I. Edicións críticas: Lang (1972 [1894]: 17-18 [= LPGP 186-187]); Nunes (1972 [1932]: 72-73); Eirín (2015: 76); Littera (2016: I, 168-169).
II. Outras edicións: Moura (1847: 11-12); Monaci (1875: 40); Braga (1878: 18); Machado & Machado (1952: III, 11-12); Júdice (1997: 83); Montero Santalha (2004); Rios Milhám (2018b: III, 501).
III. Antoloxías: Alvar & Beltrán (1989: 366).
2 en] om. B 3 guisou] guisō B 4 er] et B 6 tod’] cod V 7 coita] om. B 9 mereci] mẽti V 11 morresse] moiresse B : monesse V 12 porque] Pre q̄ B 13 tan gran pesar] entā grā pesar B : entā gm̄ pesar V 21 atendesse] attendesse V
10 min] mi Lang, Nunes, Littera 13 tan] en tan Nunes 21 vivend’, o] vivendo Lang, Nunes; atendesse] attendesse Lang, Nunes
(I) De que xeito Deus o dispuxo todo para que eu vivise en gran coita, señora, desde que vos vin! Porque logo El o dispuxo de forma que eu vos ouvín falar; alén diso, quixo tamén que eu coñecese o voso ben, que El fixo sen par; e todo isto me foi El dispoñendo de xeito que eu nunca me librase da coita.
(II) E El quixo que eu padecese todo isto polo moito castigo que eu lle merecín, e de tal xeito se vingou de min; e con todo isto non quixo que morrese, porque sería bo para min non durar moito con tan gran coita e tan gran pesar, senón que quixo que eu sufrise todo este mal.
(III) Así, tampouco quixo que eu me decatase de tan gran dano para min, nin o entendín; antes quixo El que, para que eu vivise así e non me faltase unha gran coita, que eu vos vise, no momento en que El me fixo desexar a morte, que non me quere dar, senón que quere que, vivindo, esperase algo aínda peor.
Esquema métrico: 3 x 10’a 10b 10b 10’a 10c 10c 10’a (= RM 161:130)
A lección <guisō> para guisou mostra o erro <o͂>~<on>/<ou> (derivado de <n>/<u>) que é moi frecuente ao longo dos cancioneiros, especialmente en B: <cōsimento> cousimento (116.22), <con simēt> cousiment’ (117.15), <ōsara> ousará (589.3), <pōco> pouco (591.9), <baratō> baratou (729.5), <em car nō> encarnou (877.21), <ōui> ouvi (1233.12), <ōny> ouvi (1458.7), <sōbe> soube (1505.1, 1509.7), <buscō> buscou (1507.7), <nōtro> noutro (1509.1), <sōba> soub’a (1509.16), <cōsa> cousa (1510.1). E en V tamén se encontra o mesmo erro: <tornō> tornou (603.15), <morō> morou (865.12), <nō> vou (1012.20), <cōtre> voutre (1015.17).
Agás Nunes, xa todos os editores omitiron a preposición en na segunda parte do verso por razóns de contaxe silábica.
Nótese a repetición do que completivo, após a frase parentética (véxase nota a 53.17-18):
ante quis El que, por viver assi
e que gran coita non mi falecesse,
que vos viss’eu, ...
A segmentación do artigo, xa realizada en Nunes, é necesaria para unha correcta interpretación do texto (‘mais que, vivindo, esperase o peor’). De non realizar a segmentación, a interpretación é outra: ‘mais que, vivindo peor, esperase’.
This site uses third-party cookies for analytical purposes to help us track and monitor how users navigate the site (e.g. which pages they visit). Remember that if you accept third-party cookies, you should delete them from your browser options or from the system provided by the third party in question.
Click below to accept or to edit your cookie settings.
Previous
