I. Edicións críticas: Nunes (1972 [1932]: 291); Tavani (1993 [1963]: 124 [= LPGP 123]); Littera (2016: I, 129-130).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 171); Braga (1878: 88); Machado & Machado (1953: IV, 213); Fernández Pousa (1954: 29).
III. Antoloxías: Tavares (1943 [1923]: 37); Tavares (1961: 30).
3 querrei] q̅irey B 4 perder] poder B 5 Pero ela faça quanto] po ela faza ꝙ̄to V 6 pero] po V
6 ca] já Littera
(I) Noso Señor, e por que fun ver unha dona que amo e xa sempre amarei, mentres eu viva, e que me fai perder o siso por ela? Pero ela faga canto quixer contra min, pois, aínda que non me quere, non deixarei por iso de a servir.
Esquema métrico: 10a 10b 10a 10b 10c 10c 10b (= RM 101:5)
Cantiga moi probabelmente incompleta (con espazo en branco para máis unha estrofa no Cancioneiro da Biblioteca Nacional).
Foi é a forma xeral de P3de pretérito de seer (e de ir), mais tamén aparece como forma de P1, tal como acontece neste verso: a pesar de que en xeral se estabelece unha oposición P1 / P3, fui (<fŭī) / foi (<fŭĭt), pola acción metafónica de -ī final nalgúns pretéritos fortes (cfr. tamén fiz vs. fez, sivevs. seve, tive vs. teve etc.), foi pode ser tamén resultado de P1, o mesmo que fui aparece esporadicamente como forma de P3 (sen efecto metafónico, por tanto, ou con xeneralización analóxica de unha ou outra persoa).
Utilizamos cookies de terceiros com fins analíticos para conhecer os hábitos de navegação (por exemplo, páginas visitadas). Ao aceitar cookies de terceiros, terá de as excluir das opções do seu navegador ou do sistema oferecido por terceiros.
Clique no botão correspondente para aceitar ou recusar as cookies:
Anterior
