577 [= RM 25,6]

Amiga, bon grad’aja Deus

Don Denis

Notes

Texte

• 2

  Lang e Nunes manteñen a preposición a coa conseguinte consideración de mi como pronome tónico. Moi probabelmente a presenza desta preposición (que obrigaría a unha anómala sinalefa *que‿a) sexa produto dun erro de copia (xa suxerido na edición de Cohen), moi similar ao producido en V en 497.7 e, sobre todo, ao detectado noutras pasaxes do corpus: na cantiga 511, a terceira estrofa presenta unha anómala lección porque a min [<a mĩ> B, <amj̃> V] fazen no segundo verso do refrán, que debe ser emendado por razóns de isometría e, mesmo, de nivelación coas anteriores cobras (porque mi fazen); por outra parte, en 210.10 (... aquesto mi aven), fronte á lección correcta <aquesto mi auen> de A aparece a lección <aq̄stamj̄ auen> en B, coa mesma incorrección que a rexistrada no presente verso; e tamén véxase 982.7, coas correctas leccións <me> A e <mi> B fronte a <a mi> en V, que introduciría unha variación no refrán con quebra da isometría. Sobre a presenza espuria de <a> nos manuscritos véxase nota a 68.1 e 77.8.

• 4

  O vir do v. 10 indica a necesidade da emenda das erradas leccións de BV neste verso, onde cómpre o verbo veer (polo sentido) e o futuro de subxuntivo (pola consecutio temporum).