271 [= Tav 79,43]: Joan Soarez Coelho «Pelos meus ollos ouv’eu muito mal» [A 163, B 316]

Transcrición paleográficaImprimir

A


Pe los meus ollos ouueu
muito mal. e pesar tant e tan pou
co pra zer. que me ual uera
mais nonos auer nen ( )1 ueer nun
ca mia sennor nen al. (̻)2 non
mia prol de queixar mend assi
mais mal dia eu dos meus ollos ui.
 
[C]a per eles ouueu mui pouco ben3
e o pesar que me fazen soffrer
e a gran coita nō e de dizer.
e queixar mia mais nō ei aquē.
E no mia prol de queixar mēd assi
 
[E] a sennor q̄ me forō mostrar
de quātas donas d’s qⁱso fazer
de falar ben e de ben pareçer
e por q̄ moire4  nō llouso falar
E no mia prol de5 q̄ixar mēd assi

B


 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
E por que moire non lhousa falar
⌈E non.
  1. ^

    Talvez se anulou por raspadura algún carácter. Nesta zona o pergamiño está raspado; a tinta está deteriorada.

  2. ^

    O pergamiño está raspado. Anulouse mediante rasura o carácter escrito erroneamente, xa que, ao tratarse de refrán, debía pintarse a correspondente maiúscula.

  3. ^

    O texto está afectado polo excesivo corte que sufriu o folio na súa marxe superior.

  4. ^

    A vogal final do verbo, inicialmente <o>, cruzouse cun trazo de pluma, que talvez signifique a súa corrección en <e>.

  5. ^

    Tanto este vocábulo como o precedente (e o grafema inicial do seguinte) presentan indicios de corrección. Na marxe dereita da columna de escritura o pergamiño está raspado.