I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 353 [= LPGP 545]); Correia (2001: 493); Littera (2016: I, 608).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 121); Carter (2007 [1941]: 107); Machado & Machado (1950: II, 82-83); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018a: II, 286).
III. Antoloxías: Alvar & Beltrán (1989: 305).
1 vos] uos A 2 vos] uus A; fezo] fez B 5 min] mj B 6 quitos] quites B 8 vos] uos A 10 min] mj B 11 non] no A 12 ouvess’a] ouuess(e) a A 14 meu] men B
1 vos] vos Michaëlis 2 vos] vus Michaëlis 8 vos] vos Michaëlis : vós Correia
Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10a 10C (= Tav 155:8)
A variante fez de B faría hipométrico o verso. Véxase nota a 53.16.
A variante quito ‘libre, exento’ é forma única, fronte a quite, no corpus trobadoresco profano, pois mesmo no Cancioneiro da Ajuda só se rexistra quite (69.2 e 9). Moi probabelmente quito supón unha adaptación morfolóxica do fr. quitte ‘libre’ (< quietum).