I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 17-18 [= LPGP 953]); Littera (2016: II, 537).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 34); Carter (2007 [1941]: 5); Machado & Machado (1949: I, 131-132); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2017: I, 70).
III. Antoloxías: Diogo (1998: 28-29).
1 mi assi cuitades] massi coytades B 2 vos] uus A 4 vos] uus A 5 vós] uus A 6 verdade] uerdad A 8 desse ora] dessora B 9 einda] aīda B 10 logo] log A 11 cuita] coyta B; vos] uus A 13 ouver’a veer] ouu’a aueer B 17 veer-vos] ueer uus A : uos B 19 vos] uos A; mí] mj̄ B 21 guis’andar] gⁱsa andar B 23 põer] poer A 24 pude] pudi B 25 cuita] coyta B; fui] foy B 26 me] mē B; trameter] tmeter B 28 cuita’n que me vejo andar] coytanq̄ me ueiādar B
1 cuitades] coitades Littera 2 vos] vus Michaëlis 4 vos] vus Michaëlis 6 vos] vus Michaëlis 8 desse ora] dess(e) ora Michaëlis : dess’ora Littera 9 einda] ainda Michaëlis, Littera 11 cuita] coita Littera; vos] vus Michaëlis 17 vos] vus Michaëlis 19 vos] vus Michaëlis 22 vos] vus Michaëlis 23 culp’a põer] culpa põer Michaëlis, Littera 25 cuita] coita Littera; vos] vus Michaëlis 28 cuita] coita Littera; vejo andar] vej(o) andar Michaëlis : vej’andar Littera
Esquema métrico: 4 x 10a 10b 10b 10c 10b 10b 10c (= Tav 186:1)
Encontros vocálicos: 1 mi‿assi; 7 mi-‿o; 8 mi-‿o, desse‿ora; 14 mi-‿o; 28 vejo‿andar
A carón de ainda (e de inda) existe na lingua trobadoresca a forma einda (con evolución [aí] > [eí], cfr. reinha, seir etc.) que foi sistematicamente anulada pola acción dos editores. Nesta cantiga Michaëlis recorreu á forma ainda de B, mentres que en 330.15 einda foi interpretada como e inda e, finalmente, en 1342.11 a forma foi corrixida polos diversos editores1 . Canto ao texto proposto por Littera, tamén anula esta forma por medio dunha segmentación alternativa (e inda, 47.12), substitución por ainda (1342.11) ou emenda da lección manuscrita (330.15).
No corpus é constante o uso de poer ~ põer na frase verbal poer culpa, razón pola que se debe segmentar de modo que transpareza a perífrase dever + a + infinitivo. Véxase nota a 53.9.
O verbo trameter ‘entremeterse, intervir indebidamente’, de escaso uso na lingua medieval (véxase CGPA, s.v.), só conta con outro rexistro no corpus profano (1420.4).
Neste verso a preposición en mostra unha crase coa voz anterior (habitualmente coita e dia), tal como se rexistra esporadicamente no corpus; en calquera caso, esta crase ten unha maior presenza no Cancioneiro da Ajuda, que nalgúns casos a presenta fronte a B, que mantén a integridade de en (87.3, 133.15, 279.r1, 306.10) ou que, alternativamente, omite a preposición (70.28, 89.19, 199.14). Véxanse tamén 18.16, 28.14, 43.20, 59.3, 60.7, 83.19, 133.2, 138.7 e 9, 141.9, 154.r1 e r3, 155.7, 263.6, 267.2, 270.19, 282.8, 388.5, 390.2, 395.7, 460.4, 465.10, 804.7, 1062.10, 1080.1, 1145.23 e 1420.11. Cfr. nota a 6.4.
No TMILG (s.v.), para alén de aínda, einda e inda, aparecen outras variantes como aindas, ainde e mais einde, coa seguinte escala de ocorrencias: ainda (532), einda (83), inda (46), einde (5), ainde (5), aindas (1).