I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 531 [= LPGP 990-991]); Fernández Graña (2007: 311); Littera (2016: II, 566-567).
II. Outras edicións: Carter (2007 [1941]: 159); Machado & Machado (1960: VII, 51); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018b: III, 434).
2 ced’a] ced(o) / a A 5 vos eu] uos heu A 11 vos] uos A 16 vos] uos A 17 vos] uos A
Na edición de Michaëlis os vv. 5, 11 e 17 son editados como pertencentes ao refrán.
3 vos] vus Michaëlis 5 vos] vos Michaëlis 11 vos] vos Michaëlis 16 vos] vos Michaëlis 17 vos] vos Michaëlis
Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10c 10a 10C (= Tav 183:15)
Nesta cantiga (anónima), o Cancioneiro da Ajuda inclúe no refrán o verso precedente nas tres cobras (vv. 5, 11, 17), feito que explica a edición de Carolina Michaëlis. Porén, é frecuente a aparición dun verso de transición, con mudanzas sintáctico-estilísticas entre as diversas estrofas, que serve para introducir o refrán propiamente dito, que se caracteriza –para ser precisos– pola súa literalidade en todas as estrofas:
quantos saben que vos eu quero ben (I);
quantos saben qual amor vos eu ei (II);
quantos saben que vos sei muit’amar (III).
Na realidade, pois, os tres versos mal poderían ser considerados partes do refrán desde o momento en que só comparten o inicio quantos saben. Casos similares de estatuto dubidoso (entre variante redaccional vs. refrán) poden verse, por exemplo, nas cantigas 26, 469, 532 ou 1052.
En calquera caso, no Cancioneiro da Ajuda rexístranse lapsos na marcaxe do refrán: véxase, por exemplo, a cantiga 437, onde non é indicada a súa presenza.