[últ. rev.: 24/04/2025]Imprimir

1051 [= RM 63,16]
A que mi a min meu amigo filhou
Joan Airas de Santiago

A que mi a min meu amigo filhou
mui sen meu grad’e non me tev’en ren,
que me servi’e mi queria ben,
e non mi-o disse nen mi-o preguntou,
mal i sera quando lho eu filhar
mui sen seu grad’e non a preguntar.
E, se m’ela mui gran torto fez i,
Deus me leixe dereito dela aver,
ca o levou de min sen meu prazer
e ora ten que o levará assi:
mal i sera quando lho eu filhar
[mui sen seu grad’e non a preguntar].
E ben sei eu dela [o] que dira:
que non fiz eu por el quant’ela fez,
mais quiçai mi-o fezera outra vez;
e, pero ten ben que o avera,
mal i sera [quando lho eu filhar
mui sen seu grad’e non a preguntar].
[E] enton veredes molher andar
pos min chorand’, e non lho querrei dar.
 
 
 
 
5
 
 
 
 
10
 
 
 
 
15
 
 
 
 
20

Manuscrits

B 1047, V 637

Edicions

I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 296-297); Rodríguez (1980: 271 [= LPGP 379]); Cohen (2003: 582); Littera (2016: I, 466).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 226); Braga (1878: 122); Machado & Machado (1956: V, 48-49); Fernández Pousa (1959: 270).

Variants manuscrites

1 min] mi V   8 dereito] dẽuo V   13 eu] en B   14 quant’ela] an̄tela V   15 fezera] feza B   19 enton] euton B   20 querrei dar] queirey andar B : q̅rrey / eu dar V

Variants editorials

1 min] mi Nunes, Littera   3 me] mi Rodríguez; servi’e] servi[a] e Nunes   5 mal i] ma[l] lhi Nunes, Rodríguez : mal [l]hi Cohen, Littera   8 me] mi Nunes   11 mal i] ma[l] lhi Nunes, Rodríguez : mal [l]hi Cohen, Littera   13 [o] que dira] que [vos] dirá Cohen, Littera   17 mal i] ma[l] lhi Nunes, Rodríguez : mal [l]hi Cohen, Littera   19 [E] enton veredes] Enton ve[e]redes Nunes, Littera   20 querrei dar] querrei eu dar Cohen

Paràfrasi

(I) A que me arrebatou a min o meu amigo moi ao meu pesar e non me tivo en consideración, que me servía e me quería ben, e non mo dixo nin mo preguntou, mal se sentirá cando eu llo arrebate a ela, moi a seu pesar e sen lle preguntar.

(II) E se ela me fixo unha ofensa moi grande, Deus me permita recibir xusta compensación, porque o levou de min contra a miña vontade e agora cre que o levará así: mal se sentirá cando eu llo arrebate a ela, moi a seu pesar e sen lle preguntar.

(III) E ben sei eu o que ela dirá: que eu non fixen por el tanto como ela fai, mais quizais llo fixera noutra ocasión; e, aínda que cre que o terá, mal se sentirá cando eu llo arrebate a ela, moi a seu pesar e sen lle preguntar.

(1) E entón veredes unha muller andar tras min chorando, e non llo quererei dar.

Mètrica

Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10a 10C 10C (= RM 160:78) + 10c 10c

Encontros vocálicos: 1 mi‿a; 4 mi͜-o; 8 dela‿aver; 10 levará‿assi; 15 mi͜-o

Notes

Text
  • 5

    É desnecesaria, na nosa opinión, a emenda no refrán que converte i en lhi, corrección que se encontra en diversos editores ao longo do corpus, sempre despois de vocábulo acabado en -l (véxase 212.5, 1425.5).

  • 13

    A corrección máis natural da hipometría asenta na recuperación do artigo.

  • 15

    A forma maioritaria do adverbio de dúbida quiça (véxase Glosario, s.v.), convive coa diverxente quiçai, que só se rexistra nos textos poéticos (tamén en UC 1526.8 e 1594.11). A controversa orixe deste adverbio apunta ao lat. qui sapit, por máis que haxa problemas fonéticos para explicar a súa evolución. A forma quiçai tamén está presente nas Cantigas de Santa Maria:

    mas de vos[s]as dõas me dad’, e eu llas darei,
    e quiçay per esto a poderei enganar (CSM 64.64).

    Entonce disseron todos: "Quiçai aqueste rapaz
    foi furtar a offerenda, que lle Deus [aqu]esto faz" (CSM 329.65).

    De todos os modos, a variante quiçais, consolidada no galego moderno, xa aparece na Crónica Troiana (cfr. CGPA, ed. R. Lorenzo).

  • 19

    É relativamente frecuente a omisión da copulativa inicial de estrofa (e de verso) ou de fiinda nos manuscritos, que nos permite neste caso restaurar a isometría versal. Casos semellantes, en fiindas, documéntanse en 274.19, 287.19, 398.22, 527.19, 578.19, 581.19, 633.22, 841.19, 1020.19, 1051.19, 1057.19. 

  • 20

    A aparición do erro <andar>/<eu dar> por dar en BV semella inducido pola presenza de andar no verso anterior, cunha refacción do copista na procura de sentido no Cancioneiro da Vaticana.

Cercar
    No s'ha trobat cap resultat

    Fem servir cookies de tercers amb finalitats analítiques per poder conèixer els hàbits de navegació (per exemple, les pàgines visitades). Tingueu en compte que, si accepteu les cookies de tercers, haureu d'eliminar-les de les opcions del navegador o del sistema ofert per tercers.
    Feu clic al botó corresponent per acceptar o rebutjar les cookies:

    ConfiguracionsAcceptar