361 [= Tav 127,10]: Pero Gomez Barroso «Quand’eu, mia sennor, convosco falei» [A 222, B 392, V 2]

Transcrición paleográficaImprimir

A


  Qvandeu mia se  
  nor con uusco  
  falei. e uus dixe ca uus queria  
  ben. sennor se deus me ualla  
  fiz mal sen e per como mend  
{B reffran} eu de pois achei ( )en1 entendi  
  fremosa mia sēnor. ca uus nun  
  ca poderia mayor.  
     
  [P]esar dizer mas nō pudeu y al2 ‹eu y›
  mia sēnor se d’s me ualla fazer.  
  e fui uolo con gran coita dizer  
  mas ꝑ comeu de pois mend achei mal.  
  [B]en entendi fremosa mia sēnor  
     
  [P]esar dizer emal dia naçi.  
  por que uus fui dizer tan gran pesar.  
  e por que mend eu nō pude guardar3  
  ca por quanteu de pois poren ꝑdi  
  [B]en entendi fremosa mia sēnor  
     
  [P]esar dizer do que uus dixen  
  ton. mais se menti ia deus  
  non me per don.4  

B


Quandeu mha senhor con uosco faley
euꝯ dixi cauꝯ queria ben
senhor sedeꝯ mj ualha fiz mal sen
eper como mendeu depoys achey
Ben entendi fremosa mha senhor
cauꝯ nunca poderia mayor
 
 
 
Pesar5 diz mays non pudeu al
mha senhᵉ se ds̄ mj nalha faz
efuynolo cō g̃m coita diz
mays ꝑ comeu despois meu achei mal
bē entendi f’mosa mha senhor
 
Pesar dizer emal dia naçi
pᵉ queuꝯ fui diz’ tā grā pesar
epᵉ q̄ mendeu non pudi guardar
ca pᵉ quanto ds̄ pᵉen ꝑdi
bē entendi f’mosa
 
Pesar diz’ do q̄nꝯ dixenton
mays sementi ds̄ nōmj ꝑdon

V


    Quandeu mha senhor con uosco faley
    euus dixi cauus que ria ben
    senhor se deus mi ualha fix sal sen
    eper como mendeu depous acheu
    ben entendi fremosa mha senhor
    cauus nunca poderia mayor
   
   
   
  Pesar diz’ mays nō pudeu al
    mha senhᵉ sedes faz’
    e fuyuolo cō g̃m coitadiz’
    Mays per comeu despois meu achei mal/
    ben entendi f’mosa mha senhor
     
  Pesar dizer emal dia naçi
    pᵉ q̄ua fui diz’ tā grā pesar
    epᵉ q̄mendeu nō pudi guardar
    ca pᵉ quāto d’z pᵉen perdi
    ben entendi f’mosa
   
  Pesar diz’ do q̄uꝯ dixētō(n)
    maus sementi đs nōmi perdon
  1. ^

    O pergamiño está raspado en correspondencia co lugar destinado á inicial maiúscula.

  2. ^

    O verso foi corrixido na súa parte final, a partir da forma pronominal de primeira persoa.

  3. ^

    A última sílaba do vocábulo está escrita sobre rasura.

  4. ^

    A fiinda ofrece disposición similar á da primeira cobra da cantiga.

  5. ^

    O <e> apenas se intúe por mor dun borrón de tinta.