I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 325-326 [= LPGP 543-544]); Correia (2001: 283); Littera (2016: I, 598).
II. Outras edicións: Carter (2007 [1941]: 97-98); Marques Braga (1945: 305-306); Machado & Machado (1960: VII, 21-22); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018a: II, 270).
III. Antoloxías: Mongelli & Maleval & Vieira (1995: 153).
5 ca dix’eu] Ea dixeu A; por] por por A
14 quando] quand(o) Michaëlis : quand' Littera; dix’e] dixe Correia
(I) Non sei que facer agora no mundo, nin encontro remedio nin Deus mo quixo dar, pois El non quixo cando non me quixo amparar, e eu non tiven poder para me protexer, porque eu dixen que morría por alguén, e é de xustiza que sufra por iso, (II) pois non sería tan importante dicir (iso) se se me arranxasen ben os meus asuntos (amorosos); mais quen Deus non quere amparar non pode ser amparado, porque eu dixen que morría por alguén, e é de xustiza que sufra por iso.
(III) E en mal día eu non morrín daquela, cando dixen isto e cando vin os seus ollos; mais non dixen máis, por Deus, e dixen isto en nefasto día para min, porque eu dixen que morría por alguén, e é de xustiza que sufra por iso, (IV) porque desde aquel día en que eu a vin –oxalá que a non vise!– con estes meus ollos non perdín a coita, pois non o quixo Deus, nin a perderei, porque eu o merecín, porque eu dixen que morría por alguén, e é de xustiza que sufra por iso.
Esquema métrico: 4 x 10a 10b 10b 10a 10C 10C (= RM 160:142)
Encontros vocálicos: 2 mi-‿o; 8 mi‿a; 14 quando‿esto; 16 dixi‿en; 22 mi-‿o
Sobre o carácter de cantiga próxima ás cantigas ateúdas, cunha leve ruptura simétrica coa copulativa e, véxase nota á cantiga 24. Porén, nas edicións precedentes non existe ligazón interestrófica ningunha (Michaëlis, Littera) ou só moi parcial (Correia).
A presenza do erro<E>/<C> confirma moitas outras confusións que se producen nesta mesma dirección nos apógrafos italianos (véxase nota a 108.37). Neste sentido, en A percíbese un risco de trazo fino que atravesa o trazo horizontal medial do <E> inicial deste verso. É probábel que ese risco corrixise o <E> errado, converténdoo nun <C>, que é a grafía pertinente neste contexto.
Parar, neste verso pronominal, mantén o significado do lat. parāre ‘disporse, prepararse, arranxarse’.
A necesidade da segmentación da copulativa en dix’e vén suxerida pola lección <dix e> e mais pola forma dixi dos vv. 15-16, de modo que e coordina os dous quando do verso.
No Cancioneiro da Ajuda a moi frecuente P1 do pretérito de dizer presenta en xeral a forma dixe, sendo dixi característica dos apógrafos italianos. Con todo, moi puntualmente, esta forma dixi, con manutención, polo menos gráfica, da vogal final latina (< dīxī) localízase nestes dous versos da presente cantiga e mais en 278.2 (vs. <disse> B) e 5, 280.14 e 281.7. Véxase nota a 195.13.
A preposición en mostra unha crase coa voz anterior (habitualmente coita e dia), tal como se rexistra esporadicamente no corpus; en calquera caso, esta crase ten unha maior presenza no Cancioneiro da Ajuda, que nalgúns casos a presenta fronte a B, que mantén a integridade de en (87.3, 133.15, 279.r1, 306.10) ou que, alternativamente, omite a preposición (70.28, 89.19, 199.14). Véxanse tamén 28.14, 43.20, 59.3, 60.7, 83.19, 133.2, 138.7 e 9, 141.9, 154.r1 e r3, 155.7, 263.6, 267.2, 270.19, 282.8, 388.5, 390.2, 395.7, 460.4, 465.10, 804.7, 1062.10, 1080.1, 1145.23 e 1420.11. Cfr. nota a 6.4.
Neste verso aparece a frase exclamativo-desiderativa, de carácter parentético, que non + pretérito de subxuntivo. Repetida ao longo do corpus sempre coa mesma fórmula, mostra especial preferencia polos verbos veer e nacer (véxanse 41.3, 178.17, 179.4, 610.15, 621.3, 647.15, 911.9, 1099.10 e 17, 1170.r2, 1412.10).
This site uses third-party cookies for analytical purposes to help us track and monitor how users navigate the site (e.g. which pages they visit). Remember that if you accept third-party cookies, you should delete them from your browser options or from the system provided by the third party in question.
Click below to accept or to edit your cookie settings.