d

Glosario

Voces do D
[últ. rev.: 21/10/2023]ImprimirAlternar visualización dos exemplos
de prep. 'de'
1. Introduce complemento circunstancial de lugar (concreto ou abstracto): orixe, procedencia, dirección, destino etc.
1.36 e ar direi, ... / ben de vós, pois que me veer / per vós, de que mi á de vi[i]r||3.20 se por én sanha tal / filhou de mí e me sa mercee fal, / ai eu, cativo, e por que naci?||4.2 Don Amor, eu ca[n]t’e choro / e todo me ven d’ali||8.26 que conselho non sabia / eu de min como fazer / por dela máis ben aver||11.2 Sazon é ja de me partir / de mia senhor||13.3 pois me sacara de prison||14.10 daquela me segudades: / de vós||18.4 senon de vós, de que eu ja / nunca desejos perderei||18.4 Pois me fazedes, mia senhor, / ... / desejos perder e sabor / senon de vós||18.18 que nunca eu de vós parti / meu coraçon||18.28 nen sairei / por al de coita, pois Deus quer||19.3 e Deus non me dé [de] vós ben / se vos de nulha ren mentir||20.5 u nunca máis acharei outra ren / de que eu possa gasalhad’aver||20.6 u nunca máis acharei outra ren / de que eu possa gasalhad’aver / nen me de vós faça coita perder!||20.10 pois eu de vós os meus olhos partir||22.1 Tu, que ora vees de Montemaior||22.2 tu, que ora vees de Montemaior||25.17 Deus-lo sab’, e nunca cuidei / en me partir de vós||33.9 e de tod’o al do mundo foi leixado||34.14 des quando m’eu parti de mia senhor||37.3 Non á ome que m’entenda / com’oj’eu vivo coitado / nen que de min doo prenda||44.10 mais, pois m’eu de lá vin, de pran / nulh’ome non lh’ar disse ren||44.16 mais pero, pois me de lá vi[n], / nulh’ome non lh’ar disse ren||45.6 Pero que val, ca nunca eu lezer / ar pud’aver des que m’eu d’ala vin?||46.2 Grave dia naceu, senhor, / quen se de vós ouv’a partir||46.5 como m’eu de vós partirei||46.33 nen outra senhor filharei / que me de vós possa én partir||47.9 Pero de vós é a min peor||47.19 E veeredes qual amor / vos eu fazia, pois partir / me vin de vós||49.2 Vedes, senhor, u m’eu parti / de vós e vos depoi[s] non vi||49.10 U vos eu vi fremosa ir / e m’ouvi de vós a partir||51.3 porque me parte d’u eu ei / prazer e sabor de guarir||52.3 ca nunca de vós ei d’aver, / mal pecado, se coita non||62.6 quand’averei eu nunca ben / se mi-o Deus i de vós non der?||62.16 por Deus a min non querer dar / de vós máis ben||65.14 porque sei ca non / vive null’ome que de vós máis ben / aja de mí||65.15 que non ei de vós ren / senon quant’ora me oistes dizer||66.4 de quererdes prender / doo de min||66.27 se m’algun ben / non der de vós, sennor||69.16 E quant’eu prendo, mia sennor, / de vós quero vo-lo dizer||69.18 ei mui gran cuita de sofrer, / ca non prendo de vós mellor||71.11 ca me seria mui mellor / de sempre de vós mal prender||71.14 ca de prender ja sempre assi / de vós ben se vos foss’én mal||74.18 Amor, nen prendi del prazer / nen o cuido nunc’a prender / del nen d’al||74.24 ca assi faz mí desamparado / Amor eno mundo viver / de quanto ben Deus quis fazer||78.7 nunca me Deus dé ben dela nen d’al!||80.19 mais de vós nunca o cuidei / aver, sennor||81.11 que muita guerra lle farei / porque me faz partir d’aquen||84.2 Agora m’ei eu a partir / de mia sennor||85.10 pois que d’ali ben non estan / onde querrian ben prender||88.13 ir-m’-ei d’aquend’e morrerei, / sennor, pois vos praz d’eu morrer||91.10 E por aquesto, mia sennor, / des aquel dia que vos vi / d’outra gran coita me parti||92.13 e de provar / se me queria consentir / quan pouco quer sol de mi oir / a cuita que me faz levar||93.28 pero non o ousei fazer, / erg’ora, pois me vou d’aquen||94.25 e punnarei de me partir / de quen me quiser preguntar / por mia sennor||108.7 u m’eu d’aqui partir||108.12 nen me poderán / dizer que eu torto faç’en fogir / d’aqui u me Deus tanto pesar deu||109.15 nen meu coraçon nunca o de vós partirei||110.17 [e] u eu de vós tan muito pesar prendi||114.11 diz que pod’ir quen ben andar / de Belfurad’a Santaren / se noutro dia madurgar||115.18 per[o] faremos nós de[l], ... / jograr se én de vós ajuda ouver||116.9 Eu mi cuidava que non poderia / de vós viir, mia senhor, senon ben||116.10 ca non cuidei que me de vós verria / tan muito mal como m’agora ven||116.14 e fazia dereito, ca non al, / e[n] non cuidar que me veesse mal, / senhor fremosa, d’u [o] non avia||116.19 ca me ven mal d’u Deus non o quis dar||116.21 ca me ven mal d’u Deus non o quis dar, / senhor, e coita mui grand’e pesar / de vós||119.1 Quantos aqui d’Espanna son / todos perderon o dormir / con gran sabor que an de s’ir||119.5 mais eu nunca sono perdi / des quando d’Espanna saí||120.13 E de quen vos esto mostrar / nunca vos mostrará prazer||124.15 Pois eu, mia sennor, d’alfaia / nunca de vós ouve nen ei / valia d’ũa correa||126.21 pois estes, de que tal med’ei, / me non leixan de vós partir?||128.20 ca, se a vir, / fara-m’ela de sí partir / mui trist’e muit’a meu pesar||131.15 E d’Amor nunca un prazer prendi / por mil pesares que m’el faz sofrer||134.14 e non me quer leixar / partir de vós nen de vos ben querer||137.6 ben me verra de Deus e d’outra ren||137.6 ca, se me vós, sennor, fezerdes ben, / ben me verra de Deus e d’outra ren||137.11 que nunca perderei / gran ben de Deus nen de vós nen d’Amor||137.11 que nunca perderei / gran ben de Deus nen de vós nen d’Amor||137.11 que nunca perderei / gran ben de Deus nen de vós nen d’Amor||137.18 nunca de Deus nen de mí prenderei / prazer||137.18 nunca de Deus nen de mí prenderei / prazer||137.21 de qual guis’averei / ben deste mundo, pois me for d’aquen?||141.2 Meu Sennor Deus, se vos prouguer, / tolled’Amor de sobre mí||141.11 e, Deus, se vos for én prazer, / sacade-me de seu poder||144.2 Meu coraçon me faz amar / sennor atal, de que eu ei / todo quant’eu aver coidei||145.26 e, se se guardar non poder, / avera de vós quant’eu ei||149.4 esto farei, sen mentira, / pois me vou de Santa Vaia||149.8 Se crevess’eu Martin Sira, / nunca m’eu d’ali partira||149.9 nunca m’eu d’ali partira, / d’u m’el disse que a vira / en Sant’Oane, en saia||152.12 ca non / m’ei a partir d’aqui nulla sazon / aguardando que lle possa falar||159.5 e, pois que vos ides d’aqui, / sennor fremosa, que farei?||159.14 E rog’eu a Nostro Sennor / que, se vós vos fordes d’aquen, / que me dé mia morte por én||159.21 des quando me de vós partir||159.23 querria-me de vós saber, / sennor fremosa, que farei||161.5 e, mia sennor, gran dereito farei, / pois eu de vós os meus ollos partir / e os vossos mui fremosos non vir||166.28 Pero fui ome de mal sén / porque, d’u ela é, saí!||172.9 E dá-me tal coita que non / sei de min consello prender||183.17 e Deus Sen[n]or non me dé [de] vós ben||193.2 gran vingança soub’El de min prender||194.5 non me dé Deus de vós ben||194.5 non me dé Deus de vós ben, nen de||195.30 non me dé Deus dela ben nen de||200.12 non me dé Deus dela ben nen de||201.3 Non me poss’eu, mia sennor, defender / que me non mate cedo vosso amor / se m’eu de vós partir, ai mia sennor||201.16 non quer’eu ja provar de me partir / d’u fordes vós||205.17 e, pois eu d’El non ei mal a prender / e [a] gran coita que ei me non val / por ela||207.19 e quant’El sempre no mund’entendeu / de que eu mui gran pesar prenderia, / per bõa fe, d’ali mi-o fez prender||208.1 De vós, sennor, querria eu saber, / ... / ..., / que me digades que farei eu i||215.4 se non, mal / me venna de vós e de Deus||215.4 se non, mal / me venna de vós e de Deus||215.13 atanto Deus non me perdon / nen me dé nunca de vós ben||215.20 de dur verri’aqui mentir / a vós nen m’iria partir / d’u eu amasse outra moller / máis ca vós||221.8 E, mia sennor, assi Deus me perdon / e me dé cedo, sennor, de vós ben||224.3 nunca vi prazer / des quando m’eu de vós parti||227.6 e por aquela logo me parti / de quant’eu al no mundo desejava||228.6 que farei ja des que m’eu d’aqui for?||230.3 ja [d]’ũa dona non me tolherá / ben||233.2 Amigos, eu non posso ben aver / nen mal se mi non ven de mia senhor||235.18 ca ja niun prazer / de nulla cousa nunca prenderei||241.3 que moiro porque me parti / de mia sennor mui fremosa, que vi / polo meu mal?||246.14 Amo-vos tant’e con tan gran razon, / pero que nunca de vós ben prendi||253.10 pois que os partir Deus / de vós, sennor||255.5 que vos prenda doo de / por quant’afan por vós sofri||259.4 e, se non, mal / me venna de vós, que me mal queredes||262.4 a partir / m’ei eu de vós e de vosco morar||272.4 levei-os d’u veian sa sennor||272.10 Levei-os d’u a viian por én||276.4 que vos non pes de vos én preguntar / desto que querria de vós saber||276.16 saber-mi-o quer’eu de vós, se poder||279.4 non me venna ben / nunca de vós nen d’outri nen de Deus||279.4 non me venna ben / nunca de vós nen d’outri nen de Deus||279.4 non me venna ben / nunca de vós nen d’outri nen de Deus||283.4 nen me dé Deus ben dela nen de||288.2 Que sen meu grado m’oj’eu partirei / de vós, sennor, u me vos espedir!||288.3 Como partir-me de quanto ben ei||292.2 De-lo dia, ai amiga, / que nos nós de vós partimos, / fui-se nosco voss’amigo||292.11 sempre serei de seu bando||310.17 mandasse-me partir / logo de sí e mandasse-m’end’ir||310.24 E deferença dev’end’a fillar / tod’ome que dona fremosa vir / de min||313.4 e u eu d’ir avia gran sabor / e me d’ali non podia partir||314.15 por outro ben, e non mi-o quis El dar, / de mia sennor||319.14 se eu d’ali / fogisse e non ar tornasse i, / assi podera máis viver||320.2 Sempr’eu, sennor, roguei a Deus por mí / que me desse de vós ben||320.6 ca lle rog’eu que nunca me dé ben /  de vós||339.13 e, pois que ja no[n] á prez nen valor / eno mundo, d’u se foi mia senhor, / Deus me cofonda se eu i guarir!||344.2 Que sen meu grado me parti / de mia senhor e do meu ben||345.7 ca me jurou que nunca se ja de mí partisse||345.12 Non sabedes, amiga, como m’ouve jurado / que nunca se partisse de mí sen meu mandado||348.20 E sabe Deus que muito mal me ven, / mais non d’ali donde se cuid’alguen||363.2 Sennor, que grav’oj’a mí é / de me aver de vós a partir||363.8 E, pois partir os ollos meus / de vós, que eu quero gran ben||363.14 E, se Deus m’algun ben non der / de vós, que eu por meu mal vi||365.6 ja agora verei / prazer por quanto pesar vi / des quando m’eu de vós parti / mui trist’, ...||366.6 e que sera de mí / quando m’eu ora, mia senhor / fremosa, d’u vós sodes, for?||372.16 E, pois eu vir, senhor, o gran pesar / de que sei ben que ei mort’a prender||374.12 de mia sen[h]or tod’este mal me ven||375.2 pois non atendo de vós ren||375. pois me de vós non veer mal nen ben||375.15 Pois de vos servir é meu coraçon / e non atendo por én galardon / de vós||376.19 perder / tal ben non posso que me ven / de vós||383.26 dá colo ben de cam’ora||384.4 quero saber de vós, que mi-o digades||388.1 U m’eu parti d’u m’eu parti, / log’eu parti aquestes meus / ollos de veer||396.5 ca ja sempr’eu veeria d’aqui / aquelas casas u mia sennor vi||396.15 D’aqui vej’eu Barcelos e Faria||396.20 enquant’eu fosse d’aqui morador / nunca eu ja del morte temeria||400.8 – U vos non vejo, non vejo prazer, / ..., de ren nen de mí||403.5 e pesar-mi-á én, ... / de me partir de vós per nulla ren||403.19 E, quando m’eu de vós partir, por én / ou morrerei ou perderei o sén||404.1 Parti-m’eu de vós, mia sennor||416.2 Pois Deus non quer que eu ren poss’aver / de vós, sennor, senon mal e afan||416.5 ir-m’-ei d’aqui||418.2 pois m’eu de vós a partir ei||418.5 pois m’eu de vós a partir ei||418.14 E mal dia naci, sennor, / pois que m’eu d’u vós sodes vou||418.17 pois que m’eu d’u vós sodes vou||418.19 E logo, u m’eu de vós partir, / morrerei se mi Deus non val||422.16 ca non me dé Deus de vós ben, sennor||424.4 sei que nunca posso prender prazer / dela nen d’al||433.6 o que non poss’aver de vós, sennor||433.20 Mais non me poss’ende, sennor, partir / quant’ei poder de mia morte fogir||439.8 Quando me nembra quanto mal, / meus amigos, me d’Amor ven||441.7 [S]e tanto de vós poss’aver / que vos non pes, sempr’andarei / por voss’om’...||445.2 [A]migos, des que me parti / de mia sennor e a non vi, / nunca fui ledo||445.6 tod’este mal sofr’e sofri / des que me vin de Santaren||448.18 ca non sei eu quen / non morresse con quanto mal mi ven / d’Amor, que mi faz muito mal sofrer||452.9 podengo de Riba de Sil / que custasse un maravedil,||457.7 pois fordes no Exarafe / e virdes as azeitonas que foran de Don Xacafe||460.17 e, pois de vós a queredes deitar, / se me creverdes, faredes assi||461.1 Don Gonçalo, pois queredes ir d’aqui pera Sevilha, / per-veredes voss’amig’, e non no tenh’a maravilha||464.2 pois m’eu de vós partisse||472.8 per quant’eu de vós apres’ei||480.10 e da outra parte ven dos d’Escobar / e de Campos, ... / mais de lavradores e de carvoeiros||480.10 e da outra parte ven dos d’Escobar / e de Campos, ... / mais de lavradores e de carvoeiros||480.11 e d’outra veo: foi dos d’Estepar||480.12 e d’Azeved’ar é mui natural||481.14 ben lheu / querran a outro ‘ssi furtar-lo seu, / de que pode mui gran dano vĩir||481.20 ca todo quanto el despendeu e deu / d’ali foi tod[o]||482.15 Quisera-m’eu fogir logo d’ali||483.2 Pero da Pont’á feito gran pecado / de seus cantares||483.5 Pero da Pont’á feito gran pecado / de seus cantares, ... / [...] / ..., / e d’outros muitos que non sei contar||486.18 e achei que avia / de todo ben sa quitaçon levada||495.28 porque a vós farei maior / mingua que fez Nostro Senhor / de vassal’a senhor prender||496.8 Mais, Deus, que grave cousa d’endurar / que a min sera ir-me d’u ela for!||505.4 quero-vo-la mia fazenda mostrar / que vejades como de vós estou||505.5 ven-mi gran mal de vós, ai mia senhor||505.16 que vejades o que eu de vós ei||506.6 pois de vós non ei nen un ben||511.9 porque mi fazedes mal / e de vós non ar ei al, / mia morte tenho na mão||514.20 que sol coide no coraçon / aver de vós por galardon / senon mal e viltança||516.1 Quant’á, senhor, que m’eu de vós parti, / atan muit’á que nunca vi prazer||516.8 E des que m’eu, senhor, per bõa fe, / de vós parti||516.14 ben des aquela vez / que m’eu de vós parti, no coraçon / nunca ar ouv’eu pesar||521.14 A por que mi quer este coraçon / sair de seu logar||525.5 Mais direi-vos qual / tenh’eu por gran maravilha, senhor: / de mi viir de vós mal||525.20 ca, par Deus, semelha mui sen razon / d’aver eu mal d’u o Deus non pôs, non||526.6 se Deus me leixe de vós ben achar||533.1 Que soidade de mia senhor ei / quando me nembra dela qual a vi||547.19 que eu de vós por galardon / non ei d’aver se coita non||560.14 que sén nen força non ei ja de min||562.6 e por esto non sei oj’eu de mí / que faça nen me sei conselh’i dar||564.31 «ja, / senhor, non se partirá / de vós, por cujo s’el ten»||568.8 e de Deus ajades bon galardon||571.2 Amiga, muit’á gran sazon / que se foi d’aqui con el-rei / meu amigo||591.18 que non é ja comigo de tornada||603.3 e ouv’én gran prazer / porque o vi de cabo vós erger / led’, ...||603.5 ca, pois que s’el ledo partiu d’aquen, / non pode seer senon por meu ben||604.5 e, pois ést’assi, / guisade de nos irmos, por Deus, d’aqui||620.6 Defendi-lh’eu que se non fosse d’aqui||627.2 pois vejo d’Amor que me quer matar / por ũa dona||629bis.1 O que me de Vilar corrudo / á e demais m’ameaça||633.5 ca de quanto ben na sa face vi / ven end’, amigos, tanto mal a mí||633.10 [D]a sa bondade e seu prez mui loado / e sa mesura nen do seu bon sén / non mi ven mal, mais d’outro mui gran ben||633.13 por quanto mal end’a min ven d’ali / está o verv’en meu dan’acertado||634.3 pois, d’u vós fordes, eu for alongado / e vos non vir como vos ora vejo||634.19 des u me / partir de vós||636.6 a gran coita que por vós ei, senhor, / me faz perder de mia morte pavor||637.16 pero vej’eu muitos de pran / que dizen que quanto mal an / que d’Amor lhes ven||637.16 pero vej’eu muitos de pran / que dizen que quanto mal an / que d’Amor lhes ven e d’al non||640.14 e que nunca de sí pode partir / esta coita||644.3 des que vos de mí partistes||648.5 Disse-mi a mí meu amigo, quando s’ora foi d’aquen, / que non lh’estevess’eu triste||650.4 e a mí nunca ben venha se eu vejo no mundo ren / que a mí tolha desejo /  de vós u vos eu non vejo||662.1 Foi-s’un dia meu amigo d’aqui / e non me viu||662.7 Foi-s’el d’aqui e non m’ousou falar / nen eu a el||664.10 Non é de mí partido||667.17 E, porque non poderia / falar-vos nen vos conhocer / nen de vós gasalhad’aver||671.1 Chegades, amiga, d’u é meu amigo / e con el falastes||671.5 D’u é meu amigo ben sei que chegades / e con el falastes||672.5 E por aquest’, alongada querria, per bõa fe, / seer d’u está mia madre||680.1 Quando se foi noutro dia d’aqui / o meu amigo||680.5 que nunca Deus lhi desse de mí ben / se non veesse mui ced’, ...||685.4 pois vos partides de||686.8 Dizen-mi que filhastes senhor tal / per que vos cuidastes de min partir||687.5 ca d’aqui o poss’eu guisar, / mais por mi fazerdes pesar||687.7 E pero vos ides d’aquen, / non vos ides||693.5 que ei perdud[o], e el mi [á] perduda / porque se foi sen meu grado d’aqui||694.1 Foi-s’o meu amigo d’aqui noutro dia / coitad’e sanhud’, e non soub’eu ca s’ia||694.6 e foi-s’el d’aqui sanhud’e mui coitado||703.7 Por Deus, filhe-xi-vos de min doo||704.10 [E], ante que m’eu d’ali partisse, / fui pagada do que m’el[e] disse||711.7 Quando s’el de mí partia||713.8 e con essa coita se foi d’aqui||714.3 por quanto lhi foi sanhuda quando se de mí partia||717.9 Non dades agora nada / por mí e, pois vos partirdes / d’aqui, máis mui ben vingada / serei de vós||720.14 quando vos de mí partides||721.4 porque m’enviou dizer / ca non ven con gran desejo / coitado d’u foi viver, / ai dona-, lo meu amigo||721.12 ca non ven por al coitado / de tan longi com’el ven||727.1 Meu amig’é d’aquend’ido, / amiga, mui meu amigo||727.4 dizen-mi, ... / que é ja de min partido||727.7 Pero vistes que chorava / quando se de min partia||732.3 quand’ora vos fordes d’aquen, / dizede-mi: que faredes?||733.1 Ir-vos queredes, amigo, d’aquen||733.9 e queredes-vos, amig’, ir d’aqui||738.28 ca, se lh’eu perdoass’ali, / nunca s’el partira d’aqui||739.6 non averia queixume de mí / com’oj’el á nen s’iria d’aqui||743.1 O meu amigo non á de mí al / senon gran coita||743.10 e quero saber / de vós, ... / ..., / que faria [se lh’eu fezesse ben?]||754.1 Madre, des que se foi d’aqui / meu amigo non vi prazer||768.6 Demo lev’o conselho que á de sí!||770.13 Aquel dia que foi de mí partido / el mi jurou chorando / que verria||782.1 – Foi-s’ora d’aqui sanhud[o], / amiga, o voss’amigo||783.3 Ai amigas, perdud’an conhocer / quantos trobadores no reino son / de Portugal||786.5 mais logo lh’eu guisei / que lhi fiz de mí queixume perder||787.1 Quando se foi meu amigo d’aqui||787.3 pesou-lhi muit’en se partir de||787.14 Mui ben vej’eu quan muito lhi pesou / a meu amig’en se d’aqui partir||789.2 Do meu amig’, a que eu defendi / que non fosse d’aqui per nulha ren / alhur morar||789.8 quando s’el ouve d’aqui a partir||789.14 Do que vós vistes mui sen meu prazer / partir d’aqui||790.4 Foi-se d’aqui e non falou migo||790.10 ca mi jurou que se non partisse / d’aqui||790.16 foi-se d’aqui sen meu grad’, amiga||792.8 Ben m’é con este mandado que ei / de meu amig’, ...||795.9 barata [el] mui mal / se nunca ja de meu mandado sal||801.3 Que trist’anda meu amigo / porque me queren levar / d’aqui!||801.22 mais quite sera de ben, / pois el for de mí partido||803.1 Porque se foi d’aqui meu amigo / sen meu mandado||803.5 e farei-lh’entender / que outra vez non se vaia d’aqui / per nulha ren sen mandado de mí||803.14 [E] ja meu amigo nunca salra / de meu mandado nen de meu poder||803.14 [E] ja meu amigo nunca salra / de meu mandado nen de meu poder||808.10 mais mal mi venha de vós||809.3 e ora me quero de vós partir / sen galardon de camanho temp’ei / que vos servi||809.16 E do meu corpo que sera, senhor, / quand’el d’ala o vosso desejar?||809.26 e vou-m’eu d’aqui||809.27 e vou-m’eu d’aqui, / d’u eu tanto lazerei e servi||813.4 E van-s[e] as frores /  d’aqui ben con meus amores||814.2 Par Deus, senhor, de grado queria, / ..., de vós ũa ren||817.2 – Amigo, que cuidades a fazer / quando vos ora partirdes d’aqui / e vos nembrar algũa vez de mí?||817.13 en me partir de vosso parecer / e d’u soia convosc’a falar||817.14 en me partir de vosso parecer / e d’u soia convosc’a falar||818.3 Coitada sejo no meu coraçon / por meu amigo, [que] diz ca se quer / ir d’aqui||823.3 e por én / queria saber de vós ou d’alguen / que ést’aquest’ou por que o fazedes||823.3 e por én / queria saber de vós ou d’alguen / que ést’aquest’ou por que o fazedes||829.8 a meos de meu mandado, / nunca s’el d’aqui partira||829.10 E vistes u s’el partia / de mí mui sen o meu grado||830.1 Mia madre, pois se foi d’aqui / o meu amig’e o non vi||831.1 Foi-s’o meu amigo d’aqui / na oste por el-rei servir||832.1 Pois vos ides d’aqui, ai meu amigo, / conselhar-vos-ei ben se mi creverdes||834.2 – Ai madr’, o que me namorou / foi-se noutro dia d’aqui||835.6 saque-o Deus de coitas||840.5 ca el de vós nunca se partirá||840.9 pois que m’eu vou d’aqui, / nembre-vos sempr[e] e faredes i / gran mesura||840.17 E praza-vos, pois vosco quer andar / meu coraçon e nunca se par[tir] / de vós, sen[h]or||841.1 Donas, fezeron ir d’aqui / o meu amig’a meu pesar||841.20 [e] venha-lhi pesar por én / de Deus ou de mí ou d’alguen||841.20 [e] venha-lhi pesar por én / de Deus ou de mí ou d’alguen||841.20 [e] venha-lhi pesar por én / de Deus ou de mí ou d’alguen||843.1 Foste-vos vós, meu amigo, d’aqui / noutro dia sen vo-lo eu mandar||844.2 – Filha, do voss’amigo m’é gran ben, / que vos non viu quando se foi d’aquen||844.4 se m’el non viu quando se foi d’aqui, / eu mi-o fiz, madre, que lho defendi||850.10 e sei de mí como á seer / e ca vos ei pois a rogar||855.13 que nen ũu galardon / non ei de vós senon quando catar / vou esses olhos||856.16 E razon era, senhor, d’algun ben / aver de vós, d’u me tanto mal ven||857.5 por én, senhor, máis val d’eu ir d’aquen / ca d’eu ficar sen vosso ben-fazer||857.14 u eu non possa poer estes meus / olhos nos vossos, de que tanto mal / me ven||874.1 Desfiar enviaron ora de Tudela / filhos de Don Ferna[n]do a el-rei de Castela||879.15 – Sodes de corte e non sabedes ren||880.14 e non se pode de morte partir||894.3 muitas coitas passei / sempr’atendendo ben que non prendi / de vós||900.6 eu non podera máis viver / u vos foron d’aqui fillar / à força de vós||902.4 pois que m’eu de vós parti||908.1 De gran coita faz gran lezer / Deus||908.3 De gran coita faz gran lezer / Deus, ... / e de gran pesar gran prazer||908.5 ca vi mia senhor d’aquend’ir / e ora vejo-a viir||911.14 Ben tenh’eu que m’estranhará / esto de vós, poi-lo disser||914.15 nen lhi cuid’a guarir / se de min non se quer partir||920.6 Pois non ven de Castela, / non é viv’, ai mesela, / ou mi-o deten el-rei||925.16 Todo senhor, demais Rei natural, / dev’os vassalos de mort’a partir||928.3 perol foi-s’el noutro dia d’aqui / sen meu grado||929.16 pero me de vós veesse, / a vós eu nunca [faria / pesar||931.1 Id’é meu amigo d’aqui / e non me quis ante veer||934.6 pois vos eu tanto non posso dizer / que vos queirades, amigo, partir /  de Sevi[lha] ||934.14 Nunca vos máis paredes ante min / se vos en algũa sazon d’ala / con meus desejos veerdes aca||935.15 A Sevilha se vai d’aqui / meu amigo, por fazer ben||941.1 Ir-vos queredes, amigo, [d’aqui]||942.2 Que mui gran torto mi fez, amiga, / meu amigo quando se foi d’aqui / a meu pesar||942.7 Tanto mi fez gran pesar sobejo / en s’ir d’aqui||951.8 [E] quantas donas eu vi, des quando / me foi d’aqui, punhei de as cousir||954.10 e, mia senhor, quero de vós saber / en que vos podia Nostro Senhor / [fazer máis ben do que vos fez, senhor?]||957.7 Sei que vos praz muito ir-m’eu d’aquen||957.10 e por én / quero de vós que mi digades al||962.3 A por que perço o dormir / e ando mui namorado, / vejo-a d’aqui partir||965.10 e parte-s’ome d’u [mui] gran prol ten||970.3 de Castr’a Burgos e end’a Palença, / e de Palença sair-mi a Carrion||970.4 de Castr’a Burgos e end’a Palença, / e de Palença sair-mi a Carrion||976.18 mais agora eu me matei / perque d’u ela é seí / outra vez||976.19 quando me d’aqui / fui e os seus olhos catei||977.20 nunca de min parte o seu coraçon||978.20 E de bon grado ja m’eu partiria / de vós, Amor, se ouvess’én lezer||981.5 non pud’aver de vós, sennor, / por que dissess’: «Ai mia sennor, / en bon pont’eu fui nado!»||983.2 Agora me part’eu mui sen meu grado / de quanto ben oje no mund’avia||988.19 e levou d’aqui / a bõa Rainha, que end’é fóra, / Dona Beatrix!||993.5 e de Valença é senhor||1012.2 Amigo, quando me levou / mia madr’, [a] meu pesar, d’aqui||1012.9 amigo, non soubestes ren / quando me levaron d’aquen||1012.12 e maravilho-me ende / por non saberdes quando m’eu / venh’ou quando vou d’aquende||1012.14 Catei por vós quand’a partir / m’ouve d’aqui||1022.2 Par Deus, mia madr’, ouvestes gran prazer / quando se foi meu amigo d’aqui||1022.6 sofrede-o mui ben, / ca ‘ssi fig’eu quando s’el foi d’aquen,||1023.2 Que mui leda que eu mia madre vi / quando se foi meu amigo d’aqui!||1023.4 E eu nunca fui leda nen dormi, / amiga, depois que s’el foi d’aquen||1023.9 poi-lo vi partir / de||1023.13 P[er]o quando s’el foi d’aqui al rei / foi mia madre mui led[a]||1024.1 Vai-s’, amiga, meu amigo d’aqui / triste||1026.6 preguntad’, ... / en quantos dias poderá chegar / aqui de Toledo quen ben andar||1029.1 – Ai mia filha, de vós saber quer’eu / por que fezestes quanto vos mandou / voss’amigo||1032.24 ca de longi mi vos faran catar||1033.5 e, quando lh’eu rogo muit’e digo / que se parta de mí tal ben querer||1033.9 ca mi ven gran mal / de sa fala||1035.14 Diz que tan muito é coitado d’amor / que ren de morte non o tornará||1037.19 E, depois que s’el[e] de min partir, / tanto dórmia quanto quiser dormir||1039.16 pero diz el que non quer al de min / senon falar mig’, ...||1044.11 O que se foi d’aqui muit’á / dizen-mi que cedo verra||1045.8 – Disseron-mi ora, ... / que vos trage dõas de Portugal||1047.10 mais a quantos eu vir chegar / d’u ides con el-rei viver||1047.16 mais a quantos eu ja souber / que veeren d’u el-rei for||1048.22 non lhi digan como m’el fez morrer / ante tempo porque se foi d’aqui||1051.9 ca o levou de min sen meu prazer||1053.2 Ir-vos queredes, amigo, / d’aqui por me fazer pesar||1053.9 e, pois vos queredes d’aqui / partir, vedes que façades||1057.15 [E] non poss’eu partir os olhos meus / desses vossos nen o meu coraçon / nunca de vós||1059.9 e, pois de vós nunca pud’aver al||1063.6 nen de qual guisa mi d’Amor mal ven: / fazer no mund’a meu pesar viver||1071.2 e des quand’eu ora de vós partir / os meus olhos non dormirán||1078.6 mais non mi valha o que pod’e val / se oj’eu sei onde mi venha ben, / ai mia senhor, se mi de vós non ven||1084.8 Da coita que ouvi no coraçon / o dia, senhor, que m’eu fui d’aqui||1084.14 Ouv’én tal coita, qual vos eu direi, / o dia que m’eu fui de vós partir||1088.8 pero punhan de m’apartar / se poderán de min saber / por qual dona quer’eu morrer||1091.6 por ũa dona que por meu mal vi / mui fremosa e de que me parti / mui d’anvidos||1100.34 d’u sõo natural, do Sar, / ..., se me queredes levar, / ir-m’-ei vosc’e fico vossa pagada||1104.2 Senhor fremosa, oi eu dizer / que vos levaron d’u vos eu leixei||1104.3 Senhor fremosa, oi eu dizer / que vos levaron d’u vos eu leixei / e d’u os meus olhos de vós quitei||1111.9 e a min del e de vós me ven mal||1115.10 des que m’ora partir / de vós, mia senhor||1117.9 tan pouc’á i / que m’eu, d’u ést’a mia senhor, parti||1122.7 ante que se de min partisse||1123.18 Depois-lo tiv’eu guisado / que s’el foi d’aqui sanhudo||1124.1 Foi-s’o meu amigo d’aqui / sanhudo porque o non vi||1125.5 ca me quero de vós partir||1125.9 nunca tamanho pesar vi / com’ei de me partir d’aqui||1125.14 Agora ja me partirei / de vós, senhor, que sempr’amei||1125.18 e partir-m’-ei / de vós||1126.7 demais, aver-me de vós a partir!||1129.13 Ca eu ben vejo de vós e d’Amor / qual máis poder que máis mal mi fara||1129.13 Ca eu ben vejo de vós e d’Amor / qual máis poder que máis mal mi fara||1131.4 Quando s’el ouve de Julhan a ir||1140.4 se mi vós queredes gran ben, / e como vos [ir] podedes d’aquen?||1140.13 Porque oi sempre dizer d’u ome muit’amou molher / que se non podia end’ir||1145.1 Quand’eu a San Servando fui un dia d’aqui / faze-la romaria e meu amig’i vi||1146.6 non s’ousará d’aquend’ir||1146.7 Ir-se quer el d’aqui cedo / por mi non fazer companha||1146.15 Foi el fazer noutro dia / oraçon a San Servando / por s’ir ja d’aqui sa via||1147.7 Pois que s’agora foi d’aqui / o meu amig’e o non vi||1156.2 mais non mi diz o ben que quer de mi[n]||1156.15 pero non mi diz o ben que querra / de min||1156.20 e assanhar-m’-ei un dia / se m’el non diz qual ben de mí querria||1157.2 Filha, o que queredes ben / partiu-s’agora d’aquen / e non vos quiso veer||1158.15 e, pois s’el vai d’aquen, / achar-s’-á [e]n[d’el mal se eu poder;||1160.11 pois que vos vós queredes ir, / meu ami[g]’, e de mí partir||1176.8 des que se foi meu amigo d’aqui||1176.9 que te non quiseste partir de min||1176.13 Nunca prenderei de ti queixume||1176.14 ca nun[ca] fuste de min partido||1176.15 pois meu amigo foi d’aquend’ido||1177.2 d[e] m’ir pesar non se vos filhe d[e] min||1177.3 ca me vou eu e non levo d’aqui / o meu coraçon||1177.7 ben certa seede, senhor, / que morrerei, tant’ei de vós amor||1185.1 Nas barcas novas foi-s’o meu amigo d’aqui||1186.3 as barcas novas viir pelo mar / en que se foi voss’amigo d’aqui||1196.1 des que me de vós parti||1196.6 des que vos vós d’aqui fostes||1198.5 anda cuidand’en se d’aqui partir||1199.2 quando s’el foi d’aqui||1212.1 Foi-s’un dia meu amigo d’aqui / trist’e coitad’e muit’a seu pesar||1212.7 Quando s’el ouve de mí a partir, / chorou muito dos seus olhos enton||1214.3 ca mi dizen que se quer ir d’aqui?||1216.1 Des quando vos fostes d’aqui, / meu amigo, sen meu prazer||1220.6 que se foi d’aqui, ai madr’, e non ven||1221.15 e jurava log’i / que non sabia conselho de sí / por mí||1222.3 ca o dia que s’el[e] foi d’aquen / viu-me chorar||1222.14 Ouv’el gran coita no seu coraçon, / mias amigas, u se de min partiu||1229.2 ca se foi d’aqui / mui meu sanhud’e nunca o ar vi||1233.18 ca ja xo el provou / con quantas viu e achou-as partir / todas d’amor||1233.24 mais non poderon de mí ren aver||1234.17 e sodes vós, filha, de tal linhage / que devia vosso servo seer||1235a.4 [e] moiro-m’eu pola frei / mais non pola de Nogueira||1245.11 Por sempre sodes de mí partido||1253.2 Ai madr’, o que ben queria / foi-s’ora d’aqui sa via||1253.8 de Deus lhi seja buscado||1254.7 des oimais me quer’eu d’amor partir||1254.12 d’amor non quero seu mal nen seu ben||1255.2 Gran sazon á, meu amigo, / que vos vós de mí partistes / en Valong||1257.13 ca se foi el d’aqui / sen meu mandad’e non me quis veer||1261.1 Fostes-vos vós, meu amigo, d’aqui / sen meu mandad’...||1261.6 non mi venha ben / nunca de Deus nen d’onde m’oje ven||1261.6 non mi venha ben / nunca de Deus nen d’onde m’oje ven||1265.8 O meu amig’e meu lum’e meu ben / non s’ouver’assi de mí a partir||1271.2 e foi-s’ora d’aquen||1272.1 O voss’amigo foi-s’oje d’aqui / mui triste, amig’, ...||1272.5 que perça ja de vós med’e pavor||1273.1 Meu amigo sei ca se foi d’aqui / trist’, amiga[s]||1275.4 ca mi queria tanto pesar fazer / quanto o querria de mí receber||1281.2 J’agora meu amigo filharia / de mí o que el tiinha por pouco||1305.9 D’u m’eu vi con meu amigo vin leda, se Deus mi perdon||1313.6 des que el vira ũa sa senhor / ir d’u el era, fora sofredor / de grandes coitas no seu coraçon||1313.13 des que el vira ũa que quer ben / ir d’u el era, por dereito ten, / ..., de non tomar prazer||1313.20 des que el vira quen lhi coitas deu / ir d’u el era, ... / ..., ledo non pod’andar||1315.4 o amor que eu levei de Santiago a Lugo, / esse me aduz, e esse mi adugo||1319.2 quando s’el foi d’aquen / e a le[i]xou||1320.12 que non dá / en seu feit’ajuda de||1320.19 onde vergonha prenderá / d’errar seu dereito assi||1324.2 «Vai-se d’aqui un ricome»||1326.14 que punhes sempre, ... / seeres partido de torpidade||1326.21 mais sei sempr’acordado / de seeres partido de loucura||1326.24 sequer seras loado / no que tu es partido de bravura||1328.2 Donzela, quen quer que poser femença / en qual vós sodes e de que logar||1329.4 vej’eu el queixar / de qual deosto lhi de vós recrece||1329.11 ja de vós perdeu vergonha e medo||1331.14 quer de mí levar o meu / come engador judeu / en vespera de janeiras||1332.33 e el queria de vós, desarreigado, / de vos aver assi [mal] espeitado / com’oj’el é pelo maior juiz||1333.2 Martin Gil, un omen vil / se quer de vós querelar||1336.13 certa resposta deve a levar / de vós, senhor, pois non é de negar||1341.11 e, u torna d’i, o faz esmorecer||1348.17 Quand’el-rei sal de Todela, estrẽa / ele sa ost’e todo seu poder||1353.3 Jograr Sac’, eu entendi, / ..., / que sen pan t’iras d’aqui||1354.8 «Por caridade, / u é d’aqui salvidade / que sempr’amou castidade?»||1357.13 Vai-te d’aqui / u for Lopo Lias||1357.19 Ben t’ajudaran d’Orzelhon / quantos trobadores i son / a escarnir o infançon||1368.2 A dona fremosa do Soveral / á de mí dinheiros||1369.3 A dona de Bagüin, / ..., / dez e seis soldos á de mi[n]||1370.3 Saben en Morraz’e en Salnes / meu preit’e seu, ... / que á de min||1375.6 ca vos vej’eu máis das gentes gaar / de vosso bando, por vosso trobar||1379.1 Quand’Albardar fogia d’aalen, / Orrac’Airas o ascondeu mui ben||1385.8 Levad’o mour’e ide-vos d’aqui||1389.1 «De longas vias, mui longas mentiras»||1389.4 indo de Valedolide pera Toledo||1393.2 Fernan Diaz, este que and’aqui, / foi ũa vez d’aqui a Ultramar||1393.17 cambou-lh’o olho que d’aqui levou||1409.2 Amigas, eu oi dizer / que lidaron os de Mouron / con aquestes d’el-rei||1415.16 Ajades por én galardon / de Deus Senhor||1418.1 Sei eu, donas, que deitad’é d’aqui / do reino ja meu amig’, ...||1419.14 mais atal don / ben dev’el de vós a levar||1424.19 que non sabia sair d’ũu tojal||1425.20 nunca de vós devedes a partir / un ome que vos trag’acompanhado||1428.6 por end’o don que t’ei dado / quer’ora de ti levar||1440.15 d’aqui atro en Toledo / non á clerigo prelado / que non tenha o degredo / [...]||1443.18 Demais o trobar de mí parti[rei]||1445.13 se te deitan por én de Portugal||1447.12 e quen d’el-rei quiser tirar / ben sen servir, ... / ave-lo-á u l[h]o pedir||1460.10 mais conorto / ei de vós||1472.20 pero non quedarán de vos ferir / de todas partes||1474.5 e ela diz, por se de mal partir||1485.3 Ai Justiça, mal fazedes, que non / queredes ora dereito filhar / de Mor da Cana||1489.44 escud’a colo, que foi d’ũa masseira||1495.17 ca, se non, fugiriades d’ali / d’u vo-la foden||1495.18 ca, se non, fugiriades d’ali / d’u vo-la foden||1497. Centuplum accipiatis de mão do Padre Santo.||1497.31 E, quando o conde ao castelo chegou de Celorico||1499.13 ca d’Estorga atá San Fagundo / don’á que á de Don Fernando torto||1499.14 ca d’Estorga atá San Fagundo / don’á que á de Don Fernando torto||1500.16 ben era d’ome do vosso logar / dess’olho mao de vos ar quebrar||1505.4 que foi julgad’a foro de Leon, / que non devia de mort’a ‘storcer||1515.11 mais, poi-lo queres ja de ti partir||1515.23 ca ves, Lourenço, muito mal prendi / de teu rascar e do cep’e de ti||1515.23 ca ves, Lourenço, muito mal prendi / de teu rascar e do cep’e de ti||1516.10 E se se quisesse partir, / como se partiu do rascar / d’un pouco que á de trobar||1517.2 Nunca [a]tan gran torto vi / com’eu prendo d’un infançon||1518.16 este conselho filhade de min||1525.4 como leva quant’avemos / de nós Balteira per arte||1527.20 taes mil couces lev’ora d’aqui||1528.22 – Vaasco Perez, ben de Meca ven / este poder||1528.31 que o poder que Deus en Roma deu, / que o Balteira tal de Meca ten||1530.16 E seu marido de crastar verrões / non lh’achan par de Burgos a Carrion||1534.8 Se[n] ũa destas nunca bon segrel / vimos en Espanha nen d’alhur ven||1535.3 son d’outra terra||1538.4 porque vos non ficou de mí / filho||1550.1 D’un ome sei eu de mui bon logar / que filha sempre, ... / alg’a quen-quer||1550.7 Eu vos direi del de que logar é||1550.8 de mui melhor logar que infançon / nen ca ricome se mui poucos non||1550.12 os que sabemos de que logar é||1550.13 De melhor logar non pode seer / ome do mundo||1569.21 pois que s’el for d[e] Espanha sa via||1574.8 ca, se s’ora d’aqui vai, / ben fara tan gran domage||1574.25 Non se vaia de Sevilha||1577.13 come can que sal de grade||1580.5 porque a dona é de terra tal, / Don Fernando, que, ... / non poderedes i un om’aver / ant’...||1580.10 ca é de [tal] logar / que non podedes, ... / aver nulh’ome||1585.1 De Pero Bõo and’ora espantado / de como era valent’e ligeiro||1585.10 ca de Santiag’atá San Fagundo / máis vividoiro omen non avia!||1587.10 non ven a el ome con maloutia / de que non leve o máis que poder||1593.1 Mari’Mateu, ir-me quer’eu d’aquen||1594.4 mais vejo-lhi capelo d’Ultramar||1594.5 e trage livros ben de Mompisler||1598.3 que me non partiss’én de vós assi / como me parti ja, mão vazia||1601.2 Trag’agora Marinha Sabugal / ũa velha que adusse de sa terra||1606.19 ca da ermida tant’é el pagado / que á jurado que non saia d’i / morto nen viv’, ...||1607.6 mais comec’ant’en reino de Leon, / u prês desonras de quantos i son||1607.16 ca de todos gran desonra colheu / no corpo||1608.11 e perdeu-s’el comigo / e eu con el quando vin d’Ultramar||1613.14 que o non possan en toda a terra achar / de San Fagundo atá San Felizes||1615.2 A vós, Dona abadessa, / de min, Don Ferna[n]d’Esquio, / estas doas vos envio||1617.32 quando sal d’antr’as relvas||1620.11 Eu de tal logar venho||1621.6 e ũa pouca, que foi de mia madre, / filhou-mi-a e fez-mi ũa pobra no seo||1625.2 que chegou ora aqui d’Aragon / con un [e]speto grande de leiton||1625.10 e que compre de vos én máis dizer?||1633.14 ja m’eu d’aqui non irei sen a capa||1634.15 ca, d’ome de capelo, de todo mal se cata||1635.18 quand’eu vin de Galiza||1641.2 Un dia fui cavalgar / de Burgos contra Carrion||1641.8 U m’eu de Burgos parti||1643.18 u non sabera parte nen mandado / de nulh’ome se d’alhur non veer||1644.20 e do salmon que ora vi, / ante que xo leven d’ali, / vai-m’ũa peixota comprar||1649.1 Quand’eu d’Olide saí, / preguntei por Aivar||1649.7 eu vos contarei quant’á d’aqui a cas Don Xemeno||1649.11 a jornada que d’aqui / vós oi queredes filhar / sera grande||1649.15 Por én vos conto quant’á d’aqui a cas Don Xemeno||1658.27 ca el rogo nunca prende / de cornos||1667.10 mais non o acharedes / de Roma atá Cidade||1671.3 mais ben sei / de mí que bispo non achei / de Conca||1671.4 mais ben sei / de mí que bispo non achei / de Conca||1671.11 ca se meteu, por qual direi, / por bispo de Conca log’i||1671.20 ca diss[e] o vesitador / que bispo per nen un logar / non pode por de Conca andar / bispo que de Conca non for||1671.21 ca diss[e] o vesitador / que bispo per nen un logar / non pode por de Conca andar / bispo que de Conca non for||1671.24 Vedes que bisp’e que senhor, / que vos cuida a fazer creer / que é de Conca||1672.28 e as guardas non se queren partir / de vós||1673.7 «Venho d’Ultramar»||1673.9 E tal vila foi el buscar, / de que nunca quiso sair||1673.12 atá que pôde ben osmar / que podia ir e viir / outr’omen de Jerusalen||1675.2 Maria Balteira, que se queria / ir ja d’aqui, veo-me preguntar / se sabia ja-que d’agüiraria||1677.17 mais, se te colhe de logar atal / com’andas tu assi pelas pousadas||1678.10 [E] conselha-me mia senhor / como se ouvess’a levar / de min algo||1682.13 Colguen-me d’un baraceo
2. Introduce complemento circunstancial de tempo
478.31 e andar de noite armado||876.2 de noit’e con gran medo de desonra fogia||877.13 de que tempo podiades se[e]r / quand’estragou ali o Almançor?||1337.23 mais tanto avemos de noite a seer / que é meiada ou mui preto én!||1344.5 de noite, per mui gran frio, / que tanges[s]e en péla fria||1396.6 cavalgades pela sest[a] aqui / e cavalgades de noit’outrossi||1410.2 que non quer de noite guardar o muu||1454.3 A donzela de Bizcaia / ainda mi a preito saia /  de noite ou lũar!||1467.3 Come asno no mercado / se vendeo un cavaleiro / de Sanhoan’a Janeiro||1487.21 “De noute seras trasfumado”||1490.14 dormir en ela de noit’e de dia||1490.14 dormir en ela de noit’e de dia||1508.20 se de noite vos foder o peon, / contra qual parte o demandaredes?||1560.3 e d’inverno / o vesten ben de brou||1575.8 De dia empeça ben||1587.12 ven a dar-mi algo d’oj’a tercer dia||1588.3 que ja de noite nunca ela man, / como as outras, na sua pousada||1588.7 des i de noite nunca dorme nada||1638.10 e un deles de noit[e] as[s]eitou-me||1669.9 ca non dórmio de noite con pavor
3. Introduce complemento circunstancial de causa
3.6 e ben me pode chamar desleal / de querer eu nen por ben nen por mal / viver com’ora sen ela viv’i||11.20 de min ra[n]curado salra||15.11 e que non sei de vós aver rancura||84.13 un vassalo soo que á, / de pran, de morte perde-l’-á / por esta cuita en que me ten||93.4 e do que end’estou peor / é d’ũa ren que vos direi||112.2 Quand’ora for a mia senhor veer, / que me non quer leixar d’amor viver||121.8 Como morreu quen foi amar / quen lle nunca quis ben fazer / e de que lle fez Deus veer / de que foi morto con pesar||143.5 D’amar a quen non ousarei / falar, pero non perderei / gran coita sen seu ben-fazer, / vedes que coita de sofrer!||147.14 e como me non doerei / de quen d’atal vir sofredor?||156.8 E d’al estou de vós peior: / que mi non queredes creer,||197.31 e fezo-me perder / pavor de morte que ante avia||246.2 Cuidades vós, mia sennor, que mui mal / estou de vós||246.3 e cuid’eu que mui ben / estou de vós, sennor, por ũa ren / que vos ora direi||275.7 del, mais non sei de Deus se poderia||279.10 ca estou de vós como vos direi||280.5 e morte m’é de m’end’assi queixar, / tan grave dia, sennor, que vos vi!||280.11 e morte m’é, sennor, per bõa fe, / de que vos ar ei aquest’a dizer||293.7 e por vós morrerei [de] tal ventura!||293.21 que veja[des] qual torto me fazedes / de me fazerdes tal coita levar||298.1 Nunc’assi ome de sennor / esteve com’oj’eu estou||331.9 E todos dizen que fiz i mal sén, / ai mia senhor, de quanto comecei / de vos servir||341.3 os que me van poer / culpa de m’eu mui cativo fazer / en meus cantares||383.8 D’al and’ora máis nojado||383.24 d’al and’ora máis nojoso||412.9 ca, pois eu ei tan gran coita d’amor / de que ja muito non posso viver||419.8 E ben tenn’eu que faço gran razon / d’a maior coita muit’a Deus gracir||439.1 Tan muito mal me ven d’amar / a mia sennor||456. «Daquesto foi, que non d’al, / de que comestes mui mal||456.18 «Daquesto foi, que non d’al, / de que comestes mui mal||484.31 ca non é jogo de que omen chora!||486.7 por én faz mal d’andar-s’assi queixando||556.14 e podedes saber / qual coita é de padecer / aquesta de que me matades||563.11 e sofr’eu mal, de que moir’, ...||608.7 De morrerdes por mí non vos dev’eu / bon grado||608.13 De vos por mí Amor assi matar, / nunca vos desto bon grado darei||674.9 e nulh’amor nunca de min sentiu||722.25 E á tan gran coita de me veer / que lh’averan este preit’a saber||746.20 ca o sandeu quanto máis for / d’amor sandeu tant’é milhor||756.1 Dis[s]eron-mi ũas novas de que m’é mui gran ben||790.8 E per u foi irá perjurado, / amiga, de quant’el a min disse||818.10 mais vedes ora de que m’é gran mal||864.8 choran olhos d’amor!||865.14 e d’al avemos maiores coidados||884.10 ledo serei de seer seu||887.22 Que-quer que mi a min gracido / fosse de quant’ei servido||938.4 de tal razon me vos venho salvar||998.9 pero m’eu viv’en gran coita d’amor / de non fazer pesar a mia sennor||1015.2 Os que dizen que veen ben e mal / nas aves e d’agoirar preç[o] an / queren corvo seestro||1025.1 Queixos’andades, amigo, d’Amor / e de mí||1025.2 Queixos’andades, amigo, d’Amor / e de||1088.14 E, porque me veen chorar / d’amor, queren saber de min / por qual dona moir’eu assi||1108.5 cada que cuid’estar de mia senhor / ben, estou mal||1144.8 perdedes i de quanto lhi falades / sen mí, [ai filha fremosa!]||1161.8 Quen vis[s]e andar a fremosa / com’eu vi, d’amor chorando||1190.16 mais vedes de que me matou||1223.6 – Nostro Senhor, ... / vos dé grado, ... / [de tod’este ben que mi dizedes] / e de quant’outro ben mi fazedes||1255.5 nen ar ouv’eu depois migo / de nulha ren gasalhado||1266.15 e fui por el mal ferida / de vós, mia madre velida||1403.16 Muit’é per aventuira mengada / de tantas pis[s]as no ano perder||1457.4 per quant’eu sei / que lhi vós fezestes d’amor||1461.9 que non posso comer d’amor||1493.20 e máis viços’ome de comer ben / non vistes nen avedes de veer||1495.11 molher tragedes, ... / que vos foden e de que ficaredes / con mal escarnho||1558.3 a mí começou gran noj’a crecer / de muitas cousas que lh’oi dizer||1558.7 E, muit’enfadado de seu parlar, / sevi gran peça||1578.8 [E] por que lh’ides poer / culpa [de] non [no] teer?||1593.6 Mari’Mateu, Mari’Mateu, / tan desejosa m’es de cono com’eu!||1596.10 E ben nos quis Deus de morte guardar / ... / d’ũa lide que foi en Ultramar||1598.9 Mais desta seerei eu escarmentado / de nunca foder ja outra tal molher||1632.7 muit’é sandeu / d’ir mal nen ben de seu jantar dizer||1656.4 de tal amor non ei eu que fazer / nen outros[s]i non ei por que temer / o desamor||1658.3 Os de Burgos son coitados, / que perderon Pedr’Agudo, / de quen porran por cornudo||1659.9 Mais, se vós sodes de mal sén, / de que lh’apoedes mal prez?||1669.15 e eu por én ja mi assanhando vou / de seu trebelho mao
Algunhas construcións con participio poden ser consideradas tamén complementos do nome (con valor causal)
86.2 Non tenn’eu que coitados son / d’amor (...) / aqueles que non an seu ben||118.15 Que eu assi fiquei desamparado / de vós||147.1 Tal om’é coitado d’amor / que se non dol ergo de sí||155.1 Ai Deus, como ando coitado d’amor!||164.2 Quer’eu a Deus rogar de coraçon, / com’ome que é cuitado d’amor||310.13 e, pois me viu mui coitado d’amor, / prougo-lle muit’e non m’er quis catar||324.7 Muitos vej’eu namorados / e que son d’amor coitados||354.3 mais sõo por vós tan coitado d’amor / que me faz ora mia morte desejar||391.16 E tenno que fazen mal sén / quantos d’amor coitados son / de querer sa morte||466.21 fui d’amor aficado / tan muit’en min / que non dormi / nen ouve gasalhado||592.8 El andava trist’e mui sen sabor, / come quen é tan coitado d’amor||711.5 Ca preit’avia comigo, / ergo se fosse coitado /  de morte||781.3 Com’estou d’amor ferida!||781.7 Com’estou d’amor coitada!||781.9 Com’estou d’amor ferida!||781.13 Com’estou d’amor cuitada!||782.10 – Amiga, desemparado / era de vós e morria||783.23 E os que ja desemparados son / de vos servir (...) ... ) / leixe-os Deus maa morte prender!||925.6 ca os leixa morrer con grand’amor, / desemparados de ben de senhor||926.12 e er filhei-me log’i a chorar / como omen desemparado d’Amor / e de vós||926.13 e er filhei-me log’i a chorar / como omen desemparado d’Amor / e de vós||943.7 El é por mí tan coitado d’amor / que morrerá se meu ben non ouver||952.8 E os que mui coitados son / d’amor desejan a morrer||954.19 Eu, cativo, mui coitado d’amor, / avia que rogar Nostro Senhor||995.13 mui coitado d’amor / e d’outras coitas grandes que eu ei||995.14 mui coitado d’amor / e d’outras coitas grandes que eu ei||1001.16 ai eu, cativo, coitado d’amor||1002.1 Coitado vivo d’amor||1035.13 Diz que tan muito é coitado d’amor / que ren de morte non o tornará||1037.1 O meu amigo forçado d’amor, / ... / ..., se o poder fazer, / non dórmia ja mentre comigo for||1047.13 Coitada ficarei d’amor / atá que mi vos Deus adusser||1111.8 ca muitos vej’a que ouço dizer / que d’Amor viven coitados, non d’al||1111.8 ca muitos vej’a que ouço dizer / que d’Amor viven coitados, non d’al||1112.2 Dizen-mi ora que nulha ren non sei / d’ome coitado de coita d’amor||1582.1 ca vós non sedes d’amor tan forçado / como dized[e]s||1631.2 Ũa donzela coitado / d’amor por sí me faz andar
4. Introduce complemento circunstancial de modo
23.1 Pois eu d’atal ventura, mia senhor, / contra vós sõ[o] que non ei poder / de falar convosc||41.16 ca de fera guisa lho lazerei||116.16 E por mui gran maravilha terria, / senhor, quen ora soubesse de qual / guisa mi ven, e d[er]eito faria,||134.3 Quando me nembra de vós, mia sennor, / en qual afan me fazedes viver / e de qual guisa leixades Amor / fazer en mí quanto x’el quer fazer||137.20 ca, mia sennor, de qual guis’averei / ben deste mundo, pois me for d’aquen?||140.4 e direi-vos ora de qual / guisa, se vos prouguer, me ven||273.1 Nunca coitas de tantas guisas vi / como me fazedes, sennor, sofrer||479.4 de tal midida a devedes a colher / e non meor||737.9 preguntad’os que aqui chegaron / com’ou de qual guisa o leixaron||836.3 Que muitas vezes eu cuido no ben / que meu amigo mi quer e no mal / que lhi por mí de muitas guisas ven!||855.5 assi me ten forçado voss’amor / de tal força que non posso fugir / a esses olhos||971.16 – Pero da Ponte, quen a mí veer / desta razon ou d’outra cometer, / quer[r]ei-vo-lh’eu responder||1063.6 nen de qual guisa mi d’Amor mal ven: / fazer no mund’a meu pesar viver||1101.4 mais fui de malaventura / porque con el non parti||1195.13 E de qual guisa migo partir quer, / a partiçon, ai meu amig’, é tal||1246.4 Ca vos direi de qual guisa o vi||1251.13 E andad’ora de camanho preito / vos vós quiserdes andar toda via||1328.17 con aguça que tomou de talan / de casar cedo||1351.5 e foi de gran ventura aquel dia / que escapou||1360.12 Desto son os zevrões / de ventura falida||1379.7 Po-lo guarir muito fostes de mal / sén!||1429.3 e direi-vos com’e de qual maneira||1489.49 estrebeirando vai de mui gran maneira||1513.17 metes-me ja por de mal conhocer||1545.37 se o mat’ou se me matar, / de qualquer se[e]ria / de ventura minguada||1545.38 se o mat’ou se me matar, / de qualquer se[e]ria / de ventura minguada||1552.6 ambas vestidas de mui mao pano||1561.2 Com’ora perdeu Joan Simion / tres bestas non vi de maior cajon||1579.6 Non vos foi el de mal sén||1610.1 Chegou Paio de maas artes / con seu cerome de Chartes||1614.4 ca, pois el sab’arreitar de foder, / cuid’eu que gai é, de piss’arre[i]tado||1633.27 e tan lev’era que ben de corõa / a trageria aqui ũa formiga||1635.16 non pararian os do [E]spital / de melhor mente a lide nen besonha
5. Introduce complemento circunstancial de finalidade
178.14 non sei / niun consello pois aver de||908.15 E sempr’eu esforç’averei / contra pesar, se o ouver, / de o perde||941.9 Ca outro conselh’eu de min non sei / senon viver
6. Introduce complemento circunstancial de instrumento (real ou figurado)
102.11 pois ja non pos[s]’al fazer i, / faça de min o seu plazer||481.18 e sol non cata como Gris non ten / nunca cousa de que [el] se cobrir||954.8 Fez-vos ben falar e ben parecer / e comprida de ben, per bõa fe||962.7 vestida d’un pres de Cambrai, / Deus, que ben lh’está manto e saia!||1195.3 de vós, amig’, ũa parte mi faz||1195.4 e faz-m’outra de quant’á e de sí||1195.4 e faz-m’outra de quant’á e de||1195.8 de vós mi faz [i] ũa parte ja||1195.9 e faz-m’outra de sí e de quant’á / e de quantos outros parentes ei||1195.9 e faz-m’outra de sí e de quant’á / e de quantos outros parentes ei||1195.10 e faz-m’outra de sí e de quant’á / e de quantos outros parentes ei||1195.15 ũa me faz, senhor, de vós sen al||1195.16 ũa me faz, senhor, de vós sen al, / outra de sí e de quant’al ouver||1195.16 ũa me faz, senhor, de vós sen al, / outra de sí e de quant’al ouver||1195.21 e faz-m’outra de grand’algo que ten||1331.7 Pois me tenta de tal provo||1343.6 quen s’ajudar quer do Alho / faz barata d’alg’e dá-lho||1388.15 Non vos vestides de saia guisado||1389.9 Aquestas son as que el enviara, / sen as outras que con el[e] ficaron, / de que paga os que o aguardaron / á gran sazon||1400.21 «Dizede-lhis ca chus negra é ca pez / e ten sedas de que faran peneira»||1455.4 El de fam’e de sede / mata om’, ...||1455.4 El de fam’e de sede / mata om’, ...||1461.14 e ve[e]rán / que á gran coita de comer / quen dinheiros non pod’aver / de que o compr’, e non lho dan||1470b.9 E as[s]i me torment’amor / de tal coita que nunca par / ouv’outr’ome||1492.6 e filhó-o i pelo cabeçon / e feri-o mui mal d’un gran baston||1492.26 ca me non poss’un dia del partir / de mi dar golpe, ... / d’un gran pao que achou non sei u||1518.7 mandade sempr’a best[a] achegar / a un caralho de que cavalguedes||1518.21 todos vos faran / onra d’outra puta fududancua||1552.20 chorosas e minguadas de conselho||1560.4 e d’inverno / o vesten ben de brou||1621.16 Non s’enfadou e tolheu-mi o testado, / de que me servian por San Joan||1633.35 e eu lho recebi, / que me pagass’, a seu poder, de nada||1634.8 Non casará con ele, po-la cobrir d’alfolas||1654.3 assi veo de perdon carregada / que non podia con el én erger
7. Introduce complemento circunstancial de materia ou de relación
1.35 e ar direi, se Deus quiser, / ben de vós||7.20 – Mia senhor, eu vos direi / de mí como façades||15.5 quero-vos eu de mia coita dizer: / ... ||18.2 Pois me fazedes, mia senhor, / de quantas cousas no mund’á / desejos perder e sabor / senon de vós||19.4 e Deus non me dé [de] vós ben / se vos de nulha ren mentir||20.16 e perdud’ei gasalhad’e sabor / de quanto al no mundo soia amar||24.6 pois vós non avedes sabor / que vos eu diga nulha ren / de quanto mal me por vós ven||37.7 ca non ous’eu dizer nada / a ome que seja nado / de com’oj’é mia fazenda||42.17 ca de mil coitas, en que omen ten, / se guardaria daquel desleal||42.20 e d’Amor nunca ome desleal vi||42.26 mais non á i tal / a que eu veja d’Amor dizer al||45.3 que non tornei a mia senhor veer / e lhi menti de quanto lh’ar ouv’i||48.24 e sei / de mí que a servirei||50.7 Per como quer que vós de mí façades||52.23 E nunca vos eu ja irei / de mia fazenda máis dizer||53.26 ca non poss’eu i per nen un logar / a min nen a vós máis perda entender, / de quanta coita eu de viver ei||57.10 macar vos gran mal / seja de mí, fremosa mia senhor||108.25 ca sei de mí / quanto sofri||110.21 e se me Deus quisess’oir, ala morrerei, / u nunca máis ja vós sabiádes novas de min.||113.8 – Vós, que es[s]as donas vistes, / falaron-vos ren d’amor?||124.9 E, mia sennor, de saquel[la] / me foi a mí mui mal di’, ai!||129.11 porque vos fez Deus entender / de todo ben sempr’o mellor||130.15 E saberia d’algun ben mandado / de que oj’eu non sõo sabedor||133.6 e por meu mal tan muito ben oi / dizer de vós||134.21 e quanto ben de vós ouço dizer||135.16 Nen sera tan preguntador / null’ome que sábia de min / ren||138.17 aquant’eu posso de vós entender||142.28 ben sei / de min ca llo non creerei||151.10 e como non morri / como mor[r]e quen non á proveito / de morrer nen se queria vivo?||153.4 non ll’ei a dizer ren / de com’oj’eu averia sabor||153.9 non ll’ei a dizer ren / de com’oj’eu poderia guarir||153.19 non ll’ei a dizer ren / de com’eu poderia led’andar||155.12 mais, se lle ren de mia coita disser, / logo dira c[a lle] d[igo] p[esar]||156.2 Ben deviades, mia senhor, / de min cousimento prender||156.8 E d’al estou de vós peior: / ...||156.24 Mais venho-vos por Deus rogar / que vos prenda doo por én / de||167.4 a que non ouso dizer ren / de quanto mal me faz aver?||177.6 ca, de quantas donas eu vi, / tan bõa dona nunca vi||177.6 ca, de quantas donas eu vi, / tan bõa dona nunca vi / tan comprida de todo ben||182.5 de grado querria seer / sandeu por quant’ouço dizer / que o sandeu non sabe ren / d’amor||186.9 e non lhi digo ren / de como moir’, e como lhi direi?||192.10 non lle digo nada / de quanto coid’ante que lle direi / u a non vej’, ...||194.23 E mal m’ach’eu (...) / de toda ren se vo-l’eu vin dizer / por ben que nunca de vós coid’aver||195.10 ca tan fremosa dona nunca fez / Nostro Sennor de quantas donas fez||200.14 ca nunca tan fremosa dona vi / de quantas donas pude connocer||205.2 ca ben sei eu d’El ja / ca me non pode nunca mal fazer / mentr’eu viver||205.24 nunca veja de quanto ama prazer!||207.15 Ainda vos d’El direi outra ren||207.18 e quant’El sempre no mund’entendeu / de que eu mui gran pesar prenderia||212.4 ponh’eu dela e de mí outrossi||213.10 non sabe nulha ren / de gran coita||217.7 en que tanto ben / á quanto nunca d’outra don’oi||218.7 e de tod’outro ben / de quant’eu nunca d’outra don’oi||218.7 e de tod’outro ben / de quant’eu nunca d’outra don’oi||218.12 ainda vos de seu ben máis direi||224.5 E fez-mi o voss’amor tan muito mal / que nunca vi prazer de min nen d’al||224.5 E fez-mi o voss’amor tan muito mal / que nunca vi prazer de min nen d’al||230.5 [e] sei eu d’El ũa ren, a la fe||235.13 e pero nunca ll’ousei dizer ren / de quantas coitas levei por gran ben||235.29 Mais de que podia peor a estar, / pois eu non vej’aquela que amar / sei máis de min nen quantas cousas sei?||239.3 que non vissen prazer de sí nen d’al||239.3 que non vissen prazer de sí nen d’al||243.23 porque quero tan bõa dona ben, / de que sei ca nunca me mal verra||246.10 que non poderia eu mal estar / de vós por quanto vos quero dizer||254.14 E des oimais non pod’El saber ren / de mia fazenda senon devinnar||261.14 [E], mia sennor, como vos eu disser / esto[u] de vós||278.3 Desmentido m’á ‘qui un trobador / do que dixi da ama sen razon / de cousas «pero» e de cousas «non||278.3 Desmentido m’á ‘qui un trobador / do que dixi da ama sen razon / de cousas «pero» e de cousas «non||288.6 ca nunca ja poderei gran prazer, / u vos non vir, de nulla ren veer?||288.16 ca ben sei de mí / [c]a nunca ja p[oderei] g[ran] p[razer, / ..., de nulla ren veer]||290.3 mais non saben de mia fazenda ren||294.22 De min podedes vós, senhor, seer servida / se vos pesar mia morte e vos prouguer mia vida, / ..., / como en outro tempo foi d’Arec Enida||299.1 De mia sennor entend’eu ũa ren||301.3 que ũa ren sei eu mui ben de||315.16 e dizedes de quanto vos servi / que fiz mal sén||316.22 per quant’eu de mia fazenda sei||320.9 ca muit’á que lle por al roguei / de vós, sennor||323.12 pero quen s’én quiser sair / sera ja quite d’ũa ren / du a non vir, de veer ben||326.23 E sei de min com’á seer||329.9 e sabe Deus de nós que ést’assi||351.4 d’outra ren / sei que non vira tamanno prazer / como vej’ora||358.24 que nunca o meu / mal máis diria de mia coita eu / a mia sennor||365.2 Quant’á, senhor, que m’eu quitei / de vós, tant’á que d’al prazer / non vi||366.10 queria ja saber / eu de vós: / ... ||375.3 e al / sei eu de vós||384.14 e vós al de min saber non queirades||400.8 – U vos non vejo, non vejo prazer, / ..., de ren nen de||409.5 e, porque soub’esto de mí Amor, / fezo-m’el que amas[s]e tal sennor||411.27 e assi / quero viver, e o que for de mí / seja||416.6 pero ũa ren sei /  de min, sennor: ca ensandecerei||417.8 E sempr’eu, mia sennor, esto temi, / que m’ora dizen de vós, a veer||428.6 pois que a vir, u a non vir prazer< / de mí nen d’al nunca cuid’a veer||428.6 pois que a vir, u a non vir prazer< /  de mí nen d’al nunca cuid’a veer||431.2 Ora non moiro nen vivo nen sei / como me vai, nen ren de mí senon / atanto que ei no meu coraçon||431.8 nen sei ren de mí / senon atanto que sofr’e sofri||431.14 nen sei de mí ren al / senon atanto que eu sofr’, ...||437.2 [S]ennor fremosa, querria saber / de vós, ... / ..., / que diredes a quen vos preguntar||457.1 Tanto sei de vós, ricomen||461.7 E ũa cousa sei eu de vós||468.6 ca direi vós de min o que i entendo||468.14 e, pois vejo que me non conhocedes, / de min atanto vos irei dizendo||470.7 E por [vos] eu ben conselhar / non de vós vou estar peior||486.6 logo tenho i que non dissera ren / e era ja quite de todo ben||491.22 E máis vos contarei de seu saber / que con nos livros que el[e] ten faz||494.23 per quant’agora sei de sa fazenda||500.3 Vós mi defendestes, senhor, / que nunca vos dissesse ren / de quanto mal mi por vós ven||518.15 ca soo certo d’ũa ren||523.3 A tal estado mi adusse, senhor, / o vosso ben e vosso parecer / que non vejo de mí nen d’al prazer||523.3 que non vejo de mí nen d’al prazer||523.8 que non vejo prazer de min nen d’al||523.8 porque tamanh’é o meu mal / que non vejo prazer de min nen d’al||523.13 pois que non / vejo de mí nen d’al, nulha sazon, / prazer||523.13 pois que non / vejo de mí nen d’al, nulha sazon, / prazer||529.4 ca ben creede que outro prazer / nunca [d’al] veran estes olhos meus||529.10 e dos meus olhos podedes creer / que outro prazer nunca d’al veran||529.16 mais [dos] meus olhos vos poss’eu dizer / que non veerán prazer d’al nen de min||529.16 mais [dos] meus olhos vos poss’eu dizer / que non veerán prazer d’al nen de min||530.8 e [ben] sei de Brancafrol / que lhi non ouve Flores tal amor / qual vos eu ei||543.10 mais, de tod’esto que passou per min, / de mal [en mal e peior de peior, / non sei qual é maior coita, senhor||545.8 gran pecado / avedes de mí, coitado||550.19 e, sol que de vós est’entendesse||553.7 Nunca vos dixi nulha ren / de quanto mal mi por vós ven||578.6 façades enfinta de||578.9 ca demo lev’essa ren que eu der / por enfinta fazer o mentiral / de min||578.19 [e] estade com’estades de min, / e enfingede-vos ben des aqui||580.19 ca de morrer ou de viver / sab’el ca x’é no meu poder||580.19 ca de morrer ou de viver / sab’el ca x’é no meu poder||581.1 Amiga, sei eu ben d’ũa molher / que se trabalha de vosco buscar / mal a voss’amigo po-lo matar||597.9 per quanto de sa fazenda sei||616.5 e verei prazer de mí, / pois vejo quanto ben ei||616.11 veerei de min prazer||616.13 Des que vos non vi, de ren / non vi prazer e o sén / perdi||618.3 ca diz de mí, e de vós outro tal, / andand’a muitos que lhi fiz eu ben||618.3 ca diz de mí, e de vós outro tal, / andand’a muitos que lhi fiz eu ben||618.6 e que vós soubestes tod’este mal, /  de que eu nen vós non soubemos ren||618.9 ca diz andando mui gran traiçon / de min e de vós||618.9 ca diz andando mui gran traiçon / de min e de vós||628.1 De vós, senhor, quer’eu dizer verdade / e non ja sobr’[o] amor que vos ei||628.16 que nunca foi filha d’emperador / que de beldade peor estevesse||633.15 [De] mazel’e grand’afan e cuidado / e gran coita que m’aficado ten, / de tod’est’a min non fal ende ren||633.17 de tod’est’a min non fal ende ren||639.2 mais digo-vos de mí / ...||672.11 ca sei [mui] ben de mia madre que, mentr’eu en seu poder / for, non veerei meu amigo||686.1 Disseron-mi ora de vós ũa ren, / meu amigo, de que ei gran pesar||695.3 quant’eu de vós conhosco||701.4 e de tal preito non sei end’eu ren||702.2 – Filha, direi-vos ũa ren / que de voss’amig’entendi||703.2 se [vós] vejades / prazer de quanto no mund’amades||713.7 ca nunca de mí pud’entender al||719.16 Daria mui de coraçon / que-quer que aver podesse / a que[n] mi novas dissesse / d’el-rei||720.2 se vejades / de quant’amades prazer||740.8 Mais, amiga, ũa cousa sei / de meu amigo||740.10 per quant’oj’eu de mia fazenda sei||741.4 mais en vossa prison / ést’[or]a quite por vós d’outra ren||743.13 Ele quit’é por mí d’outra senhor||754.5 e, se non é assi, / non vejades de mí prazer / que desejades a veer||765.4 mais d’ũa moça vos quero dizer: / ... ||765.15 En pouca sazon / de parecer todas vençudas son||773.22 E de tal preito non sei end’eu ren||776.5 – E com’, amiga, non ten el por ben / entender de mí que lhi consent’eu / de me servir e se chamar por meu?||783.6 e al fazen, de que m’ar é peor||787.10 e moir’, amiga, por saber d’alguen / se é mort’...||797.4-6 e queria de vós saber, / se vos eu morrer, que sera / do meu amig’ou quefara||798.15 [e] de meu amigo ben sei / que non sab[e] al ben querer / senon mí||801.21 mais quite sera de ben||804.15 ca tanto ben ouví de vós dizer||805.3 mais eu de mí / quero dizer verdad’a mia senhor||809.24 e vós ficades de min pecador||812.22 o vosso bon parecer, que des i / me faz por vós muitas coitas levar, / e de qual eu, sennor, ouço contar / que o ben ést’, ...||815.2 Vedes, amig[o], o que oj’oi / dizer de vós||854.2 Veeron-me meus amigos dizer / d’ũa dona, porque lhi quero ben, / que lhi pesava mui de coraçon||867a.25 ca trob’e canto por senhor, de pran, / que sobre quantas oj’eu sei máis val / de beldad’e de ben falar||867a.25 ca trob’e canto por senhor, de pran, / que sobre quantas oj’eu sei máis val / de beldad’e de ben falar||867b.27 ca trobei tanto por senhor, de pran, / que de beldade quantas eu sei val||867b.28 que de beldade quantas eu sei val, / de mesur’e de ben falar / e de todo ben, sen dultança||867b.28 que de beldade quantas eu sei val, / de mesur’e de ben falar / e de todo ben, sen dultança||867b.29 que de beldade quantas eu sei val, / de mesur’e de ben falar / e de todo ben, sen dultança||872.4 mais pero entendo de vós ũa ren||883.1 Amor, de vós ben me posso loar / de qual senhor mi fazedes amar||897.26 oimais de min pode quen-quer saber / por que [me] non v[ou] a[lgur esterrar,||907.9 e de tod’esto al xi mi faz||924.5 sei-m’eu aquesto e al sei de||929.7 Quen quer que vos d’end’al diga / non lho queirades creer||950.7 De sa madre sei ũa ren||959.17 E os dias que me sen mia senhor / Deus fez viver passei-os eu tan mal / que nunca vi prazer de min nen d’al||959.17 passei-os eu tan mal / que nunca vi prazer de min nen d’al||970.16 E non vos ous’eu dela máis dizer / de como [...]||971.10 e de m’eu i escudeiro chamar, / e por que non, pois escudeiro for?||989.4 que filhou tan bon companhon, / de qual vos eu quero contar: / ... ||993.20 que de valença ést[e] ben fis / e per valença quer obrar||996.19 Mais de tod’esto non lle dig’eu ren / nen llo direi||997.4 e ũa ren sei eu de mia sennor||1011.16 e dira quanto ben poder dizer / de min||1012.3 non soubestes novas de||1019.5 que de quanto disse de vós e diz / vó-lo julgad’assi come senhor||1019.5 que de quanto disse de vós e diz / vó-lo julgad’assi come senhor||1026.10 e, amiga, sabede vós d’alguen / en quantos [dias poderá chegar / aqui de Toledo quen ben andar]||1028.1 Diz meu amigo tanto ben de mí / quant’el máis pod’, ...||1028.2 Diz meu amigo tanto ben de mí / quant’el máis pod’, e de meu parecer||1028.13 Diz muito ben de min en seu trobar / con gran dereit’, ...||1043.13 E ben sei de quen tan gran sabor á / de mentir, ... / que mi assaca tal mentira e al||1050.13 se tan gran mentira de min / crevestes||1055.9 tan muito ben ouví de vós dizer, / ..., que non pud’al fazer||1063.9 E, se outr’ome, segundo meu sén, / tanto soubesse quant’eu sei d’Amor||1069.9 e vou estar de vós melhor||1087.23 do que disser nen d’al, / cofonda Deus quen lho nunca creer||1088.14 queren saber de min / por qual dona moir’eu assi||1096.26 e pero sei d’Amor, ... / ..., pois que mi matasse: / mata-los-ia||1097.10 mais de min ja ben sei [eu] / que non averia coita d’amor / [se esta dona fosse mia senhor]||1109.19 E d’amor sei que nulh’omen non ten / én maior coita ca mi por vós ven||1111.15 Pero Amor nunca me coitas deu / nen mi fez mal senon des que vos vi, / nen vós de ren se ant’el non foi i||1112.2 Dizen-mi ora que nulha ren non sei / d’ome coitado de coita d’amor||1119.6 come el-rei Don Denis de Portugal, / de que non pode dizer nen un mal / omen||1119.20 porque perderon atan bõo senhor, / de que posso eu ben dizer sen pavor / que non ficou [a]tal nos cristãos||1197.9 – Juião, outros máis sabedores / quiseron ja esto saber de min||1197.34 – Juião, tu deves entender / que o mal vilan non pode saber / de fazenda de bõa dona nada||1215.6 ben sei /  de mí que log’eu mui leda serei||1227.19 Non avedes d’al cuidado||1237.2 – Pedr’Amigo, quer’ora ũa ren / saber de vós se o poder saber||1242.2 Pesa-m’, amiga, ... / d’ũas novas que de mí e do meu / amig’oi||1242.17 pois ben sabedes vós de mí que non / poss’eu sen el viver||1243.2 – Filha, de grado queria saber / de voss’amig’e de vós ũa ren: / ... ||1243.2 – Filha, de grado queria saber / de voss’amig’e de vós ũa ren: / ... ||1322.16 Mais a reinha, pois que certa for / de qual juiz ena sa casa ten||1322.20 e assi poss’eu aver meu dereito, / pois que d’i for este juiz tolheito / e me deren qualquer outr’oidor||1332.40 que nunca foi de mia talha negado||1334.6 d’Alvar Rodrig[u]iz punha de saber / se fode ja este mouro tan moço||1334.13 d’Alvar Rodrig[u]iz sab’ora como é / e se fode ja este mour’infante||1334.20 sab’i ora ben / d’Alvar Rodrig[u]iz, ... / se fode ja este mouro tan neno||1335.13 ca maestr’Ali jura per sa fe / que ja d’Alvar Rodrig[u]iz certo é / que fod’o mouro como fode outr’ome||1335.20 ca maestr’Ali diz que dias á / que sabe d’Alvar Rodrig[u]iz que ja / fod’este mouro a caralho cheo||1339.17 de caparon empenado / mi dad’agora recado, / ..., / de como vós sodes certo||1350.7 [E] ainda d’al o fez mui melhor, / que lhi devemos máis a gradecer||1359.3 En este son de negrada / farei un cantar / d’ũa sela canterlada||1359.13 En este son de negrada / un cantar farei / d’ũa sela canterlada||1385.7 e, se vós virdes no mouro travar, / sei eu de vós que vos assanharedes||1394.4 per quant’oj’eu de Don Fernando vi||1400.18 «Que vos direi a Don Fernan de Meira / desse sinal, ou é de pena veira / de como é feito a Joan d’Ambia?»||1401.1 – Senhor, eu quer’ora de vós saber, / ... / con Amor, que vos non leixa [... -ar], / nen vos ar leixa dormir nen comer, / que farei [eu], a que faz mal Amor||1406.2 Querri’agora saber de grado / d’un ome, ... / ..., / se soub’ora el com’é posfaçado||1424.8 Quen diz d’Estevan que non vee ben / dig’eu que mente||1429.7 E de min vos dig’, ...||1430.20 mais ar quer’ora de vós saber al||1441.1 De quant’oj’eu no mundo me [te]mia / que infançon non á sén, del aven||1442.2 – Rodrig’Ianes, queria saber / de vós por que m’ides sempre travar / en meus cantares||1444.11 e dizen esses con que vós trobades / que de trobar nulha ren non sabedes||1445.2 – Joa[n] Vaasquez, moiro por saber / de vós por que me leixastes o trobar||1447.6 e, de quanto no reino á, / se compre todo seu talan||1457.15 ela por servida se ten / de vós||1473.8 e dar-vos-ei recado / de vossos dinheiros de mui bon grado||1476.6 seja de vós e de nós como quer / e brita[de]-lh’os narizes no momo||1476.6 seja de vós e de nós como quer / e brita[de]-lh’os narizes no momo||1478.16 E, Don Bernaldo, vel en esta guerra, / de quanto vo-lo vosso ome ar mete, / aved’ũa capa d’ũu capeirete||1488.1 Oi d’Alvelo que era casado||1498.5 e, per quant’eu de sa fazenda sei||1528.1 – Pedr’Amigo, quero de vós saber / ũa cousa que vos ora direi||1528.5 e venho-vos preguntar porque sei / que saberedes recado dizer / de Balteira||1530.12 e sabe ben moer e amassar / e sabe, muit’á, de bõa leiteira||1547.6 ca non sei tan muito de vosso Padre||1550.1 D’un ome sei eu de mui bon logar / que filha sempre, ... / alg’a quen-quer||1564.2 Direi-vos ora que oi dizer / de Maria Leve, assi aja ben: / ...||1575.2 Contar-vos-ei custumes e feituras / d’un cavalo que trag’un infançon||1582.6 ca d’amar donas nen de as servir / non saberedes vós i dar recado||1582.6 ca d’amar donas nen de as servir / non saberedes vós i dar recado||1583.4 tenh’eu de pran de vós que o sabedes||1583.23 – Pero d’Ambroa, vós máis [non] podedes / saber de min do que vos ja dix’én||1586.19 ainda vos d’al farei mui melhor||1591.2 Veero[n]-m’agora dizer / d’ũa molher que quero ben / que era prenhe||1591.14 daquel que a foi emprenhar, / de que cuidan que xa fodeu||1604.2 Non sei no mundo outro omen tan coitado / com’oj’eu vivo, de quantos eu sei||1639.2 Marinha Foça quis saber / como lh’ia de parecer||1645.1 D’un tal ricome vos quero contar, / ..., / de como foi a vila a refeçar||1648.9 Eno mundo non sei eu trobador / de que s’ome máis devess’a temer / de x’el mui maas tres cobras fazer||1652.1 D’un tal ricome ouç’eu dizer, / ..., / de quant’en gran requeza jaz||1652.6 quen d’amigos mui pobr[e] é / non pode mui rico seer||1656.1 Mentre m’agora d’al non digo [nada], / d’un meu amigo vos quero dizer||1656.2 Mentre m’agora d’al non digo [nada], / d’un meu amigo vos quero dizer: / ... ||1657.1 De Sueir’Eanes direi / como lhe de trobar aven||1661.1 De Fernan Diaz, ... / oi dizer novas de que mi praz||1662.4 pois entendestes quando vos trobei / que de trobar non sabiades ren||1664.2 – Don Garcia Martiiz, saber / queria de vós ũa ren||1672.2 Don [E]stevan, oi por vós dizer / d’ũa molher, ... / que é guardada||1680.22 Ainda de seu citolar / vos direi eu quanto lh’oi
8. Introduce complemento circunstancial de compañía
1038.1 Quer meu amigo de mí un preito / que el ja muitas vezes quisera||1393.16 ca Don Fernando conteceu-lh’assi / d’un maestre que con el baratou||1499.4 mais non pod’o casamento chegar / d’ome o sei eu que sabe com’é||1499.6 e, por aver casament’, a la fe, / d’ome, nunca vós tan gran coita vistes||1499.10 mais este casamento que el quer / d’ome o sei eu que lho non daran||1499.12 e, por este casamento el, de pran, / d’ome, atal coita nunca viu cristão||1499.16 ca por outro casamento anda morto / d’ome o sei eu que o sabe ja||1499.18 e, se este casament’el non á / d’om’, atal coita nunca foi no mundo
9. Introduce complemento circunstancial de posesión ou propiedade
14.36 Tal amar / podedes mui ben jurar / que nunca foi d’omen nado||482.6 mais é-xe de min, pecador||482.9 U a voz começastes, entendi / ben que non era de Deus aquel son||520.16 mais desto non fora ren / senon porque mia senhor cuidou ben / que d’outra eran os desejos meus||524.6 ca sabe Deus ben que d’outra senhor / que eu non avia mi vos chamei||672.1 Tanto sei eu de mí parte quant’é de meu coraçon||1621.5 e eu non ei erdade de meu padre||1633.32 «gualdrapa Fariz» avia num’a espada, / de mouros foi, non sei u xa perderon
10. Introduce partitivo
124.14 Pois eu, mia sennor, d’alfaia / nunca de vós ouve||488.4 Assi como eu queria comer de bon salmon||525.9 tod’aquel temp’eu ei de ben||761.8 De pran todas vós sabedes / que lhi dei eu de mias dõas||1100.11 que vos darei boas toucas d’Estela / e boas cintas de Rocamador / e d’outras doas||1434.2 Joan Garcia tal se foi loar / e enfenger que dava [de] sas doas||1512.10 que duas carnes vos mandan comer / e non queredes vós d’ũa cozer||1536.3 pero que lhi de todas cartas dan||1643.11 ca non veerá i máis nulh’omen nado, / de mil cavaleiros, se non quiser
11. Introduce complemento axente
14.19 De muitos sõo preguntado / de que ei este pensar||174.9 E os amigos en que m’atrevia, / de que me tenn’en al por ajudado, / non llo dizen||199.34 e que ar seja d’outre preguntado||294.15 cousa mui desguisada / é seer outra ren no mundo desejada / de mí como vós sodes||294.19 De min podedes vós, senhor, seer servida||315.5 nunca dona vi / tan fremosa come vós nen de mí / tan amada com’eu vos sei amar!||556.12 log’enton amado serei / de vós||591.12 nunca no mundo foi molher amada / come vós de voss’amig’, ...||634.7 seer eu de vós, por vos servir quanto / posso, mui desamado||757.14 e de nós todas lhi seja loado||888.41 vej’achegados, / loados, / de muitos amados / os de mal dizer||974.38 e, se me quisess’ajudar / Elvira, ben faria, / e de Deus foss’ajudada!||1202.2 come cervo ferido de monteiro d’el-rei||1202.4 come cervo ferido de monteiro maior||1412.19 nen vistes máis estirado / ome ca fui d’un mastin||1432.25 fiz eu entençon e ben a iguava / com’outro trobador que ben trobava, / e de vós ambos ben feita seria||1467.9 El foi comprado tres vezes / ogano de tres senhores||1520.21 e seran donas de mí sempr’amadas||1592.2 Fernan Gil an aqui ameaçado / d’ũu seu rapaz e doestado mal||1674.11 e, se o non fezerdes, / non se terrá de vós por ajudado
12. Introduce complemento do nome
Con valor determinativo e cualificador
1.25 e meu coraçon / non sera senon da que sei / mui fremosa e de gran prez||64.7 nunca perderei / esta coita que oj’eu ei / d’amor eno meu coraçon||67.2 Quen oje maior cuita ten / d’amor eno seu coraçon / de quantos del cuitados son||72.1 De cuita grand’e de pesar / non á oj’o meu coraçon / nulla mingua||72.1 De cuita grand’e de pesar / non á oj’o meu coraçon / nulla mingua||85.16 ca, se eles ouvessen tal / coita qual oj’eu ei d’amor||90.23 E gran coita me faz jurar / d’amor, que non posso sofrer||103.6 e atant’ei de ben eno meu coraçon.||103.24 de tod’al do mund’ei eu perdudo sabor.||108.28 ca sei de mí / quanto sofri / e encobri / en esta terra de pesar||124.16 nen ei / valia d’ũa correa||132.24 com’om’a que sennor non val / a cuita tal / que nunca tal / ouv’outro ome d’amor nen d’al||132.24 com’om’a que sennor non val / a cuita tal / que nunca tal / ouv’outro ome d’amor nen d’al||142.20 senon coitados come mí / de tal coita qual oj’eu ei / por vós||147.5 por gran coita que d’amor ei / ja sempre doo averei / de quen dele coitado for||166.27 Pero fui ome de mal sén / porque, d’u ela é, saí!||170.11 nen pola que oj’eu sei máis de prez||172.11 e fez-me ja pavor perder / de mia mort’, ...||177.8 tan bõa dona nunca vi / tan comprida de todo ben||177.27 direi-o con mingua de sén||177.29 que mingua de sén faz dizer / a ome o que non quer dizer!||182.21 perderei / a gran coita que d’amor ei||182.25 ben sei / ca nunca pesar prenderei / nen gran coita d’amor nen d’al||186.7 é máis comprida de tod’outro ben||190.16 mais, pois per vós tan muito de mal ei||195.11 nen tan comprida de tod’outro ben||263.11 o que non sofreu est’afan / de non poder, per nulla ren, / veer-la sennor que ben quer||265.12 ca esto me pode guardar / da mui gran coita que eu ei d’amor||282.8 E, mentr’eu vi que podia viver / na mui gran coita’n que vivo d’amor||282.15 E non á no mundo filla de rei / a que d’atanto devess’a pesar / nen estraidade d’om’a fillar||291.2 Om’a que Deus coita quis dar / d’amor nunca dev’a dormir||324.4 mai-la do mundo maior / eu mi-a ouvi sempre doita, / ca x’á i coita de coita||324.9 mai-la mia coita x’é forte, / ca x’á i morte de morte||324.14 mai-lo meu mal (que[n] viu tal!), / ca x’an eles mal de mal||332.9 e fez-lhi muito ben / en a fazer dona de mui bon sén / e mui mansa||352.7 nunca me pode toller al / mal nen gran coita, senon mal / de morte||352.13 nunca me pode toller al / [mal nen gran coita, senon mal] / de morte||352.19 nunca me pode toller al / [mal nen gran coita, senon mal] / de morte||352.20 ca tod’outro mal / d’amor sei eu ca me non fal||360.1 Muitos vej’eu que, con mengua de sén, / an gran sabor de me dizer pesar||384.33 vós sabede ben / que viva é e comprida de sén / a por que eu trob’, ...||386.2 Amigos, non poss’eu negar / a gran coita que d’amor ei||409.14 ca de guisa me ten vençud’Amor / que, se Deus ou gran mesura non for / de mia sennor, pos[s]’en coita viver||410.9 e é gran coita de mort’a do mar||416.7 E, mia sennor fremosa de bon prez, / pero vos amo máis ca min nen al||419.2 A maior coita que eu vi sofrer / d’amor a null’ome, des que naci, / eu mi-a sofro||427.5 e anda ben, pero que fer’é d’unha||427.13 e ten espunlha de carne sobeja||436.11 e quanto mal sofri á gran sazon, / e qual pavor de mort’e quant’afan, / por vós||437.14 Pois m’en tal coita podedes valer / come de morte||447.5 e ja perdud’ei, /  de quant’al avia, sabor||461.17 Sen esto fostes cousido sempre muit’e mesurado, / de todas cousas comprido e apost’e ben-talhado||464.16 ca ja Paris / d’amor non foi tan coitado / nen Tristan||469.1 Pero que ei ora mengua de companha||470.11 Conselho vos dou d’amigo||474.22 velha de ma[a] coor||477.1 Vi ũu coteife de mui gran granhon / con seu porponto||477.3 e con sas calças velhas de branqueta||477.13 e o cordon d’ouro tal por joeta||478.17 nen terrei d’amor razon / nen d’armas||478.18 nen terrei d’amor razon / nen d’armas||484.8 En esto fez come de bõo sén||488.11 assi queria bon son deCunctipotens / pera meestre Joan||489.19 Vi eu de coteifes azes / con infanções [s]iguazes / mui peores ca rapazes||489.23 e ouveron tal pavor / que os seus panos d’arraizes / tornaron d’outra color||489.26 Vi coteifes con arminhos, / conhocedores de vinhos||491.14 non á molher / a que non faça que semelhen grous / os corvos, e as aguias babous, / per força de foder||491.20 e sabe d’arte do foder tan ben / que con nos seus livros d’artes, que ten, / fod’el as mouras cada que lhi praz||499.7 mais tal confort’ei / que aquel di’a morrer ei / e perderei coitas d’amor||529.20 ca, d’eu falar en mi fazerdes ben, / como falo, faç’i mingua de sén||537.6 tanto a fez Deus comprida de ben / que máis que todas-las do mundo val||551.30 [E] diss’el: «Senhor comprida / de ben, e non vos queixedes||561.40 que mi quera dar guarida / de mort’ou de melhor vida||561.40 que mi quera dar guarida / de mort’ou de melhor vida||566.6 por vós fui sempre de mal sofredor||588.9 se xi non for mui minguado de sén||593.9 – Ben, senhor bõa e de prez||596.6 nunca molher deve, ben vos digo, / muit’a creer per juras d’amigo||602.6 En cuidados de mil guisas travo / por vos dizer o con que m’agravo||604.14 Que vos non vi á muito e nulha ren / non vi des aquel tempo de nen un ben||608.9 ca esto fara quen quer / que ben cousir parecer de molher||654.8 Sofrer-lh’-ei eu de me chamar «senhor» / nos cantares que fazia d’amor||702.13 nunca tal prazer d’ome vi||725.17 atá que el sença ira de senhor||735.11 Par Deus de Cruz, dona, sei [eu] que andades / d’amor mui coitada||750.15 e poden veer / bailar [i] moças de bon parecer||765.3 e muit’amigas son de todo ben||772.11 mais tempo de jogadores / ja çafou!||772.21 Ja çafad’é pan de voda, / ja çafou!||774.10 Olhos de traedor, / vĩide ja, ca ja vos perdoei,||777.5 e traz-vos recado /  de rog’, amiga, do voss’amigo||809.4 e ora me quero de vós partir / sen galardon de camanho temp’ei / que vos servi||838.18 el quer sempr’oir / novas de pouca prol pera morrer||839.3 Sobre mar ven quen frores d’amor ten||864.16 e moir’eu e pen[o] / e d’amores ei mal!||876.2 de noit’e con gran medo de desonra fogia||878.5 e cada parte vejo avolver guerra / e fazer mal con mengua de justiça||882.4 e non perco coitas d’amor||883.10 Gradesco-vos que mi destes senhor / fremosa e de todo ben sabedor||888.42 vej’achegados, / loados, / de muitos amados / os de mal dizer||890.7 que me semelha cousa sen razon / d’omen, con coita de mort[e], cantar||892.3 penad’irei / d’amor, d’amor, d’amor, d’amor, / por vós, sennor, d’amor||892.3 penad’irei / d’amor, d’amor, d’amor, d’amor, / por vós, sennor, d’amor||892.3 penad’irei / d’amor, d’amor, d’amor, d’amor, / por vós, sennor, d’amor||892.3 penad’irei /  d’amor, d’amor, d’amor, d’amor, / por vós, sennor, d’amor||892.4 penad’irei / d’amor, d’amor, d’amor, d’amor, / por vós, sennor, d’amor||897.30 Mais, en tal mundo, por que vai morar / ome de prez que s’én pod’alongar?||898.4 muitos me teen por quite d’amor / e cousecen-me do que fui dizer||909.9 quanta coita avia d’amor / non cuidav’a teer en ren / sol que a viss’, ...||919.5 ca o vej’eu assaz om’ordinhado / e moi gran capa de coro trager||924.8 A melhor dona e de melhor sén / e máis fremosa que Deus fez nacer||948.1 Con coitas d’amor, se Deus mi perdon, / trob’, ...||949.8 eu muitas vezes provei / se acharia de tal parecer / algũa dona, senhor, u andei||952.1 Pero tal coita ei d’amor / que maior non pod’om’aver||971.33 e vós, ai cor de leon?||987.5 éste bon rei de prez, valent’e fis||993.22 rei d’Aragon, rei de bon sén, / rei de prez, rei de todo ben / éste: rei d’Aragon, de pran!||993.23 rei d’Aragon, rei de bon sén, / rei de prez, rei de todo ben / éste: rei d’Aragon, de pran!||993.23 rei d’Aragon, rei de bon sén, / rei de prez, rei de todo ben / éste: rei d’Aragon, de pran!||1006.3 Ai madr’, o meu amigo morr’assi / come quen morre de coitas que á / grandes d’amor||1021.6 ou é per mí, que vos non faço ben, / ou é sinal de morte que vos ven||1056.8 E a mia coita sei que non á par / antr’as outras coitas que d’amor sei||1075.10 ca m’ei toda via / medo de mort’, ...||1081.14 Mui gran coita vos contarei / d’amor||1087.5 e fez-vos melhor / dona do mund[o] e de melhor sén||1087.9 Feze-vos Deus e deu-vo-lo maior / poder de ben||1101.3 Don Foão, en gran curdura, / moveu a min preitesia / de partiçon noutro dia||1101.13 Que panos perdi de peso, / e outros ben bastoados, / que m’avian ja mandados!||1110.15 E os ben desamparados d’Amor / juran que morren con amor que an||1158.15 e rogo a Deus que lhe dia por én / coitas d’amor||1161.2 Quen vis[s]e andar fremosinha / com’eu vi, d’amor coitada||1161.14 Quen lhi visse andar fazendo / queixumes d’amor d’amigo||1205.14 Des que los lavei, / d’ouro los liei||1205.17 Des que las lavara, / d’ouro las liara||1205.19 D’ouro los liei / e vos asperei||1205.22 D’ouro las liara / e vos asperava||1212.5 mais eu, fremosa, ... / non vi depois prazer de nulha ren||1218.22 por end’arderá, vos digo, ant’el lume de bogia||1219.5 «Fremosa de bon semelhar, / agora verra aqui [voss’amigo]»||1219.8 «Fremosa de bon parecer, / agora verra aqui [voss’amigo]»||1219.13 «Fremosa de bon semelhar»||1219.16 «Fremosa de bon parecer»||1228.4 mais vedes que ventura de molher||1237.8 qual destes ambos é de peior sén?||1237.16 o rafec’om[e] é de peior sén||1241.11 e por én des aqui vos [jur’e] digo / que eu vos quero dar razon d’amor / per que façades [cantigas d’amigo]||1248.11 mais, pois lh’eu poss’a tal coita valer / come de morte||1310.4 e faz-me de gran coita sofredor||1316.16 «Grav’é de creer / que eles, con mengua d’aver, / manden taes panos vender / por quan pouco por eles dan»||1323.8 Pois ela trage camisa / de sirgo tan ben lavrada||1326.11 enquanto es [a]tan pastor d’idade||1328.18 con aguça que tomou de talan / de casar cedo||1331.2 Pois cata per u m’espeite / con sas razões d’engano||1331.9 eu, como ome de recado / en vespera d’Ano Novo||1334.1 Alvar Rodrig[u]iz dá preço d’esforço / a est’infant[e] mouro pastorinho||1334.18 pero parece de corpo pequeno||1336.16 E, pois el cuid’a fazer-vos creente / que vos serviu come ome de parage||1338.3 Se vós, Don Foão, dizedes / que deverades de casar / con molher de maior logar / que essa que vós teedes||1338.22 pois que vos dan / gran preço d’ome de bon sén||1338.22 pois que vos dan / gran preço d’ome de bon sén||1340.13 sen egreja nen capela de prol / e sen o mester per que guarecia||1342.8 Outras planetas de bõa ventura / achou per vezes en seu calandairo||1342.20 mais Saturno lha guisou de tal renda / u non á pan nen vinho d’oferenda||1342.21 u non á pan nen vinho d’oferenda / nen de erdade milho pera borõa||1357.7 O infançon cão d’alvan / de muitos é omezian||1357.8 O infançon cão d’alvan / de muitos é omezian||1358.7 que lh’escarniron seu brial, / que era nov’e de cendal||1359.11 En este son de negrada / un cantar farei / d’ũa sela canterlada||1393.11 E pero mui boo maestr’achou i / qual no mund’outro non pôd’én saber / de castoar pedras e de fazer / mui bon lavor de caston outrossi||1393.18 e disse-lhi que era de çafi||1397.9 E, porque á Don Fernando gran prez / das gentes todas de mui justiceiro||1400.28 e muit’outro mal / ei [e ei] per i preço de peideira||1410.1 Pero Fernandiz, ome de barnage||1410.7 pagar-lhis-á el peage de cuu||1410.14 peage de cuu pagará i||1432.4 ome que entençon furt’a seu amigo / semelha ramo de deslealdade||1436.3 Malaventura mi venha / se eu pola de Belenha /  d’amores ei mal!||1442.13 que es omen mui comprido de sén||1442.34 e vejo-t’ora mui gran loador / de pouco sé[n]||1444.5 pois que eu ei mui gran sabedoria / de trobar e d[e] o mui ben fazer||1444.5 pois que eu ei mui gran sabedoria / de trobar e d[e] o mui ben fazer||1448.25 Per mingua de boo meestre / pereceo toda [a] tenda||1449.18 As que son per natureza / corpos d’ũa parecença / junta[n]-s’e fazen nacença||1450.15 Eu non foi omen de siso||1451.7 ca vio per estrologia / que averia igreja / grande qual lá el deseja / de mil libras en valia||1451.7 que averia igreja / grande qual lá el deseja, / de mil libras en valia||1451.17 E diz que vio [e]na lũa / que avera sen contenda / igreja de mui gran renda||1456.10 Quen vee qual cozinha ten / de carne, ... / non poderá estremar ben / se x’ést[e] carne, se pescaz||1461.12 e ve[e]rán / que á gran coita de comer||1471.2 – E meus narizes de color de berengenha?||1471.2 – E meus narizes de color de berengenha?||1471.5 – E meus narizes color de figos çofeinos?||1471.8 – E meus narizes color d’escarlata roxa?||1471.11 – E meus narizes color de rosa bastarda?||1471.14 – E meus narizes color de morec’escuro?||1471.17 – E meus narizes color de moras maduras?||1478.17 aved’ũa capa d’ũu capeirete, / pero capa nunca s’a vós ben serra||1489.14 chapel de ferro, que xi lhi mui mal pon||1489.18 maça de fuste, que lhi pende do arçon||1489.28 sinaes porta eno arçon d’avan||1489.31 ceram’e cint’e calças de roan||1489.45 sa lança torta d’un ramo de cerdeira||1489.46 capelo de ferro||1489.51 Aqui estades, ai velho de matreira||1491.5 e pareceo o Sarilho con sa sela de badana||1493.13 nen vistes atal / lombo de vinh’e d’alhos e de sal||1493.13 nen vistes atal / lombo de vinh’e d’alhos e de sal||1493.13 nen vistes atal / lombo de vinh’e d’alhos e de sal||1496.16 E, pois sab’el tod’alegoria / d’agoiro||1515.17 pois que mi tolhes do cepo pavor / e de cantar||1524.4 que non pod’aver / fisico que lh’ora possa tolher / aqueste mal que á de caentura||1529.2 Nengue[n]-ni-min, que vistes mal doente / de mao mal||1549.17 pero tenho que o perço por prez / e por senhor do mundo máis de prez||1552.2 Ou é Melion Garcia queixoso / ou non faz come ome de parage||1576.6 non nos dan senon leit’e pan de centẽo||1577.1 Don Foão, que eu sei que á preço de livão||1577.6 Don Foão, que eu sei que á preço de ligeiro||1577.11 Don Foão, que eu sei que á prez de liveldade||1578.14 Travan-lhi mui sen razon / a ome de tal coraçon||1586.10 fazen soldada de vinh’e de pan||1586.10 fazen soldada de vinh’e de pan||1586.11 fazen soldada de carn’e de sal||1586.11 fazen soldada de carn’e de sal||1589.17 E, se eu ensinado vou / des i, senhor, deste mester / de foder||1591.11 ca sõo eu cord’e leal, / pero me dan prez de sandeu||1597.13 E pero lança de morte me feira||1614.10 ao que tantas molheres de leite / ten||1615.12 quatro caralhos de mesa / que me deu ũa burgesa||1620.3 Con gran coita rogar que m’ajudasse / a ũa dona fui eu noutro dia / sobre feito d’ũa capelania||1621.17 e non [mi] dan del valia d’un pan||1631.18 e á color de passada||1633.4 d’un pan’estranho que todos sabemos, / d’ũa [g]u[a]ldrap[a d]eree que ten||1633.13 e ũa pena, non destas mizcradas, / mais outra bõa, de chufas paradas||1633.15 Viste-lo potro coor de mentira, / que mi antano prometeu en Janeiro||1633.23 e toda era de chufas viada||1633.26 e cravelada [era] de mençon[h]a||1633.34 e pelot’a mí prometeu log’i / de nevoeiro||1634.14 Non casará con ele por ouro nen por prata, / nen por panos de seda||1634.15 ca, d’ome de capelo, de todo mal se cata||1635.19 en que viven con gran mingu[a] de lide||1636.9 ouv[e] aqui reis de maior poder / [en] conquerer e en terras gaanhar||1652.15 ca, pois om’é de tal conven||1656.21 este merece so terra jazer, / mais non terra d’ũa polegada||1663.13 molher de seus dias non á / que tan ben s’acorde d’ambrar||1672.19 É gran sandice d’ome, ... / ..., / d’ir despender quant’á por seu amor||1681.7 Per’Ordonhez, e semelha guisado / daquest’ome que tal pregunta faz, / Per’Ordonhez, de semelhar rapaz / ou algun ome de pouco recado||1681.12 e, Per’Ordon[h]ez, mui chẽo de mal / mi semelha
Con valor temporal
487.17 que nunca voz en dia d’Acenso[n] / tenhades||487.18 que nunca voz en dia d’Acenso[n] / tenhades, nen en dia de Natal||487.19 que nunca voz en dia d’Acenso[n] / tenhades, nen en dia de Natal, / nen d’outras festas de Nostro Sen[h]or||488.1 Com’eu en dia de Pascoa queria ben comer||494.41 macar non veo en[o] mes de Março||559.21 praz[a]-vos ja que vos veja / no ano ũa vez d’un dia||1182.22 mais mostra-mi as noites d’Avento||1183.1 Da noite d’eire poderán fazer / grandes tres noites||1183.3 mais na d’oje mi vẽo muito ben, / ca veo meu amigo||1183.9 mais a d’oje pouco a semelhou, / ca vẽo meu amigo||1183.15 mai-la d’oje non quis assi fazer, / ca vẽo meu amigo||1331.10 en vespera d’Ano Novo||1331.16 en vespera de janeiras||1360.22 en dia de sa voda, / ..., / [...] / feriu de cu’a bouço||1486.3 polas oitavas de Natal / ia por sa missa oir||1575.18 tremen-lh’as conjunturas / come doente de longa sazon||1587.25 E non sabemos, de-los tempos d’ante, / tan bõo meestre||1633.6 e as calças seran de melhor pano, / feitas seran de nevoa d’antano||1670.11 dás a vender / melhor capa velha d’outra sazon
Con valor locativo
91.2 Con vossa coita, mia sennor, / ja de tod’al cuita perdi||114.20 diz que é [un] judeu pastor, / natural de Rocamador||114.26 de Santaren tres legoas é, / e quatro ou cinco de Loule,||114.27 de Santaren tres legoas é, / e quatro ou cinco de Loule,||114.30 Per i andou Nostro Sen[h]or, / d’ali diz el que foi romeu||130.11 e m’ar faz viver tan alongado / d’u eu os ollos vi da mia sennor||130.12 e m’ar faz viver tan alongado / d’u eu os ollos vi da mia sennor / e d’u eu vi o seu bon parecer||148.22 ante farei meu linhagen melhor / (o que end’é de Gueda máis baixado)||179.9 pero long’é d’aqui||213.27 sei eu ben no meu coraçon / ca nunca ja posso prazer, / u a non vir, de ren prender||215.8 E veja eu de vós, sennor, / e de quant’al amo, pesar||215.9 E veja eu de vós, sennor, / e de quant’al amo, pesar||222.10 e meu sén ést’atal / de vos rogar por est’e non por al / que nunca tal pesar de mia sennor / me façades, meu Sennor D[eus], v[eer]||253.8 E partir-s’-an os ollos meus / de non veer de nulla ren / prazer||268.12 que me faz fazer sempre dano de mia fazenda||404.6 andei sempre tan sen sabor / que nunca eu pude veer /  de ren, u vos non vi, prazer||415.3 non vejo eu ben qual pod’én semellar / al rei de Castela e de Leon||415.3 non vejo eu ben qual pod’én semellar / al rei de Castela e de Leon||458.1 Se me graça fezesse este Papa de Roma,||459.5 E dos poldrancos de Campos levarei grandes companhas||459.6 e dar-vos-ei en ajuda todo-los de Val de Canhas||472.4 Amigo de Souto Maior, / daquesto sõo sabedor||479.16 Esta é a midida d’Espanha, / ca non de Lombardia nen d’Alamanha||479.17 Esta é a midida d’Espanha, / ca non de Lombardia nen d’Alamanha||479.17 Esta é a midida d’Espanha, / ca non de Lombardia nen d’Alamanha||480.7 ca Don Ansur, u me el meos val, / ven dos de Vilanansur de Ferreiros||480.8 e da outra parte ven dos d’Escobar / e de Campos||480.9 e da outra parte ven dos d’Escobar / e de Campos||480.9 e da outra parte ven dos d’Escobar / e de Campos, mais non dos de Cizneiros||480.11 e d’outra veo: foi dos d’Estepar||488.10 Assi com’eu beveria [do] bon vinho d’Ourens||489.16 Vi coteifes de gran brio / eno meio do estio / estar tremendo sen frio / ant’os mouros d’Azamor||491.1 Ao daian de Calez eu achei / livros que lhi levavan da Beger||516.9 que non vi prazer nen pesar de ren||521.6 des que a non vi non er vi pesar /  d’al, ca nunca me d’al pudi nembrar||522.2 Pois que vos Deus, amigo, quer guisar / d’irdes à terra d’u é mia senhor||829.27 d’el viver tan alongado / d’u el os meus olhos vira!||835.14 cada que vir / algun ome de fronteira chegar||839.4 mirarei, madre, as torres de Geen||848.1 Sedia-m’eu na ermida de San Simion||865.18 E en Cistel, u verdade soia / sempre morar, dis[s]eron-me que non / morava i avia gran sazon, / nen frade d’i ja a non conhocia||874.2 Desfiar enviaron ora de Tudela / filhos de Don Ferna[n]do a el-rei de Castela||874.5 se quiseren, por cambio do reino de Leon, / filhen por én Navarra ou o reino d’Arangon||874.6 filhen por én Navarra ou o reino d’Arangon||924.22 E, senhor rei de Portugal, aqui / julgad’ora||926.16 ena coita d’aqui / que por vós ei, vedes quanto entend’i / e quanto dá||962.7 vestida d’un pres de Cambrai, / Deus, que ben lh’está manto e saia!||962.21  ... e / per caminho de Lampai / passar Minh’e Doir’e Gaia||968.1 Meu senhor rei de Castela, / venho-me-vos querelar||968.24 Se mi justiça non val / ante rei tan justiceiro, / ir-m’-ei ao de Portugal||969.1 Pelo souto de Crexente / ũa pastor vi andar / muit’alongada de gente||969.11 todas d’amores cantavan / pelos ramos d’arredor||987.17 Non sei oj’ome tan ben razõado / que podesse contar todo o ben / de Sevilha||993.14 rei de Valença lhi diran||993.22 rei d’Aragon, rei de bon sén||993.24 rei de todo ben / éste: rei d’Aragon, de pran!||1057.6 sei eu mui ben / que non poden os meus olhos veer, / u vos non viren, d’al veer prazer||1060.3 ouvi tan gran pesar / que nunca mi Deus d’al prazer quis dar||1060.9 pois vos non vi, non vi prazer de ren||1067.3 pois assi Deus quer / que ja eu sempre no meu coraçon / deseje de vós ben e d’alhur non||1067.3 pois assi Deus quer / que ja eu sempre no meu coraçon / deseje de vós ben e d’alhur non||1100.9 que vos darei boas toucas d’Estela / e boas cintas de Rocamador||1100.10 que vos darei boas toucas d’Estela / e boas cintas de Rocamador||1118.2 A sa vida seja muita, / deste rei de Portugal||1118.22 se fosse seu o tesouro / que el-rei de França ten||1119.5 porque perderon tan boo senhor / come el-rei Don Denis de Portugal||1119.9 Os trobadores que pois ficaron / enno seu reino e no de Leon||1119.10 Os trobadores que pois ficaron / enno seu reino e no de Leon, / no de Castela [e] no d’Aragon, / nunca pois de sa morte trobaron||1119.10 Os trobadores que pois ficaron / enno seu reino e no de Leon, / no de Castela [e] no d’Aragon||1142.2 Ai Deus, u é meu amigo d’aqui, / de Bonaval?||1142.3 Ai Deus, u é meu amigo d’aqui, /  de Bonaval?||1160.26 A San Servand’irei dizer / que me mostre de vós prazer||1165.1 El-rei de Portugale / barcas mandou lavrare||1174.9 pois vivedes de min alongado||1218.18 Candeas de Paris?||1235a.1 [N]on ést’a de Nogueira a freira que m’[en] poder ten||1235a.4 [e] moiro-m’eu pola freira, / mais non pola de Nogueira||1235a. [N]on ést’a de Nogue[i]ra a freira ond’eu ei ||1235a.5 [N]on ést’a de Nogue[i]ra a freira ond’eu ei amor||1235b.1 Non ést’a de Nogueira a freira que eu quero ben||1291.1 Ai vertudes de Santa Cecilia||1291.6 Ai vertudes de santa ermida||1295.1 Ondas do mar de Vigo, / se vistes meu amigo||1297.2 Mia irmana fremosa, treides comigo / a la igreja de Vigo||1297.5 Mia irmana fremosa, treides de grado / a la igreja de Vigo||1297.7 A la igreja de Vigo, u é o mar levado||1297.10 A la igreja de Vig’, u é o mar salido||1299.2 Quantas sabedes amar amigo / treides comig’a lo mar de Vigo||1299.7 Treides comig’a lo mar de Vigo||1312.14 pero que vivo muit’alongado / de vós||1329.9 Por én partid’este feito de cedo, / ca de mal dizer non tirades prol||1347.1 Un sangrador de Leirea / me sangrou est’outro dia||1348.1 Ora faz ost’o senhor de Navarra||1348.2 Ora faz ost’o senhor de Navarra, / pois en Proenç’ést’el-rei d’Aragon||1348.7 mais, se Deus trag’o senhor de Monçon, / ben mi cuid’eu que a cunca lhis varra||1348.10 Se lh’o bon rei varre-la escudela / que de Pamplona oistes nomear||1348.14 ca verra i o bon rei sejornar / e destruir atá burgo d’Estela||1356.2 Tercer dia ante Natal, / de Lecia lhi foi dar / un brial a mia senhor bela||1358.3 A mí quer mal o infançon, / ..., / por trobadores d’Orzelhon / que lhi cantan a seu brial||1358.9 Quantos oj’en Galiza son / atá en terra de Leon||1359.8 Todos “colhon, colhon, colhon” / con aquel brial de Sevilha||1369.1 A dona de Bagüin, / ..., / dez e seis soldos á de mi[n]||1375.23 Os trobadores e as molheres / de vossos cantares son nojados||1389.14 ca mui ben as barata / de mui gran terra que ten ben parada||1395.12 voz de cabeça, que xi lhi tolheu||1400.16 Que vos direi a Don Fernan de Meira / desse sinal||1410.10 eu oi ja que un ome d’Espanha / sobre peagen mataron aqui||1417.5 e non seguides [vós] outros milhares, / senon aquestes de Cornoalha||1417.15 e ja ogan’i fezestes tenções / en razon d’un escarnho que filhastes||1436.2 Malaventura mi venha / se eu pola de Belenha / d’amores ei mal!||1436.5 E cofonda-me San Marcos / se pola donzela d’Arcos / d’amores ei mal!||1439.2 Comeron infanções, en outro dia, / apartados na feira de Santa Maria||1448.7 e ũu dia pela sesta, / u estava ben armada, / de cada part’espeçada / foi toda pela Meestra||1450.10 Outrossi Pero Marinho / dous sabujos mi á mandado / lá da terra de Condado||1454.1 A donzela de Bizcaia / ainda mi a preito saia / de noite ou lũar!||1459.9 e dar-vos-ei outra d’Alanquer / en que perçades a caentura||1463.7 á mui gran querela d’el-rei||1465.2 pela carreira de Mora||1465.4 u vós ja pousastes fóra / e convosco os de Touro||1466.2 Pero d’Ambroa, ... / non vos trobei da terra d’Ultramar||1482.3 con sas merchandias de Mompiler||1485.7 ca o manda o Livro de Leon||1493.14 nen vistes atal / lombo de vinh’e d’alhos e de sal / qual mi a mí deu i un de criaçon||1497.38 non foi Soeiro Bezerra alcaide de Celorico||1500.4 adeantado sodes, e o sei, / de San Fagundo e d’Esturas d’Ovedo||1500.4 adeantado sodes, e o sei, / de San Fagundo e d’Esturas d’Ovedo||1500.4 adeantado sodes, e o sei, / de San Fagundo e d’Esturas d’Ovedo||1502. conselho-vos que tragades molher / destas d’aqui ||1525.22 mais mande Santa Maria / que prenda i mal joguete / o d’Ambrõa||1531.7 que manda [end]’o Livro de Leon?||1544.13 eu o busquei / nas tendas dos infanções / e nas dos de criações||1551.8 E en terra de Campou / vos servi e en Olmedo||1573.5 mas, por un ome d’Estorga, que perdeu carneiros, / [i]rado-los á el-rei||1574.20 atá lhis faz as olheiras / ben come pres de Cambrai||1578.15 «En fronteira de Leon, / (diz) con quen no terria?»||1591.16 Pero juro-vos que non sei / ben este foro de Leon||1607.5 mais comec’ant’en reino de Leon||1607.19 e outra tal desonra recebeu / dos máis que á no reino d’Aragon||1610.2 Chegou Paio de maas artes / con seu cerome de Chartes||1610.6 e do lũes ao martes / foi comendador d’Ocres||1616.2 Moir’, e faço dereito, / por ũa dona d’Elvas||1617.12 e non viss’, u primeiro vi, / a mui fremosinha d’Elvas||1618.7 a pran sera a Besta Ladrador, / que lh’aduran do reino de Bretanha||1633.20 E prometeu-m’ũas armas enton, / non destas maas feitas de Leon||1633.21 E prometeu-m’ũas armas enton, / non destas maas feitas de Leon, / mais melhores, d’Outeir’en freixeeiro||1635.1 Os d’Aragon, que soen donear||1635.10 Cantar quer’eu, ... / dos d’Arago[n] e dos de Catalonha||1635.10 Cantar quer’eu, ... / dos d’Arago[n] e dos de Catalonha||1635.18 Deste cantar el-Rei me descobria / dos d’Aragon||1636.4 por que veestes jantares comer, / que ome nunca de vosso logar / comeu?||1636.15 mai-los erdeiros foro de Leon / querian vosco||1654.2 quando veo da terra d’Ultramar||1658.1 Os de Burgos son coitados||1671.5 mais ben sei / de mí que bispo non achei / de Conca, ... / que d’ala fosse natural||1676.12 sobre-la terra de Jerusalen||1677.3 que nunca foi na terra d’Ultramar
Con valor partitivo (ás veces, a preposición de vai introducida por un cuantificador e o valor partitivo non é tan explícito)
7.41 ca eu por tanto d’aver / nunca vos deterria||15.10 perder-vos-ei, que vos tan muito dura / de mal com’eu por vós ei a sofrer||15.14 e que vos ei por amor a teer / quanto de mal me fazedes sofrer||23.25 a que Deus tan muito de ben deu||29.13 atanto lhi fiz de pesar||30.17 Mais queira Deus que máis de ben / me faça ca en seu cor ten!||65.12 con tod’est’ora non ei eu poder, / per bõa fe, de null’enveja aver / a null’ome de quantos vivos son||81.1 De quant’eu sempre desejei / de mia sennor non end’ei ren||82.3 e quant’ali ei de sabor / se mi ar torna pois en pesar||97.15 Pero faz-m’el tanto de mal / quanto lh’eu nunca poderei / contar enquanto viverei||108.3 u mi Deus tanto de pesar mostrou||108.49 ou ren / de ben / me valha, se o en mí ei||123.21 e poderia-me prestar, / par Deus, muit’e non lle custar / a ela ren de seu aver||170.10 ca lles non quero negar nulla ren / de mia fazenda||176.23 por que me ven / muito de mal||185.14 ca ja nunca direi / tanto de ben quanto lhi Vós fezestes||187.21 ca lhi fez El que lhi non mingua ren / de quanto ben dona dev’[a] aver||197.4 e pero non dixe por qual morria / de todas tres||197.7 e pero non dixe por qual morria / de todas tres, ... / ..., / ..., / de Joana, de Sancha, de Maria||197.7 e pero non dixe por qual morria / de todas tres, ... / ..., / ..., / de Joana, de Sancha, de Maria||197.7 e pero non dixe por qual morria / de todas tres, ... / ..., / ..., / de Joana, de Sancha, de Maria||197.10 Tant’ouve medo que lle pesaria / que non dixe qual era mia sennor / de todas tres||205.14 ca esta non menguava nulha ren / de quanto ben dona devi’aver||215.7 e, se non, nunca estes meus / ollos vejan niun prazer / de quant’al desejan veer||236.9 E, se eu est’ouvess’, averia / o máis de ben que eu querri’aver||242.15 ca, de pran, est’é oje máis de ben / que ei||271.14 E à sennor que me foron mostrar, / de quantas donas Deus quiso fazer / de falar ben e de ben parecer||283.5 se oj’eu máis de ben querri’aver / de saber o mal (e de me tẽer / pos-seu) que mi faz||305.16 e quant’eu vej’às outras máis de prez / atant’eu máis desejo mia sennor||307.14 se visse un pesar / de quantos vej’ora de mia sennor||313.20 e non quis El assi / nen me deu ren de quanto lle pedi||329.6 e por én non sei, / ... /  de nós qual sofre máis coita d’amor||355.6 praz-me muito porque non saben ren /  de que moiro||376.8 per esso me fezestes ben / sempre levar assaz d’afan / por vós, mia sen[h]or||392.10 e se foron perder / ... / por muito de ben que poderon fazer||415.1 De quantas cousas eno mundo son, / non vejo eu ben qual pod’én semellar / al rei de Castela e de Leon||444.10 non vej’[eu] omen de quantos vejo / que m’oj’entenda o por que digo / [al é Alfanx’e al Seserigo]||452.6 ũu galguili[nh]o vil / que ũa lebor, de mil, / non [a] filhasse||497.12 e, pois que al / de mal nunca Deus en vós quis poer||525.6  ... us non / pôs mal, de quantos eno mundo son||533.14 de quantas outras [e]no mundo son / non lhi fez par, a la minha fe, non||537.13 e, des i, non lhi fez pouco de ben / quando non quis que lh’outra foss’igual||543.1 De muitas coitas, senhor, que levei / des que vos soubi mui gran ben querer / par Deus, non poss’oj’en min escolher / end’a maior||597.1 O meu amigo á de mal assaz / tant’, amiga, que muito mal per-é||628.4 senhor, e ben é vos[s]a torpidade / de quantas outras eno mundo sei||690.14 pois non quer ren de quant’a mí praz||749.6 tanto mi deu, / tanto de ben quanto lhi pedi eu||795.4 ca en mí ten quant’oj’el á de ben||795.6 e en mí ten a coita e o lezer / e o pesar e quant’á de prazer||804.7 ca non / saben quant’á’n vós de bon conhocer||831.10 ca non á o meu cor lezer, / pero tanto de conort’ei||859.2 Estranho mal e estranho pesar / é oje o meu de quantos outros son / no mundo ja||881.15 pero sabede, se ren ei de prez / ou d’outro ben, por vós é, non por al||881.16 pero sabede, se ren ei de prez / ou d’outro ben, por vós é, non por al||909.13 De quant’eu cuidei acabar / nulha cousa non acabei||931.4 e Deus mi tolha parecer / e quanto de ben á en mí||956.12 aver tal ben dela, per bõa fe, / en que non perça ren de seu bon prez||978.18 mais vós, Amor, non queredes fazer / nulla ren de quant’eu por ben terria||979.10 a que non ouso dizer ren / de quanto mal me faz aver||981.8 Mais quen de vós fosse, sennor, / bon dia fora nado||992.4 sei ca mia mort’oiredes / a mui pouca [de] sazon||1028.20 de quant[o] el diz non diria ren||1030.14 ca mui ben sei eu que non fezestes / o meio de quanto vós dissestes||1064.23 se m’El mostrar ũa razon, / de quantas end’eu cuid’aca / a dizer, que lhi diga enton||1072.7 e, cuidando, perdi / desejos de quant’[eu] al fui amar||1087.27 o que m’esto, senhor, non outorgar / non sabe nada de ben conhocer||1096.4 e fez a mí amar ũa senhor / de quantas donas no mundo loaron / en todo ben||1099.4 tan muito levar d’afan e de mal / que morrerei [por én]||1099.4 tan muito levar d’afan e de mal / que morrerei [por én]||1232.26 – Amiga, per ceos é quant’eu ei / de mal, máis nunca o ja cearei||1250.10 e perdestes por én / quanto vos ant’eu fazia d’amor||1267.6 ja non falará comigo / neũa ren que el veja /  de quanto de mí deseja||1373.20 ca nunca el de seu / aver deu ren||1390.12 e ren de seu aver non lhi leixou||1401.26 pois que mi tanto de mal faz Amor||1402.16 Pois m’eu [tanto] por vós de peidos vazo||1415.26 ca ja d’amor e de prazer / non podestes vós máis fazer / ao comendador enton||1415.26 ca ja d’amor e de prazer / non podestes vós máis fazer / ao comendador enton||1415.31 que lhi non mingou ren / de quant’avia na maison||1417.2 Maestre, todo-los vossos cantares / ja-que filhan sempre d’ũa razon||1425.14 sequer manjar nunca tan pouco ten / de que vós vossa parte non ajades||1443.4 ca diz que lhi faze de mal as[s]az, / con seus cantares vai-o escarnir||1459.4 dé-mi Deus muita de maa ventura||1495.21 mais foden-vos do aver, / ca xi vos foden mal de quant’avedes||1578.3 ca non tiinha el de pan / senon quanto queria||1612.13 mais, sol que s’o meu cuu de sí pague / e poser ũu pouco d’alvaiade||1613.10 e mat[a]rei ũu par de perdizes||1615.17 ca sequer levan cordões / de senhos pares de colhões||1646.7 e tal cozinha lh’achará / que tan fria casa non á / na oste de quantas i son||1661.7 demais, nunca lh’ome soube molher / des que naceu, tant’é de bon cristão||1675.3 veo-me preguntar / se sabia ja-que d’agüiraria
Con valor de pertenza, posesión, propiedade ou relación
22.3 digas-me mandado de mia senhor||22.4 digas-me mandado de mia senhor||23.24 pois me de vós, mia senhor, dar non quer / ben||42.4 mais non me quer leixar, ergo morrer, / como leixar-m’en seu poder d’Amor||42.28 mais non á i tal / a que eu veja d’Amor dizer al / senon quant’eu digo e que padeci / sen ben d’amor||52.25 mais aque-m’en vosso poder, / per bõa fe, que d’outra non||72.17 E creo que fara mal sén / quen nunca gran fiuz’ouver / en mesura d’outra moller||74.26 e, per bõa fe, ja pelo grado / de mia sennor, per que m’est’aven, / seu amor non faria mal / a null’ome nado||82.24 mentre m’eu guardar poder / de fala d’om’ou de moller||82.24 mentre m’eu guardar poder / de fala d’om’ou de moller||83.19 sempr’a mui gran cuita que ei / por vós aas gentes que sei / que punnan en adevinnar / fazenda d’om||107.24 e moiro con pesar / de mí, que m’assi foi matar / en deseja-lo voss’amor||108.47 O sén / d’alguen, / ou ren / de ben / me valha||110.15 Con coita de vós direi-vo-lo que farei||124.11 E vós, filla de Don Paai / Moniz||127.13 e mostrou-mi o vosso bon parecer / por mal de min||128.12 e d’atal dona o seu ben / non sei oj’eu no mundo quen / o podesse saber osmar||129.27 que ei pavor / de que tẽen, sennor, por mal / de quen a seu ome non val||130.2 como jaço coitado / morrend’assi en tal poder d’Amor / que me tolleu o sén||137.2 En tal poder, fremosa mia sennor, / sõo de vós qual vos ora direi||138.15 E quen se fez de min consellador / que viss’o vosso mui bon parecer||145.9 E, se quiserdes, mia sennor, / min en poder d’Amor leixar, / matar-m’-á el||148.16 e veeredes meus filhos andar / netos de G[u]ed’e partir en Sousela!||148.24 e veeredes, pois meu filho for / neto de Gueda, con condes mizcrado!||149.1 Pois non ei de Dona ’Lvira / seu amor, e ei sa ira / esto farei, sen mentira||161.21 por mal de min e do meu coraçon||177.24 a que eu vi por mal de min||186.16 Aquesta dona fezo Deus nacer / por mal de min||186.17 Aquesta dona fezo Deus nacer / por mal de min, ... / e por mal de quantos no mundo son||188.15 ca Deu-la fez por mal de min / máis fremosa de quantas son / no mundo||188.19 fez-mi-a veer por mal de min||194.12 e fez-vos Deus nacer por mal de||194.29 E tod’aquesto por mal de mí é||196.10 e fez-mi-a Deus veer por mal de||205.20 El se veja en poder de judeus / como se viu ja outra vez prender!||212.15 log’eu dela e de min rogarei / a Deus||213.23 e Deus, que m’én fez alongar / por viver sempr’en gran pesar / de min e por perder o sén||276.9 sennor de min e do meu coraçon||307.14 se visse un pesar / de quantos vej’ora de mia sennor||309.23 e Deus vos fez por mal de mí, / que á comigo desamor||313.13 Por mal de min oj’eu o logar vi / per u iria, se ousasse, ala||328.1 Senhor de mí e do meu coraçon||332.4 per bõa fe, todo por mal de min / a fezo Deus de muito ben senhor||362.15 nen ar cuidei depois d’amor / a sofrer seu ben nen seu mal, / nen de vós nen de Deus nen d’al||362.15 nen ar cuidei depois d’amor / a sofrer seu ben nen seu mal, / nen de vós nen de Deus nen d’al||362.15 nen ar cuidei depois d’amor / a sofrer seu ben nen seu mal, / nen de vós nen de Deus nen d’al||405.8 por mal de min e destes ollos meus / me guisou ora que non viss’os seus||409.16 Mais esta mesura, como seria / de mia sennor?||416.14 sennor de mí e do meu coraçon||417.1 Quant’eu de vós, mia sennor, receei / aver de-lo dia en que vos vi||420.4 e me leixou en seu poder d’Amor||422.20 mais, por Deus, que vos foi dar o maior / ben que eu d’outra dona oi dizer||424.1 Por mal de mí me fez Deus tant’amar / ũa dona||430.10 pois cada dia mi-a faz mui mellor / querer por mal de min||438.4 e non tenn’eu que fazedes bon sén / en me leixardes en poder d’Amor / morrer||441.15 e vós de mí / seredes sennor||444.15 sennor de mí e do meu coraçon||452.13 osas d’ũu javaril||456.4 mandou cozer o vil ome / meio rabo de carneiro||461.12 e non dedes nemigalha por morte de Joan Coelho||482.5 ca non é esta de Nostro Sen[h]or / paixon||487.19 nen d’outras festas de Nostro Sen[h]or / nen de seus santos||487.20 nen d’outras festas de Nostro Sen[h]or / nen de seus santos||489.36 ao son do atambor / os deitavan dos arções / ant’os pees de seu senhor||499.2 Quant’eu, fremosa mia senhor, / de vós receei a veer||504.19 que eu / vi por gran mal de min||506.3 Pois mia ventura tal é ja / que sodes tan poderosa / de min, mia senhor fremosa||521.1 A mia senhor, que eu por mal de mí / vi||531.17 que vos sei eu, por mal de min, / senhor, melhor ca min querer||535.5 que vos viron por mal de sí, / quando vos viron||538.15 Mais Deus, que de tod’é senhor, / me queira põer conselh’i||557.8 pois a de que sempre foi servidor / me fez e faz cada dia peior||626.5 u perdi tan gran ben de senhor||628.12 non vos faria de todos senhor / nen d’outra cousa onde sabor ouvesse||628.13 non vos faria de todos senhor / nen d’outra cousa onde sabor ouvesse||672.1 Tanto sei eu de mí parte quant’é de meu coraçon||720.5 que non podedes saber, / amigo, de mí mandado||757.9 preçade sempr’amor de cavaleiro||767.8 que el por mesura de min / o leixasse morrer aqui||803.6 e farei-lh’entender / que outra vez non se vaia d’aqui / per nulha ren sen mandado de||806.2 Ũa don’á que eu quero gran ben / por mal de||809.22 Ora con graça de vós, a melhor / dona do mundo||809.32 ora con graça de vós, mia senhor||821.9 E sei eu del mui ben que é coitado / se oj[e] el viv’en poder d’amor||841.7 e veja-s’en poder d’amor / que ren non lhi possa valer||841.14 ca o fezeron ir por mal / de mí e destes olhos meus||855.15 que eu vi sempre por gran mal de||869.2 Vi eu, senhor, vosso bon parecer / por mal de min e destes olhos meus||882.2 O gran prazer e gran viç’en cuidar, / ..., no ben de mia senhor||884.3 e non ei nen cuid’aver / ja per el ben de mia senhor||890.7 que me semelha cousa sen razon / d’omen, con coita de mort[e], cantar||893.4 que me fez Deus, por mal de mí, amar||893.8 que eu por mal de mí amei / des que vos vi||894. e preguntar-vos-ei, / sennor de mí e de quanto ...||894. e preguntar-vos-ei, / sennor de mí e de quanto ...||909.3 Quand’eu non podia veer / a senhor do meu coraçon / e de||925.6 ca os leixa morrer con grand’amor, / desemparados de ben de senhor||956.24 amei sa prol muito máis ca de min||960.12 esses dias mi cont’El, se quiser, / que eu con ela viver, e máis non, / de mia vida||963.7 que somos ambos en poder d’Amor||987.7 bon rei que conquis / terra de mouros ben de mar a mar||987.20 quantas conquistas foron d’outros rei[s], / apos Sevilha todo non foi ren!||987.32 como [o] del recebeu aquel dia / de San Clement’...||1017.13 Sanha d’amigos é||1055.20 non averia este mal, par Deus, / por vós d’Amor, que mi á ced’a matar||1065.24 pois mi fal / todo ben de vós e d’amor||1065.24 pois mi fal / todo ben de vós e d’amor||1066.2 pois m’en poder d’atal senhor metedes / de contra quen me depois non valredes||1072.13 non mi-o fez El senon por mal de min / cometer o que non ei d’acabar||1083.4 senon por mal de mí e destes meus / olhos||1104.6 e non vira atan gran pesar / qual mi Deus quis de vós amostrar||1119.31 que o vai semelhar / en fazer feitos de muito boo rei||1129.1 Senhor de mí e destes olhos meus||1149.4 Se eu foss’en tal companha de donas, fora guarida||1149.7 Tal romaria de donas vai ala que non á par||1172.4 que ant’eu quisera en poder d’Amor / morrer ou viver||1187.2 Que olhos son que vergonha non an, / dized’, amigo d’outra, ca meu non||1192.2 Ai meu amigo, / meu, per bõa fe, e non d’outra, per bõa fe, mais meu||1195.19 De vós me faz ũa parte, ai senhor||1197.34 – Juião, tu deves entender / que o mal vilan non pode saber / de fazenda de bõa dona nada||1202.2 come cervo ferido de monteiro d’el-rei||1222.4 e, con doo de mí, / u chorava, começou-m’a catar||1225.6 mas ja Deus nunca mi perdon / se nunca eu vi tan amigo /  d’amiga come meu amigo||1225.14 Vi-m’eu con estes olhos meus / amigo d’amiga, que lh’é / muit’amigo||1226.2 – Amiga, vistes amigo / d’amiga que tant’amass’...||1252.26 Non quis meter guarda / de min||1261.4 se por mesura non fosse de||1266.10 non fui filha de meu padre||1296.14 Ca ven san’e vivo, / e d’el-rei amigo||1296.17 Ca ven vivo e sano, / e d’el-rei privado||1316.4 «Da molher son de Don Foan»||1319.1 A molher d’Alvar Rodriguiz tomou / tal queixume||1321.16 «Coraçon de judeu, / se mi-a poserdes, tal vos porrei eu / que a sençades ben atá o cuu»||1327.3 porque vos vej’en privança entrar / d’el-rei||1338.10 Como quer que vós tenhades / que, con ben-fazer de senhor, / deverades casar melhor||1342.22 E, pois el é prior de tal prevenda, / conven que leix’a cura||1346.10 mais-la coit’á de sa madre||1359.1 En este son de negrada / farei un cantar / d’ũa sela canterlada||1390.9 E pero avia un filho barvado / de barragãa||1404.2 O demo m’ouvera oj’a levar / a ũa porta d’un cavaleiro / por saber novas||1404.9 E começava-os el d’arriçar / de tra-la porta d’un seu celeiro||1409.3 Amigas, eu oi dizer / que lidaron os de Mouron / con aquestes d’el-rei||1411.8 Taes barvas [d]’infanções non sei||1413.3 Ũa dona foi de pran / demandar casas e pan / da ordin de San Joan||1417.17 ca ja-que era de Pedr’Agudo / essa razon en que vós i trobastes||1433.18 que fezeron comendador sen mí / de mias comendas, per força de rei||1433.21 ca todas estas son forças de rei||1447.2 Os privados que d’el-rei an, / por mal de muitos, gran poder||1463.17 que non quis i viir / con coita d’el-rei non servir||1471.7 e diran-nos cantares de Martin Moxa||1474.12 e diz que á ben per u o fazer / con o que ten de seu, se d’alhur non||1475.2 Pero d’Ambroa prometeu, de pran, / que fosse romeu de Santa Maria||1475.7 e tornou-se do poio de Roldan||1475.21 e ach’aqui o corno de Roldan||1477.4 e viu a ũa delas as olheiras / de sa companheira||1479.3 estand’ali ant’a porta d’el-rei / preguntando por novas da fronteira||1489.32 sa catadura semelh’a d’un jaian||1495.14 se vos emprenhar / d’algun rapaz e vos depois leixar / filho d’outro||1501.19 cantar julgamos de bon trobador||1501.20 mais cantar d’ama nen de tecedor / nunca julgamos||1501.20 mais cantar d’ama nen de tecedor / nunca julgamos||1512.14 ca ben tres anos a vimos andar / no vosso col’e de vossa molher||1518.14 ca [vós] en talho sodes de peideira||1524.2 Vedes agora que malaventura / de Don Fernando||1528.10 este poder ante tempo d’el-rei / Don Fernando ja lhi viron aver||1529.18 mais a mercee de Deus quanto val||1531.12 que manto d’outren non filhe per ren||1539.14 Quen nunca troux’escudeiro / nen comprou armas d’armeiro||1542.3 Mentr’esta guerra foi, assi / m’avẽo que sempre guari / per pé de cavalo||1542.5 mais oi- / -mais non sei que seja de mí / senon guarir per pé de boi||1542.7 Per pé de caval’escapei / que non prix i cajon||1542.13 conselh’ouvi de guarecer / per pé de cavalo||1542.17 oimais, guarir per pé de boi!||1553.7 que nunca poderá veer / a face de Nostro Senhor||1553.14 que ja máis nunca veerá / en nen un temp’a face de Deus||1567.5 Non sei oj’eu máis pecado, burgesa / de min||1568.3 non xi m’obrida o amor de Maria||1572.1 Ai amor, amore de Pero Cantone, / que amor tan saboroso á sen tapone!||1572.5 Máis valria que amor de Chorrichão||1572.6 Máis valria que amor de Chorrichão / nen de Martin Gonçalvez Zorzelhone||1572.11 ca atal era outr’amor de meu tio||1572.18 e semelhar-vos-á, se o provades, / amor de Don Palaio de Gordone||1572.29 Máis valria que amor d’un meu parente||1575.16 log’el faz contenente de foron||1579.1 O arraiz de Roi Garcia, / que en Leirea tragia, / desseinó-o||1583.6 cantar d’amor de quen non sab’amar||1584.9 Tirou ela c[on] ũu beesteiro / destes d’el-rei, que saben ben tirar||1589.21 direi / Pater Noster e enmentarei / a alma de quen m’ensinou||1592.5 é filho d’ũu vilão de seu padre / e demais foi criado de sa madre||1592.6 é filho d’ũu vilão de seu padre / e demais foi criado de sa madre||1615.17 ca sequer levan cordões / de senhos pares de colhões||1625.5 Deu por vassalo de sí a senhor
Con valor relacional ou de parentesco
148.7 netas de conde quer’eu cometer||148.9 Netas de conde, viuvas nen donzela||148.17 Se eu netas de conde sen seu grado / tomar||207.11 non creerei que o Judas vendeu / nen que por nós na cruz morte prendeu / nen que filh’ést[e] de Santa Maria||282.13 E non á no mundo filla de rei / a que d’atanto devess’a pesar||292.6 nunca tan leal amigo d’amiga vistes, amiga||398.21 «Est’é filla de Maria»||628.6 assi de fea come d’ẽatidade / non vos vence oje senon filha d’ũu rei||628.15 que nunca foi filha d’emperador / que de beldade peor estevesse||629bis.3 ainda eu fi’-de cornudo / seja por feito que faça||874.2 Desfiar enviaron ora de Tudela / filhos de Don Ferna[n]do a el-rei de Castela||1118.18 E al do conde falemos, / que é irmão d’el-rei||1322.2 Meu dano fiz por tal juiz pedir, / qual mi a reinha, madre d’el-rei, deu||1323.3 de tal molher é marido||1323.6 que a min razon parece / de trager, ... / o filho d’outro no colo||1489.55 o moordom’e o sobrinho de Cheira||1528.14 mais foi pois u[n] patriarca buscar, / fi’-d’Escalhola, que lhi fez fazer||1528.20 fi’-d’Escalhola non á poder tal / per que solt’, ergo seus presos que ten||1592.5 é filho d’ũu vilão de seu padre||1623.2 Loavan ũu dia, en Lugo, Elvira / Perez, [a filha d]’Elvira Padrõa||1625.1 Don Pedro ést[e] cunhado d’el-rei||1658.19 om’é, de seu padr’é filho||1679.1 Un cavaleiro, fi’-de clerigon
Indica o material (concreto ou abstracto)
8.20 Mais logo m’ar mataria / un cor que ei de folia / mui comprid[o] e d’amor||8.21 Mais logo m’ar mataria / un cor que ei de folia / mui comprid[o] e d’amor||459.9 Levarei Fernando Teles con gran peça de peões||477.12 Vi ũu coteife mal guisad’e vil / con seu perponto todo de pavil||494.10 O que tragia o pano de linho||494.40 O que tragia pendon de cadarço||629.2 Non á meu padre a quen peça / ũa peça d’unt’anelho / con que untas[s]e sa peça||864.19 e fazia grilanda de flores||1366.37 e a[a] canterlada / e o seu brial d’alvan / tregoa lhi dei eu de pran||1452.8 En meio da praça, / en saia de baraça||1489.12 mais trax perponto roto sen algodon / e cuberturas d’un velho zarelhon||1489.13 lança de pinh’e de bragal o pendon||1489.13 lança de pinh’e de bragal o pendon||1489.45 sa lança torta d’un ramo de cerdeira||1531.21 ante tenho-[o] por trajeitador / ... / quen assi torna pena de cendal||1625.3 que chegou ora aqui d’Aragon / con un [e]speto grande de leiton||1633.6 e as calças seran de melhor pano, / feitas seran de nevoa d’antano||1633.9 E prometeu-m’el ũa bõa capa, / ca non destas maas feitas de luito||1633.10 mais outra bõa, feita de gualdrapa / cintada e de non pouco nen muito||1633.11 mais outra bõa, feita de gualdrapa / cintada e de non pouco nen muito||1660.8 se tevess’en Santiago bõa [a]dega de vinho||1665.2 Eu en Toledo sempr’ouço dizer / que mui maa [vila] de pescad’é||1683.7 e, per aquelo que lh’antrambos dan, / and’ala toda coberta de pano
Con valor de causa
32.6 e faz-mi a mercee viir / d’Amor com’ome preso ven||310.18 mas non lle vi de nulla ren pesar / que ll’eu dissesse (tan ben me catou!)||464.4 que nunca veeria sabor / de ren||866.3 Que muito m’eu pago deste verão / por estes ramos e por estas flores / e polas aves que cantan d’amores||1161.14 Quen lhi visse andar fazendo / queixumes d’amor d’amigo||1328.15 ca sei eu outra non de tal doairo / nen de tal logar come vós, de pran||1336.2 Dizen, senhor, que un vosso parente / vos ven fazer de seus serviços conta||1341.14 e, per saber ... o ten / tan coitado que a morrer conven / de mort’estrãia que á padecer
Complemento dun participio ou dun nome en -dor que aínda mantén o carácter rexente do verbo de que deriva
14.20 De muitos sõo preguntado / de que ei este pensar||31.15 mais, pois de coita sofredor / soo, non vo-lo ei a diz[er]||37.13 é tan alongada / de min que non sei mandado / dela nen de mia fazenda||46.4 e se teve por devedor / de vos amar e vos servir||56.7 porque pod’ome seer guardado, / pois vos ja vee, de vos ta[n] muit’amar.||86.23 ca non sõo eu sabedor / de per mia morte nen per al / perder cuita||108.14 d’aqui u me Deus tanto pesar deu, / ..., / de que m’ora ei a partir despagado||130.9 E grave dia con Amor foi nado, / que me de cuita sempre sofredor / fez||130.16 E saberia d’algun ben mandado / de que oj’eu non sõo sabedor||134.11 e cuid’en como sodes sabedor / de quanto ben dona dev’a saber||136.10 ben me faç’én d’atanto sabedor: / que me terrá mia morte por mellor / ca me partir de seu ben desejar||142.5 todos maravillados son / de non poder meu coraçon / per algũa guisa quitar, / por tod’esto, de vos amar||147.15 Ca de tal coita sabedor / soo por quanto mal sofri / amand’, ...||166.7 ca non quer’eu ben tal sennor / que se tenna por devedor / algũa vez de mi-o gracir!||174.14 e nunca i perder / podia ren e poderia aver / mí por esto tolleito d’un coidado||179.1 Que alongad’eu ando d’u iria, / ..., / que viss’a dona que veer querria||193.13 ca ben sõo sabedor / d’aver gran coita mentre vivo for||194.19 ca vos fez de todo ben sabedor||199.24 Por én tod’ome devia acordado, / que sén ouvesse, daquest’a seer / (de nunca ir tal pregunta fazer)||200.18 ca me fez ela mui gran coit’aver / de que ja máis non sera sabedor / nunca per min||201.8 E, mia sennor, al vos quero dizer / de que sejades ende sabedor||212.10 por én serei sempr’a Deus rogador / de min e dela, que m’esto buscou||248.8 Pois que m’ouve preguntado / de que era tan coitado||253.2 Que partid’eu serei, sennor, / de nunca ja veer prazer||253.4 de nunca ja veer prazer / des quand’ora partido for / de vos falar e vos veer||253.6 e partido serei log’i /  d’aver sabor d’al nen de mí||259.23 E, mia sennor, se Deus fosse pagado / d’eu de gran coita guardado seer||259.23 E, mia sennor, se Deus fosse pagado / d’eu de gran coita guardado seer||262.21 Ai eu, cativ’, e mal dia naci, / pois ei de vós alongad’a viver!||277.13 mais quand’ar cuid’en qual mia sennor vi, / de quantas coitas por ela sofri / muito m’én tenno por aventurado||317.2 Nostro Sennor, que non fui guardado / d’eu en tal tempo com’este viver||317.25 pois mia sennor non quer por mí dar ren / de que eu sempre andei enganado||346.5 e por aquist’ando / [m]aravillado de como vivo / en tan gran coita||374.22 per que perdi o sén / e por que moir’assi desemparado / de ben, que, par Deus, que m’en poder ten||374.24 quen a donzela vir ficará én / com’eu fiquei: de gran coita coitado||379.8 des i sabedor / sõo d’atanto, par Nostro Sen[h]or||412.21 e per força ben assi morrerá / com’eu moiro, de ben desejador||412.23 mais eu, que me faço consellador / d’outros, devera pera min prender / tal consello||422.13 e da gran coita, de que sofredor / foi||423.9 ca ben me pode partir da maior / coita de quantas eu oi falar, / de que eu foi, muit’i á, sofredor||434.16 vedes de que vos faço sabedor||464.13 que eu sõo tan alongado / de vós||466.3 enquant’eu for / de vós tan alongado||478.27 Nen de lançar a tavolado / pagado / non sõo||478. Nen de lançar a tavolado / pagado / non sõo, ... / ..., nen de bafordar||495.14 e fostes vós mui sabedor / d’eu por vós atal mort’aver||496.5 u nunca possa seer sabedor / ela de mí nen eu de mia senhor||496.5 u nunca possa seer sabedor / ela de mí nen eu de mia senhor||496.14 Mais se fez Deus a tan gran coita par / come a de que serei sofredor||497.11 que merecedor / nunca vos foi de mort’;...||520.4 e tod’esto foi porque se cuidou / que andava d’outra namorado||534.21 nen é pensado / d’omen que lhi par posesse||536.11 mais d’atanto seede sabedor||537.10 que a fez sabedor / de todo ben e de mui gran valor||537.10 que a fez sabedor / de todo ben e de mui gran valor||538.7 tan grave que non ei poder / d’aquesta coita máis sof[r]er, / de que, muit’á, fui sofredor||539.18 que ei coita sen par, / de qual vós sodes sabedor / que passou e passa per min||548.10 ca viv’en tal cuidado / come quen sofredor / é de mal aficado||591.26 mais, por Deus, non sejades sospeitada / d’outro mal del||600.9 come quen non é sabedor / de ben nen de prez nen d’amor||600.9 Vós trouxestes o preit’assi / come quen non é sabedor / de ben nen de prez nen d’amor||600.9 Vós trouxestes o preit’assi / come quen non é sabedor / de ben||607.10 er anda muit’alongado / d’aver prazer nen sabor / senon ali u eu for||610.10 e maravilhada / sõo de como vivo / sofrendo tan esquivo / mal||624.12 serei sofredor / sempre de coita enquant’eu viver||628.14 e d’ũa ren i seede sabedor||692.1 Muitos vej’eu que se fazen de mí / sabedores, que o non son, de pran||701.16 nen ar foi sabedor / de tal fala nen a fiz nen a sei||717.6 ca sodes mal conselhado /  de mi sair de mandado||717.10 mui ben vingada / serei de vós||746.6 mais ando-me por én sandeu / por quanto mi faz cuidador /  d’aver eu ben de mia senhor||785.16 ca, se lh’eu fui de mal merecedor||791.16 ja non podedes per ren ben a[ve]r / se non fordes de sanha sofredor||857.9 e desejar o vosso ben, senhor, / de que eu sempre foi desejador||872.17 de viver el pouco sodes moi pagada||896.26 ca sempr’eu serei pagado / de quanto s’ela pagar||896.27 ca sempr’eu serei pagado / de quanto s’ela pagar, / e de fazer seu mandado / se m’ela quiser mandar||901.27 e bẽeiga Deus-la sennor, / de que non sera sabedor / null’om’enquant’eu vivo for||940.4 que é viv’e namorado / d’outra dona, ben vos digo||961.11 ca eu rogad’era de o fazer||969.3 ũa pastor vi andar / muit’alongada de gente||974.8 non me vos pod’al apoer / que seja con verdade, / nen ar é d’al despagada||981.21 podera enton / seer d’afan guardado||981.23 mais nunc’ar fui guardado / de mui gran coita des enton||995.16 d’ũa cousa sõo ben sabedor||1015.9 E o que diz que é mui sabedor / d’agoir’e d’aves||1015.9 E o que diz que é mui sabedor / d’agoir’e d’aves||1040.19 Dizedor é de nemiga / e dira-o log’, amiga||1049.5 e vos quiser, amigo, faz[er d]’al entendente, / dizede-lhi que mente||1056.4 e d’ũa ren soo [eu] sabedor||1117.20 E, se máis d’oito dias non son / que de mia senhor foi alongado||1119.27 ca el foi rei as[s]az mui prestador / e saboroso e d’amor trobador||1145.5 muito venho pagada /  de quanto lhi falei||1242.12 ca posto x’é ja / de morrer eu por el e el por mí||1250.12 e assi faz quen non é sabedor / de saber ben||1255.7 mais nunca tan desejado / d’amiga fostes, amigo||1255.14 que nunca vistes amigo / tan desejado de molher||1255.21 que nunca vissen amigo / tan desejado d’amiga||1313.7 fora sofredor / de grandes coitas no seu coraçon||1315.12 ou qual é essa fremosa de que sodes namorado?||1326.6 e de palavras torpes e d’oufana / e de posfaço seer espartido||1326.6 e de palavras torpes e d’oufana / e de posfaço seer espartido||1326.7 e de palavras torpes e d’oufana / e de posfaço seer espartido||1326.21 mais sei sempr’acordado / de seeres partido de loucura||1327.8 rogo eu a Deus que sejades privado / do bispado e de quant’al avedes||1335.2 d’Alvar Rodrig[u]iz seer sabedor / e dest’infant[e] mouro mui pastor||1339.14 Do que é máis sabedor / de caparon empenado / mi dad’agora recado||1349.1 D’ũa donzela ensanhada / soo eu maravilhado||1349.3 D’ũa donzela ensanhada / soo eu maravilhado, / de como foi razoada / [es]contra mí noutro dia||1380.10 Ouvera el gran coraçon / de seer [i] vingado, / ..., d’un peon / que o á desonrado||1390.1 D’ũa cousa soo maravilhado / que nunca vi a outre contecer||1390.3 D’ũa cousa soo maravilhado / que nunca vi a outre contecer: / de Pedro Boo||1402.2 Dona Maria Negra, ben-talhada, / dizen que sodes de min namorada||1406.9 E, poi-lo sabe, faz aguisado / de posfaçar||1406.17 ante tenh’eu que é ben sabedor / de posfaçar d’amig’e de senhor||1406.21 ca dest’é el de todos ben guardado||1425.15 E, pois el-rei de vós é tan pagado / que vos seu ben e sa mercee faz||1431.2 – Vedes, Picandon, soo maravilhado / eu d’En Sordel||1431.14 e que seja de falimen guardado||1433.18 que fezeron comendador sen mí / de mias comendas, per força de rei||1444.3 e todo-los trobadores / que de meu trobar son desdezidores||1473.23 «Fazede vós qual / carta quiserdes sobre min, pois d’al / non poss’aver aquel omen pagado»||1487.7 ouv’ũu corvo viaraz e faceiro, / de que Don Pero non foi ren pagado||1501.6 ca aqui teen-vos por sabedor / de trobar||1503.2 Don Martin Galo ést’acustumado / de lhi daren algo todos de grado||1509.20 e, como x’era de mal sabedor, / fodeu-a tost’e foi logo sa via||1513.9 – Joan Garcia, soo sabedor / de meus mesteres sempr’adeantar||1516.7 e ja nulh’ome non se ten / por devedor de o ferir||1516.16 E seria conhocedor / de seu trobar por non fazer / os outros errados seer||1532.7 e de tal ben non soo eu pagado||1532.8 D’aver de vós ben and’eu alongado||1551.16 Fostes mui ben aguardado / de min sempre u vós andastes||1555.1 De Joan Bol’and’eu maravilhado||1555.2 De Joan Bol’and’eu maravilhado / u foi sen siso, d’ome tan pastor / e led’e ligeiro cavalgador, / que tragia rocin bel’e loução||1585.2 De Pero Bõo and’ora espantado / de como era valent’e ligeiro||1589.3 Abadessa, oi dizer / que erades mui sabedor / de todo ben||1589.9 Ca me fazen én sabedor / de vós que avedes bon sén / de foder e de todo ben||1629.3 Tenho eu por desaguisado / e sõo mui maravilhado / de ti, por non rebentares||1633.7 e nós de chufas guarnidos seremos||1636.23 e por esto non sõo pecador / de comer ben||1648.14 ca, des que vo-lh’el cae na razon, / maas tres cobras, ou quatr’, e o son, / de as fazer muit’é el sabedor||1648.19 ca Sueir’Eanes nunca lhi fal / razon de quen el despagado vai||1650.1 D’ũa cousa soo maravilhado||1650.18 e d’atal torpe sõo eu pagado||1661.21 mais el d’aver molher non é pensado||1662.5 pero d’al non sodes tan trobador
13. Introduce complemento predicativo
53.6 fez-vos máis mansa e de mui melhor / doair’e melhor talhada seer||205.12 e quen aquesta viu ja non veerá / tan mansa e tan fremosa e de bon sén||218.5 e sennor das que vi / de mui bon preço e de mui bon sén||218.5 e sennor das que vi / de mui bon preço e de mui bon sén||218.6 e sennor das que vi / de mui bon preço e de mui bon sén, / ..., e de tod’outro ben||260.5 e mui mansa e de mui mellor prez||265.3 e máis fremosa e de mellor prez||269.6 tanto a vi fremoso parecer / e falar mans’e fremos’e tan ben / e tan de bon prez e tan de bon sén||269.6 tanto a vi fremoso parecer / e falar mans’e fremos’e tan ben / e tan de bon prez e tan de bon sén||271.15 de quantas donas Deus quiso fazer / de falar ben e de ben parecer||271.15 de quantas donas Deus quiso fazer / de falar ben e de ben parecer||286.4 e mellor semellar / das outras donas e de mellor prez||297.3 a máis fremosa nen de mellor prez||309.17 de bon prez e de parecer / e de falar, fez-vos, sennor||309.17 de bon prez e de parecer / e de falar, fez-vos, sennor||309.18 de bon prez e de parecer / e de falar, fez-vos, sennor||332.2 feze-a Deus senhor de mui bon prez / e máis fremosa de quantas El fez||332.5 per bõa fe, todo por mal de min / a fezo Deus de muito ben senhor||392.14 Outra bõa dona, que pelo reino á / de bon prez e rica, de bon parecer||392.14 Outra bõa dona, que pelo reino á / de bon prez e rica, de bon parecer||475.29 que non cuid’eu que i á tres / no mundo de tan gran valor||489.13 Vi coteifes de gran brio||510.14 E, pois vos Deus nunca fez par / de bon sén nen de ben falar / nen fara ja||510.14 E, pois vos Deus nunca fez par / de bon sén nen de ben falar / nen fara ja||542.3 que vos fez / mesurada e de bon prez||569.16 e, por Deus, / que vos fez de ben comprida||632.2 A mia senhor fezo Deus por meu mal / tan fremosa, tan de bon sén||632.14 Esta senhor que min en poder ten / fez Deus fremosa e de mui bon sén||759.3 fez-me fremosa e de mui bon prez||765.2 Vi oj’eu donas mui ben parecer / e de mui bon prez e de mui bon sén||765.2 Vi oj’eu donas mui ben parecer / e de mui bon prez e de mui bon sén||889.9 Gradesc’a Deus que mi deu tal senhor / tan de boo prez e que tan muito val||954.13 Ca vos fez mansa e de mui bon prez||1400.27 Per este sinal / nom’ei de Negra
14. Introduce atributo
59.18 e alguen foi ja de melhor / sé[n] que eu i soubi seer||69.20 ome seria eu de mal sén / se non punnass’en vos veer||294.16 mais vós, mesurada, / fremosa e mansa e d’outro ben comprida, / non no creades||352.1 De mort’é o mal que me ven / muit’e tan grave de sofrer||430.23 non / terria que eu sõo de bon sén / en me leixar viver||477.2 Vi ũu coteife de mui gran granhon / con seu porponto, mais non d’algodon||626.12 de bon prez e sén e parecer / é mui melhor de quantas quis fazer||634.29 de razon é d’aver eu desejada / a morte||807.8 ca sennor é de muito ben||810.14 Mui fremosa e muit’aposta senhor, / sempre mui mansa e de bõa razon||896.13 e faz-me sennor amar / tan de prez e que parece / tan ben||962.13 as sueiras son d’ensai||962.14 as sueiras son d’ensai, / e os arções, de faia||967.4 non fui eu i de sén nen sabedor / por quanto lh’eu fui amor demandar||1348.21 guarda-s’el-rei, come de bon saber, / que o non filhe luz en terra alhẽa||1360.2 Desto son os zevrões / de ventura minguada||1391.11 e seredes / fremosa muit’e de bõa coor||1400.17 «Que vos direi a Don Fernan de Meira / desse sinal, ou é de pena veira / de como é feito a Joan d’Ambia?»||1449.2 Natura das animalhas / que son d’ũa semelhança / é de fazeren criança||1449.3 Natura das animalhas / que son d’ũa semelhança / é de fazeren criança||1449.9 As que son d’ũa natura / junta[n]-s’a certas sazões||1489.10 nen porta loriga nen porta lorigon / nen geolheiras, quaes de ferro son||1494.1 Don Estevã[o], tan de mal talan / sodes que non podedes de peior||1494.2 Don Estevã[o], tan de mal talan / sodes que non podedes de peior||1553.9 Tantos son os pecados seus / e tan muito é de mal talan||1580.13 ca as gentes son / de tal natura, ... / que non querran i su vós guarecer||1633.5 e as calças seran de melhor pano||1652.13 Ca, pois d’amigos mal está, / non pode bõa estança aver||1652.20 de mal conhocer per-ést’i / quen tal ome por rico ten||1659.8 Mais, se vós sodes de mal sén, / de que lh’apoedes mal prez?
15. Introduce cláusula subordinada
Con valor final
42.16 [E] a quen Deus quisesse poder dar / de lhi fogir muit’estaria ben||52.7 que non sei eu est’en sazon / de por én conselh’i poer?||63.12 mais [non] sõo quite de perder / per nulha guisa, ... / gran coita do meu coraçon||66.28 non me dé sén / nen poder de vos por én desamar||69.2 Como vós sodes, mia sennor, / mui quite de me ben fazer||69.9 por quite me tenn’eu d’aver / vosso ben, enquant’eu viver||83.15 E dé-me poder de negar / sempr’a mui gran cuita que ei||84.23 E, pois me Deus poder non dá / de me per al ren defender||87.12 e maior / coita nunca vi de sofrer||90.15 Tan vil vos serei de pagar / se o vós quiserdes fazer||117.9 e non ei ventura / de saber-me guardar de gran loucura||143.4 vedes que coita de sofrer!||154.1 Ai Deus, que coita de sofrer||197.30 ca esta dona me tolleu poder / de rogar Deus||206.1 Ai Deus, que grave coita de sofrer||213.12 ca de pran ten / assi eno seu coraçon / qual ben lhi quer de lho dizer||213. Vedes que coita d’endurar!||220.9 que me non sei consell’achar / con tan gran coita de sofrer||243.12 e de me dar coraçon de tẽer / por ben quanto m’ela quiser fazer||261.6 e ve[e]des que coita de sofrer!||271.9 e a gran coita non é de dizer||281.6 que, se mil vezes podesse morrer, / mẽor coita me fora de sofrer||286.7 E porque son mui ben quitos os meus / ollos de nunca veeren prazer||287.6 en que me vistes de me mal querer?||301.14 E vej’a muitos aqui razõar / que a máis grave coita de sofrer / vee-la om’é||323.13 pero quen s’én quiser sair / sera ja quite d’ũa ren / du a non vir, de veer ben||323.14 sera ja quite d’ũa ren / du a non vir, de veer ben, / e quite de nunca dormir||339.18 non me podia dar o coraçon / de ficar i||375.13 Pois de vos servir é meu coraçon||380.18 que non ten nen é conhecedor / do vosso ben, a que non fez valor / Deus de lho dar||422.10 e, pois vos praz e lle dades poder / de me fazer, ... / o que quiser||496.7 Mais, Deus, que grave cousa d’endurar / que a min sera ir-me d’u ela for!||518.20 ca Deus vos deu end’o poder / e coraçon de mi-o fazer||539.2 e que gran coita d’endurar||546.10 que esto m’é coita mortal / de sofrer||547.6 mais que gran coita de sofrer / que mi é, coitado pecador||553.10 mais aque-m’en vossa prison, / de mi fazerdes mal ou ben||553.15 mais aque-m’en vossa prison, / de me guarir ou me matar||553.17 E, senhor, coita e al non / me forçou de vos ir falar||556.13 e podedes saber / qual coita é de padecer / aquesta de que me matades||593.6 mais que gran coita d’endurar / mi sera, pois me sen vós vir!||599.8 Vós fezestes todo vosso poder, / madr’e senhor, de me guardar que non / visse meu amig’...||638.11 e non me quer Deus dar / de o partir nen un sén nen poder||639.9 Ben entend’eu que logar deve aver / o que ben serve de pidir por én / ben con razon||798.20 e Deus poder / mi dé de con el viver||812.2 Oi eu sempre, mia sennor, dizer / que peor é de sofrer o gran ben / ca o gran mal||812.14 e pod’assi veer qual é peor, / do gran ben ou do gran mal, de sofrer||886.13 ca ja quit’é, / u a non vir, d’en al cuidar / nen de pagar-se d’outra ren||886.14 ca ja quit’é, / u a non vir, d’en al cuidar / nen de pagar-se d’outra ren||887.42 Mais, pois me Deus deu ventura / d’en tan bon logar servir||889.13 ante mi dé sempre poder e sén / de a servir||933.8 Gran coita me faz ousada / de vo-lo assi dizer||943.14 Meu é o poder, que sõo senhor / de fazer del o que m’a mí prouguer||984.4 preito me trage de me fazer ben||991.30 E quen a ben quiser oir, / que forte palavra d’oir!||1032.7 quite sodes de nunca mi falar||1083.6 e por me fazer entender / qual é a mui gran coita de sofrer?||1126.5 que grave coita, senhor, d’endurar!||1200.4 Talhei-lh’eu preito de o ir veer / ena fonte u os cervos van bever||1237.21 a que Deus quer dar / entendiment’, ... / de querer ben a mui bõa senhor||1317.18 e máis valria ja pera queimar / que de jazer, como jaz, mal parada||1398.23 E se mi Deus a mí desse poder / qual oj’el á, pois morrer, de viver||1498.11 ca ben quit’é de veer nulha ren / Don Estevan ond’aja gran prazer||1498.13 dest’é ja el ben quite de veer / mentr’o cond’assi ouver Santaren||1499.2 e anda en preito de se casar||1542.12 conselh’ouvi de guarecer / per pé de cavalo||1555.8 E deste cambio foi el enganado / d’ir dar rocin [ben] feit’e corredor / por ũa muacha revelador||1608.14 outra razon lhi cuid’eu a mover / de que aja dous tamanho pesar||1614.3 ca, pois el sab’arreitar de foder, / cuid’eu que gai é, de piss’arre[i]tado||1655.14 nen sab’adubar de comer||1657.14 se algun cantar faz alguen, / de lhi mui cantado seer||1668.8 Pois vos Deus deu tamanha valentia / de vos vingar
Con valor causal (ás veces tamén condicional)
28.13 e vejo que figi meu mal / de vos veer||76.3 sei eu mui ben / ca vos faço mui gran pesar / de que vos sei tan muit’amar||104.15 pero que sén cuid’a fazer / por en tan gran vergonha entrar, / de lh’aver [r]en a dizer én / quand’eu ant’os seus olhos for?||108.56 D’aver / poder, / prazer / prender||116.6 mais entend’ora que faç’i mal sén / de vos amar||161.14 Pero sei-m’eu que me faço mal sén / de vos amar||243.10 E tenno que me fez Deus mui gran ben / en me fazer tan bõa don’amar, / e de a servir e non m’enfadar||243.12 en me fazer tan bõa don’amar, / e de a servir e non m’enfadar, / nen tẽê-ll’o mal que me faz en ren, / e de me dar coraçon de tẽer / por ben quanto m’ela quiser fazer||299.9 porque me diz ca lle faço pesar / de a veer nunca nen lle falar||315.14 con pesar / que ei mui grande desto, mia sennor: / de que me non queredes gradecer / de vos servir||381.3 e faz pecado / d’aver ben e nen aguarda / como faz desaguisado||391.17 E tenno que fazen mal sén / quantos d’amor coitados son / de querer sa morte||433.10 de-lo dia que vos primeiro vi / meu mal fiz e faço de vos amar||433.18 e por aquesto podedes osmar / que mui mal sén faço de vos servir||496.6 pois que lh’é, d’eu viver aqui, pesar||553.5 mais aque-m’en vossa prison, / de que vos praz de mi fazer||568.4 teede por ben, ... / en galardon de quanto vos servi, / de mi teer puridade, senhor||572.5 e faz gran razon / meu amigo de trist’andar||572.13 D’andar triste faz guisado||709.5 e faz gran dereito /  d’andar triste o meu amigo / porque non pode falar migo||714.5 E tenho que lhi fiz torto de me lh’assanhar doado||792.15 Muit’and’eu leda no meu coraçon / con meu amig’, ... / de que se ven||819.14 – Amiga, nunca lhi mal verria / de lhi dizerdes atanto por mí||877.15 [E] de profaçar a gente sandia / non avedes por que vos embargar||905.3 vi eu que fazia mal sén / d’ir osmar de vos querer ben||994.9 con gran coita de vos servir||1010.7 De falar migo non perç’eu bon prez||1046.3 e faz mal sén de mi faz[er] pesar||1092.33 E non mi ponhan culpa des aqui / de seer sandeu||1156.15 e tenh’eu de que o vi ja / que lh’é [mui] gran ben, e el ten que non;||1177.2 d[e] m’ir pesar non se vos filhe d[e] min||1201.5 Non faç’eu torto de mi lh’assanhar||1220.4 e faço gran razon / ...de muito chorar / por meu amig’e meu lum’e meu ben||1239.9 – Amiga, vós non fezestes razon / de que perdestes voss’amig’assi||1444.14 e, pois vos assi travan en trobar, / de vos julgar, senhor, non me coitedes||1488.22 De me coitardes fazedes mal sén||1495.19 non é maravilha de vos foder / a molher||1604.22 log’eu seeria guarid’e cobrado / de quant’afan por ela ei levado||1659.14 nen torto non faz o taful, / ..., / de os jogar [i] ũa vez
Con valor condicional (en xeral facendo equivaler o infinitivo a xerundio)
56.24 e que perdedes d’eu vosso seer / ou de vós do meu ja-que m’[e]mentar?||56.25 e que perdedes d’eu vosso seer / ou de vós do meu ja-que m’[e]mentar?||60.10 E de tal coita, mia senhor, / non é sen guisa d’eu morrer||88.19 cuid’eu, fariades mello / que fazedes de m’alongar / d’u vós sodes e me matar||105.13 Senhor, ben me fazen soo de me catar||203.9 De me matar fezera mui mellor / quen lle disse ca ll’eu queria ben||203.12 e fezera de me matar mellor||329.5 e por én non sei, /  d’eu por vassal[o] e vós por sen[h]or, / de nós qual sofre máis coita d’amor||424.15 E gran mesura Deus de me matar / fara||433.20 Mais non me poss’ende, sennor, partir / quant’ei poder de mia morte fogir||522.6 E d’irdes i tenh’eu que mi fara / Deus gran ben, poi-la podedes veer||529.19 ca, d’eu falar en mi fazerdes ben, / como falo, faç’i mingua de sén||536.6 tenho que mi fariades gran ben / de mi dizerdes quanto mal mi ven / por vós||536.20 e por én fazedes, de me matar, / mal||545.21 de me matardes faredes / meu ben||563.22 De mi valerdes, Deus non mi perdon / se vós perdedes do vosso bon prez||579.13 ca de vos el amar de coraçon / non vej’eu ren que vós i perçades||607.15 razon farei / de lhi dar end’algun grado||634.14 e, mia sen[h]or, en gran ben vos terria / de me darde-la morte||693.7 Cuidou-s’el que mi fazia mui forte / pesar de s’ir porque lhi non falei||791.10 de a sofrerdes faredes razon||918.2 Maestr’Acenço, dereito faria / el-rei de vos dar mui boa soldada||966.8 Pero dizen que ben / farei eu mia fazenda de viver / longi dela||1004.10 e mesura farei / de lhi falar||1490.10 ca mi faria i mui gran prazer / de mi fazer madeira nova aver
Con función de suxeito (maioritariamente coa construción seer + nome)
6.1 Pois mi non val d’eu muit’amar / a mia senhor, nen a servir||31.21 quan pouco proveito me ten / de vos dizer quan grand’amor / vos ei||52.21 dizede, se Deus vos perdon, / sera ben d’eu assi morrer?||52.28 dereit’é de m’eu padecer||56.13 mais, Deus, que preito tan desguisado / de poderdes vós teer negado / tan muito ben como vos quis Deus dar!||66.3 gran razon / seria ja agora, ... / ..., de quererdes prender / doo de min||71.11 ca me seria mui mellor / de sempre de vós mal prender||71.13 ca me seria mui mellor / de sempre de vós mal prender, / ..., / ca de prender ja sempre assi / de vós ben se vos foss’én mal||104.5 e que mi val d’assi morrer?||116.2 Cuidava-m’eu, quando non entendia / que mal sén era de vos ben querer||116.24 cousimento seria / e mesura grand’, ... / de mi fazerdes vós ben algun dia||124.13 e ben vos semella / d’aver eu por vós guarvaia?||127.19 ca me valver’a mí máis de prender / mort’aquel dia que vos foi veer||136.4 porque me non faz ben / e me por tan poderos’ora ten / de m’én partir||138.26 nen me val ren de queixar-m’end’assi||143.10 Por gran coita per-tenn’atal / d’amar a quen nunca meu mal / nen mia coita ei a dizer||146.13 e non tenn’eu que é torto nen mal / d’amar ome sa sennor natural||148.12 nen lhe valra se se chamar «mesela», / nen de carpir muito nen de chorar||148.12 nen lhe valra se se chamar «mesela», / nen de carpir muito nen de chorar||150.5 é cousa guisada / de non viver nada||150.10 Mellor me seria a min de morrer / ca sempr’, assi como vivo, viver / coitado||168.13 E de morrer m’é mui gran ben||173.2 Pois contra vós non me val, mia sennor, / de vos servir||173.2 Pois contra vós non me val, mia sennor, / de vos servir nen de vos querer ben / maior ca min||190.6 que prol vos ten / a vós de quanto mal me por vós ven?||196.16 Mais u mi-a Deus primeiro fez veer / máis me valvera de morrer enton||214.3 Que grave cousa, sennor, d’endurar, / pera quen á sabor de vos veer, / per nulla ren, de non aver poder, / senon mui pouco, de vosco morar||222.9 e meu sén ést’atal / de vos rogar por est’e non por al||240.19 tenno que non / é mia prol d’ir i||275bis.9 ca por máis mia prol tenno de morrer!||290.20 e esta morte mellor me sera / ca de viver na coita que non á / par||290.23 mais sera meu ben / de morrer cedo||312.6 quen o vir diga-lle que sa prol sera / de me veer||316.23 o mellor é pera mí de morrer||319.6 e sempre ll’eu gran ben querrei, / e dereit’é d’assi morrer||320.10 mais ora veerei / se me ten prol de o assi rogar||321.4 non mi ten prol de vo-lo máis jurar||333.13 – De vos pesar, senhor, ben ést’e prez||334.17 todos mi dizen que é mal / de mi fazerdes tanto mal||375.1 De vos servir, mia senhor, non me val||389.14 e dereit’é de sempr’andar assi||402.14 que ben vos estara / de vós servi[r]-vos quen vos mereceu||424.12 ca mui melhor mi sera d’outra ren / de me leixar log’i morte prender||426.2 Par Deus, senhor, gran dereito per-é / de mi quererdes mal de coraçon||435.16 máis val / de me guarirdes de mort’, ...||438.10 mais sabed’ora ja / que seria de me guarir mellor||466. ced[o] é mui gu[i]sado||478.46 doado / m’é de as eu razõar, / pois-las non ei a provar||497.10 ca, par Deus, mal vos per-está, senhor, / ..., / de matardes min||501.12 porque era meu ben de non durar / en tan gran coita nen tan gran pesar||504.9 e melhor mi sera / de morrer por vós ja||508.19 ca máis meu ben é de morte sofrer / ante ca sempr’en tal coita viver||518.3 que mi non ten nen ũa prol / de no coraçon cuidar sol / de vós||525.20 ca, par Deus, semelha mui sen razon / d’aver eu mal d’u o Deus non pôs, non||536.9 ca, se vos fosse ou prez ou loor, / de me matardes seria razon||538.2 Mesura seria, senhor, / de vos amercear de mí||539.3 Que estranho que m’é, senhor, / ..., / ..., de nembrar / de quanto mal fui sofredor / des aquel dia que vos vi!||539.16 E por én seria, senhor, / gran ben de vos amercear / de min||547.1 De mi vós fazerdes, senhor, / ben ou mal, tod’est’en vós é||551.6 Oimais non é nada / de fiar per namorado / nunca molher namorada||563.1 De mi valerdes seria, senhor, / mesura por quant’á que vos servi||563.7 veed’ora se seria melhor, / ... /  de vos prazer de mi querer valer||578.14 ca mi non tolh’a mí ren nen mi dá / de s’enfinger de mí mui sen razon||593.12 mais morte m’é de m’alongar / de vós e ir-m’alhur morar||598.9 ca máis nos valria de nos matar||601.8 e foi pecado seu / de sol põer no coraçon, / madre, passar mia defenson||608.1 De morrerdes por mí gran dereit’é, / amigo||608.5 non é sen guisa de por mí morrer / quen mui ben vir este meu parecer||610.12 ca máis mi valria de non seer nada||612.16 E de colherdes razon seria / da falsidade que semeastes||617.11 Pois de me levar vejo / que éste o seu desejo||618.7 De vos én pesar é mui gran razon||618.13 De vos én pesar dereito per-é||634.15 en gran ben vos terria / de me darde-la morte / ca de viver eu en coita tan forte||634.29 de razon é d’aver eu desejada / a morte||636.20 e, par Deus, mia senhor, / muito me foi de o perder peor!||654.2 Donas, veeredes a prol que lhi ten /  de lhi saberen ca mi quer gran ben||691.18 e é cousa máis guisada / de dizerdes com’eu digo||715.14 ca meu dano seria / de viver máis un dia||740.6 máis lhe valria pera non morrer / non lhe fazer ben ca de lho fazer||741.6 ben seria de lhi fazerdes ben||742.7 pois meu amigo morre por morrer / por mí, meu ben é de lhi ben fazer||751.5 ca tanta prol mi ten de lhi falar, / per boa fe, come de me calar||751.6 ca tanta prol mi ten de lhi falar, / per boa fe, come de me calar||753.5 gran dereit’é de lazerar por én||776.8 – Que prol ten el ou que talan lhe dá / de vos servir e amar máis que al||789.9 Do que [vós] vistes que me preguntou, / ..., / se mi seria ben, se mal, de s’ir||792.9 Ben m’é con este mandado que ei / de meu amig’, ... / de que se ven||817.15 ca mi valera máis de me matar||820.5 ca ben é de vos sofrer eu / de dizerdes ca sodes meu||827.16 e por aquesto ja lhi ren non val / de me jurar||843.7 Meu talan era de vos non parcir / porque vos fostes sen meu grad’enton||852.14 era muito de mi avĩir assi / de vós, sen[h]or, com’eu depois cuidei||856.15 E razon era, senhor, d’algun ben / aver de vós, d’u me tanto mal ven||857.5 por én, senhor, máis val d’eu ir d’aquen / ca d’eu ficar sen vosso ben-fazer||857.6 por én, senhor, máis val d’eu ir d’aquen / ca d’eu ficar sen vosso ben-fazer||857.12 e, por est’, é milhor de m’ir, par Deus||880.23 E por én tenh’eu que é mui melhor / de morrer ome i mentre lhi ben for||882.14 pois assi é, semelha-mi razon / de a servir e seu ben aguardar||886.4 qual coita teen por maior: / d’ir om’en tal logar viver / u nunca veja sa senhor, / ou de guarir u a veer / possa e non lh’ouse falar||886.6 qual coita teen por maior: / d’ir om’en tal logar viver / u nunca veja sa senhor, / ou de guarir u a veer / possa e non lh’ouse falar||905.8 Assaz entendo eu que d’ir / começar con atal molher / come vós non m’era mester||943.6 cuidand’, amiga, qual era melhor: /  de o matar ou de lhi fazer ben||943.6 cuidand’, amiga, qual era melhor: / de o matar ou de lhi fazer ben||953.9 mais que lhis val de assi jurar?||957.9 ca dizedes que non é vosso ben / de morar preto de vós||984.5 ca meu ben é d’eu por ela morrer / ante ca sempr’en tal coita viver||999.14 Como vós quiserdes sera, / de me fazerdes mal e ben||1059.5 por vós, tenh’eu que seria razon /  de mi fazerdes aver algun ben / de vós, senhor||1071.7 Toda via ben sera de provar / de m’ir||1104.4 aquel dia fora ben de morrer / eu||1104.10 máis mi valera ja de me matar / eu||1108.1 Mui desguisado tenho d’aver ben!||1154.20 Par San Servando, sei que sera assi: / de morrer eu por el, e el por min||1156.9 e tenh’eu que d[e] o veer / lh’é mui gran ben||1162.9 – Non vos ten prol, filha, de mi-o negar||1197.3 d’averdes donas por entendedores / mui fremosas, quaes sei que á i, / fora razon||1276.14 – Amigo, vossa prol sera, / pois vos ides, de non tardar||1323.5 que a min razon parece /  de trager, ... / o filho d’outro no colo||1337.16 Senhor, non vos está ben / de perfiardes||1341.1 Com’avẽo a Merlin de morrer / per seu gran saber||1345.6 ca mia prol é de viver eu u vir / vel ũa vez a que vi por meu mal||1431.25 melhor estaria / d’a tod’ome de segre ben buscardes||1435.39 D’encobrir anos / con panos, / aquestes enganos / per ren non os quer||1497.6 por én diz ca non é torto de vender om’o castelo||1497.30 melhor é de seer traedor ca morrer escomungado||1500.17 ben era d’ome do vosso logar / dess’olho mao de vos ar quebrar||1525.15 non terria por guisada / cousa, ... / de molher cono nen nada / vender se o non ouvesse||1534.15 e, jograr, se vos ten / prol de trobar||1606.7 e, pois que i entrou, / de sair dela sol non é pensado||1642.2 Eu ben cuidava que er’avoleza / d’o cavaleiro mancebo seer / escasso muit’...||1642.3 Eu ben cuidava que er’avoleza / d’o cavaleiro mancebo seer / escasso muit’e de guardar aver||1672.21 É gran sandice d’ome, ... / ..., / d’ir despender quant’á por seu amor||1681.6 e semelha guisado / daquest’ome que tal pregunta faz, / Per’Ordonhez, de semelhar rapaz / ou algun ome de pouco recado
Con función de complemento directo
33.2 Par Deus, senhor, ora tenh’eu guisado / de viver mal quant’ouver a viver||98.18 e non sei en qual escolher: / de me calar ou lho dizer||121.9 Como morreu quen foi amar / quen lle nunca quis ben fazer / e de que lle fez Deus veer / de que foi morto con pesar||329.13 Guisado teen de nunca perder / coita meus olhos e meu coraçon||373.10 sempr’averei muit’est[ra]nho d’andar / dos que an de falar en algũu ben||397.7 Guisado teen de nunca perder / meus ollos coita e meu coraçon||398.13 escolleria, mentr’ouvesse sén, / de nunca ja morrer por nulla ren||481.11 e non ten / por d[er]eito de s’end’el encobrir||525.5 Mais direi-vos qual / tenh’eu por gran maravilha, senhor: /  de mi viir de vós mal||634.2 Ora, senhor, tenho muit’aguisado / de sofrer||634.23 ca de viver eu en tan gran tristura / Deus Senhor non no mande!||639.12 mais est’é tan gran ben / que lhi non pod’outro ben par seer, / pois d’eu ben servir ũa dona tal / por lhi pedir ben que tan muito val / sol non no dev’en coraçon poer||832.15 venha-vos en mente o que vos rogo, / pois vos ides, de vos viirdes logo||936.8 Como eu tevera guisado / de fazer quant’el quisesse||955.5 e eu tenho, fremosa mia senhor, / mui guisado de vos fazer pesar||963.16 Tenh’eu por melhor / de vos quitardes, ca prol non vos ten, / d’amardes min, pois mi non é én ben||983.6 ca ‘ssi quer Deus, e, mao meu pecado, / ai eu!, / demais, se me non val Santa Maria / d’aver coita muito tenn’eu guisado||1274.23 – Par Deus, amiga, mui guisado ten / de sofrer coita, ou quer morrer por én||1362.2 Ora tenho guisado / de m’achar o zevron||1386.10 non tenhades, per nulha jograria, / de vos nulh’ome dela dizer mal||1406.20 e tenho-lhi por sén / de non dizer de nen un ome ben||1451.10 E diz que vio na [e]strela, / ..., / d’aver igreja mui grande||1504.2 Ja-u s’achou con torpes que fezeron / mui ben de vestir||1552.19 eu non lho tenho por bõa barata / de as trager como trag’en concelho||1606.10 por dereito ten / de morar i||1619.7 ca o meirinho en pouco terrá / de vos mandar enforcar o vilão
Con función de complemento do nome (moi frecuentemente en construcións co verbo seer + nome)
1.17 log’eu, des i, en prez entrei, / que mi ante d’aver era greu||11.1 Sazon é ja de me partir / de mia senhor||23.36 non [me sera] greu / de morrer||29.22 aquela ren nunca sera / que a min grave seja ja, / por nulha ren, de cometer||32.26 Tan grave m’é de cometer / que mi-o non cab’o coraçon||51.10 porque me quita do sabor / e grande prazer de guarir||60.32 que vos per ren possa mostrar / quan grave m’é de padecer||83.27 tan grave me foi de sofrer / de m’aver de vós a quitar!||97.27 non lhi faz saber / com’el é grave de sofrer||115.5 pero sera-nos grave de fazer||119.16 desejando sempr’aquel ben / do mundo máis grave d’aver||167.10 ca destas coitas qual xe quer / m’é min mui grave d’endurar||170.16 E, Deu-lo sabe, quan grav’a min é / de lles dizer o que sempre neguei!||211.22 non foi sazon / de m’én partir||214.1 Que grave cousa, sennor, d’endurar||236.26 e con tod’est’ainda seria / en gran pavor de m’estraiar por én||272.15 pero me de fazer / mui grave foi||280.17 vedes, sennor, mui grave me sera / de o dizer, pero a dize-l’ei||297.14 E, mia sennor, tempo seria ja / de vos nembrardes de me non leixar / en tan gran coita, com’eu viv’, andar||314.5 ca, se eu fosse fis de a veer, / non querria do mundo máis aver||352.2 De mort’é o mal que me ven / muit’e tan grave de sofrer||363.2 Sennor, que grav’oj’a mí é / de me aver de vós a partir||488.2 assi queria bõo son [e] ligeiro de dizer, / pera meestre Joan||495.20 ca meu serviç’e meu amor / sera-vos d’escusar peior / que a min d’escusar viver||495.21 ca meu serviç’e meu amor / sera-vos d’escusar peior / que a min d’escusar viver||509.1 Grave vos é de que vos ei amor||509.5 se vos grav’é de vos eu ben querer, / grav’ést’a mí||509.8 Grave vos é, ben vej’eu que é assi, / de que vos amo máis ca min nen al||509.15 Grave vos ést’, ... / que non podia máis, per bõa fe, / de que vos am’, ...||514.5 mais non con asperança / d’aver de vós ben||540.13 ca de me matar Amor non m’é greu||610.3 e vós vivedes coitad’e con gran desejo / de me veer e mi falar||783.9 Eles, amigas, perderon sabor / de vos veeren||859.7 e por aquesto, ... / muito m’é grave de viver||916.3 Os meus olhos, que viron mia senhor / e o seu mui fremoso parecer / maos seran agora d’afazer / longi dela nas terras u eu for||946.5 se vos grave é de vos eu ben querer, / tan grav’é a mí||946.9 e a vós g[ra]v’é sol de o oir||946.15 e [mui] grav’é a vós de vos coitar||957.1 Que grave m’ést’ora de vos fazer, / senhor fremosa, un mui gran prazer||975.7 greu vos seri’, a meu cuidar, / d’amardes-mi muito, senhor||1034.13 Muito mi sera grave de sofrer / d’aver quen mi quer ben mal a querer||1042.5 é-mi mui grave de vos ben fazer||1042.6 e mui grav’é de vos leixar morrer||1071.4 Ir-m’-ei, pero m’é grave de fazer||1090.10 por én nunca me poden entender / o mui gran ben que vos eu sei querer / nen o sabor d’oir en vós falar||1108.14 E por aquesto ja ben fis estou / d’aver gran coita no mund’e non al||1108.15 E por aquesto ja ben fis estou / d’aver gran coita no mund’e non al, / e d’aver sempr’, en logar de ben, mal||1113.6 mais non é senhor de mi fazer ben||1126.12 que grave cousa, senhor, de sofrer!||1218.17 Pois eu e mia voontade de o non veer son ben fis||1232.8 – Amiga, sei [ben] que non pod’aver / meu amig’arte de migo falar||1316.15 «Grav’é de creer / que eles, ... / manden taes panos vender / por quan pouco por eles dan»||1320.4 e o meestre pressopon / o de que o dereit’está / tan contrairo||1332.38 e de com’é mia fazend’apostada / vós, Don Estevan, sodes én ben fiz||1341.15 o que lh’é máis grave de temer||1375.27 queren bon son e bõo de dizer / e os cantares fremosos e rimados||1375.29 E tod’aquesto é mao de fazer / a quen os sol fazer desiguados||1383.11 mais non é sazon / de chos querer omen sofrer||1394.20 sodes mao de guarir / dest’olho mao velho que avedes||1426.1 Maria do Grave, grav’é de saber / por que vos chaman Maria do Grave||1426.3 ca vós non sodes grave de foder||1426.4 e pero sodes de foder mui grave||1426.12 e vós sodes grave, / a quen vos fode, muito, de foder||1426.21 e nunca pois molher achei / que a mí fosse de foder tan grave||1514.14 ca vos seria grave de fazer||1514.16 – Lourenço, a min grave non sera / de te pagar tanto que mi quiser||1518.12 e, par Deus, grave vos foi [i] d’aver||1536.13 As sas minguas maas son de pagar
Con función de complemento de materia
261.12 u vos vejo, e aver-m’a ‘ncobrir / de vós e d’outre de mi-o entender||1326.4 non faz mester a ti, Fernan Chancon, / d’ir entençar come torpe avurrido
Con valor locativo
18.21 nen ja nunca o partirei / d’amar-vos, e farei meu mal||84.2 Agora m’ei eu a partir / de mia sennor, e d’aver ben / me partirei, poi-la non vir||106.14 se lhi non quis atal ventura dar / que o seu coraçon mui ben partisse / de vo-lhi nunca desejar, senhor||134.14 e non me quer leixar / partir de vós nen de vos ben querer||136.12 que me terrá mia morte por mellor / ca me partir de seu ben desejar||162.3 pois me mandou dizer / que me partisse de a ben querer||179.5 que viss’a dona que veer querria / ... / de que m’eu mui sen meu grado parti||196.3 Que muit’á ja que a terra non vi / u ést’a mui fremosa mia sennor, / de que m’eu triste chorando parti||253.8 E partir-s’-an os ollos meus / de non veer de nulla ren / prazer||253.14 E partir-s’-á meu coraçon / de nunca d’al ren se pagar||262.4 a partir / m’ei eu de vós e de vosco morar||349.16 que non poss’eu per niun sén / partir-me de lle ben querer||388.3 log’eu parti aquestes meus / ollos de veer||434.7 E de morrer por vós, sennor, ben sei / que me non posso ja per ren partir||440.6 todos dizen que fill’outra sennor / e [que] punn’en partir o coraçon /  de vos amar||464.26 e por ende per ren partir / de vos muit’amar non posso / nen farei||560.11 e partir-m’-ia de vos querer ben||562.8 Non pudi nunca partir de chorar / estes meus olhos||562.13 que non podess’o coraçon des i / partir d’en vós cuidar||751.2 – Por Deus, amiga, punhad’en partir / o meu amigo de mi querer ben||817.7 chorar muit[o] e nunca fazer al / senon cuidar como mi faz Deus mal / en me partir de nunca ja saber / vosso mandado||821.16 E cuid’eu ben del que se non partisse / de trobar por mí sen mort’ou sen al||855.3 que non posso partir / meu coraçon de vos gran ben querer||907.13 De ja sempr’esta dona amar / per min non se pode partir||910.6 ca nunca os ei a partir /  de chorar u vos eu non vir||910.26 nen os poderei eu partir / de chorar u vos eu non vir||963.3 e conse[l]hou-me por én / que me partisse de lhi querer ben||965.3 e vej’as gentes partir de fazer / ben que soian||965.6 mais non se pod’o coraçon partir / do meu amigo de mí querer ben||1021.3 mais muit’á ja que vos vejo partir / de trobar por mí e de me servir||1021.3 mais muit’á ja que vos vejo partir / de trobar por mí e de me servir||1067.15 que me non quer leixar per nulha ren / partir de vos ja sempre querer ben||1125.6 ca me quero de vós partir, / mais non de vos querer gran ben||1125.12 e parta-m’end’agora assi, / mais non de vos gran ben querer||1125.18 e partir-m’-ei / de vós, mais non de vos amar||1153.4 poden-m’agora guardar, / mais non me partirán de o amar||1153.14 Muito me poden guardar, / e non me partirán d[e] o amar||1242.14 el partid’é / de nunca ja máis viir a logar / u me veja||1453.14 Meu coraçon non se partiu, / pois vos viu, de vos muit’amar||1492.25 ca me non poss’un dia del partir / de mi dar golpe, de que morreria
16. ¿?
O carácter fragmentario do texto non permite determinar a función da preposición
1475.20 ...] en buscar, / senon de que podesse pois chufar

amor de Deus
137.14 amor de Deus prend’[e] esforç’e sén / mentre vos vejo
cabeça de can 'fig. sátiro'
774.16 Ai cabeça de can, / viide ja, ca ja vos perdoei||784.6 quant’eu falar con cabeça de can / logo o todas saberan||784.8 Cabeça de can perdudo / é, pois non á lealdad’...
cantar d’amigo 'cantiga de amigo'
1230.7 Un cantar d’amig’á feito||1442.5 e a vós nunca vos vimos fazer / cantar d’amor nen d’amigo
cantar d’amor 'cantiga de amor'
Cantar aparece elidido nunha ocasión
537.2 Quer’eu en maneira de proençal / fazer agora un cantar d’amor||654.8 Sofrer-lh’-ei eu de me chamar «senhor» / nos cantares que fazia d’amor||971.1-2 – Pero da Pont’, e[n] un vosso cantar, / que vós ogano fezestes, d’amor, / foste-vos i escudeiro chamar||1277.2 Ũa moça namorada / dizia un cantar d’amor||1375.12 por estes cantares que fazedes d’amor||1442.5 e a vós nunca vos vimos fazer / cantar d’amor nen d’amigo||1442.20 ca non faredes un cantar d’amor / por nulha guisa qual [o] eu farei||1583.6 cantar d’amor de quen non sab’amar, / que me digades por que lho dizedes
1417.8 D’amor e d’escarnh’en todas razões / os seguides sempre
cantar de maestria 'cantiga sen refrán'
1251.15 ca o cantar vosso de maestria / entenden elas que por mí foi feito
cantar de mal dizer 'cantiga de mal dizer'
1662.21 «A min / foi feit’aquel cantar de mal dizer»
cantar d’escarnho 'cantiga de escarnio'
1417.8 D’amor e d’escarnh’en todas razões / os seguides sempre
cantiga d’amigo 'cantiga de amigo'
735.3 sa voz manselinha fremoso dizendo /  cantigas d’amigo||1241.6 mais nunca Deus aja parte comigo / se vos eu des aqui non dou razon / per que façades cantigas d’amigo
cantiga d’amor 'cantiga de amor'
1190.1 Fez ũa cantiga d’amor / ora meu amigo por mí, / que nunca melhor feita vi
carta de soldada 'carta en que se estabelecen os dereitos e deberes de servizo e retribución'
1656.15 que non merece carta de soldada, / e dá-lh’o demo terra e poder
coita d’amor ~ cuita d’amor 'sofremento amoroso, coita'

85.2 Muitos dizen que perderán / coita d’amor sol per morrer||85.6 mais eu non o posso creer: / que ome perdera per ren / coita d’amor||86.28 fara-ll’aver coita d’amor||96.21 pois que gran coita d’amor á||97.2 Ora non poss’eu ja creer / que omen per coita d’amor / mor[r]eu nunca||130.19 e como morre quen jaz na maior / coita d’amor das que eu nunca vi||181.3 por non sofrer mui gran coita d’amor / que sofri sempre no meu coraçon||182.18 ca, se viver, sempr’averei / coita d’amor||182.25 ben sei / ca nunca pesar prenderei / nen gran coita d’amor nen d’al||184.2 ouve tan gran coita d’amor / que non fui ledo nen dormi||197.2 Joana, dix’eu, Sancha e Maria / en meu cantar con gran coita d’amor||324.1 Muitos an coita d’amor||329.6 e por én non sei, / ... / de nós qual sofre máis coita d’amor||391.1 Quantos an gran coita d’amor / eno mundo qual oj’eu ei / querrian morrer||410.5  coita d’amor me faz escaecer / a mui gran coita do mar||410.8 e tẽer / pola maior coita de quantas son / coita d’amor a quen a Deus quer dar||412.8 ca, pois eu ei tan gran coita d’amor / de que ja muito non posso viver||420.20 ca de pran al non sei / que me possa toller coita d’amor||431.4 coita d’amor qual vos ora direi||431.10 coita d’amor qual vos quero dizer||431.16 atal / coita d’amor qual vos eu direi ja||466.5 nunca en maior / coita d’amor / nen atan coitado / foi eno mundo por sa senhor / omen que fosse nado||675.16 E el, que viv’en gran coita d’amor, / guarra por én||805.1 Muitos dizen con gran coita d’amor / que querrian morrer||812.12 faça-o viver / Deus con mal sempr’e con coita d’amor||823.15 porque non sõo sabedor / se vo-lo faz fazer coita d’amor||904.4 e pesa-mi, par Santa Maria, / ca m’ei outra coita d’amor maior||925.11 ca desampara os vassalos seus / en mui gran coita d’amor qual eu ei||941.5 e porque sei que viverei assi / como vive quen á coita d’amor||952.20 E quen deseja mort’aver / por coita d’amor non faz sén||966.2 Dizen-mi a mí quantos amigos ei / que nunca perderei coita d’amor||966.7 e non perdi / coita d’amor||966.13 e non perdi / coita d’amor||966.19 e non perdi / coita d’amor||996.13 Se ll’eu dissess’en qual coita d’amor / por ela viv||997.1 Vivo coitad’en tal coita d’amor / que sol non dormen estes ollos meus||998.8 pero m’eu viv’en gran coita d’amor / de non fazer pesar a mia sennor||999.4 ca o fiz con coita d’amor||1032.22 E, se avedes gran coita d’amor, / ave-la-edes per mí, [e] maior||1056.1 Dizer-vos quer’a gran coita d’amor / en que vivo, senhor, des que vos vi||1097.5 mais pero sei eno meu coraçon / que non averia coita d’amor / se esta dona fosse mia senhor||1109.1 Muitos dizen que gran coita d’amor / os faz en máis de mil guisas cuidar||1109.8 E, se oj’ome á cuidados, ... / se per coita d’amor an de seer||1112.2 Dizen-mi ora que nulha ren non sei / d’ome coitado de coita d’amor||1112.6 pela mia coita entend’eu mui ben / quen á coita d’amor e que lh’aven||1240.15 – Amiga, tal coita d’amor á sigo / que ja nunca dorme noite nen dia||1312.11 E tan gran coita d’amor ei migo / que o non sabe Deus, mal pecado||1583.13 ante digo dos que faz trobador / que troba ben e á coita d’amor||1609.2 como faz ome con coita d’amor
499.7 mais tal confort’ei / que aquel di’a morrer ei / e perderei coitas d’amor||882.4 O gran prazer e gran viç’en cuidar, / que sempr’ouvi, no ben de mia senhor / mi-a fazen ja tan muito desejar / que moir’e non perco coitas d’amor||948.1 Con coitas d’amor, se Deus mi perdon, / trob’, ...||1158.15 El me rogou que lhi quisesse ben, / e rogo a Deus que lhe dia por én / coitas d’amor
64.15 ca non éste cuita d’amor / ũa que ome fillar ven / se ome leixa sen seu ben||125.1 Meus ollos, gran cuita d’amor / me dades vós
dona d’algo 'señora fidalga'
922.11 Perdi-o so-lo verde ramo, / por én chor’eu, dona d’algo||1167.7 Pela ribeira do alto / cantando ia la dona d’algo||1169.15 U el-rei arma o barco / eu, namorada, irei / pera levar a d’algo
fazedor de mal 'malfeitor'
1553.2 Tant’é Melion pecador / e tant’é fazedor de mal / e tant’é un ome infernal
filha d’algo 'fidalga'
1338.8 filha d’algo é ben assaz||1338.16 filha d’algo é pera vós||1338.24 filha d’algo é ben de pran
filho d’algo 'fidalgo'
647.6 Madre, passou per aqui un filho d’algo / e leixou-m’assi penada com’eu ando
fogo de San Marçal 'pénfigo, doenza cutánea caracterizada pola presenza de vexigas'
491.32 se acha molher que aja [o] mal / deste fogo que de San Marçal é
mal d’amor 'paixón amorosa'
275.2 As graves coitas, a quen as Deus dar / quer, e o mal d’amor, gran ben faria / se lle desse||607.8 El ven por chegar coitado, / ca sofre gran mal d’amor||624.18 polos que dizen que an mal d’amor||914.1 Pero tant’é o meu mal d’amor||915.1 Aquest’é mui gran mal d’amor / que eu por vós, mia senhor, ei, / pois outro conselho non sei
olho de boi 'variedade de pedra preciosa; fig. glande, pene'. Cf. olho de cabra
1393.20 e meteu-lh’[i] un grand’olho de boi, / aquel maior que el no mund’achou||1393.24 e con seu olho de boi xi ficou
olho de cabra 'variedade de pedra preciosa; fig. glande, pene'. Cf. olho de boi
1393.22 Olho de cabra lhi quis i meter / e non lhi pôde no caston fazer
ome de segre 'segrel'
1431.25 e a vós, senhor, melhor estaria / d’a tod’ome de segre ben buscardes
omen d’orden 'frade, freire'
878.10 ca non leixan [e]spital nen egleja, / romeu nen dona nen omen fidalgo / nen omen d’orden
reino de Deus 'ceo'
1589.23 E per i podedes gaar, / mia senhor, o reino de Deus
A preposición de forma parte de frases nominais que equivalen a un adxectivo
d’atal ventura
1284.11 Pois el foi d’atal ventura / que sofreu tan muito mal / por mí
de (bon) prez
989.5 rei Don Fernando, tan de prez, / que tanto ben no mundo fez
389.13 por de bon prez, e muito se preçava||413.19 Por quan mansa e por quan de bon prez / e por quan aposto vos fez falar / Nostro Sennor
de bon sén
952.21 nen o tenh’eu por de bon sén||977.1 Ai amiga, tenh’eu por de bon sén / tod’omen que sa senhor gran ben quer
de (gran) mercado '(moi) barato/a'
1502.25 conselho-vos que tragades molher / destas d’aqui se peior non veer, / a que achardes i máis de mercado
1372.4 e, se [i] chegasse, compraria / dona fremosa de gran mercado
de gran poder
1063.11 ben saberia com’é forçador / e sen mesura e de gran poder
de mal sén
71.15 E quen mi a mí por de mal sén, / mia sennor, por esto tever, / direi-ll’eu que faça por én
A preposición de intervén en numerosos complexos antroponímicos
Afonso Lopez de Baian
1637.1 Don Afonso Lopez de Baian quer / fazer sa casa
Bernaldo de Bonaval
485.14 Vós non trobades come proençal, / mais come Bernaldo de Bonaval
Fernan de Romai
1574.10 ben fara tan gran domage / come Fernan de Romai
Gaston de Bear
1410.20 se lhi peagen foren demandar / os porteiros do Gaston de Bear
Joan d’Ambia
1400.18 «Que vos direi a Don Fernan de Meira / desse sinal, ou é de pena veira / de como é feito a Joan d’Ambia
Joan d’Avoin
1420.8 – Joan d’Avoin, ja me cometer / veeron muitos por esta razon||1420.22 – Joan d’Avoin, por Nostro Senhor, / por que leixarei eu trobar atal / que mui ben faç’e que muito mi val?||1421.8 – Joan d’Avoin, oi-vos ora loar / vosso trobar
Joan de Froian
1489.26 Estas oras chega Joan de Froian
Joan de Guilhade
757.13 Lealmente ama Joan de Guilhade||760.13 Ai Don Joan de Guilhade, / sempre vos eu fui amiga||762.11 Sempr’avera Don Joan de Guilhade, / ..., amigas, das mias dõas||1432.7 sei-m’eu que xas faz Joan de Guilhade!
Martin de Cornes
1659.1 Martin de Cornes vi queixar / de sa molher a gran poder
Martin de Farazon
1489.3 Per porta lh’entra Martin de Farazon||1489.40 que digan todos quantos pos nós verran / que tal conselho deu Joan de Froian
Martin de Meira
1489.56 e Meen Sapo e Don Martin de Meira
Meendo de Candarei
472.7 Don Meendo de Candarei
Palaio de Gordone
1572.18 e semelhar-vos-á, se o provades, / amor de Don Palaio de Gordone
Pero d’Ambroa ~ Pero d’Ambrõa
468.3 [...] / porque lhi rogavan que perdoasse / Pero d’Ambroa||1414.1 Pero d’Ambroa, sempr’oi cantar / que nunca vós andastes sobre mar||1466.1 Pero d’Ambroa, ... / non vos trobei da terra d’Ultramar||1475.1 Pero d’Ambroa prometeu, de pran, / que fosse romeu de Santa Maria||1476.1 Pero d’Ambroa, sodes maiordomo||1533.1 Pero d’Ambroa, averedes pesar / do que nós ora queremos fazer||1583.8 – Pero d’Ambroa, vós non m’oiredes / dizer cantar||1583.22 – Pero d’Ambroa, vós máis [non] podedes / saber de min do que vos ja dix’én||1674.1 Pero d’Ambroa, tal senhor avedes||1677.1 Marinha Mejouchi, Pero d’A[m]broa / diz el que tu o fusti pregoar||1677.6 Pero d’Ambroa sei eu ca foi i
1673.4 ben assi poderia ir / ben como foi a Ultramar / Pero d’Ambrõa Deus servir||1676.1 Joan Baveca e Pero d’Ambrõa / começaron de fazer sa tençon||1676.4 e sairon-se logo da razon / Joan Baveca e Pero d’Ambrõa||1676.7 nunca quedaron pois en departir / Joan Baveca e Pero d’Ambrõa||1677.9 Pero d’Ambrõa en Çoco de Ven / filhou a cruz pera Jerusalen||1677.16 muitas vegadas / Pero d’Ambrõa achou-t’en[de] mal||1677.20 Pero d’Ambrõa, se t’achar enton, / gran med’ei que ti querra fazer mal
Pero d’Armea
469.2 nen Pero Garcia nen Pero d’Espanha / nen Pero Galego non irá comego||1613.1 Pero d’Armea, quando composestes / o vosso cuu, que tan ben parescesse
Pero d’Espanha
469.5 E ben vo-lo juro, par Santa Maria, / que Pero d’Espanha nen Pero Garcia / nen Pero Galego non iran con mego||469.8 Nunca cinga espada con bõa bainha / se Pero d’Espanha nen Pero Galinha / nen Pero Galego for ora con mego
Ponço de Baian
1461.7 moir’eu do que en Portugal / morreu Don Ponço de Baian
Rodrig’Eanes d’Alvares
977.5  Rodrig’Eanes d’Alvares é tal
Roi Gomez de Telha
1465.17 [Don] Roi Gomez de Telha?
A preposición de intervén tamén en diversos complexos toponímicos
Çoco de Ven
1677.9 Pero d’Ambrõa en Çoco de Ven / filhou a cruz pera Jerusalen
Riba de Sil
452.9 podengo de Riba de Sil / que custasse un maravedil,
San Salvador de Valongo
1257.6-7  San Salvador mi seja irado / de Valongo||1257.12-13 se el vir vós nen mí per meu grado, / [San Salvador mi seja irado] / de Valongo
San Simon de Val de Prados
750.1-2 Pois nossas madres van a San Simon / de Val de Prados candeas queimar||750.1-2 Pois nossas madres van a San Simon / de Val de Prados candeas queimar
Santa Maria de Reça
1302.1 Quer’ir a Santa Maria de Reça||1302.3 quer’ir a Santa Maria de Reça||1303.3 ca me dizen que ven i, / a Santa Maria de Reça
Val de Canhas
459.6 e dar-vos-ei en ajuda todo-los de Val de Canhas
Vilanansur de Ferreiros
480.7 ven dos de Vilanansur de Ferreiros
Vilar de Paos
480.18 e Vilar de Paos ar foi comprar / pera seu corp’, ...

achar(-se) de
Con esta rexencia, achar presenta diversas acepcións
1197.5-6 mais u fostes achar / d’irdes por entendedores filhar / sempre quand’amas, quando tecedores?||1393.3-4 e quanto bon maestre pôd’achar / de castoar pedras, ... / todo-los foi provar o pecador
243.1-2 Nunca fiz cousa de que me tan ben / achasse||243.2 Nunca fiz cousa de que me tan ben / achasse come de quanto servi / sempr’ũa dona des quando a vi
acordar-se de 'recordar, lembrarse'
1663.14 molher de seus dias non á / que tan ben s’acorde d’ambrar
alegrar-se de
901.19-20 E non se dev’om’alegrar / muito de ren que poss’aver||901.22 non ei ja de que m’alegrar
alongar(-se) de
29.15-16 mais gran prazer lhi per-farei / ora quando m’alongarei / d’u a eu soia a veer||46.6-7 Ora, quando m’alongarei / de vós, viverei sen sabor||66.18-19 de m’alongar / de vós mui máis ca outr’ome por én||88.19-20 cuid’eu, fariades mello / que fazedes de m’alongar / d’u vós sodes e me matar||99.8 e Deus non m’én dé o poder / des que m’eu de vós alongar,||100.9-10 pois m’alongar / queredes vós de vos veer||104.35 e perder-m’-ei, u non á al, / se m’ela dealongar||165.1-2 Quando mi agora for e mi alongar / de vós, sennor||189.7 e ora faz-me desejar / mia mort’e alongar de sí!||199.8 E vou-me d’ontr’as gentes alongando / por tal que me non pregunten por én||241.26-27 e non mi-o fazer alongar / de a veer, e tan a meu pesar||465.1-2 Pois que m’ei ora d’alongar / de ma senhor||476.17 nunca muito de vó-los alonguedes||593.12-13 mais morte m’é de m’alongar / de vós e ir-m’alhur morar||738.7-8 E pavor ei de s’alongar / d’aqui||915.5 se prouguer a Nostro Senhor, /  alongar-me querrei d’aqui||915.6 e alongar-s’-á el de||962.25-26 Se a podess’alongar / quatro legoas de Crecente||966.14-15 Pero dizen que non / poss’eu viver se me non alongar / de tal senhor||1032.10-11 ca m’an d’alongar / de vós, se o souberen, des ali||1258.9 se m’ora de vós alongo||1664.23 Ca sol viver non poderei, / pois m’ela dealongar
amercear-se de
538.2 Mesura seria, senhor, / de vos amercear de||539.16-17 E por én seria, senhor, / gran ben de vos amercear / de min
aprender de
481.5 pero atant’aprendi d’un judeu||1335.5 per maestr’Ali, de que aprendi / que lhi diss’Alvar Rodrig[u]iz as[s]i||1430.21 que mi digades de quen o aprendestes||1445.8-9 – Lourenço, tu vees por aprender / de min||1665.15 E, se de min quiserdes aprender / qual part’á de cima en esta sazon
atender de
1.27 e que polo meu gran mal vi / e de que sempre atendi / mal||42.13 e non atendo de m’én ben viir||60.6 nen atendo de me leixar / esta cuita’n que m’eu andar / vejo por vós nunca saber||63.5 mais non por ben / que de vós atenda||73.3-4 E non atend’eu, mao pecado, / de nunca i máis de consell’aver||73.3-4 E non atend’eu, mao pecado, / de nunca i máis de consell’aver||85.21 log’averian a querer / mui máis sa morte ca ‘tender / de viveren tan sen sabor / com’oj’eu viv’, ...||86.21 a mia sennor e atender / de poder ir u ela for||137.4 que ben ou mal, enquant’eu vivo for, / qual vos prouguer, de vós atende-l’-ei||176.22 non atendo de vós, ... / ..., por én / senon desej’e afan e coidado||186.31 quanto a vir tanto mi averei én, / ca outro ben non atend’eu d’aver||376.2-3 Pero eu dixe, mia senhor, / que non atendia per ren / de vós ben||433.4 pois de vós non ei ben / nen atendo d’al mentr’eu vivo for||518.7 ca non atend’eu de vós al||547.10 Mais nulha ren / non atendo de vosso ben||547.17 E, pois que eu, senhor, sofri / e sofro por vós tanto mal / e que de vós non atend’al, / en que grave dia naci||552.9 nen ar atendo ja máis de vós al||624.15-16 E, pois eu nunca d’outra ren sabor / poss’atender pera me conortar||914.6 se apos tod’aqueste mal / eu atendesse de vós al||914.25 ca de vós non atend’eu al / que mi façades senon mal||946.14 Tan grave m’é que non atendo ja / de vós senon mort’ou mui gran pesar||1237.4-5 do rafec’ome que vai ben querer / mui boa dona, de que nunca ben / atende ja||1311.10 ca el morre e de vós nunca atende / senon coitas
atrever-se de
3.8 E, pois que m’eu de viver atrevi / sen na veer||589.7-8 Amiga, ou como s’atreverá / de m’ousar sol dos seus olhos catar||1201.6 Non faç’eu torto de mi lh’assanhar / por s’atrever el de me demandar / que o foss’eu veer
avergonhar-se de
146.30 quando vos non quiser avergonnar / de vos matar un ome que avedes.
aviir de ~ avĩir de
20.2 Ai mia senhor, sempr’eu esto temi / des que vos vi, que m’oi de vós aven||58.14 E al vos ar quero dizer / que m’aven de vós, mia senhor||69.19 e, pois mi assi de vós aven||93.23 Ora vos dig’eu a razon / de como me de vós aven||117.5-6 e, mia sennor, tod’est’a mí aven / de vós||233.7 ca vi ela, de que m’assi aven||245.1 De mia sennor direi-vos que mi aven||351.16 pero que mi assi / de vós aven||374.18 al m’er aven de que me ven peior||505.10 e mia fazenda vos quero dizer / que vejades que mi de vós aven||633.3-4 e verdad’é per com’end’a mí aven / d’ũa dona u tod’est’ei osmado||1657.2 De Sueir’Eanes direi / como lhe de trobar aven
852.14-15 era muito de mi avĩir assi / de vós, sen[h]or, com’eu depois cuidei
avondar de
1593.7 E foi Deus ja de conos avondar / aqui outros
baratar de
1190.13-14 Per bõa fe, ben baratou / de a por mí bõa fazer
castigar-se de
1029.20 – Bon dia naceu, com[e] eu oi, / que[n] se d’outro castiga e non de||1029.20 – Bon dia naceu, com[e] eu oi, / que[n] se d’outro castiga e non de sí
catar-se de
796.9 – Ai madre, de vós se catava, / que me [soedes por el mal trager]||1610.15-16 u se non catavan nada / d’ũu ome atan rafez||1634.15 ca, d’ome de capelo, de todo mal se cata
cinger-se de
1440.12 e[u] d’outra cinta me cingo / e d’outra Martin Tolhar||1440.12-13 e[u] d’outra cinta me cingo / e d’outra Martin Tolhar
cobrar de
626.6 cobrei d’atender outro mui melhor / en todo ben de quantos outros vi
coitar-se de
1115.15-16 E, mia senhor, por que me coitarei / de viir cedo, pois mi prol non á?
cometer de
Con esta rexencia, cometer presenta diversas acepcións
1430.22-23 – Vós, Don Vaasc’, ora me cometestes / d’outros preitos
237.4-5 o que ora quero cometer: / de vos dizer, sennor, o mui gran ben / que vos quero
comprir de
778.14 non me compr’ora de melhor seer||1322.12-13 ca ja me disse que me non compria / d’ir per d’ant’el||1625.22 e que comp[re] de vo-lo perlongar?
conselhar de
136.1 O que consell’a min de m’eu quitar / de mia sennor / ... / ... nunca el ouv’amor / qual oj’eu ei||487.22-23 Nen na egreja non vos conselh’eu / de teer voz
consentir de
115.9-10 – Martin Soarez, non poss’eu osmar / que no-las gentes queran consentir / de nós tal omen fazermos pojar / en jograria||776.5-6 – E com’, amiga, non ten el por ben / entender de mí que lhi consent’eu /  de me servir e se chamar por meu?
conviir de
30.24 pero de sofrer mi conven!||216.12-13 e al mi ar conven / de lle rogar||376.16 e, se vos conveer d’alguen, / dissesse com’eu ja perder / tal ben non posso que me ven / de vós||634.10 Desej’e coita e gran soidade / conven, sen[h]or, de sofrer toda via||639.22-23 Por end’a min conven, ... / de servir ben||1074.17 e conven de provar / o que dis[s]estes das donas||1341.18 diz que sabe que o pod’ensarrar / en tal logar u conven d’atender / atal morte de qual morreu Merlin||1582.2-3 nen vos ar conven / de o seerdes
cousecer de
334.8-9 ca vós ouç’ende cousecer / de mi fazerdes tanto mal / a muitos, a que é gran mal
cousir de
152.15-16 Nostro Sennor, e quen me cousirá / d’aqui morar?
creer de
82.18 e, pois que mia sennor non quer / esto d’Amor per ren creer||122.14 nunca lles queredes per ren / esta mezcra de min creer||213.30-31 E o que atal non sofrer / non o devedes a creer / de gran coita, se i falar||293.11 atanto creede vós ben de min: / ...||702.5 – Madre, creer-vos-ei eu d’al / e non desto, per bõa fe||947.13 D’aver ben non me quero eu creer||1244.6 Nunca vos ja de ren ei a creer||1680.4-5 e, pero se mi creess’én / de tres cousas que ben direi, / podia per i con el-rei / e con outros ben guarecer
cuidar(-se) de
13.2 Que me non podesse forçar / cuidei eu de meu coraçon||13.2-4 Que me non podesse forçar / cuidei eu de meu coraçon, / pois me sacara de prison, / e d’ir comego i tornar||83.10-11 nen cuidedes que al cuidei / de vós, mia sennor, a gãar||132.15-16 meu mal cuidei / porque cuidei / d’amar-vos ja, mais que farei?||256.12 Com’é quite meu coraçon / senon en vós d’en al cuidar, / se vo-l’eu ousasse mostrar||318.8-9 nen o cuidei nunca, des que a vi: / d’aver seu ben||346.7-8 E esta coita, de que eu jaço / cuidando sempre des que me deito||376.13 daqueste ben cuid’eu de min / que me non tolhades vós én / nada, sen[h]or||446.13-14 E sempr’eu cuidei no meu coraçon / de lhi fazer serviç’...||448.11 ou, se cuido sol de lh’end’al dizer, / ven log’e [faz-m’en mia senhor cuidar,||490.17 nen se as cuidan per i d’enganar / que sejan deles por én namoradas||518.3-4 que mi non ten nen ũa prol / de no coraçon cuidar sol / de vós||518.13-14 E sol non met’eu en cuidar / de nunca de vós aver ben||520.6 ca sei eu ben que mi non falara / se de qual ben lh’eu quero cuidara||580.3-4 mais sei eu que non / cuidou el no seu coraçon / de mi pesar||626.17 non cuidava d’atender outro ben||854.17 mais non cuida de min / nen de meu mal nen de meu grand’afan||854.17-18 mais non cuida de min / nen de meu mal nen de meu grand’afan||854.17-18 mais non cuida de min / nen de meu mal nen de meu grand’afan||890.10 en atal terra cuido eu de guarir||890.12 e a tal gente cuido eu de cantar / e dizer son||1069.5 al cuid’eu de vós e d’Amor||1069.5 al cuid’eu de vós e d’Amor||1427.20 cuidades de mí preitos tan desguisados||1479.2 Par Deus, amigos, gran torto tomei / e de logar onde m’eu non cuidei
curar de
564.34 e de vós non curo ren||1317.3-4 ca el non cura sol / de a querer per seu tempo cavar
dar grado de 'agradecer, dar grazas'
117.26 mais Deus non me  de vós grado / se eu, sennor, ei ren deste cuidado!||277.21-22 e ben dira per mí / que ben dev’end’a Deus a dar bon grado / de quantas coitas por ela sofri||1223.4-5 – Nostro Senhor, fremosa mia senhor, / vos  grado, que vo-lo pode dar, / [de tod’este ben que mi dizedes]||1223.4-5 – Nostro Senhor, fremosa mia senhor, / vos dé grado, que vo-lo pode dar, / [de tod’este ben que mi dizedes]||1223.10-11 Nostro Senhor vos [mui] bon grado /  de tod’este ben que mi dizedes||1223.16-17 – Nostro Senhor, ... / vos sempre mui bon grado por én /  de tod’este ben que mi dizedes
decer de
1550.19-20 Ante cuido que sempre decerá / d’onra e de bondad[e] e d’aver||1550.19-20 Ante cuido que sempre decerá / d’onra e de bondad[e] e d’aver||1550.19-20 Ante cuido que sempre decerá / d’onra e de bondad[e] e d’aver
defender(-se) de
81.15-16 E non o pode defender / de morte se mi mal fezer||85.27-28 e esto me faz defender / de mort’e non d’outro pavor||85.27-28 e esto me faz defender / de mort’e non d’outro pavor||90.10-11 e poder-m’-edes defender / de gran cuita por mi-o negar||244.13 non ei eu quen me de vós defender||409.26-27 e, se m’ela d’Am[or] / quer defender, por fazer a[l mellor], / tan gran mesura non pode [fazer!]||627.1 Non me poss’eu de morte defender||1545.1-2 Quen me podia defender / senon Deus d’un pelejador
demandar de
1074.15-16 – Abril Perez, fostes-me demandar / de tal demanda
departir de
1237.42-43 esto vi sempre e oi departir / do mui bon ome: de lh’a ben sair / sempre o que faz
desasperar de
521.9 A que mi faz querer mal mí medês / e quantos amigos soia aver / e de[s]asperar de Deus||576.6 non o quero guarir nen o matar, / nen o quero dedesasperar||952.13-14 Mal sén é per-desasperar / ome de mui gran ben aver / de sa senhor
descobrir de
47.19-20 e descobrir- / -vos-ei d’ũu voss’entendedor / vilão
desejar de
81.1-2 De quant’eu sempre desejei / de mia sennor non end’ei ren||81.5-6 ca sempr’eu desejei máis d’al / de viver con ela||93.25-26 á gran sazon / que desejei máis d’outra ren, / sennor, de vos esto dizer||134.25 nen como pode d’al ben desejar / senon de vós que[n] sol oir falar||134.25-26 nen como pode d’al ben desejar / senon de vós que[n] sol oir falar||142.10 Maravillan-se, mia sennor, / e eu deles, por niun ben / desejaren de nulla ren / eno mundo se de vós non||142.10-11 Maravillan-se, mia sennor, / e eu deles, por niun ben / desejaren de nulla ren / eno mundo se de vós non||189.18-19 e desejo sempre máis d’al / de llo dizer||220.11-12 com’aver sempr’a desejar / máis d’outra ren de a veer||306.13 porque desejo de vee-los seus / ollos tan muito que non guarrei ja||902.7-8 Que muito que eu desejei / de vos veer e vos falar!||912.8-9 Pero que oje no mund’al / [qu]e tanto deseje non á / como d’ir u a possa ja / veer||1155.4 Disseron-mi mandado de que muito desejo||1267.6 ja non falará comigo / neũa ren que el veja / de quanto dedeseja
desemparar de
496.2 Oimais quer’eu ja leixa-lo trobar / e quero-me desemparar d’amor
desloar de
1443.12 ena ũa vai-o escarnecer / con seus cantares sempre en seu son, / ena outra vai [d]e min de[s]loar
despagar-se de
48.6 se a cinta non presesse, / de que mi lh’eu despaguei
destorvar de
134.12-13 este cuidado me faz destorvar / de quant’al cuid’...||199.31 E elas van-me gran pesar dizer / no que lles nunca prol non á d’aver / perque destorvan min de meu coidado
dizer ben de
1.34-35 e ar direi, se Deus quiser, / ben de vós||1007.16 nen sei amigo de que diga ben||1011.5 e meu amigo ben sei que fara / un cantar en que dira deben||1019.10 saberedes a pouca de sazon / que nunca disse de vós se ben non||1019.16 Rogou-m’el muito que vos jurass’eu / que nunca disse de vós senon ben||1376.27 e leix[o] i putas deben dizer / e de mias manhas e de mia folia||1376.27-28 e leix[o] i putas de mí ben dizer / e de mias manhas e de mia folia||1376.27-28 e leix[o] i putas de mí ben dizer / e de mias manhas e de mia folia||1406.20 e tenho-lhi por sén / de non dizer de nen un ome ben||1477.2 Estavan oje duas soldadeiras / dizendo ben, a gran pressa, de||1571.6 ca ja des antan’ei jurado / que nunca diga de mal ben
dizer de
19.1-2 Dizer-vos quer’eu, mia senhor, / de qual guisa vos quer’eu ben||128.18 ca m’ei d’atal don’a guardar, / de qual mi or’oistes dizer, / de a veer||168.4-5 mais direi-vos do que m’é mal: /  de que seredes, mia sennor / fremosa, de min pecador||190.1-2 Sennor fremosa, venno-vos dizer / de quanto mal a min faz voss’amor||191.2 ja eu non ei poder / de non dizer de quanto mal me ven / por vós||192.6 non lle digo de quanto coido ren / ant’o seu mui fremoso parecer||373.13 quand’eu d’algũu ben oisse dizer||448.8-9 [E] faz-mi mal e non ous’a dizer / de muito mal que mi faz senon ben||456.1 Direi-vos eu d’un ricom’e / de com’aprendi que come||456.1-2 Direi-vos eu d’un ricom’e / de com’aprendi que come||496.17-18 e de cujo loor / non se pode per dizer acabar!||675.14 – Diga, filha, de quant’ouver sabor, / e sera ben||680.19-20 Non sei que diga, ... / do meu amigo de como m’errou||783.4-5 ja non an coraçon / de dizer ben que soian dizer / [de vós]||838.16 e que diredes de s’assi perder?||987.9-10 que ja no mundo sempr’an que dizer / de quan ben soube conquerer Sevilha||1106.4-5 e non lh’ousei dizer /  de quanta coita por ela sofri||1281.19-20 E jura ben que nunca mi dissesse / de lh’eu fazer ren que mal m’estevesse||1570.4-5 que, de quantas molheres no mund’á, / de todas vós gran mal fostes dizer||1570.5 que, de quantas molheres no mund’á, / de todas vós gran mal fostes dizer||1587.7 E direi-vos eu d’outra maestria / que aprendeu ogan’en Mompiler||1652.1-3 D’un tal ricome ouç’eu dizer, / ..., / de quant’en gran requeza jaz||1664.3-7 saber / queria de vós ũa ren: / de quen dona quer m[u]i gran ben / ... / [...] / [...] / dizede-mi se lho dira
dizer de non de
1636.13-14 – Senhor, por esto non dig’eu de non, / de ben jantardes
dizer mal de
618.14 ca diz de min gran mal, per bõa fe, / e de vós, amiga||618.14-15 ca diz de min gran mal, per bõa fe, / e de vós, amiga||1019.3 ca sab’el que vos fazen entender / que foi, amiga, de vós mal dizer||1074.40 ca vos non é mester / de dizerdes de bõa dona mal||1087.22-23 E o que al disser por dizer mal / de vós||1443.16-17 por que lho sofrerei / a Pedr’Amigo se me mal disser / de meus mesteres||1479.17 ca, porque dixe d’ũa velha mal, / deostou-m’ora Maria Balteira||1570.8-9 – Joan Vaasquiz, sempr’eu direi ja / de molheres moito mal u as vir
dizer mal nen ben de
1632.7 muit’é sandeu / d’ir mal nen ben de seu jantar dizer||1632.14 tenh’eu por fol / se mal nen ben de seu jantar disser
doer-se de
65.8 e non vos queredes de min doer,||65.30 doede-vos de mí se vos prouguer||70.19 se vos de mí non quiserdes doer, / veer-m’-edes cedo por vós morrer, / ca ja m’end’eu vejo de guis’andar||104.6 Nulh’omen non se dol de||129.14-15 devia-s’a nembrar do seu / omen coitad’e a doer / de tan cuitado, mia sennor, / com’oj’eu vivo||147.2 Tal om’é coitado d’amor / que se non dol ergo de||147.13-14 e como me non doerei / de quen d’atal vir sofredor?||147.20-21 de me doer gran dereit’ei / de quen assi for amador||174.4-5 alguen se doeria / de min||189.10 e sol non acho quen / se doia de min||189.11 e per ren / mia sennor non se dol de min||207.4-5 ca, se s’El del doesse, doer-s’-ia / de||219.6 sei eu / ca se doeria de||219.15-16 ca, se o soubesse, doer- / -s’-ia de mí, a meu coidar||237.11 e, vel por Deus, doede-vos de min||256.5 pois fossedes én sabedor, /  doer-vos-iades de||273.3 e non vos queredes de min doer||273.4 e, vel por Deus, doede-vos de||280.3 pois que vos vós non doedes de min||296.3 dizede-me, sennor, / [q]ue vos non doedes de min||296.5 en que grave dia vos vi / que vos non doedes de min?||326.21-22 Porque s’ela non quer doer / de min||343.3 doede-vos vós de min e dos meus / olhos que choran||413.6 ai meu lume, doede-vos de min!||420.9 pois s’El nunca de min quiso doer||422.12 enquant’eu vosso for / e vos de min non quiserdes doer||433.7 Pois se non dol Deus de mí nen Amor / nen vós||465.11 e non se quer de min doer||530.2-3 e querede-vos doer / de mí, pecador||535.3-4 doede-vos algũa vez / de min e destes olhos meus||535.9 querede-vos de min doer / e destes meus olhos, senhor||538.13-14 por én querede-vos doer / de min, coitado pecador||545.9-10 E, pois que vos non doedes / de min||548.6 se Nostro Senhor / a mia senhor non met’en cor / que se de min doa||552.13 Pois que vos nunca doestes de min||555.5 por Deus, teede por razon, / ..., / de vos querer dedoer||557.3 pois que, tan muit’á, [a] que eu servi / ja máis nunca se quis doer de||567.5-6 doede-vos algun dia /  de mí, senhor ben-talhada||567.11-12 doede-vos por mesura /  de min, senhor ben-talhada||569.5 por Deus, senhor ben-talhada, / querede-vos de min doer||619.18 por én de min vos doede||746.10 sol non vos doades de||882.24-25 dever-s’-i’a doer / del e de min||994.20 E desmesura fazedes, / que vos de mí non doedes||1074.7 dereito faç’en me de vós doer||1110.24 d’alguen se doeria sa senhor||1127.7 en grave dia vos eu vi, / que vos non doedes de||1589.4-5 querede-vos doer / de min
duvidar de
1450.19 e entolha-xe-me riso, / de que o foi duvidando
ementar de ~ enmentar de
154.13 Se lle d’al quiser ementar, / sol non ll’én crecerá pesar||190.14 Pero, sennor, nunca vos eu ousei / de mia coita nulla ren ementar
1662.19 se de mal trobador enmentan i
emparar(-se) de ~ amparar(-se) de
10.20 que non ei ja sén nen poder / de m’emparar d’ũa molher||10.24 ve[e]d’ora se estou mal, / que m’emparar non sei de tal||889.11 e rogo-lhi que min i deste mal / me guaresca nen m’empare d’Amor||1401.9-10 – Pero Garcia, non poss’eu saber / como vos vós possades emparar / d’Amor
422.17 que me pod’amparar de seu pavor
emprenhar de
1429.17 se ũa vez de min non emprenhasse||1495.12-13 se vos emprenhar / d’algun rapaz
encobrir-se de
261.12 u vos vejo, e aver-m’a ‘ncobrir / de vós||261.12 u vos vejo, e aver-m’a ‘ncobrir / de vós e d’outre de mi-o entender||860.8 Encobride[s]-vos sobejo / de min||1211.21-22 e por én non me quer’eu encobrir / de vós
enfengir-se de ~ enfingir-se de ~ enfenger-se de ~ enfinger-se de
1189.2 Buscastes-m’, ai amigo, muito mal / ali u vos enfengistes de||1241.8 E, pois vos eles teen por melhor / de vos enfengir de quen vos non fez / ben||1440.10-11 Por aquesto, Don Domingo, / non digades que m’enfi[n]go /  de trobar
1030.9 e fostes-vos vós de min enfingir||1293.2 o que se deenfinge e mi canta / disseron-mi que sa coita sempr’avanta / por mí
1030.3 e enfengestes-vos de mí por én
578.14 ca mi non tolh’a mí ren nen mi dá / de s’enfinger de mí mui sen razon
entender de
634.30-31 de razon é d’aver eu desejada / a morte, pois entendo / de chorar sempre e andar sofrendo / coita desmesurada
entrar no coraçon de 'pensar'
552.7-8 Pois vos nunca no coraçon entrou / de min fazerdes, senhor, senon mal
errar de 'errar en, fallar'
493.17-18 e demais á preço que nunca erra / de dar gran colpe con seu tragazeite||536.13-14 ant’errades muito, per bõa fe, / de me matardes, fremosa senhor||563.8-9 De mi valerdes, senhor, nulha ren / non errades||1237.27-28 ca mui bon ome nunca pod’errar / de fazer ben
escantar de
456.14-15 por ũa velha enviou / que o veesse escantar / d’olho mao e manejar
escusar-se de
1332.7 per qual razon Don Foã[o], judeu, / ..., / s’escusa sempre de vosco peitar?||1337.11 e, quando m’eu de perfiar [e]scuso, / assanha-se e diz-me o que vos direi||1551.18-19 nen vós nunca me escusastes / de servir per mia pes[s]õa
esforçar-se de
896.20-22 pero quero-m’esforçar, / con sén e con lealdade, / d’amar e seer leal
espedir-se de
281.1-2 Noutro dia, quando m’eu espedi / de mia sennor e quando mi ouv’a ir||809.1-2 Ora me venh’eu, senhor, espedir / de vós
falar de
1.11 ante me tiinhan tan en vil / que, se defalavan mil, / nunca dezian nen un ben||90.25 e faz-mi a verdade dizer / (de que eu nunc’ousei falar) / da gran cuita que por vós ei||127.9 u primeiro de vós falar oi||142.14 se lles Deus algũa sazon / aguisou de vo-lles mostrar / ou d’oiren de vós falar||302.15-16 ca lle quisera falar i / de como me faz muito mal||360.19-20 eu ben falarei da sa fremosura / e de sabor||368.19-20 irei vee-la e q[ue]rrei falar / con outra d’i||423.8 ca ben me pode partir da maior / coita de quantas eu oi falar||428.1 Ũa dona, de que falar oi, / desej’a veer||502.5-6 o demo lev’a ren que lh’eu falei / de quanto lh’ante cuidar’a dizer!||524.4-5 ca sabedes que nunca vos falei / de como me matava voss’amor||591.27-28 nunca d’outr’ome tan leal oi / falar||769.10 ar falemos logo de||888.15-17 Ja de verdade / nen de lealdade / non ouço falar||888.16-17 Ja de verdade / nen de lealdade / non ouço falar||1010.8 ca de sa prol i ren non falarei, / e el dira e eu ascuitarei||1090.16 ca moiro por oir de vós falar||1350.1 Agora oi d’ũa dona falar / que quero ben, pero a nunca vi||1414.15 E nunca oimos d’outr’ome falar / que non temesse mal tempo do mar||1432.17 pero que sa entençon de ti falava||1520.9 E, se eu fosse u foron escançadas / aquestas novas de que ti falei||1535.24 nunca de tal ome falar oi||1557.13-14 Ali u comigo falou / do casamento seu e d’al||1594.23 E outras artes sab’el mui melhor / que estas todas de que vos falei||1671.14 «U ést’essa conca bispal / de que vós falades assi?»
fazer capa de 'aproveitarse de, abusar'
744.5-6 mais, pois assi é, / oimais fazede des aqui /  capa d’outra, ca non de min||744.5-6 mais, pois assi é, / oimais fazede des aqui /  capa d’outra, ca non de min
fazer(-se) de
Con esta rexencia, fazer(-se) presenta diversas acepcións
1378.5-6 ca non vi fazer, / des que naci, d’Albardar cavaleiro
135.27 d’outra sennor me lles farei, / ond’aja máis pouco pavor
fiar(-se) de
611.2 O voss’amig’, ai amiga, / de que vós muito fiades, / tanto quer’eu que sabiádes||1327.18 quand’el souber que, ... / el-rei de vós máis d’outro bispo fia?||1327.18 quand’el souber que, ... / el-rei de vós máis d’outro bispo fia?||1344.3 O que sé ja no pavio, / que me fez perder Pavia, / de que m’eu nada non fio
filhar de
544.5-6 Pero filhar-lh’-ia por galardon / de a veer||1281.1-3 J’agora meu amigo filharia / de mí o que el tiinha por pouco, / de falar migo||1281.5-6 e ja filharia, se m’eu quisesse, /  de falar mig’, ...
gradecer de
315.14-15 de que me non queredes gradecer / de vos servir nen de vos ben querer||315.14-15 de que me non queredes gradecer / de vos servir nen de vos ben querer||340.1-3 Oimais non á ren que mi gradecer / a mí a mui fremosa mia senhor / de a servir||614.7 De o veerdes, gradecer-vo-lo-ei
gradoar de
824.1-2 Se gradoedes, amigo, / de mí, que gran ben queredes, / falad’agora comigo||896.18-19 nen ar cuid’a gradoar / d’Amor, que me ten forçado||1065.28-29 e pois non gradoar / de vós, que me fez Deus veer / por meu mal
guaanhar de ~ gaanhar de ~ gaar de
334.12-13 e non guaanhardes ren /  de mi fazerdes [sempre mal / e nunca mi fazerdes ben]||1202.8 ca ja m’eu atal vi / que se fez[o] coitado por guaanhar de min||1202.10 E guardade-vos, filha, ca ja m’eu vi atal / que se fez[o] coitado por de min guaanhar
1233.23 veeron outros en min entender / se poderian degaanhar
654.5-6 mais, Deus, é que cuid’a mí a gaar /  de lhi saberen que mi quer gran ben?||917.4 nen pod’om’i de senhor gaar ren / se non loar quanto lhi vir fazer||1646.19 e, se vinho gaar d’alguen, / ali lho esfriarán ben
guardar(-se) de ~ gardar-se de
Con esta rexencia, guardar(-se) ~ gardar-se presenta diversas acepcións

12.2 Eu, que nova senhor filh[ei], / mal me soube d’afan guardar||23.38-39 pois i a vós fezer / prazer e min de gran coita poder / guardar||35.3 o que vos agora guarda de||40.7 Podera-m’eu de grand’afan guardar / e de gran coita||40.7-8 Podera-m’eu de grand’afan guardar / e de gran coita||145.4-5 e, se me quiserdes guardar / de morte, guardaredes i / voss’ome||146.18 mais poder-m’-edes / vós, se quiserdes, de força guardar / de tal guisa||146.28 ca sempre vos por consello darei / que o voss’ome de morte guardedes||152.20 d’outra tal coita me quer’eu guardar||266.29 E de tal preço guarde-vos vós Deus||428.16 u a non vir non á / ren que me possa de morte guardar||434.13 E d’atal pleito punnad’en guardar, / sennor fremosa, o vosso bon prez||458.14 posesse que guardasse nós de maos trebelhos||778.9 Quando mi as[s]eentei, ... / non me guardava eu de tal acajo[n]||1031.6 mais vós guardade mí e vós de mal||1031.20 E, se vós fordes amigo leal, / guardaredes vossa senhor de mal||1042.7 Ren non vos pode de morte guardar||1118.16 e des i, e sempre, cura / d’el-rei, seu padre, guardar||1144.7 E al á i de que vos non guardades||1214.2 Nostro Senhor, e como poderei / guardar de morte meu amig’e mí||1242.21 nos guarde de mal se vir ca ben é||1335.8 Com’el guardou de frio e de fome / este mouro||1335.8 Com’el guardou de frio e de fome / este mouro||1561.13 Ben as cuidara de morte guardar / todas tres quando as fez[o] sangrar||1596.8 E ben nos quis Deus de morte guardar||1635.11 per como guardan sas armas de mal / cada un deles
35.4 porque vos enton de mí non guardou / que vos non viss’...||950.8-9 que a manda muito guardar / de mí e d’outren ala entrar||950.8-9 que a manda muito guardar / de mí e d’outren ala entrar||974.22 mais diga a seu marido / que a non guarde de min ja
61.13-14 ca me soub’eu sempre mui ben guardar, / ..., de m’omen fazer / nen a molher a verdad’én saber||65.20-21 nulla cousa non me pode guardar / d’aquesta cuita, que levo, levar||68.16-17 E tod’ome que se poder / per algũa guisa guardar / de nunca moller muit’amar / fara bon sén se o fezer||68.23 guarde-se ben de ir a logar / u veja o bon semellar / da mia sennor||71.19-20 ca ja eu sempre guardar-m’-ei / d’aver máis ben do que oj’ei||87.1-2 Punnei eu muit’en me guardar / quant’eu pude de mia sennor||87.1-3 Punnei eu muit’en me guardar / quant’eu pude de mia sennor / de nunca’n seu poder entrar||92.9 Mais fez-m’atal sennor aver / de que m’ouve sempre a guardar||92.9-10 de que m’ouve sempre a guardar, / ..., de m’entender / qual ben lle quero||92.9-11 de que m’ouve sempre a guardar, / ..., de m’entender / qual ben lle quero, e de provar / se me queria consentir||95.22 E guardar-m’-ei de a veer||96.10 guardar-se ben de lho saber / per ren nulh’omen nen molher||126.1-2 Pero que punh’en me guardar / eu, mia senhor, de vos veer||127.10 guardara-m’én de vós viirdes i||128.17 ca m’ei d’atal don’a guardar||128.17-19 ca m’ei d’atal don’a guardar, / ..., / de a veer||136.19-20 E, pois-la vir, se poder sí guardar / de ll’aviir com’end’a min aven, / ben terrei eu que escapará én||178.4 guardara-me log’i / de a veer, amigos, pero sei||261.17-18 e conven-mi a guardar / de mi-o saberdes quant’eu máis poder||268.16 De cousas me non guardo||268.16-17 mas pero guardar-m’-ia / de sofrer a gran coita||287.20 por me guardar de vos pesar fazer||310.24 e guarde-se ben de non ir / com’eu fui log’en seu poder entrar||422.27 guardade-vos de tal erro prender||426.7 Non me guardei de vos dizer pesar||426.14-15 porque me non soub’eu guardar enton / de vos dizer que vos queria ben||446.14-15 E sempr’eu cuidei no meu coraçon / de lhi fazer serviç’e me guardar / de ja máis nunca lhi fazer pesar||533.8-9 se a non vir, non me posso guardar / d’ensandecer ou morrer con pesar||998.14 ca me guardei de lle fazer pesar||1032.1-2 Non vos sabedes, amigo, guardar / de vos saberen, por vosso mal sén, / como me vós sabedes muit’amar||1043.6 mais guardar-m’-ei de vos fazer pesar||1043.19 De fazer mentira sei-m’eu guardar||1043.19-20 De fazer mentira sei-m’eu guardar, / mais non de quen me mal quer assacar||1114.8-9 porque m’ei de guardar e de temer / de mi-o saberen||1152.1-2 Mia madre velida, e non me guardedes / d’ir a San Servando||1152.4-5 E non me guardedes, se vós ben ajades, / d’ir a San Servando||1152.7 E, se me vós guardades d’atal perfia, / d’ir a San Servando fazer romaria||1152.7-8 E, se me vós guardades d’atal perfia, / d’ir a San Servando fazer romaria||1152.10-11 E, se me vós guardades, ... / d’ir a San Servando veer meu amigo||1269.2-3 que mi tanto guardades /  d’ir a San Leuter falar con meu amigo||1335.10 mái-lo dever’a guardar de foder||1377.16-17 De se comprar ouv’el sabor / tan grande que se non guardou / de mercar mal||1395.8 Non se guardou de foder||1396.4 ca ouç’as gentes de vós posfaçar / de cavalgar, de que vos non guardades||1478.12-13 maravilha sera se vos guardar / ũu dia poderdes de vos molhar / so ũa mui boa capa dobrada||1518.10 guardade-a de xi vos derramar||1661.23-24 nen se saberia melhor guardar / de nunca ja con molher albergar
71.26 ca de tal ben eu guardar-m’-ei||82.23-24 mentre m’eu guardar poder / de fala d’om’ou de moller||83.8-9 E dig’esto por me guardar / d’ũa cousa que vos direi||117.9 e non ei ventura / de saber-me guardar de gran loucura||145.20-21 mas de qual mort’eu morrerei / se guarde quen vos ben quiser||145.22-23 E querra-se guardar mui ben / de vós quen mia morte souber||428.10 non sei / ren que me guarde de morte por én||576.14 non se podia guardar de morte||597.15 que toma en sí tamanho pesar / que se non pode de morte guardar||627.3-4 mais, pois m’eu guardar / non posso ja de por dona morrer||722.18 mais non se pode de mui gran pesar / guardar seno[n] que[n] x’én del quer guardar||722.20 mais sempre m’eu d’atal preito guardei / o máis que pud’e non ouv’i sabor||898.29-30 E de tal coita, ... / guardar-m’-ei sempr’, ...||1043.5  de mentira non me poss’eu guardar||1105.7-8 ca, per bõa fe, sempre m’eu guardei / quant’eu pudi de lhi pesar fazer||1250.4 e oimais quen nos vir / de tal se guard||1335.17-18 que non quis guardar / de seu foder||1350.5 por se guardar de maa nomeada, / filhou-s’e poso Vela sobre sí||1431.27 e guardo-me de todo falimen||1487.17 ca me non posso de dano guardar / deste corvo que vejo tan chegado / à nossa casa||1545.14 ca, se mal contecesse, / de que me lh’eu ben guardarei / que lh’eu esto non sofresse, / dar-m’-ia gran punhada

461.23 gardade-vos de seerdes escatimoso ponteiro
107.28-29 Non me vos poss’eu ja gardar / de por vós morte non prender||293.8-10 [E] est’é o de que vos vós gardades: / de non fazerdes senon o milhor / e de non catardes por outra ren||293.8 [E] est’é o de que vos vós gardades||293.8-9 [E] est’é o de que vos vós gardades: / de non fazerdes senon o milhor||408.15 des que vos vi, que sempre me gua[r]dei / de vos fazer pesar
guarecer de
240.9-10 quantas cousas son / eno mundo non mi an de guarecer / de morte||726.10 poi-lo poss’eu de morte guarecer||1048.19 Ja non posso de morte guarecer||1505.1-2 Joan Nicolas soube guarecer / de mort’un om’assi per sa razon||1596.2-3 Paai Rengel e outros dous romeus / de gran ventura, ... / guarecerán ora||1596.17 ja os quis Deus de morte guarecer, / per com’agora Pae Re[n]gel diz||1596.19 e guareceron de morte por én
guarir de
367.14 non sei ren / que m[e] podesse de morte guarir / u a non vejo||435.16 máis val / de me guarirdes de mort’, ...||437.5 pois me podedes de morte guarir||438.14-15 Sempre vos eu, sennor, consellarei / que me façades ben por me guarir / de mort’, ...||1030.8 falei ũa vez / convosco por vos de morte guarir||1238.8-9 que o non pode guarir nulha ren / de morte ja se lh’eu non faço ben||1260.5-6 que me non pode guarir ren /  de morte se cedo non ven
guarnir de
1415.13-14 e todos me preguntarán / se vos saberei eu servir / quan ben o soubestes guarnir / de quant’el avia sabor||1633.2-3 guarnir-nos-á Don Foã[o] mui ben / d’un pan’estranho que todos sabemos||1633.2-4 guarnir-nos-á Don Foã[o] mui ben / d’un pan’estranho que todos sabemos, / d’ũa [g]u[a]ldrap[a d]’eree que ten
guisar de ~ aguisar de
128.24-25 a quen Deus quisesse guisar / de llo querer ela sofrer||214.8-9 A min aven, a que quis Deus guisar / d’aver gran coita ja mentr’eu viver||364.1-2 O meu Sennor [Deus] me guisou / de sempr’eu ja coita sofrer||365.3-4 mais, pois de vos veer / [Deus] guisou||365.9-10 mais, pois m’El foi guisar / de vos veer||432.1 Q[ue Deus Sennor] me guisou de viver / na mui gran coita||522.1-2 Pois que vos Deus, amigo, quer guisar / d’irdes à terra d’u é mia senhor||529.1-2 Senhor, non vos pes se me guisar Deus / algũa vez de vos poder veer||544.16 des que se non guisou de a veer||587.4 vede la frol do pinho / e guisade d’andar||604.5 e, pois ést’assi, /  guisade de nos irmos, por Deus, d’aqui||718.6 pois mi Deus guisa de o ir [i] / veer||991.1-2 Que mal s’este mundo guisou / de nulh’ome per el fiar!||1263.24 Mais quen me podia valer / senon Deus, a que rogarei / que me guise d’ir||1342.19 mais Saturno lha guisou de tal renda||1646.15-16 E vedes que ben se guisou / de fria cozinha teer / o infançon
142.13 se lles Deus algũa sazon / aguisou de vo-lles mostrar||142.13-14 se lles Deus algũa sazon / aguisou de vo-lles mostrar / ou d’oiren de vós falar||282.1 Deus, que mi oj’aguisou de vos veer / e que é da mia coita sabedor||522.11 E, pois que vos Deus aguisa d’ir i, / tenh’eu que mi fez El i mui gran ben||701.3 e enviou-mi dizer e rogar / que lh’aguis’eu de comigo falar||1215.8 E atal preito m’era mui mester, / se mi Deus aguisar de o aver
jazer de 'cadrar, pracer'
1425.17 E, ... / ..., / d’averdes [bon] nome muito vos jaz / e non seer ome desensinado
jurar de
942.7-8 ouve de jurar, / mentre vivesse, de lhi non falar||942.12 que jurei de nunca lhi fazer ben / ant’el||1245.5 ca tamanho pesar mi fezestes / que jurei de vos nunca fazer ben||1246.2-3 – Como cuidades, amig’, a fazer / das grandes juras que vos vi jurar / de nunca voss’amigo perdoar?
leixar-se de 'desistir, absterse de'
1058.4 de tod’esto m’eu queria leixar||1058.10 de tod’esto me leixaria eu||1058.13 [E] leixar-m’-ia de cuidado meu / e da gran coita do meu coraçon||1058.13 [E] leixar-m’-ia de cuidado meu / e da gran coita do meu coraçon / e de servir Amor||1058.16 de tod’esto me leixaria eu||1643.12 e, pois se quer de folia leixar, / de pran Deus lhi mostrou aquel logar
loar(-se) de ~ louvar-se de

1.2 Amor, des que m’a vós cheguei / ben me pos[s]o de vós loar||41.14 Tod’aquel ben que m’ela fez enton, / e de que m’eu depois muito loei||883.1-2 Amor, de vós ben me posso loar / de qual senhor mi fazedes amar||1442.24-25 e vejo-te [de] trobares cousir / e loar-te
949.14-15 e, mia senhor, preguntei / por donas muitas, que oi loar / de parecer nas terras u andei
618.10 u se louva de min que lhi fiz ben
maravilhar-se de
129.1-2 Maravillo-m’eu, mia sennor, / de min como posso sofrer / quanta cuita me faz aver||129.5-6 e maravillo-me log’i / de vós por leixardes assi / voss’om’en tal cuita viver||290.5-6 maravillar-s’-ian logo per mí / de como viv’e de como vivi||290.5-6 maravillar-s’-ian logo per mí / de como viv’e de como vivi||334.5-6 ar maravilhan-s’én /  de mi fazerdes sempre mal||1159.5  maravilhar-s’-an todos d’atal fin / quand’eu morrer por el e el por min||1240.6-7 mais non vos maravilhedes /  d’andar por mí coitado meu amigo||1449.14-15 e por én me maravilho / de bodalho fazer filho, / per natura, na camela||1658.20-21 por tanto me maravilho / d’a esto seer chegado
meter de 'considerar'
680.16 ca el mi disse como vos direi / e sol non meteu i de non poder
morrer de
60.9-10 E de tal coita, mia senhor, / non é sen guisa d’eu morrer||83.25-26 e de pesar / ouvera por end’a morrer||92.21 e d’atal coita non morrer||92.24 de qual, desejando seu ben, / me faz o seu amor sofrer, / ca de mẽor morreu j’alguen||145.27-28 atal coita de que ben sei / que morrerá quen a ouver||152.6 por un dia que mia sennor non vi, / d’atant’ouver’a morrer con pesar||174.6 e non ouso dizer / o de que moir’, ...||248.2 Preguntou Joan Garcia / da morte de que morria||584.1 – De que morredes, filha, a do corpo velido?||584.2 – Madre, moiro d’amores que mi deu meu amigo||584.4 – De que morredes, filha, a do corpo louçano?||584.5 – Madre, moiro d’amores que mi deu meu amado||584.7 Madre, moiro d’amores que mi deu meu amigo||584.10 Madre, moiro d’amores que mi deu meu amado||747.9 e diz ca morre desto, ca d’al non||1006.2 o meu amigo morr’assi / come quen morre de coitas que á / grandes d’amor||1107.20 e ben sei / que d’ũa destas coitas morrerei||1152.3  morrerei d’amores||1294.3 – Louçana, d’amores moir’eu||1341.19 u conven d’atender / atal morte de qual morreu Merlin||1403.12-13 ca lhi conven que ali moira enton / de polmoeira ou de torcilhon||1403.12-13 ca lhi conven que ali moira enton / de polmoeira ou de torcilhon||1415.8-9 Ca morto fora, mia senhor, / de gran lazeira||1492.25 ca me non poss’un dia del partir / de mi dar golpe, de que morreria
namorar-se de
1315.2 ou qual é essa fremosa de que vos vós namorastes?
nembrar-se de
23.20 se nembrar / vos quiserdes de min||23.39-40 e vós nembrar-vos-á ben lheu / assi de min como se sol do seu / omen nembrar, depois sa m ... alguen.||39.6 nen vos queredes vós denembrar||39.7 Perque vos non nembrastes vós de min,||54.21 ca mal veess’a quen / se d’outra cousa podesse nembrar!||89.10 e de mia cuita se nembrasse, / de que se nunca quis nembrar||89.10-11 e de mia cuita se nembrasse, / de que se nunca quis nembrar||94.18-19 nen me nembrar / de quantos me enton veerán||110.18 e ei rogar a Deus que se nembre de min||134.1 Quando me nembra de vós, mia sennor, / en qual afan me fazedes viver||160.3-4 e ela non se quer nembrar / de min||178.27-28 que nembrar / non me posso senon de a veer||209.7-8 Podedes-vos nembrar ben leu / de min||209.13 Podedes-vos nembrar de min / depois mia morte sen al ren||297.14 E, mia sennor, tempo seria ja / de vos nembrardes de me non leixar / en tan gran coita, com’eu viv’, andar||441.3-4 e, pois vejo que se nembrou / de min||521.6 ca nunca me d’al pudi nembrar||539.3-4 nembrar / de quanto mal fui sofredor / des aquel dia que vos vi!||556.1-2 Senhor, que mal vos nembrades / de quanto mal por vós levei / e levo||717.1-2 Amig’, e non vos nembrades / de mí e torto fazedes||817.3 – Amigo, que cuidades a fazer / quando vos ora partirdes d’aqui / e vos nembrar algũa vez de mí?||889.22-23 Ai Deus Senhor, quando se nembrará / esta dona, que tant’amo, de min||966.15-16 que se non quer nembrar / de min||989.24 log’enton / se nembrou de nós||991.24 e non se quis de nós nembrar||1218.5 nen el non se nembra de min||1252.11-12 nembrar-se devia / de que muito m’erra||1415.3 porque vos nembrastes de||1603.15-16 Coidando eu que melhor se nembrasse / ela de min
non dar ren de 'non facer caso de, non lle conceder importancia'
1274.24-25 – Se morrer, moira, ca non dou eu ren / d’assi morrer, ante mi praz muit’én
non én cal de ~ non én chal de 'non + pron. pers. + importa'
480.19-20 e diz ca non lh’én cal / de viver pobre
264.9 mais de tod’esto ne m’én chal, / ca eles xo buscaron ben||1652.24-25 pois el diz que lhi non én chal / de dizeren del mal nen ben
non saber parte nen mandado de / nen saber parte nen mandado de
1397.17-18 ca non sabe parte nen mandado / de tal justiça fazer qual eu vi||1643.17-18 logar achou qual avia mester, / u non sabera parte nen mandado / de nulh’ome se d’alhur non veer
544.14 nen er sei de min parte nen mandado||1281.10 que non dorme nen á [o] sén consigo / nen sabe de sí parte nen mandado
osmar de
905.3 vi eu que fazia mal sén / d’ir osmar de vos querer ben
ousar de
107.7-9 molher a que non ousará, / ..., / nulh’ome de lhi falar i
outorgar de ~ outrogar de
1433.7 e, se vos el fez[o] juiz, por én, / de vós julgardes outorgo-vo-l’eu
468.10-11 e non sei eu quen vo-lo outrogasse / de perd[o]ar quen no mal deostasse
pagar-se de
8.11-12 Mais en gran sandez andava / eu quando me non pagava / de con tal senhor viver||59.10-11 non / foi nunca soo én pensar / que s’ela quisesse pagar / de saber eu qual ben Amor / a[o] seu preso faz prender||103.20 Vós me fazedes estranhar, mia senhor, / todo de quanto m’eu pagar soia||161.3 ca me non ei d’al no mundo a pagar||188.21 nunca m’ar paguei d’outra ren / senon dela||188.21-22 nunca m’ar paguei d’outra ren / senon dela, de que assi / estou como vos eu direi||253.14 E partir-s’-á meu coraçon / de nunca d’al ren se pagar||261.16 e non mi ar pude d’outra ren pagar / senon de vós||261.16-17 e non mi ar pude d’outra ren pagar / senon de vós||389.3 pero s’ela de min ren non pagava||445.4 nunca fui ledo nen dormi / nen me paguei de nulla ren||478.1-3 Non me posso pagar tanto / do canto / das aves nen de seu son||478.1-4 Non me posso pagar tanto / do canto / das aves nen de seu son, / nen d’amor nen da misson||478.1-5 Non me posso pagar tanto / do canto / das aves nen de seu son, / nen d’amor nen da misson / nen d’armas||478.1-8 Non me posso pagar tanto / do canto / das aves nen de seu son, / ... / ... ( / ... / ... ), / come d’un bõo galeon / que mi alongue muit’aginha||478.34-35 ca máis me pago do mar / que de seer cavaleiro||611.13-14 Non sei molher que se pague / de lh’outras o seu amigo / filhar||704.3 Fui eu, madre, lavar meus cabelos / a la fonte e paguei-m’eu delos / e de mí, louçana||872.5 de viver el pouco muito vos pagades||886.14 nen de pagar-se d’outra ren||896.26 ca sempr’eu serei pagado / de quanto s’ela pagar||1080.8-9 nunca [eu] me depois paguei / de min nen me cuid’a pagar||1080.9-10 nen me cuid’a pagar, / se non vir ela, [doutra ren]||1237.37 pois ten cabo sí / molher rafec’e se non paga d’al||1278.21-22 E que muito me pagava / de como mia senhor disse||1376.4 e pago-me muito d’os dados jogar||1534.2 Jograr, tres cousas avedes mester / pera cantar de que se paguen én||1603.24 ben tenho eu que non / mi des[s]’outro, de que m’eu máis pagasse||1612.12 mais, sol que s’o meu cuu depague / e poser ũu pouco d’alvaiade, / reveer-s’-á convosco no espelho||1672.18 nen conhocedes, mesquinho, que non / se pagan ja de quen faz o peior?
parar-se de
867b.18 u se pararon de trobar / trob’eu
peender-se de
1603.22-23 E, pois ela de tan refece don / se peendeu
pensar de
Con esta rexencia, pensar presenta diversas acepcións
7.16 sol non penso de vos amar||108.5 e ar pensar de m’ir alhur guarir||430.5 e por tod’esto non / ouso pensar sol de me queixar én||1428.12 un don e linho dobrado / pensa ora de mi-o dar||1428.18 e, pois pagado / non mi-as dás, como t’ei contado, / er pensa de mi contar||1607.15 E os mouros pense de os matar||1646.3 tanto que jante, pense d’ir / à cozinha do infançon
7.2-3 – Mia senhor, vin-vos rogar, / por Deus, que ar pensedes / de||8.6 e que muito me queixava / dela porque non pensava / de min||10.15 viver ei, se de min pensar, / ou morrer, se min non amar||14.18 Conort’ei / en que pouco durarei / se máis de min non pensades||65.32 e, se o fezerdes, ja foi moller / que xe pensou de sa alma peor||89.8 e que de min pensasse, / de que nunca quiso pensar||89.9 e que de min pensasse, / de que nunca quiso pensar||103.3 e nunca d’al i vou pensando / senon no vosso fremoso parecer||127.3 d’outra guisa pensara El de||849.1 Pois mia senhor de mí non quer pensar / nen gradecer-mi quanto a servi||979.12 e mal per-foi de min pensar / Amor||980.3 mal per-foron depensar||1416.22 Ca o doente de que el pensou / por un gran tempo se mui ben saou||1640.3-4 Marinha Crespa, sabedes filhar / eno paaço sempr’un tal logar / en que an todos mui ben a pensar / de vós
percatar-se de
1344.23 mais o de que m’eu [perc]ato, / d’el-rei querer-mi, non cata||1344.23-24 mais o de que m’eu [perc]ato, / d’el-rei querer-mi, non cata
perceber-se de
501.15-16 Assi non er quis que m’eu percebesse / de tan gran meu mal
perder(-se) de
107.39-40 senon porque ei de perder / vós, de vos nunca ja poder / veer||1395.16-17 de mui bõa voz que soia aver / soube-a per avoleza perder
628.7-8 [e] non vos amo nen me perderei, / ..., por vós de soidade
pesar de
14.21-22 e a min pesa aficado / de quen me vai demandar||24.7 e pesa-vos de vos amar / eu||24.17-18 E, pois a vós pesa, de pran, / de que convosco comecei||55.6-7 nunca vos devi’a pesar / de vos quen-quer rogar assi||80.13 ca vos pesa de vos amar||90.7 non vos pes ja de vos amar||100.3 Muito mi pesa de viver / porque viv’a vosso pesar||108.41-42 Pesar / d’achar / logar / provar / quer’eu||146.11 ergo se vos pesa de vos amar||176.2 Sennor, per vós sõo maravillado / porque vos pesa de vos ben querer||203.3 de a veer non lle pesava én||203.11 e de meu mal non lle pesava én||214.10 pois a vós pesa de vos eu dizer / qual ben vos quero||214.14 mais a Deus rogar / quer’eu assi (ca assi m’é mester): / que El me dé mia morte se non der / tal coraçon a vós d’én non pesar||232.6-7 pesar-lh’-ia máis d’outra ren / d’eu morrer, pois a mí praz én||237.18 quero-vos rogar / que vos non pes, por Deus, de vos veer / nen de falar vosc’;...||237.18-19 quero-vos rogar / que vos non pes, por Deus, de vos veer / nen de falar vosc’;...||252.6 ca lle pesa de a amar||260.6 que vos non pes de vos eu muit’amar||276.3 que vos non pes de vos én preguntar / desto que querria de vós saber||282.14 E non á no mundo filla de rei / a que d’atanto devess’a pesar||333.19 mais non farei i al] / de que mi pesa||403.4-5 e pesar-mi-á én, ... /  de me partir de vós per nulla ren||506.7  de vos amar non vos pes én, / senhor||529.7 E non vos pes de vos veer||552.5-6 de vos non pesar /  de vos veer se mi-o Deus [a]guisar||579.3 Roga-m’oje, filha, o voss’amigo / muit’aficado que vos rogasse / que de vos amar non vos pesasse||579.5 e por én vos rog’e vos castigo / que vos non pes de vos el ben querer||605.6 e con este mal / de morrer non mi pesa[ria]||787.7-8 Sei eu ca lhi pesou de coraçon / de s’ir||852.9 que vos non pes d’en vós cuidar||854.4 des i que lh’er pesa de a servir||854.16 E da gran coita que me faz levar / pesar-lh’-á end’e de que ando sandeu / por ela||881.7 quand’er cuido no mal que m’én ven / por vós, a que pesa de vos amar||881.8 ali mi pesa de vos ben querer||898.16 pois que lle pesa de lle querer ben||955.6 se vos pesa de vos eu muit’amar||976.6 sei ben ca lhi pesou de||998.2 Des quand’eu a mia sennor entendi / que lle pesava de lle querer ben||998.2-3 Des quand’eu a mia sennor entendi / que lle pesava de lle querer ben / ou de morar u lle dissesse ren||1020.13 – Non vos pes de qual pregunta fez[er]||1067.5 rogar-vos-ei, por Deus, ... / que vos non pes de vos eu muit’amar||1082.5 quero-vos agora rogar, / mia senhor, ... / que vos non pes de vos amar||1093.4 e a vós pesa de lh’eu querer ben||1126.3 muit’a pesar de mí / porque vos pesa de viver aqui||1138.3 e quero-vos dizer / que vos non pes de m’el viir veer||1242.1-2 Pesa-m’, amiga, por vos non mentir, / d’ũas novas que de mí e do meu / amig’oi||1259.1-3 Por Deus, que vos non pes, / mia madr’e mia senhor, / d’ir a San Salvador||1479.13-14 Muito vos deve de sobervia tal / pesar, amigos||1514.8-9 – Joan Garcia, se vos én pesar / de que me queix’, [é] en vosso poder / o melhor que podedes i fazer
poer de
665.3 Posestes de falar migo, / fui eu e vós non veestes||961.8-9 ca, se eu migo podesse poer, / ..., de a non amar||961.20-21 de nunca ja máis mi parecer ben, / porrei mig’eu de lhi ben non querer||961.21 de nunca ja máis mi parecer ben, / porrei mig’eu de lhi ben non querer
poer no coraçon de 'pensar, decidir'
552.1-2 pois no coraçon / nunca posestes de mi fazer ben / nen mi dar grado do mal que mi ven / por vós
poer no meu coraçon de 'pensar, decidir'
1007.21-22 eu post’avia no meu coraçon / de nunca ja máis neũu ben fazer
posfaçar de
317.15 E de min an ja muito posfaçado||919.1 De Martin Moxa posfaçan as gentes||1396.3-4 ca ouç’as gentes de vós posfaçar / de cavalgar||1396.3 ca ouç’as gentes de vós posfaçar / de cavalgar||1406.17 ante tenh’eu que é ben sabedor / de posfaçar d’amig’e de senhor||1406.17 ante tenh’eu que é ben sabedor / de posfaçar d’amig’e de senhor||1447.5 e non no comen nen o dan, / mais posfaçan de quen o dá||1522.3 Vi eu estar noutro dia / infanções con un ricome / posfaçando de quen mal come||1522.6 Posfaçavan d’un escasso||1522.11 Posfaçavan d’encolheito / e de vil e d’espantoso||1522.11-12 Posfaçavan d’encolheito / e de vil e d’espantoso||1522.11-12 Posfaçavan d’encolheito / e de vil e d’espantoso
prazer de ~ plazer de ~ aprazer de
23.36-37 e prazer-mi-á máis én / ca de viver||84.20-21 mais non praz / a Deus de m’én dar o poder||88.14 ir-m’-ei d’aquend’e morrerei, / sennor, pois vos praz d’eu morrer||96.6-7 e mostrar sempre que lhe praz / de quanto a ela prouguer||100.6 mais prazer-m’-ia de morrer / se mi-o quisesse Deus guisar||157.7 Pois entendo que vos praz, senhor fremosa, d’eu morrer, / quer’eu rogar Nostro Senhor que me non leixe máis viver||168.7-8 E praz-me, si Deus me perdon, / de morrer||181.11 e ora moir’e praz-me de morrer||232.2 Se soubess’ora mia senhor / que muit’a mí praz d’eu morrer / ante ca sa ira temer||232.16 Desto sõo ja sabedor / e ar prazer-mi-á de o saber||269.13 e praze-m’én / e d’al me praz||338.5-6 moiro por vós, a que praze muit’én /  de que moir’eu||408.3 ca dis[ses]tes por mí / que foi ja temp’e que foi ja sazon / que vos prazia d’oirdes enton / en mí falar||423.1 Meus amigos, muito me praz d’Amor, / que entend’ora que me quer matar||495.1 Praz-mi a mí, senhor, de morrer||553.5 mais aque-m’en vossa prison, / de que vos praz de mi fazer||561.24 e a que praz d’eu morrer||563.3 mais, pois vos praz de non seer assi||563.6 como vos praz de me leixar morrer||563.7 veed’ora se seria melhor, / ... / de vos prazer de mi querer valer||564.24 nen / mi praz de o oir sol||616.19 De vos veer a min praz / tanto que muito é assaz||626.18 mais proug[u]e a Deus de mi-o as[s]i guisar||635.5 mais, pois entendi / que lhe prazia de me mal fazer||702.12 mais non desso, ca ‘ssi lhe praz / de me veer||769.22 mais praza-vos de como eu vou||792.5-6 e a vós, madre, ben dev’a prazer /  de s’atal ome por mí non perder||808.6 se eu soubesse que vos praz[er]ia /  de mia mort’...||887.12 Am’e sirvo quanto posso / e praz-me de seer vosso||898.17-18 prazer-ll’-á / d’oir o mal que me per amor ven||907.7-8 De punhar de lhi nunca [ja] / querer algũa vez mi praz||935.18 e i-lo-ei veer por én, / madre, se vos prouguer d’ir i||1089.15 porque sabedes que vos quer’eu ben / e que vos praz de quanto mal mi ven / por vós||1091.15 Moir’eu e praz-mi muito de morrer||1128.21 pero lhi praz de quanto mal mi ven||1173.8 Muito ben lhi fez, ... / se a ela praz de lhi eu querer ben||1211.22 ca sei que vos praz de meu ben||1327.3 a que praz d’averdes logar / no seu conselho máis d’outro prelado||1367.1 Muito mi praz d’ũa ren / que fez Dona Marinha||1397.1 Que muito mi de Fernan Diaz praz||1530.23 Non acharedes en toda Castela, / graças a Deus, de que mi agora praz, / melhor ventrulho nen melhor morcela||1661.2 De Fernan Diaz, ... / oi dizer novas de que mi praz
9.1-2 Se soubess’a mia senhor como a mí plazeria / d’eu morrer||412.29-30 pero sei que lle plazera / de mia morte
1037.13 E, se lh’aprouguer de dormir ala / u el é, prazer-mi-á, per bõa fe
preçar-se de
1326.1 Pois que te preças d’aver sén comprido / en trobar ben e en bõa razon||1326.9 ca sempre contan por ensibidade / ao pastor preçar-se de gran sén
preguntar de
54.22 E d’ũa cousa vos preguntarei: / ... ||156.26 pero d’al vos preguntarei: / ... ||1416.12 mais preguntar-lh’-á de que enfermou
provar de
55.12-13 ca ben creede que por al / non ousaria eu provar, / mia senhor, de vosco falar||99.5-6 ca provarei / d’alhur viver||104.9 Provar quer’eu de lho dizer / a mia senhor aqueste ben||201.9-10 non provarei eu mentre vivo for / de lle fogir||201.15 non quer’eu ja provar de me partir / d’u fordes vós||240.13 e por én non / me sei consello nen sei ora ben / se prove d’ir i, se non||440.19-20 Mais esto non quer’eu provar, sennor: / de me quitar d’atender voss’amor||819.1-2 – Por Deus, amiga, provad’un dia / o voss’amigo de vo-lh’assanhar||1071.7-8 Toda via ben sera de provar / de m’ir||1263.9-10 por quanto provei / de m’end’alongar||1486.22 e ela quis provar de s’ir
punhar de ~ puinhar de
56.11 pero punhades vós de o negar||94.24 e punnarei de me partir / de quen me quiser preguntar / por mia sennor||103.16 primeirament’, e punho de lhis fogir;||107.12 dizen que punhe d’endurar / meu mal quant’endurar poder||226.9-10 De querer ben outra moller / punnei eu á i gran sazon||226.18 punnei eu muito de fazer / o que a vós foron dizer||258.1 [M]uito pun[n]ei de vos negar, / sennor fremosa, o gran ben / que vos quero||264.1 Punnar quer’ora de fazer / a meus ollos mui gran prazer||303.10 pero que punna de me fazer mal||310.3 e que sempr’eu punnei de a servir||310.9 E, se m’eu dela soubesse guardar / quando a vi, punnara de guarir||339.1 Oimais quer’eu punhar de me partir / daqueste mund||356.1-2 Pois ouvi o mal que eu sofro, punnei / de o negar||372.2 sempr’eu punhei de me guardar que non / soubessen qual coita no coraçon / por vós sempr’oue||409.23 Mais aqui á mester sabedor[ia] / máis ca esforç’en punnar d[e fazer] / a mia sennor serviço toda via||437.2 que sempre punnei de servir||440.11 e que me punne mui ben de partir / de vos amar||440.17 e que me punne [mui] ben de quitar / de vos amar||446.1 Sempr’eu punhei de servir mia senhor / quant’eu máis pud’, ...||446.8-9 e sempre punhei / de a servir||614.1 Por Deus, punhade de veerdes meu / amig’, amiga, que aqui chegou||658.4 E sempr’eu punhei de lhi mal fazer||690.19 Sempr’eu punhei de mia madre servir / máis por esto ca por outra razon||748.6 Punh’el-rei ora de lhi fazer ben||750.3 nós, as meninhas, punhemos d’andar / con nossas madres||769.21 e punharon de s’afeitar||798.9 tanto punha de me servir / o senhor do meu coraçon||815.5  punharei ja de vos non querer ben||832.9 mais punhade de vos viirdes cedo||865.2 Porque no mundo mengou a verdade, / punhei un dia de a ir buscar||887.2 nen quedo d’andar punnando / como podesse fazer / per que vossa graç’ouvesse||907.7 De punhar de lhi nunca [ja] / querer algũa vez mi praz||938.3 Boa senhor, o que me foi miscrar / vosco por certo soube-vos mentir / que outra dona punhei de servir||951.8 punhei de as cousir||967.2 A mia senhor, que eu sei muit’amar, / punhei sempre d’o seu amor gaar||1004.16-17 ca sempre punhou / de me servir||1036.13-14 El punhará muit’e fara razon / de lhas filhardes quando vo-las der||1088.7 pero punhan de m’apartar / se poderán de min saber / por qual dona quer’eu morrer||1090.7 Pero punho sempre de preguntar||1128.17 pero sempr’eu punhei de a servir||1228.2 O meu amigo, ... / punha sempr’, amiga, de me veer||1228.3 e punh’eu logo de lhi ben fazer||1231.9 punhen ora de lhi fazer prazer||1246.8 mais punharei eu ja de me vingar / do que m’el fez||1247.14 E quen molher de coraçon quer ben, / ..., punha de s’encobrir||1288.15 punharei sempre ja de vos servir||1334.6 d’Alvar Rodrig[u]iz punha de saber / se fode ja este mouro tan moço||1447.11 logo punhan de lho parti[r]||1500.6 punhade d’ir adeant’ũa vez||1500.20 e, pois punhastes sempre d’ir atras||1500.21 ar punhad’agora d’ir adeante||1531.3 [se]quer ora punhade de mi dar / tal recado||1613.19 e punhade logo de o encobrir
707.8 e puinharei de lhe fazer prazer / por quanto me non quis leixar morrer||1595.4 e puinhei eu de vo-lo emparar
quedar de
634.20-21 non quedarei ar, meu ben e meu lume, / de chorar sempre||1472.19 pero non quedarán de vos ferir / de todas partes
queixar(-se) de
42.22 Por quantos eu vejo d’Amor queixar||138.30 Pero, entanto com’eu vivo for, / queixar-m’-ei sempre de vós e d’Amor||138.30 queixar-m’-ei sempre de vós e d’Amor||146.10 que vos eu nunca mereci pesar / de que me vos con dereito queixedes||244.3 e, pois vos desto queixades de||244.6 Pois vos de min non queixades por al||244.8-9 e vejo que vos queixades por én, / sennor de min e meu ben e meu mal||259.14 e, pois Deus tanto ben vos fez, sennor, / de vos amar non me vos én queixedes||382.15-16 Ca non sei omen que se mal non queixe / do que m’eu queixo, d’aver sempre mal||385.7 Sempre m’eu d’Amor queixarei||432.7-8 E non me poss’eu queixar con razon / d’Amor nen d’outre||432.7-8 E non me poss’eu queixar con razon / d’Amor nen d’outre||432.7-9 E non me poss’eu queixar con razon / d’Amor nen d’outre, ... / senon de Deus||433.13-14 Mui gran dereito faç’en me queixar / de vós, sennor, eno meu coraçon||486.2 Cirola oi andar-se queixando / de que lhi non d[av]an sas quitações||637.1 Ouç’eu muitos d’Amor que[i]xar||726.1 O meu amigo que[i]xa-se de||883.3 mais d’ũa cousa me devo queixar||968.19 se s’ela de min queixar / de nulha ren que dissesse, / en sa prison quer’entrar||968.19-20 se s’ela de min queixar / de nulha ren que dissesse, / en sa prison quer’entrar||971.6 por que vos queixades ora de min / por meus panos, que vos non quero dar?||1038.9 ca el anda-se dequeixando||1073.4 mais dereit’ei en me queixar d’Amor||1073.8 E nunca m’eu a mia senhor irei / queixar de quanta coita padeci / por ela||1073.10 mais d’Amor sempre a queixar-m’averei||1073.15-16 mais queixar-m’-ei no meu coraçon / d’Amor||1111.5 e por esto non sei / se me devo de vós queixar, senhor, / máis destas coitas que ei||1111.5-6 e por esto non sei / se me devo de vós queixar, senhor, / máis destas coitas que ei, se d’Amor||1111.20 E, por Deus, fazede-me sabedor / se m’ei de vós [a] queixar, se d’Amor||1111.20 E, por Deus, fazede-me sabedor / se m’ei de vós [a] queixar, se d’Amor||1310.1-2 Amor, a ti me ven[h]’ora queixar / de mia senhor||1311.2 O vosso amigo, ... / vi, amiga, de vós muito queixar / das grandes coitas||1329.3-4 vej’eu el queixar / de qual deosto lhi de vós recrece||1407.1-2 Don Marco, ve[j]’i eu muito queixar / Don Estevan de vós||1514.9 se vos én pesar / de que me queix’, [é] en vosso poder / o melhor que podedes i fazer||1659.1-2 Martin de Cornes vi queixar / de sa molher a gran poder
querer de 'preferir'
267.15 Mais, cativ’, eu de mellor que querria / de poder eu na terra guarecer / u a cuidass’eu a poder veer / dos mil dias ũa vez en un dia?||1332.33-34 e el queria de vós, desarreigado, / de vos aver assi [mal] espeitado / com’oj’el é pelo maior juiz
quitar(-se) de
Con esta rexencia, quitar(-se) presenta diversas acepcións
70.14 mais o vosso fremoso parecer, / ..., / me quitou ja de mi-o Deus nunca dar||70.15-16 E quitou-me por sempre, mia sennor, / per bõa fe, de nunca eu saber / sen veer-vos, sennor, que x’é prazer||128.22-23 por én, non devi’a quitar / os seus ollos de a veer||128.26 porque os quitaria d’i / por tal cuit’aver come mí||132.29-30 pois que me Deus non quer quitar / d’en vós cuidar||134.24 Deus!, como pod’o coraçon quitar / de vós||134.24 Deus!, como pod’o coraçon quitar / de vós, nen os ollos de vos veer||136.1-2 O que consell’a min de m’eu quitar / de mia sennor||150.20 E, poi-la eu vi, sempre a vi punnar / en me de seu preito e de sí quitar||150.20 E, poi-la eu vi, sempre a vi punnar / en me de seu preito e dequitar||166.15 o por que m’ajan de saber / quan gran sandece comecei, / e de que me non á quitar / nulla cousa se morte non,||264.13-14 mais non os quise Deus quitar / de grand’afan e de pavor||264.13-14 mais non os quise Deus quitar / de grand’afan e de pavor||712.13 Que a dur quitou de meus olhos [os] seus||898.7 que non queria sen sennor viver / com’or’assi me foi d’amor quitar||909.16 cuidei-me de coit’a quitar||1053.5-6  quitade ben o coraçon /  de min e ide-vos enton||1071.8 mais des quand’eu de vós quitar / os meus olhos non dor[mirán]||1084.3 A maior coita que Deus quis fazer, / senhor fremosa, a min a guisou / aquel dia que me de vós quitou||1104.3 Senhor fremosa, oi eu dizer / que vos levaron d’u vos eu leixei / e d’u os meus olhos de vós quitei||1147.5-6 e non os poss’end’eu quitar / estes meus olhos de chorar||1237.39 e, pois el entende o ben e o mal / e por esto non na quita de
1.14 Amor, de tod’al fui quitar / senon, de vos servir, punhar||1.14-15 Amor, de tod’al fui quitar / senon, de vos servir, punhar||66.13-14 no’me quitará ren, eu ben o sei, / de vos querer assi se morte non||142.6-7 todos maravillados son / de non poder meu coraçon / per algũa guisa quitar, / por tod’esto, de vos amar||699.14-15 Nen nunca o meu coraçon / nen os meus olhos ar quitei / de chorar
1332.8-9 – [E]stevan da Guarda, pode quitar / qual judeu quer de peitar os senhores
486.14 e pero digo-lh’eu que [o] mal é / de quen o el quitou muitas de vegadas.||1539.3-4 e quitan come mesnada /  d’el-rei ou de Don Fernando||1539.3-4 e quitan come mesnada / d’el-rei ou de Don Fernando
61.19-20 E vedes que me faz assi quitar / de máis daquesto end’ela fazer||67.22-23 logo mi averei a quitar / de nunca ja cuita sentir / enos dias que eu viver||69.3 assi m’ar quit’eu de querer / al ben, enquant’eu vivo for, / senon||69.13-14 ca me vos non quit’eu por én / de vosso vassalo seer||70.2 que eu me quite de vos ben querer||70.10 ca logo m’eu quitaria d’aver / gran cuita e de vos fazer pesar||70.10-11 ca logo m’eu quitaria d’aver / gran cuita e de vos fazer pesar||315.19-20 nen quitarei, ... / de vos servir, sennor, e vos amar||331.5-6 pero, senhor, non m’én quer’eu quitar /  de vos servir e vos chamar «senhor»||337.13 E de chorar quitar-s’-ian os meus / olhos||409.18 ca sei ca me diria / que me quitasse ben de a veer||436.2 Des oje-mais me quer’eu, mia sen[n]or, / quitar de vos mia fazenda dizer||440.20 de me quitar d’atender voss’amor||562.1-2 Punh’eu, senhor, quanto poss’en quitar / d’en vós cuidar este meu coraçon||681.21 quitade-vos vós de cuidardes ja / o que cuidades||898.3 e, porque m’ora quitei de trobar, / muitos me teen por quite d’amor||963.17 E disse-m’ela: «Tenh’eu por melhor / de vos quitardes, ca prol non vos ten, / d’amardes min, pois mi non é én ben»||1032.8-9 Per nulha ren non me posso quitar / de falar vosc’, ...||1096.8-9 E des enton, por quantos se quitaron / d’amar, por én travou en min Amor||1116.6 e quitar-m’-ia de lh’al demandar||1377.10 ca se quitou de se comprar||1515.1 Lourenço, pois te quitas de rascar / e desemparas o teu citolon||1516.2 Ora quer Lourenço guarir, / pois que se quita de rascar
44.3-4 pois me fez quitar / d’u ela é||49.6 U vos eu vi fremosa estar / e m’ouvi de vós a quitar||63.23-24 agora quando m’eu quitar / aqui de vós||83.28 tan grave me foi de sofrer / de m’aver de vós a quitar!||99.24 e Deus morrer / me leix’u m’eu de vós quitar!||134.5 enton me cuid’eu de vós a quitar||161.2 Par Deus, sennor, en gran coita serei / agora quando m’eu de vós quitar||211.12-13 porque me log’i non quitei / d’u a non visse||226.1-2 Punnei eu muit’en me quitar / de vós, fremosa mia sennor||247.2 quando m’eu de vós quitei||252.25-26 E non me poss’end’eu quitar / de lle fazer este pesar||288.8 Porque entendo que vos prazera, / m’averei ora de vós a quitar||313.10 e, pois d’ali me non ousei quitar, / chorei [tan] muito d[estes] o[llos] m[eus / que non vi ren||319.7 e sempre ll’eu gran ben querrei, / e dereit’é d’assi morrer, / de que m’eu podera quitar / se m’ende soubesse guardar||352.8-9 pois que eu ben sei / que de mia sennor muit’amar / non ei poder de me quitar||365.1-2 Quant’á, senhor, que m’eu quitei / de vós, tant’á que d’al prazer / non vi||367.8 Esto me fez viver de-la sazon / que m’eu quitei d’u era mia senhor||370.1-2 Quando m’eu mui triste de mia sennor / mui fremosa sen meu grado quitei||403.2-3 Muito ando triste no meu coraçon / porque sei que m’ei mui ced’a quitar / de vós||403.14-15 ca mi avẽo assi outra vez ja, / mia sennor fremosa, que me quitei / de vós||404.13 E des que m’eu de vós quitei||418.8 Pois vos eu quero mui gran ben / e me de vós ei a quitar||418.11 pois me de vós ei a quitar||596.7 Dissestes-mi, u vos de min quitastes: / ... ||680.21 ca mi diss’el u se dequitou||738.1-2 Amigas, quando se quitou / meu amig’un dia d’aqui||771.16 mais ben se quite de meu preito ja||787.6 ou se guariu do pesar / grande que ouv’en se dequitar||787.15-16 e todo foi por quanto se quitou / de||886.24 pois me de mia senhor quitei||899.2-3 Quantas coitas, senhor, sofri / por vos veer e me quitei / de vós e vosco non morei!||901.14 Que ledo me fezera ja / quando s’Amor de min quitou / un pouco que mi a min leixou!||963.9 quitade-vos, amigo, de mal sén / e non amedes quen vos non quer ben||973.3 u me de mia senhor quitei||976.2-3 Nunca tan gran coita sofri / com’ora quando me quitei / de mia senhor||1053.3-4 e, pois vos queredes quitar / d’aqui, vedes que vos digo||1080.1-2 De-lo dia’n que m’eu quitei / d’u mia senhor é morador||1080.6-7 ca me quitei a meu pesar / d’u ela é||1115.2 des quando m’ora eu de vós quitar||1122.4 ante que se de min quitasse||1377.2 Un cavaleiro se comprou / pera quitar-se de Jaen / u jazia pres’, ...||1445.20-21 maes estou / que se perdia convosc’e quitou- / -se de vós||1457.1-2 Comendador, u m’eu quitei / de vós e vos encomendei / a mia molher
35.8 Assi me podera de mal quitar / se El ouvera de meu be[n] sabor||265.7  ... e, se m’aquesto non der / me dé por me de gran coita quitar||368.5 querrei-me de mui gran medo quitar / que ei dela||1281.15-16 e ora jura que ja se quitasse / de gran sandic’en que m’ante falava
179.22-23 E por qualquer destas me quitaria / de mui gran coita que sofr’e sofri / por ela
recear de
81.3-4 e o que muito receei / de mi avĩir todo mi aven||417.4-5 dizen-mi ora que mi-o aguis’assi / Nostro Sennor como m’eu receei: /  de vos casaren||722.3 ca receei de mi querer gran ben / como m’el quer polo que vos direi||1282.13-14 Pero, amiga, sempre receei / d’andar triste quando gran prazer vir
riir(-se) de
115.14 e aver-s’-á de nós e del riir||1363.3 riiu-s’el-rei e mia esposa de||1635.5 e de bu[r]las, cuid’eu, ri[i]r-s’end’ia / quen lhe dissess’aqueste meu cantar / a dona gaia do bon semelhar||1668.20 non se ria pois de vós na pousada / este marido que vos ten coitada
1362.8 ca ja non trag’a sela /  de que riiu a bela
rogar de
255.4 pero quero-vos rogar d’ũa ren||423.4 pois mi a min Deus non quis nen mia sennor, / a que roguei de me del amparar||1031.2 Amigo, veestes-m’un di’aqui / rogar d’un preit’, e non vos fig’én ren / porque cuidava que non era ben
saber de
6.8 ja eu chus non a negarei, / vel saberan de quen tort’ei||88.23 Non o queredes vós creer, / ca nunca soubestes d’amor||256.16-17 Mais non vos faç’eu saber / de quanto mal me faz Amor / por vós||384.3-4 – Vaasco Martĩiz, pois vós trabalhades / e trabalhastes de trobar d’amor, / de que agora, par Nostro Sen[h]or, / quero saber de vós||491.19 e sabe d’arte do foder||612.4 ca d’outra sei eu ja por verdade, / a que vós atal pedra lançastes||612.9 ca d’outra sei eu ja ben por certo, / a que vós [a]tal pedra lançastes||612.14 ca d’outra sei eu, que ben sabia, / a que vós [a]tal pedra [lançastes]||1110.1 Os que non aman nen saben d’amor / fazen perder aos que amor an||1377.8 Tan pouco soub’el de mercar / que nunca eu tan pouco vi||1393.9-10 E pero mui boo maestr’achou i / qual no mund’outro non pôd’én saber / de castoar pedras||1393.9-10 E pero mui boo maestr’achou i / qual no mund’outro non pôd’én saber / de castoar pedras e de fazer / mui bon lavor de caston outrossi||1420.7 ben tanto sabes tu que é trobar / ben quanto sab’o asno de leer||1442.25-26 mais ũa cousa sei: / de tod’omen que entendudo for / non avera en teu cantar sabor||1496.8 [E], com’el sabe d’agoir[ar]ia||1502.10 sabed’u é de quen vo-lo disser||1583.20 mais-lo que sabe molher ben querer / ben quanto sab’o asno de leer||1589.6-7 que ben vos juro que non sei / máis que ũu asno de foder||1657.9 pero (cousa que eu ben sei) / non sab’el muito de trobar
saber mandado de
37.13-14 é tan alongada / de min que non sei mandado / dela nen de mia fazenda||171.8 Log’el sabera mandado de min / ali u for
saber parte de
263.8 Non ar soube parte d’afan / nen de gran coita nulla ren / o que non||263.8-9 Non ar soube parte d’afan / nen de gran coita nulla ren||672.1 Tanto sei eu departe quant’é de meu coraçon||672.10 De min nen de mia fazenda non poss’eu parte saber||672.10 De min nen de mia fazenda non poss’eu parte saber||695.4-5 nulha parte non sabedes /  de quan muito mal, amigo, / sofro se falardes migo||695.4-7 nulha parte non sabedes / de quan muito mal, amigo, / sofro se falardes migo, / nen de com’ameaçada / fui un dia pola ida||1092.30-31 e non sei, / per bõa fe, nulha parte de min||1525.1-2 De qual engano prendemos / aqui non sab’el-rei parte
sair a mal de
1632.27-28 a mal lhe salra / de ben nen mal dizer
salvar(-se) de
Con esta rexencia, salvar(-se) presenta diversas acepcións
460.12 pero de tanto ben a salvarei
460.15-16 – Senhor, mui ben me vos fostes salvar / de pena veira que trager vos vi||483.20 E por end’é gran traedor provado, / de que se ja nunca pode salvar
seer mester de
24.30-32 é, pois atal / ventura ei eu, mui mester / de morrer, pois a vós proug[u]er||35.6-7 e pois ora non quer / que vos veja quando m’é máis mester / mia senhor fremosa, de vos veer||66.30-31 ca me sera, mia sennor, máis mester / de veer-vos, se end’a vós prouguer||96.14 e, se lh’ome aquesto non faz, / de máis viver non lh’é mester||304.8-9 ca non m’é mester / d’eu viver máis se seu ben non ouver||338.19 ca de viver máis non m’era mester!||421.16-17 ca m’é mui mester / de mi-a dar El||421.19-20 E, se El sabe que m’é mui mester / de mi-a dar, El mi-a dé se ll’aprouguer||563.15 De mi valerdes era mui mester / porque perço quanto vos [eu] direi||734.15-16 e dixi-lh’eu que non lh’era mester / de falar i||1064.18-19 E, se mi Deus quiser fazer / este ben, que m’é mui mester, / de a veer||1074.39-40 ca vos non é mester / de dizerdes de bõa dona mal||1213.10 ca ja m’end’eu o máis do preito sei / e non vos é mester de mi-o negar||1246.15-16 nen vos era mester / de a fazer||1459.7 De fazer filhos m’é mester
seer pecador de 'cometer o pecado de causar sofremento a alguén'
168.5-6 de que seredes, mia sennor / fremosa, de min pecador||545.13-14 mais, par Deus, senhor, seeredes / de min pecador||1310.16 por quen / me quis matar e me teve en desden / e de mia morte sera pecador
sentir-se de
891.10 [S]e se d’amigo sentisse, / mal aja quen a ferisse||1329.12-13 ca entend’el que se dev’a sentir / de mal dizer||1408.22 E non lhi fazen mal de que se sença
servir-se de
483.11-12 pois que se de quant’el foi lazerar / serve Don Pedro e non lhi dá én grado
soer de
1622.15-16 e da Triidade, per u soia / d’ir, mandade que se guard’el mui ben||1675.16 «Cada que vos deitades, / que esturnudos soedes d’aver?»
sofrer de
83.27-28 tan grave me foi de sofrer / de m’aver de vós a quitar!||92.22-23 de qual, desejando seu ben, / me faz o seu amor sofrer||353.4-5 de pran aquesto lle non sofrerei: /  d’eu estar muito que a non veja||353.6 Sofrer quero de nunca lle dizer / qual ben lle quero no meu coraçon||436.18-19 e, pois vos praz, oje-mais sofrerei / de vos non dizer ren||654.7 Sofrer-lh’-ei eu de me chamar «senhor» / nos cantares que fazia d’amor||820.5-6 ca ben é de vos sofrer eu /  de dizerdes ca sodes meu||1034.13-14 Muito mi sera grave de sofrer / d’aver quen mi quer ben mal a querer||1348.19 ben sofren i de trabalh’e de pẽa||1348.19 ben sofren i de trabalh’e de pẽa
teer en coraçon de
216.20-21 e Deus cofonda min por én / e vós, sennor, e eles, e quen ten / en coraçon de me vosco mezcrar
teer en poder de
1468.9-11 u ést’aquela que sa vida ten / en seu poder, ... / como ela ten de
teer fiuza de
1620.8-10 «Mui gran fiuza tenho, / ..., / de dardes cima a todo seu preito»
teer por ben de ~ tẽer por ben de
542.5-6 que pecados foron os meus, / que nunca tevestes por ben /  de nunca mi fazerdes ben||555.9-12 teede ja por ben, senhor, / ..., / de vos querer de min doer / ou de me leixardes morrer||568.3-5 teede por ben, ... / en galardon de quanto vos servi, /  de mi teer puridade, senhor||812.28 des aqui / terriades por ben de vos nembrar||1173.2 Que muito ben fez Deus a mia senhor / se por ben ten de lh’eu gran ben querer
555.15-18 perdi, tẽede ja por ben, / senhor, ... / de vos querer de min doer / ou de me quererdes valer
teer por razon de ~ tẽer por razon de ~ teer per razon de
115.29-30 – Paai Soarez, tenh’eu por razon / de pojar ja o vilão grodon||156.5-6 en que teedes por razon / de me leixar morrer d’amor||552.4-5 siquer teede por razon, / senhor fremosa, de vos non pesar / de vos veer||555.3-5 por Deus, teede por razon, / ..., /  de vos querer de mí doer||555.3-6 por Deus, teede por razon, / ..., / de vos querer de mí doer / ou de me leixardes morrer||589.13-15 Ca sei que non terrá el por razon, / ..., / de m’ousar veer nen chamar «senhor»||923.9-11 E terria por gran razon, / ..., / d’averdes oje, qual eu ei, / coita no vos[s]o coraçon / de viver migo||1322.18 terrá por razon (...) / de põer i outro juiz melhor||1570.15-16 non tenh’eu por razon / d’as molheres todas caeren mal / por end
244.11-12 Sennor, se vós tẽedes por razon / d’eu por aquesto ja morte prender, / non ei eu quen me de vós defender
1383.3-4 pero dous nojos per razon / tenh’eu de chos omen sofrer
temer de
32.9-10 Muit’i a aver gran pavor / ei dereit’, e en me temer / d’Amor||46.17-18 e máis temi / de vos pesar én ca morrer / como ora por vós morrerei||74.6 tal me ten ja que non ei eu sén / de me temer de neun mal||118.6 sennor, agora vi /  de vós quant’eu sempre temi||796.4 – Ai madre, de vós se temia, / que me soedes por el mal trager||901.2 Ora começa o meu mal, / de que ja non temia ren||1004.23 de sa fala non ei ren que temer||1032.9-10 e sempre me temi / de mo saberen||1100.23 se non foss’esto de que me tem’i, / non vos dig’ora que o non faria||1114.8-9 porque m’ei de guardar e de temer / de mi-o saberen||1128.3 ca me temia de seu desamor||1648.9-10 Eno mundo non sei eu trobador / de que s’ome máis devess’a temer / de x’el mui maas tres cobras fazer||1656.7 Non me tem’eu ja de grand’espadada / que del prenda nos dias que viver||1656.9 nen s’ar tem’el de nulha ren doada / que eu del lev’a todo seu poder
tolher de
Con esta rexencia, tolher presenta diversas acepcións
88.28 e toll’a min de vós pavor||126.10-11 e non os poss’end’eu tolher / nen o coraçon de cuidar / en vós||130.4 al me tolle de que me faz peor!||1071.5 e des quand’eu ora de vós tolher / os meus olhos non [dormirán]||1350.12 non quer Vela de sobre sí tolher||1389.15 ca mui ben as barata / de mui gran terra que ten ben parada, / de que lhi non tolhe nulh’ome nada
605.9 mais vedes quen / me tolhe de vos non valer||900.25-26 e que nunca possa toller / estes meus ollos de chorar
tornar de
489.24 e ouveron tal pavor / que os seus panos d’arraizes / tornaron d’outra color
trabalhar(-se) de
Con esta rexencia, trabalhar(-se) presenta diversas acepcións
1447.8 Os que trabalhan de servir / el-rei por tirar galardon
36.25 e se non trabalha d’al||384.2 – Vaasco Martĩiz, pois vós trabalhades / e trabalhastes de trobar d’amor||384.2 – Vaasco Martĩiz, pois vós trabalhades / e trabalhastes de trobar d’amor||461.32-33 que nunca se trabalhassen / ja máis de o gua[re]ceren||581.2 Amiga, sei eu ben d’ũa molher / que se trabalha de vosco buscar / mal a voss’amigo po-lo matar||581.13-14 Ela trabalha-se, á gran sazon, / de lhi fazer o vosso desamor / aver||600.2-3 Amig’e fals’e desleal, / que prol á de vos trabalhar / de na mia mercee cobrar?||879.20 pois na cort’omen non livra por al / ren se de dar non se trabalh’e d’al||879.20 pois na cort’omen non livra por al / ren se de dar non se trabalh’e d’al||926.9 e ja me trabalhei de os cousir||991.11 e nunca se d’al trabalhou||1407.4-5 que vos nunca quisestes trabalhar / de o veer nen o vistes||1474.9-10 ca diz que non sab’u x’á de morrer, / e por aquesto se quer trabalhar / a como quer de se desto guisar||1476.2 e trabalhar-s’-á de vos enganar / o albergueiro
trameter de
1420.4 e vejo-te de trobar trameter / e quero-t’eu desto desenganar
trobar de
384.2 – Vaasco Martĩiz, pois vós trabalhades / e trabalhastes de trobar d’amor||444.3 Pero eu vejo aqui trobadores, / ..., / que troban d’amor por sas sennores||866.11 log’eu con amores i vou cantando / e log’ali d’amores vou trobando||1119.1 Os namorados que troban d’amor / todos devian gran doo fazer||1119.11 nunca pois de sa morte trobaron||1241.2 Amigo, sei que á mui gran sazon / que trobastes sempre d’amor por mí||1329.5 u lhi fostes trobar de mal dizer||1434.13 eu vos farei que nen un trobador / non trobe en talho senon de qual for||1466.5-6 mais trobar-vos-ei / de muitas cousas que vos eu direi||1466.9 vedes por que non / vos trobei d’Acri nen desse logar||1501.12 ca ben trobamos d’escarnh’e d’amor||1501.12 ca ben trobamos d’escarnh’e d’amor
vencer(-se) de
3.2 Mui gran temp’á, par Deus, que eu non vi / quen de beldade vence toda ren||259.11 que quantas donas eno mundo vi / de parecer todas-las vós vencedes||259.11-12 que quantas donas eno mundo vi / de parecer todas-las vós vencedes, / e de bon prez e de falar mellor||259.11-12 que quantas donas eno mundo vi / de parecer todas-las vós vencedes, / e de bon prez e de falar mellor||304.13-14 Porque lle fez as do mundo vencer / de mui bon prez||304.13 Porque lle fez as do mundo vencer / de mui bon prez e do que vos disser / de parecer mui ben u estever,||384.27 eu trobo pola que m’en poder ten / e vence todas de parecer ben||628.5-6 assi de fea come d’ẽatidade / non vos vence oje senon filha d’ũu rei||628.5-6 assi de fea come d’ẽatidade / non vos vence oje senon filha d’ũu rei||765.5  de parecer venceu quantas achou / ũa moça que x’agora chegou||924.4 de tod’esto me poden vencer ben||924.6-7 ca todo-los deste mundo eu venci / d’amar, amando a que m’en poder ten||924.18 Pero de atant’amar, a meu sén, / máis de quantos outros Deus quis fazer / ..., / venço-os eu querendo-lhi gran ben||1187.16 mais, pois vos outra ja de min venceu||1258.7-8 Pois que o cendal venci / de parecer en Valongo||1408.8 E non depart’en ren de que se vença||1420.16 – Lourenço, serias mui sabedor / se me vencesses de trobar nen d’al||1420.16 – Lourenço, serias mui sabedor / se me vencesses de trobar nen d’al||1519.15-17 De parecer e de falar / e de bõas manhas aver, / ela non a pode vencer / dona no mund’, a meu cuidar||1519.15-17 De parecer e de falar / e de bõas manhas aver, / ela non a pode vencer / dona no mund’, a meu cuidar||1519.16-17 De parecer e de falar / e de bõas manhas aver, / ela non a pode vencer / dona no mund’, a meu cuidar||1612.7 quen a meu cuu concela posesse, / de parescer ben vencer-vos-ia||1613.4 que donzela de parescer vencesse
vingar-se de ~ vengar-se de
364.15-16 non vos quis El muito tardar / que se non quisesse vingar / de mí u eu tal dona vi||501.10 e de tal guisa se vingou de min||1224.7-8 E ben vos per-vingaredes / de mí se eu con alguen / falei por vos pesar én||1256.14 – Amig’, en poder sodes meu / se m’eu de vós quiser vingar||1470a.6-7 e por meu mal se me deten, / por vingar-vos, mia sennor, ben / de min se vos faço pesar||1470b.6-7 e por meu mal se me deten, / por vingar-vos, mia senhor, ben / de min se vos faço pesar||1608.21 que ja sempr’aja de que se vingar
265.15-16 fez-mi-o por se vengar / de
Algunhas expresións verbais ou frases doutro tipo, en especial con aver, son tan frecuentes que poden formar parte do grupo de rexencias (verb. + CD + de)
aver amor de
23.16-17 e quant’eu máis viver tant’averei / maior amor de vos servir||800.13-14 que nunca de min ajades / amor||800.18 non ajades de min amor
aver ben de
65.22 se eu de vós algun ben non ouver||82.2 Muitas vezes en meu cuidar / ei eu gran ben de mia sennor||83.2-3 que muito ben non desejei / aver de vós||100.1-2 Se Deus me leixe ben aver / de vós, senhor, e gradoar!||117.4 e quen deseja muit’ata[l] moller / de que non cuida ja máis aver ben||117.22 eu que non cuido mentre vivo for, / sennor fremosa, de vós ben aver||117.25-26 por algun ben que eu de vós cuidasse / aver||137.12 ca, pois vos vejo, de tod’eu ben ei||180.15-16 porque mi faz gran ben querer / vós de que nunca pud’aver / ben||194.24 se vo-l’eu vin dizer / por ben que nunca de vós coid’aver||221.2 se Deus me leixe de vós ben aver||224.1 Se Deus me leixe de vós ben aver||233.9 que ja non posso, ... / d’al aver ben nen mal se dela non||278.20-21 ca sen ela non poss’eu ben aver / eno mundo nen de Nostro Sennor||315.2 se Deus me leixe de vós ben aver||317.10-11 fui ben querer / atal dona, de que non poss’aver / ben||318.1-2 Coit’averia se de mia sennor, / quando a visse, coidasse aver ben||319.3-4 ũa dona de que ja sei / que nunca posso ben aver||352.4 se de mia sennor non ei ben||352.16 se ben non ei de mia sennor||375.12 pois mal nen ben de vós non ei d’aver||375.18 pois eu de vós mal nen ben non ouver||376.10-11 pois outro ben de vós de pran / non ouve, sen[h]or||391.18 se non / ouveron nunca d’amor ben / com’eu faç’;...||402.5 se poderia de vós aver ben||433.3 pois de vós non ei ben||433.5 se non ouver de vós ben||435.12 mais morrer / cuido por vós se de vós ben non ei||511.12 ca tan muito desejei / aver ben de vós, senhor||514.5 mais non con asperança / d’aver de vós ben||518.14 E sol non met’eu en cuidar / de nunca de vós aver ben||597.5 porque non cuida deben aver, / viv’en coita, coitado per morrer||597.19 ca, se cuidasse deben aver, / ant’el queria viver ca morrer||682.4-5 Vistes u jurou que non ouvesse / nunca de min ben se non veesse||746.6 mais ando-me por én sandeu / por quanto mi faz cuidador / d’aver eu ben de mia senhor||808.4 que Jesu Cristo nunca mi perdon / nen de vós ben nunca me leix’aver||812.8 E, se eu ben de vós podess’aver||856.7 non aver ben de vós per nulha ren||856.15-16 E razon era, senhor, d’algun ben / aver de vós||882.15-16 Ai Deus, tal ben quen o podess’aver / de tal sen[h]or qual min en poder ten!||889.2 tant’é o ben que de mia senhor ei||952.14-15 Mal sén é per-desasperar / ome de mui gran ben aver / de sa senhor||956.1 Desej’eu ben aver de mia senhor||978.14-15 gran ben seria / se eu per vós podesse ben aver / de mia sennor||1014.1-2 O meu amigo non pod’aver ben / de mí, amiga, vedes por que non||1035.2 ca non pod’aver ben de||1035.15 porque non ouve ben de min nen á||1038.20 E, como quer que fosse, el querria / aver ja ben de min toda via||1042.9 e sei ben que morr[er]edes por mí / se non ouverdes algun ben de min||1059.5-6 por vós, tenh’eu que seria razon / de mi fazerdes aver algun ben /  de vós, senhor||1063.17 eu viveria muit’a meu prazer / se eu d’Amor ben podess[e] aver||1063.21 essa me soube de guisa guisar / que non ouvess’eu ben d’Amor nen d’al||1063.21 essa me soube de guisa guisar / que non ouvess’eu ben d’Amor nen d’al||1109.6 des i, en como averei de vós ben||1156.5-6 mais, se soubess’eu qual ben el querria /  aver de mí, assi lho guisaria||1156.8-9 e non me diz o ben que quer aver / de min||1239.3 se ouve nunca de vós algun ben||1250.7-8 ca vós quisestes aver aquel ben / de min que vos non podia fazer||1485.16 E, quando máis Joan Airas cuidou / que ouvesse de Mor da Cana ben||1532.3 e vós cuidades que ei de vós ben||1532.3-4 e vós cuidades que ei de vós ben, / que eu non ei de vós, mao pecado||1532.8 D’aver de vós ben and’eu alongado||1532.13-14 e con tal ben qual eu enton, senhor, / ouvi de vós mal dia eu fui nado||1664.20-21 perça quanto ben no mund’ei / d’eu veer e de lhi falar?||1664.20-21 a quen sempr’amei e servi / atal pesar per que des i / perça quanto ben no mund’ei / d’eu veer e de lhi falar?
aver bon grado de
131.1 Nunca bon grad’Amor aja de mí / nen d’al porque me máis leixa viver||131.1-2 Nunca bon grad’Amor aja de mí / nen d’al porque me máis leixa viver||544.4 que mi nunca fez nen ũu prazer / e de que nunca cuid’aver bon grado?||608.4 ca tanto paresc’eu ben / que desto mal grad’ajades vós én / e Deus bon grado
aver coita de
318.10 e, pero ést’assi, / ei tan gran coita d’ir u ela é||599.1-2 Que coita ouvestes, madr’e senhor, / de me guardar que non possa veer / meu amig’...||857.2 Que coita ouvestes, ora, d’enviar / por min?||1189.6 se vos eu fiz no mund’algun prazer, / que coita ouvestes vós de o dizer?||1406.6 e por én á coita de posfaçar||1406.6-7 e por én á coita de posfaçar, / ca non [de] posfaçar endoado
aver coraçon de
30.4-5 porque non á coraçon / de me fazer melhor por én / de quand’én non sabia ren||783.3-4 ja non an coraçon / de dizer ben que soian dizer / [de vós]||1283.5  d’ir ei coraçon / a San Treeçon||1380.8-9 Ouvera el gran coraçon / de seer [i] vingado||1508.3-4 e á coraçon / de pousar vosc’, ...||1508.12-13 e o peon, se coraçon ouver / de foder, foder-vos-á se quiser||1529.27-28 e ouve coraçon / pois de bever
aver culpa de
53.12-13 senhor, nunca eu ja culpa averei / de non amar, ... / senon vós||236.28-29 e, par Deus, ar jurar-ll’-ia mui ben / que nulla culpa i non avia / de m’entender
aver cura de
15.1-2 Vós, mia senhor, que non avedes cura / de m’ascoitar nen de me ben fazer||15.1-2 Vós, mia senhor, que non avedes cura / de m’ascoitar nen de me ben fazer
aver defensa de
627.8-9 E, pois Amor en tal guisa me ten / en seu poder que defensa non ei / de partir morte
aver defenson de
627.14-15 E ben vej’eu, per qual poder en mí / Amor tomou, que non ei defenson / d’escusar mort’, ...||1332.18-19  ... e / que per senhores aja defenson / de non peitar com’outro peitador
aver dereito de
68.2 Ome que gran ben quer moller / gran dereit’á de trist’andar||88.11-12 e log’enton / poderedes dereit’aver / de min qual vos ora direi||140.9-10 e tenno que ei dereit’i / d’amar tal sennor máis ca mí||147.20 de me doer gran dereit’ei / de quen assi for amador||270.6 e dereit’ei de lazerar por én||1199.10 e, se o eu fiz, / nunca del aja der[e]ito nen d’al||1431.10 gran d[er]eit’ei de gaar [muitos] dões||1431.10-11 gran d[er]eit’ei de gaar [muitos] dões / e de seer en corte tan preçado
aver d’erro de
1632.20-21 a mal lhe d’err’an / de ben nen mal dizer do jantar seu
aver desamor de
46.23-24 senhor, quand’eu de vós oer / desamor voss’e [o] tever||1548.9-10 Colheu comigo desamor, / ..., / por que ouvesse desamor / d’alguen por mí
aver desejos de
7.34-35 Pero desejos averei / de vós||24.26 mais non me leixarán / os desejos que de vós ei
aver despeito de
709.2 e á de mí gran despeito / porque non pode falar comigo||968.10 el ouve de min despeito / e mandou-me desafiar
aver doo de
107.3 e an mui gran doo de mí / e non mi poden i valer||111.8-9 que doo non ouvesse / de min||147.6-7 por gran coita que d’amor ei / ja sempre doo averei / de quen dele coitado for||147.6-8 ja sempre doo averei / de quen dele coitado for, / e de quen fillar tal sennor||222.3-4 avede de mí / doo, Sennor||255.19 Avede vós doo de min / por quant’afan sofr’e sofri||267.6 que ouvessen todos doo de||283.7-8 ca doo de mí / averia||286.5  avede vós oje doo de min!||297.8-9 averedes i, / a meu coidar, algun doo de min||354.5 Pois neun doo non avedes de min, / sennor fremosa, grave dia vos vi||413.14 Porque vos nunca podedes perder / en aver doo de min||436.23-24 prenderei morte, pois que Deus non á / doo de min||515.5 cuid’eu, ... / que averiades doo de||1062.5 que ajades doo de min, / mia senhor fremosa, por Deus!||1103.7 mui gran doo averiades de min, senhor||1127.8-9 Doo deviades aver / de min, senhor, per bõa fe||1131.1 Ai Deus, que doo que eu deei / porque se foi meu amig’...||1145.17 «Averei de vós doo [e]no meu coraçon»||1346.4 mais de seu padr’ei gran doo
aver d’uso de
1337.8-10 Sempr’esto ouvemos d’uso / eu e mia madre en nosso solaz: / de perfiarmos eno que nos praz
aver en cor de 'ter vontade de'
30.20 Se me máis ben non fezer / que en cor á de me fazer
aver grado de
34.15 de tal vida non poss’eu aver grado||363.16 se de vós grado non ouver||506.10 E, pois por ben non teedes / que eu aja de vós grado / por quant’afan ei levado / por vós||545.16 ca, vedes, / mui dõado / moir’e de vós non ei grado||853.4 ca inda lh’eu muito graceria / o de que lhi nunca ouvera grado||1284.18 se de Deus ajades grado
aver guarida de
1552.17 que faz viver tal vida / que nen del nen d’outren non a[n] guarida
aver guisado de ~ aver aguisado de
544.1-2 Nostro Senhor, se averei guisado / de mia senhor mui fremosa veer||777.1-2 Avedes vós, amiga, guisado / de falar vosc’oj’o meu amigo
179.2 se eu ouvesse aguisado d’ir i||252.1 Muit’aguisado ei de morrer / e non tenno mia mort’en ren
aver mal de
75.2-3 e non ei al de vós senon / muito mal||375.18 pois eu de vós mal nen ben non ouver||377.3-4 des i ar ei gran mal e desamor / de vós||377.9-10 des i ar ei meu grand’afan e mal / de vós||377.15-16 e non ei se mal non / de vós||416.9-10 pois Deus non quer que aja senon mal / de vós||416.15-16 pois Deus non quer que aja se mal non / de vós, sennor||514.6-7 ca ben sei / que nunca de vós averei / senon mal e viltança||547.8-9 ca no mal, senhor, viv’oj’eu, / que de vós ei!||557.18 e vós, Amor, ajades mal de Deus||724.2 O meu amigo, ... / nunca de min pode aver senon mal||776.3 que prol ten / servir-vos sempre mui de coraçon / sen ben que aja de vós se mal non?||776.9 – Que prol ten el ou que talan lhe dá / de vos servir e amar máis que al / sen ben que aja de vós senon mal?||857.11 e meus desejos e meu coraçon / nunca de vós ouveran se mal non||1226.16-17 – Amiga, vistes amigo / que tan muito mal ouvesse / d’amiga que ben quisesse
aver medo de
17.1 Ei eu tan gran medo de mia senhor / que nunca lh’ouso nulha ren dizer||94.15 Mais gran med’ei de me forçar / o seu amor||94.15-17 Mais gran med’ei de me forçar / o seu amor, ... / de non poder dela partir / os meus ollos||97.8-9 E gran medo soia aver / de morrer eu por mia senhor||126.20 pois estes, de que tal med’ei, / me non leixan de vós partir?||186.24-25 porque ei medo no meu coraçon, / ..., de perder, / meus amigos, quanto vos eu direi||368.9 ca, per bõa fe, á mui gra ... á mui gran sazon / que ei eu [gran] medo de mia senhor / mui fremosa||524.9 E tod[o] aquesto mi fez fazer / o mui gran medo que eu de vós ei||655.10 e, pois de min non á medo||921.4 De tardar máis ca suia, / madr’, ei én ben mui gran medo||937.5 que á de vós mui gran medo / porque non veo máis cedo||1033.14 porque ei medo de mi crecer prez / con el com’outra vegada ja fez||1106.7-8 E non cuidei aver de nulha ren / med’...||1146.9-10 mais, pero que non á medo / de lhi mal fazer mia sanha||1229.8-9 ca de o perder / ei mui gran med’, ...||1231.11 – Amiga, med’ei de prenderdes i / pesar||1276.3-4 – Ai mia senhor, ei gran medo / de tardar||1348.3 non lh’an medo de pico nen de marra||1348.3 non lh’an medo de pico nen de marra||1348.5 nen an medo de lhis poer boçon||1476.28 fic’o seu cuu quebrantad’assi / que ja sempre aja d’espanhoes medo||1480.5 «A[i] Pero Garcia, / gran med[o] ei de Dona Maria, / que nos mataria»||1508.5 ei mui gran medo de xi vos colher / algur senlheira||1545.30 e ja eu lhi fogiria, / mais ei medo de m’acalçar||1598.20-21 nulho medo, ... / non ei de força que me vós façades
O verbo aver aparece sobreentendido na construción con medo de
104.22 Conselho no’me saberei / con medo de xi m’assanhar||135.4 e non lles quer’end’eu falar / con medo de vos pesar én||210.5 mais ei dela tan gran pavor / que lle non ouso falar ren /  con medo de se m’assannar||482.17 Quisera-m’eu fogir logo d’ali, / ..., / con medo de morrer e con al non||737.6 ca non ous’oj’eu por el preguntar /  con medo de mi dizeren pesar
aver mercee de
4.10-11 por Deus, de mí / aja mercee||523.16 pois non avedes mercee de min||592.6 «Ai senhor, id’a mia senhor rogar, / por Deus, que aja mercee de mí»
aver mester de
28.20 nen á de se gardar mester, / senhor, quen Deus gardar non quer||123.22-23 E veede se mi á mester / d’atal parenta ben querer||126.17-18 e por esto non mi á mester / de trabalhar en vos fogir||200.9-10 mester / non m’ouvera per ren de a veer||277.16 E en seu ben per mí seer loado / non á mester de ende máis dizer||407.8 Tan muit’avia mester de saber / trobar mui ben quen por atal sennor / trobar quisess’, ...||598.7-8 ca non á mester / de tal vida avermos de passar||1020.3 – Non vos á mester de mi ren negar||1232.23 mais á mester de lho fazer el ben / creent’, ...
aver pavor de
17.3 e veed’ora de qual ei pavor||17.3-4 e veed’ora de qual ei pavor: / de quen non sabe matar nen prender||53.20-21 e ei mui gran pavor / d’averdes vós en mia mort’a perder / gran mesura||98.7 ca ei pavor de lhi pesar||129.25-26 que ei pavor / de que tẽen, sennor, por mal / de quen a seu ome non val||131.5 ei gran pavor de me fazer levar / coita longadament’e m’ar matar||136.22 mais d’ũa ren ei ora gran pavor / des que a vir este consellador||136.22-24 mais d’ũa ren ei ora gran pavor / des que a vir este consellador: / de non poder min nen sí consellar||173.11-12 valla-me ja contra vós o pavor / que de vós ei||182.13 e rog’a Deus por én / que me faça perder o sén / e pavor que ei de morrer||183.10 se non perder aqueste sén que ei, / mal pecado, de que non ei pavor / de o perder, e o non perderei,||183.10 de que non ei pavor / de o perder, e o non perderei,||189.19-20 mais ei pavor / de pesar muit’a mia sennor||217.9-10 Mais valla-me contra vós, por Deus, i / vossa mesura e quan gran pavor / eu ei de vós||232.22-23 e, se pavor / eu non ouvesse de viver / (o que Deus non leixe seer!), / diria quanto mal prendi / dela||236.12-13 ond’ei mui gran pavor / de lle dizer «por vós moiro, sennor»||256.18 ca m’ei de vós pavor||350.3 mais ei de vós tan gran pavor / que vos direi, mia sennor, que mi aven||350.9-10 e, con pavor, ... / que ei, sennor, de vos pesar fazer, / ei gran coita||355.7 De m’entenderen avia pavor / o que m’eu sei eno meu coraçon||433.11 ca de morrer por vós ei gran pavor / da coita que me fazedes levar||434.10 mais direi-vo-lo de que ei pavor||487.20-21 ca ei gran pavor / de vos vĩir mui toste deles mal||496.11-12 mais ar ei pavor / de mi-a non querer Deus tan cedo dar||524.11-12 e des i por vos dar a entender / que por outra morria, de que ei, / ..., mui pequeno pavor||726.8-9 e diz que á pavor / de m’estar mal se por min morto for||738.7 E pavor ei de s’alongar / d’aqui||754.13 De mia mort’ei mui gran pavor||1002.8 Amor me ten en poder, / e pavor ei de morrer||1014.14-15 mais ouv’i pavor / de mi pesar||1019.1 O voss’amig’á de vós gran pavor||1031.15-16 mais con pavor que ei / de perder eu, amigo, contra vós||1065.3 ca tant’ei de vós gran pavor / que nunca tan grand’ouvi d’al||1065.3-4 ca tant’ei de vós gran pavor / que nunca tan grand’ouvi d’al||1075.22 con pavor que ei d’alguen||1082.8-9 ca ei de vos pesar / pavor||1106.2-3 e pavor / ouvi d’estar con ela mui peor / ca estava||1131.7 Ali ouv’eu de mia morte pavor||1231.23-24 – Con voss’esforç’, amiga, pavor ei / de perderdes voss’amigo||1272.19-20 Veja-se vosc’e perderá pavor / que á de vós||1385.12 ca ei pavor d’iren vosco travar||1398.15 E non á ja de sa morte pavor||1523.16 de sa mort’ouv[e] ela gran pavor||1636.16-17 porque an pavor / d’aver sobre-lo seu vosco entençon
O verbo aver aparece sobreentendido na construción con pavor de
220.4 a que non ouse ren dizer / con gran pavor de lle pesar||1088.4 e con pavor de vos pesar / non lhis ouso dizer per ren, / senhor, que vos eu quero ben
aver pesar de
180.1-2 Sennor, queixo-me con pesar / grande que ei de que vos vi||217.17-18 e o pesar / que ei, sennor, de quanto fui dizer||252.7-8 A mia sennor gran pesar á / de que lle quer’eu mui gran ben||259.2 Sennor fremosa, pois pesar avedes / de que vos amo máis ca min nen al||526.11-12 pero sabe Deus que ei gran pesar / de vos amar||651.1-2 Meu amigo, pois vós tan gran pesar / avedes de mi vos eu assanhar||686.2 Disseron-mi ora de vós ũa ren, / meu amigo, de que ei gran pesar||785.1-2 Disseron-mi que avia de mí / o meu amigo queixum’e pesar||975.3-4 que tan gran pesar / avedes de que vos am’eu!||1047.8 Non vos poderia dizer / quant’ei de vos irdes [pesar]||1125.8-9 nunca tamanho pesar vi / com’ei de me partir d’aqui||1591.12 mais vedes de que ei pesar||1672.5 e al oi, de que ei gran pesar
aver poder de
10.19-20 que non ei ja sén nen poder / de m’emparar d’ũa molher||23.2-3 contra vós sõ[o] que non ei poder / de falar convosc||23.28 pois por vós [a]tanto mal me ven / quand’eu non ei ja poder d’endurar||24.10 ca non ei poder d’al fazer||24.11 ca, se d’al ouvesse poder, / aver-vos-ia desamor||27.5 pois ora non ei poder d’ir / i nen poss’én meu cor partir||28.10-11 que poder / non ouve de fazer end’al||28.19 nen ei poder de vos fogir||35.16-17 e convosco non ei / poder de falar, mia senhor||61.9-10 nen ar á o poder / de o saber||64.2-3 Vós me tollede este poder / que eu ei de muito viver||64.4-5 ca, mentr’eu tal poder ouver / de viver, nunca perderei / esta coita||65.10-11 con tod’est’ora non ei eu poder, / per bõa fe, de null’enveja aver / a null’ome de quantos vivos son||70.3-4 de pran cuidades que algun poder / ei eu, sennor, de me vos én quitar?||74.2-3 Tanto me senç’ora ja cuitado / que eu ben cuido que poder / non aja ren de me valer||76.7-9 E pesa-vos porque non ei / eu poder no meu coraçon / d’amar, mia senhor, se vós non||80.15-16 ca, se eu ouvesse poder / de qual dona quisess’amar, / atal sennor fora fillar||83.13-14 e Deus poder / me leix’aver d’i sempr’estar||109.2-3 e non ei poder / de m’encobrir||109.13 Esses vossos olhos me fazen que non ei eu poder de m’encobrir||122.9 E ja desta mezcra [a]tal / de me guardar non ei poder||129.16-17 que poder / non ei de gran cuita perder / per al ja se per vós non for||129.28 pois poder á de lle valer||169.19-20 E, pois Amor á sobre min / de me matar tan gran poder||191.1-2 ja eu non ei poder / de non dizer de quanto mal me ven / por vós||198.26-27 e, des que ouv’esta dona poder / d’o mui gran ben que ll’eu quero saber||204.13-14 ali non ouv’eu siso nen poder / de lhi dizer que por ela morria||214.3-4 Que grave cousa, sennor, d’endurar, / pera quen á sabor de vos veer, / per nulla ren, de non aver poder, / senon mui pouco, de vosco morar||236.16-17 ca sennor ei que m’estrãiaria / tanto que nunc’averia poder / de ll’ar falar||236.16-17 nunc’averia poder / de ll’ar falar nen sol de a veer||239.19-20 ca non ei poder / de ja máis aquesta coita sofrer / do que sofri||242.13-14 pois non ei poder / de veer mia sennor||258.4 mais ja per ren / no[n] ei poder de me guardar / que vos non aja de fazer, / do ben que vos quero, saber||270.4 e non ouv’eu de me guardar poder||300.3-4 que non coidei que ouvesse poder, / per nulla ren, de vos querer mellor||328.2-3 dizedes que non avedes poder / per nulha guisa de mi ben fazer||347.8 E, sabe Deus, quen mui gran coita ten / com’eu tenno non á poder d’estar / que non aja i ja-quant’a falar||352.9 pois que eu ben sei / que de mia sennor muit’amar / non ei poder de me quitar||373.12-14 ca, se non, non averia poder, / ..., / de non falar no vosso ben, sen[h]or||396.13 Mentr’eu d’aquesto ouvess’o pode / (d’aquelas casas que vejo veer / nunca én ja os ollos partiria||475.9-10 – Don Arnaldo, pois tal poder / de vent’avedes, ben vos vai||499.3-4 muit’er sei que non ei poder / de m’agora guardar que non / veja||502.12 e me ben esforcei, / de lho contar sol non ouvi poder||538.5-6 tan grave que non ei poder / d’aquesta coita máis sof[r]er||556.4-5 ja poder non ei / de tan grave coita sofrer||588.5 que non sei eu quen / o veja que non entenda que non / pod’el poder aver d’aver prazer / de nulha ren senon de vos veer||596.2-3 Por Deus, amigo, quen cuidaria / que vós nunca ouvessedes poder / de tan longo tempo sen mí viver!||600.5-6 Ca tanto o trouxestes mal / que non ei, de vos ben fazer, / pero m’eu quisesse, poder||614.19-20 E por aquesto non ei eu poder / de fazer a min nen a el prazer||681.5 Escontra mí cuidades i mal sén, / ca poder ei de m’assanhar assi||681.7-8 E, se cuidades ca non ei poder, / meu amigo, de mi vos assanhar||681.13-14 E, [se] cuidades que poder non ei / de me vos assanhar||685.4 E saberedes que non ei poder / de viver||688.5-6 que non ajades, amigo, /  poder de falar comigo||746.8-9 pero vós ajades poder, / meus amigos, de me valer||788.13-14 que poder / non á de sí nen d’outra conselhar||788.13-14 que poder / non á de sí nen d’outra conselhar||850.3-4 e veerei se ei poder / d’algũa vez sen vós morar||851.4-5 e desto xi m’atou morte, sen poder / que eu aja d’end’al fazer||860.1-3 Amiga, ben [s]ei que non á / voss’amigo nen un poder / de vos falar nen vos veer||932.5-6 ben sei / ca non ei nen un poder /  de o por amig’aver||947.1-2 Dizen, senhor, que non ei eu poder / de veer ben||996.4-5 mais non llo digo, ca non ei poder /  de lle falar en quanto mal me ven||997.19-20 E, meus amigos, non ei eu poder / d’a mui gran coit’, en que vivo, sofrer||999.5-6 ca, sennor, non ei eu poder /  de viver máis sen vos veer||1018.13-14 Nen avera meu amigo poder / de nulha sanha filhar contra mí||1033.1 Non ei eu poder d’o meu amigo / partir, amigas, de mi querer ben||1052.1-2 Ir-vos queredes e non ei poder, / par Deus, amigo, de vos én tolher||1061.1 Eu, mia senhor, non ei poder / de me vós poder qui[tar]||1061.1-2 Eu, mia senhor, non ei poder / de me vós poder qui[tar]||1066.8-9 ca eu ben sei que vós poder avedes / de mi fazerdes, se quiserdes, ben||1081.10 non ei poder de m’én guardar||1091.11 de lhi falar non ei en min poder||1096.23-24 pois non á poder / sobre-los outros de lhi mal fazer||1107.1-2 U vos non vejo, senhor, sol poder / non ei de min nen me sei conselhar||1140.5 E, pois dizedes ca poder non avedes d’al tant’amar / come min||1229.13 E dizede-lhi ca poder non ei / de me partir||1232.3-4 que non á poder / de falar mig’...||1238.2-3 Amiga, dizen que meu amig’á / por mí tal coita que non á poder / per nulha guisa d’un dia viver / se per mí non||1245.1-2 Amig’, entendo que non ouvestes / poder d’alhur viver||1249.5 ca de tal guisa me guardan del ja / que non ei eu poder de fazer ren / por el||1407.12-14 ca x’é el ome que x’á poder tal / ben come vós, ... / de vos dar én pelo vas’a bever||1447.1-2 Os privados que d’el-rei an, / por mal de muitos, gran poder, / seu saber é juntar aver||1492.23 E veed’ora, por Santa Maria, / se ei poder de co[n] el máis guarir||1528.12 mais non avia poder de soltar||1628.4-5 pero ben sei que á poder / de dar grand’alg’a Don Foan||1628.6-7 mais, d’el seer peior, de pran, / do que é, ja non á én poder||1652.8-9 Demais, quen á mui gran poder / de fazer alg’e o non faz
aver prazer de
14.43-44 Que prazer / avedes de me tolher / meu corpo, que vos servia?||51.3-4 porque me parte d’u eu ei / prazer e sabor de guarir||291.7 tant’á prazer de a catar!||364.7-8 E, se Deus ouvo gran prazer / de me fazer coita levar||524.15-16 E creede que av[er]ei prazer / de me matardes||558.1-2 Que prazer avedes, senhor, / de mi fazerdes mal por ben||588.5-6 non / pod’el poder aver d’aver prazer /  de nulha ren senon de vos veer||588.5-6 non / pod’el poder aver d’aver prazer / de nulha ren senon de vos veer||603.20 E, pero m’eu da fala non sei ren, / de quant’eu vi, madr’, ei gran prazer én||614.13 De o veerdes, gran prazer ei i||667.2-3 Vistes, filha, noutro dia / u vos dix’eu que gran prazer / eu avia d’irdes veer / voss’amigo que morria?||741.9-10 e ora ja non pod’aver prazer / de sí nen d’al se lhi per vós non ven||741.9-10 e ora ja non pod’aver prazer / de sí nen d’al se lhi per vós non ven||756.7 Disseron-m’ũas novas de que ei gran prazer||837.1-2 Mia filha, non ei eu prazer / de que parecedes tan ben||1007.15 ca non vejo de que aja prazer||1392.11-12 pois ja daquesto gran prazer avedes / de descreerdes||1636.11-12 mais non quen ouvesse maior prazer / de comer quando lhi dan bon jantar
aver prol de ~ aver proe de
138.24 pois non mi á prol de vo-la eu dizer||163.1-2 Que prol vos á vós, mia sennor, / de me tan muito mal fazer||163.11 [E] que prol vos á d’eu estar / sempre por vós en grand’afan?||271.5 [e] non mi á prol de queixar-m’end’assi||600.2 Amig’e fals’e desleal, / que prol á de vos trabalhar / de na mia mercee cobrar?||1245.12 Por sempre sodes de mí partido / e non vos á prol de seer viido / à mia mesura||1274.8-9 – Tenh’eu, amiga, que prol non vos á / d’o voss’amigo ja morrer assi||1276.15 – Senhor, que prol mi á de jurar?||1317.1-2 D’ũa gran vinha que ten en Valada / Alvar Rod[r]iguiz non pod’aver prol||1438.4 Ai novel, non vos á prol de tragerdes máis a sela!
1440.2-3 Don Domingo Caorinha / non á proe / de sobir en[a] Marinha / Caadoe
aver queixume de
238.3 e, se por est’an queixume de min / as outras donas ou mi an desamor||385.13 E mui gran queixum’ei d’Amor||695.1-2 Amigo, queixum’avedes / de mí, que non falo vosco||710.2-3 Oi ora dizer que ven / meu amigo, de que eu ei / mui gran queixum||739.5 non averia queixume de / com’oj’el á nen s’iria d’aqui||785.1-2 Disseron-mi que avia de mí / o meu amigo queixum’e pesar||785.7-8 E, se el queixume quiser perder / que de min con tort’á, gracir-vo-lho-ei||785.14 E fara meu amigo mui melhor / en perder queixume que de min á||786.3 ouv’el un dia queixume de mí, / non sei por que||786.7 Porque ouv’el [de mí] queixume||786.13 Ouv’el dequeixum’...||1016.13 De mia madr’ei gran queixume / porque nos anda guardando||1017.2-3 que avedes queixum’, u al non á, / de voss’amigo||1017.2-4 Entend’eu, amiga, per bõa fe, / que avedes queixum’, ... / de voss’amigo, ... / e del e de vós non sei por que é||1017.9-10 ca vos vejo del gran queixum’aver / e el de vós||1094.7 – De vós e del, filha, ei queixume||1256.1-2 – Amig’, avia queixume / de vós e quero-mi-o perder||1256.5 se dequeixum’avedes||1256.19 Se de min quei[xum’avedes, / por Deus que o melhoredes] / de min||1682.2 Pediu oj’un ricome, / de que eu ei queixume, / candeas a un seu ome
aver razon de
30.1-2 Ora tenh’eu que ei razon / de me queixar a mia senhor||59.15-16 Mais pero non ei eu razon / de me por ende a vós queixar||88.8-9 E, se vós avedes razon, / sennor, de m’este mal fazer, / mandade-m’ir||257.1-2 Estes ollos meus ei eu gran razon / de querer mal||484.25-26 muit’ei gran razon / de sempre en vós mia fazenda leixar||562.17-19 ei mui gran razon, / ..., / de viver en camanho mal vivi||562.17-21 ei mui gran razon, / ..., / de viver en camanho mal vivi / des que vos eu por meu mal conhoci, / e d’aver sempr’a mort’a desejar||639.6 que non tenho que, per meu ben servir, / eu razon ei de lhi, por én, pidir / o maior ben dos que Deus quis fazer
aver sabor de
9.5 q[u]and’eu sabor ouvesse de morrer||10.11-12 ca nunca pudi aver sabor / de min nen d’al, des que foi sou, / senon dela! E que farei?||10.11-12 ca nunca pudi aver sabor / de min nen d’al, des que foi sou, / senon dela! E que farei?||23.11 que maior / sabor avedes de me non fazer / ben, mia senhor||23.11-12 que maior / sabor avedes de me non fazer / ben, mia senhor, e de me mal querer||25.17-18 nen ei / sabor senon de vos servir||35.9 Assi me podera de mal quitar / se El ouvera de meu be[n] sabor||40.5  sabor ouvera de morrer log’i / por non viver com’eu depois vivi||47.21-22 e descobrir- / -vos-ei d’ũu voss’entendedor / vilão, de que vós sabor / avedes||51.3-4 porque me parte d’u eu ei / prazer e sabor de guarir||53.27-28 que non ja con sabor / que eu aja, senhor, de non morrer||66.17-18 quitar-m’end’-ia o mui gran sabor / que vos vejo aver de m’alongar / de vós||79.18-19 e por end’ei sabor / de a servir||86.9 Mais, de pran, algũa sazon / an esses sabor d’outra ren||88.25-26 e qual sabor / eu ei de convosco falar / vos faç’aver de m’ascuitar||95.19 ca non ei d’outra ren sabor / erg’en viver u ela for||109.25 U vos eu vi un dia e os vossos olhos ouve de veer sabor||109.27 logo me disseron, porque vos catava, que moiro, senhor, / por vós e que d’outra ren nen sabor non ei||110.12 pois que de min nen deles nen un sabor e[i]||114.32-33 ouve gran sabor / de se tornar||119.3 todos perderon o dormir / con gran sabor que an de s’ir||137.19 nunca de Deus nen de mí prenderei / prazer nen ben de que aja sabor||138.18 de mia mort’ouv’, e de meu mal, sabor||138.18 de mia mort’ouv’, e de meu mal, sabor||140.27-28 de me matar ou me guarir, / averei de qualquer sabor||140.28 de me matar ou me guarir, / averei de qualquer sabor||141.16 nunca por outro pesar / averei sabor de morrer||153.16 Pero ei gran sabor de lle falar / quando a vejo||156.13 e á mui gran sazon, / mia senhor fremosa, que non / ouve de min nen d’al sabor / quando vos non pudi veer||156.13 que non / ouve de min nen d’al sabor / quando vos non pudi veer||157.3-4 Pois que vós avedes, senhor, / tan gran sabor de me matar||163.4 pois eu non sei al ben querer / no mundo nen ei d’al sabor?||181.2 e de mia mort’ei eu mui gran sabor||181.10 Soia-m’eu mia morte recear / e avia gran sabor de viver||184.4 nen ouvi d’outra ren sabor, / sempre cuidando, mia senhor, / en vós||186.10-11 tan gran sabor ei / de a veer||191.15 e faz-m’aver de mia morte sabor||197.18-19 que ja nunca dia / éste, nen noite, que aja sabor / de min nen d’al||197.18-19 tolle-mi o corpo que ja nunca dia / éste, nen noite, que aja sabor / de min nen d’al||197.25-26 ca non ouve sabor / de min nen d’al||197.25-26 ca non ouve sabor / de min nen d’al, nen vi nunca prazer||202.18 e son por én / sandeus e non an d’outra ren sabor||204.25 ca siquer ante algũa vez dormia / ou avia d’algũa ren sabor||214.2 Que grave cousa, sennor, d’endurar, / pera quen á sabor de vos veer, / per nulla ren, de non aver poder||216.17-18 ca non ei sabor / de nulla ren u vo-lles eu mostrar / non poss’, ...||238.15 E, se m’eu ei de mi-a loar sabor||242.2-3 e gran sabor / ei eu de as servir por mia sennor||253.6 e partido serei log’i / d’aver sabor d’al nen de mí||253.6 e partido serei log’i / d’aver sabor d’al nen de||261.9-10 nen aver d’al sabor / senon de vós e de poder guarir||261.9-10 E, mia sennor, non devi’a perder / eu contra vós por vos querer mellor / ca min nen al, nen aver d’al sabor / senon de vós e de poder guarir||267.1-2 Meus amigos, que sabor averia / d’a mui gran coita’n que vivo dizer / en un cantar que querria fazer!||272.14-15 E na sazon que lles eu entendi / que eles avian de a veer / maior sabor||298.3 ei d’ir, u ela é, sabor / máis d’outra ren||301.9 tan gran sabor ei eu de a veer||310.4 muit’ouve gran sabor de m’enganar||312.9 ca muito per-á gran sabor quen sennor ama de falar / en ela se acha con quen||312.14 mas do om’ei eu gran sabor, porque a viu, de o veer||313.3 e u eu d’ir avia gran sabor / e me d’ali non podia partir||319.9-10 mas avia de lle falar / gran sabor, e de a veer||319.9-10 mas avia de lle falar / gran sabor||319.21-22 e ora muit’á gran sabor / de mia morte cedo saber||335.1-2 Ai amiga, sempr’avedes sabor / de me rogardes por meu amigo / que lhi faça ben||338.7 Per bõa fe, de mia mort’ei sabor||354.2 Sazon sei ora, fremosa mia sennor, / que eu avia de viver gran sabor||358.12 e, pois eu ido fosse, ele chegasse / u de chegar eu ei mui gran sabor||360.2 Muitos vej’eu que, con mengua de sén, / an gran sabor de me dizer pesar||367.6 tal coita ei que non poderia viver / se non foss’o sabor que ei de a veer||367.9 mais ora ei d’ir i mui gran sabor||371.20-21 que nunca vilão aja sabor / d’outra tençon comego começar||375.7 Pois de vos servir ei mui gran sabor||379.14 nen un deles ja mal non sentirá, / tant’averan de a catar sabor!||399.7 tan gran sabor ouv’eu de lle dizer / a mui gran coita que sofr’e sofri / por ela!||408.16 mais que farei, / ca por vós moir’e non ei d’al sabor?||420.7-8 ca mui gran sabor ei, / per bõa fe, de máis non guarecer||420.16 pois m’El non quis nen quer del defender / e de meu mal ouve tan gran sabor||423.15-16 e, por én, gran sabor / ei de mia morte se mi-a quiser dar / Amor e Deus, que me fez gran pesar||430.11-12 e, pois sabor / á de mia morte||439.6 ao demo comend’Amor / e min se d’amar ei sabor!||445.8-9 que sabor / non ei de min||454.13 e sabor / de penhorá-lh’ei, de pran||484.3 tan gran sabor ouve d’ir a sa terra / que log’enton por adail filhou / seu coraçon||486.20 mais tant’á el de quitaçon sabor / que a nega||491.17 e el á tal sabor de os leer / que nunca noite nen dia al faz||507.3 Senhor, dizen-vos por meu mal / que non trobo con voss’amor, / mais ca m’ei de trobar sabor||638.4 e non / aver eu ja d’outra cousa sabor / senon da morte||699.3-4 direi-vos quant’á que sabor / non ar ouve d’al nen de||699.3-4 direi-vos quant’á que sabor / non ar ouve d’al nen de mí, / ..., meu amigo||701.7-9 ca, pero m’end’eu gran sabor ouver / e mui gran coita no meu coraçon / de lho [a]guisar, se Deus mi perdon, / non lho [a]guisarei||742.8-9 Elas non saben qual sabor eu ei / de lhi fazer ben no meu coraçon||756.4 Disseron-m’ũas novas de que ei gran sabor||774.7-8 Perdoei-lh’eu, mais non ja con sabor / que [eu] ouvesse de lhi ben fazer||804.3-4 sabor / an muitos por esto de vos veer||811.2 Senhor, sempr’os olhos meus / an sabor de vos catar||847.14-15 ond’avia sabor / de o veer||863.9 atant’ei ja de vos veer sabor / que sol non vej’, ...||864.28 e tornei-m’eu logo a meu caminho, / ca de a nojar non ouve sabor||872.11 de viver el pouco gran sabor avedes||879.13 e á el-rei sabor de os oir||912.2 A dona que eu quero ben / tal sabor ei de a veer / que non saberia dizer / camanh’é||912.13-14 Se a non vir, non averei / [nunca] de min nen d’al sabor||912.13-14 Se a non vir, non averei / [nunca] de min nen d’al sabor||923.4-5 por que non quer agora Deus / que vós ajades tal sabor /  de viver migo||923.6-8 de viver migo, / qual eu ouv’i, / des que vos vi, /  de viver vosc’, amigo?||941.6 e non á de sí nen de ren sabor||941.6 e non á de sí nen de ren sabor||945.1 De me preguntar an sabor / muitos||963.1 Ouvi agora de mia prol gran sabor / mia senhor||964.6 des i, ar ei gran sabor de guarir / con quen sei que quer falar en prazer||986.1 Pois de mia morte gran sabor avedes, / senhor fremosa, máis que d’outra ren||986.1-2 Pois de mia morte gran sabor avedes, / senhor fremosa, máis que d’outra ren||991.17 que ei gran sabor de contar / do ben que fez||1011.8 ca muit’á gran sabor de me loar||1013.15 avera gran sabor de vos cousir||1027.13-14 Sabor avedes, a vosso dizer, / de me servir, amig’, ...||1039.24 quant’ome máis ouver ou acabar / tanto d’aver máis avera sabor||1043.13-14 E ben sei de quen tan gran sabor á / de mentir||1044.4 ca tal sabor ei de o veer / que o non posso creer||1050.22-23 E cofonda quen á tan gran sabor / d’antre min e vós meter desamor||1063.2 Non sei eu tempo quand’eu nulha ren / d’Amor ouvesse ond’ouvesse sabor||1080.3 nunca de min ouve sabor, / ..., / se non vir ela, d’outra ren||1080.3 nunca de min ouve sabor, / per boa fe, nen averei, / se non vir ela, d’outra ren||1083.9-10 ouv’El [mui] gran sabor / [de] que sofr’eu, con estes meus, pesar||1085.2 Con gran coita sol non posso dormir / nen vejo ren de que aja sabor||1089.1-2 Senhor, vej’eu que avedes sabor / de mia morte veer e de meu mal||1089.1-2 Senhor, vej’eu que avedes sabor / de mia morte veer e de meu mal||1096.15 E sabor [á] de min, que por seu ando||1107.3 nen ei sabor de mí, erg’en cuidar / en como vos poderia veer||1128.20 ca non ei d’outra ren tan gran sabor||1182.15 ven log’a luz de que non ei sabor||1191.7-8 E, se molher ouve d’aver / sabor d’amig’ou lho Deus deu||1200.7 E non ei eu de lhi mentir sabor||1200.10 De lhi mentir nen un sabor non ei||1274.3 que morre d’amor / e de morrer á ja mui gran sabor||1278.13-14 Que gran sabor eu avia / de as oir cantar enton!||1304.1 D’ir a Santa Maria do Lag’ei gran sabor||1304.7-8 Gran sabor averia [e]no meu coraçon / d’ir a Santa Maria||1310.10 pola fremosa do bon parecer, / que de matar ome sempr’á sabor||1376.5 des i, ar ei mui gran sabor de morar / per estas ruas, vivend’apartado||1377.15 De se comprar ouv’el sabor / tan grande que se non guardou / de mercar mal||1395.6 ouve sabor de foder||1398.11-12 á sabor / de morrer i e des i d’ar viver||1398.11-12 á sabor / de morrer i e des i d’ar viver||1406.3 que sei mui posfaçador / [e] de posfaçar á tan gran sabor||1425.3 e como faz de vós aver sabor / os que vos veen, que vós non veedes?||1457.10 mais, poi-la vós fostes comprir / de quant’ela ouve sabor||1461.3-4 e averia gran sabor / de comer se tevesse pan||1462.17 [E] trage seu leit’e seu cobertor, / e jograrete, de que á sabor||1490.2 atant’ei gran sabor de a fazer / que ja máis custa non recearia||1493.4 ca x’á ome de falar i sabor||1501.8 E, se vós de trobar sabor avedes, / aqui trobad||1501.13 mais, se avedes de trobar sabor||1513.1-2 – Lourenço jograr, ás mui gran sabor / de citolares||1523.17 e d’esmolnar ouv’ela gran sabor||1531.26 ouve un dia de trajeitar sabor||1555.15-16 ir seu rocin, de que el gran sabor / avia, dar por mua mal manhada||1570.1-2 – Joan Airas, ora vej’eu que á / Deus mui gran sabor de vos destroir||1607.21 pois á sabor de lhi vingança dar||1609.10-11 pero conorto m’ei [e] gran sabor / de que a veerei cedo pobr’andar||1636.24 ca de mui bõo jantar ei gran sabor||1637.22-23 pois á tal sabor / de fazer bõa casa||1655.13 Ca el non faz nen un lavor / de que nulh’om’aja sabor||1657.17-18 e por est’avemos sabor / de lhi sas cantigas cantar||1663.15 E quen d’aver ouver sabor / non ponha sa filh’a tecer||1669.7 De trebelhar mi á el[e] gran sabor||1671.15-16 E, po-lo bispo aver sabor / grande de conca non aver
O verbo aver aparece sobreentendido na construción con sabor de
96.26 Ca todo [o] sén perderá / con gran sabor de a veer||1397.4 e non cata parente nen vezinho / con sabor de tee-la terra en paz
aver sén de
74.5-6 tal me ten ja que non ei eu sén / de me temer de neun mal||386.14-15 Pero non devi’a perder / ome que ja o sén non á / de con sandece ren dizer||1589.9-10 Ca me fazen én sabedor / de vós que avedes bon sén / de foder e de todo ben||1589.9-10 Ca me fazen én sabedor / de vós que avedes bon sén / de foder e de todo ben
aver vergonha de ~ aver vergonça de
110.11 ca, pero mia vida máis podesse durar, / vergonh’á ja d’assi antr’as gentes andar,||345.4 e sempre mi assi mente e non á devergonha
1549.20-21 e por én / assi and’eu, que vergonça ei [én] / de lho dizer eu nen outren por min
non achar par de
988.23 nen de bondade par non lh’acharia / ome no mundo||1530.15-16 E seu marido de crastar verrões / non lh’achan par de Burgos a Carrion||1530.16-17 non lh’achan par de Burgos a Carrion, / nen [a] ela de capar galiões / fremosament’, ...
non aver par de
765.7-8 Cuidava-m’eu que non avian par / de parecer as donas que eu vi

de + pron. pos. m. 'da propiedade da persoa indicada polo posesivo; por min ... vós mesmo(s)'
1678.12 e diz-mi-o ela con sabor / que ouves[s]’eu algo de meu
115.15 – Paai Soares, o om’é de seu / triste e nojoso e torp’e sen mester||236.6 e non llo dizer eu / nen outre por min, mais ela de seu / o entender como seeria||238.5 ajan de seu quen delas diga ben / e a quen façan muito mal por én||238.12 ajan de seu quen as lo’e enton / nunca lles por én façan se mal non||238.17 mais ar ajan de seu quen as loar||913.16 mais ela ben assi de seu / assanha-s’ora contra min||1474.12 e diz que á ben per u o fazer / con o que ten de seu, se d’alhur non
1534.4 doair’e voz e aprenderdes ben, / que de vosso non podedes aver / nen emprestado

art. + maior (subst.) ... de ~ art. + maor (subst.) ... de 'art. + maior ... de'
Maior tamén participa en construcións comparativas de excelencia, habitualmente precedido de artigo

107.26-27 ca este ést’oje o maior / ben de quantos Deus quis fazer||301.5  a maior coita de quantas oj’ei / perderia se a visse u sei||410.7 e tẽer / pola maior coita de quantas son / coita d’amor a quen a Deus quer dar||410.13-14 e tẽer / pola maior coita, per bõa fe / de quantas foron nen son nen seran||423.7-8 ca ben me pode partir da maior / coita de quantas eu oi falar
A variación estilística pode provocar a inversión dos termos da comparación (de ... maior)
806.16 mal se a vej’e mal se a non vir, / que de coitas máis cuid’a maior
1108.19-20 E por aquesto sofr’eu a maor / coita de quantas fez sofrer Amor
maior (subst.) ... de 'maior (do) que'
66.10-11 ca de pran vos sei maior ben querer / de quantas cousas eno mundo son||67.1-3 Quen oje maior cuita ten / d’amor eno seu coraçon / de quantos del cuitados son||171.13-14 E a min faz oj’el maior pesar / de quantos outros seus vassalos son||230.8-9 E p[er]o é sobre todos maior / senhor en poder de quantos eu sei||419.13-14 E por maior ei eu, per bõa fe, / aquesta coita de quantas fara / Nostro Sennor||419.15-16 e por maior mi-a dá / de quantas fez||1125.16-17 que nunca vi maior pesar / de me partir
58.4-5 esse faz oj’a mí saber / qual coita Deus fezo maior / de quantas coitas quis fazer||275bis.3 Desta coita nunca eu vi maior
A variación estilística pode provocar a inversión dos termos da comparación (de ... maior)
106.28 e non mi-o quis[o] Deus por al mostrar / senon por viver eu ja toda via / na coita de quantas El fez maior||193.19 a coita de quantas Deus fez maior / en que eu vivo polo seu amor||275bis.3 Desta coita nunca eu vi maior||1102.2 e de toda-las coitas a vossa maior ei||1102.6 e de toda-las coitas a vossa ei maior||1102.9 E de toda-las coitas a vossa maior ei||1102.13 E de toda-las coitas a vossa ei maior
máis (adx.) … de 'máis (adx.) do que'
78.5 que vi por meu mal / máis fremosa de quantas nunca vi / donas do mund’;...||179.25 máis fremosa de quantas donas vi||185.16-17 ca de melhor conhoce-la fezestes, / máis mansa e máis mesurada seer / de quantas outras no mundo fezestes||185.16-17 ca de melhor conhoce-la fezestes, / máis mansa e máis mesurada seer / de quantas outras no mundo fezestes||188.16 ca Deu-la fez por mal de min / máis fremosa de quantas son / no mundo||195.7 vee-la dona que por meu mal vi, / máis fremosa de quantas donas vi||238.8-9 ca ben assi faz a min mia sennor / e máis fremosa dona nen mellor / de quantas oj’eu sei||332.3 feze-a Deus senhor de mui bon prez / e máis fremosa de quantas El fez||368.15 A mui máis fremosa de quantas son / oje no mund’, ...||443.1 A máis fremosa de quantas vejo / en Santaren||557.13 Pois da máis fremosa de quantas son / [ja máis] non pud’aver se coita non||625.11 e non / sei nen sab’outren nen sab’El razon / por que me faça máis mal de quant’ei||867a.2 Amor faz a min amar tal senhor / que é máis fremosa de quantas sei||867b.15 Amor faz a min amar tal sen[h]or / máis fremosa de quantas oj’eu sei||949.5 a máis fremosa de quantas eu vi / long’estava de parecer assi / come vós||1220.15 [e] er fez-me log’i / máis fremosa de quantas donas vi||1585.15-16 E este era o máis arrizado / ome de toda esta nossa terra||1679.14-15 ca se quer por máis fidalgo meter / de quantos á en tod’aquel logar
O hipérbato pode provocar inversión da orde dos elementos da comparación (de ... máis + adx.)
297.2-3 que vos fezo, de quantas donas fez, / a máis fremosa nen de mellor prez
O hipérbato tamén pode agrupar os elementos da estrutura comparativa (adx. + máis de)
444.7 Sennor, fremosa máis de quantas son / en Santaren
máis de / máis ... de 'máis (do) que'
39.8 Perque vos non nembrastes vós de min, / que vos amo, sen[h]or, máis d’outra ren||79.7 que mi-a semelha mui máis d’outra ren||81.5 ca sempr’eu desejei máis d’al / de viver con ela||93.25 á gran sazon / que desejei máis d’outra ren, / sennor, de vos esto dizer||109.8 logo lhis eu juro que outra molher amo máis d’outra ren||110.9 e máis de mil cuidos no coraçon cuidei||166.26 e a que eu sempre servi / me desama máis d’outra ren||168.16 mais pesa-me máis d’outra ren / de que seredes, mia sennor / [fremosa, de min pecador]||189.18 e desejo sempre máis d’al / de llo dizer||190.8 E, pois vos eu amei des que vos vi / e amo máis de quantas cousas son||214.20 pois El quer / que vos eu ame máis d’outra moller||215.14 que desej’eu máis d’outra ren||220.12 com’aver sempr’a desejar / máis d’outra ren de a veer||223.7 Se vos eu amo máis d’outra moller / nen ca outr’om’e máis ca min nen al||232.6 pesar-lh’-ia máis d’outra ren / d’eu morrer, pois a mí praz én||235.31 pois eu non vej’aquela que amar / sei máis de min nen quantas cousas sei?||238.2 Fiz meu cantar e loei mia sennor / máis de quantas outras donas eu vi||243.30 e en valer mui máis d’outra moller / en parecer e en tod’outro ben||298.4 ei d’ir, u ela é, sabor / máis d’outra ren||343.1 Senhor fremosa máis de quantas son / donas no mundo||355.3 ca receei saberen-mi-o máis d’al||372.12 que vos amei sempre máis d’outra ren||373.3 que nunca perca coita nen pesar / eu, que vos sei máis d’outra ren amar||377.14 Por quanto ben Deus en vós foi põer / vos am’eu máis de quantas cousas son / oje no mund’...||384.19 aquela, por que trobad’avedes / e que amastes vós máis d’outra ren||416.13 E, pero vos amo máis d’outra ren, / sennor de mí e do meu coraçon||416.20 que eu muit’am’e amarei / máis de quant’al vejo nen veerei||437.3 pois vos eu sei máis d’outra ren amar||514.8 Desej’eu mui máis d’outra ren / o que mi pequena prol ten||514.17 Desej’eu con mui gran razon / vosso ben, ... / mui máis de quantas cousas son||538.20 que El fez valer / máis de quantas fezo nacer||563.25 e por Deus, que vos fez / valer máis de quantas no mundo son||624.14 ca sol u cuido no seu parecer / ei morte máis d’outra ren desejar||636.2 Sempr’eu, senhor, mia morte receei / máis d’outra ren||683.19 O que el deseja máis d’outra ren / lhi direi oje tanto que o vir||749.3 e máis d’outra ren / gradesc’a Deus eno meu coraçon / que m’El fremosa fez||855.11 porque vos sei amar / máis d’outra ren||924.11 essa sei de coraçon ben querer / máis de qua[n]tos donas quiseron ben||924.16 Pero de atant’amar, a meu sén, / máis de quantos outros Deus quis fazer||927.16 A vossa mesura gardei, / senhor, sempre máis d’outra ren||955.3 e os que saben que vos quero ben / teen que vos pesa máis d’outra ren||961.2 A mia senhor, que me ten en poder / e que eu sei máis d’outra ren amar||983.7 e rog’a Deus que máis d’oj’este dia / non viva eu se m’El i non dá consello||984.1 A mia sennor, que eu máis d’outra ren / desejei sempr’e amei e servi||1010.3 o que mi gran ben quer / diz que deseja comig’a falar / máis d’outra ren que omen pod’osmar||1091.16 Moir’eu e praz-mi muito de morrer, / ca vivo coitado máis d’outra ren||1097.1 Coitado vivo máis de quantos son / no mund’, amigos||1109.2 Muitos dizen que gran coita d’amor / os faz en máis de mil guisas cuidar||1176.7 Amor, gradesco máis d’outra ren, / ..., / que te non quiseste partir de min||1327.4 a que praz d’averdes logar / no seu conselho máis d’outro prelado||1327.18 el-rei de vós máis d’outro bispo fia?
53.2-4 sei eu ca máis fremoso parecer / vos fez Deus, ... / de quantas outras donas quis fazer||60.13-14 se vos eu nunca máis amei / de quanto vos devi’a amar / ome que vivess’en logar / en que vos podesse veer||65.14-15 mais faç’eu esto porque sei ca non / vive null’ome que de vós máis ben / aja de||67.14-15 sempre a ja máis amarei / d’outra cousa||73.9-10 E ora, por Deus, que vos fez mellor / falar e máis fremoso parecer / d’outra dona||184.16-17 E pois que assi ést[e] ja, / que vos Deus feze máis valer / de quantas outras no mund’á||187.8 E que máis ei de que perç’a perder?||206.17 e máis desejo morte d’outra ren / porque se foi a rainha franca!||283.5-6 nen me dé Deus ben dela nen de sí / se oj’eu máis de ben querri’aver / de saber o mal (e de me tẽer / pos-seu) que mi faz||283.5-6 nen me dé Deus ben dela nen de sí / se oj’eu máis de ben querri’aver /  de saber o mal (e de me tẽer / pos-seu) que mi faz||413.22 e porque vos catar / fez máis fremoso de quantas El fez||900.3-4 veendo gran pesar / da ren que máis soubess’amar / de quantas Deus quiso fazer||1055.1-2 Máis desguisadamente mi ven mal / de quantos Deus no mundo fez nacer||1072.9 A que vi máis fremoso parecer / de quantas eno mundo pud’achar
O hipérbato pode provocar inversión da orde dos elementos da comparación (de ... máis)
172.1-3 De quantos mui coitados son, / ..., / min faz máis coitado viver||377.1 Sempre vos eu d’outra ren máis amei / por quanto ben Deus en vós pôs
A construción máis de cando seguida de numeral ou expresión cuantitativa tamén ten valor comparativo
192.1 Máis de mil vezes coid’eu eno dia||345.5 non me viu máis d’un dia e vai-s’a Catalonha||396.2 Se m’ora Deus gran ben fazer quisesse, / non m’avia máis de tant’a fazer||476.10 ca non son máis de dous||571.10 máis de mil vezes cuidei ja / que algur morreu con pesar||827.13 E máis de cen vezes lhi perdoei / per sas juras||1117.5 dizen que máis d’oito dias non á||1117.6 dizen que máis d’oito dias non á, / e a mí é que máis d’un an’i á!||1117.19 E, se máis d’oito dias non son / que de mia senhor foi alongado||1182.19 Pater nostrus rez’eu máis de cento / por Aquel que morreu na vera cruz||1313.11 mais, per bõa fe / non pud’eu del máis de tanto aprender||1346.5 non á máis d’un filho soo / e ficou dele lançado||1384.10 ca non deu a Lop[o] enton / máis de tres na garganta||1435.9 ca o topete / pois mete / cãos máis de sete||1463.24 e máis de mil vezes jurou / que da terra non sairá||1467.11 e ben saben os melhores / ca non á máis de seis meses||1497.4 ca diz que nunca Deus diss[e] a San Pedro máis de tanto||1575.12 nen traz caal, se enas unhas non, / u trage máis de cen canterladuras||1588.10 e en máis de ce[n] logares a veran / deitar||1604.14 e máis d’un soldo non ei baratado
Nalgún casos, o hipérbato pode afastar os elementos da estrutura (máis ... de)
345.8 e máis foron de cento mentiras que m’el disse||1370.3 Saben en Morraz’e en Salnes / meu preit’e seu, ... / que á de min, máis á d’un mes||1427.2-3 que non fodo máis nemigalha / d’ũa vez||1488.9 Sabia-m’eu ca x’era esposado / máis á d’un ano
melhor (subst.) ... de
A estrutura comparativa de excelencia pode presentar os seus termos invertidos
6.9-10 da que á melhor semelhar / de quantas no mund’ome vir||184.6-7 sempre cuidando, mia senhor, / en vós, que fez Deus a melhor / dona de quantas donas vi||217.10-11 que sode-la mellor / dona de quantas eno mundo vi||238.8-9 ca ben assi faz a min mia sennor / e máis fremosa dona nen mellor / de quantas oj’eu sei||265.2 Nostro Sennor, que mi a min faz amar / a mellor dona de quantas El fez||405.14 Nostro Sennor, que lle deu mui bon prez, / mellor de quantas outras donas vi / viver no mund’, ...||419.19-20 pois que mi-a fez aver pola mellor / dona de quantas fez Nostro Sennor||429.14-15 a senhor do melhor prez / de qua[n]tas Deus nunca fez||464.5-6 porque vós sodes a melhor / dona de que nunca oisse / omen falar||496.16-17 quando m’agora ouver d’alongar / daquesta terra u ést’a melhor / de quantas son||626.13 de bon prez e sén e parecer / é mui melhor de quantas quis fazer||626.26 porque me pôs en tal cobro que ei / por sen[h]or a melhor de quantas sei||1091.23 pois eu moir’assi / pola melhor dona de quantas vi||1550.13-15 De melhor logar non pode seer / ome do mundo, ... / de todo-los logares que lh’eu sei
297.2-3 que vos fezo, de quantas donas fez, / a máis fremosa nen de mellor prez
melhor de / melhor ... de ~ milhor ... de 'mellor (do) que'

23.4-5 non creedes ca vos quer’eu melhor / de quantas cousas [e]no mundo son||63.3-4 ca vos quer’eu melhor / d’outra cousa||76.13-14 Porque vos quer’eu [mui] melhor / d’outra ren, viv’en grand’afan||123.3-4 Eu sõo tan muit’amador / do meu linnagen que non sei / al no mundo querer mellor / d’ũa mia parenta que ei||123.12 esta parenta servirei, / que quero mellor d’outra ren||134.8-9 Porque vos vejo falar mui mellor / de quantas donas sei||161.19-20 E, pois vos Deus fez parecer mellor / de quantas outras eno mundo son||167.6 E feze-a Deus parecer / mellor de quantas no mund’á||191.3 Par Deus, sennor, ja eu non ei poder / de non dizer de quanto mal me ven / por vós, que quero mellor d’outra ren||194.4 e, sennor, nunca vos eu mentirei, / ca vos quero mui mellor d’outra ren||196.13 meus amigos, ca, de pran, [n]a maior / coita do mundo viv’oje por én, / como querer-lle mellor d’outra ren||197.11-12 nen a que eu vi parecer mellor / de quantas donas vi||202.4 que a dona lles fez o sén perder, / mellor de quantas oje no mund’á||204.11-12 e quand’eu vi quan fremoso dizia / quanto dizer queria, e melhor / de quantas donas Deus fez[o] nacer||258.14-15 que vós parecedes mellor / de quantas eu vi, mia sennor||278.7-8 ca de pran a fez parecer mellor / de quantas outras eno mundo son||293.3-4 é contra vós, a que quero melhor / de quantas cousas Deus quiso fazer||311.4-5 e non querria ja mellor /  de lle falar e a veer / e nunca outro ben aver||314.9-10 non llo peço nen querria mellor / de mi-a mostrar u m’eu dela parti||344.3 Que sen meu grado me parti / de mia senhor e do meu ben, / que quero melhor d’outra ren!||429.3-4 a que parece melhor / de quantas Nostro Senhor / Deus fez||434.3 ca vos sei mellor d’outra ren querer||535.7-8 E, porque vos fez Deus melhor / de quantas fez e máis valer||684.3 como vos perdi / por quen non parece melhor de mí / nen ar val máis||893.15 por vós, que quero mellor d’outra ren||973.5-6 e que queria eu melhor /  de seer seu vassalo e ela mia senhor?||1070.4 Por vós, que vi melhor d’outras falar / e parecer||1140.1-2 ca mi queredes vós melhor / de quantas eno mundo son||1154.3 e por én / á-mi jurado que polo meu ben / me quis e quer mui melhor d’outra ren||1386.12 ca lh’oi eu jurar en outro dia / ca vos queria melhor d’outra ren
30.5-6 porque non á coraçon / de me fazer melhor por én / de quand’én non sabia ren||66.24-25 e porque vos fez parecer mellor / Deus d’outra dona e mellor falar||73.8-10 E ora, por Deus, que vos fez mellor / falar e máis fremoso parecer / d’outra dona||185.9-10 ca melho-la fezestes / e mui melhor falar e parecer / de quantas outras no mundo fezestes||214.16-17 E, mia sennor, por Deus, que vos falar / fez mui mellor e mellor parecer / de quantas outras donas quis fazer||214.16-17 que vos falar / fez mui mellor e mellor parecer / de quantas outras donas quis fazer||227.3-4 vi ũa dona mellor parecer / de quantas outras eno mundo vi||235.10-11 e u a vi mui mellor parecer / de quantas donas vi nen veerei,||237.1-2 Sennor, que Deus mui mellor parecer / fez de quantas outras donas eu vi||239.12-13 que a fezeron mellor parecer / de quantas donas vi e máis valer / en todo ben||267.15-16 Mais, cativ’, eu de mellor que querria / de poder eu na terra guarecer / u a cuidass’eu a poder veer / dos mil dias ũa vez en un dia?||424.11 ca mui melhor mi sera d’outra ren / de me leixar log’i morte prender||624.3-4 que fez melhor falar / de quantas fez e parecer melhor||626.6-7 cobrei d’atender outro mui melhor / en todo ben de quantos outros vi||810.15 sempre mui mansa e de bõa razon, / melhor falar de quantas outras son||1068.8 Essa que Vós fezestes melhor parecer / de quantas sei
A estrutura melhor ... de pode aparecer cos seus elementos invertidos por efecto do hipérbato
175.2-3 Qual dona Deus fez mellor parecer / e que fezo de quantas outras son / falar mellor||193.5 e ar fez-me des i / que lle quis sempre d’outra ren mellor
856.3-4 Senhor, con migo non posso eu poer / nen con este cativo coraçon / que vos non aja milhor a querer / de quantas cousas eno mundo son
peior de 'peor (do) que'
530.5 pero soo certão / que mi queredes peior d’outra ren
peior de / peior ... de 'peor (do) que'
530.5 pero soo certão / que mi queredes peior d’outra ren
1628.13-14 como sera peior que é / quen peior é, per bõa fe, / de quantos fez nen fara Deus?
tan + adx. + de 'tan + adx. + como'
274.13-14 E nunca vi cousa tan desguisada / de chamar ome «ama» tal moller / tan pastorinn’, ...

aver d’erro 'errar, considerar errado'
Rexe as preposicións contra e de
330.18 ca d’err’ei contra J[e]sus eno coraçon meu
1632.20 a mal lhe d’err’an / de ben nen mal dizer do jantar seu
aver d’uso 'ter por costume, adoitar'
Rexe a preposición de
1337.8 Sempr’esto ouvemos d’uso / eu e mia madre en nosso solaz: / de perfiarmos eno que nos praz
cantar d’amor(es)
564.1 Vi oj’eu cantar d’amor / en un fremoso virgeu / ũa fremosa pastor||656.5 toda-las aves do mundo d’amor cantavan||656.10 Toda-las aves do mundo d’amor cantavan||826.15 e d’amor tan ben cantava, / edoi lelia doura!||864.31-32 Pela ribeira do rio / cantando ia la virgo / d’amor||1167.2-3 Pela ribeira do rio / cantando ia la dona virgo /  d’amor||1167.7-8 Pela ribeira do alto / cantando ia la dona d’algo /  d’amor||1278.1 Tres moças cantavan d’amor, / mui fremosinhas pastores
969.10 todas d’amores cantavan / pelos ramos d’arredor
dizer d’amor
656.2 toda-las aves do mundo d’amor dizia[n]||656.7 Toda-las aves do mundo d’amor dizian||826.11 O meu amigo venia, / ... / e d’amor tan ben dizia
dizer de non 'negar'
Esta expresión verbal ten en xeral formulación negativa e pode rexer as preposicións de e en
153.11 Se ll’al disser, non me dira de non||328.4 poi-lo dizedes, non dig’eu de non||400.3 e non diredes vós por én de non||536.10 e non diria eu por én de non||759.8 O paraiso bõo x’é, de pran, / ca o fez Deus, e non dig’eu de non||989.10 que ja máis non disse de non / a nulh’ome por lh’algo dar||1420.3 non ti dig’eu de non||1488.9 Sabia-m’eu ca x’era esposado / máis á d’un ano, non dig’eu de non||1648.16-17 E por esto non sei no mundo tal / ome que a el devess’a dizer / de non
1636.13 – Senhor, por esto non dig’eu de non, / de ben jantardes
971.26 en pedir algo non dig’eu de non / a quen entendo que faço razon
fazer de ben
93.16 Por quantas outras cousas son / que Deus no mundo fez de ben||247.7 Cuidando en quanto vos Deus fez de ben / en parecer e en mui ben falar||303.1 Tanto faz Deus a mia sennor de ben||309.10 E Deus, ... / tan muito vos fezo de ben / que non soub’El no mundo ren / per que vos fezesse mellor||441.13 [T]an muito vos fez Deus de ben / que, se vos prougu ... des aqui / serei voss’om’, ...||688.14 Pois non catades mesura / nen quanto vos eu fiz de ben||747.10 e diz ca morre desto, ca d’al non, / cuidand’en quanto mi Deus fez de ben
ir-se de carreira sa via 'marchar, partir'
345.3 e vai-s’ora de carreira sa via, / e sempre mi assi mente e non á de mí vergonha
morrer(-se) d’amor
38.2 Que cousiment’ora fez mia senhor / que me non quis leixar morrer d’amor||38.6 ca me mostrou o seu bon parecer / e non me quis le[i]xar d’amor morrer||104.27 Mui sen ventura per-serei / se lho agora ja negar, / pois vejo que moiro d’amor||143.13 E vejo que moiro d’amor||156.6 en que teedes por razon / de me leixar morrer d’amor||160.4 e moiro-me d’amor||583.3 ai madre, moiro d’amor!||660.3 Vi eu, mia madr’, andar / as barcas eno mar, / e moiro-me d’amor||666.3 – Se eu, mia filha, for / voss’amigo veer / porque morre d’amor / e non pode viver, / iredes comig’i? ||716.4 ca non ei eu no mund’outro sabor / senon catar ali per u á viir / meu amigo, por que moiro d’amor||730.14 Enfinta faz el, eu o sei, / que morre por outra d’amor / e que non á min por senhor||745.3 o que morre por mí d’amor / leixade-m’ir co[n] el falar||767.1 Morr’o meu amigo d’amor / e eu non vo-lho creo ben||771.15 «Non morrestes d’amor||927.7 e a mesura non me val / e leixa-me morrer d’amor||927.20 e leixa-me d’amor morrer, / e da mesura ben non ei||983.32 ai Deus, valed’a ome que d’amor morre!||1005.1 – Don’á que diz que morrerá d’amor / o voss’amigo se vo-lo veer / non faço, filha||1006.4-5 e el morr’, eu o sei, / por mí d’amor||1006.10 e jaz morrend’assi por mí d’amor||1009.13 O que morria, mia filha, d’amor / por vós non morre nen quer i cuidar||1009.16 mais, se queredes que moira d’amor, / dizede que morre por vós alguen||1074.5 ca vós morredes come eu d’amor||1110.4 quand’ant’as donas van, / juran que morren por elas d’amor||1218.13 Ca, se el m[e] adussesse o por que eu moiro d’amor, / nunca tantos estadaes arderan ant’o meu Senhor||1221.9 e dizia que morria d’amor / por mí e que non podia guarir||1248.4-5 e el quer ja morrer / por mí d’amor||1274.2 – Por Deus, amiga, que pode seer / de voss’amigo, que morre d’amor / e de morrer á ja mui gran sabor, / pois que non pode vosso ben aver?||1461.2 e dizen ca moiro d’amor||1605.13 e con tod’aquesto, se Deus mi valha, / jasc’eu mor[r]endo d’amor
sacar d’erro 'desenganar'
1497.24 falou enton Don Soeiro por sacar seu filho d’erro
sacar de sén 'facer perder o xuízo, tolear'
1545.10 que me sacará de meu sén / e que verremos a máis én
sair de mandado 'desobedecer'
717.6 ca sodes mal conselhado / de mi sair de mandado||724.12 porque me as[s]i de mandado saio?||795.9 barata [el] mui mal / se nunca ja de meu mandado sal||803.13-14 [E] ja meu amigo nunca salra / de meu mandado nen de meu poder||932.15 – Pois lhi saí de mandado, / que prol á, madr’, en lhi falar||1120.13 E, des que eu de mandado sair||1158.9 e, porque m’el de mandado saiu||1658.10 quen lhi sair de mandado / fara-lh’el mao trebelho
sair de + pos. + sén 'tolear, perder o xuízo, ensandecer'
186.14 quando a vejo quan fremosa é / e a vejo falar, per bõa fe, / teend[o] olho, saio de meu sén!
1330.7 Pois en pobreza non sal de seu sén / e o ben-fazer o torna sandeu
seer de ben 'ser bo, ser apropiado, resultar satisfactorio'. Cf. seer ben
934.3 Ora non dev’eu preçar parecer / nen palavra que eu aja nen sén / nen cousa que en mí seja de ben
seer de gran coraçon 'ser xeneroso'
1410.12 e, com’é ome de gran coraçon, / se lhi peagen pedir o Gaston, / peage de cuu pagará i
seer de pobre coraçon 'ser pusilánime'
1.6 com’ant’eu / era de pobre coraçon
seer de tal coraçon 'ser valente, ser xeneroso'
219.17 ca Deus de tal coraçon é / que, tanto que sabe que ten / eno seu mui gran coita alguen, / que logo ll’i consello pon||1545.26 ca el de tal coraçon é, / que de cavalo que de pé, / ca se querra migo matar
seer poderoso de + pron. pers. 'dominar, ter poder sobre'
50.2-3 ja vós sempre seredes, / senhor fremosa, depoderosa||50.5-6 mentr’eu viver, seredes toda via, / senhor fremosa, [depoderosa]||50.8-9 Per como quer que vós de mí façades, / mentr’eu viver, vós quer’eu que sejades, / senhor fremosa, [depoderosa]||506.2-3 Pois mia ventura tal é ja / que sodes tan poderosa / de min, mia senhor fremosa||569.7-8 Vós sodes tan poderosa / de mí que meu mal e meu ben / en vós é todo

aver + de + inf. (perífr. modal obrigativa, con valores próximos aos de futuridade)
1.36 e ar direi, ... / ben de vós, pois que me veer / per vós, de que mi á de vi[i]r||14.31 pero sõo máis folgado, / que lhi non ei de falar||30.9 Mais pero que prol me terrá / se m’eu per ventura queixar / a quen non á por én de dar / nada quanto x’agora dá?||32.23 Tod’eu farei quanto quiser / mia senhor, que de faze-l’ei||45.8 U lhi conven oera de tornar||46.11 aviades de me matar, / ca me non quisestes catar / dos olhos||52.3 ca nunca de vós ei d’aver, / mal pecado, se coita non||53.26 de quanta coita eu de viver ei||58.16 nunca averei de vos, melhor / do que vos eu quero, querer||58.18 ben i mi-o ei logo d’aver||64.9 ca mi-a faz aver tal moller / que nunca mi á ren de fazer / per que eu j’a possa perder||68.12 log’a cuidar / dev’esto (se scient’ouver): / ca inda o á de perder||68.27 ca, se o vir, log’á d’aver / mui gran cuita sen neun ben||69.17 ei mui gran cuita de sofrer||81.17 E non o pode defender / de morte se mi mal fezer, / ca ũa morte ei eu d’aver||86.17 E, Deu-lo sabe, c ... con pavor / viv’e sofr’esta cuita tal / que ei de sofrer pois gran mal||88.27 e qual sabor / eu ei de convosco falar / vos faç’aver de m’ascuitar||95.9 Pero lle nunca mal busquei, / ei-ll’ora de buscar perdon||95.25 mais, se me Deus cedo non val, / muit’ei gran coita de sofrer||96.9 E, pois que lh’esto feit’oer, / outro conselho á i d’aver||107.39 E, Deu-lo sabe, non mi val, / senhor, con mia morte por al / senon porque ei de perder / vós||107.44 nunca mia mort’ei de temer||110.7 ca non / ei eu ja nunca d’aver per vós deste mund’al.||151.4 se sempr’ei d’aver atal andança||163.6 E que prol vos á de fazer / tan muito mal a quen voss’é?||164.7 E, se m’El á de fazer algun ben, / oir-mi-á ‘questo que ll’eu rogarei||166.13 ca eu por que ei a dizer / o por que m’ajan de saber / quan gran sandece comecei||169.8 Pero nunca ll’eu fige ren / por que m’el aja de matar||172.13-14 veed’ora se á maior / coita no mundo de sofrer!||174.20 ca, pois que viss’o seu bon parecer, / aver-ll’-ia log’eu d’escaecer||199.16 E faço-m’eu delas maravillado, / pois m’i non an consello de põer||199.30 E elas van-me gran pesar dizer / no que lles nunca prol non á d’aver / perque destorvan min de meu coidado||216.4 ca faz-me tanto mal Amor / que eu ja sempr’assi ll’ei de rogar: / que El cofonda vós e vosso sén||238.20-21 sei ben que non á / de fazer a min ben niun sabor||240.9 quantas cousas son / eno mundo non mi an de guarecer / de morte||244.16 aque-m’aqui eno vosso poder, / en que foi sempr’e ei ja de seer||252.10 mais pero de fazer ei ja / a mia sennor mui gran pesar||258.5 mais ja per ren / no[n] ei poder de me guardar / que vos non aja de fazer, / do ben que vos quero, saber||262.10 Non sei oj’eu tan bon consellador / que me podesse bon consello dar / na mui gran coita que ei d’endurar||264.15 mais non os quise Deus quitar / de grand’afan e de pavor / que pois ouveron d’endurar||269.21 todas as outras donas non son ren / contra ela nen an ja de seer||277.2 Nas graves coitas que ei de sofrer / non poderia outro ome viver||290.13 ca eu non quero mia coita dizer / a quen sei ben ca non mi á de poer / consello máis do que m’eu i porrei||292.9 e el, mui sen o seu grado, ouve-s’enton d’ir connosco||307.6 pois todo vejo quanto receei, / como non moiro se de morrer ei?||316.3 afan e coita ei sempre d’aver!||316.7 por ũa dona que eu quero ben / atal per que ei perdudo meu sén / e por que ei mui cedo de morrer||316.10 ca ela ja non m’á ben de fazer||329.1 Aquestas coitas que de sofrer ei, / meu amigo, muitas e graves son||330.8 pois vós filhastes orden e vos an de gardar||340.6 pero mi pes, ei-a ja de servir.||359.13 E que an consigo de mi aficar / que lhes diga qual é a senhor que ei?||371.10 ca vos averei de chamar «cochon», / pois que eu a punhada receber||373.11 sempr’averei muit’est[ra]nho d’andar / dos que an de falar en algũu ben||375.10 ar sõo sabedor / que nunca mal avedes de fazer||375.12 pois mal nen ben de vós non ei d’aver||382.9 Al vos er quero dizer que faredes, / pois que vos ja mal ei de conselhar||392.11 mais eu por alguen ja mort’ei de prender||396.22 E esso pouco que ei de viver / vive-lo-ia a mui gran prazer||407.6-7 e cuid’i muit’, e empero non ei / de faze-la, qual merece, poder||409.11 mas ei-as, mal que me pes, de sofrer||411.9 ca desejos non ei eu de perder / da mansedume e do bon parecer / e da bondade, ... / que en vós á||412.17 ca non á no mundo tan sofredor / que a veja que se possa sofrer / que lle non aja gran ben de querer||421.10 porque das coitas a maior pedi / a Deus, que á de mi-a dar gran poder||421.13 El, que á de mi-a dar mui gran poder, / mi-a dé||424.17 ca El sabe que non ei d’atender / senon gran mal se viver||431.7 Non sei que faço nen ei de fazer / nen en que ando||461.6 e depois ir a Alcala se[n] pavor e sen espanto / que vós ajades d’i perder a garnacha nen no manto||465.1 Pois que m’ei ora d’alongar / de ma senhor, que quero ben||479.8 e, pois que s’en compasso á de meter, / atan longa deve toda [a] seer / per antr’as pernas da [e]scaleira||493.7 mais empero era-x’el tan braceiro / que ouv’end’ela de ficar colpada||495.4 ca sei que sentiredes qual / mingua vos pois ei de fazer||495.15 E, pero que ei de sofrer / a morte mui descomunal, / con mia mort’oimais non m’én chal||496.15 quando m’agora ouver d’alongar / daquesta terra u ést’a melhor / de quantas son||524.17 esso pouco que ei de vive[r]||525.14 quand’en vós cuid’e non ei de cuidar / en quanto mal mi fazedes levar||531.3 Ora, senhor, non poss’eu ja / per nen ũa guisa sofrer / que me non ajan d’entender / o que eu muito receei||538.22 Pero, se eu ei de morrer / sen vo-lo nunca merecer, / non vos vej’i prez nen loor||541.18 non viven [en] qual perdiçon / oj’eu vivo, que pois m’á de matar||547.5 ca o ben sabedor / sõo que o non ei d’aver||547.12 e cuido sempre no mal meu, / que pass’e que ei de passar||547.20 que eu de vós por galardon / non ei d’aver se coita non||562.15 u sempr’ei de cuidar / no maior ben dos que no mundo son / qual ést’o vosso||564.17 mais ja vos ei de servir / sempr’e por voss’andarei||576.9 que lh’averian d’entender por én / qual ben mi quer||593.21 ca eu sen vós de morrer ei||598.8 ca non á mester / de tal vida avermos de passar||624.23 Nen [e]sperança nunca poss’aver / com’outros an d’algũu ben atender||627.6 catarei ja das donas a melhor / por que, pois mi á de matar, m’at’Amor||627.16 e, pois en tal razon / ei por dona de prender mort’assi, / catarei ja das donas a melhor||636.7-8 Cuidava-m’eu que sempre de temer / ouvess’a morte, que sempre temi||639.24 Por end’a min conven, ... / de servir ben, sen avendo razon, / que, per servir, aja ben d’atender||651.13 Se m’eu a vós d’assanhar non ouver||674.6 sera gran tort’, e non ei de fazer / que lh’eu quisesse ben de coraçon||687.16 mais ben sei / ca non diredes con razon / que non faç’eu de coraçon / por vós quanto de fazer ei||690.8 Pes a quen-quer e mate-se por én, / ca post’é ja o que á de seer||758.22 E, pois que non á de valer / bon talho nen bon parecer, / parescamos ja como quer||783.15 Mais, amigas, conselho á d’aver / dona que prez e parecer amar||797.14 E a min era mui mester / ũa morte que ei d’aver / ante que tal coita sofrer||798.14 e querrei ja mentr’eu viver / esso que eu de viver ei||802.6 e quen amor á, / mal que lhi pes, de cuidar á||806.9 ela ja nunca ben mi á de fazer, / mais sempre mal||809.10 e mal que aja non ei de sentir / senon o voss’, ...||809.23 ca muit’ei d’andar / e vós ficades de min pecador||812.31 se non, sen ben viverei sempr’assi, / ca non ei eu outro ben de buscar||835.9 nen por tormenta non ei de perder / o sono, amiga||843.3 e ei-vo-l’ora ja de perdoar / porque veestes chorar ante min?||851.8 pero ben sei / que o non ei de fazer||864.22 Que coita ei tan grande de sofrer, / amar amig’e non’ousar veer!||880.17 ca saben ja que non an de morrer||881.10 log’i ei de cuidar / que non queria non vos querer ben / ...máis||887.44 atender quero mesura, / ca me non á de falir||888.56 «Cada dia / ei de falecer»||890.3 Vejo mia morte, que mi á de matar, / en vós e non vos ous’én ren dizer||900.1 Se om’ouvesse de morrer, / sennor, veendo gran pesar / da ren que máis soubess’amar||900.29 e que sempr’aj’a desejar / vós e o vosso parecer, / que nunca mi á d’escaecer||907.2 Pero mia senhor nulha ren / non mi á de fazer senon mal||907.20 e faz-mi que non ei poder / que lho non aja de querer||926.4 eno iferno ei de morar / por vós, senhor, ca non por outra ren||942.7 Tanto mi fez gran pesar sobejo / en s’ir d’aqui que ouve de jurar, / mentre vivesse, de lhi non falar||946.8 Tan grave m’é esta coita en que me ten / o voss’amor que non lh’ei de guarir||947.10 e verdad’é, seed’én sabedor, / u eu alhur sen vós ei de viver||948.5-6 e tantas coitas, quantas de sofrer /  ei, non as posso en un cantar dizer||955.7 ca ja vos sempr’averei de querer / ben||1004.5 ca tan gran ben mi quer / que ben vos dig’eu, ... / ..., que non ei de cuidar||1025.14 Sõo guardada como outra molher / non foi, amigo, nen á de seer||1026.14 E sempre catan estes olhos meus / per u eu cuido que á de viir / o mandadeir’, ...||1032.10 e sempre me temi / de mo saberen, ca m’an d’alongar / de vós||1056.14 [E] ést’a coita que mi a morte ten / tan chegada que non lh’ei de guarir||1057.3-4 e, pois assi é, que agora d’ir / an u vos non vejan, sei eu mui ben / que non poden os meus olhos veer, / ..., d’al veer prazer||1072.14 non mi-o fez El senon por mal de min / cometer o que non ei d’acabar||1073.6 porque me fez gran ben querer / quen mi-o non á de gradecer||1081.6 pero non ei end’o poder, / se vos eu mia coita contar, / que pois non aja de chorar||1105.9 mais, como quer, ũa mort’ei d’aver||1109.8 ben sei, / se per coita d’amor an de seer, / que eu devia cuidados aver||1114.8 porque m’ei de guardar e de temer / de mi-o saberen||1115.20 log’ei de teer / que á mil dias que sen vós morei||1126.19 que grave cousa que de sofrer ei!||1159.13 Sabe mui ben que non á de guarir / o meu amigo, que mi faz pesar||1162.8 Que coit’ouv’ora el-rei de me levar / quanto ben avia nen ei d’aver!||1162.8 Que coit’ouv’ora el-rei de me levar / quanto ben avia nen ei d’aver!||1187.14 Par Deus, falso, mal se mi gradeceu / quando vós ouverades de morrer||1191.7 E, se molher ouve d’aver / sabor d’amig’ou lho Deus deu, / sei eu que lho non fez veer||1242.15 tanto m’an de guardar||1282.15 mais ei-o de fazer por m’encobrir||1332.4 – Vós, Don Josep, venho eu preguntar, / ... / ..., / quanto cada un judeu á de dar||1332.11 mais, na talha, graças nen amores / non lhi faran os que an de talhar||1337.20 por ben ou mal tanto m’á de dizer||1337.22 E paravoas non an de falecer||1344.25 Que mi á de poer no pao, / esto diz que viu na paa||1397.12 e, se ouve de malfeitor falar, / vai sobr’el e non lhi pod’escapar||1410.8 Des[s]es mi an i d’andar en mia companha, / ca nunca ome tan sanhudo vi||1467.13 ca el ten que toda via / á de pojar en contia, / en panos ou en torneses||1472.14 ca, se vos Deus en armas ben fezer, / ferindo en vós, an eles de caer||1473.12 e un mouro, que á ‘qui de chegar||1473.13 e un mouro, que á ‘qui de chegar, / con que ei outrossi de baratar||1474.8 ca diz que non sab’u x’á de morrer||1476.3-4 mais d’escarmentar- / -lo avedes, e direi-vos eu como||1493.21 e máis viços’ome de comer ben / non vistes nen avedes de veer||1513.27 i á de correger, per bõa fe, / máis que nos meus, en que m’ides travar||1516.10 d’un pouco que á de trobar, / poderia mui ben sair / de todo, por se quitar én||1526.19 e assi pojaredes / a mui gran talh’u avedes d’estar||1532. E, se muit’aquesto mi á de dura / vosco, senhor, devia-m’a matar / ant||1534.6 nen end’o poder / non á de dar-vo-l’ome nen molher||1543.4 ei-os d’aver enquant’eu vivo for||1543.9 ei-a d’aver enquant’a viver ei||1543.13 come outros, que os an de servir, / ei-os d’aver mentr’eu viver||1543.14 ei-os d’aver mentr’eu viver||1586.13 ca non á de falescer, / se retalhardes, quen vos compr’o al||1607.14 ca en sa prison / and’eu e dela non m’ei d’emparar||1608.6 pero non poss’achar / tal razon en que lho possa fazer / que me non aja con el de perder||1611. Assi Deus me valha, / [...] m’an de conhocer!||1632.2 Por Don Foan en sa casa comer / quer ben quer mal, que á i d’adubar?||1632.9 Por en sa casa comer com’el quer, / quer ben quer mal, que á d’adubar i?||1632.26 nen mal nen ben d’adubar i non á||1640.8 ca non sabedes que x’á de seer / de vós||1647.5 O vosso don é mui caro pera quen o á d’aver||1647.6 o vosso don é rafec[e] a quen o á de vender||1663.3 Quen a sa filha quiser dar / mester con que sábia guarir / a Maria Doming’á d’ir
A construción aver + de + infinitivo tamén pode constituír unha perífrase temporal de futuridade inmediata, isto é, indica unha acción que estivo a punto de acontecer no pasado, mais non se chegou a realizar
1404.7 e el[e] tornou logo sa via / con dous cães grandes que tragia, / que na porta m’ouveran de matar||1676.10 Joan Baveca e Pero d’Ambrõa / ar foron outra razon começar / sobre que ouveron de pelejar
começar(-se) + de + inf. (perífr. aspectual incoativa)
331.9-10 E todos dizen que fiz i mal sén, / ai mia senhor, de quanto comecei / de vos servir||456.19 E começou de riir / muito del e [e]scarnir||1183.13 E comecei eu eire de cuidar, / [e] começou a noite de crecer||1183.14 E comecei eu eire de cuidar, / [e] começou a noite de crecer||1404.8 E começava-os el d’arriçar / de tra-la porta d’un seu celeiro||1404.11 e começavan-s’a mí de touçar / en cima da besta en que ia||1419.1-2 – Joan Soarez, comecei / de fazer ora un cantar||1676.2 Joan Baveca e Pero d’Ambrõa / começaron de fazer sa tençon
dever + de + inf. (perífr. modal obrigativa)
101.2 Per com’Amor leixa viver / mí non se dev’i d’esforçar / omen contra el||116.21 e coita mui grand’e pesar / de vós, de que mi vi[i]r non devia||1017.8 este preito deve-se de fazer||1338.2 Se vós, Don Foão, dizedes / que deverades de casar / con molher de maior logar / que essa que vós teedes||1612.21 de parescer non vos devera nada
leixar(-se) + de + inf. (perífr. aspectual terminativa)
28.9 leixei-vos por én [de] veer / atẽ[es] ora, que poder / non ouve de fazer end’al||42.1 Ja m’eu quisera leixar de trobar / se me leixass’a que mi-o faz fazer||170.24 E, se a eles viren, creerán / ca lles dig’eu verdade, u al non á, / e leixar-m’-an de me preguntar ja||752.2-3 Pero que eu meu amigo roguei / que se non fosse, sol non se leixou / por mí de s’ir||873.7 Pero ela faça quanto quiser / contra min, ca, pero me ben non quer, / non leixarei de a servir por én||882.8 E por esto non leixei pois [d]’amar / e servir ben e faze-lo milhor||900.23 que Deus, que m’esto foi mostrar, / por én me leixa de matar, / que aja sempre que doer||942.13 Ben vos dig’, amiga, én verdade: / que jurei de nunca lhi fazer ben / ant’el, e non leixou de s’ir por én||1027.15 Sabor avedes, a vosso dizer, / de me servir, amig’, e pero non / leixades d’ir al rei||1058.1 Ja m’eu queria leixar de cuidar / e d’andar trist’e perder o dormir / e d’Amor, que sempre servi, servir||1058.1-2 Ja m’eu queria leixar de cuidar / e d’andar trist’...||1058.1 Ja m’eu queria leixar de cuidar / e d’andar trist’e perder o dormir / e d’Amor, que sempre ... servir;||1058.19 E leixa-m’ela de mi ben fazer, / mais non me leixa en sas coitas viver||1650.17 Ca o torpe que sempr’anda calado / non o deven por torpe a razõar, / pois que é torp’e leixa de falar
28.2-3 Quero-vos eu dizer, senhor, / por que me leixei, muit’á [i], / de vos veer
seer + de + inf. (perífrase modal obrigativa ou de futuro)
282.4 El sab’oje que con mui gran pavor / vos dig’eu est’, e ja é de dizer||571.14 Amiga, o coraçon seu / era de tornar ced’aqui / u visse os meus olhos e min||591.23-24 – Amiga fremosa e mesurada, / non vos dig’eu que non pode seer / voss’amigo, pois om’é, de morrer||620.4 e, par Deus, amiga, ei end’eu pesar, / porque s’ora vai, eno meu coraçon, / tamanho que esto non é de falar||730.10 mais esto non é de creer||912.19 Esto soo non é d’oir||1336.13 certa resposta deve a levar / de vós, senhor, pois non é de negar||1435.24 al é de fazer, / ca essa tinta / mal pinta
teer + de + inf. (perífr. modal obrigativa)
1162.10 – Non vos ten prol, filha, de mi-o negar, / ante vo-lo terrá de mi-o dizer||1321.13 Tal eiceiçon vos tenh’eu de põer||1337.19 “Al tenho de fazer”||1656.11 nen m’ar tenh’eu de nunca del prender / ja máis bon don nen bõa espadada

a de parte loc. adv. lug. 'á parte, a un lado'
876.17 e ũu rapaz tinhoso, que a de part’estava, / chamava minha nana «velha fududancua»||1586.7 fazed’ora (...) / ũa soldada polo meu amor / a de parte, ca non ei máis mester
a pouca de sazon loc. adv. temp. 'de aí a pouco tempo'. Cf. en pouca de sazon
992.4 sei ca mia mort’oiredes / a mui pouca [de] sazon||1019.9 saberedes a pouca de sazon / que nunca disse de vós se ben non
con de cabo loc. adv. temp. 'finalmente'. Cf. en cabo
1317.13 Se con de cabo non for rechantada, / nen un proveito non pod’end’aver
d’anvidos loc. adv. mod. 'de má vontade, contra vontade'
1091.7 por ũa dona que por meu mal vi / mui fremosa e de que me parti / mui d’anvidos e sen [o] meu prazer||1340.25 E na coroa, que tapar queria, / leixa crecer a cient’o cabelo / e a vezes a cobre con capelo, / o que, ant’, el mui d’anvidos faria
d’aqui en deante loc. adv. temp. 'de aquí en diante'
415.6 e d’aqui en deante vos direi / en quaes cousas, segundo razon
de bõa mente loc. adv. mod. 'boamente, de boa vontade'
1674.5 e ajudei-vos eu, como sabedes, / escontra ela mui de bõa mente
de (bon) grado loc. adv. mod. 'de boa vontade, voluntariamente, gostosamente'
33.7 Pero sempre vos eu servi de grado / o melhor que [o] eu soubi fazer||71.2 Se Deus me valla, mia sennor, / de grado querria saber / se avedes algun sabor / en quanto mal m’ides fazer||182.2 de grado querria seer / sandeu por quant’ouço dizer / que o sandeu non sabe ren / d’amor nen que x’é mal nen ben||207.24 E se El aqui ouvess’a viver / e lh’eu por én podesse mal fazer, / per boa fe, de grado lho faria!||407.1 Que mui de grad’eu querria fazer / ũa tal cantiga por mia sennor / qual a devi’a fazer trobador / que atal sennor fosse ben querer / qual eu ben quer’;...||490.1 De grado queria ora saber / destes que tragen saias encordadas, / en que s’apertan mui poucas vegadas||526.17 ca sabe Deus que, se m’end’eu quitar / podera des quant’á que vos servi, / mui de grado o fezera log’i||550.1 Senhor, que de grad’oj’eu querria, / se a Deus e a vós aprouguesse, / que, u vós estades, estevesse / convosc’!||560.5 e queria-m’én de grado quitar, / mais non posso forçar o coraçon, / que mi forçou meu saber e meu sén||573.8 Querria saber mandado / dos que lá son, ca o non sei, / amiga, par Deus, de grado, / por quanto vos ora direi: / ... ||582.11 Pois migo ei seu mandado, / rog’eu a Deus de grado, / louçana||582.16 [Rog’eu a Deus de grado / por aquel namorado, / louçana]||602.1 Quisera vosco falar de grado, / ai meu amig’e meu namorado||814.1 Par Deus, senhor, de grado queria, / se Deus quisesse, de vós ũa ren: / ... ||824.10 queria saber de grado, / amigo, por que andades / [tan trist’ou por que chorades]||832.16 E, se vós queredes meu gasalhado, / venha-vos en mente o que vos rogo, / pois vos ides, de vos viirdes logo, / e falarei convosco mui de grado||963.21 «Per bõa fe, senhor, / se eu podess’ (...) / poder comig’e con Amor, ben sei / que vos faria de grad’ess’amor||1040.1 Que mui de grad’eu faria / prazer ao meu amigo, / amiga, ben vo-lo digo||1040.7 Faria-lho mui de grado / porque sei que me deseja||1150.11 Pois todas i van de grado oraçon fazer, / madre velida, por Deus, venho-vo-lo dizer||1163.17 I vai o meu amado, / quer-me levar de grado, / e sabor ei [da ribeira]||1206.6 Pois eu mig’ei seu mandado, / querria saber de grado / se ousará meu amigo / [ante vós falar comigo]||1214.13 Irei co[n] el mui de grado, ca non / me sei conselho se mi-o Deus non der||1243.1 – Filha, de grado queria saber / de voss’amig’e de vós ũa ren: / ... ||1289.6 e treides migo, madre, de grado, / ca meu amig’é por mí coitado||1290.17 Morrer-vos-ei con aqueste cuidado, / e, se quiserdes, irei mui de grado / con meu amigo||1297.4 Mia irmana fremosa, treides de grado / a la igreja de Vigo, u é o mar levado||1303.5 irmana, treides comigo, ca sei que ven i de grado, / a Santa Maria de [Reça]||1340.15 E ja de grado el renunçaria / sas ordĩis, ... / por lhe non seer seu mester defeso / nen er ficar en tanta peioria||1406.1 Querri’agora saber de grado / d’un ome, que sei mui posfaçador / [e] de posfaçar á tan gran sabor, / se soub’ora el com’é posfaçado||1467.7 pero se oj’este dia / lh’outren der maior contia, / ficará con el de grado||1503.2 Don Martin Galo ést’acustumado / de lhi daren algo todos de grado||1571.9 «Faria-o de grado, / mais jurei antan’en Jaen, / na oste, quando fui cruzado, / que nunca diga [de mal ben]»
268.4  [d]e mui bon grado querria a un logar ir / e nunca m’end’ar viir||465.6 «De mui bon grado queria ir / logo e nunca [m’end’ar] vĩir»||665.8 Jurastes que toda via / verriades de bon grado / ante que saiss’o dia||978.19 E de bon grado ja m’eu partiria / de vós, Amor, se ouvess’én lezer||1302.2 e verra o namorado de [mui] bon grado falar [co]migo||1372.2 Se m’el-rei dess’algo, ja m’iria / pera mia terra de [mui] bon grado||1473.8 e dar-vos-ei recado / de vossos dinheiros de mui bon grado
de cachas loc. adv. mod. 'ocultamente'
1372.12 Fora de cachas encarregado
de cavalo loc. adv. mod. 'a cabalo, cabalgando'
1504.5 ja-u s’achou con torpes Martin Galo, / ca o vejo vestid’e de cavalo||1545.27 ca el de tal coraçon é, / que de cavalo que de pé, / ca se querra migo matar||1551.4 Ben sabedes, senhor rei, / des que fui vosso vas[s]alo, / que sempre vos aguardei, / que a pee que de cavalo, / sen voss’aver e sen dõa
de cedo loc. adv. temp. 'cedo, axiña'
1329.8 Por én partid’este feito de cedo, / ca de mal dizer non tirades prol
de cima loc. adv. temp. 'finalmente, por fin'
1665.16 E, se de min quiserdes aprender / qual part’á de cima en esta sazon
de coraçon loc. adv. mod. 'sinceramente, profundamente'
23.6 senhor fremosa, mui de coraçon / me prazeria morrer||26.16 pero sei que máis non me valra / ca se vos quisesse de coraçon / gran mal||57.19 E, macar vos eu mui de coraçon / amo, senhor, muit’a vosso pesar||95.10 ei-ll’ora de buscar perdon, / ca me quer mal de coraçon||122.21 log’ante vós mi afrontarán / que vos amo de coraçon||139.12 pero Deus sabe quan de coraçon / oj’eu vos amo||152.23 Deu-lo sabe, que me quisera ir / de coraçon morar a cas d’el-rei||164.1 Quer’eu a Deus rogar de coraçon, / ..., / que El me leixe veer mia sennor / mui ced’, ...||168.10 mais pesa-me de coraçon / de que seredes, mia sennor / [fremosa, de min pecador]||191.13 e a vós praz de coraçon por én||203.30 non ous’ir i e peç’a Deus enton / mia morte muit’e mui de coraçon||210.7 Diria-ll’eu de coraçon / como me faz perder o sén / o seu bon parecer||245.13 ca lle quero ben tan de coraçon / que sei mui ben que, ... / que morrerei cedo||250.13 Porque me quer gran ben de coraçon / as[s]anhou-s’el||259.19 ca me tẽen de tal guisa forçado / que me vos fazen mui de coraçon / querer gran ben||288.13 E rog’eu Deus, que tan de coraçon / me vos fez amar des quando vos vi||300.14 Amei-vos tant’u vos primeiro vi / que nunca ome tan de coraçon / amou moller||306.1 A mia sennor, que mui de coraçon / eu amei sempre des quando a vi||335.7 Vós me rogastes mui de coraçon / que lhe fezesse ben algũa vez||338.2 e a mí praze mui de coraçon / co[n] a mia mort’, assi Deus mi perdon||339.17 non me podia dar o coraçon / de ficar i||369.2 Sennor fremosa, creede per mí / que vos amo ja mui de coraçon||385.3 Queixum’ouvi dos olhos meus, / mais ora, ... / quero-lhis ben de coraçon||419.10 mui de coraçon / gradesc’a Deus que me faz a maior / [coita do mund’aver por mia sennor]||426.2 Par Deus, senhor, gran dereito per-é / de mi quererdes mal de coraçon||430.2 pois que me faz amar de coraçon / a ren do mundo que me faz maior / coita sofrer||435.9 que nunca me perdon / Nostro Sennor se máis de coraçon / vos pud’amar do que vos sempre amei||437.17 pois vos [eu] amo mui de coraçon, / sennor, por que me leixades morrer?||444.13 Amo-vos tant’e tan de coraçon / que o dormir ja o ei perdudo||487.16 E ainda vos conselharei al / porque vos amo [mui] de coraçon||498.11 ca El sabe ben quan de coraçon / vos eu am’e [que] nunca vos errei||561.16 por end’a Nostro Senhor / rog’eu mui de coraçon / que El m’ajude a tan forte / coita||579.13 ca de vos el amar de coraçon / non vej’eu ren que vós i perçades||588.1 O voss’amigo tan de coraçon / pon ele en vós seus olhos e tan ben||628.23 e, se vos eu quero ben de coraçon, / leve-me Deus a terra u vos non veja||669.7 Porque morr’e me quer gran ben de coraçon, / ide vee-lo, mia madr’, ...||674.7  ... n ei de fazer / que lh’eu quisesse ben de coraçon||679.1 Irmãa, o meu amigo, que mi quer ben de coraçon / e que é coitado por mí||687.15 mais ben sei / ca non diredes con razon / que non faç’eu de coraçon / por vós quanto de fazer ei||719.13 Daria mui de coraçon / que-quer que aver podesse / a que[n] mi novas dissesse / d’el-rei e dos que co[n] el son||730.5 mais esto quen no creerá, / que nunca el de coraçon / molher muit’ame se min non?||733.7 Rogades-me vós mui de coraçon / que fale vosc’, e al non á ja i||752.5 chorou tan muit’e tan de coraçon / que chorei eu con doo del enton||755.1 Ir quer’oj’eu fremosa de coraçon, / ..., / a Santa Maria das Leiras||767.5 e a mí praz de coraçon / por veer se morre, se non||776.2 – A voss’amig’, amiga, que prol ten / servir-vos sempre mui de coraçon / sen ben que aja de vós se mal non?||787.7 Sei eu ca lhi pesou de coraçon / de s’ir, pero non pudi outra ren / fazer||804.5 mais non vos digan que de coraçon / vos outro quer ben senon eu||808.1 Senhor fremosa, tan de coraçon / vos faria, se podesse, prazer||812.16 E o que esto diz non sab’amar / neũa cousa tan de coraçon / com’eu, sennor, amo vós||837.8 e pesar-mi-á de coraçon, / e ja Deus nunca mi perdon / se menç’, ...||847.4 mais, poi-lo eu ja vi, de coraçon / gradesc’a Deus que mi-o fezo veer||854.3 Veeron-me meus amigos dizer / d’ũa dona, ... / que lhi pesava mui de coraçon||858.15 non me deu morte, que de coraçon / lhe roguei sempr’e muito lha pedi||864.20 des i chorava mui de coraçon / e dizia este cantar enton||868.2 A Santiag’en romaria ven / el-rei, madr’, e praz-me de coraçon / por duas cousas||893.3 por vós, que amo mui de coraçon||905.23 E non xe vos filhe pesar / por vos eu mui de coraçon / amar||924.10 essa sei de coraçon ben querer / máis de qua[n]tos donas quiseron ben / nen querran ja||938.8 E, nobre amiga, pois vos sei amar / de coraçon||944.7 Servi-a sempre mui de coraçon / enquanto pudi, segundo meu sén||955.9 e estas gentes que aqui son / teen que vos pesa de coraçon||996.7 Como ll’eu quero ben de coraçon, / se llo dissesse, ben seria ja||1008.7 Fariades-mi vós de coraçon / este pesar||1059.1 Senhor fremosa, que de coraçon / vos servi sempr’e sé[r]vi’e servirei||1074.25 eu a diria mui de coraçon, / ca ũa ren sei eu dela, de pran||1136.1 – Vejo-vos, filha, tan de coraçon / chorar tan muito que ei én pesar||1219.2 e disse-mi o mandadeiro, que mi prougue de coraçon: / ... ||1219.10 E disse-mi o mandadeiro, que mi prougue de coraçon||1221.3 Amiga, grand’engan’ouv’a prender / do que mi fez creer mui gran sazon / que mi queria ben de coraçon||1229.7 – Amiga, pesa-mi de coraçon / porque o sabe||1233.25 Mais aquel que tan de coraçon / quer ben, par Deus, mal seria se non / o guarisse||1247.13 E quen molher de coraçon quer ben, / a meu cuidar, punha de s’encobrir||1261.8 ca vós fostes sen meu mandad’e sei / que mi pesava mui de coraçon||1272.9 [per] perdõardes-lhi de coraçon||1277.13 Cantava mui de coraçon / e mui fremosa estava||1278.15 E prougue-mi de coraçon / quanto mia senhor dizia||1287.8 eu a Santa Cecilia de coraçon o digo, / e por el vivo [coitada!]||1287.11 eu a Santa Cecilia de coraçon o falo, / e por el vivo [coitada!]||1288.4 e chorar muit’en Santa Cecilia / destes meus olhos e de coraçon||1358.16 E seu irmão, o zevron, / que lhi quer mal de coraçon / porque lhi reng’o selegon||1413.19 A dona, de coraçon, / pediu as casas enton||1418.7 Porque o amo tan de coraçon / como nunca amou amigo molher||1431.32 – Joan Soarez, mui de coraçon / vos perdoarei||1486.7 A dona, mui de coraçon, / oira sa missa enton||1515.21 ja máis nunca teu cantar oirei / que én non ria mui de coraçon||1597.10 e por esto rog’eu de coraçon / a Deus que nunca meta se mal non / antre min e velhas fududancuas||1597.21 ca vos quer’eu gran mal de coraçon, / covilheira velha||1641.15 E, se eu de coraçon / roguei Deus, baratei ben||1655.20 mais compro mui de coraçon / erdade se mi-a vend’alguen
de cu’ a bouço loc. adv. lug. 'desde abaixo até arriba, por toda a parte' (?)
1360.25 en dia de sa voda, / ..., / da sela rengelhosa / feriu de cu’a bouço
de destro loc. adv. lug. 'polo lado dereito'
484.12 e fez-l[h]i de destro leixar / lealdad’...
de dur loc. adv. mod. 'dificilmente, apenas'
215.18 de dur verri’aqui mentir / a vós||1128.9 [e] naquela sazon / de dur diria quant’ora direi
de feito loc. adv. mod. 'efectivamente'
1333.14 e, Martin Gil, quen no vir, / parece mui lai, de feito
de guisa loc. adv. mod. 'así, desta maneira'
70.21 ca ja m’end’eu vejo de guis’andar||194.31 ca me vej’én de guis’andar
de + det. + guisa loc. adv. mod. 'de + det. + modo'
34.20 Pero ben vos digo que, se podesse / d’algũa guisa mia senhor veer
41.4 todo xe me d’outra guisa guisou||127.3 d’outra guisa pensara El de mí||147.3 mais d’outra guis’aven a mí||285.13 No’me sei én d’outra guisa salvar||410.4 mais d’outra guisa contece oje a mí||458.4 mais d’outra guisa me foi el vende-la galdrapa||901.16 Mais d’outra guisa me vai ja||1018.16 ca, se d’outra guisa quiser fazer, / farei que en tal coita [o tenha / por mí Amor que rogar me venha]||1469.15 ca d’outra guisa non posso aver [i] / conselho ja per esta razon tal
140.2 De tal guisa me ven gran mal / que nunca de tal guisa vi / vĩir a outro||501.10 e de tal guisa se vingou de min||966.10 mais de tal guisa lhis dig’eu por én||1241.17 ca de tal guisa vos farei eu ben
de juso loc. adv. lug. 'debaixo, embaixo'
1565.8 Tod’ome que a ir queira veer suso, / Maria Perez, lev’algo de juso
de máis loc. adv. cant. 'de máis'
333.20 cuid’eu que é mal / de máis, amigo, demandardes-mi al||713.15 Por lhi dar coita por sabe-lo seu / coraçon ben, ... / m’encobri de máis sempr’, ...||882.31 E non dev’omen seu cor encobrir, / ..., / de máis u lh’outro non pode valer||1652.18 o demo lev’o que lhi val / sa requeza de máis a quen / non presta a outren nen a sí
de mar a mar loc. adv. lug. 'por todo o mar'
987.7 bon rei que conquis / terra de mouros ben de mar a mar||989.7 e que conquis de mar a mar!||1265.2 Polo meu mal filhou [agora] el-rei / de mar a mar
de pé loc. adv. mod. 'a pé, andando'
1545.27 ca el de tal coraçon é, / que de cavalo que de pé, / ca se querra migo matar||1555.26 Mui máis queria, besta non avendo, / ant’ir de pé ca del’encavalgado
de pran ~ de chão loc. adv. af. 'certamente, sen dúbida, realmente'
20.7 Coita, de pran, ja eu non perderei / e non m’atrevo sen vós a guarir!||24.17 E, pois a vós pesa, de pran, / de que convosco comecei||25.4 e j’a poder / non vos menti, ca de pran é, / a poder e per bõa fe||44.10 de pran / nulh’ome non lh’ar disse ren / [senon con que lhi fosse ben]||53.19 que de pran morrerei / se vos non vir||56.16 E, senhor, se vos caess’en prazer, / de pran, non vos deviades queixar / a min||59.20 ca, de pran, mi-a cuidei veer / e non lazerar pois por én||63.3 Deu-lo sab’oje, mia senhor / (a que se non asconde ren, / de pran)||66.10 ca de pran vos sei maior ben querer / de quantas cousas eno mundo son||66.15 ca de pran, ... / ..., / quitar-m’end’-ia o mui gran sabor / que vos vejo aver de m’alongar||70.3 de pran cuidades que algun poder / ei eu, sennor, de me vos én quitar?||74.19 ca ‘mor, de pran, ja m’en guisa ten / que me non pode nuzer mal / deste mundo||76.15 e sei que faço-vos, de pran, / pesar||84.13 un vassalo soo que á, / de pran, de morte perde-l’-á / por esta cuita en que me ten||85.13 ou, de pran, amor non os ten / en qual coit’a min faz sofrer||86.8 Mais, de pran, algũa sazon / an esses sabor d’outra ren||88.21 de pran morrerei se m’én for||93.5 que sei de pran que, pois morrer, / averei gran coit’a sofrer / por vós||94.26 que sei de pran / ca dos que me preguntarán / e dos outros m’ei a guardar||96.2 Quen bõa dona gran ben quer / de pran todo dev’a sofrer / quanto lh’ela quiser fazer||117.19 E, de pran, ... / ..., / ..., / ..., / máis mi-o deviades vós gradecer||119.19 E, de pran, ést’est’o maior / ben que oj’eu posso saber||163.13 E est’é mui grande, de pran!||170.8 direi-lles ca ensandeci / pola mellor dona que vi, / nen máis fremosa (lles direi de pran||181.19 ca sei de pran que, ... / log’esta coita perderei enton||196. meus amigos, ca, de pran, [n]a maior / coita do mundo viv’oje por én||213.10 ca de pran ten / assi eno seu coraçon / qual ben lhi quer de lho dizer||218. E ben creede de pran que é ‘ssi / e sera ja enquant’ela viver||218. e quen a vir e a ben connocer / sei eu de pran que dira que é ‘ssi||222.13 E ben sei eu de pran ca, ... / ..., / ca perderei eu o corpo||241.6 Ca, de pran, niun consello non ei||241.15 mais non viverei ja / máis des aqui, de pran, per nulla ren||242.15 ca, de pran, est’é oje máis de ben / que ei||243.5 ca, de pran, quanto no mundo durei, / os dias que a servi gaannei||243.15 E, de pran, ... / maior ca min, e con maior razon, / sempr’eu coidei que verria sazon / que ll’ousaria eu algũa ren / dizer do ben que ll’eu quer’, ...||245.8 e, de pran, perderei / o sén mui cedo con coita que ei||250.9 de pran ben cuidou / que me matava||263.14 e quen tal coita no[n] ouver / o al non ll’é coita, de pran||275bis.5 ca, de pran, moiro querendo-lle ben||278.7 ca de pran a fez parecer mellor / de quantas outras eno mundo son||280.4 morte m’é de pran||298.15 Quanta coita e quant’afan / m’ela no mundo faz levar / ben lle cuid’eu dizer de pran||312.13 pero sei eu dela, de pran, ca non m’enviou ren dizer||316.8 que de pran ben sei / que non poss’eu muit’assi guarecer||318.13 nen andaria máis ledo, de pran, / do que eu ando||325.14 ben devo de pran a sofrer qualquer / outra coita qual mi Deus dar quiser||326.20 ca demo m’e[n] cabo prender / fui, de pran, u a fui veer||328.18 poi-lo dizedes, assi é, de pran||332.14 E non mi foi Nostro Senhor mostrar / os seus olhos, de pran, por ben dos meus||335.5 mais de pran non farei / quant’el quiser, pero ben lhi farei||340.4 ca, de pran, assi me ten en poder / que non poss’end’o coraçon partir:||353.4 de pran aquesto lle non sofrerei||353.9 mais, de pran, esto non posso sofrer||353.14 mas, de pran, esto non sofrerei ja||363.3 ca sei, de pran, pois m’eu partir, / que mi averra, per bõa fe||376.10 pois outro ben de vós de pran / non ouve, sen[h]or, a meu sén||388.16 de pran ceguei eu log’enton||404.14 fezo-me sempr’aver, de pran, / Nostro Sennor mui grand’afan||405.15 e, de pran, ést’assi: / ... ||420.19 ca de pran al non sei / que me possa toller coita d’amor||436.8 ca muit’á, de pran, / que vos eu dixe toda mia razon||454.14 e sabor / de penhorá-lh’ei, de pran||460.9 nunca de pran foi falir / en querer eu pena veira trager / velha en corte||493.5 e, de pran, venceu bõo cavaleiro||498.15 ca de pran Deus non vos perdõará / a mia morte||508.15 e tanta coita lev’e tant’afan / que morrerei con tanto mal de pran||546.15 que par de morte m’é de pran||637.14 pero vej’eu muitos de pran / que dizen que quanto mal an / que d’Amor lhes ven e d’al non||652.14 e de pran / tenh’o[lh’e vej’, e non posso veer, / meu amigo, que mi possa prazer?]||692.2 Muitos vej’eu que se fazen de mí / sabedores, que o non son, de pran||697.3 e de pran vee-lo-ei||714.9 El de pran que esto cuida, que ést[e] migo perdudo||722.23 mais el me mata porque quer morrer / por mí de pran||727.11 O que sei de pran que morre / por min||742.19 Mias amigas, de pran, / ... / ...meu ben é de lhi ben fazer]||757.10 ca el de pran sobr’aquesto perfia||757.16 ca el de pran con mui gran lealdade / non quer [morrer por non pesar del a’lguen<||759.7 O paraiso bõo x’é, de pran||760.7 [E] de pran non son tan louca / que ja esse preito faça||761.7 De pran todas vós sabedes / que lhi dei eu de mias dõas||774.13 Este perdon foi de guisa, de pran, / que ja máis nunca mig’ouvess’amor||818.6 porque sei ben que as gentes diran / que, se morrer, por mí morre de pran||833.10 ca bon conselho non sei i de pran / senon morrer||854.21 or’assi / seera ja sen meu grado, de pran||863.7 Ceg’eu de pran daquestes olhos meus / que ren non vejo||867a.23 e non cousecen sí (vedes que mal!), / ca trob’e canto por senhor, de pran||867b.26 ca trobei tanto por senhor, de pran, / que de beldade quantas eu sei val||899.17 e tant’afan, / a nembrar-lhe avia de pran||979.21 ben sei / que nunca lles ren mostrarei / que lles possa prazer de pran||993.9 E per valença sempre obrou / por aver Valença, de pran||993.24 éste: rei d’Aragon, de pran!||1003.14 e dizen-o de pran / e non mi-o neg’eu||1003.17 que me non mata voss’amor de pran, / mais mata-me, senhor, que o non ei||1006.12 mais eu morrerei, madr’e mia senhor, / ..., por el de pran||1017.7 E, amiga, de pran, u non jaz al, / este preito deve-se de fazer||1074.26 ca ũa ren sei eu dela, de pran||1085.4 e das coitas do mund’é a maior: / sofro de pran e non posso guarir||1091.9 Perço meu sén que sol non ei poder / en mí de pran desejando seu ben||1110.17 e menten de pran||1117.7 Mais de pran non lhe-lo poss’eu creer||1127.4 que tanto mal sofr’este meu / por vós, de pran, ca por al non!||1190.10 mais, de pran, por xe mi matar, / fez ũas lirias [no son / que mi sacan o coraçon]||1197.1 – Joan Soares, de pran as melhores / terras andastes que eu nunca vi||1214.10 e, se se for, serei morta de pran||1220.7 E ben sei [eu] de pran que por meu mal / me fez[o] Deus tan fremosa nacer||1222.8 sempre lh’eu querrei / o maior ben de pran que eu poder||1244.2 ca de pran ouvestes toda sazon / a fazer quant’eu quisesse e al non||1252.17 De pran con mentira / mi andava sen falha||1274.16 – Ben sodes desmesurada molher / se voss’amor non pod’aver de pran||1316.12 Sei eu, de pran, / per ela quanto vos disser: / ... ||1328.16 ca sei eu outra non de tal doairo / nen de tal logar come vós, de pran||1338.24 filha d’algo é ben de pran||1346.20 E el se foi certamente / porque [de pran] non podia / na terra guarir un dia||1353.7 Gran medida é, de pran, / pero que dele muit’an||1366.15 e de pran andaron i / as mangas do ascari||1366.38 e a[a] canterlada / e o seu brial d’alvan / tregoa lhi dei eu de pran||1413.1 Ũa dona foi de pran / demandar casas e pan / da ordin de San Joan||1415.9 Ca morto fora, mia senhor, / de gran lazeira, sei de pran||1417.25 E gran careza fezestes de pran||1423.2 Joan Fernandez, o mund’é torvado / e, de pran, cuidamos que quer fiir||1427.15 e, de pran, semelha máis morta ca viva||1475.1 Pero d’Ambroa prometeu, de pran, / que fosse romeu de Santa Maria||1494.11 mal serviço faz om’en vós, de pran||1499.11 e, por este casamento el, de pran, / d’ome, atal coita nunca viu cristão||1512.5 ca vos mandaron a capa de pran / trager dous anos||1518.19 de pran, / cada u fordes, todos vos faran / onra d’outra puta fududancua||1532.2 Maria Perez, and’eu mui coitado / por vós, de pran, máis ca por outra ren||1536.5 verdad’é de pran / que ja el esto nunca er pod’aver||1553.10 que eu sõo certo, de pran, / ..., / que, ... / que ja máis nunca veerá / en nen un temp’a face de Deus||1557.4 bõa razon mi deu de pran / per que lhi trobasse||1578.5 e foi-o vender de pran / con minguas que avia||1583.4 tenh’eu de pran de vós que o sabedes||1586.9 Fazen soldada do ouro, que val / mui máis ca o vosso cono, de pran||1588.2 que tanto guarda seu corpo, de pran, / que ja de noite nunca ela man, / como as outras, na sua pousada||1595.13 «De pran, non diss’el assi, / mais tenho que xi-a errou o jograr»||1605.8 [E] esta dona de pran á jurado, / ..., / que jasca sempre, ... / ela con outr’...||1620.6 e, poi-lo sobre min filhei, de pran / mal fazia se o non ajudasse||1626.2 o[u de] pran essa cabeça non é / a que vós antano, per bõa fe, / levastes quando fomos a Geen||1628.6 mais, d’el seer peior, de pran, / do que é, ja non á én poder||1632.19 nen mal nen ben non er ten i de pran||1643.13 de pran Deus lhi mostrou aquel logar||1644.12 ja custa non recearei / que oj’eu non cómia, de pran||1676.17 e pelejaron sobr’esto de pran
459.3 esto vos digo de chão||511.7 e moiro-m’assi, de chão
de quand’en quando loc. adv. temp. 'de cando en vez, ás veces'
199.7 que sol non lles torn’i / nen lles falo senon de quand’en quando
de seestro loc. adv. lug. 'polo lado esquerdo'
484.13 e fez-l[h]i de destro leixar / lealdad’e de seestro lidar / [...]
de suso loc. adv. lug. 'enriba'
493.20 e deu-lhi por én tal colpe de suso / que ja a chaga nunca vai çarrada
de tod’en todo loc. adv. mod. 'totalmente, definitivamente'
1619.5 e oi eu dizer / que, se o colhe o meirinho na mão, / de tod’en tod’enforcar-vo-lo-á
de todo loc. adv. cant. 'totalmente'
1516.12 poderia mui ben sair / de todo, por se quitar én
en pouca de sazon loc. adv. temp. 'de aí a pouco tempo'. Cf. a pouca de sazon
1641.17 baratei ben, / ca en pouca de sazon / aque-m’un infançon ven
muitas de vegadas loc. adv. temp. 'moitas veces, con frecuencia'
486.8 E queixa-se-m’ele muitas de vegadas / dos escrivães e dos despenseiros||486.14 e pero digo-lh’eu que [o] mal é / de quen o el quitou muitas de vegadas

aalen de loc. prep. 'alén de'. Cf. alen d(e)
1635.20 a[r] busquei ben aalen de Fariza
a cas de loc. prep. 'á casa de'. Cf. en cas de, pera cas de
152.23 Deu-lo sabe, que me quisera ir / de coraçon morar a cas d’el-rei||928.14 a cas d’el-rei morar||1045.1 – O voss’amigo, que s’a cas d’el-rei / foi, amiga, mui cedo vos verra||1048.1 Foi-s’o meu amigo a cas d’el-rei||1384.2 Foi un dia Lopo jograr / a cas d’un infançon cantar||1579.19 e, pois vẽo a cas d’el-rei, / enlinhó-o||1648.2 Sueir’Eanes, este trobador, / foi por jantar a cas d’un infançon
à força de loc. prep. 'contra a vontade de, forzando a vontade de'
405.19 e faz-mi, à força de min, ben querer / dona a que non ouso ren dizer||900.7 eu non podera máis viver / u vos foron d’aqui fillar / à força de vós||1282.16 e, à força de mí, parecerei / triste quan[do souber que el verra,
a foro de ~ a for de loc. prep. 'conforme o foro de'
1505.3 que foi julgad’a foro de Leon
1438.3 Es[s]’é sela muito dura / e dana sa pregadura, / mais non a for de Castela
a graça de loc. prep. 'por'
1411.13 mais son-x’, a graça de Santa Maria / e San Juião, con que albergamos
a (gran) pesar de loc. prep. 'a pesar de, contra a vontade de'
199.12 e preguntando-m’a pesar de mí / qual ést’a dona que me faz assi||858.17 mais deu-me vida a pesar de min||1126.2 Senhor fremosa, vou-m’alhur morar, / per boa fe, muit’a pesar de ||1207.17 Que fezestes a pesar de min?!||1350.11 e, a pesar dele, sen o seu grado, / non quer Vela de sobre sí tolher
206.9 desejo morte, pero vivo assi, / per bõa fe, a gran pesar de min||395.9 e vou vivend’a gran pesar d’Amor||859.5 mais quer que assi / aj’a viver a gran pesar de min
a guisa ... de loc. prep. 'á maneira de, en forma de, como'
973.10 a guisa fize de pastor
a meos de ~ a meios de loc. prep. 'sen, agás por'. Cf. meos de
829.7 ca, se non, noite nen dia, /  a meos de meu mandado, / nunca s’el d’aqui partira
1387.21 e nunca i tan forte preso jaz / que én saia, [a] meios de morrer
ante de loc. prep. 'antes de'
1663.6 ante d’ũu mes lh’amostrará / como sábia mui ben ambrar
a pavor de loc. prep. 'con temor de'
13.20-21 ond’estou a pavor / de mort[e] ou de lho mostrar||87.7-8 e meteron-m’en seu poder / en que estou a gran pavor / de morte||222.7-8 ca estou eu oj’a mui gran pavor / de o veer||420.10-11 e me faz viver sempr’a gran pavor / de perde-lo sén||423.13-14 ca muit’i á que vivi a pavor / de perder o sén con mui gran pesar / que vi depois
a prazer de loc. prep. 'con pracer ou gosto de'
243.7 e tantos ouv’end’a prazer de
cabo de loc. prep. 'cabo de'
1507.15 mais cabo d’un lamaçal / creceu a erva||1509.5 e sa maeta e quanto tragia / pôs cabo de
caminho de loc. prep. 'en dirección a, cara a'
1324.8 «Per Leirẽa / se vai caminho de Sẽa»||1324.11 se vai cami[n]ho de Sẽa, / el vaa-s’en boa ventura!
cerca de loc. prep. 'cerca de, preto de'
1572.30 Máis valria que amor d’un meu parente, / que mora, muit’á, cerca de Leone
d’ante loc. prep. 'diante de, perante'
502.7 Mais, tanto que me d’ant’ela quitei, / do que ante cuidava me nembrei||1322.4 pois me non val d’ante tal juiz ir||1357.9 se for d’ant’el-rei, lhi diran / ca fremosa dona matou
d’antre loc. prep. 'entre'
480.3 quando vos vi deitar aos porteiros / vilanamente d’antr’os escudeiros||778.12 «Passad’aca!», lhe fui logo dizer / que s’ergesse d’antre os cochões seus||1324.14 «Este cami[n]ho / se vai d’antre Doiro e Minho»||1444.2 – Quero que julguedes, Pero Garcia, / d’antre min e todo-los trobadores / que de meu trobar son desdezidores
de casa de loc. prep. 'da casa de'
450.2 Levaran a Codorniz / de casa de Don Rodrigo
de cima de loc. prep. 'de cima de'
876.5 que me deceron logo de cima da mia mua||1380.7 mais non o quis o outr’errar / de cima da queixada
de contra loc. prep. 'contra'
328.23 E, mia senhor, nunca eu direi ren / de contra vós se non perder o sén||1066.3 pois m’en poder d’atal senhor metedes / de contra quen me depois non valredes||1509.7 e o peon levantou-s’e fodeu, / e nunca ar soube de contra u siia
de parte de loc. prep. 'de (indicando procedencia)'
1470a.12 e nunca poder fillar i / consello nen o atender / de parte do mund’...||1470b.19 e nunca poder filhar i / conselho nen o atender / de parte do mund’;...
depois de loc. prep. 'despois de'
362.13 nen ar cuidei depois d’amor / a sofrer seu ben nen seu mal
de so loc. prep. 'debaixo de'
872.14 – Por Deus, ai mia filha, fazed’a bailada, / ant’o voss’amigo, de so a milgranada||1161.5 Ai amor, leixedes-m’oje de so-lo ramo folgar
de tras loc. prep. 'detrás de'
1404.9 E começava-os el d’arriçar / de tra-la porta d’un seu celeiro
en cabo de loc. prep. 'en cabo de, no extremo de'
1578.21 «En cabo de Portugal, / (diz) con quen o terria?»
en cas de ~ en casa de loc. prep. 'na casa de'. Cf. en cas, a cas de, de casa de, pera cas de
761.3 Amigas, o meu amigo / dizedes que faz enfinta / en cas d’el-rei da mia cinta||778.2 Ũu ricome, a que ũu trobador / trobou ogan’aqui en cas d’el-rei||830.9 pois meu amigo en cas d’el-rei / me tarda tan longa sazon?||949.1 Vi eu donas, senhor, en cas d’el-rei, / fremosas e que parecian ben||1047.6 a todos eu preguntarei / como vos vai en cas d’el-rei||1370.8 en cas de Don Corral, o burges||1373.9 que non trouxesse / leit’en cas d’el-rei||1493.2 Don Estevã[o], eu eiri comi / en cas d’el-rei||1502.2 Correola, sodes adeantado / en cas d’el-rei do ma[l] que s’i fezer||1512.20 e do garda-cos / en cas d’el-rei vos provaremos nós / que á quatr’anos e passa per tres||1540.1 Un porteir’á en cas d’el-rei / que me conhoc’...||1544.1 Non é Amor en cas de rei||1557.3 andand’aqui en cas d’el-rei||1609.12 ca o que guaanhou en cas d’el-rei, / ..., / todo lho faz o clerigo peitar||1650.20 quen diz mal dos que son en cas d’el-rei
1264.2 Pois vós, meu amigo, morar / queredes en casa d’el-rei||1412.4 e quix pousar / en casa d’un cavaleiro / que se ten por infa[n]çon||1442.28 non avera en teu cantar sabor / nen cho colherán en casa d’el-rei
en logar de loc. prep. 'no posto de, en lugar de'
1108.15 e d’aver sempr’, en logar de ben, mal||1342.14 e pela outra cobrou priorado / u ten lazeira en logar de cura
en maneira de loc. prep. 'a modo de, en maneira de'
537.1 Quer’eu en maneira de proençal / fazer agora un cantar d’amor||1336.3 e dizer-vos, en maneira de fronta, / que vos serviu come leal servente
en son de loc. prep. 'con aparencia de'
1625.21 filhou o espeto, en son d’esgremir
en vez de loc. prep. 'en vez de'
1391.19 en vez de vo-la correger alguen, / correga-vo-las feituras mui ben
fóra de loc. prep. 'fóra de'
79.4 e ora ja este meu coraçon / anda perdudo e fóra de sén / por ũa dona||407.24 porque ja soo fóra de meu sén / chorando cativ’, ...||1099.11 ca de guisa me ten / o seu amor ja fóra de meu sén / que lhi quito quanto lh’eu demandava||1681.9 Per[o] Ordonhez, torp’e enganado / mi semelha e fóra de carreira / quen pregunta por ũa soldadeira / e non pregunta por al máis guisado
longe de / longe ... de ~ longi de loc. prep. 'lonxe de'

470.5 por ben tenh’eu que vaades / mui longe de||1312.3 e pero mui longe de vós vivi||1312.5 «Quan longe d’olhos, tan longe de coraçon»||1312.5 «Quan longe d’olhos, tan longe de coraçon»||1312.8 e pero mui longe de vós morei
130.21 e, mal pecado, moir’oj’eu assi, / de mia sennor longe e desamparado||220.5-6 nen o ar faz longe morar / d’u ela é, sen seu prazer, / com’agor’a min faz viver||263.4 longe viver de sa sennor||513.7 E pero long’estou d’ali / d’u agora é mia senhor||513.7-8 E pero long’estou d’ali / d’u agora é mia senhor||513.10 pero m’eu long’estou d’ali||949.6 a máis fremosa de quantas eu vi /  long’estava de parecer assi / come vós
A variación estilística pode provocar a inversión dos termos da locución (de ... longe)
1174.15 pois que vivedes de min tan longe
33.6 com’eu estou mui preto de morrer / e mui longi d’oir vosso mandado||800.5 porque morastes o digo / mui longi de min e mui sen meu grado||957.3 ca me quer’ir longi de vós viver||1139.2 longi de vila quen asperades?||1139.5 longi de vila quen atendedes?||1139.7 – Longi de vila quen asperades?||1139.10 – Longi de vila quen atendedes?
meos de loc. prep. 'excepto se, a non ser que, excepto por'
831.8 E gran coita non perderei / per ren, meos de o veer||1416.11 que este poder non lho quis Deus dar / a que non sabe que possa saar / o doente, meos de guarecer||1416.16 ca vos non pod’el assi guarecer / o doente, meos de treminhar||1473.20 Sol non é pensado / que vós paguedes ren do meu aver, / meos d’eu carta sobre vós fazer
par de / par ... de loc. prep. 'próximo a, igual que, similar a'
960.17 ca par de morte m’é, per bõa fe||1265.15 semelha-mi a mí ja par de morrer
Nunha parte dos contextos desta locución, os elementos de par ... de aparecen invertidos
75.9 E creede que a min é / este mal, ... / ..., de mia morte par||561.18 que El m’ajude a tan forte / coita, que par m’é de morte||650.9 E nunca mi ben querades, que mi sera de morte par||1639.8-9 E ben vos podedes gabar / que vos non sab’oj’ome par, / ..., de semelhar
pera cas de loc. prep. 'para a casa de'. Cf. a cas de, en cas de
1670.16 porque non é ja pera cas d’el-rei / a capa velh’, Elvira
per d’ante loc. prep. 'perante, diante de'
1322.13 ca ja me disse que me non compria / d’ir per d’ant’el, pois m’ouvir non podia
preto de / preto ... de loc. prep. 'preto de, cerca de'
33.5 com’eu estou mui preto de morrer / e mui longi d’oir vosso mandado||957.9 ca dizedes que non é vosso ben / de morar preto de vós||957.14 Dizedes que mi avedes desamor / porque moro preto de vós, senhor
179.8 E que preto que mi a min d’ir seria / u ela é||283.13-14 que tan pret’está / de mí mia morte como veerán / muitos||512.5-6 Un tal ome sei [eu] que preto sente / de sí morte [chegada] certamente||858.1 Que pret’esteve de me fazer ben / Nostro Senhor

a preito tal de loc. conx. cond. 'a condición de'. Cf. a preito que
1413.13-14 Pediu-as a preito tal / d’i jazer [e] non fez al
de como1 loc. conx. mod. 'como'
93.23 Ora vos dig’eu a razon / de como me de vós aven||274.19 [E] é-o de como vos eu disser, / que, pero me Deus ben fazer quiser, / sen ela non me pod’én fazer nada!||330.4 Eu non vos negarei / de com’eu filhe[i] orden, assi Deus me perdon||1279.13 Muitos cantares á feitos por mí, / mais o que lh’eu sempre máis gradeci / de como se ben defendeu||1621.1 De como mi ora con el-rei aveo / quero-vo-l’eu, meus amigos, contar||1645.3 D’un tal ricome vos quero contar, / ..., / de como foi a vila a refeçar
de como2 loc. conx. caus. 'porque, pois que'
422.23 ca ben coido, de com’é traedor, / que me mate ced’, ...||809.30 E, mia senhor, tod’est’eu mereci / a Deus, mais vós, de como vos servi, / mui sen vergonha irei per u for, / ora con graça de vós, mia senhor||1193.6 e, de como son sobejas, quisera eu outra vegada / no tempo que meu amigo / soia falar comigo||1596.15 De como non entraron a Blandiz, / per que poderan na lide seer, / ja os quis Deus de morte guarecer
de tal guisa como loc. conx. comp.-mod. 'así como'
146.19 mais poder-m’-edes / vós, se quiserdes, de força guardar / de tal guisa como vos eu disser
de (tal) guisa que / de (tal) guisa ... que loc. conx. consec. 'de (tal) modo que'
482.11 U a voz começastes, entendi / ben que non era de Deus aquel son, / ca os pontos del no meu coraçon / se ficaran de guisa que log’i / cuidei morrer||874.14 E veed’ora, amigos, se prend’eu engano / e fazed[e] de guisa que seja sen meu dano||875.20 mais, porque me vejo en coitas viver, / dixe-lh’o ben que lhe quer’, e enton / [e]stranhou-mi-o de guisa que sol non / me quis falar: e de mí que sera?||1385.21 ca vo-lo iran so o manto cortar / de guisa que vos sempr’én doeredes
1322.7 ca, se vou i e lev’o meu vogado, / sempre me diz que está embargado / de tal guisa que me non pod’oir||1401.6 que farei [eu], a que faz mal Amor / de tal guisa que non dórmio, senhor, / nen posso contra el conselh’aver?
326.9 mais vedes, de guisa mi aven, / meus amigos, que ést’assi: / que non ei eu end’al fazer / [enquant’ela poder viver]||409.8 E de guisa mi-o mostrou que queria / ante mia mort’oje máis ca viver, / ca sofro coitas qual non sofreria||409.12-13 ca de guisa me ten vençud’Amor / que, se Deus ou gran mesura non for / de mia sennor, pos[s]’en coita viver||774.13-14 Este perdon foi de guisa, de pran, / que ja máis nunca mig’ouvess’amor, / e non ousava viir con pavor||1063.20-21 essa me soube de guisa guisar / que non ouvess’eu ben d’Amor nen d’al||1099.10-12 ca de guisa me ten / o seu amor ja fóra de meu sén / que lhi quito quanto lh’eu demandava
140.1-2 De tal guisa me ven gran mal / que nunca de tal guisa vi / vĩir a outro, pois nasci||217.5-6 e con gran coita que me faz assi, / sennor, perder de tal guisa meu sén / que cofondi vós, en que tanto ben / á quanto nunca d’outra don’oi||259.18-19 ca me tẽen de tal guisa forçado / que me vos fazen mui de coraçon / querer gran ben||560.13-14 mais tolhe-m’end’o coraçon poder, / que me forçou de tal guisa, senhor, / que sén nen força non ei ja de min||692.7-8 ca sempre m’eu de tal guisa guardei / que non soubessen meu mal nen meu ben, / e fazen-s’ora sabedores én||865.5-6 «Alhur-la buscade, / ca de tal guisa se foi a perder / que non podemos én novas aver / nen ja non anda na irmaidade»||1249.4-5 ca de tal guisa me guardan del ja /  que non ei eu poder de fazer ren / por el, mais esto buscou el mui ben

de ben en mal e de mal en peior 'cada vez peor'
880.4 ca o vejo cada dia tornar / de ben en mal e de mal en peior
de mal en mal e peior de peior 'cada vez peor'
543.5  de mal en mal e peior de peior, / non sei qual é maior coita, senhor
det. + demo de + det. + subst. constr. nom. $enfática$ 'demoníaco, malvado'
383.25 do demo d’ũa meninha||901.5 ca o dem’agora d’Amor / me fez fillar outra sennor
nen (dar o) valor d’ũa palha 'non conceder importancia a'
1611.21 nen [me dades o] valor d’ũa palha
non aver de que + inf. 'non existir razóns para + inf.'
1234.22 Sacade-me, madre, destas prijões, / ca non avedes de que vos temer
non ficar de + inf. 'non deixar de + inf.'
Esta construción conta sempre coa presenza dun complemento axente per ~ por + pron. pers., situado en xeral após ficar
568.1-2 Por Deus, senhor, pois per vós non ficou / de mi fazer ben, e ficou per mí, / teede por ben, ... / ..., / de mi teer puridade, senhor||568.7 Non ficou per vós de mi fazer ben, / e de Deus ajades bon galardon||635.14 Se me Deus enton a morte non deu, / non ficou ja por min de lha pedir, / cuidand’a ela tal pesar partir||1228.7-8 E non fica per mí, per bõa fe, / d’aver meu ben e de lho guisar eu||1228.7-8 E non fica per mí, per bõa fe, / d’aver meu ben e de lho guisar eu||1228.13-14 E, per bõa fe, non fica per mí / quant’eu poss’, amiga, de lho guisar, / nen per el sempre de mi-o demandar
par Deus de Cruz 'por Deus crucificado!, por Xesús Cristo!'
735.7 – Par Deus de Cruz, dona, sei eu que avedes / amor mui coitado||735.10 Par Deus de Cruz, dona, sei [eu] que andades / d’amor mui coitada
pol’amor de Deus ~ polo amor de Deus ~ porl’amor de Deus
343.2 pol’amor de Deus, / doede-vos vós de min e dos meus / olhos que choran||487.29 E, pol’amor de Deus, estad’en paz / e leixade maa voz
163.19 E, sennor, porl’amor de Deus, / dizede-me, que prol vos á?
506.21 mia senhor, polo amor de Deus, / ... / [de vos amar non vos pes én, / senhor]
por amor de Deus
312.5 Por amor de Deus, quen o vir diga-lle que sa prol sera / de me veer||1187.6 com[o] ousastes viir ant’os meus / olhos, amigo, por amor de Deus?||1589.3-4 e, por amor / de Deus, querede-vos doer / de min
que de + subst. 'cantos/as + subst.! (construción cuantificadora enfática)'
398.15 [A]i, que de coita levei en Faria!||959.1 Que de ben mi ora podia fazer / Deus se quisess’, e non lhi custa ren||1456.2 Un ricomaz, un ricomaz, /  que de maos jantares faz!||1557.16 que de razões i mostrou / per que [l]hi troba[sse
que + fazer-se + de + pron. pers. 'que acontecerá con alguén'
1236.14 Se a non viss’aquel dia, / que se fezera de mí?
que + seer + de + pron. pers. (ou persoa) 'que será de alguén, que lle acontecerá'
En xeral, son frases interrogativas e/ou exclamativas, aínda que ás veces aparecen como interrogativas indirectas
167.1 Ai eu, de min e que sera||241.1-2 Nostro Sennor, e ora que sera / de min||241.4 E deque sera, / Nostro Sennor||241.7-8 nen sei que faça nen que xe sera / de min||262.12 ai eu, cativo, de min que sera?||262.19 ai eu, cativ’, e que sera de min?||366.4 e que sera de mí / quando m’eu ora, mia senhor / fremosa, d’u vós sodes, for?||366.10 deque sera / quando m’eu ora, mia senhor / [fremosa, d’u vós sodes, for?]||431.13 Non sei que é de min nen que sera, / meus amigos||431.13 Non sei que é de min nen que sera||527.20 ai eu, cativ’, e que sera de min?||551.22 «Ai Santa Maria, / que sera de min agora?»||593.8 – Amig’, e de min que sera?||598.2 e que sera / de nós? ||806.7 e que sera de min?||809.20 que farei ou que sera de min / quand’en terra u vós fordes non for?||833.1 Por Deus, amig’, e que sera de mí, / pois me vós ides con el-rei morar?||840.6 e de mí, senhor, por Deus, que sera, / poi-lo coraçon migo non levar?||875.21 e deque sera?
610.16 e con aquestas coitas eu (...) / non sei de min que seja||620.9 e des oimais non sei que seja de min||715.5 E cuid’en esto sempr’e non sei que deseja||913.20 E, poi-lo quer fazer assi, / non sei eu que seja de min||940.14-15 mais ora non sei que seja / de min||1542.4 mais oi- / -mais non sei que seja de mí / senon guarir per pé de boi||1640.8-9 ca non sabedes que x’á de seer / de vós
Existe algúns casos de variación estilística, en que o pronome persoal é substituído por un nome
897.17 Que fui d’amor, ou trobar por que fal?||1274.1-2 – Por Deus, amiga, que pode seer / de voss’amigo
se Deus me de mal defenda
383.9 D’al and’ora máis nojado, / se Deus me de mal defenda, / estand’ora segurado||824.9 se Deus me de mal defenda, / queria saber de grado, / amigo, por que andades / [tan trist’ou por que chorades]
seer mao de + inf. 'ser dificultoso ou custoso para + inf.'
1375.29 E tod’aquesto é mao de fazer / a quen os sol fazer desiguados||1394.20 por esto, sodes mao de guarir / dest’olho mao velho que avedes
si Deus de mal m’ampar
191.10 Amor me faz viver en coita tal, / por vós, sennor, si Deus de mal m’ampar, / qual eu ja nunca poderei mostrar / mentre viver