431 [= Tav 23,2]: Bonifacio Calvo «Ora non moiro nen vivo nen sei» [A 266, B 450]

Transcrición paleográficaImprimir

A


Ora non moiro nen uiuo
nen sei. como me uay. nen ren
de mi se non. a tanto que ei (e̻)no
meu coraçon. coita damor qual
uus ora direi Tan grande que
me faz perder o sen e mia sennor
sol non saben de ren.
 
[N]on sei que faço nen ey de fazer
nen en que ando. nen sei ren demi
se non atanto que soffr e soffri
coita damor qual uus quero dizer
[T]an grande que me faz perder o sen.
 
[N]on sei que e de mī nen que sera
meus amigos nen sei de mi ren al.
se non atanto que eu soffr atal.
coita damor qual uus eu direi ia.
[T]an1 grande que me faz ꝑder o sen.

B


Ora nō moyro nen uyuo nē sey
comomj uay nen ren demj senō
atanto q̄ey nomen coraçon
coyta damor qual uꝯ ora direy
Tam grande q̄mj faz ꝑder o sen
emha senhor sol nō sabende ren
 
 
Non sey q̄ faça nē ei de faz’
nē q̄ ando nē sey rē demj
senon tanto q̄ sofre sofri
coita damor qʷl uꝯ q̄ro dizer
Tam grāde q̄mj
 
Nō sey q̄e demj̄ nē q̄ sera
meꝯ amigꝯ/ nō sei demj̄ rē al
se non atanto q̄ eu sofra atal
coyta d amor qʷl uꝯ eudirey ia
Tan gran de q̄mj faz ꝑder o sen
  1. ^

    A letra de espera está moi apagada.