[últ. rev.: 18/04/2023]Imprimir

193 [= Tav 125,47]
Se eu a Deus algun mal mereci
Pero Garcia Burgales

Se eu a Deus algun mal mereci,
gran vingança soub’El de min prender,
ca me fez mui bõa dona veer,
e mui fremos’, e ar fez-me des i
que lle quis sempre d’outra ren mellor;
e, pois mi aquesto fez Nostro Sennor,
ar fez ela morrer, e leixou mí
viver no mundo, e mal dia naci
por eu assi eno mundo viver,
u Deus sobre min á tan gran poder
que m’eno mundo faz viver assi
sen ela, ca ben sõo sabedor
d’aver gran coita mentre vivo for,
pois non vir ela que por meu mal vi.
E por meu mal, amigos, non morri
u eu primeir’oi dela dizer
que morrera, ca podera perder,
vedes qual coita, per morrer log’i:
a coita de quantas Deus fez maior
en que eu vivo polo seu amor,
pero que nunca ben dela prendi.
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 
 
20
 

Manuscritos

A 100, B 207

Edicións

I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 208); Blasco (1984: 155 [= LPGP 836]); Marcenaro (2012b: 241); Littera (2016: II, 354-355).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 89-90); Carter (2007 [1941]: 60); Machado & Machado (1949: I, 337-338); Fernández Pousa (1953: 18-19); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018a: II, 193).
III. Antoloxías: Alvar & Beltrán (1989: 197-198); Alvar & Talens (2009: 462).

Variantes manuscritas

2 vingança] uinganca AB; min] mj B   3 fez] faz B; bõa] boa B   5 lle] lhi B   7 morrer] moirer B   8 mundo, e] mūde B   12 sõo] soo B   13 d’aver] da B   14 mal] mal dia B   15 morri] moiri B   17 morrera] moirera B   18 morrer] moirer B   20 eu] om. B   21 dela] deu de B

Variantes editoriais

8 mundo] mund’! Michaëlis   20 eu] om. Blasco, Littera

Métrica

Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10a 10c 10c 10a (= Tav 161:83)

Encontros vocálicos: 6 mi‿aquesto; 8 mundo,‿e

Notas

Texto
  • *

    Sobre o carácter de cantiga próxima ás cantigas ateúdas, cunha ligazón copulativa das dúas últimas estrofas, véxase nota á cantiga 55.

  • 3

    Á inversa da variación que se produce noutras pasaxes (véxase nota a 130.10), neste verso aparece tamén unha diferente opción temporal entre o Cancioneiro da Ajuda, que ofrece a forma verbal de pretérito fez, fronte ao presente (histórico) faz (talvez un erro de copia), no Cancioneiro da Biblioteca Nacional e, eventualmente, o da Vaticana (véxase tamén 200.17, 307.8, 419.19, 982.10, 982.24, 995.7 e 13).

  • 7

    O pronome mí (e ela no v. 14), como as restantes formas pronominais tónicas oblicuas (mí ~ min, ti, nós, vós, el ~ ela), pode aparecer como complemento directo sen preposición, como forma libre, con algunha frecuencia na lingua trobadoresca.

  • 11

    A lectura m’eno está xustificada pola grafía <m eno> de A e <meno> de B, aínda que me no tamén sería correcta: á tan gran poder / que me no mundo faz viver assi / sen ela ...

  • 20

    Coa omisión de eu en Blasco falta unha sílaba no verso.

  • 21

    A pesar da afirmación de Blasco sobre a falta de sentido da diverxente lección de B, achamos que unha lectura pero que nunca ben d’ende prendi ten perfecto sentido co pronome ende, por máis que o uso da preposición de con ende sexa verdadeiramente minoritario (véxase, con todo, 851.r2 e 929.7).

Buscar
    Non se atopou ningún resultado