210 [= RM 74,6]
Rogaria eu mia sennor

Rogaria eu mia sennor
por Deus que me fezesse ben;
mais ei dela tan gran pavor
que lle non ouso falar ren
con medo de se m’assannar
e me non querer pois falar.
Diria-ll’eu de coraçon
como me faz perder o sén
o seu bon parecer; mais non
ous’, e tod’aquesto mi aven
con medo de se mi assannar
[e me non querer pois falar].
Pois me Deus tal ventura deu
que m’en tamanna coita ten
Amor, ja sempr’eu serei seu;
mais non a rogarei por én
con medo de se m’assannar
[e me non querer pois falar].
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 

Manuscritos


A 113, B 226

Edicións


I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 232-233); Tavani (1988a: 250 [= LPGP 484-485]); Littera (2016: I, 566).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 97); Carter (2007 [1941]: 69); Marques Braga (1945: 217-218); Machado & Machado (1949: I, 368-369); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018a: II, 210).
III. Antoloxías: Piccolo (1951: 165-166); Nunes (1959: 240); Martín Gaite & Ruíz Tarazona (1972: 43); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996b: 109).

Variantes manuscritas


2 me] mj B   4 lle] lhi B   5 se] xi B   6 me] mj B; pois] depoys B   7 coraçon] coraço B   8 me faz perder o sén] mj faz ꝑdelo sen B   10 ous’, e tod’aquesto mi aven] ou sei todaq̄stamj̄ auen B   11 con] (c) con   13 ventura] ventʷa B   15 ja sempr’eu serei] ia senpr eu ia serei A : ia senp’ serey B   16 por én] om. B

Variantes editoriais


4 lle] lhi Michaëlis   15 sempr’eu] sempre Tavani, Littera   17 m’] mi Michaëlis, Littera

Paráfrase


(I) Rogaría eu á miña señora por Deus que me fixese ben; mais teño tan gran pavor dela que non lle ouso dicir nada con medo de que se asañe comigo e non me queira despois falar.

(II) Diríalle eu abertamente como a súa beleza me fai perder o siso; mais non me atrevo, e todo isto me pasa con medo de que se asañe comigo e non me queira despois falar.

(III) Pois Deus tal ventura me deu que en tan gran coita Amor me ten, xa sempre eu serei seu dela; mais non lle hei rogar por iso con medo de que se asañe comigo e non me queira despois falar.

Métrica


Esquema métrico: 3 x 8a 8b 8a 8b 8C 8C (= RM 99:51)

Encontros vocálicos: 10 miaven; 11 miassannar

Notas


Texto
  • 5

    Nótese a variación lingüística no pronome me, que aparece con elisión no refrán das cobras I e III (véxase nota a 75.17), e coa forma mi na estrofa II. Sorprendentemente, Michaëlis nivelou só o refrán nas estrofas II-III. Véxase nota a 198.4. Cfr. nota a 27.4.

  • 6

    A variante depois de B converte o verso en hipérmetro, a diferenza da lección pois ‘despois’, que ofrece o Cancioneiro da Ajuda para este verso do refrán.

  • 8

    Na copia deste verso en A e en B percíbese con clareza a diferente actuación gráfica dos dous códices no que respecta ao artigo tras forma verbal acabada en -r ou -s, pois o Cancioneiro da Biblioteca Nacional presenta a forma alomórfica asimilada (perde-lo sén) face ao Cancioneiro da Ajuda, onde se mantén a individualidade  gráfica (perder o sén). Porén, noutras pasaxes acontece xustamente o contrario como mostran as variantes de 217.10 e 15 ou 302.2. Cfr. nota a 139.2.

  • 15

    O Cancioneiro da Ajuda mostra como por veces as partículas, especialmente as de reducido corpo fónico, teñen unha presenza espuria, como confirma a repetición de ja neste verso, pero tamén mostra como estas poden perderse con relativa facilidade (nótese a presenza de eu neste códice, fronte á súa ausencia en B). Véxase nota a 74.18.

Buscar
    Non se atopou ningún resultado

    Utilizamos cookies de terceiros con fins analíticos para poder coñecer os hábitos de navegación (por exemplo, páxinas visitadas). Lembre que, se aceptar cookies de terceiros, terá de as excluír das opcións do seu navegador ou do sistema ofrecido por terceiros.
    Clique no botón correspondente para aceptar ou rexeitar as cookies:

    ConfiguraciónsAceptar