853 [= RM 8,4]
Ora entend’eu quanto me dizia

Ora entend’eu quanto me dizia
a mia senhor ca era guisado,
ca inda lh’eu muito graceria
o de que lhi nunca ouvera grado,
po-la amar e servir doado,
como fez ora Sancha Garcia,
que me fezo tornar ond’eu ia.
 
 
 
 
5
 
 

Manuscrits


B 857, V 443

Edicions


I. Edicións críticas: Nunes (1972 [1932]: 268 [= LPGP 100]); Lopes (2002: 116); Negri (2012: 156); Littera (2016: I, 65).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 165); Braga (1878: 84); Machado & Machado (1953: IV, 184);  Montero Santalha (2004).

Variants manuscrites


2 senhor] ssenor B   3 eu] en V; graceria] graçeria B : grazeria V

Variants editorials


3 ca inda] c’ainda Lopes   4 nunca ouvera] nunc(a) ouvera Nunes : nunc’houvera Littera

Paràfrasi


(I) Agora entendo eu que era acertado canto me dicía a miña señora: que aínda eu lle agradecería moito aquilo polo que eu nunca lle mostrara recoñecemento, por amala e servila de balde, tal como fixo agora Sancha Garcia, que me fixo tornar cando eu me ía.

Mètrica


Esquema métrico: 9’a 9’b 9’a 9’b 9’b 9’a 9’a (= RM 80:1)

Encontros vocálicos: 1 Oraentend’; 4 nuncaouvera

Notes


Text
  • *

    Esta composición é, probabelmente, incompleta: parece estrofa dunha cantiga de escarnio, tal como apunta o seu contido.

    A cantiga de Paez de Braga parece inspirarse no escarnio se m’el-rei dess’algo ja m’iria, de Lopo Lias (UC 1372), de que toma a métrica, as rimas e o aparecemento do nome da dona no texto (véxase González 2012e: 225).

  • 3

    A forma reducida inda do adverbio ainda, en xeral precedida de ca1 , atéstase por veces no corpus (67.21, 68.12, 1093.3, 1099.13), a convivir coa maioritaria ainda e a esporádica einda (cfr. nota a 70.9). En calquera caso, a autonomía métrica de ca impide unha crase c’ainda, proposta na edición de Lopes.
    Por outra banda, e se non for un erro de copia, é de notar a variante fonética graceria, do verbo gracir, forma con disimilación a partir de graciria (presente en 663.5 e 7).
     

  • 6

    Non foi identificada2 a dona Sancha Garcia citada nesta breve composición, sen que sexa posíbel máis do que aludir á Sancha presente en tres composicións de Pero Garcia Burgales (179, 197, 198).

  1. ^

    Nestes contextos a variante ainda provocaría unha sinalefa anómala coa conxunción comparativa (véxase Ferreiro 2012b).

  2. ^

    Véxase unha hipótese de identificación (Sancha Garcia de Paiva) en Lopes & Ferreira & al. (2011-: http://cantigas.fcsh.unl.pt [consult. 25-3-2020]).

Cercar
    No s'ha trobat cap resultat

    Fem servir cookies de tercers amb finalitats analítiques per poder conèixer els hàbits de navegació (per exemple, les pàgines visitades). Tingueu en compte que, si accepteu les cookies de tercers, haureu d'eliminar-les de les opcions del navegador o del sistema ofert per tercers.
    Feu clic al botó corresponent per acceptar o rebutjar les cookies:

    ConfiguracionsAcceptar