[últ. rev.: 12/05/2023]Imprimir

408 [= Tav 114,8 (= 157,17)]
[D]izen, sennor, ca dis[ses]tes por mí
Paai Gomez Charinho

– [D]izen, sennor, ca dis[ses]tes por mí
que foi ja temp’e que foi ja sazon
que vos prazia d’oirdes enton
en mí falar, e que non é j’assi.
– Dizen verdad’, amigo, porque non
entendia o que pois entendi.
– E, sennor, dizen, pero vos tal ben
quero, que moiro, que ren non me val,
ca vós dizedes dest’amor atal
que nunca vos ende senon mal ven.
– [D]izen verdad’, amig’, e, pois é mal,
non i faledes, ca prol non vos ten.
– Pero cuid’eu, fremosa mia sennor,
des que vos vi, que sempre me gua[r]dei
de vos fazer pesar; mais que farei,
ca por vós moir’e non ei d’al sabor?
– Non vos á prol, amigo, ca ja sei
o por que era todo voss’amor.
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 

Manuscritos

A 249

Edicións

I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 487); Cunha (1999 [1945]: 123); Monteagudo (1984: 323 [= LPGP 714]); Littera (2016: II, 219-220).
II. Outras edicións: Cotarelo Valledor (1934: 184-185); Carter (2007 [1941]: 144-145); Machado & Machado (1960: VII, 40); Arbor Aldea (2016b);Rios Milhám (2018b: III, 408).
III. Antoloxías: Piccolo (1951: 170-171); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996b: 161).

Variantes manuscritas

3 vos] uus A   9 vós] uus A   12 vos] uus A   17 vos] uus A

Variantes editoriais

3 vos] vus Michaëlis : uus Monteagudo   4 j’assi] ja ‘ssi Michaëlis : ja si Cunha : ja ‘ssi Littera   7 vos] vus Michaëlis   9 vós] uus Monteagudo   10 vos] vus Michaëlis   11 amig’] amigo Monteagudo   12 vos] vus Michaëlis : uus Monteagudo   14 vos] vus Michaëlis   15 vos] vus Michaëlis   17 vos] vus Michaëlis : uus Monteagudo; ja] ia (non) Monteagudo   18 todo] tod’o Michaëlis, Cunha, Littera

Métrica

Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10a 10b 10a (= Tav 148:1)

Notas

Texto
  • *

    Esta cantiga tamén é considerada anónima.

  • 1

    O evidente erro do manuscrito, con ausencia, ademais, de unha sílaba métrica esixe a restauración de dissestes, forma verbal pedida polo contexto.

  • 4

    Ao longo do corpus áchanse poucas ocorrencias de ja con crase coa voz seguinte (sempre iniciada por a-), talvez polo carácter semitónico do adverbio: j’a –pronome ou preposición– (25.3, 64.10, 1588.20), j’alguen (92.24), j’assi (238.10, 408.4), j’agora (365.16, 764.r2, 1281.1), j’amigo (689.2). Nótese como en todos os casos ja perde tonicidade (coa conseguinte facilidade para a crase) pola presenza dunha tónica inmediata (alguen, assi, agora, amigo) ou case inmediata (poder). Certamente, débese relativizar o carácter inusual da crase de ja á luz doutras máis estrañas, aínda que puntuais, entre formas verbais de P3 de futuro indicativo (avera, matará, pesará, seera) coa preposición a e co adverbio ali, que non encontran solución gráfica satisfactoria máis do que unha representación do tipo aver’a (59.26), matar’Amor (396.19), pesar’a (898.19) e seer’ali (1637.28). Véxase nota a 59.26.

  • 12

    Nótese a inusual colocación do adverbio i antes do verbo, seguramente condicionada polo feito de manter a acentuación na cuarta sílaba. Véxase nota a 204.3.

Buscar
    Non se atopou ningún resultado