200 [= Tav 125,31]: Pero Garcia Burgales «Ora vej’eu que xe pode fazer» [A 107, B 216]

Transcrición paleográficaImprimir

A


  Ora1 uegeu que xe pode fazer nos  
  tro sennor quanto xe fazer quer pois  
  me tan bōa dona fez morrer e miora  
  fez ueer outra moller. per bōa fe que amo  
  mais ca mi. e nunca me deus ualla poila.  
  ui. se me non fez tod al escaeçer  
     
     
  [T]anto a ui fremoso parecer.  
  e fremoso falar que sol mester.  
  non mouuera per ren dea ueer.  
  e se uꝯ eu u᷈dad non disser.  
  non me de d’s dela ben nen desi.  
  ca nunca tan fremosa dona ui.  
  de quantas donas pude connoçer.  
     
{o} [E] por atal coido2 sēpr a uiuer.  
  en gʷue coita mentreu uiuo for.  
‹[…] muy grā coytauer› {ela} ca me fez \ꞇ/ ela muy gran coytauer3  
{sera} ‹sabedor› de que ia mais nō sera sabedor4  
  nunca ꝑ mī. ca eu nō lla direi.  
  mal pecado. nen amigo nō ei.  
  q̄lla nunca por mī q̄ira dizer.  
     
  [C]a me non posso oiamigo saber  
  nen mio quis nunca dar nrō sēnor  
  tal que por min lle fezessentender.  
  comoge moiro polo seu amor  
  epois que eu tal amigo non ei.  
  morrer posseu mais nuncallo direi.  
  ꝑo me ueio por ela morrer.  
     
  [P]ero sello por min disse alguen. ben  
  coido dela que non desse ren. nen por mia  
  mia morte nen por eu uiuer.5  

B


Ora ueieu quexe pode fazer
nostro senhor quantoxi fazer quer
poys me tan boa dona fez moirer
emhora fez ueer outra molher
per boa fe que amo mays camj̄
enūca me deꝯ ualha poy la uj
semy nō fez todal escaecer
 
Tantoa uj fremoso parecer
efremoso falar . q̄ sol mest’
nō mouuera per rē dea ueer
eseuꝯ eu u’dade nō disƥ
nōmj de d’ dela bē nē dessy
ca nūca tā fremosa dona uj
de ꝙʷtas donas pudi conhocer
 
E por tal cuydo semp̃ uiu’
en g̃m coita ment’ uiuo for
ca me faz ela muj g̃m coyta au’
de q̄ ia mays nō sera sabedor
nūca ꝑmj . ca eu nōlho direy
mal pc̄cado nē amigo nō ei
q̄lho nūca pʳmj̄ q̄ra dizer
 
Ca me nō posso oiamigo saber
ne mho qⁱs nūca dar nr̄o senhor
tal q̄ pʳmj lhi fez essentender
comoie moyro polo seu amor
epoys q̄ eu tal amigo nō ey
moirer posseu mays nūcalho direy
ꝑome ueio pʳ ela moirer
 
Pero6 selho pʳmj̄ dissessalguē
bē cuydo dela q̄ nō desse rē
nē pʳmha morte nē pʳ (mha morte) eu
uiuer
  1. ^

    No interior da maiúscula adornada figura unha cruz (+).

  2. ^

    A vogal debeu ser engadida en fase de corrección da copia. O vocábulo seguinte está escrito tamén sobre raspadura.

  3. ^

    A partir de fez, incluído, o verso foi corrixido, anotándose o texto sobre raspadura.

  4. ^

    Os dous últimos vocábulos do verso foron inseridos sobre raspadura; o texto foi corrixido (en sabedor o amanuense escribiu primeiro <se>, trocando despois o <e> en <a>).

  5. ^

    A fiinda está disposta de modo idéntico á primeira estrofa da cantiga.

  6. ^

    Colocci marcou os versos da fiinda cunha liña abranxente en vertical, á esquerda.