar / de vós, senhor, pois non é de negar||1435.24 al é de fazer, / ca essa tinta / mal pinta

a pagar é a farinha 'agora xa non ten remedio'
1460.23 A pagar é a farinha, / poi-las non catastes ben
per ren que seja 'de ningunha maneira'
1134.5 e non me leixan, per ren que seja, / a Santa Maria ir||1153.10 esto non pode seer per ren que seja||1307.5 non vos entendan, per ren que seja, / que vos eu mand’ir u vos el veja||1308.16 Que el log’a mí non venha non tenh’eu per ren que seja
quant’é 'conforme está a situación'
Esta expresión pode levar incorporado un demostrativo
843.17 e, quant’é, ora serei sofredor, / mais outra vez non engueedes én
843.5 E, quant’é esto, pass’agor’assi, / mais outra vez non engueedes én
1553.11 que eu sõo certo, de pran, / quant’aquest’é, amigos meus, / que, ... / que ja máis nunca veerá / en nen un temp’a face de Deus
quant’é a meu cuidar ~ quant'ést'a meu coidar 'segundo o meu xuízo ou opinión'. Cf. a + pos. + cuidar, quant’é meu cuidar
Esta expresión pode presentar interpolación de un adverbio
454.5 e, quant’é a meu cuidar, / estes penhos pesar-lh’-an
172.22 E, quant’oj’ést’a meu coidar, / ben per-sei eu ca non á i / coita maior da que a mí / faz mia mort’ora desejar
quant’é meu conhocer ~ aquant’é meu conhocer 'segundo a miña opinión ou xuízo'
964.18 por én faz mal, quant’é meu conhocer, / o que trist’é, que sempre cuida mal
174.22 E ben coid’, aquant’é meu connocer, / que, pois fosse u a podesse veer, / que ren do meu nen do seu non dissesse
quant’é meu cuidar ~ aquant’é meu coidar 'na miña opinión'
187.9 O corpo perç’e, quant’é meu cuidar, / non á i máis nen posso máis saber / nen moor perda non poss’eu osmar||549.14 e Deus, que lhi fez tanto ben, / non querra que o seu bon sén / err’en min, quant’é meu cuidar||1186.1 – Vej’eu, mia filha, quant’é meu cuidar, / as barcas novas viir pelo mar / en que se foi voss’amigo d’aqui
228.8 E perdud’ei o dormir, e o sén / perderei ced’, aquant’é meu coidar||275.8 Pero sei ben, aquant’é meu coidar, / a quen esto desse ca lle daria / máis longa vida
quant’é meu sén 'segundo o meu xuízo ou opinión'
237.20 e, quant’é meu sén, / tenno que non á por que vos pesar||883.4 mais d’ũa cousa me devo queixar, / quant’é meu sén
quant’é mia creença 'segundo creo, conforme o meu parecer'
1328.4 entender pode, quant’é mia creença, / que, ... / non pod’aver i nen ũu partimento / senon se for per vos[s]a negrigença
quant’é semelhar 'segundo me parece, na miña opinión'
1004.4 ca tan gran ben mi quer / que ben vos dig’eu, quant’é semelhar, / [per] quant’eu sei, que non ei de cuidar
quanto é meu ciente ~ aquanto é meu ciente 'segundo me parece, segundo o meu parecer'
1328.11 ben pod’entender / en tod’aquesto, quant’é meu ciente, / que ben ali u vós casar queredes / non se partirá que i non casedes
1336.11 aquant’é meu ciente, / certa resposta deve a levar / de vós, senhor
que + seer + de + pron. pers. (ou persoa) 'que será de alguén, que lle acontecerá'
En xeral, son frases interrogativas e/ou exclamativas, aínda que ás veces aparecen como interrogativas indirectas
167.1 Ai eu, de min e que sera||241.1-2 Nostro Sennor, e ora que sera / de min||241.4 E deque sera, / Nostro Sennor||241.7-8 nen sei que faça nen que xe sera / de min||262.12 ai eu, cativo, de min que sera?||262.19 ai eu, cativ’, e que sera de min?||366.4 e que sera de mí / quando m’eu ora, mia senhor / fremosa, d’u vós sodes, for?||366.10 deque sera / quando m’eu ora, mia senhor / [fremosa, d’u vós sodes, for?]||431.13 Non sei que é de min nen que sera, / meus amigos||431.13 Non sei que é de min nen que sera||527.20 ai eu, cativ’, e que sera de min?||551.22 «Ai Santa Maria, / que sera de min agora?»||593.8 – Amig’, e de min que sera?||598.2 e que sera / de nós? ||806.7 e que sera de min?||809.20 que farei ou que sera de min / quand’en terra u vós fordes non for?||833.1 Por Deus, amig’, e que sera de mí, / pois me vós ides con el-rei morar?||840.6 e de mí, senhor, por Deus, que sera, / poi-lo coraçon migo non levar?||875.21 e deque sera?
610.16 e con aquestas coitas eu (...) / non sei de min que seja||620.9 e des oimais non sei que seja de min||715.5 E cuid’en esto sempr’e non sei que deseja||913.20 E, poi-lo quer fazer assi, / non sei eu que seja de min||940.14-15 mais ora non sei que seja / de min||1542.4 mais oi- / -mais non sei que seja de mí / senon guarir per pé de boi||1640.8-9 ca non sabedes que x’á de seer / de vós
Existe algúns casos de variación estilística, en que o pronome persoal é substituído por un nome
897.17 Que fui d’amor, ou trobar por que fal?||1274.1-2 – Por Deus, amiga, que pode seer / de voss’amigo
seer mao de + inf. 'ser dificultoso ou custoso para + inf.'
1375.21 E tod’aquesto é mao de fazer / a quen os sol fazer desiguados||1394.20 por esto, sodes mao de guarir / dest’olho mao velho que avedes
segundo quant’é meu cuidar 'na miña opinión'
1401.10 – Pero Garcia, non poss’eu saber / como vos vós possades emparar / d’Amor, segundo quant’é meu cuidar
seja cujo quer 'sexa quen for'
1502.17 se algun ome pelejar quiser / aqui con outren, seja cujo quer, / aqui punhad’en seer esforçado

◆ Pr. ind.: P1 son ~ sõo ~ soo ~ sejo, P2 es ~ sees, P3 é ~ éste ~ , P4 somos ~ semos, P5 sodes ~ sedes ~ seedes, P6 son||Pret. imp. ind.: P1 era ~ sedia, P3 era ~ siia ~ sedia, P5 erades, P6 eran ~ siian||Pret. ind.: P1 fui ~ foi ~ sive ~ sevi, P2 fuste, P3 foi ~ fui ~ seve, P5 fostes, P6 foron||Pret. ant. ind.: P1 fora, P3 fora, P5 forades, P6 foran||Fut. ind.: P1 serei ~ seerei, P2 seras, P3 sera ~ seera, P4 seremos, P5 seredes ~ seeredes, P6 seran ~ seeran||Cond. ind.: P1 seria ~ seeria, P2 serias, P3 seria ~ seeria||Pr. subj.: P1 seja, P2 sejas, P3 seja ~ sea, P4 sejamos, P5 sejades, P6 sejan||Pret. subj.: P1 fosse, P3 fosse, P5 fossedes, P6 fossen||Fut. subj.: P1 for, P2 fores, P3 for, P4 formos, P5 fordes||Imp.: P2 sei, P5 seede||Inf.: P2 seeres, P5 seerdes||Ger.: seendo

Fem servir cookies de tercers amb finalitats analítiques per poder conèixer els hàbits de navegació (per exemple, les pàgines visitades). Tingueu en compte que, si accepteu les cookies de tercers, haureu d'eliminar-les de les opcions del navegador o del sistema ofert per tercers.
Feu clic al botó corresponent per acceptar o rebutjar les cookies:

ConfiguracionsAcceptar