348 [= Tav 157,44]: Fernan Gonçalvez de Seavra «Por non saberen qual ben desejei» [A 212]

Transcrición paleográficaImprimir

A


  Por non saberen qual ben
  desegei. e deseio eno meu coraçō
  neno meu mal assi deus me
  perdon. digueu aquest ea questo
  direi. Que deseio ben por que
  non dou ren. e que me uen
  o mal que me non uen.
   
{ren} [P]or1 nūca ia ren saberen per mi.2
  os que me ueen poren preguntar.
  de que me ueen en gran coit andar
  iuro lles eu e digo lles assi
  Que deseio ben por que nō dou ren.
   
  E por esto non poderan saber
  nunca meu mal per mī mētreu poder.
  e poderei senp᷈ se d’s quiser
  mentreu fezer as gentes entender.
  Que deseio ben por que nō dou ren3
   
  E sabe deus que muito mal
  me uen. mais non dali donde
  se cuid alguen4
  1. ^

    Parecen existir restos da minúscula para o rubricador, que é, non obstante, e como consecuencia da rasura que se efectuou sobre esta liña de escritura, moi dubidosa.

  2. ^

    O verso foi corrixido; está escrito sobre rasura.

  3. ^

    Na marxe esquerda da columna de escritura, en letra de man tardía, lese a glosa Nta.

  4. ^

    A fiinda presenta disposición similar á da primeira cobra da cantiga.