[últ. rev.: 18/04/2023]Imprimir

161 [= Tav 106,13]
Par Deus, sennor, en gran coita serei
Nuno Fernandez Torneol

Par Deus, sennor, en gran coita serei
agora quando m’eu de vós quitar,
ca me non ei d’al no mundo a pagar;
e, mia sennor, gran dereito farei,
pois eu de vós os meus ollos partir
e os vossos mui fremosos non vir.
E ben mi-o per-devedes a creer
que me sera mia mort’, e m’é mester,
des quando vos eu veer non poder;
nen Deus, sennor, non me leixe viver,
pois eu de vós os meus ollos partir,
e o[s] v[ossos mui fremosos] n[on] v[ir].
Pero sei-m’eu que me faço mal sén
de vos amar, ca, des quando vos vi,
en mui gran coita fui, sennor, des i;
mais que farei, ai meu lum’e meu ben,
pois eu de vós os meus ollos partir,
[e os vossos mui fremosos non vir?]
E, pois vos Deus fez parecer mellor
de quantas outras eno mundo son,
por mal de min e do meu coraçon,
com’averei ja do mundo sabor,
pois eu de [vós os meus ollos partir,
e os vossos mui fremosos non vir?]
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 
 
20
 
 
 
 

Manuscritos

A 72, B 185

A estrofa IV falta en B.

Edicións

I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 155-156 [= LPGP 688]); Pousada Cruz (2013: 137-138); Littera (2016: II, 178-179).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 75); Carter (2007 [1941]: 44); Machado & Machado (1949: I, 284-285); Camargo et alii (1995: 57-58); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2017: I, 161).

Variantes manuscritas

2 vós] uus A   3 d’al no mundo a] ia nōmunda B   8 me] mj B; m’é] om. B   9 veer] uir B   13 me faço] mj faco B   15 en] de B

Variantes editoriais

1 Par] Por Michaëlis   3 mundo] mund(o) Michaëlis : mund' Littera   8 mort’, e m’é mester] morte [mui] mester Michaëlis, Pousada Cruz, Littera   9 vos] vus Michaëlis   11 vós] vos Littera   14 vos ... vos] vus ... vus Michaëlis   19 vos] vus Michaëlis

Métrica

Esquema métrico: 4 x 10a 10b 10b 10a 10C 10C (= Tav 160:182)

Encontros vocálicos: 3 mundo‿a; 7 mi-‿o

Notas

Texto
  • 1

    É certamente sorprendente a mudanza textual michaëliana, que substitúe a típica forma par das invocacións de teor relixioso (par Deus...) pola convencional e xeral por.

  • 5-6

    O refrán desta composición lembra unha pasaxe de Fernan Figueira de Lemos: pois eu de vós os meus olhos partir / e vos non vir u vos soia veer (20.10-11).

  • 8

    Fronte á lectura de Michaëlis (seguida polos seguintes editores) editamos cinxíndonos ao texto do manuscrito da Ajuda, xa que B omite a parte do texto en foco. Por outro lado, o texto que o manuscrito da Ajuda presenta neste fragmento é resultado dunha revisión que aínda conserva na marxe a indicación do revisor co texto que debía ser inserido (me). En calquera caso, na primeira aparición o verbo seer significa ‘ser, causar’, mentres que na prase parentética e m’é mester o verbo seer forma parte da expresión verbal seer mester ‘ser preciso’.
    A lectura de Michaëlis e mais dos restantes editores é produto da ausencia de segmentación da copulativa en <morte> e mais da forma verbal é en <me>, unha inadvertencia que a levou a supor o erro <me > / <mui >, probabelmente inducido pola relativa frecuencia da construción seer mester na súa variante co modificador mui (véxase Glosario, s.v. mester, seer).

  • 10

    Neste verso sería posíbel a consideración do sintagma Deus Sennor ‘Deus’ (nen Deus Sennor non me leixe viver), mais a presenza da invocación á sennor na estrofa I (v. 4) e II (v. 15) parece aconsellar a puntuación que propomos, en liña coas edicións precedentes.

Buscar
    Non se atopou ningún resultado