I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 92 [= LPGP 497]); Cohen (2003: 153); Littera (2016: I, 569-570).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 101-103); Braga (1878: 52); Machado & Machado (1952: III, 339).
III. Antoloxías: Nemésio (1961 [1949]: 82); Landeira Yrago (1975: 147); Torres (1977: 16); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996a: 115).
1 quando] q̄ndo B 2 verria] ueiria B 4 jurou] uirou V 5 se non] serō V 7 jurou] mi iurou BV 8 verria] veiria B 11 verria] ueiria B : uema V
7 que jurou] que mi jurou Cohen
(I) Vistes, madre, cando o meu amigo acordou que viría falar comigo: hoxe pensades que veña?
(II) Vistes cando xurou que non recibise nunca ben de min se non viñese: hoxe pensades que veña?
(III) Vistes os xuramentos que xurou entón, que viría agás en caso de morte ou de prisión: hoxe pensades que veña?
(IV) Vistes os xuramentos que xurou alí, que viría, e xurounos por min: hoxe pensades que veña?
Esquema métrico: 4 x 9’a 9’a 9‘B (I-I [= RM 26:92]) + 10a 10a 9’B (III-IV [= RM 26:74])
A expresión adverbial oje dia ‘hoxe, no día de hoxe’, só presente nesta cantiga, convive coa formulación xeral no corpus trobadoresco, que inclúe o demostrativo (oj’este dia, 520.7, 715.4, 983.7, 1288.1, 1467.5), mais que pode aparecer tamén con interpolacións:
Se oj’el este dia
soubesse, migo iria (736.5).
O paralelismo co v. 10 (jurou enton / jurou ali) aconsella a expunción de mi neste verso, que o convertería en hipermétrico, situación que se produce tamén noutras pasaxes en que o pronome aparece de forma espuria. Véxase, por exemplo, 191.10, onde a lección de A mostra como se debe eliminar a forma <mj> presente en B.
Enténdase: ‘que viría agás que morrese ou estivese encarcerado’.
Fem servir cookies de tercers amb finalitats analítiques per poder conèixer els hàbits de navegació (per exemple, les pàgines visitades). Tingueu en compte que, si accepteu les cookies de tercers, haureu d'eliminar-les de les opcions del navegador o del sistema ofert per tercers.
Feu clic al botó corresponent per acceptar o rebutjar les cookies: