539 [= Tav 25,92]: Don Denis «Que estranho que m’é, senhor» [B 522b, V 125]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Que estranho q̄ me senhor
E q̄ grā coyta dendurar
Quando cuydeu mi de nēbrar
De quanto mal fui sofredor
Desaquel di a q̄ uꝯ ui
E todeste mal eu sofri
Por uos & polo uoss amor
 
Ca desaqꝉ tenpo senhor
Que uꝯ ni & oy falar
Non perdi coytas e pesar
Nē mal non podia mayor
E aquesto passou assy
E tode :−
 
E porē seria senhor
Grā bē de uꝯ amercear
(Nō perdy coytas) de mī q̄ ay coita sē par
De qual uos sodes sabedor
Que Passou & passa per mī
E tode⁖−

V


  Que estranho que mhe senhᵉ  
    e que gram coyta dendurar  
    quando cuyden mi de nenbrar  
    de quanto mal fui sofredor  
    de saquel dia queuꝯ ui  
    e codeste mal eu sofri  
    por uos epolo uossamor  
       
  Ca desaq̄l tenpo senhor  
    q̄ uꝯ ui e oy falar  
    nō perdi coytas epesar  
    nē mal nō podia mayor  
    e a q̄sto passou assy / e tode  
     
     
  E poren seria senhor  
    grā bē deuꝯ amercear  
    demj̄ q̄ ei coyta sen par  
    de q̄l uos sodes sabedor  
    q̄ passou e passa ꝑ mj̄ / E tode