215 [= Tav 43,14]: Fernan Garcia Esgaravunha «Quen vos foi dizer, mia sennor» [A 115, B 231]

Transcrición paleográficaImprimir

A


  [ ]uen uus foy dizer mia sennor  
  que eu deseiaua mais al. ca uus men  
{uos} tiu se non mal me uenna de uos1  
  e de deus e se non nunca estes meus  
  ollos ueiam niun prazer. de quant al  
  deseian ueer.  
     
     
  [E] ueia eu de uos sēnor  
  e de quantal amo pesar  
  se nunca no uosso logar  
  tiue ren no meu coraçon.  
  atanto deus non me ꝑdon.  
  nen me de nunca de uos ben  
  que desegeu mais doutra ren.  
     
  [E] per bōa fe mia sēnor  
  amei uꝯ muito mais ca mi.  
  e seo non fezesse assi.  
  de dur uerri aqui mentir.  
  a uos nen miria partir.  
  du eu amasse outra moller.  
  mais ca uos mais pois q̄ d’s q̄r.  
     
  [ ]ue eu auos queira mellor. ualla mel fijda
  contra uos sennor ca muito me per e  
  mester.2  

B


Quenuꝯ foy mha senhʳ dizer
que eu deseiaua mays al
ca uos mentiu senon mal
me uenha deuos e de deꝯ
e se nō nunca estes meꝯ
olhos ueiam ne huū prazer
de quanteal deseiam ueer
 
E ueia eu deuos senhor
edequātal amo pesar
se nūca no uosso log̃r
tiue rē no meu coraçō
atāto d’s nō mj ꝑdon
nēmj de nūca deuos bē
q̄ deseieu mays doutra ren
 
E ꝑ bōa fe mha senhor
ameiuꝯ muyto mays camj̄
esseo nō fezessassy
dedur ueiria qⁱ mētir
auos nēmeria partir
du eu ama ssoutra molher
(molher) mays ca uos mays pois d’s q̄r
 
Que3 eu auos q̄ra melhʳ
ualhamel ꝯ̃ uo senhʳ
ca muytomj ꝑe mester
  1. ^

    A marca que sinala o punto en que debía inserirse a forma escrita na marxe encóntrase despois da sílaba que inicia a liña de texto.

  2. ^

    Fiinda copiada con disposición similar á da primeira estrofa da cantiga.

  3. ^

    Colocci marcou os tres versos da fiinda cunha liña en vertical á esquerda.