694 [= RM 79,23]
Foi-s’o meu amigo d’aqui noutro dia

Foi-s’o meu amigo d’aqui noutro dia
coitad’e sanhud’, e non soub’eu ca s’ia;
mais, ja que o sei, e por Santa Maria,
e que farei eu, louçãa?
Quis el falar migo e non ouve guisado,
e foi-s’el d’aqui sanhud’e mui coitado
e nunca depois vi el nen seu mandado:
e que farei [eu], louçãa?
Quen lh’ora dissesse quan trist’oj’eu sejo
e quant[o] oj’eu, mui fremosa, desejo
falar-lh’e vee-l’! E, pois que o non vejo,
e que farei [eu], louçãa?
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 

Manuscritos


B 679, V 281

Edições


I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 103 [= LPGP 535]); Cohen (2003: 164); Littera (2016: I, 609).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 111); Braga (1878: 54); Machado & Machado (1952: III, 354).
III. Antoloxías: Mongelli & Maleval & Vieira (1995: 162); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996a: 121).

Variantes manuscritas


1 noutro] nontro B   3 Santa] sancta BV   4 louçãa] louçaa BV   5 Quis] Que V   9 quan] q̅n V   10 oj’eu] oleu V

Variantes editoriais


4 louçãa] louçana Cohen, Littera   5 migo] migu’ Nunes   8 louçãa] louçana Cohen, Littera   10 quant[o]] quant’ Nunes   12 louçãa] louçana Cohen, Littera

Paráfrase


(I) Foise o meu amigo de aquí o outro día coitado e sañudo, e eu non souben que se ía; mais xa que o sei, e por Santa María, que farei eu, louzá?

(II) El quixo falar comigo e non tivo oportunidade, e foise de aquí sañudo e moi coitado, e nunca despois o vin a el nin un recado seu: e que farei eu, louzá?

(III) Quen lle dixese agora o moi triste que eu estou e canto eu hoxe, fermosa, desexo falarlle e velo! E pois non o vexo, que farei eu, louzá?

Métrica


Esquema métrico: 3 x 11’a 11’a 11’a 7’B (= RM 11:7)

Encontros vocálicos: 5 migoe

Notas


Texto
  • 1

    Nótese a similitude deste verso inicial co incipit de 831.1 (Pero da Ponte) e 1124.1 (Pero de Berdia): Foi-s’o meu amigo d’aqui.

  • 4

    Como acontece nunha cantiga de Vaasco Gil (véxase nº 679) e noutra de Martin de Caldas (véxase nº 1215.2), onde se rexistra irmãa (<irmaa> BV) no primeiro verso de cada estrofa e mais no refrán, tamén nesta cantiga aparece un inédito louçãa (<louçaa> BV) que contrasta vivamente co sistemático uso do arcaísmo louçana en diversas cantigas de amigo, especialmente no refrán (582.3, 704.3, 1289.3, 1294.3).

    Por outro lado, no refrán a copulativa introduce a interrogación, a semellanza do que con frecuencia acontece noutras cantigas. Cfr., por exemplo, e se o verei, velida? (705.r). Cfr. nota a 3.21.

  • 9

    A forma sejo, P1 de presente indicativo de seer, resultado da conxugación regular de sĕdēre neste tempo (sĕdĕō, sĕdes etc.), compite desvantaxosamente cos resultados de sŭm (> son) e *sono (> sõo, soo) (véxase Ferreiro 1999: §218b).

Procurar
    Não foram encontrados resultados

    Utilizamos cookies de terceiros com fins analíticos para conhecer os hábitos de navegação (por exemplo, páginas visitadas). Ao aceitar cookies de terceiros, terá de as excluir das opções do seu navegador ou do sistema oferecido por terceiros.
    Clique no botão correspondente para aceitar ou recusar as cookies:

    DefiniçõesAceitar