No final do texto en A foi copiado o que parece o inicio dunha cuarta estrofa, ausente en B: [E]u deseio meu mal.
I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 406-407 [= LPGP 477]); Littera (2016: I, 554).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 132); Carter (2007 [1941]: 123); Machado & Machado (1950: II, 133-134); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018a: II, 320).
III. Antoloxías: Piccolo (1951: 52-53); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996b: 105).
2 me] mj B 5 lle] lhi B; me] mj B 7 per] por B 8 ca] que B; lle] lheu B 10 me] mj B 11 lle] lhi B 17 lle] lhi B
5 dé] dê Michaëlis, Littera 6 dé] dê Michaëlis, Littera 11 dé] dê Michaëlis, Littera 12 dé] dê Michaëlis, Littera 17 dé] dê Michaëlis, Littera 18 dé] dê Michaëlis, Littera
Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10a 10C 10C (= Tav 160:124)
Encontros vocálicos: 6 mi-‿o; 12 mi-‿o; 16 -mi-‿o; 18 mi-‿o
No que di respecto á variación que ~ ca, a teor dos datos subministrados polos cancioneiros, as conxuncións que e ca son intercambiábeis tanto en función causal como completiva. En liñas xerais, existe certa preferencia por ca en A (fronte a BV): 66.6, 84.6 e 15, 92.27, 94.20, 142.28, 166.23, 167.18, 170.10 e 27, 177.14, 178.24, 179.19 e 26, 249.5, 276.r2, 317.16, 320.8, 355.3, 430.13, 812.3, 980.8, 981.19 e 26, 984.6, 995.7. Mais tamén encontramos a preferencia inversa (que A, ca B): 68.19, 84.6, 94.20, 221.9. E, finalmente, aínda entre os propios apógrafos italianos se encontra tal variación: ca B vs. que V (725.22 e 1102.5) e mais nas cantigas 655.14 e 984.r2 en que a primeira versión presenta ca face á segunda con que1 .