[últ. rev.: 11/10/2024]Imprimir

255 [= RM 152,13]
Sennor fremosa, non ei oj’eu quen
Vaasco Gil

Sennor fremosa, non ei oj’eu quen
vos por min queira mia coita mostrar,
nen eu, sennor, non vos ous’i falar;
pero quero-vos rogar d’ũa ren:
que vos prenda doo de mí
por quant’afan por vós sofri.
Por quanta coita, ben de-la sazon
que vos eu vi, sempre por vós levei,
se vos prouguer, ora rogar-vos-ei,
sennor, por Deus, por est’e por al non,
que vos prenda doo de mí
[por quant’afan por vós sofri].
Ai mia sennor, lume daquestes meus
ollos, que eu vi sempre por meu mal,
non vos ous’eu por min falar en al;
mais, mia sennor, rogo-vos eu, por Deus,
que vos prenda doo de mí
[por quant’afan por vós sofri].
Avede vós doo de min
por quant’afan sofr’e sofri.
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 
 
20

Manuscritos

A 147, B 270

Edicións

I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 295-296 [= LPGP 961]); Piccat (1995: 159-160); Littera (2016: II, 502-503).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 114); Carter (2007 [1941]: 88-89); Marques Braga (1945: 277-278); Machado & Machado (1950: II, 53-54); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018a: II, 255).

Variantes manuscritas

1 Sennor] ennor A   2 vos] uus A; min] mi B   3 vos] uus A   4 vos] uus A   5 vos] uus A   7 Por] Per B; sazon] saizō B   8 vos] uus A   9 vos] uus A   13 Ai mia] E nha B   14 vi sempre] semp’ ui B   15 vos] uus A; min] mi B

Variantes editoriais

2 vos] vus Michaëlis, Piccat   3 vos] vus Michaëlis, Piccat   4 vos] vus Michaëlis, Piccat   5 vos] vus Michaëlis, Piccat   8 vos] vus Michaëlis, Piccat   9 vos ... vos] vus ... vus Michaëlis, Piccat   11 vos] vus Michaëlis, Piccat   15 vos] vus Michaëlis, Piccat   16 vos] vus Michaëlis, Piccat   17 vos] vus Michaëlis, Piccat   19 min] mi Michaëlis, Littera

Paráfrase

(I) Fermosa señora, non teño eu hoxe a ninguén que vos queira mostrar a miña coita, nin eu, señora, non me atrevo a falarvos dela; non obstante, quérovos rogar unha cousa: que teñades compaixón de min por todo o afán que por vós sufrín.

(II) Por tanta coita, desde o momento en que vos vin, como sufrín sempre por vós, se vos prouguer, agora vos rogarei, señora, por Deus, por isto e non por outra cousa, que teñades compaixón de min por todo o afán que por vós sufrín.

(III) Ai miña señora, luz destes meus ollos, que eu vin sempre polo meu mal, non me atrevo a falarvos doutra cousa; mais, miña señora, eu vos rogo, por Deus, que teñades compaixón de min por todo o afán que por vós sufrín.

Métrica

Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10a 8C 8C + 8c 8c (= RM 160:277)

Notas

Texto
  • 4

    Nótese a rara rexencia de rogar coa preposición de, que só se rexistra noutros dous contextos: 423.4, 1031.2.

  • 14

    A variante de B, con inversión da orde dos elementos (sempre vi), é tamén lexítima e mesmo redistribúe harmonicamente os acentos métricos do verso. De todos os modos, a lección de A repite formalmente a secuencia xa presente na estrofa anterior (v. 8).

Buscar
    Non se atopou ningún resultado

    Utilizamos cookies de terceiros con fins analíticos para poder coñecer os hábitos de navegación (por exemplo, páxinas visitadas). Lembre que, se aceptar cookies de terceiros, terá de as excluír das opcións do seu navegador ou do sistema ofrecido por terceiros.
    Clique no botón correspondente para aceptar ou rexeitar as cookies:

    ConfiguraciónsAceptar