197 [= RM 125,17]: Pero Garcia Burgales «Joana, dix’eu, Sancha e Maria» [A 104, B 212]

Transcrición paleográficaImprimir

A


  Ioana dixeu sancha e maria en meu1
  cantar con gran coita damor. e pero
  non dixe por qual morria. de todas tres
  nen qual quero mellor. nen qual me
  faz por si o sen perder. nen qual me
  faz ora por si morrer. de ioana. de san
  cha. de maria.
   
  Tant ouue medo quelle pesaria.
  que non dixe qual era mia sēnor.
  de todas tres nen a por que morria.
  nena que eu ui pareçer mellor.
  de quantas donas ui. e mais ualer2
  en todo ben nona quige dizer.
  tant ouue medo quelle pesaria.
   
  E pero mais toller non me podia.
{mey} do que me tolle ꝑo mey3 pauor
  tolle mio corpo que ia nunca dia.
  este nen noite que aia sabor.
  de min nen dal q̄ mia mais atoller.
  nen ueg ela que moiro por ueer.
{toller podia} q̄ est omais que me toller podia4
   
  E por aquest eu uiuer non querria.
  ꝑ bōa fe ca uiuo na mayor
  coita do mundo des aq̄le5 dia.
  que a non ui. ca non ouue sabor
  de min nen dal. nen ui nunca praz᷈.
  e pois me uegen tal coita uiuer
  d’s me cofonda se uiuer querria
   
   
fijda Ca esta dona me tolleu poder de ro
  gar deus efezo me perder pauor de
  morte que ante auia.6

B


Iohana dixeu sancha e maria
en meu cātar cō g̃m coyta damor
epero nō dixi por qʷl moiria
de todas tres nē aqual q̄ro melhor
nē qualmj faz ora por ssy moirer
de Joana de Sancha ede Maria
 
 
Tantouuj medo q̄lhi pesaria
q̄ nō dixi qʷl era ma senhor
de todas tres nena pʳ q̄ moiria
nena q̄ eu uj parecer melhor
de ꝙʷtas donas uj emays ualer
entodo bē nona qⁱgi dizer
tantouuj medo q̄lhi pesaria
 
E ꝑo mays tolher nōme podoia
doq̄me tolhe ꝑomey pauor
tolhemo corpo q̄ ia nūca dia
est nē noyte que aia (senhor) sabor
demj̄ nen dal q̄ mha mays atolher
nō ueiela q̄ moira pª ueer
q̄ estomays q̄ me poder tolh’ podia
 
Eporaq̄steu uiuer nō q̄ria
per bōa fe ca uyuo na mayor
coita do mūdo bē desaq̄l dia
q̄ a nō uj ca nō ouuj sabor
demj̄ nē dal nē uj nūca p̃zer
epoisme ueiental coyta uiuer
d’s me confonda se uiuer q̄ria
 
Ca esta dona mj tolheu poder7
de rogar a d’s e fez mj ꝑder
pauor de morte q̄ anteu auya
  1. ^

    Na marxe dereita da columna de escritura figura a nota, de man tardía, mujto boa.

  2. ^

    O verso está afectado pola forte raspadura que se fixo no recto do folio.

  3. ^

    A forma é froito de corrección; aínda se observan restos –entre eles un grafema <a>– do que debeu ser o texto primitivo.

  4. ^

    Os dous últimos vocábulos son froito de corrección; están escritos sobre raspadura.

  5. ^

    A marca de abreviación presenta trazado anómalo; non é un punto, pero tampouco a liña curvada ˜.

  6. ^

    A fiinda está disposta conforme ao patrón empregado na primeira cobra da cantiga.

  7. ^

    Os versos da fiinda foron marcados por Colocci cunha liña en vertical abranxente á esquerda.