311 [= RM 72,13]
Quand’eu podia mia sennor

Quand’eu podia mia sennor
veer, ben desejava enton
dela eno meu coraçon,
e non querria ja mellor
de lle falar e a veer
e nunca outro ben aver.
Chorand’enton dos ollos meus,
con tanto ben desejand’al,
e sofro agora muito mal,
e non querria máis a Deus
de lle falar e a veer
[e nunca outro ben aver].
Eu perdia enton o sén,
quando lle podia falar,
por seu ben, que me desejar
faz: Deus me fezesse este ben
de lle falar e a veer
[e nunca outro ben aver!]
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 

Manuscrits


A 200, B 351

Éditions


I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 389-390 [= LPGP 475]); Littera (2016: I, 547-548).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 128); Carter (2007 [1941]: 117-118); Machado & Machado (1950: II, 115); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018a: II, 311).
III. Antoloxías: Alvar & Beltrán (1989: 324); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996b: 102).

Variantes manuscrites


4 querria] queiria B   5 de] {D} A; lle] lhi B   9 sofro] soffra : sofrer B   10 querria] queiria B   11 lle] lhi B; falar] fala A   14 lle] lheu B   16 me fezesse] que me fez B   17 lle] lhi B

Variantes éditoriales


2 desejava] desejav(a) Michaëlis   4 querria] queria Michaëlis   8 desejand’al] desejav(a) al! Michaëlis   9 sofro] soffr(o) Michaëlis : sofr' Littera   16 fezesse] fezess(e) Michaëlis : fezess' Littera

Paraphrase


(I) Cando eu podía ver a miña señora, de corazón desexaba entón o seu ben, e non querería nada mellor que falarlle e vela, e non ter nunca outro ben.

(II) Chorando entón cos meus ollos, con tanto ben, desexando outro (maior), sufro agora moito mal, e non querería máis de Deus que falarlle e vela, e non ter nunca outro ben.

(III) Eu daquela, cando lle podía falar, perdía o sentido polo seu ben, que me fai desexar: (oxalá) que Deus me fixese este ben de falarlle e vela, e non ter nunca outro ben!

Métrique


Esquema métrico: 3 x 8a 8b 8b 8a 8C 8C (= RM 160:353)

Encontros vocálicos: 2 desejavaenton; 9 sofroagora; 16 fezesseeste

Notes


Texte
  • 9

    Nótese como en sofro os dous códices presentan lección diverxente e errada, téndomos de interpretar a forma de Ajuda como un erro por contigüidade, xa emendado na edición de Michaëlis.

  • 10

    Isto é: ‘E non querria (pedir) máis a Deus do que lle falar a e ver...’.

  • 16

    A puntuación de Michaëlis e Littera (faz Deus, me fezesse...) imposibilita a correcta sintaxe e interpretación do período, onde volve aparecer unha forma subxuntiva con función de verbo principal: fezesse é o verbo principal, a pesar de subxuntivo, do período, de carácter desiderativo, cun uso sintáctico que se documenta esporadicamente na lingua medieval:

    E hora Deus quisesse que Julyo Cesar lançasse bestas mortas e outras peçonhas nos ryos e nas fontes e leixassenos fartar d’augua! (Crónica Geral de Espanha de 1344; Cintra 1952-1990: II, 123).

    E quisesse ora Deus que nós... (Confessio Amantis; Faccon 2012: 283). 

    No corpus trobadoresco profano aparece o mesmo uso en 237.3, 310.16-17, 376.16, 532.1, 812.9.

Rechercher
    Aucun résultat trouvé

    Nous utilisons des cookies de tiers à des fins analytiques pour pouvoir connaître les habitudes de navigation (par exemple, les pages visitées). N'oubliez pas que si vous acceptez les cookies de tiers, vous devrez les exclure des options de votre navigateur ou du système proposé par des tiers.
    Cliquez sur le bouton correspondant pour accepter ou rejeter les cookies :

    ParamètresAccepter