I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 304); Marroni (1968: 256 [= LPGP 735-736]); Cohen (2003: 441); Littera (2016: II, 245-246).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 279); Braga (1878: 153); Machado & Machado (1956: V, 315).
2 que] om. V 5 poderdes] porderdes B 6 nen] nō B : non V 15 confonda Deus] cofonda des V
1 vos] vus Marroni 2 vos] vus Marroni 6 alguen nen entender] alguen ou entender Nunes : alguen no entender Cohen : alguen’o entender Littera 7 vos] vus Marroni 9 vos] vus Marroni 11 poderdes] podesdes Nunes 12 Véxase v. 6 18 Véxase v. 6
(I) Dixéronvos, meu amigo, que, por vos causar pesar, fun eu con outra persoa falar; mais non faledes vós máis comigo se por alguén puiderdes ter a certeza diso ou entender (que foi verdade).
(II) E ben vos vingaredes de min se eu falei con alguén para vos causar pesar; mais vós nunca me faledes se por alguén puiderdes ter a certeza diso ou entender (que foi verdade).
(III) Se vós achardes certo, amigo, que (isto) é así, Deus me confunda logo a min e a vós se me falardes (de novo), se por alguén puiderdes ter a certeza diso ou entender (que foi verdade).
Esquema métrico: 3 x 7’a 7b 7b 7’a 7C 7C (= RM 160:439)
Encontros vocálicos: 14 é‿assi
Non obstante as múltiplas confusión <non>~<nõ>/<no>, mesmo con riscamento posterior do til por parte dos copistas (véxase, por exemplo, 723.16 B, 1074.28 V), algunhas delas achegadas por Cohen1 , non conseguimos atestar no corpus poético e/ou prosístico medieval o alomorfo pronominal no após alguen (a pesar da súa existencia no galego moderno, testemuñada pola pronuncia alveolar nesta secuencia), para alén de a solución alguen no non dar sentido satisfactorio neste contexto. É por isto que acollemos a proposta de Marroni, con base na banal confusión <o>/<e> que afecta neste caso a <non>/<nen>.
Resulta significativo comprobar a frecuente existencia da aférese de assi no encontro coa forma verbal é (véxanse tamén 218.8, 246.15, 258.22, 284.16, 374.5, 511.5, 893.23), que convive coa sinalefa é‿assi (509.7, 808.9, 1110.5, 1224.14, 1569.32; só existe hiato en 754.4) e co xeral ést’assi para evitala, co recurso á variante éste (cfr. nota a 88.10).
Para alén da aparición de confunda en 115.27 (véxase nota), na lingua da poesía trobadoresca profana é xeral a forma cofonder, con evolución [nf] > [f] (véxase Ferreiro 1999: §101e), similar á variación inferno ~ iferno (véxase nota a 379.11), sendo minoritaria a forma máis conservadora confonder (só en 203.8, 216.10, 1050.5, 1224.15, 1407.6 e 1650.14). Con todo, a variación cofonder ~ confonder aparece con frecuencia nos cancioneiros, para alén da variación que se detecta nos vv. 12, 19 e 22 da presente cantiga: cofonder A vs. confonder B (197.28, 216.19), cofonder B vs. confonder A (194.7, 203.8, 216.10), cofonder B vs. confonder V (990.11, 1497.19), cofonder V vs. confonder B (990.12, 1224.15, 1650.14). Cfr. nota a 379.11.
Nótese a presenza das formas pronominais mí e vós, formas oblicuas tónicas, en función de CD sen preposición (confonda Deus log’i mí / muit’, e vós ...), construción frecuente no corpus trobadoresco.
Nous utilisons des cookies de tiers à des fins analytiques pour pouvoir connaître les habitudes de navigation (par exemple, les pages visitées). N'oubliez pas que si vous acceptez les cookies de tiers, vous devrez les exclure des options de votre navigateur ou du système proposé par des tiers.
Cliquez sur le bouton correspondant pour accepter ou rejeter les cookies :
Précédent
