574 [= Tav 25,95]: Don Denis «Que muit’á ja que non vejo» [B 557, V 160]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Que muytaia q̄ nō ueio
….. Mandado/do meu amigo1
Mandado domeu amigo
Pero amiga pos migo
Ben aqui hu mora seio
Que logo menuyaria
Mandadou sar tornaria
 
Muytomi tarda sē falha
Que nō ueio seu mandado
Pero ouuemel iurado
Bē aqui se d’s mi valha
Que logo mēuiaria
 
E q̄uꝯ uerdade diga
El seue muyto chorando
Er seue pᵉmi iurando
Hu magora seiamiga
Que logo mēuyaria manda
 
Mays poys nō uē nē ēuya
mandade mortou mentia2

V


  Que muytaia que nō ueio  
    mandado domeu amigo  
    pero amiga pos migo  
    ben aqui hu mhora seio  
    que loco men uyaria  
    mandadou sar tornaria  
     
     
  Muytomi3 tarda sen falha  
    q̄ nō ueio seu mādado  
    ꝑo ouuemel iurado  
    bē aqui se đs mi ualha  
    que logo me inuiaria  
       
  E q̄ uꝯ uerdade diga  
    el seue muyto chorādo  
    er seue pᵉ mi iurando  
    humagora seia miga  
    que logo mēuyaria māda  
     
  Mays poys nō uē nē enuya  
    mandade mortou mentia  
  1. ^

    O copista deixou unha liña en branco entre o primeiro e o segundo verso desta estrofa. Trazou o que parece a haste inicial dunha maiúscula, que posteriormente cancelou. Escribiu logo varios puntos suspensivos e a continuación o verso completo, comezando por maiúscula inicial. Colocci indicou a vinculación entre os versos iniciais da estrofa, a pesar de haber unha risca sen texto, cunha liña vertical á esquerda, que abranxe até o verso 4.

  2. ^

    Colocci marcou os dous versos da fiinda coa habitual liña abranxente en vertical, á esquerda.

  3. ^

    O papel está corroído en varias partes deste conglomerado, mais pódese ler sen dificultade.