I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 890); Lanciani (1977: 108 [= LPGP 337]); Littera (2016: I, 380).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 26-27); Braga (1878: 11); Machado & Machado (1950: II, 274-275); Rios Milhám (2018b: III, 424).
III. Antoloxías: Piccolo (1951: 129-130).
4 aquesto aven] a questa· auē B : a questa aue V 5 veer] ueeu V 6 leixe] le<...>e B 8 u mi-a] huuha B : hunha V 10 mi-o] nho B : raho V; fazer] faz V 12 prender] p̄nder V 13 viver] uiuerʳ B 14 e] om. B 16 mort’] mot B 18 senon] seuon B; viver] uu’j V
1 fez] faz Michaëlis 2 nen un] nenhun Michaëlis, Lanciani : nẽum Littera 4 aquesto] aquest’ Michaëlis, Lanciani, Littera 9 dé] dê Michaëlis, Lanciani, Littera 16 m’a] mia Michaëlis : m[h]a Lanciani : m[i]a Littera; mort’en] morte en Lanciani : mort’em Littera 19 mi] me Michaëlis
(I) Para o meu mal me fixo Deus amar tanto unha dona de que xa sei que nunca, de xeito ningún, podo recibir alegría dela nin doutra cousa; e xa que isto me acontece, rogo eu a Deus que ma faga ver cedo e me deixe dicirlle isto: «Eu morro, señora, a quen Deus non fixo par».
(II) E despois de lle dicir isto, cando ma mostre, rogareille (a Deus) que me dea a morte; e gran ben me fará se mo quixer facer, pois moito mellor me será que calquera outra cousa deixarme logo alí recibir a morte, porque me é mellor que vivir tal vida e que pasar así o meu tempo todo.
(III) E gran mesura fará Deus matándome, xa que a miña morte está na súa man, porque El sabe que non hei de esperar máis que mal se eu vivo; e por iso, se me der morte, hei de llo agradecer, pois para o meu mal ma fixo El coñecer e tanto desexar, isto sei eu ben.
Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10c 10b 10c 10c 10a (= RM 228:1)
Encontros vocálicos: 4 aquesto‿aven; 5 mi-‿a; 8 mi-‿a; 10 mi-‿o; 20 mi-‿a
Por veces os manuscritos italianos presentan a variante posesiva ma en lugar da esperada mia (<mha>), xeralmente con diverxencia entre os dous manuscritos (véxase nota a 609.1); no entanto, nesta pasaxe non é necesario considerar ningun erro, lapso ou omisión por parte dos copistas, pois facilmente se pode segmentar a secuencia <ma> en m’a, considerando a presenza do pronome me en crase coa forma feminina do artigo de morte, cunha interpolación pronominal absolutamente común nos textos trobadorescos.
Por outro lado, dada a lección de B neste punto (<ma motēsseu poder>), onde falta o <r> e onde o <t> podería ser resultado da frecuente confusión con <r>, poderíase pensar noutra lectura que respondería a unha estrutura moi recorrente nas cantigas de amor: pois m’Amor en seu poder ten. Con todo, a lección proposta, baseada no texto de V (<ma mortēsseu>), permite unha interpretación en que o namorado é consciente de que está xa en poder dunha coita mortal e o único que pide a Deus é que lle conceda axiña esa morte que o libere do tormento.
Este verso de Fernan Velho aparece literalmente no primeiro verso do refrán dunha cantiga de Pero Meendiz da Fonseca (1129.r1).
This site uses third-party cookies for analytical purposes to help us track and monitor how users navigate the site (e.g. which pages they visit). Remember that if you accept third-party cookies, you should delete them from your browser options or from the system provided by the third party in question.
Click below to accept or to edit your cookie settings.