Após o derradeiro verso da estrofa I aparece copiado o segmento <Vel falasse comigo> B, <uel falasse comigo> V.
I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 244 [= LPGP 890]); Cohen (2003: 330); Arias Freixedo (2010: XXII); Littera (2016: II, 450-451).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 187-188); Braga (1878: 98-99); Machado & Machado (1953: IV, 294).
III. Antoloxías: Ferreiro & Martínez Pereiro (1996a: 226).
1 Ay madre que < >ey B : Ay madre que muy V 2 o meu] quier B 3 u] om. V; comigo] eo migo B 4 fale] fals B 5 nen un] neu hun B 9 én] eu V; avedes] quedes V 10 i] pi B 14 per] ꝓ V
1 mui[to err]ei] queixum’ei Nunes : mui<t’eu err>ei Cohen 2 vi o] veo Nunes 5 nen un] nẽum Littera 5-6 ca non ei nen un poder / de o por amig’aver] ca non ei nen hun poder / de o por amig’aver, / vel falasse comigo Nunes 11 nen un] nẽum Littera 11-12 Véxanse vv. 5-6 15 saí de mandado] assi ei demandado Nunes 17 nen un] nẽum Littera 17-18 Véxanse vv. 5-6
(I) –Ai madre, canto errei, porque non vin o meu amigo onde el puidese falar comigo! E, aínda que lle fale, ben sei que non teño ningún poder de o ter por amigo.
(II) –Non deixedes por min, filla, de falarlle, se iso é o que vos prace.
–Ai, madre! Non teño proveito con iso, pois non teño ningún poder de o ter por amigo.
(III) –Filla, para lle facer perder a saña falaredes (con el) co meu consentimento.
–Xa que o desobedecín, que proveito hai, madre, en lle falar, pois non teño ningún poder de o ter por amigo?
Esquema métrico: 3 x 8a 7’b 7’b 8a 7C 7C
Para alén da proposta de Nunes, afastada do lacunoso texto de BV, coidamos que a opción máis económica de restauración do texto ausente é a que presentamos, aínda que a proposta de Cohen é tamén perfectamente adecuada.
Nótese como Nunes acrecenta un terceiro verso ao refrán (xa en Braga), que repetiría literalmente o v. 3 da estrofa. Embora se puidese procurar sentido a ese hipotético terceiro verso do refrán, existen argumentos, nomeadamente métricos e semánticos, para considerarmos que se debe a un erro de copia, e que, por tanto, se debe editar un refrán de dous versos, tal e como Cohen estabelece na súa edición.
Así, o esquema abbaCC resultante é o máis frecuente na obra de Roi Fernandiz, e tamén no conxunto da escola galego-portuguesa. Contrariamente, o hipotético terceiro verso do refrán introduciría graves discordancias métricas nas rimas das estrofas II-III: introduciría unha nova rima D nestas estrofas, feito que significaría un cambio de esquema estrófico verbo da estrofa I. Finalmente, resultaría tamén anómala a repetición literal dos vv. 3 e 7, exclusiva na estrofa I e ausente nas estrofas II-III, onde non encaixa sintáctica nin semanticamente.
O texto de Nunes, que inclúe este verso no parlamento da nai, suxire que talvez o ilustre editor portugués non captou a expresión sair de mandado ‘desobedecer’, que se rexistra en oito composicións (véxase Glosario, s.v. sair).
Utilizziamo cookie di terze parti per scopi analitici in modo da poter tracciare le abitudini di navigazione (ad esempio i siti visitati). Si avvisa l’Utente che se accetta cookie di terze parti, dovrà escluderli dalle opzioni del browser o dal sistema offerto dalle terze parti.
Clicca per accettare o rifiutare i cookies:
Precedente
