955 [= Tav 63,72]: Joan Airas de Santiago «Senhor fremosa, ei-vos grand’amor» [B 952, V 540]

Transcrición paleográficaImprimir

B


S enhor fremosa eynꝯ grā damor
Eos que sabem que uꝯ quero ben  
Teen queuꝯ pesa mays doutra ren  
E eu tenho fremosa mha senhor  
Muy gⁱsado deuꝯ faz er pesar  
Ceuꝯ pesa deuꝯ eu muyta mar  
   
Ca iauꝯ semp̃uerey de querer  
Ben e estas gentes que a qui son  
Teen queuꝯ pes ade coraçon  
Et eu tenho ia en ꝙʷnto uiuer  
Muy grisado.  
   
Ca mha senhor semp’uꝯ ben queirey  
E a questas gentes q̄ sson aqui  
Teen que uꝯ faço gram pesar hi  
E tenhora e sempre teirey  
Muy grisado.  
   
Cauꝯ non posso senhor des amar1  
Nen poss amor que me força forçar

V


Senhor fremosa ey uꝯ grā damor
eos que sabem queuꝯ quero ben  
teen queuꝯ pesa mays doutra ren  
e eu tenho fremosa mha senhor  
muy gⁱsado deuꝯ fazer pesar  
seuꝯ pesa deuꝯ eu muytamar  
   
Ca ia uꝯ semuerej de querer  
ben e estas gentes q̄ aqⁱ son  
teen2 q̄ uꝯ pesade coraçon  
et eu tenho ia en q̄nto uiuer  
muj grisado deuꝯ fazer pesar  
   
Ca mha senhᵉ semuꝯ bē q̄irey  
eaq̄stas gentes q̄ sson aqⁱ  
teen q̄uꝯ fazo g̃m pesar hi  
e tenhora e sem teirey3  
mui grisado deuꝯ fazer pesar.  
   
Cauꝯ nō posso senhor desamar  
nen possamor q̄ me forza forzar.
  1. ^

    Colocci marcou os versos da fiinda cunha liña vertical á esquerda.

  2. ^

    O segundo <e> apréciase con dificultade por causa dunha mancha de tinta.

  3. ^

    O grafema <i> ten un trazado irregular.