I. Edicións críticas: Nunes (1972 [1932]: 209-210); Simões (1991: 45 [= LPGP 759]); Littera (2016: II, 271-272).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 83); Braga (1878: 42); Machado & Machado (1952: III, 254-255).
III. Antoloxías: Varnhagen (1872: 128-129); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996b: 174).
No final da cantiga en V aparece o que parece o inicio doutra estrofa: Nō soss en mī ꝑ rē.
1 mia] ma B 2 ca] ia V 3 [e] oj’aquel] <...> B : oy aquel V; que] che V 5 meu] m eu B : in eu V; mentr’] mente V 6 nen] mē B 8 fez] fes V 9 diss’, e] dise B 10 nen sab’el] nero sabel B 11 de quant’ei] dēquatey V 12 esto] este B; pas[s]ei] posey B : pasey V 13 ben] rem V 15 m’El ja fara] mal ia faça B 16 pesar] pessar BV; con tan] conᵗʳᵃ V 17 no coraç[on] meu] < + > B : notoras meu V 18 me] ma V; ca ja] cara B : tara V; non] nē V 19 por] par B; tod’esto passou ja] < + > B : todesto pallou ia V 20 Nunca < + > B 21 Nem <...> B : nem ondeu aia passar nen jnazar V
3 [e] oj’aquel] oj’aquel[e] Nunes : [e p]oy[s] aquel Simões : [e p]oi[s] aquel Littera
(I) Non quero rogar a Deus pola miña morte nin pola miña vida, porque non me vale de nada; e quen o queira rogar por si o rogue, e déixeme a min pasar deste xeito o meu tempo, porque, mentres eu viva, nunca me poderá ben nin mal facer, nin nada de que eu sinta pesar nin pracer.
(II) E xa El me fixo tanto mal que non sei como me podería recuperar diso, e non sei nin sabe outra persoa nin El sabe unha razón por que me faga máis mal do que xa teño; e, dado que eu xa pasei por todo isto, nunca me poderá ben nin mal facer, nin nada de que eu sinta pesar nin pracer.
(III) E xa nunca El me fará ben nin mal, pois El me provocou pesar con tan gran coita que non me pode dar nunca gozo no meu corazón, pois xa non poderá; e, dado que eu xa pasei por todo isto, nunca me poderá ben nin mal facer, nin nada de que eu sinta pesar nin pracer.
Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10a 10a 10C 10C (= RM 139:6)
Encontros vocálicos: 2 mi‿á
En principio, ma é tamén unha forma correcta para o posesivo átono feminino (véxase nota a 104.18). Porén, débese advertir que, en xeral, a forma ma é produto dun erro de copia, como mostran as varias leccións <m\h/a> ou <m\h/as> dos apógrafos italianos: 599.13, 678.8, 966.8, 984.1, 1009.1, 1297.1. Para alén disto, en xeral a forma ma(s) aparece só nun dos cancioneiros, fronte aos restantes testemuños manuscritos coa forma <mia> ou <mha>: B vs. A (190.r1 na estrofa II, 197.9), AB vs. V (403.14, 404.1), V vs. B (505.3, 506.13 e 21, 554.10, 556.9, 557.17, 604.r2, 605.4 e 10, 609.1, 625.1, 636.1, 794.9, 859.3, 887.5 e r1 nas estrofas I-III, 966.8, 970.12, 992.3, 1000.16, 1002.r2 na estrofa III, 1165.r2 na estrofa I, 1453.4 e 7, 1457.3, 1459.r1 e r2 na estrofa II, 1468.1, 1469.2, 1470b.6, 1483.r), AV vs. B (887.5 e r1 nas estrofas I-III), e B vs. V (548.5, 632.1, 634.13, 645.9, 690.1, 1363.r2 na estrofa II).
A economía ecdótica aconsella a reintegración, por razóns métricas, da copulativa inicial do verso: nesta posición é moi frecuente omisión da copulativa por erro de copia, como mostran os abondosos casos en que algún dos manuscritos ofrece a lección correcta: A vs. B (65.29, 117.12, 165.10, 174.12 etc.), B vs. V (424.14, 1195.16 etc.), V vs. B (403.6, 1614.20 etc.).
Por outra parte, obsérvese o lapso do copista de V, cun aparente italianismo gráfico na copia de que, que volve aparecer en 497.2, 607.2 e 640.2; en 1473.12 e 1679.18 o lapso afecta a voz aqui, copiada como <achi>. Do contrario, en B é menos frecuente (véxase 1233.7 e 1548.12).
Fem servir cookies de tercers amb finalitats analítiques per poder conèixer els hàbits de navegació (per exemple, les pàgines visitades). Tingueu en compte que, si accepteu les cookies de tercers, haureu d'eliminar-les de les opcions del navegador o del sistema ofert per tercers.
Feu clic al botó corresponent per acceptar o rebutjar les cookies:
Anterior
