107 [= Tav 104,10]: Nun'Eanes Cerzeo «Senhor, todos m’entenden ja» [B 134]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Senhor todꝯ mentendem ia
mha morte ondey eu amoirer
eam muj gram doo demj
e non mj podem hi ualer
ca dizem que eu mho busquey
muj bem por que euuꝯ amey
molher aque nō ousar(i)a
nen soo nonssatreuera
nullome delhi falar hi
 
Nonme saben cōselhau’
senō quātouꝯ eu disƥ
dizē q̄ punhe dendurar
meu mal ꝙʷ tēdurar poder
ca iamj pouco durara
ꝑ morte q̄ mho tolhera
ca nō auedes parecer
tal q̄ muyto possa uiuer
ꝙ̄ uꝯ oer adeseiar
 
Desem p̃ado mha senhor
de quātꝯ amigꝯ no mūdei
q̄ sol nōme q̄rē ueer
edizē q̄ nō pod’ei
uiu’ emoiro cō pesar
demj q̄ massi foy matar
en deseialo uossamor
ca este estoie o mayor
bē de ꝙʷtꝯ d’s qⁱs fazer
 
Nōmeuꝯ posseu ia g̃dar
de pʳ uos morte nō p’nder
mays poys ueio q̄ moirerey
u’dade uꝯ q̄ro diz’
codoo mūdo nō e rē
senō senhor o uosso bē
a q̄no d’s qⁱ sesse dar
eq̄rendeu desenganar
uos e ꝙʷtꝯ no mūdo son
 
E deulo sabe nōmj ual
senhʳ cōmha morte pʳ al
senō pʳ q̄ ei de ꝑder
uos de uꝯ nūca ia poder
ueer nē ꝯuosco falar
caia pʳ todoutᵒ sabor
domūde mētreu uyuo for
ca nūca mha mortei de temer