167 [= RM 106,1]: Nuno Fernandez Torneol «Ai eu, de min e que sera» [A 78, B 181a]

Transcrición paleográficaImprimir

A


 
Ay eu demin1 ꞇ que sera que fuy tal2
dona querer ben. a que non ouso dizer
ren. de quanto mal me faz auer. e fe
zea deus pareçer. mellor de quantas
no mund a.
 
 
[M]ais3 en gra u e dia naçi.
se d’s consello nō my der.
ca destas coitas qual xe q̄r.
me mī mui graue dēdurar
como nō llousara falar4
e ela parecer assi.
 
E a q̄ d’s fez por meu mal.
ca ia lleu senp᷈ ben q̄rey.
e nunca end atēderey
cō q̄ folg o meu coraçō.
q̄ foy trist ay gran sazō.
polo seu ben ca nō poral.

B


sera nō sara
Ay eu e demj que sera
que fuj atal dona q̄rer
ben aque non ouso dizer
rendo mal q̄ mj faz auer
e fezea deꝯ parecer
melhor de quantas nomunda
 
Mais engraue dia naçi
se d’s conselho nō mj der
cadestas coitas qualxe quer
ea mj graue dendurar
como nōlhou farei falar
e ela parecer assy
 
E aq̄ d’s fez pʳmeu mal
ca ialheu semp’ bē q̄irey
enūca (entē) endatē derey
cō q̄ folgue meu coraçon
q̄ foy trista muy g̃m sazon
polo seu bē q̄ nō pʳ al
  1. ^

    Engadido en letra diversa, máis pequena, talvez polo revisor do texto.

  2. ^

    Sobre esta liña o pergamiño está raspado (talvez se comezou a escribiu erradamente texto, cancelándose despois). Na marxe dereita da columna figura a nota tardía α boa.

  3. ^

    A letra de espera que inicialmente se escribiu debeu ser a; sobre esta, en letra diferente, máis grande, anotouse un M.

  4. ^

    Este vocábulo e o último grafema do precedente están escritos sobre raspadura.