| Esta Tenzon fezerō pᵒ da pōte ꞇ Aᵒ | |
| an̄s do coton1 | |
| Pero daponte hū uosso cantar | |
| Que uos ogano fesestes damor | |
| Fosteuos hy escudeyro chamar | |
| Et dizedora tantay gobador | |
| Poys uos escudeyro chamastes hy | |
| Por que uos queixades ora dem | |
| Por meꝯ panos que uꝯ nō quero dar | |
| Afom̄ an̄s se uos en pesar | |
| Ternadeuꝯ auosso fiador | |
| Et demeu hy est udeyro chamar | |
| Et por que non poys estudeyro for | |
| Et se peç algo uedes quanta hy | |
| Non podemos todos guarir assy | |
| Come uos que guarides per lidar | |
| Pero dapōt quē amj ueher | |
| Desta razon oudoutra cometer | |
| Querey uolheu responder sse souber | |
| Como trobador deue responder | |
| En nossa terra se de ꝯ me ꝑdom | |
| As mais das ientes lhe tamā seg̃l | |
| Afom̄ āns este meu mester | |
| Et per esto de ueu aguarecer | |
| Et per seruir donas quāto poder | |
| Mais hūa [espazo en branco] | |
| Enpedir algo non digueu de non | |
| A quē cantēdo que faço razon | |
| Et ala lide quen lidar souber | |
| Pero dapō se d’s uꝯ perdom2 | |
| No faledes mays en armas ca nō | |
| Vos esta ben esto sabe quen quer | |
| A fom̄ an̄s filharey eu dom | |
| E u’dade3 uos ay cor de leom | |
| E faça quis cada quē seu mester |
| PERO da ponte et Affon | |
| sseanes fezeron esta | |
| Tenzon4 | |
| Pero da ponte | |
| hū uosso cātar | |
| que uos ogano fesestes damor | |
| fosteuos hy escudeyro chamar | |
| et dizedora tantay trebador | |
| poys uos escudeyro chamasts̄ hy | |
| por q̄uos q̄ixades ora de mī | |
| por meus panos q̄uꝯ nō q̄ro dar | |
| Afom̄ an̄s seuos ē pesar | |
| t̃nadeuꝯ auosso fiador | |
| ꞇ demeu hy estudeyro chamar | |
| ꞇ porq̄non pois escudeyro for | |
| et se peç algo uedes quanta hy | |
| nō podemos todos guarir assy | |
| come uos q̄ guarides ꝑ lidar | |
| Pero dapōt̄ quē amī ueher | |
| desta razom ou doutra tometer | |
| q̄rey uolheu rresponder sse ssouber | |
| como trobador deue rresponder | |
| ē nossa terra se đs me ꝑdom | |
| atodo oscudeyro q̄ pede dom | |
| as mais das entes lhe thamā seg̃l. | |
| Afom an̄s este meu mester | |
| et per esto deueu aguareçer | |
| et per seruir unas quā to poder | |
| mays huā rē uos q̃ro diz̃ | |
| ē pedir algo nō digueu de nō | |
| aquē entendo q̄ fazo rraçō | |
| et ala lide quē lidar soubor. | |
| Pero da pōte se des uꝯ perdom | |
| no faledes mays ē armas ca nō | |
| nō esta bē esto sabe quē q̄r | |
| Afoman̄s filharey eu dom | |
| ūdade uos ay cor de leom | |
| et faça qⁱs cada quē seu mester. |
Rúbrica escrita por Colocci.
Tanto os versos desta fiinda como os da seguinte foron marcados por Colocci con cadansúa liña vertical á esquerda.
A vírgula de abreviación situada entre os dous minimi que constitúen o <u> podería ser interpretada como a prolongación do primeiro dos trazos, de forma que podería lerse en última estancia como <li>, que sería a forma esperada; mais coidamos que se trata dun erro de copia.
A rúbrica foi escrita por Colocci.