Senhor fremosa non podo mosmar | ||
Quan muyto ben uꝯ quyso deꝯ fazer | ||
E quam fremosa uꝯ fezo nacer | ||
Quam ben uꝯ fez parecer e falar | ||
Se deus mj | ||
Pero punho sempᵉ de p’gūtar | ||
Porē nūcame podem entender | ||
O muy grã bē q̄uꝯ eu sey q̄rer | ||
Neno sabor doyr en uos falar | ||
Per boa fe pero nō possachar | ||
⌈Quē uosso bē Todo possa dizer | ||
Se per uent̃a ueieu apartar | ||
Os q̄ eu sey q̄uꝯ poden veer | ||
O q̄ dize(m) moyro pᵉ ap̃nder | ||
Ca moyro pᵉ oyr de uos falar | ||
E cō Todesto nō posseu achar | ||
⌈Quē uosso bē todo possa dizer |
Senhor fremosa nō podo mosmar | ||
quan muyto ben uꝯ quyso deꝯ fazer | ||
e quan fremosa uꝯ fezo nacer | ||
quam benuꝯ fez parecer e falar | ||
se deꝯ mi ualha non posseu achar | ||
quen uosso ben todo possa dizer | ||
Pero punho semp̃ de p̃guntar | ||
porē nūcame podem entender | ||
o muy gm̄ ben q̄ uꝯ eu sey q̄rer | ||
neno sabor doyr en uos falar | ||
ꝑ boā fe ꝑo nō possachar1 | ||
quen uosso ben todo possa dizer |
O segundo grafema vese con dificultade por mor dunha mancha de tinta. Interpretámolo como <o>, aínda que pola altura en que se fai a ligadura co grafema seguinte podería ser un <a>.