[últ. rev.: 25/11/2024]Imprimir

1278 [= RM 88,16]
Tres moças cantavan d’amor
Lourenço

Tres moças cantavan d’amor,
mui fremosinhas pastores,
mui coitadas dos amores;
e diss’end’ũa, mia senhor:
«Dized’, amigas, comigo
o cantar do meu amigo».
Todas tres cantavan mui ben
come moças namoradas
e dos amores coitadas;
e diss’a por que perço o sén:
«Dized’, amigas [comigo
o cantar do meu amigo]».
Que gran sabor eu avia
de as oir cantar enton!
E prougue-mi de coraçon
quanto mia senhor dizia:
«Dized’, amigas [comigo
o cantar do meu amigo]».
E, se as eu máis oisse,
a que gran sabor estava!
E que muito me pagava
de como mia senhor disse:
«Dized’, amigas, con migo
[o cantar do meu amigo!]».
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 
 
20
 
 
 
 

Manuscritos

B 1262, V 867

Edicións

I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 427-428); Tavani (1964: 57 [= LPGP 605-606]); Cohen (2003: 496); Littera (2016: II, 65).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 297); Braga (1878: 163); Machado & Machado (1956: V, 375).
III. Antoloxías: Varnhagen (1872: 110-111); Seoane (1941: 121-122); Nemésio (1961 [1949]: 79-80); Fernández Pousa (1951: 84); Varela Jácome (1953: 23-24); Nunes (1959: 330-331); Spina (1972: 367); Álvarez Blázquez (1975: 105-106); Torres (1977: 334); Correia (1978: 140); Reckert & Macedo (1980: 181); Diogo (1998: 237); Alvar & Beltrán (1989: 252); Jensen (1992: 204); Delgado León (1996: 73); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996a: 152); Alvar & Talens (2009: 526); Gutiérrez (2023: 73).

Variantes manuscritas

2 fremosinhas] fremosin\h/as B : fremos mhas V   5 Dized’, amigas] dizede migas V   10 perço] ꝑco B   13 Que gran] Quē grã B   15 coraçon] coracō B   20 gran] grã B   23 con migo] cōmigo BV

Variantes editoriais

3 dos] dus Tavani   9 dos] dus Tavani   10 perço o sén] perç’o sen Nunes   23 con migo] comigo Nunes, Tavani, Cohen

Paráfrase

(I) Tres mozas cantaban de amor, moi fermosiñas raparigas, moi coitadas de amores; e dixo por iso unha delas, a miña señora: «Cantade, amigas, comigo o cantar do meu amigo».

(II) Todas tres cantaban moi ben como mozas namoradas e coitadas de amores; e dixo aquela por quen perdo a razón: «Cantade, amigas, comigo o cantar do meu amigo».

(III) Que gran pracer eu sentía por as ouvir cantar entón! E agradoume profundamente canto dicía a miña dama: «Cantade, amigas, comigo o cantar do meu amigo».

(IV) E, se eu as puidese ouvir máis…, que a gusto me sentía! E canto me sentía satisfeito de como a miña señora dixo: «Cantade, amigas, comigo o cantar do meu amigo!».

Métrica

Esquema métrico: 8a 7’b 7’b 8a 7’C 7’C (I-II [= RM 160:411]) + 7’a 8b 8b 7’a 7’C 7’C (III [= RM 160:426]) + 7’a 7’b 7’b 7’a 7’C 7’C (IV [= RM 160:455])

Encontros vocálicos: 10 perço‿o

Notas

Texto
  • 23

    No refrán desta composición rexístrase unha leve variación morfolóxica que di respecto á forma comigo / con migo (véxase nota a 11.24), variante que responde á lección unánime de BV na derradeira estrofa. Cfr. nota a 27.4.

Buscar
    Non se atopou ningún resultado

    Utilizamos cookies de terceiros con fins analíticos para poder coñecer os hábitos de navegación (por exemplo, páxinas visitadas). Lembre que, se aceptar cookies de terceiros, terá de as excluír das opcións do seu navegador ou do sistema ofrecido por terceiros.
    Clique no botón correspondente para aceptar ou rexeitar as cookies:

    ConfiguraciónsAceptar