I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 250); Spampinato Beretta (1987: 104-106 [= LPGP 298]); Littera (2016: I, 321-322).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 101); Carter (2007 [1941]: 74); Machado & Machado (1949: I, 385); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018a: II, 221).
III. Antoloxías: Fernández Pousa (1951: 33).
4 vos] uus A 5 sen] Senº B; vos] uos A; faz] fez B 7 me] mj B 8 me] mj B 9 que] ca B 10 vos] uus A 11 v[os] faz] fez B 14 escontra] escout̃ B 16 vos] uos A : om. B 17 v[os] faz] fez B
4 vos] vus Michaëlis, Spampinato Beretta 5 vos] vos Michaëlis, Spampinato Beretta 8 dé] dê Michaëlis, Spampinato Beretta, Littera 10 vos] vus Michaëlis, Spampinato Beretta 16 vos] vus Michaëlis, Spampinato Beretta
Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10a 10C 10C (= Tav 160:54)
Encontros vocálicos: 3 mi-‿o
Nótese o uso de se ~ si equivalente a assi en frases optativo-desiderativas (100.1, 177.10, 188.11, 202.2 etc.) tal como tamén aparece en frases formularias do tipo se ~ si Deus me perdon e variantes. Tal forma procede de sīc con cruzamento coa conxunción condicional se. En calquera caso, o texto ofrece paralelismo construtivo con estas cláusulas desiderativas, que nos v. 7 e 13 van introducidas por assi.
Como acontece con certa frecuencia, percíbese unha diferente opción temporal entre o Cancioneiro da Ajuda, que ofrece a forma verbal faz, presente histórico, fronte a fez, forma de pretérito no Cancioneiro da Biblioteca Nacional (véxase 130.10, 217.4, 303.1); con todo, noutras pasaxes acontece exactamente ao contrario. Véxase nota a 193.3.
Os datos subministrados polos cancioneiros revelan que as conxuncións que e ca son intercambiábeis tanto en función causal como completiva. En liñas xerais, existe certa preferencia por ca en A (fronte a BV): 66.6, 84.6 e 15, 92.27, 94.20, 142.28, 166.23, 167.18, 170.10 e 27, 177.14, 178.24, 179.19 e 26, 249.5, 276.r2, 317.16, 320.8, 355.3, 430.13, 812.3, 980.8, 981.19 e 26, 984.6, 995.7. Mais tamén encontramos a preferencia inversa (que A, ca B): 68.19, 84.6, 94.20, 221.9. E, finalmente, aínda entre os propios apógrafos italianos se encontra tal variación: ca B vs. que V (725.22 e 1102.5) e mais nas cantigas 655.14 e 984.r2 en que a primeira versión presenta ca face á segunda con que1 .