894 [= RM 155,3 (= 157,27)]
[J]a eu, sennor, muitas coitas passei

[J]a eu, sennor, muitas coitas passei
sempr’atendendo ben que non prendi
de vós, que eu en mal dia servi;
e non vos pes, e preguntar-vos-ei,
sennor de e de quanto ............
..........................................................
 
 
 
 
5
 

Manuscrits


A 302

Edicions


I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: 603 [= LPGP 972]); Littera (2016: II, 551).
II. Outras edicións: Carter (2007 [1941]: 176-177); Machado & Machado (1960: VII, 67); Arbor Aldea (2016b).

Variants manuscrites


4 et non uos pes et preguntar / uos ey A

Variants editorials


4 e non vos] et non vos Michaëlis; preguntar-vos-ei] preguntar-vus-ei Michaëlis

Paràfrasi


(I) Eu, señora, xa pasei moitas coitas esperando o ben que non acadei de vós, a quen en mal día eu servín; e non vos pese, e preguntareivos, señora de min e de canto...

Mètrica


Esquema métrico: 10a 10b 10b 10a [...]

Notes


Text
  • *

    Aínda que esta fragmentaria composición non ofrece correspondencia en BV, manuscritos a que se recorre para atribuír as cantigas de A, todas anónimas ao carecerem de rúbricas neste cancioneiro, non hai dúbida, no estado que presenta este último manuscrito, e atendendo aos seus criterios organizativos, de que o seu autor debe ser Vaasco Rodriguez de Calvelo. Non por acaso, e aínda que a peza está incompleta por accidente material de A (cfr. Arbor Aldea 2009: 118 para comentario desta lacuna), [J]a eu, sennor, muitas coitas passei pecha o ciclo poético do trobador, que, como é habitual, comeza con espazo para a miniatura, que neste caso non chegou a debuxarse, e que continúa copiándose de forma compacta até este poema: con excepción de A 299, que tampouco conta con correspondencia nos apógrafos italianos, o resto dos textos, oito en total, son atribuídos nestes a Calvelo, autor que, salvo erro nos materiais que se empregaron para a copia deste sector de A, debe ser atribuída a este trobador.

  • 4

    A grafía <et>, de presenza esporádica ao longo dos cancioneiros apógrafos italianos, nomeadamente no Cancioneiro da Vaticana, só ten unha moi limitada presenza no Cancioneiro da Ajuda, con dous rexistros no seu inicio (65 [A2, B92], v. 7; 82 [A 16, B 109], v. 3) e unha presenza máis maciza na parte final do cancioneiro: 1236 [A 283, B 1220, V 825], v. 10; 982 [A 289, B 980, V 567], v. 12; 997 [A 293, B 993bis, V 582], v. 3; 999 [A 295, B 995, V 584], vv. 2 e 9; 1000 [A 296, B 996, V 585], vv. 2, 7, 15 e 16; 994 [A 300, B 991, V 579], vv. 8, 10 e 15; 996 [A 301, B 993, V 581], v. 6; 894 [A 302], v. 4; 896 [A 304], v. 15. Na realidade, esta grafía para a copulativa debe ser posta en relación con outras grafías ou formas latinizantes que se detectan ao longo do corpus (véxase nota a 63.2).

Cercar
    No s'ha trobat cap resultat

    Fem servir cookies de tercers amb finalitats analítiques per poder conèixer els hàbits de navegació (per exemple, les pàgines visitades). Tingueu en compte que, si accepteu les cookies de tercers, haureu d'eliminar-les de les opcions del navegador o del sistema ofert per tercers.
    Feu clic al botó corresponent per acceptar o rebutjar les cookies:

    ConfiguracionsAcceptar