109 [= Tav 104,9]: Nun'Eanes Cerzeo «Senhor, que coitad’oj’eu no mundo viv’, e quero-vo-l’eu ja dizer!» [B 136]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Senhor que coyta doieu no mūde uiue
quero uoleu ia dizer
entendenme todꝯ mha morte mha coyta
enon ei poder
demen cobrir enen hun cōselhi non sei
Mays est ao meu grado
muj ben sera iurado
senhor que nunca uos amey
 
E quādomamj rogā muytꝯ q̄lhis diga
pʳ d’s seuꝯ quero ben
loguolhis eu iuro q̄ out̃· molher
amo mays dout̃ ren
ca nō uos senhor pʳ q̄ eu tāta fam leu’
⁋ Mays est ao meu g̃do
 
Esses uossꝯ olhꝯ mefazē q̄ nō ei eu
poder demētobrir ca desq̄ os ueio
nō posseu per ren
os meꝯ deles partir
nē meu coraçō
nūcao deuos partirei
⁋ mays est ao meu grado
 
Eu ꝑ iurar me posso
mays nūca u’da de
a desto saberā ꝑ mj̄
mays a deulo rogo
q̄ sabha mha coita
q̄ me ualha hi
ca seme nō ual
aprā pʳ uos me ꝑd’ei
⁋ Mays est ao meu grado
 
Huuꝯ e u uj hū dia
eos uossꝯ olhꝯ
ou ue de ueer sabor
logo me disserō
pʳ q̄uꝯ cataua
q̄ moiro senhor
pʳ uos eq̄ doutra rem nē sabor nō ey
⁋ Mays est ao meu g̃do