422 [= Tav 50,10]
Sennor, o mal que m’a min faz Amor

Sennor, o mal que m’a min faz Amor
e a gran coita que me faz sofrer,
a vó-lo devo muit’a gradecer,
e a Deus, que me vos deu por sennor,
ca ben o faço desto sabedor:
que por al non mi-o podia fazer
senon per vós, que avedes sabor
do mui gran mal que mi a min faz aver;
e, pois vos praz e lle dades poder
de me fazer, fremosa mia sennor,
o que quiser, enquant’eu vosso for
e vos de min non quiserdes doer
e da gran coita, de que sofredor
foi, e do mal, muit’á, sen meu prazer,
a vós dev’én mui bon grad’a põer,
ca non me dé Deus de vós ben, sennor,
que me pod’amparar de seu pavor,
se oj’eu sei al por que o temer;
mais, por Deus, que vos foi dar o maior
ben que eu d’outra dona oi dizer,
que me non leixedes escaecer
en me lle non defenderdes, sennor,
ca ben coido, de com’é traedor,
que me mate ced’, e pois non querer
gracir-vo-lo, pois que eu morto for;
e por quanto ben vos Deus fez, sennor,
guardade-vos de tal erro prender.
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 
 
20
 
 
 
 
25
 
 

Manuscritos


A 263, B 440, V 52

Edicións


I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 514-515); Lanciani (1977: 90-91 [= LPGP 338]); Littera (2016: I, 378-379).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 26); Braga (1878: 10); Carter (2007 [1941]: 154-155); Machado & Machado (1950: II, 269-270); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018b: III, 422).

Variantes manuscritas


1 m’a min] mhamj B : mhami V   2 me] mj B : mi V   4 me] mj B : mi V; vos] uus A   5 faço] fraço B   6 non] nor V   7 per] por BV   8 min] mi BV   9 vos] uus A; e] uꝯ A; lle] lhi BV   10 me] mi BV; fazer, fremosa] faz f̄mosa   11 vosso] uyuo B : nyuo V   12 min] mj B : mi V   14 foi] fui BV   15 mui bon grad’a põer] mui {bõ} grand a poer A : muj ḡnda poēr B : muj ḡnda pōer V   16 me] mj B : mi V   17 amparar] enparar B : en parar V; pavor] amor BV   20 eu d’] om. BV; dizer] diz V   22 en me lle non] enō melhi BV   23 coido de com’é] cuydo de como e BV   24 mate] {mate} A   25 eu] {eu} A; querer] qret V   26 vos] uus A; Deus fez] fez deꝯ B : fez đs V   27 vos] us A : \u/ꝯ B; de tal erro] datal eiro B; prender] p̄nder V

Variantes editoriais


1 m’a min] mh-a mi Lanciani : mi a mi Littera   2 me] mi Lanciani, Littera   3 muit’a gradecer] muit’agradecer Lanciani, Littera   4 e] mi Lanciani, Littera; vos] vus Michaëlis, Lanciani   7 per] por Lanciani, Littera   8 min] mi Lanciani, Littera   9 vos] vus Michaëlis, Lanciani; e] vos Michaëlis; lle] lhi Lanciani, Littera   10 me] mi Lanciani, Littera   11 vosso] vyvo Lanciani : vivo Littera   12 vos] vus Michaëlis, Lanciani; min] mi Lanciani, Littera   14 foi] fui Lanciani, Littera   15 a põer] apõer Lanciani, Littera   16 me dé] me dê Michaëlis : mi dê Lanciani, Littera   17 amparar] emparar Lanciani   19 vos] vus Michaëlis, Lanciani   20 dona] don(a) Michaëlis   23 coido] cuydo Lanciani : cuido Littera; com’] como Lanciani, Littera   26 vos] vus Michaëlis, Lanciani; Deus fez] fez Deus Lanciani   27 vos] vus Michaëlis, Lanciani; de tal] d’atal Lanciani, Littera

Métrica


Esquema métrico: 4 x 10a 10b 10b 10a 10a 10b + 10a 10a 10b (= Tav 132:2)

Encontros vocálicos: 6 mi-‿o; 8 mi‿a; 20 dona‿o·i

Notas


Texto
  • *

    O carácter de verdadeira cantiga ateúda atá a fiinda desta composición non é reflectido en ningunha das edicións precedentes, pois só existe ligazón interesrófica parcial en Michaëlis (I-II) e mais Lanciani e Littera (I-III). Véxase nota á cantiga 15.

  • 3

    A forma agradecer era aínda unha forma inexistente na lingua trobadoresca, razón pola cal a segmentación de Lanciani (e Littera) non é correcta, xa que a é o nexo na perífrase dever + a + gradecer (véxase nota ao v. 15).

  • 9

    A lección de A presenta <uꝯ>, que non ten sentido con dous pronomes vos átonos no contexto agás que se interprete como un erro por <uos> (*e, pois vos praz, vós lle dades poder ...), que foi a opción de Michaëlis (e Lanciani).

  • 11

    Nótense as variantes redaccionais nos apógrafos italianos neste verso (vosso / vivo), así como no v. 17 (pavor / amor), diverxentes da tradición representada por A.

  • 14

    A forma foi é tamén P1 de pretérito de seer (e de ir): a pesar de que en xeral se estabelece unha oposición P1 / P3, fui (< fŭī) / foi (< fŭĭt), pola acción metafónica de -ī final nalgúns pretéritos fortes (cfr. tamén fiz vs. fez, sive vs. seve, tive vs. teve etc.), foi pode ser tamén resultado de P1, o mesmo que fui aparece esporadicamente como forma de P3 (sen efecto metafónico, por tanto, ou con xeneralización analóxica de unha ou outra persoa).

  • 15

    De novo se debe segmentar a como preposición na perífrase dever + a + põer. Véxase nota ao v. 3.

  • 19-25

    O período presenta unha expresión confusa. A idea principal é esta: ‘Mais, por Deus, señora, non me esquezades á hora de me defenderdes (do Amor), pois temo que, como é traidor, me mate cedo, e despois que eu for morto non quererá recompensarvos’.

  • 21

    Neste verso hai que supor un verbo elíptico do tipo peço ou rogo.

  • 23

    A locución conxuntiva de como neste contexto é causal.

  • 27

    Nótese, máis unha vez, a variación tal ~ atal entre A e BV (véxase nota a 10.4).

Buscar
    Non se atopou ningún resultado