I. Edicións críticas: Nunes (1972 [1932]: 423); Indini (1978: 113-114 [= LPGP 164-165]); Littera (2016: I, 151-152).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 232); Braga (1878: 125-126); Machado & Machado (1956: V, 82); Camargo et alii (1992: 29).
III. Antoloxías: De la Iglesia (1886: III, 9-10); López-Aydillo (1914: 38-39); Tavares (1943 [1923]: 38); De las Casas (1928: 27); Norton (1935: 16); Seoane (1941: 32); Nemésio (1961 [1949]: 64); Fernández Pousa (1951: 19); Piccolo (1951: 3); Varela Jácome (1953: 10); Nunes (1959: 232-233); Tavares (1961: 31-32); Martín Gaite & Ruíz Tarazona (1972: 31-33); Álvarez Blázquez (1975: 17-18); Landeira Yrago (1975: 118); Torres (1977: 96); Correia (1978: 84); Fiúza (1981: 120-121); Dobarro Paz et alii (1987: 23); Matalobos (1989: 38); Pena (1990: 41); Sansone (1990: 76); Jensen (1992: 60); Pena (1993: 116); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996b: 32); Diogo (1998: 229); Arias Freixedo (2003: 187); Mongelli (2009: 11); Lopes & Ferreira & Silvestre (2015: 39).
8 ai Deus, fazede-mi-a] ay des faze(stes)demha < > V 10 Ai Deus] Ao des V; amar] ama<> V
5 sempre] sempr(e) Nunes : sempr’ Indini, Littera
(I) A muller que eu amo e teño por señora, mostrádema, Deus, se tal cousa vos prace, se non, dádeme a morte.
(II) A que eu teño por luz destes meus ollos e por quen choran sempre, mostrádema, Deus, se non, dádeme a morte.
(III) Esa que Vós fixestes máis fermosa de cantas eu coñezo, ai Deus, facédema ver, se non, dádeme a morte.
(IV) Ai, Deus, que ma fixestes amar máis que a min, mostrádema onde poida falar con ela, se non, dádeme a morte.
Esquema métrico: 4 x 12a 12a 6’B (= RM 26:44)
Encontros vocálicos: 2 -mi͜-a; 3 -mi‿a; 5 sempre,‿amostrade-mi͜-a; 6 -mi‿a; 8 -mi͜-a; 9 -mi‿a; 10 mi͜-a; 11 mi͜-a; 12 -mi‿a
A fórmula lume destes ~ dos olhos meus é verdadeiramente frecuente no corpus, nomeadamente nas cantigas de amor.
A preposición a non existe na expresión amar máis ca mi(n)/sí (nen al), moi frecuente no corpus trobadoresco (44.13, 102.17, 140.8 e 10, 200.5, 215.16 etc.), a pesar de, aparentemente, o pronome tónico esixir a presenza do enlace. Neste sentido, téñase en conta que os pronomes persoais tónicos poden aparecer sen preposición en numerosas pasaxes trobadorescas (véxase Glosario, s.v. mí, func. 2). Véxase nota a 861.14. Cfr. nota a 177.22 e 243.16.
Repárese na normal convivencia das formas amostrar (vv. 2, 5) e mostrar (v. 11) conforme as necesidades métricas, en liña con outros verbos que presentan a mesma alternancia. Cfr. nota a 35.12.
Nous utilisons des cookies de tiers à des fins analytiques pour pouvoir connaître les habitudes de navigation (par exemple, les pages visitées). N'oubliez pas que si vous acceptez les cookies de tiers, vous devrez les exclure des options de votre navigateur ou du système proposé par des tiers.
Cliquez sur le bouton correspondant pour accepter ou rejeter les cookies :