803 [= RM 42,3]
Porque se foi d’aqui meu amigo

Porque se foi d’aqui meu amigo
sen meu mandado e non mi-o fez saber,
quand’el veer por falar comigo,
assanhar-m’-ei e farei-lh’entender
que outra vez non se vaia d’aqui
per nulha ren sen mandado de .
Quand’el veer e me sanhuda vir,
sei que sera mui coitado por én
e jurar-mi-á e querra-me mentir,
e eu log’i falar-lh’-ei en desden
que outra vez non se vaia d’aqui
[per nulha ren sen mandado de mí].
[E] ja meu amigo nunca salra
de meu mandado nen de meu poder,
e, se se el for, ante me jurará,
quand’eu quiser e tod’a meu prazer,
que outra vez non se [vaia d’aqui
per nulha ren sen mandado de mí].
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 

Manuscritos


B 807, V 391

Edicións


I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 197-198 [= LPGP 288]); Barbieri (1999: 94); Cohen (2003: 274); Littera (2016: I, 312-313).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 147-148); Braga (1878: 74); Machado & Machado (1953: IV, 106-107).

Variantes manuscritas


1 d’aqui] d*qi V   3 quand’] q̃ȝd V   4 farei-lh’] fareihh B : farealh V   7 Quand’] < >uād B   8 por én] rorem BV   9 e jurar] eiui ar V   10 e eu] (e) / Eu B   14 om. V   15 ante] aūt B   16 quand’eu] ꝙ̄teu V; tod’a] coda B

Variantes editoriais


16 quand’] quant’ Nunes, Barbieri, Cohen

Paráfrase


(I) Porque se foi de aquí meu amigo contra a miña vontade e non mo fixo saber, cando el viñer para falar comigo, asañareime con el e fareille entender que para outra vez de modo ningún se vaia de aquí sen o meu consentimento.

(II) Cando el viñer e me vir sañuda, sei que estará moi coitado por iso, e xurarame e quererame mentir, e eu direille entón con desdén que para outra vez de modo ningún se vaia de aquí sen o meu consentimento. 

(III) E nunca meu amigo me desobedecerá nin sairá do meu poder, e, se se el for, antes me xurará, cando e como eu quixer, que para outra vez de modo ningún se vaia de aquí sen o meu consentimento.

Métrica


Esquema métrico: 9’a 10b 9’a 10b 10C 10C (I [= RM 99:39]) + 10a 10b 10a 10b 10C 10C (II-III [= RM 99:10)

Encontros vocálicos: 2 mandadoe, mi͜-o; 5 va·ia; 9 -mi͜; 11 va·ia; 15 seel; 17 va·ia

Notas


Texto
  • 5

    As formas xerais no presente de subxuntivo do verbo ir son vaa (323.3, 1324.5, 10 e 15, 1344.30, 1347.23, 1618.27, 1622.4), vaades (470.4 e 9, 644.9), vaan 919.7, 1410.5); endebén, no primeiro verso do refrán rexístrase a variante vaia (tamén en 1574.r1 e 25), a que se debe sumar a forma vaiamos, presente nunha cantiga de amigo de Torneol (1314.1 e 4). Os datos fornecidos polo Corpus do Galego-Portugués Antigo confirma o carácter minoritario da evolución con -i- antihiático a partir do hiato vaa- (Ferreiro 1999 [1995]: §135a, §210b).

  • 11

    Nótese como que cumpre diferente función nos sucesivos refráns, pois é completivo nas estrofas I e III e ten valor consecutivo-final na estrofa III, cunha variación funcional que encontramos en máis cantigas. Cfr. nota a 27.4.

  • 13

    É relativamente frecuente a omisión da copulativa inicial de estrofa (e de fiinda ou de verso) nos manuscritos, que permite en moitos casos restaurar a isometría versal (casos similares documéntanse en 106.8, 151.7, 157.7, 163.11, 261.13, 293.8, 294.7 e 13, 332.7, 408.7, 447.7, 448.8, 490.19, 586.11 etc.). De todos os xeitos, tanto B como V presentan unha lacuna no espazo que ocuparía a copulativa, delatando algún problema no modelo.

  • 16

    A opción editorial de todos os anteriores editores en prol de quanto, a lección do Cancioneiro da Vaticana, é tamén posíbel.

Buscar
    Non se atopou ningún resultado

    Utilizamos cookies de terceiros con fins analíticos para poder coñecer os hábitos de navegación (por exemplo, páxinas visitadas). Lembre que, se aceptar cookies de terceiros, terá de as excluír das opcións do seu navegador ou do sistema ofrecido por terceiros.
    Clique no botón correspondente para aceptar ou rexeitar as cookies:

    ConfiguraciónsAceptar