I. Edicións críticas: Nunes (1972 [1932]: 336-337 [= LPGP 894]); Arias Freixedo (2010: XVII); Littera (2016: II, 448).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 183); Braga (1878: 95); Machado & Machado (1953: IV, 268-269).
5 querrei] queirey B 7 conselho én] consselh<...> ē B : ꝯselhō V 15 perder] parder B : põder V 21 catar] cantar B 26 alongar] alo< >gar B
1 Aquest’é] Aqueste Nunes, Littera 7 Nen un conselho én me sal] Nen hun consselho [non] me sal Nunes : Nẽum conselho [nom] me sal Littera 9 per] por Nunes 15 nunca a] nunc(a) a Nunes : nunc’a Littera 19 tenho i] tenh(o) i Nunes : tenh’i Littera
(I) Este é o gran mal de amor que eu, miña señora, sufro por vós: xa que non se me ocorre outra solución, se ao Noso Señor lle prouguer, procurarei afastarme de aquí e afastarase el de min.
(II) Non se me ocorre ningunha solución contra vós neste asunto, nin Deus ma dá, para perder este mal xa; e pois aquí me vén este mal procurarei afastarme de aquí e afastarase el de min.
(III) E mentres eu tiver que vivir onde vos eu vexa con frecuencia nunca hei de perder este mal; mais, se eu puider, procurarei afastarme de aquí e afastarase el de min.
(IV) Non teño para iso outra solución que sexa razoábel, pois eu non ouso irvos falar, señora, nin vervos; e xa que aquí me vén este mal, procurarei afastarme de aquí e afastarase el de min, (1) pois non vivirei máis desde ese intre, e así hase afastar de min.
Esquema métrico: 4 x 8a 8b 8b 8a 8C 8C (= RM 160:385) + 8c 8c
Encontros vocálicos: 8 mi͜-o; 10 mi‿aqui; 14 so·i·a; 15 nunca‿a; 19 tenho‿i
A manutención de Aqueste, sen segmentación da forma verbal é en Nunes e Littera, provoca unha desnecesaria concordancia ad sensum.
Atendendo á tradición e ao propio sentido da estrofa, optamos pola lección de V ao considerarmos que a lección cantar de B ou ben é resultado dun erro no proceso de copia ou talvez constitúa unha emenda introducida polo copista con base na relación semántica entre falar e cantar empregadas nunha construción copulativa. Non obstante, consideramos que aquí estamos perante a asociación dos verbos falar e catar (/ veer) frecuente nos xéneros amorosos. A análise do campo sémico da ‘reserva da dama’ (en termos tavanianos) no corpus, confirma que en moitos casos o trobador namorado non ousa ir catar a súa senhor nin falarlle, polo que máis dificilmente se atreverá a cantar directamente para ela. O tópico tamén se rexistra nas cantigas de amigo.
Fem servir cookies de tercers amb finalitats analítiques per poder conèixer els hàbits de navegació (per exemple, les pàgines visitades). Tingueu en compte que, si accepteu les cookies de tercers, haureu d'eliminar-les de les opcions del navegador o del sistema ofert per tercers.
Feu clic al botó corresponent per acceptar o rebutjar les cookies: