I. Edicións críticas: Nobiling (2007 [1907]: 97 [= LPGP 443-444]); Nunes (1973 [1928]: 169-170); Cohen (2003: 243); Littera (2016: I, 525-526).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 138); Braga (1878: 68); Machado & Machado (1953: IV, 62); Domingues (1992: 52); Cohen (1996: 14).
III. Antoloxías: Tavares (1961: 59); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996a: 102); Magalhães (2007: 96).
3 crece] creze V 5 e jurei] Euj rey B : cui rey V 6 ren] ten V 7 romaria] tomaria V 10 oje se] oi\e/sse B 11 e jurei] cuirey V 15 verria] ueiria B; pôs] poys BV 17 e jurei] cuirey V
9 que [o] visse] que vẽesse Nobiling : que veesse Nunes, Cohen, Littera 10 compre o] compr’o Cohen, Littera
(I) Máis me tarda o meu amigo, amigas, do que el acordara comigo, e créceme por iso unha coita tan forte que estou angustiada, e xurei que, até que o vise, nunca nada durmise.
(II) Cando el tivo que facer a romaría indicoume un día certo para que o vise, e non vén, infelizmente; hoxe cúmprese o día, e xurei que, até que o vise, nunca nada durmise.
(III) Aquel día en que se separou de min xuroume el chorando que viría, e púxome día e hora; e xa rematou o prazo, e xurei que, até que o vise, nunca nada durmise.
Esquema métrico: 3 x 10’a 6’b 10’b 6’a 10’C 6’C (= RM 160:285)
Encontros vocálicos: 10 compre‿o
O adverbio chus, procedente do lat. plūs, entrou en competencia con máis (< magĭs) e xa mostra o seu carácter regresivo na lingua trobadoresca, pois só se atesta, para alén desta cantiga (tamén nos vv. 13 e 15), noutras cinco composicións (6.7, 123.16, 492.23, 1400.20, 1439.10), con oito rexistros, por tanto, na lírica profana. Na lírica relixiosa, porén, é máis utilizado (véxase Mettmann 1959-1972: IV, s.v.).
O verbo poer (tamén nos vv. 8, 15) presenta con frecuencia, especialmente nas cantigas de amigo, o sentido de ‘acordar, estabelecer’ (véxase Glosario, s.v.).
Nótese a adxectivación da coita (fera), inédita no conxunto trobadoresco.
A forma provenzalizante cor é de uso limitado na lingua trobadoresca, onde é dominante coraçon.
Obsérvese a repetición da conxunción completiva que tras unha frase parentética (Véxase nota a 53.17-18):
e jurei ja que, atá que o visse,
que nunca ren dormisse.
O significado de talhado ‘certo, combinado’ responde a unha das acepcións do verbo talhar na lingua trobadoresca. Véxase, como exemplo, a mesma expresión nunha cantiga de amigo dionisina (606.1-6):
Pera veer meu amigo,
que talhou preito comigo,
ala vou, madre.
Pera veer meu amado,
que mig’á preito talhado,
ala vou, madre.
A emenda da deficiente lección dos manuscritos foi feita nunha diferente dirección nos anteriores editores, que coinciden na lección que veesse, e non ven, estabelecendo a presenza do verbo viir, semanticamente tamén posíbel, aínda que Nobiling xa suxire a lectura agora proposta.
O erro dos copistas (<poys> BV) pode verse noutras pasaxes trobadorescas, como, por exemplo, en 1537.1 (Pôs <Poys> B).
Utilizamos cookies de terceiros con fins analíticos para poder coñecer os hábitos de navegación (por exemplo, páxinas visitadas). Lembre que, se aceptar cookies de terceiros, terá de as excluír das opcións do seu navegador ou do sistema ofrecido por terceiros.
Clique no botón correspondente para aceptar ou rexeitar as cookies: