[last revised: 21/11/2024]Print

786 [= RM 81,14]
O meu amigo, que sempr[e] amei
Joan Vaasquiz de Talaveira

O meu amigo, que sempr[e] amei
d[e-l]o primeiro dia que o vi,
ouv’el un dia queixume de mí,
non sei por que; mais logo lh’eu guisei
que lhi fiz de mí queixume perder:
sei-m’eu com’e non o quero dizer.
Porque ouv’el [de mí] queixume, os meus
olhos choraron muito con pesar
que eu ouv’én, poi-lo vi assanhar
escontra mí; mais guisei eu, par Deus,
que lhi fiz de mí [queixume perder:
sei-m’eu com’e non o quero dizer].
Ouv’el de mí queixum’e ũa ren
vos direi que mi avẽo des enton:
ouv’én tal coita no meu coraçon
que nunca dormi e guisei por én
que lhi fiz de mí [queixume perder:
sei-m’eu com’e non o quero dizer].
E quen esto non souber entender
nunca én máis per mí pode saber.
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 
 
20

Manuscripts

B 789, V 373

Editions

I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 182-183 [= LPGP 556]); Cohen (2003: 257); Fregonese (2007: 99); Littera (2016: II, 13-14).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 142); Braga (1878: 70-71); Machado & Machado (1953: IV, 88).
III. Antoloxías: Cidade (1941: 63-64); Piccolo (1951: 158-159); Nunes (1959: 324-325); Landeira Yrago (1975: 270); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996a: 128); Arias Freixedo (2003: 556-557); Magalhães (2007: 96).

Manuscript variants

13 queixum’e] qixume B

Editorial variants

1 sempr[e] amei] [eu] sempr’amei Nunes, Cohen, Littera   7 ouv’] ouv[e] Nunes, Fregonese; [de mí]] om. Nunes   15 én] en Nunes

Paraphrase

(I) O meu amigo, que sempre amei desde o primeiro día que o vin, tivo el un día queixa de min, non sei por que; mais logo eu dispuxen de tal xeito que lle fixen perder o queixume de min: eu sei ben como e non o quero dicir.

(II) Porque el tivo queixa de min, os meus ollos choraron moito co pesar que iso me causou, pois vino asañarse contra min; mais eu, por Deus, dispuxen de tal xeito que lle fixen perder o queixume de min: eu sei ben como e non o quero dicir.

(III) El tivo queixume de min e direivos unha cousa que me acontece desde entón: tiven tal coita no meu corazón que non durmín máis e por iso dispuxen de tal xeito que lle fixen perder o queixume de min: eu sei ben como e non o quero dicir.

(1) E quen isto non souber entender nunca de min poderá saber máis sobre iso.

Metrics

Esquema métrico: 10a 10b 10b 10a 10C 10C + 10c 10c (= RM 160:153)

Encontros vocálicos: 7 queixume,‿os; 14 mi‿avẽo

Notes

Text
  • 1

    A reposición da vogal final de sempre é máis económica do que a reintegración do pronome eu efectuada por Nunes, Cohen e Littera. Téñase en conta que a dialefa de sempre coa voz seguinte é relativamente frecuente no corpus: sempre | atendi (1.27), sempre | a (67.14, 162.6, 166.9) etc.

  • 4

    Nótese que a crase en lh’eu encobre unha forma pronominal contracta lho.

  • 7

    A hipometría neste verso é facilmente sanada a partir do seu paralelismo cos vv. 3 e 14, que solicitan a introdución de de mí, ao tempo que persiste a crase ouv’el, alterada nas edicións de Nunes e Fregonese.

              ouv’el un dia queixume de mí (v. 3)

              Porque ouv’el [de mí] queixume, os meus (v. 7)

              Ouv’el de mí queixum’e ũa ren (v. 14)

Search
    No results

    This site uses third-party cookies for analytical purposes to help us track and monitor how users navigate the site (e.g. which pages they visit). Remember that if you accept third-party cookies, you should delete them from your browser options or from the system provided by the third party in question.
    Click below to accept or to edit your cookie settings.

    SettingsAccept